Actueel
alle pijlers
Dank zij Rutte is het minder minder minder
donderdag 3 april 2014 om 20:09
Dank zij minister Rutte gaan de verzorgingshuizen, (waar hulpbehoevende ouderen in hun laatste kamertje wonen), dicht.
Verzorgingstehuizen moeten sluiten want Rutte roept "ik wil minder minder minder ouderentehuizen". Oudjes moeten hun kamer UIT en thuis gaan/blijven wonen,met kans op vereenzaming enz.
Zal hij de oudere hulpbehoevende nu ook gerust stellen dat ze er niet uit hoeven? Zij hebben vast maar één paspoort.
Door de sluitingen ook nog eens tig werkelozen erbij, terwijl Assher met de miljoenen leurt om de werkeloosheid te bestrijden vallen de werkelozen met meer meer meer.
En jaarlijks 900 miljoen naar Turkije gaat. Ten koste van...???
Waar kan ik een discriminatieformuliertje invullen?
Verzorgingstehuizen moeten sluiten want Rutte roept "ik wil minder minder minder ouderentehuizen". Oudjes moeten hun kamer UIT en thuis gaan/blijven wonen,met kans op vereenzaming enz.
Zal hij de oudere hulpbehoevende nu ook gerust stellen dat ze er niet uit hoeven? Zij hebben vast maar één paspoort.
Door de sluitingen ook nog eens tig werkelozen erbij, terwijl Assher met de miljoenen leurt om de werkeloosheid te bestrijden vallen de werkelozen met meer meer meer.
En jaarlijks 900 miljoen naar Turkije gaat. Ten koste van...???
Waar kan ik een discriminatieformuliertje invullen?
LOEP ME MAAR aub.
zondag 30 augustus 2015 om 21:02
dinsdag 1 september 2015 om 23:20
Maar moet je bij een 86 jarige nog een nieuwe knie zetten of heup? moet je die blijven opereren? Als je de zorg zo uitkleed moet je je afvragen of je wel nog bepaalde ingrepen wil doen, of je de euthanasiewet niet flink moet versoepelen zodat mensen de keus kunnen maken, niet te vereenzamen, vervuilen, aan hun lot overgelaten worden, als ze bijv. dementeren en zelf geen zorg kunnen regelen of betalen.
Als je als politiek van de gewone bevolking de basis zorg afpakt, moet je een beleid maken dat mensen een pil kunnen innemen als het lichaam of de geest niet meer wil.
Als je als politiek van de gewone bevolking de basis zorg afpakt, moet je een beleid maken dat mensen een pil kunnen innemen als het lichaam of de geest niet meer wil.
dinsdag 1 september 2015 om 23:24
quote:Thuishulpje schreef op 25 augustus 2015 @ 15:25:
Ja en aanvullende bijstand
De thuiszorg medewerkers in de bijstand, een generatie die heel hard moet werken om hun eigen rekeningen te betalen en de studie van hun kinderen, en dan na hun fulltime job hun hoogbejaarde ouders en schoonouders kunnen verzorgen, terwijl ze daar niet voor opgeleid zijn en het voor de hoogbejaarde vader een schaamtegevoel geeft om zich door zoon dochter uit de stront te laten halen, en gedoucht te worden.
Gelukkig krijgen Wim Lex en Maxima er beide 6000 euro bij bij hun bedrag van uit mijn hoofd 982.000 jaarlijks loon... Wat zou Jan Modaal of de mensen in de bijstand blij zijn met 6000 euro, Wim Lex zal het verschil niet merken, in zijn rijkswoning, wagen park, regeringstoestel, koninklijke trein, onderhoud van jacht bij de marine etc. etc.
Ja en aanvullende bijstand
De thuiszorg medewerkers in de bijstand, een generatie die heel hard moet werken om hun eigen rekeningen te betalen en de studie van hun kinderen, en dan na hun fulltime job hun hoogbejaarde ouders en schoonouders kunnen verzorgen, terwijl ze daar niet voor opgeleid zijn en het voor de hoogbejaarde vader een schaamtegevoel geeft om zich door zoon dochter uit de stront te laten halen, en gedoucht te worden.
Gelukkig krijgen Wim Lex en Maxima er beide 6000 euro bij bij hun bedrag van uit mijn hoofd 982.000 jaarlijks loon... Wat zou Jan Modaal of de mensen in de bijstand blij zijn met 6000 euro, Wim Lex zal het verschil niet merken, in zijn rijkswoning, wagen park, regeringstoestel, koninklijke trein, onderhoud van jacht bij de marine etc. etc.
dinsdag 1 september 2015 om 23:44
De jaren '80 zijn naar mijn idee nog niet zolang voorbij, maar goed, als je ouder wordt, dan kan schijn bedriegen. Maar nominaal hebben we het over 30 jaar.
