Actueel
alle pijlers
Abortus
donderdag 24 mei 2007 om 10:28
Aan de hand van het topic "13 jaar en moeder" waarin Fille iets zei over "het belachelijke recht van de vrouw, abortus" wil ik graag horen van anderen wat zij denken over abortus.
Ik vind het zelf helemaal geen belachelijk recht. Laten we allereerst 3 groepen gescheiden houden.
- de onverantwoordelijke groep die ondoordachte risico's nam.
- door verkrachting
- en de groep die met alle voorzorgsmaatregelen toch zwanger raakt.
Over de eerste twee groepen maar even niet te spreken. Als jij alle voorzorgsmaatregelen treft en per ongeluk toch zwanger raakt terwijl dit absoluut niet in jouw leven past (dat is ieder voor zich). Dan vind ik dat een vrouw het recht moet hebben dit kindje te laten aborteren. Liever niet natuurlijk, maar ga zelf maar eens na dat jij absoluut geen kinderen zou kunnen gebruiken in een bepaalde situatie en je raakt toch zwanger. De 1 zou kiezen voor een ommezwaai van zijn leven en gaat ervoor. De ander raakt al zwaar depressief bij die gedachten.
Mannen hebben natuurlijk makkelijk praten, want die hoeven zelf geen 9 maanden zwanger te zijn en te bevallen en een verandert lichaam te krijgen, borstvoeding en alle gevolgen van dien.
En dit komt dan nog uit de mond van een moeder ook! Ik ben gelukkig met onze zoon, maar kan goed begrijpen dat sommige vrouwen echt geen kinderen willen. Ik zelf moet persoonlijk ook niet denken aan een 2de. Ik neem natuurlijk de nodige voorzorgsmaatregelen en ben erg voorzichtig. Ik wil namelijk niet voor de keuze komen te staan. maar als ik momenteel voor die keuze zou komen te staan... Weet ik wat ik beslis. Harteloos? Misschien. Maar mijn leven is goed zo. Voorkomen is beter dan genezen.
Ik vind het zelf helemaal geen belachelijk recht. Laten we allereerst 3 groepen gescheiden houden.
- de onverantwoordelijke groep die ondoordachte risico's nam.
- door verkrachting
- en de groep die met alle voorzorgsmaatregelen toch zwanger raakt.
Over de eerste twee groepen maar even niet te spreken. Als jij alle voorzorgsmaatregelen treft en per ongeluk toch zwanger raakt terwijl dit absoluut niet in jouw leven past (dat is ieder voor zich). Dan vind ik dat een vrouw het recht moet hebben dit kindje te laten aborteren. Liever niet natuurlijk, maar ga zelf maar eens na dat jij absoluut geen kinderen zou kunnen gebruiken in een bepaalde situatie en je raakt toch zwanger. De 1 zou kiezen voor een ommezwaai van zijn leven en gaat ervoor. De ander raakt al zwaar depressief bij die gedachten.
Mannen hebben natuurlijk makkelijk praten, want die hoeven zelf geen 9 maanden zwanger te zijn en te bevallen en een verandert lichaam te krijgen, borstvoeding en alle gevolgen van dien.
En dit komt dan nog uit de mond van een moeder ook! Ik ben gelukkig met onze zoon, maar kan goed begrijpen dat sommige vrouwen echt geen kinderen willen. Ik zelf moet persoonlijk ook niet denken aan een 2de. Ik neem natuurlijk de nodige voorzorgsmaatregelen en ben erg voorzichtig. Ik wil namelijk niet voor de keuze komen te staan. maar als ik momenteel voor die keuze zou komen te staan... Weet ik wat ik beslis. Harteloos? Misschien. Maar mijn leven is goed zo. Voorkomen is beter dan genezen.
zaterdag 15 september 2007 om 19:35
quote:yasmijn schreef op 15 september 2007 @ 19:28:
Komt ie dan:
Ik heb een abortus gehad op mijn 17de.
