Actueel
alle pijlers
Dank zij Rutte is het minder minder minder
donderdag 3 april 2014 om 20:09
Dank zij minister Rutte gaan de verzorgingshuizen, (waar hulpbehoevende ouderen in hun laatste kamertje wonen), dicht.
Verzorgingstehuizen moeten sluiten want Rutte roept "ik wil minder minder minder ouderentehuizen". Oudjes moeten hun kamer UIT en thuis gaan/blijven wonen,met kans op vereenzaming enz.
Zal hij de oudere hulpbehoevende nu ook gerust stellen dat ze er niet uit hoeven? Zij hebben vast maar één paspoort.
Door de sluitingen ook nog eens tig werkelozen erbij, terwijl Assher met de miljoenen leurt om de werkeloosheid te bestrijden vallen de werkelozen met meer meer meer.
En jaarlijks 900 miljoen naar Turkije gaat. Ten koste van...???
Waar kan ik een discriminatieformuliertje invullen?
Verzorgingstehuizen moeten sluiten want Rutte roept "ik wil minder minder minder ouderentehuizen". Oudjes moeten hun kamer UIT en thuis gaan/blijven wonen,met kans op vereenzaming enz.
Zal hij de oudere hulpbehoevende nu ook gerust stellen dat ze er niet uit hoeven? Zij hebben vast maar één paspoort.
Door de sluitingen ook nog eens tig werkelozen erbij, terwijl Assher met de miljoenen leurt om de werkeloosheid te bestrijden vallen de werkelozen met meer meer meer.
En jaarlijks 900 miljoen naar Turkije gaat. Ten koste van...???
Waar kan ik een discriminatieformuliertje invullen?
LOEP ME MAAR aub.
zondag 30 november 2014 om 10:14
quote:deepspace schreef op 30 november 2014 @ 00:10:
deepspace
............. Wil ik oud worden? En als ik dan eerlijk ben zeg ik: Ja, maar alleen als ik gezond ben. En met gezond bedoel ik dan met name gezond van geest. Als mijn hoofd, mijn hersens, het niet meer doet dan hoeft het voor mij niet meer. Als ik niet meer in staat ben om zelfstandig naar de wc te gaan, als ik een luier om moet, als ik gevoerd moet worden, als ik niet meer weet dat ik besta dan hoeft het voor mij niet meer. Ik heb op de afdeling neurologie van verschillende ziekenhuizen inmiddels teveel mensen gezien die nog wel leven maar voor wie het leven geen enkele waarde meer heeft. Die nog bestaan en ademen maar van de hele wereld om ons heen totaal geen weet meer hebben. En dat wil ik niet. Dan wil ik niet meer bestaan, en dus dood.Ook heb ik het niet over de mensen "die niet meer weten dat ze bestaan of van de hele wereld om ons heen geen weet meer hebben".
Maar ook deze groep heeft recht op een fatsoenlijke verzorging en die zal men dan ook krijgen op een verpleegafdeling. Dat is een tehuis dat straks wel nog bestaat hoop ik.
Dan hoeft het voor jou niet meer? Makkelijker gezegd dan gedaan. Er zijn zat mensen voor wie die ouwe dag niet hoeft. Als je ooit hulpbehoevend word en je woont thuis alleen in je huisje omdat er geen plaats meer voor je is in een verzorgingstehuis...(niet alleen voor de zorg maar ook tegen de vereenzaming)...in je eigen tevreden wereldje leeft...maar s'nachts van de trap aframmelt omdat je gaat dwalen...angstig bent...en overdag blij bent als je visite krijgt....ben je dan zelf zo sterk dat je zegt "nu ga ik maar"? en wie zijn de kinderen om die beslissing te mogen nemen? Deze groep heeft meer...of andere zorg nodig dan de groep die niet meer weet dat ze leven. De zorg van de wieg tot aan het graf is niet meer.
deepspace
............. Wil ik oud worden? En als ik dan eerlijk ben zeg ik: Ja, maar alleen als ik gezond ben. En met gezond bedoel ik dan met name gezond van geest. Als mijn hoofd, mijn hersens, het niet meer doet dan hoeft het voor mij niet meer. Als ik niet meer in staat ben om zelfstandig naar de wc te gaan, als ik een luier om moet, als ik gevoerd moet worden, als ik niet meer weet dat ik besta dan hoeft het voor mij niet meer. Ik heb op de afdeling neurologie van verschillende ziekenhuizen inmiddels teveel mensen gezien die nog wel leven maar voor wie het leven geen enkele waarde meer heeft. Die nog bestaan en ademen maar van de hele wereld om ons heen totaal geen weet meer hebben. En dat wil ik niet. Dan wil ik niet meer bestaan, en dus dood.Ook heb ik het niet over de mensen "die niet meer weten dat ze bestaan of van de hele wereld om ons heen geen weet meer hebben".
Maar ook deze groep heeft recht op een fatsoenlijke verzorging en die zal men dan ook krijgen op een verpleegafdeling. Dat is een tehuis dat straks wel nog bestaat hoop ik.
Dan hoeft het voor jou niet meer? Makkelijker gezegd dan gedaan. Er zijn zat mensen voor wie die ouwe dag niet hoeft. Als je ooit hulpbehoevend word en je woont thuis alleen in je huisje omdat er geen plaats meer voor je is in een verzorgingstehuis...(niet alleen voor de zorg maar ook tegen de vereenzaming)...in je eigen tevreden wereldje leeft...maar s'nachts van de trap aframmelt omdat je gaat dwalen...angstig bent...en overdag blij bent als je visite krijgt....ben je dan zelf zo sterk dat je zegt "nu ga ik maar"? en wie zijn de kinderen om die beslissing te mogen nemen? Deze groep heeft meer...of andere zorg nodig dan de groep die niet meer weet dat ze leven. De zorg van de wieg tot aan het graf is niet meer.
