Actueel
alle pijlers
Abortus
donderdag 24 mei 2007 om 10:28
Aan de hand van het topic "13 jaar en moeder" waarin Fille iets zei over "het belachelijke recht van de vrouw, abortus" wil ik graag horen van anderen wat zij denken over abortus.
Ik vind het zelf helemaal geen belachelijk recht. Laten we allereerst 3 groepen gescheiden houden.
- de onverantwoordelijke groep die ondoordachte risico's nam.
- door verkrachting
- en de groep die met alle voorzorgsmaatregelen toch zwanger raakt.
Over de eerste twee groepen maar even niet te spreken. Als jij alle voorzorgsmaatregelen treft en per ongeluk toch zwanger raakt terwijl dit absoluut niet in jouw leven past (dat is ieder voor zich). Dan vind ik dat een vrouw het recht moet hebben dit kindje te laten aborteren. Liever niet natuurlijk, maar ga zelf maar eens na dat jij absoluut geen kinderen zou kunnen gebruiken in een bepaalde situatie en je raakt toch zwanger. De 1 zou kiezen voor een ommezwaai van zijn leven en gaat ervoor. De ander raakt al zwaar depressief bij die gedachten.
Mannen hebben natuurlijk makkelijk praten, want die hoeven zelf geen 9 maanden zwanger te zijn en te bevallen en een verandert lichaam te krijgen, borstvoeding en alle gevolgen van dien.
En dit komt dan nog uit de mond van een moeder ook! Ik ben gelukkig met onze zoon, maar kan goed begrijpen dat sommige vrouwen echt geen kinderen willen. Ik zelf moet persoonlijk ook niet denken aan een 2de. Ik neem natuurlijk de nodige voorzorgsmaatregelen en ben erg voorzichtig. Ik wil namelijk niet voor de keuze komen te staan. maar als ik momenteel voor die keuze zou komen te staan... Weet ik wat ik beslis. Harteloos? Misschien. Maar mijn leven is goed zo. Voorkomen is beter dan genezen.
Ik vind het zelf helemaal geen belachelijk recht. Laten we allereerst 3 groepen gescheiden houden.
- de onverantwoordelijke groep die ondoordachte risico's nam.
- door verkrachting
- en de groep die met alle voorzorgsmaatregelen toch zwanger raakt.
Over de eerste twee groepen maar even niet te spreken. Als jij alle voorzorgsmaatregelen treft en per ongeluk toch zwanger raakt terwijl dit absoluut niet in jouw leven past (dat is ieder voor zich). Dan vind ik dat een vrouw het recht moet hebben dit kindje te laten aborteren. Liever niet natuurlijk, maar ga zelf maar eens na dat jij absoluut geen kinderen zou kunnen gebruiken in een bepaalde situatie en je raakt toch zwanger. De 1 zou kiezen voor een ommezwaai van zijn leven en gaat ervoor. De ander raakt al zwaar depressief bij die gedachten.
Mannen hebben natuurlijk makkelijk praten, want die hoeven zelf geen 9 maanden zwanger te zijn en te bevallen en een verandert lichaam te krijgen, borstvoeding en alle gevolgen van dien.
En dit komt dan nog uit de mond van een moeder ook! Ik ben gelukkig met onze zoon, maar kan goed begrijpen dat sommige vrouwen echt geen kinderen willen. Ik zelf moet persoonlijk ook niet denken aan een 2de. Ik neem natuurlijk de nodige voorzorgsmaatregelen en ben erg voorzichtig. Ik wil namelijk niet voor de keuze komen te staan. maar als ik momenteel voor die keuze zou komen te staan... Weet ik wat ik beslis. Harteloos? Misschien. Maar mijn leven is goed zo. Voorkomen is beter dan genezen.
zondag 16 september 2007 om 13:43
Prada, jouw gisteren geuitte "als ik dit had geweten, dan......" kan ik goed begrijpen. Mijn moeder heeft zo recent als een enkele maand geleden zelf nog gezegd "als ik dit had geweten, dan was ze nooit geboren geweest". Dat ging over mij en niet omdat ze niet van me houd. Juist omdat ze van me houdt en me zo graag het leven had bespaard dat in haar ogen oneerlijk te zwaar is.