Duss. Enzo.Totaal niet om jou persoonlijk, Yas, hopelijk snap je dat. Maar het benieuwd mij hoe hier door ons alpenstel op gereageerd wordt. Of jij nu ook gedegradeerd bent tot een stuk onverantwoordelijk vreten of er nu wel ruimte is voor empathie en nuancering of dat er een "ja, maar........." om de hoek komt kijken.
Komt ie dan:
Ik heb een abortus gehad op mijn 17de.
Duss. Enzo.Totaal niet om jou persoonlijk, Yas, hopelijk snap je dat. Maar het benieuwd mij hoe hier door ons alpenstel op gereageerd wordt. Of jij nu ook gedegradeerd bent tot een stuk onverantwoordelijk vreten of er nu wel ruimte is voor empathie en nuancering of dat er een "ja, maar........." om de hoek komt kijken.
vandaag ga ik van alles kunnen
zaterdag 15 september 2007 om 19:36
Quote Xaloy:
Ik vind je dan een waardeloos, egoistisch stuk vreten zonder enig verantwoordelijkheidsgevoel.
Me dunkt, dat iemand die een abortus laat doen, juist heel veel verantwoordelijkheidsgevoel heeft. Je zal de domme ganzen de kost moeten geven, die uit "verantwoordelijkheidsgevoel" ( ? ) fokken als de konijnen, het ene na het andere kind op de wereld zetten. Vaak uit egoistisch motief: "als ik iets heb om voor te zorgen, gaat het vast beter met mijn depressies/relatieproblemen/drank annex drugsprobleem.
Ik vind je dan een waardeloos, egoistisch stuk vreten zonder enig verantwoordelijkheidsgevoel.
Me dunkt, dat iemand die een abortus laat doen, juist heel veel verantwoordelijkheidsgevoel heeft. Je zal de domme ganzen de kost moeten geven, die uit "verantwoordelijkheidsgevoel" ( ? ) fokken als de konijnen, het ene na het andere kind op de wereld zetten. Vaak uit egoistisch motief: "als ik iets heb om voor te zorgen, gaat het vast beter met mijn depressies/relatieproblemen/drank annex drugsprobleem.
zaterdag 15 september 2007 om 19:41
quote:roosvrouw schreef op 15 september 2007 @ 19:26:
[...]
Laat ik het er maar op houden dat ik door dit topic al weken, zo niet maanden, een aantal forummers op een manier leer kennen die niet bepaald positief te noemen is. Ongelooflijk.
Ik hoop er nooit voor te komen te staan en het voor te zijn met dank aan anticonceptie. Maar als onverhoopt ooit die dag komt, dan ben ik een waardeloos, egoïstisch stuk vreten zonder enig verantwoordelijkheidsgevoel. En weet je? Liever dat waardeloos stuk vreten met pijn in haar ziel dan dat ik ooit een kill harteloos kreng wordt.
dat heb je goed gezegd, spijker op zijn kop.
Jammer dat mensen, vrouwen onderling(!), zo veroordelend hierover kunnen zijn. Een abortus is nog altijd iets wat een prive kwestie is van de vrouw zelf, een heel intiem en persoonlijk vraagstuk. Als iemand verdriet heeft over het nemen van zo"n zware beslissing, waarom mag zij dan geen troost vinden bij anderen?
En de pro life bewegingen mogen wel een tootnje lager zingen. Als je in god gelooft, dan is een abortus nog altijd een zaak tussen de vrouw in kwestie en god. En niet tussen die vrouw en de rest van de samenleving.
[...]
Laat ik het er maar op houden dat ik door dit topic al weken, zo niet maanden, een aantal forummers op een manier leer kennen die niet bepaald positief te noemen is. Ongelooflijk.
Ik hoop er nooit voor te komen te staan en het voor te zijn met dank aan anticonceptie. Maar als onverhoopt ooit die dag komt, dan ben ik een waardeloos, egoïstisch stuk vreten zonder enig verantwoordelijkheidsgevoel. En weet je? Liever dat waardeloos stuk vreten met pijn in haar ziel dan dat ik ooit een kill harteloos kreng wordt.
dat heb je goed gezegd, spijker op zijn kop.