LOEP ME MAAR aub.
zondag 30 november 2014 om 10:20
quote:pejeka schreef op 28 november 2014 @ 11:00:
[...]
Helemaal eens. Miljarden en miljarden verdwijnen naar nieuwe lidstaten als Roemenië en Bulgarije, die de status van ontwikkelingsland nauwelijks ontstegen zijn (laat staan dat ze een volwaardige partner van de EU kunnen zijn zoals een Duitsland, Nederland of ander Westeuropees land dat is), en die miljarden verdampen spoorloos in corrupte netwerken daar. En wat doet de EU? Vraagt die rekenschap? Nee, die storten nieuwe miljarden. Die wij mogen opbrengen. Ondertussen komt de heffe des volks uit die landen richting de vleespotten van West-Europa, om hier de banenmarkt te verzieken, de criminaliteitscijfers op te vijzelen en te profiteren (misbruik te maken) van onze sociale voorzieningen. Leve de open grenzen. Ondertussen stagneert de ontwikkeling in hun eigen land van afkomst, want de bedrijven daar kunnen, ondanks alle subsidies van de EU, bijna niet meer aan fabriekspersoneel e.d. komen, omdat die hier in het Westen allemaal de klusjesman uithangen of met een harmonica bij de supermarkt zitten. En wij betalen wel, want oh, oh, oh, wij zijn zo rijk en we mogen niet klagen. Weet je waarom we "rijk" zijn? Omdat de generaties na de oorlog zich drie slagen in de rondte hebben gewerkt om ons land op te bouwen. Want na de oorlog lag hier ook alles in puin: bedrijfsleven, industrie, infrastructuur, noem maar op. Dus onze rijkdom is ook niet uit de lucht komen vallen, daar is hard voor gewerkt. En nou geven we het weg aan landen die zo corrupt zijn als de neten en kunnen vele Nederlanders zelf, niet in het minst degene die hard hebben gewerkt om onze welvaart op te bouwen, op een houtje bijten.+10
[...]
Helemaal eens. Miljarden en miljarden verdwijnen naar nieuwe lidstaten als Roemenië en Bulgarije, die de status van ontwikkelingsland nauwelijks ontstegen zijn (laat staan dat ze een volwaardige partner van de EU kunnen zijn zoals een Duitsland, Nederland of ander Westeuropees land dat is), en die miljarden verdampen spoorloos in corrupte netwerken daar. En wat doet de EU? Vraagt die rekenschap? Nee, die storten nieuwe miljarden. Die wij mogen opbrengen. Ondertussen komt de heffe des volks uit die landen richting de vleespotten van West-Europa, om hier de banenmarkt te verzieken, de criminaliteitscijfers op te vijzelen en te profiteren (misbruik te maken) van onze sociale voorzieningen. Leve de open grenzen. Ondertussen stagneert de ontwikkeling in hun eigen land van afkomst, want de bedrijven daar kunnen, ondanks alle subsidies van de EU, bijna niet meer aan fabriekspersoneel e.d. komen, omdat die hier in het Westen allemaal de klusjesman uithangen of met een harmonica bij de supermarkt zitten. En wij betalen wel, want oh, oh, oh, wij zijn zo rijk en we mogen niet klagen. Weet je waarom we "rijk" zijn? Omdat de generaties na de oorlog zich drie slagen in de rondte hebben gewerkt om ons land op te bouwen. Want na de oorlog lag hier ook alles in puin: bedrijfsleven, industrie, infrastructuur, noem maar op. Dus onze rijkdom is ook niet uit de lucht komen vallen, daar is hard voor gewerkt. En nou geven we het weg aan landen die zo corrupt zijn als de neten en kunnen vele Nederlanders zelf, niet in het minst degene die hard hebben gewerkt om onze welvaart op te bouwen, op een houtje bijten.+10
LOEP ME MAAR aub.
zondag 30 november 2014 om 10:31
quote:hollebollegijs schreef op 30 november 2014 @ 08:04:
[...]
De mensen die die land hebben opgebouwd zijn voor het grootste gedeelte overleden.
De wederopbouw met het puinruimen e.d. was globaal tussen 1945 en 1950 en let wel dit waren gewoon betaalde banen hoor.
Stel je was 18 in 1945 dan ben je nu 88 (reken ik met 2015) die zijn er nog maar is niet de hoofdmoot in de zorginstellingen.
De grootste groep die nu in verpleeghuizen zit is van de generatie van mijn vader, die is geboren in 1934 was 12
toen de oorlog afliep en kwam jaren 50 / 60 na zijn studie op de arbeidsmarkt.
Mijn vader is van de "gouden generatie" hadden baanzekerheid, nauwelijks werkdruk, het salaris steeg ieder jaar automatisch met 57 (ja je leest het goed) ging hij met pre pensioen en zijn voor 100.000 GULDEN gekochte huis verkocht hij binnen een week voor ¤250.000
Hij zit in een verpleeghuis waar voldoende personeel is, tijd voor extra dingen en geen luier dagen.
Uiteraard zal het ook anders zijn maar ik vind al die tranentrek verhalen een beetje kort door de bocht, dat is vooral het benadrukken van het meest negatieve.Die groep zit misschien al in verzorgingstehuizen of verpleeghuizen.
Het verpleegtehuis van je vader waar voldoende personeel is? Mooi. In een verpleeghuis is veel zorg nodig....maar sommige afdelingen kunnen heel misschien eventjes wat achterover leunen als net de 'drukste' patiënten weg zijn en de nieuwe patienten nog redelijk goed kunnen. Dat kan volgende week alweer anders zijn.