En weet je? Ik ben verre van levensmoe. Ik ben bepaald niet suïcide, ben niet depressief of wat dan ook. Ik begrijp haar en verwijt haar niets. Had ze het toen wel geweten (koe in de kont kijken) en voor een abortus gekozen? Ik kan niet zeggen dat ik me beledigd, gekwetst, ongewenst of wat dan ook vind. Ik ben er en dat is goed. Had ik er echter niet geweest, dan had het ook goed geweest. Ik had er op dat moment toch geen besef van gehad en weet als geen ander wat dat "als ik dit geweten had" kan inhouden. Zelf heb ik de keuze gemaakt om onverhoopt ooit voor een abortus te kiezen als ik zwanger zou blijken te zijn. Een kindje is hier zeer gewenst, zelfs als ik nu single en al zwanger zou raken. Ik kan het echter niet over mijn hart verkrijgen om die "als ik dit had geweten" door te geven aan een kind, wetende wat het inhoud. Met een kans van 50% is voor mij daarmee het besluit gevallen; ik zet geen kind op de wereld.
Wat ik met mijn verhaal eigenlijk wil zeggen? Ik weet dat elke moeder -onterechte- schuldgevoelens voelt met vlagen. Niet doen! Je hebt het beste gedaan wat je toen kon en dat is goed. Dat je nu denkt "als ik dit had geweten, dan........" is ook geen foute of slechte gedachte. Het is een moedershart die spreekt, niet meer of minder.
En weet je? Ik ben verre van levensmoe. Ik ben bepaald niet suïcide, ben niet depressief of wat dan ook. Ik begrijp haar en verwijt haar niets. Had ze het toen wel geweten (koe in de kont kijken) en voor een abortus gekozen? Ik kan niet zeggen dat ik me beledigd, gekwetst, ongewenst of wat dan ook vind. Ik ben er en dat is goed. Had ik er echter niet geweest, dan had het ook goed geweest. Ik had er op dat moment toch geen besef van gehad en weet als geen ander wat dat "als ik dit geweten had" kan inhouden. Zelf heb ik de keuze gemaakt om onverhoopt ooit voor een abortus te kiezen als ik zwanger zou blijken te zijn. Een kindje is hier zeer gewenst, zelfs als ik nu single en al zwanger zou raken. Ik kan het echter niet over mijn hart verkrijgen om die "als ik dit had geweten" door te geven aan een kind, wetende wat het inhoud. Met een kans van 50% is voor mij daarmee het besluit gevallen; ik zet geen kind op de wereld.
Wat ik met mijn verhaal eigenlijk wil zeggen? Ik weet dat elke moeder -onterechte- schuldgevoelens voelt met vlagen. Niet doen! Je hebt het beste gedaan wat je toen kon en dat is goed. Dat je nu denkt "als ik dit had geweten, dan........" is ook geen foute of slechte gedachte. Het is een moedershart die spreekt, niet meer of minder.
vandaag ga ik van alles kunnen
zondag 16 september 2007 om 14:02
Goh, Zuss, waar jij je al niet druk over kan maken. Een tikfoutje dat ik heb gecorrigeerd. Foei toch. Is het daar niet een veel te mooie dag voor? En waarom iedere keer weer doorgaan met Compli aanvallen? Je weet toch dat je de kous op de kop krijgt? Ik stel voor dat je in dit topic verder geen kinderachtige sneertjes meer richting mij of Xaloy uitdeelt, dan beloof ik dat ik het bij jou ook niet doe. Je zult zien dat het er voor jou prettiger op wordt en voor mij minder leuk. Aan jou, en dat geef ik hier publiekelijk aan, de keuze.
zondag 16 september 2007 om 14:29
zondag 16 september 2007 om 14:34
Goed, iedereen heeft nu in ieder geval kunnen zien dat ik de bereidheid heb getoond dit topic verder verschoond te laten zijn van verder aanvalletjes en gescheld. Helaas - vermoed ik tenminste voor de meeste forummers - kun jij diezelfde bereidheid klaarblijkelijk niet opbrengen en blijf je maar doorgaan. Het zij zo. Hopelijk vallen bij een aantal personen nu de schellen van de ogen.
zondag 16 september 2007 om 14:55
quote:prada schreef op 16 september 2007 @ 14:17:
@Festen, dank je.