Jammer dat mensen, vrouwen onderling(!), zo veroordelend hierover kunnen zijn. Een abortus is nog altijd iets wat een prive kwestie is van de vrouw zelf, een heel intiem en persoonlijk vraagstuk. Als iemand verdriet heeft over het nemen van zo"n zware beslissing, waarom mag zij dan geen troost vinden bij anderen?
En de pro life bewegingen mogen wel een tootnje lager zingen. Als je in god gelooft, dan is een abortus nog altijd een zaak tussen de vrouw in kwestie en god. En niet tussen die vrouw en de rest van de samenleving.
zaterdag 15 september 2007 om 19:45
quote:Zuss schreef op 15 september 2007 @ 19:35:
En heb je het daar achteraf moeilijk mee gehad? Ja toch denk ik?ik heb een abortus gehad toen ik 22 was, en ik heb het er niet moelijk mee gehad achteraf. Alleen het proces van erachter komen dat je (ongewenst) zwanger bent, naar de huisarts (die je niet helpt of met je meedenkt) en dan naar de kliniek, dat is geen leuke tijd (uiteraard). Maar daarna was ik behoorlijk opgelucht dat het allemaal voorbij was. Niet dat je zomaar fluitend verder gaat alsof er niets aan de hand is. Maar het was ook zeker geen drama erna.
En heb je het daar achteraf moeilijk mee gehad? Ja toch denk ik?ik heb een abortus gehad toen ik 22 was, en ik heb het er niet moelijk mee gehad achteraf. Alleen het proces van erachter komen dat je (ongewenst) zwanger bent, naar de huisarts (die je niet helpt of met je meedenkt) en dan naar de kliniek, dat is geen leuke tijd (uiteraard). Maar daarna was ik behoorlijk opgelucht dat het allemaal voorbij was. Niet dat je zomaar fluitend verder gaat alsof er niets aan de hand is. Maar het was ook zeker geen drama erna.
zaterdag 15 september 2007 om 19:48
quote:roosvrouw schreef op 15 september 2007 @ 19:35:
[...]
Totaal niet om jou persoonlijk, Yas, hopelijk snap je dat. Maar het benieuwd mij hoe hier door ons alpenstel op gereageerd wordt. Of jij nu ook gedegradeerd bent tot een stuk onverantwoordelijk vreten of er nu wel ruimte is voor empathie en nuancering of dat er een "ja, maar........." om de hoek komt kijken.
Geen idee. Genoemde personen zijn IRL goede vrienden van me, of ik het ooit verteld heb, dat weet ik niet eens meer. Denk dat Xaloy het wel weet.
Heb ik het er moeilijk mee gehad? Ja. Niet at the time, later wel, toen ik zwaar verminderd vruchtbaar bleek te zijn.
Ik dacht toen: dat komt omdat...
Maar de heren artsen verzekerden me dat dat niet zo was. Het was toen gewoon een treffer. Later kwam die treffer niet meer zo.
Kreeg Yaszoon met heel veel gedoe en 10 jaar gedaan over een tweede.
[...]
Totaal niet om jou persoonlijk, Yas, hopelijk snap je dat. Maar het benieuwd mij hoe hier door ons alpenstel op gereageerd wordt. Of jij nu ook gedegradeerd bent tot een stuk onverantwoordelijk vreten of er nu wel ruimte is voor empathie en nuancering of dat er een "ja, maar........." om de hoek komt kijken.
Geen idee. Genoemde personen zijn IRL goede vrienden van me, of ik het ooit verteld heb, dat weet ik niet eens meer. Denk dat Xaloy het wel weet.
Heb ik het er moeilijk mee gehad? Ja. Niet at the time, later wel, toen ik zwaar verminderd vruchtbaar bleek te zijn.