Hard werkende mensen met veel kinderen en veel zorgen. Hun volwassenen kinderen (misschien nu tussen de 60 en 75 jaar) werden met 12 of 14 jaar al aan het zware werk gezet. En hebben straks niet meer die zorg van verzorgingstehuizen. Dementerende blijven thuis wonen. Zware gevallen worden niet meer opgenomen vanwege de bezuinigingen. Ik vind dat inderdaad wel tranentrekkend.
ps het gaat om verzorgingstehuizen die straks gesloten zijn, NIET verpleeghuizen.
[...]
De mensen die die land hebben opgebouwd zijn voor het grootste gedeelte overleden.
De wederopbouw met het puinruimen e.d. was globaal tussen 1945 en 1950 en let wel dit waren gewoon betaalde banen hoor.
Stel je was 18 in 1945 dan ben je nu 88 (reken ik met 2015) die zijn er nog maar is niet de hoofdmoot in de zorginstellingen.
De grootste groep die nu in verpleeghuizen zit is van de generatie van mijn vader, die is geboren in 1934 was 12
toen de oorlog afliep en kwam jaren 50 / 60 na zijn studie op de arbeidsmarkt.
Mijn vader is van de "gouden generatie" hadden baanzekerheid, nauwelijks werkdruk, het salaris steeg ieder jaar automatisch met 57 (ja je leest het goed) ging hij met pre pensioen en zijn voor 100.000 GULDEN gekochte huis verkocht hij binnen een week voor ¤250.000
Hij zit in een verpleeghuis waar voldoende personeel is, tijd voor extra dingen en geen luier dagen.
Uiteraard zal het ook anders zijn maar ik vind al die tranentrek verhalen een beetje kort door de bocht, dat is vooral het benadrukken van het meest negatieve.Die groep zit misschien al in verzorgingstehuizen of verpleeghuizen.
Het verpleegtehuis van je vader waar voldoende personeel is? Mooi. In een verpleeghuis is veel zorg nodig....maar sommige afdelingen kunnen heel misschien eventjes wat achterover leunen als net de 'drukste' patiënten weg zijn en de nieuwe patienten nog redelijk goed kunnen. Dat kan volgende week alweer anders zijn.
Hard werkende mensen met veel kinderen en veel zorgen. Hun volwassenen kinderen (misschien nu tussen de 60 en 75 jaar) werden met 12 of 14 jaar al aan het zware werk gezet. En hebben straks niet meer die zorg van verzorgingstehuizen. Dementerende blijven thuis wonen. Zware gevallen worden niet meer opgenomen vanwege de bezuinigingen. Ik vind dat inderdaad wel tranentrekkend.
ps het gaat om verzorgingstehuizen die straks gesloten zijn, NIET verpleeghuizen.
LOEP ME MAAR aub.
zondag 30 november 2014 om 10:48
Missi-m de zware gevallen worden nog altijd opgenomen op een gesloten afdeling. Maar de indicatie ligt nu hoger dan voorheen. Ook is het zo dat veel tehuizen zonder zo'n afdeling worden gesloten. Dus iemand die naar een gesloten afdeling moet kan in vele gevallen niet meer terecht in een tehuis in eigen woonplaats. Ik ben ook bang voor schrijnende gevallen. Maar dat is afwachten. De zorg zoals het was kan niet meer. Daar is geen geld meer voor. Het moet dus anders. Alleen het lijkt nu te drastisch te gaan en zet grote vraagtekens bij of het goed gaat komen de eerste jaren.
zondag 30 november 2014 om 11:11
Geen geld meer voor?
Jaren geleden werden patiënten met een meniscus 10 dagen opgenomen in het ziekenhuis. Iemand kon fysio krijgen zoveel als nodig was. Jaren geleden betaalden mensen een knaak bij elk recept. Dat bleek van de zotte te zijn en de knaak werd afgeschaft. Nu betalen mensen veel en veel meer dan een knaak egaal of ze een recept nodig hebben of niet.
Jarenlang had elke afdeling voldoende personeel, nu misschien minder dan de helft voor het zelfde werk. Voorheen betaalde iedereen ziektekostenverzekering. Nu zijn de kosten zo hoog dat 340.000 mensen de kosten niet meer kunnen betalen. Vroeger was men gewoon basis of particulier verzekerd (als je meer dan modaal verdiende)...Vroeger gingen weduwen of mensen vanaf 65 jaar naar een bejaardenhuis, nu moeten mensen werken tot 67 jaar, man en vrouw betalen ziektekosten, vroeger werkte alleen de vader des huizes, voor een gezin met makkelijk 8 tot 10 kinderen....en elk kind was mee verzekerd....als ze verkouden waren, een griep hadden, of oorpijn hadden kwam de huisarts aan huis (van de zotte) en kreeg men zelfs hoestdrankje op recept, nu moet ieder zelf hoestdrankjes of paracetamol kopen (daar klaag ik niet over), ............moet ik nog verder gaan?
In 40/45 vond men het blijkbaar "gewoon" dat Joden afgevoerd werden. Laten we het asjeblief niet gewoon gaan vinden als straks weer bepaalde groepen (de zwaksten) "afgevoerd" worden.
Jaren geleden werden patiënten met een meniscus 10 dagen opgenomen in het ziekenhuis. Iemand kon fysio krijgen zoveel als nodig was. Jaren geleden betaalden mensen een knaak bij elk recept. Dat bleek van de zotte te zijn en de knaak werd afgeschaft. Nu betalen mensen veel en veel meer dan een knaak egaal of ze een recept nodig hebben of niet.
Jarenlang had elke afdeling voldoende personeel, nu misschien minder dan de helft voor het zelfde werk. Voorheen betaalde iedereen ziektekostenverzekering. Nu zijn de kosten zo hoog dat 340.000 mensen de kosten niet meer kunnen betalen. Vroeger was men gewoon basis of particulier verzekerd (als je meer dan modaal verdiende)...Vroeger gingen weduwen of mensen vanaf 65 jaar naar een bejaardenhuis, nu moeten mensen werken tot 67 jaar, man en vrouw betalen ziektekosten, vroeger werkte alleen de vader des huizes, voor een gezin met makkelijk 8 tot 10 kinderen....en elk kind was mee verzekerd....als ze verkouden waren, een griep hadden, of oorpijn hadden kwam de huisarts aan huis (van de zotte) en kreeg men zelfs hoestdrankje op recept, nu moet ieder zelf hoestdrankjes of paracetamol kopen (daar klaag ik niet over), ............moet ik nog verder gaan?
