Aïcha

De woningcorporatie is verbaasd over de ontstane ophef.

De bewoners verwijten de corporatie onnadenkendheid en non-communicatie bij de toewijzing van het huis. Vlak naast de plek waar Aïcha haar intrek zou nemen, wonen een homostel en vluchtelingen uit Syrië; het land waar zij in 2014 als de echtgenote van een jihadstrijder heen reisde.

Het verwijt aan de corporatie is snel gemaakt. Maar is het terecht? lees ik in het artikel.

Wat vinden jullie? Is het verwijt terecht? Volgens de burgemeester is er geen bewijs gevonden dat Aïcha strafbare feiten heeft gepleegd, ook heeft zij al een tijdje zonder problemen elders in de stad gewoond. Wel onder begeleiding. 'Ook Aïcha heeft het recht om in vrijheid te leven'.

Maar zou jij niet tegensputteren als een jihadbruid naast je kwam wonen terwijl je weet dat zij er fundamentalistisch gedachtegoed op na houd, het geloof dat vind dat je als homo de doodstraf verdiend? Of zou jij het prima vinden terwijl je familie uit hun vaderland moesten vluchten voor die club waar zij lid van is?

‘Jihadbruid Aïcha heeft het recht in vrijheid te leven, maar maakt het zichzelf ook moeilijk’ https://www.limburger.nl/cnt/dmf2019050 ... k-moeilijk

Opluchting in Amby na vertrek van Syriëgangster Aïcha https://www.limburger.nl/cnt/dmf2019050 ... -vraagstuk

Onrust in Maastrichtse wijk om komst 'jihadbruid' Aïcha https://www.1limburg.nl/onrust-maastric ... ruid-aicha #1limburg

karin6789 schreef: ↑

12-05-2019 01:35

Je weet niet of ze fundamentalistische gedachten heeft.
En je weet ook niet of haar naaste buren slachtoffer waren.

Om nogmaals terug te komen op je woorden plaats ik onderstaand bericht. Daarin de woorden:

Uit de verhoren werd niet duidelijk of ze de strijd heeft gefaciliteerd of ondersteund. Wel bleek ze nog steeds een voorstander van een jihad.

Als ze aan de strijd niet mee heeft gedaan is het toch gemakkelijk om nee te zeggen, maar dat deed ze niet. Ik weet het natuurlijk niet maar ik denk dat ze die fundamentalistische gedachten wel heeft.

Bewonersoverleg in Maastrichtse wijk vanwege onrust over komst ‘jihadbruid’ Aïcha https://www.limburger.nl/cnt/dmf2019050 ... ruid-aicha


Bewonersoverleg in Maastrichtse wijk vanwege onrust over komst ‘jihadbruid’ Aïcha

06-05-2019 om 19:28 door Johan van de Beek en Claire van Dyck

[foto:Aïcha (links) en haar vriendin Umm in nikab op de Maasboulevard in Maastricht voor hun uitreis naar Syrië. Afbeelding: Archief De Limburger]


Woningcorporatie Maasvallei organiseert een bewonersoverleg in de Maastrichtse wijk Amby vanwege onrust onder buurtbewoners over de huisvesting van de Maastrichtse bekeerlinge Aïcha. Zij verwierf bekendheid als jihadbruid die in november 2014 terugkeerde uit Syrië.

Ze werd niet strafrechtelijk vervolgd omdat er geen bewijs was voor lidmaatschap van de terroristische organisatie Islamitische Staat of het begaan van strafbare feiten in Syrië.

Het is bekend bij de gemeente dat Aïcha vanwege een recent verkregen zorgindicatie een aangepaste woning nodig heeft en via Maasvallei een woning toegewezen heeft gekregen in Amby, zegt de woordvoerster van burgemeester Annemarie Penn-te Strake.

Onrust

„Gezien het verleden van mevrouw is het voorstelbaar dat mensen onrustig zijn over de mogelijke verhuizing. De afgelopen jaren heeft mevrouw echter zonder problemen in Maastricht gewoond en heeft zij een zogenoemde goedhuurdersindicatie ontvangen. Dat wil zeggen dat er geen enkele reden voor een woningcorporatie is om haar aanvraag voor een woning te weigeren. Dat neemt niet weg dat zowel gemeente als woningcorporatie inziet dat het verleden van mevrouw vragen oproept bij de nieuwe bewoners. Zodoende zal er op korte termijn door Maasvallei - de woningcorporatie is primair aanspreekpunt voor bewoners - een bewonersoverleg worden georganiseerd. De gemeente is daar dan uiteraard ook aanwezig.” Maasvallei was gisteren niet bereikbaar voor een reactie.