Ik dacht toen: dat komt omdat...
Maar de heren artsen verzekerden me dat dat niet zo was. Het was toen gewoon een treffer. Later kwam die treffer niet meer zo.
Kreeg Yaszoon met heel veel gedoe en 10 jaar gedaan over een tweede.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 15 september 2007 om 19:49
Uiteraard heb je gelijk met dat laatste advies, Lindy. Maar ik snap heel goed waarom mensen toch steeds weer reageren. Juist omdat het zo'n gevoelig onderwerp is voel je al snel de neiging om een standpunt te verdedigen als je het gevoel hebt dat iemand onder de gordel speelt. Net zoiets als een moeder die als een leeuwin haar kind verdedigt. En ja, daar mag een driedubbele laag in gezien worden.
vandaag ga ik van alles kunnen
zaterdag 15 september 2007 om 19:54
Kijk, als je 17 bent en je zit op school enz, dan heb ik er niet zoveel moeite mee.
Wel als je ouder bent en je neemt gewoon je verantwoordelijkheid niet.
Ik ken ze die er 3 achter elkaar lieten uitvoeren en gewoon vet een eind in de 30 zijn.
Dat kan gewoon niet!
Wel als je ouder bent en je neemt gewoon je verantwoordelijkheid niet.
Ik ken ze die er 3 achter elkaar lieten uitvoeren en gewoon vet een eind in de 30 zijn.
Dat kan gewoon niet!
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 15 september 2007 om 19:59
quote:yasmijn schreef op 15 september 2007 @ 19:48:
[...]
Geen idee. Genoemde personen zijn IRL goede vrienden van me, of ik het ooit verteld heb, dat weet ik niet eens meer. Denk dat Xaloy het wel weet.
Heb ik het er moeilijk mee gehad? Ja. Niet at the time, later wel, toen ik zwaar verminderd vruchtbaar bleek te zijn.
Ik dacht toen: dat komt omdat...
Maar de heren artsen verzekerden me dat dat niet zo was. Het was toen gewoon een treffer. Later kwam die treffer niet meer zo.
Kreeg Yaszoon met heel veel gedoe en 10 jaar gedaan over een tweede.
Weet je Yas, eigenlijk hoop ik gewoon heel diep dat misschien jouw verhaal nu eindelijk eens dat verhaal is dat Xaloy en Complicated de ogen opent voor wat meer nuancering in het leven. Iemand waar ze -op het forum in elk geval- altijd zo hoog over hebben opgegeven, die dump je toch niet tot een slecht stuk vreten om 1 keuze in hun leven? Kom op, zeg. Een keuze kan pijn doen, zeer diep pijn doen, zelfs -soms juist- als dit de juiste keuze is.
Hoe iemand tegen kwesties als abortus, euthenasie etc. aankijkt is ieders eigen overtuiging maar ik hoop wel dat we in dit land elkaar respecteren in alle verschillende overtuigingen. Persoonlijk zou ik er niet aan moeten denken dat ik ooit een schoonmoeder, schoonvader, vriend of vriendin zou treffen die me na een -god verhoede- abortus nog even fijn komt inwrijven dat ik een onverantwoordelijk stuk vreten ben.
Ik had van jou niet 1-2-3 verwacht dat je ooit een abortus hebt laten plegen, geen idee waarom eigenlijk. Nu vertel je dat het wel het geval is. En weet je? Ik vind daar geen sier van, bedenk ik me nu. Ik vind het niet goed, ik vind het niet fout, waarom zou ik er in hemelsnaam iets van moeten vinden? In de eerste plaats jij en vlak daarna jouw toenmalige partner, die moeten er iets van vinden. Niet buitenstaanders zoals ik, tante Toos of oom Piet.
[...]
Geen idee. Genoemde personen zijn IRL goede vrienden van me, of ik het ooit verteld heb, dat weet ik niet eens meer. Denk dat Xaloy het wel weet.