In 40/45 vond men het blijkbaar "gewoon" dat Joden afgevoerd werden. Laten we het asjeblief niet gewoon gaan vinden als straks weer bepaalde groepen (de zwaksten) "afgevoerd" worden.
LOEP ME MAAR aub.
zondag 30 november 2014 om 13:13
quote:missie_m schreef op 30 november 2014 @ 11:11:
Geen geld meer voor?
In 40/45 vond men het blijkbaar "gewoon" dat Joden afgevoerd werden. Laten we het asjeblief niet gewoon gaan vinden als straks weer bepaalde groepen (de zwaksten) "afgevoerd" worden.
Wat een ronduit achterlijke ongepaste vergelijking.
In 40/45 vond met het absoluut niet "gewoon" dat de Joden werden afgevoerd maar dat ter zijde.
Dat je dit soort argumenten in een discussie aanvoert geeft maar weer eens aan dat je weinig zinvols te melden hebt.
Geen geld meer voor?
In 40/45 vond men het blijkbaar "gewoon" dat Joden afgevoerd werden. Laten we het asjeblief niet gewoon gaan vinden als straks weer bepaalde groepen (de zwaksten) "afgevoerd" worden.
Wat een ronduit achterlijke ongepaste vergelijking.
In 40/45 vond met het absoluut niet "gewoon" dat de Joden werden afgevoerd maar dat ter zijde.
Dat je dit soort argumenten in een discussie aanvoert geeft maar weer eens aan dat je weinig zinvols te melden hebt.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 30 november 2014 om 13:33
Nou, dan doe ik ook nog maar even een duit in het zakje.
Ik vind het ontzettend jammer dat normaal ouderwordende mensen blijkbaar niet door hun familie opgevangen kunnen worden. Diep diep diep triest! Mijn oma (vorig jaar overleden) was slecht ter been, maar goed bij de tijd. Mijn tante en moeder waren haar mantelzorgers en ze had thuis een huishoudelijke hulp. Mijn tante bracht 1x per week een prakkie spaghetti of bami (aardappelen/groente/vlees kookte ze zelf, maar voor je eentje een pan bami is niet echt handig) en deed 1x per week de boodschappen. Mijn moeder hielp met wassen en andere klusjes in huis. Beide hebben ze een druk leven, met werk en eigen gezin en kleinkinderen. Ik en mijn broers/zussen/neefjes/nichtjes gingen regelmatig bij oma op bezoek, dat is hier gewoon zo, niks vereenzamen. Daarbij had oma de kerk, waar ze mensen tegenkwam en steun aan had en ging ze gewoon naar de bingo met de taxi.
Dat het heel lastig wordt te zorgen voor een moeder/oma die complexe problematiek vertoont, kan ik heel goed begrijpen. Maar je moeder of vader in een verzorgingstehuis stoppen, terwijl met wat hulp thuis ook prima kan gaat er bij mij echt niet in.
Ik krijg dan altijd een gevoel dat die oudjes maar 'lastig' gevonden worden, je moet ze ophalen voor verjaardagen of kerst, je moet er verplicht heen enz enz enz. Nou, ik deed dat met liefde voor oma en doe dat straks met net zoveel liefde voor mijn ouders.
Ik vind het ontzettend jammer dat normaal ouderwordende mensen blijkbaar niet door hun familie opgevangen kunnen worden. Diep diep diep triest! Mijn oma (vorig jaar overleden) was slecht ter been, maar goed bij de tijd. Mijn tante en moeder waren haar mantelzorgers en ze had thuis een huishoudelijke hulp. Mijn tante bracht 1x per week een prakkie spaghetti of bami (aardappelen/groente/vlees kookte ze zelf, maar voor je eentje een pan bami is niet echt handig) en deed 1x per week de boodschappen. Mijn moeder hielp met wassen en andere klusjes in huis. Beide hebben ze een druk leven, met werk en eigen gezin en kleinkinderen. Ik en mijn broers/zussen/neefjes/nichtjes gingen regelmatig bij oma op bezoek, dat is hier gewoon zo, niks vereenzamen. Daarbij had oma de kerk, waar ze mensen tegenkwam en steun aan had en ging ze gewoon naar de bingo met de taxi.
Dat het heel lastig wordt te zorgen voor een moeder/oma die complexe problematiek vertoont, kan ik heel goed begrijpen. Maar je moeder of vader in een verzorgingstehuis stoppen, terwijl met wat hulp thuis ook prima kan gaat er bij mij echt niet in.
Ik krijg dan altijd een gevoel dat die oudjes maar 'lastig' gevonden worden, je moet ze ophalen voor verjaardagen of kerst, je moet er verplicht heen enz enz enz. Nou, ik deed dat met liefde voor oma en doe dat straks met net zoveel liefde voor mijn ouders.
zondag 30 november 2014 om 14:01
Eens met Amaqanda, maar hoe moet het dan wanneer je ver van je ouders vandaan woont?
Mensen moeten dadelijk zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen. Alleen de hele zware gevallen gaan naar een gesloten afdeling. De verzorgingstehuizen van nu kennen we dadelijk niet meer. Dan is het zo dat je waarschijnlijk een appartement kunt huren van de woningstichting en je eigen zorg kunt gaan inkopen. Alle zorg moet je straks gaan inkopen. En idd, hoe meer geld je hebt, hoe meer zorg je kunt betalen. Maar iedereen heeft recht op zorg. De mensen die minder te besteden hebben krijgen zorg, maar dan de basis-dingen. Geen extra's. Maar het is nu afwachten wat de plannen daadwerkelijk zijn en hoe ze uitgevoerd worden.