Syrië

Aïcha vertrok als 18-jarige in februari 2014 naar Syrië en om zich daar bij haar man, de Turks-Nederlandse ex-militair Salih Yilmaz te voegen, met wie ze vanuit Maastricht via Skype was getrouwd. Ze werd voor vertrek en ook na terugkomst in de gaten gehouden door de politie en de veiligheidsdienst AIVD vanwege radicalisering en jihadistisch gedachtegoed. Ze was een opvallende verschijning in Maastricht vanwege het dragen van de volledige gelaatsbedekkende nikab die enkel de ogen vrijlaat.

Terreurdreiging

Op 31 december 2015 werd de Maastrichtse, die zich na haar bekering in 2013 Aïcha ging noemen, aangehouden in Maastricht op verdenking van het beramen van een aanslag op het nationaal vuurwerk in Rotterdam. Ze werd na twee dagen vrijgelaten omdat uit onderzoek op geen enkele manier was gebleken dat de informatie over een terreurdreiging correct was. Het Openbaar Ministerie zei achteraf op basis van zulke ernstige en concrete informatie opnieuw zo zou optreden vanuit het better safe then sorry-principe.

Geronseld

Na haar terugkeer uit Syrië verklaarde Aïcha tegenover de politie in Maastricht te zijn geronseld. Ze wilde niet zeggen hoe en door wie, uit vrees mensen in problemen te brengen, en daarmee zichzelf. Uit de verhoren werd niet duidelijk of ze de strijd heeft gefaciliteerd of ondersteund. Wel bleek ze nog steeds een voorstander van een jihad. Naast het strafrechtelijk onderzoek werd een zorgtraject in gang gezet en een deradicaliseringstraject opgestart.

Veiligheidshuis

Over eventuele veiligheidsmaatregelen en huidige monitoring wil de gemeente uit privacyoverwegingen niets zeggen. Dat is, zegt de gemeentewoordvoerster, vooral een zaak van politie en inlichtingendiensten. De AIVD doet daar nooit uitspraken over. De vrouw verhuisde in 2016 met haar gezin richting de Randstad en keerde een jaar later terug naar Maastricht. „Ze woont sinds augustus 2017 weer in Maastricht en wordt begeleid door het Veiligheidshuis Maastricht-Heuvelland”, zegt de gemeentewoordvoerster.

hollebollegijs schreef: ↑

12-05-2019 16:02

Als je 5 seconde googled op haar echte naam zie je dat het een knappe vrouw is.

Ik kwam alleen een foto van een gesluierd persoon met wapens in haar handen tegen. Een bericht van 31 mrt. 2015 met de woorden:

Aicha klaar voor terugkeer naar Islamitische Staat

Over onduidelijkheid en tegenstrijdigheid gesproken:

18-11-14
Maastrichtse moeder bevrijdt dochter uit IS-kalifaat in Syrië https://www.ad.nl/binnenland/maastricht ... haring_web

20-11-14
OM: moeder Aïcha nooit in Syrië geweest https://www.ad.nl/binnenland/om-moeder- ... haring_web

Jihadiste ‘Aisha’ wil terug naar Nederland, maar betreurt reis naar kalifaat niet http://tinyurl.com/y7f2j2py via @Else4Weekblad

Waarom Aïcha terug wou naar Nederland:


Elsevier

Jihadiste ‘Aisha’ wil terug naar Nederland, maar betreurt reis naar kalifaat niet

Een jihadiste (23) die in Syrië zit, wil terug naar Nederland. De vrouw is zwanger en zit met haar kinderen in een vluchtelingenkamp in de buurt van Raqqa, het Syrische bolwerk van terreurbeweging Islamitische Staat (IS).

‘Ik kan pas worden uitgeleverd als het Nederlandse consulaat daarom vraagt,’ zegt de vrouw, die onder het alias ‘Aisha’ spreekt met de Belgische zender VRT.