Heb ik het er moeilijk mee gehad? Ja. Niet at the time, later wel, toen ik zwaar verminderd vruchtbaar bleek te zijn.
Ik dacht toen: dat komt omdat...
Maar de heren artsen verzekerden me dat dat niet zo was. Het was toen gewoon een treffer. Later kwam die treffer niet meer zo.
Kreeg Yaszoon met heel veel gedoe en 10 jaar gedaan over een tweede.
Weet je Yas, eigenlijk hoop ik gewoon heel diep dat misschien jouw verhaal nu eindelijk eens dat verhaal is dat Xaloy en Complicated de ogen opent voor wat meer nuancering in het leven. Iemand waar ze -op het forum in elk geval- altijd zo hoog over hebben opgegeven, die dump je toch niet tot een slecht stuk vreten om 1 keuze in hun leven? Kom op, zeg. Een keuze kan pijn doen, zeer diep pijn doen, zelfs -soms juist- als dit de juiste keuze is.
Hoe iemand tegen kwesties als abortus, euthenasie etc. aankijkt is ieders eigen overtuiging maar ik hoop wel dat we in dit land elkaar respecteren in alle verschillende overtuigingen. Persoonlijk zou ik er niet aan moeten denken dat ik ooit een schoonmoeder, schoonvader, vriend of vriendin zou treffen die me na een -god verhoede- abortus nog even fijn komt inwrijven dat ik een onverantwoordelijk stuk vreten ben.
Ik had van jou niet 1-2-3 verwacht dat je ooit een abortus hebt laten plegen, geen idee waarom eigenlijk. Nu vertel je dat het wel het geval is. En weet je? Ik vind daar geen sier van, bedenk ik me nu. Ik vind het niet goed, ik vind het niet fout, waarom zou ik er in hemelsnaam iets van moeten vinden? In de eerste plaats jij en vlak daarna jouw toenmalige partner, die moeten er iets van vinden. Niet buitenstaanders zoals ik, tante Toos of oom Piet.
vandaag ga ik van alles kunnen
zaterdag 15 september 2007 om 20:03
quote:yasmijn schreef op 15 september 2007 @ 19:54:
Kijk, als je 17 bent en je zit op school enz, dan heb ik er niet zoveel moeite mee.
Wel als je ouder bent en je neemt gewoon je verantwoordelijkheid niet.
Ik ken ze die er 3 achter elkaar lieten uitvoeren en gewoon vet een eind in de 30 zijn.
Dat kan gewoon niet!
Maar Yas, daar ga je weer het hellende vlak op. Want; wat is oud genoeg? Wat is "de situatie is geschikt genoeg"? Wat is je verantwoordelijkheid nemen? Hoeveel abortussen zijn te veel? Dit zijn allemaal zeer subjectieve dingen die voor een ieder van ons zullen verschillen.
En nee, ik zou zelf zeker niet voor abortus kiezen in elk situatie waar een andere vrouw wel voor abortus heeft gekozen. Ik denk dat het niet mijn persoonlijke keuze zou zijn. Ik besef me echter wel dat dit een direct gevolg is van het grotere goed van de vrijheid die we hebben om hier -binnen wettelijk regels- zelf keuzes te maken. En ja, die keuzes zijn me de gevolgen op dit gebied waard.
Kijk, als je 17 bent en je zit op school enz, dan heb ik er niet zoveel moeite mee.
Wel als je ouder bent en je neemt gewoon je verantwoordelijkheid niet.
Ik ken ze die er 3 achter elkaar lieten uitvoeren en gewoon vet een eind in de 30 zijn.
Dat kan gewoon niet!
Maar Yas, daar ga je weer het hellende vlak op. Want; wat is oud genoeg? Wat is "de situatie is geschikt genoeg"? Wat is je verantwoordelijkheid nemen? Hoeveel abortussen zijn te veel? Dit zijn allemaal zeer subjectieve dingen die voor een ieder van ons zullen verschillen.