Mensen moeten dadelijk zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen. Alleen de hele zware gevallen gaan naar een gesloten afdeling. De verzorgingstehuizen van nu kennen we dadelijk niet meer. Dan is het zo dat je waarschijnlijk een appartement kunt huren van de woningstichting en je eigen zorg kunt gaan inkopen. Alle zorg moet je straks gaan inkopen. En idd, hoe meer geld je hebt, hoe meer zorg je kunt betalen. Maar iedereen heeft recht op zorg. De mensen die minder te besteden hebben krijgen zorg, maar dan de basis-dingen. Geen extra's. Maar het is nu afwachten wat de plannen daadwerkelijk zijn en hoe ze uitgevoerd worden.
zondag 30 november 2014 om 14:19
Vroeger was het zo dat de kerken het deden. Ouderen zorg , zorgen voor weduwen, zieken etc. Dat was heel normaal, dat gebeurde destijds gewoon.
Toen nam de overheid het over, want kerk en staat moest met alle geweld gescheiden worden en mochten de mensen het zelf niet meer doen. Alles werd geregeld van de wieg tot aan het graf. Nu zijn we in een tijd beland dat de overheid zich terug trekt wat dat betreft , en de zorg weer neerkomt op de mensen zelf. En dat zijn we niet meer gewend. Alleen vergeet men ook even voor het gemak dat 9 van de 10 vrouwen vandaag de dag werken naast het hebben van een gezin. Daar komt ook nog eens bij dat de huizen er niet meer op berekent zij om de ouders in huis te nemen. Degenen die dit allemaal door onze strot heen duwen, zijn de mensen met de grootste huizen en die zelf dus heel riant wonen. Zij kunnen dus heel gemakkelijk zeggen dat de zorg van de ouderen op de schouders van de kinderen moet komen. Ik snap ook niet dat alles kapot bezuinigd moet worden voor de ouderen en aan de andere kant staan de grenzen wagenwijd open voor allerlei mensen die van alles krijgen. Sorry hoor, maar op dit moment is het zo dat de Nederlandse bevolking werkt om de "Arabische Lente te financieren. Echt te gek gewoon.
Toen nam de overheid het over, want kerk en staat moest met alle geweld gescheiden worden en mochten de mensen het zelf niet meer doen. Alles werd geregeld van de wieg tot aan het graf. Nu zijn we in een tijd beland dat de overheid zich terug trekt wat dat betreft , en de zorg weer neerkomt op de mensen zelf. En dat zijn we niet meer gewend. Alleen vergeet men ook even voor het gemak dat 9 van de 10 vrouwen vandaag de dag werken naast het hebben van een gezin. Daar komt ook nog eens bij dat de huizen er niet meer op berekent zij om de ouders in huis te nemen. Degenen die dit allemaal door onze strot heen duwen, zijn de mensen met de grootste huizen en die zelf dus heel riant wonen. Zij kunnen dus heel gemakkelijk zeggen dat de zorg van de ouderen op de schouders van de kinderen moet komen. Ik snap ook niet dat alles kapot bezuinigd moet worden voor de ouderen en aan de andere kant staan de grenzen wagenwijd open voor allerlei mensen die van alles krijgen. Sorry hoor, maar op dit moment is het zo dat de Nederlandse bevolking werkt om de "Arabische Lente te financieren. Echt te gek gewoon.
zondag 30 november 2014 om 14:19
Bij jongere mensen is het toch ook zo dat die meer hebben als ze meer geld hebben? Betere auto, groter huis, vaker of luxer op vakantie... Dat dit nu doorgetrokken wordt naar de ouderen, ja, dat was naar mijn mening wel te verwachten. Er zal altijd verschil zijn.
Waar een wil is, is een weg. Als je van plan bent ver weg van je ouders te gaan wonen, kan je er toch op anticiperen dat je later misschien terug moet of hun jouw kant op? (als jij degene bent die een beetje voor ze zorgt op hun oude dag, dat kan natuurlijk ook door een ander gedaan worden).
Ik snap al dat gezeik niet hoor, alles is slecht en iedereen heeft het gedaan, maar als je dan aan diezelfde mensen vraagt wat ze doen voor hun ouders of grootouders, dan is het antwoord vaak: helemaal niks, daar heb ik een veel te druk leven voor.
Waar een wil is, is een weg. Als je van plan bent ver weg van je ouders te gaan wonen, kan je er toch op anticiperen dat je later misschien terug moet of hun jouw kant op? (als jij degene bent die een beetje voor ze zorgt op hun oude dag, dat kan natuurlijk ook door een ander gedaan worden).
Ik snap al dat gezeik niet hoor, alles is slecht en iedereen heeft het gedaan, maar als je dan aan diezelfde mensen vraagt wat ze doen voor hun ouders of grootouders, dan is het antwoord vaak: helemaal niks, daar heb ik een veel te druk leven voor.
zondag 30 november 2014 om 14:31
Ja, dat was ook te verwachten en daar hoor je mij ook niet over klagen. Die verschillen zijn er nu ook idd. Het was alleen een uitleg. Er zal heus wel weer een oplossing worden gevonden voor het probleem wat straks ontstaat. Het heeft tijd nodig om om te vormen. En dingen omvormen gaat meestal niet in een keer goed. Ik merk dat nu al. Ze willen gaan bezuinigen op de thuiszorg en op de Dagbesteding. Dat gaat niet samen. Maar daar zal wel weer een keer een oplossing voor komen.
zondag 30 november 2014 om 14:32
@Amaquanda: in normale gevallen "stop" je je ouders niet in een verpleeghuis, dat is een beslissing die je met pijn in je hart neemt als het echt niet anders meer kan. Ik heb het geluk dat mijn ouders nog thuis kunnen wonen, met hulp van ons en van de thuiszorg. Bij mijn schoonvader hebben we de beslissing wél moeten nemen. De zorg groeide ons (en vooral mijn schoonmoeder) boven het hoofd en bovendien ontstonden er gevaarlijke situaties, in de eerste plaats voor mijn schoonvader zelf. Wij hadden het geluk een goed huis te vinden. Dat betekent nog niet dat je je ouder aan zijn lot overlaat: mijn schoonmoeder was er elke dag, en wij gingen zo vaak mogelijk.