Vrouwen in vluchtelingenkamp, mannen in gevangenis

Tot voor kort woonden ‘Aisha’ en haar zoontje (1) in Raqqa, de stad die op het punt staat heroverd te worden door Koerdische en Arabische milities. IS-families ontvluchten daarom massaal de stad. Vrouwen van IS-leden en hun kinderen worden in een speciaal deel van vluchtelingenkamp Ain Issa vastgehouden. De mannelijke IS-leden worden in een gevangenis opgesloten in afwachting van hun berechting.

In kamp Ain Issa zitten veel IS-gezinnen. ‘Aisha’, die in 2013 naar Syrië afreisde – ze was toen 19 jaar oud – was getrouwd met een Belgische strijder, met wie ze een zoon kreeg. Hij werd in het ‘kalifaat’ van IS geboren. ‘We slapen hier op een matras op de grond, er waren ziektes en de winter komt eraan,’ zegt de vrouw. Dat is de reden dat ze terug naar Nederland wil.

Raket op je huis

‘Aisha’ lijkt haar reis naar Syrië niet te betreuren. Dat het ‘kalifaat’ nu op instorten staat, is volgens haar te wijten aan het niet volgen van religieuze regels. ‘Al dat onrecht was er vroeger niet in Raqqa. Het was er aanvankelijk heel goed. Ik was er vrij om een niqab te dragen, terwijl ik er in Nederland voor zou worden aangestaard. En in Nederland leef je als een robot: je staat vroeg op, gaat naar school of werkt, komt thuis en gaat weer slapen. Daar hou ik niet zo van,’ zegt ze tegen de Belgische zender. ‘Ik heb hier ook dingen meegemaakt. Dat er een raket op je huist valt, is een levenservaring. Dat maak je niet mee in Nederland.’

Volgens onze bloggers
Afshin Ellian: ‘Terugkerende jihadisten zijn geen ‘verloren zonen”

Volgens de commandant van het kamp kan de vrouw echter pas terugkomen als het Nederlands consulaat om uitlevering vraagt. Het
Nederlandse beleid is dat uitgereisde jihadisten niet worden geholpen om terug te komen, maar dat ze zich zelf moeten melden bij een Nederlands consulaat of de ambassade. Bovendien worden ze bij succesvolle terugkeer naar Nederland eerst aangehouden, vastgezet en verhoord. Vervolgens worden ze mogelijk vervolgd voor het zich aansluiten bij een terreurorganisatie, zoals onder meer gebeurt bij Laura Hansen – die vorig jaar uit het ‘kalifaat’ vluchtte.

Er zitten nu voor zover bekend nog zo’n 190 Nederlanders in IS-gebied. Verreweg de meesten zijn mannen, maar er zijn ook vrouwen en kinderen. De vrouwen reisden over het algemeen op jonge leeftijd naar het ‘kalifaat’ om met een IS-jihadist te trouwen.

21 sep 2017

Het raadsel genaamd Aïcha https://www.limburger.nl/cnt/dmf2016010 ... aamd-aicha


Al mijn twijfels zijn weg.

Het raadsel genaamd Aïcha

04-01-2016 om 06:00 door Johan van de Beek/Claire van Dyck

[foto:Het Nationaal Vuurwerk in Rotterdam ging uiteindelijk toch door, maar vanwege de terreurdreiging was daar een grote politiemacht voor nodig. Afbeelding: ANP]


Aïcha, de 20-jarige Maastrichtse bekeerlinge die naar Syrië vertrok en terugkeerde, was in het weekeinde weer nieuws toen ze - ten onrechte, bleek later - werd verdacht van het plannen van een terreuraanslag tijdens het Nationaal Vuurwerk in Rotterdam. Het opduiken van haar naam herinnert ook aan het verhaal dat nooit werd verteld, het raadsel waarop alleen zij het antwoord weet.

Ze was wereldnieuws toen ze wist te ontkomen uit het kalifaat. Het leek, aanvankelijk, een Hollywood- drama met een klassiek happy end. ‘Gewoon meisje’ uit Nederlandse provinciestad bekeert zich tot de islam, radicaliseert, gaat naar Syrië, krijgt spijt en keert terug om weer ‘normaal’ te worden. Dat was een beetje het gewenste scenario. Beeltenissen van haar in nikab, fietsend door het Wittevrouwenveld in Maastricht of een V-teken makend in een auto, verschenen in alle grote kranten ter wereld en in actualiteitenprogramma’s. Een tweede hoofdrol was weggelegd voor haar moeder die haar in Syrië was gaan halen, in een soort Rambo-reddingsactie. Alle denkbare clichés vielen op hun plek in dit verhaal. Alleen, het klopte niet.