En nee, ik zou zelf zeker niet voor abortus kiezen in elk situatie waar een andere vrouw wel voor abortus heeft gekozen. Ik denk dat het niet mijn persoonlijke keuze zou zijn. Ik besef me echter wel dat dit een direct gevolg is van het grotere goed van de vrijheid die we hebben om hier -binnen wettelijk regels- zelf keuzes te maken. En ja, die keuzes zijn me de gevolgen op dit gebied waard.
vandaag ga ik van alles kunnen
zaterdag 15 september 2007 om 20:11
RV, als je een relatie hebt en een baan en alles is goed maar 'het komt even niet uit' en dat een paar keer achter elkaar, nee, dan keur ik het af, en hoe!!
En je weet als je godsamme oud genoeg bent hoe je een zwangerschap kunt voorkomen. Kan wellicht één keer misgaan, maar niet vaker.
En je weet als je godsamme oud genoeg bent hoe je een zwangerschap kunt voorkomen. Kan wellicht één keer misgaan, maar niet vaker.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 15 september 2007 om 20:18
O, en ik ben nu 44, en het is een godswonder als ik zwanger mocht raken, want beiden 'geholpen' en ik ben daarbij nagenoeg onvruchtbaar, maar mocht het toch gebeuren, dan zou ik het wel laten weghalen.......
Wij hebben beiden oudere kinderen, we kunnen echt niet meer met baby's gaan dealen. Mijn oudste (niet zelf gebaard, maar dat maakt niet uit) is 22 en Yaszoon bijna 19 en de zoon van vriend is 14.
Komt dan echt niet meer goed.
Baby's bij anderen vind ik heerlijk want ik ben dol op baby's. Oppassen, prima.
Maar niet meer een van mezelf.....
Wij hebben beiden oudere kinderen, we kunnen echt niet meer met baby's gaan dealen. Mijn oudste (niet zelf gebaard, maar dat maakt niet uit) is 22 en Yaszoon bijna 19 en de zoon van vriend is 14.
Komt dan echt niet meer goed.
Baby's bij anderen vind ik heerlijk want ik ben dol op baby's. Oppassen, prima.
Maar niet meer een van mezelf.....
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 15 september 2007 om 20:18
Zamirah, jij werd niet bedoelt met achterbaks. Dat leek me duidelijk, dat ging over die wijven die onze zoon als zwaard gebruiken omdat ze niets beters weten te verzinnen.
Ik heb al antwoord op je vraag gegeven. Ik zal NOOIT abortus plegen. Ook niet als ik 8 jaar gescheiden zou zijn, of weet ik veel wat voor erge dingen je nog kan bedenken.
En, Roosvrouw: je moet goed lezen. Ik zeg NIET (en ik herhaal dit echt al twintig keer maar omdat jij het bent doe ik het nog een keer:) dat ik TEGEN de keuzevrijheid ben die abortus biedt. Ik zeg WEL dat ik geen medelijden heb met vrouwen die het moeilijk hebben door een abortus te laten uitvoeren. Ik KAN het niet, medelijden hebben met die vrouwen. Omdat ik me zo moeilijk kan voorstellen dat je dat OOIT zou doen! En natuurlijk zijn daar de vreselijke uitzonderingen, zoals daar zijn: verkrachting of geestelijk gehandicapten of noem ze maar op. Maar daar hebben we het hier niet over, want ik ben VOOR de keuzevrijheid! Maar daar schijnt werkelijk iedereen overheen te lezen, men blijft maar roepen dat ik de baarmoeder heilig vind en al dat soort onzin.
En Yas, ik wist het niet. Waarschijnlijk heb je het me nooit verteld omdat je wel weet hoe ik daar over denk. En ik vind het geen mooie beslissing, maar dat moge duidelijk zijn. Ook in die situatie had ik het zelf NOOIT gedaan.
Misschien geloven jullie me niet. Maar echt waar, ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen en altijd het kind een leven willen gunnen. En omdat het dan mijn kind zou zijn zou het erg gewenst zijn en hopelijk erg gelukkig worden. Maar daar gaat het hier niet om.