Zorg bieden die iemand nodig heeft is gewoon niet altijd mogelijk. Mensen hebben hun werk, soms wonen ze niet bij hun ouders in de buurt. Niet iedereen heeft kinderen: ik heb een kinderloze oom die in een tehuis woont aan de andere kant van het land. Het is fijn en mooi dat jouw moeder voor je oma heeft kunnen zorgen. Maar oordeel niet te snel over mensen in een andere situatie, als je die situatie niet kent.
Zorg bieden die iemand nodig heeft is gewoon niet altijd mogelijk. Mensen hebben hun werk, soms wonen ze niet bij hun ouders in de buurt. Niet iedereen heeft kinderen: ik heb een kinderloze oom die in een tehuis woont aan de andere kant van het land. Het is fijn en mooi dat jouw moeder voor je oma heeft kunnen zorgen. Maar oordeel niet te snel over mensen in een andere situatie, als je die situatie niet kent.
zondag 30 november 2014 om 14:37
Ik heb het ook niet over mensen die er dusdanig slecht aan toe zijn dat ze verpleging nodig hebben, bij dementie bijvoorbeeld of bij complexe lichamelijke problematiek. Voor deze mensen blijft het ook gewoon mogelijk een indicatie te krijgen en in een verpleeghuis terecht te komen. Dat je een familie daar niet mee kunt belasten is begrijpelijk, daar is vaak gespecialiseerde zorg bij nodig.
zondag 30 november 2014 om 14:42
quote:Amaqanda schreef op 30 november 2014 @ 14:19:
Bij jongere mensen is het toch ook zo dat die meer hebben als ze meer geld hebben? Betere auto, groter huis, vaker of luxer op vakantie... Dat dit nu doorgetrokken wordt naar de ouderen, ja, dat was naar mijn mening wel te verwachten. Er zal altijd verschil zijn.
Waar een wil is, is een weg. Als je van plan bent ver weg van je ouders te gaan wonen, kan je er toch op anticiperen dat je later misschien terug moet of hun jouw kant op? (als jij degene bent die een beetje voor ze zorgt op hun oude dag, dat kan natuurlijk ook door een ander gedaan worden).
Ik snap al dat gezeik niet hoor, alles is slecht en iedereen heeft het gedaan, maar als je dan aan diezelfde mensen vraagt wat ze doen voor hun ouders of grootouders, dan is het antwoord vaak: helemaal niks, daar heb ik een veel te druk leven voor.
Dit klinkt mooi in theorie, maar het botst met de praktijk dat mensen die werkeloos zijn, een baan moeten aannemen desnoods aan de andere kant van het land.
Nu verhuist natuurlijk niet iedereen om die reden. Maar dan nog. Mijn zus is toen ze begin twintig was, naar het buitenland verhuisd. Zou zij dan daar leven daar moeten opbreken om hier weer te komen wonen om voor haar ouders te zorgen? Mensen bouwen toch hun eigen leven op.
We kunnen ook onder ogen zien dat de maatschappij er gewoon niet op is gebouwd om op zo'n manier voor anderen te zorgen. Iedereen wordt geacht fulltime te werken (en er dan uiteraard geen 9 - 5 mentaliteit op na te houden). Het is het een of het ander. Als je een maatschappij wilt waarin mensen intensief mantelzorg verlenen, dan zul je ervoor moeten zorgen dat er goede zorgverlofregelingen komen.
Ook moet je je realiseren dat mantelzorgers vaak zelf op leeftijd zijn; partners van patiënten en mensen die zelf al rond de zeventig zijn en voor hun zeer oude ouders zorgen. Deze mensen zijn vaak al zwaar overbelast en kunnen er echt niet nog meer taken bij krijgen.
Bij jongere mensen is het toch ook zo dat die meer hebben als ze meer geld hebben? Betere auto, groter huis, vaker of luxer op vakantie... Dat dit nu doorgetrokken wordt naar de ouderen, ja, dat was naar mijn mening wel te verwachten. Er zal altijd verschil zijn.
Waar een wil is, is een weg. Als je van plan bent ver weg van je ouders te gaan wonen, kan je er toch op anticiperen dat je later misschien terug moet of hun jouw kant op? (als jij degene bent die een beetje voor ze zorgt op hun oude dag, dat kan natuurlijk ook door een ander gedaan worden).
Ik snap al dat gezeik niet hoor, alles is slecht en iedereen heeft het gedaan, maar als je dan aan diezelfde mensen vraagt wat ze doen voor hun ouders of grootouders, dan is het antwoord vaak: helemaal niks, daar heb ik een veel te druk leven voor.
Dit klinkt mooi in theorie, maar het botst met de praktijk dat mensen die werkeloos zijn, een baan moeten aannemen desnoods aan de andere kant van het land.
Nu verhuist natuurlijk niet iedereen om die reden. Maar dan nog. Mijn zus is toen ze begin twintig was, naar het buitenland verhuisd. Zou zij dan daar leven daar moeten opbreken om hier weer te komen wonen om voor haar ouders te zorgen? Mensen bouwen toch hun eigen leven op.