Aïcha is, zou je kunnen zeggen, de moeder aller jihadbruiden. Een volstrekt uniek geval, juist vanwege alles wat we niet weten over haar. Spaarzame feiten zijn bekend, maar vormen geen verhaal dat rond is, en al zeker niet zo als hierboven beschreven. Dit is een verhaal met rafelranden en het is nog maar zeer de vraag of die ooit zullen verdwijnen. In een notendop: Maastrichts meisje, gebroken gezin, losbandig (‘zondig’ zal ze later zelf zeggen), komt in greep van religie. Eerst bijbel, dan koran. Er ontstaat een proces van zelfreiniging. Maar zij schiet royaal door op de ‘radicaliseringsglijbaan’. Ze gaat zich vromer gedragen en kleden dan geboortige moslima’s in Maastricht. Ze leest, als ‘nieuwe moslima’, al snel anderen de les. Ze trekt zich het lot aan van soennitische moslimslachtoffers, met name kinderen, in Syrië. Zamelt kleding in voor burgers in Syrië. Ze heeft contacten met ten minste één van de Haagse jonge mannen die nu in het Contextproces veroordeeld zijn tot jarenlange gevangenisstraffen. Ze is zoekende. Heeft, kort na elkaar, diverse relaties met moslimmannen. Ze raakt verliefd op een strijder (de Nederlandse ex-militair Omar Yilmaz) in Syrië die ze op tv heeft gezien. Via skype trouwt ze - islamitisch - met hem.

Ze schiet royaal door op de ‘radicaliseringsglijbaan’

Ondanks het feit dat ze geen paspoort krijgt in Maastricht uit vrees voor uitreizen, weet ze met een ID-kaart via Turkije naar Syrië te gaan om zich aan de zijde van Yilmaz te voegen. Daar wil ze een weeshuis beginnen, zo vertelt ze vriendinnen in Maastricht en de politie. Het huwelijk faalt vrijwel direct vanwege een naar verluidt chronisch gebrek aan wederzijdse bewondering. Tevens biedt het leven in het kalifaat nogal weinig uitdagingen voor een jonge vrouw die gewend is om haar zin te krijgen. Ze wordt geacht de hele dag binnen te zitten en, aldus Yilmaz, ‘meisjesdingen’ te doen zoals koken en theeparty’s houden. Na de scheiding verdwijnt ze maandenlang van de radar. Alle contact met familie en vriendinnen - in Nederland en Syrië - wordt verbroken. Even onverwacht duikt ze weer op. Ze weet, op nooit precies opgehelderde manier, te ontkomen, wordt aan de Turkse grens opgewacht door haar moeder, die ze over haar vlucht heeft ingelicht. Ze keert terug naar Nederland en is voorpaginanieuws.

Terug in Nederland is ze voorpaginanieuws

Haar verhaal - wat heeft ze in Syrië meegemaakt en wat heeft dat met haar gedaan? - blijft echter vaag voor onderzoekers, autoriteiten en publiek. Duidelijk is dat zij en vijf andere uitreizigers uit Maastricht (onder wie Sultan Berzel die zich kort na haar ‘ontsnapping’ uit het kalifaat opblies in Bagdad) elkaar kenden. Er lopen lijnen via plekken waar koranlessen en Arabische lessen in Maastricht worden gehouden. Er wordt, door voormalig burgemeester Onno Hoes, na het vertrek van een Tsjetsjeense boezemvriendin van Aïcha die vanuit Maastricht twee van haar vier kinderen meeneemt naar Syrië, een onderzoek naar het bestaan van een ‘islamitische cel’ aangekondigd in de Limburgse hoofdstad. Daarna wordt het stil. Niet alleen rond dat onderzoek, waarvan het Openbaar Ministerie recentelijk zei het niet te kennen en waarover de gemeente zwijgt. Maar ook rond Aïcha. Ze wordt verdacht van lidmaatschap van een terroristische organisatie (IS) . In afwachting van de uitkomst van het strafrechtelijk onderzoek zit ze een tijdje op geheime adressen in Limburg - in Maastricht wordt een eventuele terugkeer van haar in de stad als een veiligheidsrisico gezien - en ze loopt naar verluidt ook een keer weg.