Ik vind het echt jammer dat er zoveel bij verzonnen wordt door 'jullie'. Ik dacht dat het wel duidelijk zijn WAAROM ik tegen abortus zou zijn, heb tenslotte uitgelegd uit wat voor situatie ik kom. Maar daar wordt smalend op gereageerd, mijn biologische moeder wordt belachelijk gemaakt omdat ZIJ mij wel de kans op leven gegeven heeft. En dat ik haar daar iedere dag nog dankbaar voor ben is blijkbaar iets wat hier niet begrepen kan (of wil?) worden.
Ik word giftig als er bijzaken bij gehaald worden. Zoals mijn zoon. Die staat volkomen buiten deze discussie. En als ik iemand hier niet kan waarderen omdat diegene abortus heeft gepleegd wil dat verdorie nog niet zeggen dat ik dan tegen die keuzevrijheid ben! Het wil alleen zeggen dat ik het altijd een verkeerde keuze vind, en dat ik diegene die dat zou laten doen gewoon zou zeggen dat ik dat stom vind.
Is dat nou zo ernstig?!
Ik heb al antwoord op je vraag gegeven. Ik zal NOOIT abortus plegen. Ook niet als ik 8 jaar gescheiden zou zijn, of weet ik veel wat voor erge dingen je nog kan bedenken.
En, Roosvrouw: je moet goed lezen. Ik zeg NIET (en ik herhaal dit echt al twintig keer maar omdat jij het bent doe ik het nog een keer:) dat ik TEGEN de keuzevrijheid ben die abortus biedt. Ik zeg WEL dat ik geen medelijden heb met vrouwen die het moeilijk hebben door een abortus te laten uitvoeren. Ik KAN het niet, medelijden hebben met die vrouwen. Omdat ik me zo moeilijk kan voorstellen dat je dat OOIT zou doen! En natuurlijk zijn daar de vreselijke uitzonderingen, zoals daar zijn: verkrachting of geestelijk gehandicapten of noem ze maar op. Maar daar hebben we het hier niet over, want ik ben VOOR de keuzevrijheid! Maar daar schijnt werkelijk iedereen overheen te lezen, men blijft maar roepen dat ik de baarmoeder heilig vind en al dat soort onzin.
En Yas, ik wist het niet. Waarschijnlijk heb je het me nooit verteld omdat je wel weet hoe ik daar over denk. En ik vind het geen mooie beslissing, maar dat moge duidelijk zijn. Ook in die situatie had ik het zelf NOOIT gedaan.
Misschien geloven jullie me niet. Maar echt waar, ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen en altijd het kind een leven willen gunnen. En omdat het dan mijn kind zou zijn zou het erg gewenst zijn en hopelijk erg gelukkig worden. Maar daar gaat het hier niet om.
Ik vind het echt jammer dat er zoveel bij verzonnen wordt door 'jullie'. Ik dacht dat het wel duidelijk zijn WAAROM ik tegen abortus zou zijn, heb tenslotte uitgelegd uit wat voor situatie ik kom. Maar daar wordt smalend op gereageerd, mijn biologische moeder wordt belachelijk gemaakt omdat ZIJ mij wel de kans op leven gegeven heeft. En dat ik haar daar iedere dag nog dankbaar voor ben is blijkbaar iets wat hier niet begrepen kan (of wil?) worden.
Ik word giftig als er bijzaken bij gehaald worden. Zoals mijn zoon. Die staat volkomen buiten deze discussie. En als ik iemand hier niet kan waarderen omdat diegene abortus heeft gepleegd wil dat verdorie nog niet zeggen dat ik dan tegen die keuzevrijheid ben! Het wil alleen zeggen dat ik het altijd een verkeerde keuze vind, en dat ik diegene die dat zou laten doen gewoon zou zeggen dat ik dat stom vind.