We kunnen ook onder ogen zien dat de maatschappij er gewoon niet op is gebouwd om op zo'n manier voor anderen te zorgen. Iedereen wordt geacht fulltime te werken (en er dan uiteraard geen 9 - 5 mentaliteit op na te houden). Het is het een of het ander. Als je een maatschappij wilt waarin mensen intensief mantelzorg verlenen, dan zul je ervoor moeten zorgen dat er goede zorgverlofregelingen komen.
Ook moet je je realiseren dat mantelzorgers vaak zelf op leeftijd zijn; partners van patiënten en mensen die zelf al rond de zeventig zijn en voor hun zeer oude ouders zorgen. Deze mensen zijn vaak al zwaar overbelast en kunnen er echt niet nog meer taken bij krijgen.
zondag 30 november 2014 om 14:44
quote:Amaqanda schreef op 30 november 2014 @ 14:37:
Ik heb het ook niet over mensen die er dusdanig slecht aan toe zijn dat ze verpleging nodig hebben, bij dementie bijvoorbeeld of bij complexe lichamelijke problematiek. Voor deze mensen blijft het ook gewoon mogelijk een indicatie te krijgen en in een verpleeghuis terecht te komen. Dat je een familie daar niet mee kunt belasten is begrijpelijk, daar is vaak gespecialiseerde zorg bij nodig.Maar over welke mensen heb je het dan?
Ik heb het ook niet over mensen die er dusdanig slecht aan toe zijn dat ze verpleging nodig hebben, bij dementie bijvoorbeeld of bij complexe lichamelijke problematiek. Voor deze mensen blijft het ook gewoon mogelijk een indicatie te krijgen en in een verpleeghuis terecht te komen. Dat je een familie daar niet mee kunt belasten is begrijpelijk, daar is vaak gespecialiseerde zorg bij nodig.Maar over welke mensen heb je het dan?
zondag 30 november 2014 om 15:02
quote:elfje12 schreef op 30 november 2014 @ 14:51:
Ik denk dat Amaqanda het heeft over mensen die oud zijn, maar niet zodanig hulpbehoevend dat ze opgenomen hoeven te worden.
Dan nog kun je niet zomaar oordelen over een situatie die je niet kent.
Mijn oma heeft trouwens destijds (ik spreek dan wel over een hele poos geleden) zelf de stap genomen om in een verzorgingshuis te gaan wonen. Ze was nog alleen en ze vond het een veilige gedachte dat ze altijd om hulp kon bellen mocht er iets aan de hand zijn. Ook vond ze het fijn om met mensen van haar leeftijd te wonen en niet de deur uit te hoeven om die te ontmoeten. De oma van mijn man hetzelfde: in dat huis woonden veel mensen vanuit haar oude buurtje, dus zij wilde daar ook wonen.
Ik begrijp dat het in deze tijd niet meer haalbaar is om mensen voor de gezelligheid in een bejaardentehuis te laten wonen, maar ik wil hiermee aangeven dat het heus niet altijd gaat om "wegstoppen" van ouderen of geen tijd voor ze hebben, maar dat het ook hun eigen keuze kan zijn.
Ik denk dat Amaqanda het heeft over mensen die oud zijn, maar niet zodanig hulpbehoevend dat ze opgenomen hoeven te worden.
Dan nog kun je niet zomaar oordelen over een situatie die je niet kent.
Mijn oma heeft trouwens destijds (ik spreek dan wel over een hele poos geleden) zelf de stap genomen om in een verzorgingshuis te gaan wonen. Ze was nog alleen en ze vond het een veilige gedachte dat ze altijd om hulp kon bellen mocht er iets aan de hand zijn. Ook vond ze het fijn om met mensen van haar leeftijd te wonen en niet de deur uit te hoeven om die te ontmoeten. De oma van mijn man hetzelfde: in dat huis woonden veel mensen vanuit haar oude buurtje, dus zij wilde daar ook wonen.
Ik begrijp dat het in deze tijd niet meer haalbaar is om mensen voor de gezelligheid in een bejaardentehuis te laten wonen, maar ik wil hiermee aangeven dat het heus niet altijd gaat om "wegstoppen" van ouderen of geen tijd voor ze hebben, maar dat het ook hun eigen keuze kan zijn.
zondag 30 november 2014 om 15:13
Je kunt en mag in mijn ogen niet oordelen wanneer je niet 100% op de hoogte bent van iemand zijn situatie. Het is ook niet zo dat mensen altijd worden "weggestopt". Het kan zeker ook hun eigen keus geweest zijn om daar te gaan wonen. Ik zou het een goed idee vinden om een appartement te huren in een bestaand gebouw en waar je zorg kunt inkopen. Zo wonen de mensen toch zelfstandig, kunnen zorg krijgen/kopen en hebben gezelschap van andere mensen die daar ook wonen. We moeten afwachten wat het gaat worden. Je ziet nu al kleinschalige woonvormen ontstaan. Maar die zijn prijzig.
zondag 30 november 2014 om 15:31
Het is niet mogelijk een standpunt in te nemen als er telkens maar met 'uitzonderingssituaties' wordt gegooid.
Je mag niks zeggen of vinden, want je mag niet oordelen over de situatie van een ander? Prima, maar dan ben ik er snel klaar mee.
Ik kan niet zo goed tegen dat soort argumenten, natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar die zijn er altijd. Dat vind ik echt dooddoeners voor een algemene discussie. Alsof ik niet snap dat er nu eenmaal uitzonderingen zijn. Welke regelingen er ook bedacht worden, er zullen altijd mensen zijn die achter het net vissen. Het is onmogelijk om het iedereen naar de zin te maken.
Ik kan geen discussie aangaan als ik er iedere keer op gewezen wordt dat ik rekening moet houden met uitzonderingen en eigenlijk niks mag zeggen vanwege de uitzonderingen.
Je mag niks zeggen of vinden, want je mag niet oordelen over de situatie van een ander? Prima, maar dan ben ik er snel klaar mee.