De arbeidsmarkt was toen ook moeilijk. Daar weet ik alles van, want ik begon toen aan mijn arbeidzame leven.
Maar het sociale vangnet was nog 100% intact. Voor mensen die het écht nodig hadden. Er was nog een behoorlijke WW-regeling. Je ziektekosten waren gewoon volledig gedekt als je je ziekenfondspremie maar betaalde, ongeacht welke zorg je nodig had. Je hoefde dus echt niet wakker te liggen van wat er wel of niet in je pakket zat. Want alles wat je medisch gezien nodig had, was gewoon gedekt. Ook de tandarts. Ook de fysiotherapeut. Als je arts vond dat je die zorg nodig had, dan kreeg je die zorg.
Het sociale vangnet was mede nog intact omdat de mega-instroom van mensen van buitenaf die er levenslang van gingen profiteren, nog niet echt op gang was. En natuurlijk had je ook toen de rotte appelen in de mand, gewone autochtone Nederlanders die om welke reden dan ook geen poot wensten uit te steken. Maar die werden eigenlijk door de hele buurt met de nek aangekeken. Asociaal, werden die genoemd. Van grootscheepse verloedering van de arbeiders- en volkswijken was nog geen sprake. Van Kracht- of prachtwijken had nog geen mens ooit gehoord. Ieder hield zijn eigen tuintje bij en voor de fris gelapte ramen hingen witte gordijnen, want ook al was men arbeidersvolk, fatsoen stond hoog in het vaandel. En dan kon buurvrouw Sjaan heus wel eens op ongezouten manier haar mening hardgetaald laten blijken aan buurvrouw Jannie, maar uiteindelijk zaten ze weer samen aan de koffie.
Je oma kon nog gewoon alle zorg krijgen die ze nodig had. Natuurlijk deed je ook toen al regelmatig boodschappen voor haar toen ze slechter ter been werd, of nam je de was een keer mee. Maar je wist, als puntje bij paaltje komt, wordt er voor haar gezorgd. Hetzij door een plaats in een verzorgingshuis, hetzij voor thuiszorg. Maar het was er gewoon. Het leuke is dat toen het er gewoon was, er eigenlijk niemand misbruik van maakte, want die boodschappen deed je zelf wel voor oma, of dat wasje. Dus het idee dat iedereen zijn handen ervan aftrok omdát die zorg er was, klopt ook niet. Maar het was gewoon een geruststelling dat die zorg er was als het nodig zou zijn.
Telefoon, gas, licht, water werden nog gewoon geleverd door de vaste leveranciers. Niks mis mee. Hoefde je niet over na te denken en achteraf gezien (dat is in allerlei rapporten terug te lezen) behoorden de tarieven in Nederland tot de laagste in Europa en was de kwaliteit de hoogste in Europa. Maar goed, dat moest ook allemaal naar de markt, dus nou moeten we allemaal constant nadenken over waar we welke dienst betrekken, zorgen dat de vorige op tijd opgezegd wordt, en dan maar hopen dat we over 6 maanden niet wéér moeten switchen...
En zo kan ik wel doorgaan.
Nog niet eens zo lang geleden. Jaren '80. Maar wat was het leven rustig in vergelijking met nu, en minder gecompliceerd, met meer zekerheden en dus minder stress. Ik zou er best naar terug willen...
De arbeidsmarkt was toen ook moeilijk. Daar weet ik alles van, want ik begon toen aan mijn arbeidzame leven.
Maar het sociale vangnet was nog 100% intact. Voor mensen die het écht nodig hadden. Er was nog een behoorlijke WW-regeling. Je ziektekosten waren gewoon volledig gedekt als je je ziekenfondspremie maar betaalde, ongeacht welke zorg je nodig had. Je hoefde dus echt niet wakker te liggen van wat er wel of niet in je pakket zat. Want alles wat je medisch gezien nodig had, was gewoon gedekt. Ook de tandarts. Ook de fysiotherapeut. Als je arts vond dat je die zorg nodig had, dan kreeg je die zorg.