Is dat nou zo ernstig?!
zaterdag 15 september 2007 om 20:18
Hmm, misschien heb ik te vaak de klap van de "dat is hoogst onwaarschijnlijk doch het gebeurt me" zweep gehad, Yas. Meer dan eens ongewenst zwanger worden is nu niet bepaald iets waar je een grote kans op hoeft te lopen, dat ben ik grandioos met je eens! Ik besef me echter wel dat die kans helaas geen 0% is. God verhoede me nog meer dat ik ooit die vrouw zou zijn en geen idee wat dat gevoelsmatig met me zou doen maar -hoe moeilijk ook- dan zou ik toch weer voor abortus kiezen zoals ik er nu in sta. Mezelf "straffen" voor een eventuele fout is 1 ding, maar ik acht het belang van het te worden kind belangrijker dan zelf op de blaren zitten. En persoonlijk zie ik het op dit moment dusdanig dat een kind te veel zou verliezen bij een "dan maar op de wereld zetten" mijnerzijds. Maar goed, ik heb misschien makkelijk lullen omdat ik, zoals ik nu kan zien, mezelf niet voor een abortus zou kunnen zien kiezen als het puur om ongepland zou gaan.
vandaag ga ik van alles kunnen
zaterdag 15 september 2007 om 20:19
quote:yasmijn schreef op 15 september 2007 @ 20:18:
O, en ik ben nu 44, en het is een godswonder als ik zwanger mocht raken, want beiden 'geholpen' en ik ben daarbij nagenoeg onvruchtbaar, maar mocht het toch gebeuren, dan zou ik het wel laten weghalen.......
Wij hebben beiden oudere kinderen, we kunnen echt niet meer met baby's gaan dealen. Mijn oudste (niet zelf gebaard, maar dat maakt niet uit) is 22 en Yaszoon bijna 19 en de zoon van vriend is 14.
Komt dan echt niet meer goed.
Baby's bij anderen vind ik heerlijk want ik ben dol op baby's. Oppassen, prima.
Maar niet meer een van mezelf.....Je bent een heerlijk grappig vat vol tegenstellingen.
O, en ik ben nu 44, en het is een godswonder als ik zwanger mocht raken, want beiden 'geholpen' en ik ben daarbij nagenoeg onvruchtbaar, maar mocht het toch gebeuren, dan zou ik het wel laten weghalen.......
Wij hebben beiden oudere kinderen, we kunnen echt niet meer met baby's gaan dealen. Mijn oudste (niet zelf gebaard, maar dat maakt niet uit) is 22 en Yaszoon bijna 19 en de zoon van vriend is 14.
Komt dan echt niet meer goed.
Baby's bij anderen vind ik heerlijk want ik ben dol op baby's. Oppassen, prima.
Maar niet meer een van mezelf.....Je bent een heerlijk grappig vat vol tegenstellingen.
vandaag ga ik van alles kunnen
zaterdag 15 september 2007 om 20:23
quote:complicated schreef op 15 september 2007 @ 20:01:
Ik vind het - tussen twee haakjes - wel heel bemoedigend te lezen dat Zuss een enorme ijver aan de dag legt om te demonstreren dat mijn persoonsbeschrijving een schot in de spreekwoordelijke roos was.
Weet iemand overigens (off-topic) hoe het met Persephone gaat?Ja knullie, nooit gedacht dat jij zo'n zelfkennis had. Het enige dat mist is het stukje dat je een naar zelfingenomen mannetje bent, maar dat is waarschijnlijk net iets teveel gevraagd.
Ik vind het - tussen twee haakjes - wel heel bemoedigend te lezen dat Zuss een enorme ijver aan de dag legt om te demonstreren dat mijn persoonsbeschrijving een schot in de spreekwoordelijke roos was.
Weet iemand overigens (off-topic) hoe het met Persephone gaat?Ja knullie, nooit gedacht dat jij zo'n zelfkennis had. Het enige dat mist is het stukje dat je een naar zelfingenomen mannetje bent, maar dat is waarschijnlijk net iets teveel gevraagd.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