Het wordt stil rond Aïcha

Politieverhoren leveren weinig inzichten op. Haar verhaal valt voor de opsporingsdiensten nauwelijks te controleren. Het bevat in elk geval geen informatie over de strijd in Syrië en haar - eventuele ondersteunende - rol daarin. Bewijs voor strafbare feiten ontbreekt. Als in mei 2015 de zaak tegen haar wordt geseponeerd, is ze weer vrij om te gaan en staan waar ze wil. Ze keert terug naar Maastricht en trekt in bij haar moeder. Het idee dat ze wellicht als een soort rolmodel zou kunnen fungeren om andere meiden te ontmoedigen af te reizen, is dan allang verdampt. Ze mist, aldus een ingewijde, de ‘persoonlijkheidsstructuur’ daarvoor. Belangrijker nog is dat ze helemaal niet van haar geloof is gevallen en nog even orthodox is in haar denkbeelden als bij haar vertrek. Syrië heeft haar niet ‘gederadicaliseerd’, ze lijkt het islamitisch ideaal, leven in een islamitische staat, niet te hebben losgelaten. Ze vindt zichzelf helemaal niet radicaal. Ze draagt nog steeds de nikab en post op haar Facebook-account na enige tijd weer vrome teksten en filmpjes die moeten aantonen dat moslims wereldwijd worden onderdrukt.

Ze vindt zichzelf helemaal niet radicaal

Het is een eenzijdig informatiedieet waarmee veel jonge bekeerlingen zich intellectueel voeden, een echokamer van paranoia en propaganda, zoals plaatjes waarop Adolf Hitler en GeertWilders als politieke dubbelgangers worden afgebeeld. En waarbij ze elkaar de les lezen in islamitische voorschriften, vooral over wat allemaal niet mag volgens de salafistische leer. Vrij kort na haar terugkeer raakt ze zwanger van een moslimman uit het westen van het land, met wie ze islamitisch trouwt. Inmiddels is ze moeder. Over Syrië rept ze niet meer op haar Facebook. Niet over haar verblijf daar en ook niet over de strijd die haar zo aan het hart ging. Ze wil niet centraal staan, zei ze ooit tegen een geloofsgenoot die haar opriep haar verhaal te doen. Ze wordt, als teruggekeerde Syriëganger, in de gaten gehouden. De vraag blijft of ze een veiligheidsrisico vormt. En waar ze echt staat.

kadanz schreef: ↑

13-05-2019 05:48

Grappig dat telkens de vergelijking met Hitler valt in deze discussie, terwijl je haar hoogstens kunt vergelijken met een SS-er. Ik weet zeker dat er onder de reageerders hier wat familie (opa's en oud-ooms) te vinden zijn die zich aangesloten hebben bij de SS destijds, of op z'n minst sympathisant waren van het Hitler-regime.

Wat is er met hen gebeurd destijds toen ze met hangende pootjes terugkwamen uit het Oosten?
Niet bijster veel.

Denk je dat iemand zich druk maakte of zo'n persoon naast een Jood kwam te wonen?
In tegendeel, die paar Joden de de weg terugvonden, juist zij moesten op zoek naar een nieuwe woning. Want opgestaan plaatsvergaan en we hadden allemaal toch geleden in de oorlog?

Zo zijn wij in Nederland.

Zeer ongepaste reactie. En al helemaal als die familieleden die jij nu zwart probeert te maken zelf slachtoffer waren.

Volgens mij is er heel lang jacht gemaakt op oorlogsmisdadigers. Die ergens in Amerika een teruggetrokken leven leiden mét een uitkering. Helaas zijn sommige pas op hoge leeftijd opgespoord.

Ook zijn mensen in de publiciteit getreden toen ze er achterkwamen dat hun pa of opa een ss-ser was. Maar dat jij hier viva-forumsters verdacht wil maken omdat ze Aïcha en haar 'club' foute boel vinden is van de zotte.

karin6789 schreef: ↑

13-05-2019 15:20

Er zijn er nog meer geweest die er mee weg zijn gekomen.