Het sociale vangnet was mede nog intact omdat de mega-instroom van mensen van buitenaf die er levenslang van gingen profiteren, nog niet echt op gang was. En natuurlijk had je ook toen de rotte appelen in de mand, gewone autochtone Nederlanders die om welke reden dan ook geen poot wensten uit te steken. Maar die werden eigenlijk door de hele buurt met de nek aangekeken. Asociaal, werden die genoemd. Van grootscheepse verloedering van de arbeiders- en volkswijken was nog geen sprake. Van Kracht- of prachtwijken had nog geen mens ooit gehoord. Ieder hield zijn eigen tuintje bij en voor de fris gelapte ramen hingen witte gordijnen, want ook al was men arbeidersvolk, fatsoen stond hoog in het vaandel. En dan kon buurvrouw Sjaan heus wel eens op ongezouten manier haar mening hardgetaald laten blijken aan buurvrouw Jannie, maar uiteindelijk zaten ze weer samen aan de koffie.
Je oma kon nog gewoon alle zorg krijgen die ze nodig had. Natuurlijk deed je ook toen al regelmatig boodschappen voor haar toen ze slechter ter been werd, of nam je de was een keer mee. Maar je wist, als puntje bij paaltje komt, wordt er voor haar gezorgd. Hetzij door een plaats in een verzorgingshuis, hetzij voor thuiszorg. Maar het was er gewoon. Het leuke is dat toen het er gewoon was, er eigenlijk niemand misbruik van maakte, want die boodschappen deed je zelf wel voor oma, of dat wasje. Dus het idee dat iedereen zijn handen ervan aftrok omdát die zorg er was, klopt ook niet. Maar het was gewoon een geruststelling dat die zorg er was als het nodig zou zijn.
Telefoon, gas, licht, water werden nog gewoon geleverd door de vaste leveranciers. Niks mis mee. Hoefde je niet over na te denken en achteraf gezien (dat is in allerlei rapporten terug te lezen) behoorden de tarieven in Nederland tot de laagste in Europa en was de kwaliteit de hoogste in Europa. Maar goed, dat moest ook allemaal naar de markt, dus nou moeten we allemaal constant nadenken over waar we welke dienst betrekken, zorgen dat de vorige op tijd opgezegd wordt, en dan maar hopen dat we over 6 maanden niet wéér moeten switchen...
En zo kan ik wel doorgaan.
Nog niet eens zo lang geleden. Jaren '80. Maar wat was het leven rustig in vergelijking met nu, en minder gecompliceerd, met meer zekerheden en dus minder stress. Ik zou er best naar terug willen...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 1 september 2015 om 23:53
quote:pejeka schreef op 01 september 2015 @ 23:44:
De jaren '80 zijn naar mijn idee nog niet zolang voorbij, maar goed, als je ouder wordt, dan kan schijn bedriegen. Maar nominaal hebben we het over 30 jaar.
De arbeidsmarkt was toen ook moeilijk. Daar weet ik alles van, want ik begon toen aan mijn arbeidzame leven.
Maar het sociale vangnet was nog 100% intact. Voor mensen die het écht nodig hadden. Er was nog een behoorlijke WW-regeling. Je ziektekosten waren gewoon volledig gedekt als je je ziekenfondspremie maar betaalde, ongeacht welke zorg je nodig had. Je hoefde dus echt niet wakker te liggen van wat er wel of niet in je pakket zat. Want alles wat je medisch gezien nodig had, was gewoon gedekt. Ook de tandarts. Ook de fysiotherapeut. Als je arts vond dat je die zorg nodig had, dan kreeg je die zorg.
Het sociale vangnet was mede nog intact omdat de mega-instroom van mensen van buitenaf die er levenslang van gingen profiteren, nog niet echt op gang was. En natuurlijk had je ook toen de rotte appelen in de mand, gewone autochtone Nederlanders die om welke reden dan ook geen poot wensten uit te steken. Maar die werden eigenlijk door de hele buurt met de nek aangekeken. Asociaal, werden die genoemd. Van grootscheepse verloedering van de arbeiders- en volkswijken was nog geen sprake. Van Kracht- of prachtwijken had nog geen mens ooit gehoord. Ieder hield zijn eigen tuintje bij en voor de fris gelapte ramen hingen witte gordijnen, want ook al was men arbeidersvolk, fatsoen stond hoog in het vaandel. En dan kon buurvrouw Sjaan heus wel eens op ongezouten manier haar mening hardgetaald laten blijken aan buurvrouw Jannie, maar uiteindelijk zaten ze weer samen aan de koffie.
Je oma kon nog gewoon alle zorg krijgen die ze nodig had. Natuurlijk deed je ook toen al regelmatig boodschappen voor haar toen ze slechter ter been werd, of nam je de was een keer mee. Maar je wist, als puntje bij paaltje komt, wordt er voor haar gezorgd. Hetzij door een plaats in een verzorgingshuis, hetzij voor thuiszorg. Maar het was er gewoon. Het leuke is dat toen het er gewoon was, er eigenlijk niemand misbruik van maakte, want die boodschappen deed je zelf wel voor oma, of dat wasje. Dus het idee dat iedereen zijn handen ervan aftrok omdát die zorg er was, klopt ook niet. Maar het was gewoon een geruststelling dat die zorg er was als het nodig zou zijn.