@Roosvrouw, nee, schuldgevoel heb je niets aan. Ik vind het wel erg dat je moeder dat tegen je zegt. Ik vindt dat je zulke gedachten voor jezelf moet houden.
Klinkt erg, he. Zou ik zelf ook hebben als ik het zo hoor of lees. De situatie waarin dat gezegd is, klopte echter gewoon. Je kent het wel, je raakt in gesprek met elkaar (of in dit geval mijn moeder, haar zus en ik) over dingen. Daar kwam op een gegeven moment mijn gezondheid bij ter sprake. Van het een rol je in het ander, dat we bezig zijn met genetische onderzoeken. Het is duidelijk dat ik het heb en daarmee 50% kans heb op doorgeven, maar er lopen nu onderzoeken om te kijken of het spontaan ontstaan is, of doorgegeven via vader of moeder. Dan rol je al snel naar de opmerking van tante; "pff, wil je dat wel weten dan? Ik zou me doodschuldig voelen". En zo kom je op schuldgevoel, waarbij moeder haar verhaal doet en aangeeft te weten dat het nu eenmaal zo gelopen is, dat het ok is zoals het is, maar áls ze het had geweten dan.
Voor mij was dat geen schokkend nieuws. We hebben het er al vaker over gehad en menige moeder roept al snel "ik wou dat ik je dit had kunnen besparen." Aangezien voor mij een aangeboren iets speelt, weet je dat dit alleen bespaard had kunnen worden door abortus. Nou, laat dat dan ook maar gezegd worden. Voor mij voelt dat niets heftiger dan "lieverd, ik had je dit zó graag willen besparen". Misschien maf, maar voor mij voelt het ergens bijna wel prettig. Als een maffe getuigenis hoeveel ze me dit écht wil ontnemen en misschien ook wel als een prettige wetenschap dat op zijn minst zij me zal begrijpen als ik ooit zelf voor de vraag "ik ben zwanger, wat nu" kom te staan.
Kijk, had ze me niet zo liefdevol gesteund en de dagelijkse moeder geweest die ze is, dan kan zo'n uitspraak diep kwetsend zijn. Echter, juist doordat ze zo liefdevol is weet ik dondersgoed dat ik zeer gewenst was, zeer gewenst ben, zeer gewenst blijf maar ze me nog liever RV had gezien zonder schoonheidsfoutje. Niet omdat ze zelf negatieve emoties heeft om dat onderwerp, maar omdat ze het míj gunt. Het klopte op dat moment in dat gesprek gewoon.
@Festen, dank je.
@Roosvrouw, nee, schuldgevoel heb je niets aan. Ik vind het wel erg dat je moeder dat tegen je zegt. Ik vindt dat je zulke gedachten voor jezelf moet houden.
Klinkt erg, he. Zou ik zelf ook hebben als ik het zo hoor of lees. De situatie waarin dat gezegd is, klopte echter gewoon. Je kent het wel, je raakt in gesprek met elkaar (of in dit geval mijn moeder, haar zus en ik) over dingen. Daar kwam op een gegeven moment mijn gezondheid bij ter sprake. Van het een rol je in het ander, dat we bezig zijn met genetische onderzoeken. Het is duidelijk dat ik het heb en daarmee 50% kans heb op doorgeven, maar er lopen nu onderzoeken om te kijken of het spontaan ontstaan is, of doorgegeven via vader of moeder. Dan rol je al snel naar de opmerking van tante; "pff, wil je dat wel weten dan? Ik zou me doodschuldig voelen". En zo kom je op schuldgevoel, waarbij moeder haar verhaal doet en aangeeft te weten dat het nu eenmaal zo gelopen is, dat het ok is zoals het is, maar áls ze het had geweten dan.