Inderdaad je hebt gelijk. Dat is schandalig. Ik tikte op google het woord 'oorlogsmisdadigers' in en kwam zo op een interessante site met de naam "De Dokwerker De Tweede Wereldoorlog met een link naar Amsterdam. Top negen gezochte oorlogsmisdadigers - De Dokwerker
www.dedokwerker.nl/voortvluchtige_oorlo ... igers.html

Daarin een lange lijst van gevluchte oorlogsmisdadigers.

Daarin ook veel informatie. Daaruit twee stukjes die ik nu even quote:

Zuid-Amerika
In Argentinië en Colombia zijn vermoedelijk nog een aantal oorlogsmisdadigers in leven. Vaak is er zeer weinig over hen bekend omdat zij van de regeringen daar de mogelijkheid kregen zich te vestigen als 'eerzaam' burger. Vaak gebruikten zij geroofd geld om een bestaan als zakenman op te bouwen. Zo konden zij en hun families in weelde leven zonder het risico te lopen veroordeeld te worden voor hun daden gedurende de jaren 40-45. Als de aarde hen te heet onder de voeten werd kregen zij de gelegenheid zich elders te vestigen omdat de regeringen liever geen rumour wilden.

Recentelijk nog besteedde het Simon Wisenthal Center aandacht aan de vrijhaven Argentinië die velen na de oorlog kregen aangeboden. Het effect was nihil, er werd niemand opgespoord en dus ook niet uitgeleverd, laat staan veroordeeld. Dictator Peron verkocht tienduizend 'lege' paspoorten aan ODESSA (link.)

En dit stukje:

Laatste kans Duitsland
Haast als een gotspe probeert Duitsland aldaar in vrijheid levende nazi's op te sporen door beloningen uit te loven. Een gotspe, want de Duitse wet die voorkomt dat nazi's worden uitgeleverd is nog altijd niet aangepast. Een wet die nota bene door Adolf Hitler zelf in 1943 werd ingevoerd waardoor iedereen die ooit een Duits uniform heeft gedragen rustig in vrijheid in Duitsland kan leven.

De actie 'last chance' moet Duitsers ertoe bewegen nazi's aan te geven. Er wordt zelfs een beloning in het vooruitzicht gesteld.
http://www.operationlastchance.org/

Laatste kans Nederland
Arnold Karskens voert de actie 'Nu of nooit!' met zijn stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden. De stichting heeft een lijst samengesteld van gevluchtte personen die zich tijdens de Tweede Wereldoorlog in Nederland hebben misdragen. Karskens roept de hulp in van u en mij om deze, soms nog levende Nederlandse WO2-oorlogsmisdadigers, op te sporen. Ook als ze dood zijn is iedere informatie welkom zodat ze definitief van de lijst kunnen worden gehaald.

Arnold Karskens
De stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden van Karskens verzamelt feiten en gegevens over oorlogsmisdaden, illegale wapenhandel, misdaden tegen de menselijkheid, genocide en schendingen van mensenrechten in oorlogen, waar ook ter wereld. De Dokwerker steunt het onderzoek naar oorlogsmisdadigers uit de Tweede Wereldoorlog. De nadruk bij de stichting ligt op verdachten met een Nederlands paspoort, het zou om meer dan honderd mensen kunnen gaan die nog leven. Maar ook als ze dood zijn wil Karskens dat graag wten omdat ook dan het boek gesloten kan worden.

Wat doet de regering?
Het gebrek aan voortvarendheid is genoegzaam bekend, de overheid wil de Duitse regering liever niet in verlegenheid brengen, de handelsbelangen zijn belangrijker dan dat de nabestaanden rust en genoegdoening krijgen.
Het Nationaal Archief is de aangewezen instantie om informatie te verkrijgen over deze criminelen, maar de Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap weigert inzage in dossiers omwege de privacy van betrokkenen. Daarom is uw hulp zo belangrijk. Wellicht weet uw omgeving meer!

Rosabella1 schreef: ↑

13-05-2019 15:31

Inderdaad dus laten 'we' diezelfde fout niet nog een keer maken met de zogenaamde zielige naïeve Aïsha's en hun mannen die zogenaamd allemaal kok etc. in het kalifaat waren en zogenaamd niet wisten wat daar gebeurde!
Allemaal berechten in Syrië en Irak,geen medelijden en al helemaal niet terughalen naar Europa!

Eens