Ik kan niet zo goed tegen dat soort argumenten, natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar die zijn er altijd. Dat vind ik echt dooddoeners voor een algemene discussie. Alsof ik niet snap dat er nu eenmaal uitzonderingen zijn. Welke regelingen er ook bedacht worden, er zullen altijd mensen zijn die achter het net vissen. Het is onmogelijk om het iedereen naar de zin te maken.
Ik kan geen discussie aangaan als ik er iedere keer op gewezen wordt dat ik rekening moet houden met uitzonderingen en eigenlijk niks mag zeggen vanwege de uitzonderingen.
zondag 30 november 2014 om 15:55
Mijn ouders hebben beiden de laatste jaren veel verzorging nodig gehad. Dat hadden wij nooit kunnen doen als gezin. Mijn moeder had Alzheimer en mijn vader was stekeblind de laatste jaren van zijn leven. Mijn ouders zijn de laatste 5 jaar van hun huwelijk gedwongen gescheiden geweest. Moeder op een gesloten afdeling en vader in een verzorginghuis. Het was niet mogelijk om mijn ouders in huis te nemen. Ik was inmiddels zwanger van ons 6e kind, dat ging natuurlijk niet. Ook was het huis echt veel te klein en vol met onze kinderen. Wel kwam mijn vader elke dag gezellig langs. Dat was zijn uitje. Vond hij heerlijk om tussen de kinderen te zitten. Dat hebben we echt tot het laatste toe gedaan voor hem. Ik vind het een regelrechte schande dat de ouderen van nu worden weggezet als lastig en duur. Deze mensen hebben keihard gewerkt om dit land op te bouwen zoals het was. En dan met nadruk WAS. Het is een gotspe dat de grenzen wagenwijd opengaan voor alles en iedereen , terwijl de oudjes hier nog net niet de pil van drion krijgen aangeboden. Dit land en de EU gaat kapot aan verrijking van een stelletje graaiers aan de top. Of het nu het bedrijfsleven is, de banken, het EP, de regering. Slechte mensen zijn het die ouderen laten creperen en er zelf beter van te worden. Ontelbare Miljarden euries blijven aan de toplaag hangen. Dood geld eigenlijk. Laten ze eens wat ruimhartiger worden voor de ouderen hier. Doen ze nog eens wat goed met hun centen. Een doodshemd heeft geen zakken. Aan het einde van de rit worden we allemaal met de voetjes vooruit gedragen in een houten jas. En dan hebben we niets meer aan al die miljarden. Bij leven juist wel. Dus wat dat betreft moet alles op de schop. Ik ben wel voor een eerlijkere verdeling, dat zeer zeker wel. Zoals het nu gaat wordt het inderdaad alleen maar minder. En de rijken worden steeds rijker. De wereld staat stijf van het onrecht.
zondag 30 november 2014 om 16:04
quote:hollebollegijs schreef op 30 november 2014 @ 08:04:
[...]
De mensen die die land hebben opgebouwd zijn voor het grootste gedeelte overleden.
De wederopbouw met het puinruimen e.d. was globaal tussen 1945 en 1950 en let wel dit waren gewoon betaalde banen hoor.
Stel je was 18 in 1945 dan ben je nu 88 (reken ik met 2015) die zijn er nog maar is niet de hoofdmoot in de zorginstellingen.
De grootste groep die nu in verpleeghuizen zit is van de generatie van mijn vader, die is geboren in 1934 was 12
toen de oorlog afliep en kwam jaren 50 / 60 na zijn studie op de arbeidsmarkt.
Mijn vader is van de "gouden generatie" hadden baanzekerheid, nauwelijks werkdruk, het salaris steeg ieder jaar automatisch met 57 (ja je leest het goed) ging hij met pre pensioen en zijn voor 100.000 GULDEN gekochte huis verkocht hij binnen een week voor ¤250.000
Hij zit in een verpleeghuis waar voldoende personeel is, tijd voor extra dingen en geen luier dagen.
Uiteraard zal het ook anders zijn maar ik vind al die tranentrek verhalen een beetje kort door de bocht, dat is vooral het benadrukken van het meest negatieve.
De mensen die ik verzorg zijn veel ouder als jouw vader. Hebben echt geen koophuis gehad hoor. Ik vind het fijn dat je vader goed verzorgd wordt.
Velen kunnen dit helaas niet zeggen.
[...]
De mensen die die land hebben opgebouwd zijn voor het grootste gedeelte overleden.
De wederopbouw met het puinruimen e.d. was globaal tussen 1945 en 1950 en let wel dit waren gewoon betaalde banen hoor.
Stel je was 18 in 1945 dan ben je nu 88 (reken ik met 2015) die zijn er nog maar is niet de hoofdmoot in de zorginstellingen.
De grootste groep die nu in verpleeghuizen zit is van de generatie van mijn vader, die is geboren in 1934 was 12
toen de oorlog afliep en kwam jaren 50 / 60 na zijn studie op de arbeidsmarkt.
Mijn vader is van de "gouden generatie" hadden baanzekerheid, nauwelijks werkdruk, het salaris steeg ieder jaar automatisch met 57 (ja je leest het goed) ging hij met pre pensioen en zijn voor 100.000 GULDEN gekochte huis verkocht hij binnen een week voor ¤250.000
Hij zit in een verpleeghuis waar voldoende personeel is, tijd voor extra dingen en geen luier dagen.
Uiteraard zal het ook anders zijn maar ik vind al die tranentrek verhalen een beetje kort door de bocht, dat is vooral het benadrukken van het meest negatieve.
De mensen die ik verzorg zijn veel ouder als jouw vader. Hebben echt geen koophuis gehad hoor. Ik vind het fijn dat je vader goed verzorgd wordt.
Velen kunnen dit helaas niet zeggen.