Voor mij was dat geen schokkend nieuws. We hebben het er al vaker over gehad en menige moeder roept al snel "ik wou dat ik je dit had kunnen besparen." Aangezien voor mij een aangeboren iets speelt, weet je dat dit alleen bespaard had kunnen worden door abortus. Nou, laat dat dan ook maar gezegd worden. Voor mij voelt dat niets heftiger dan "lieverd, ik had je dit zó graag willen besparen". Misschien maf, maar voor mij voelt het ergens bijna wel prettig. Als een maffe getuigenis hoeveel ze me dit écht wil ontnemen en misschien ook wel als een prettige wetenschap dat op zijn minst zij me zal begrijpen als ik ooit zelf voor de vraag "ik ben zwanger, wat nu" kom te staan.
Kijk, had ze me niet zo liefdevol gesteund en de dagelijkse moeder geweest die ze is, dan kan zo'n uitspraak diep kwetsend zijn. Echter, juist doordat ze zo liefdevol is weet ik dondersgoed dat ik zeer gewenst was, zeer gewenst ben, zeer gewenst blijf maar ze me nog liever RV had gezien zonder schoonheidsfoutje. Niet omdat ze zelf negatieve emoties heeft om dat onderwerp, maar omdat ze het míj gunt. Het klopte op dat moment in dat gesprek gewoon.
vandaag ga ik van alles kunnen
zondag 16 september 2007 om 15:33
quote:sunlight schreef op 16 september 2007 @ 15:29:
Ik dacht, nu alles weer ontopic gaat dat ik inmiddels dan wel een antwoord zou hebben op de vraag die ik vanochtend richting Xaloy stelde, maar niets is minder waar. Kun je daar misschien nog antwoord op geven Complicated?kun je denk ik lang wachten..en waarom kan ze zelf niet reageren? heb d'r sinds vanochtend niet meer gezien
Ik dacht, nu alles weer ontopic gaat dat ik inmiddels dan wel een antwoord zou hebben op de vraag die ik vanochtend richting Xaloy stelde, maar niets is minder waar. Kun je daar misschien nog antwoord op geven Complicated?kun je denk ik lang wachten..en waarom kan ze zelf niet reageren? heb d'r sinds vanochtend niet meer gezien
zondag 16 september 2007 om 15:41
zondag 16 september 2007 om 16:27
Je geeft op geen enkele vraag een normaal antwoord complicated, en verwijst iedere keer naar een blijkbaar eerder gedane posting, waar ik echt mijn antwoord niet uit kan halen. Als je me uiteindelijk dan toch verwijst naar Xaloy, waarom reageer je vanochtend voor haar? Houd dat dan gewoon gescheiden en reageer niet voor haar/namens haar.
zondag 16 september 2007 om 17:01
Soms heb ik daar wel zin in, voor haar reageren als ze er niet is, en soms niet, beste SL. Nu had ik er even geen zin in. Maak je toch niet zo druk, als je die zo intens belangrijke vraag wil stellen, dan kun je zoals gezegd vanaf aanstaande dinsdag aan je trekken komen. Lijkt me dat je die twee dagen ook nog wel zonder Xaloy's antwoord zult overleven, nietwaar?
zondag 16 september 2007 om 17:58
Ah t is dus maar net hoe je pet staat. Het gaat hier natuurlijk over het gedrag van jouw vrouw. Ik snap hem. Behoeft geen verdere uitleg. Jammer.
Ik snap dat jouw vrouw erg belangrijk is voor jou, maar voor mij is zij dat natuurlijk niet. Ik vul het antwoord zelf wel in, ik denk dat ik gezien het haar knoertharde, onsympathieke en ongenuanceerde veroordelingen in deze discussie, best wel kan.
Allemaal nog een fijne on topic discussie!
Ik snap dat jouw vrouw erg belangrijk is voor jou, maar voor mij is zij dat natuurlijk niet. Ik vul het antwoord zelf wel in, ik denk dat ik gezien het haar knoertharde, onsympathieke en ongenuanceerde veroordelingen in deze discussie, best wel kan.
Allemaal nog een fijne on topic discussie!
zondag 16 september 2007 om 18:39
quote:Zuss schreef op 16 september 2007 @ 14:29:
Sukkeltje sukkeltje toch, hou nou toch eens op met jezelf voordoe als iets wat je niet bent. Je bent een laag bij de gronds mannetje, met een laag bij bij de gronds vrouwtje, niet meer, niet minder.Alsof jouw laatste bijdragen zo zinvol zijn geweest....jij kwam ook niet verder dan "Heidi", "simpele ziel" en je laatste post.
Sukkeltje sukkeltje toch, hou nou toch eens op met jezelf voordoe als iets wat je niet bent. Je bent een laag bij de gronds mannetje, met een laag bij bij de gronds vrouwtje, niet meer, niet minder.Alsof jouw laatste bijdragen zo zinvol zijn geweest....jij kwam ook niet verder dan "Heidi", "simpele ziel" en je laatste post.
maandag 17 september 2007 om 19:03
quote:traincha2 schreef op 16 september 2007 @ 18:39:
[...]
Alsof jouw laatste bijdragen zo zinvol zijn geweest....jij kwam ook niet verder dan "Heidi", "simpele ziel" en je laatste post.
Tja Traincha, waar je mee omgaat wordt je mee besmet he. waarom zou ik tegen dergelijke types nog normaal doen? Heaven knows dat zij ook niet normaal reageren. Actie - reactie. Simpel.
Zelfs een simpele ziel moet dat snappen.
[...]
Alsof jouw laatste bijdragen zo zinvol zijn geweest....jij kwam ook niet verder dan "Heidi", "simpele ziel" en je laatste post.
Tja Traincha, waar je mee omgaat wordt je mee besmet he. waarom zou ik tegen dergelijke types nog normaal doen? Heaven knows dat zij ook niet normaal reageren. Actie - reactie. Simpel.
Zelfs een simpele ziel moet dat snappen.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
maandag 17 september 2007 om 19:54
Dus Xaloy vind mij blijkbaar dus ook een stuk vreten..toch?
Dat is zeer motiverend om te lezen..Ik heb er al veel moeite mee zichtbaar te zijn voor mensen vanwege mijn ongewenste opvoeding, die jarenlang heeft aan moeten horen dat ze een stuk vuil vreten is door mijn moeder. Nou dan is zo'n opmerking niet erg fijn om te horen...
Dan ben ik heel erg blij dat ik je niet ken. Ook in mijn vriendenkring heb ik meiden die tegen abortus zijn, maar laten mij in mijn waarde..voor hun ben ik meer dan het meisje die een abortus heeft laten doen. Voor hun ben ik een vertrouwenspersoon, een maatje die voor ze door het vuur zou gaan, die eerlijk en oprecht met ze omgaat. Zou ik door mijn eigen keuze op alles dan ook afgerekend moeten worden? Bestaat de rest dan niet meer? Ben ik dan een vuil stuk vreten?
Ik vind het heel erg jammer dat je je op deze manier uit. Ik denk dat je dan onbewust heel erg veel mensen kwetst...of is dat je bedoeling? Beleef je er plezier aan om dit te zeggen? Geeft het je een goed gevoel? Waarom die felheid?
Dat is zeer motiverend om te lezen..Ik heb er al veel moeite mee zichtbaar te zijn voor mensen vanwege mijn ongewenste opvoeding, die jarenlang heeft aan moeten horen dat ze een stuk vuil vreten is door mijn moeder. Nou dan is zo'n opmerking niet erg fijn om te horen...
Dan ben ik heel erg blij dat ik je niet ken. Ook in mijn vriendenkring heb ik meiden die tegen abortus zijn, maar laten mij in mijn waarde..voor hun ben ik meer dan het meisje die een abortus heeft laten doen. Voor hun ben ik een vertrouwenspersoon, een maatje die voor ze door het vuur zou gaan, die eerlijk en oprecht met ze omgaat. Zou ik door mijn eigen keuze op alles dan ook afgerekend moeten worden? Bestaat de rest dan niet meer? Ben ik dan een vuil stuk vreten?
Ik vind het heel erg jammer dat je je op deze manier uit. Ik denk dat je dan onbewust heel erg veel mensen kwetst...of is dat je bedoeling? Beleef je er plezier aan om dit te zeggen? Geeft het je een goed gevoel? Waarom die felheid?