Telefoon, gas, licht, water werden nog gewoon geleverd door de vaste leveranciers. Niks mis mee. Hoefde je niet over na te denken en achteraf gezien (dat is in allerlei rapporten terug te lezen) behoorden de tarieven in Nederland tot de laagste in Europa en was de kwaliteit de hoogste in Europa. Maar goed, dat moest ook allemaal naar de markt, dus nou moeten we allemaal constant nadenken over waar we welke dienst betrekken, zorgen dat de vorige op tijd opgezegd wordt, en dan maar hopen dat we over 6 maanden niet wéér moeten switchen...
En zo kan ik wel doorgaan.
Nog niet eens zo lang geleden. Jaren '80. Maar wat was het leven rustig in vergelijking met nu, en minder gecompliceerd, met meer zekerheden en dus minder stress. Ik zou er best naar terug willen...
+100
Zou ik oud worden?
De jaren '80 zijn naar mijn idee nog niet zolang voorbij, maar goed, als je ouder wordt, dan kan schijn bedriegen. Maar nominaal hebben we het over 30 jaar.
De arbeidsmarkt was toen ook moeilijk. Daar weet ik alles van, want ik begon toen aan mijn arbeidzame leven.
Maar het sociale vangnet was nog 100% intact. Voor mensen die het écht nodig hadden. Er was nog een behoorlijke WW-regeling. Je ziektekosten waren gewoon volledig gedekt als je je ziekenfondspremie maar betaalde, ongeacht welke zorg je nodig had. Je hoefde dus echt niet wakker te liggen van wat er wel of niet in je pakket zat. Want alles wat je medisch gezien nodig had, was gewoon gedekt. Ook de tandarts. Ook de fysiotherapeut. Als je arts vond dat je die zorg nodig had, dan kreeg je die zorg.
Het sociale vangnet was mede nog intact omdat de mega-instroom van mensen van buitenaf die er levenslang van gingen profiteren, nog niet echt op gang was. En natuurlijk had je ook toen de rotte appelen in de mand, gewone autochtone Nederlanders die om welke reden dan ook geen poot wensten uit te steken. Maar die werden eigenlijk door de hele buurt met de nek aangekeken. Asociaal, werden die genoemd. Van grootscheepse verloedering van de arbeiders- en volkswijken was nog geen sprake. Van Kracht- of prachtwijken had nog geen mens ooit gehoord. Ieder hield zijn eigen tuintje bij en voor de fris gelapte ramen hingen witte gordijnen, want ook al was men arbeidersvolk, fatsoen stond hoog in het vaandel. En dan kon buurvrouw Sjaan heus wel eens op ongezouten manier haar mening hardgetaald laten blijken aan buurvrouw Jannie, maar uiteindelijk zaten ze weer samen aan de koffie.
Je oma kon nog gewoon alle zorg krijgen die ze nodig had. Natuurlijk deed je ook toen al regelmatig boodschappen voor haar toen ze slechter ter been werd, of nam je de was een keer mee. Maar je wist, als puntje bij paaltje komt, wordt er voor haar gezorgd. Hetzij door een plaats in een verzorgingshuis, hetzij voor thuiszorg. Maar het was er gewoon. Het leuke is dat toen het er gewoon was, er eigenlijk niemand misbruik van maakte, want die boodschappen deed je zelf wel voor oma, of dat wasje. Dus het idee dat iedereen zijn handen ervan aftrok omdát die zorg er was, klopt ook niet. Maar het was gewoon een geruststelling dat die zorg er was als het nodig zou zijn.
Telefoon, gas, licht, water werden nog gewoon geleverd door de vaste leveranciers. Niks mis mee. Hoefde je niet over na te denken en achteraf gezien (dat is in allerlei rapporten terug te lezen) behoorden de tarieven in Nederland tot de laagste in Europa en was de kwaliteit de hoogste in Europa. Maar goed, dat moest ook allemaal naar de markt, dus nou moeten we allemaal constant nadenken over waar we welke dienst betrekken, zorgen dat de vorige op tijd opgezegd wordt, en dan maar hopen dat we over 6 maanden niet wéér moeten switchen...
En zo kan ik wel doorgaan.
Nog niet eens zo lang geleden. Jaren '80. Maar wat was het leven rustig in vergelijking met nu, en minder gecompliceerd, met meer zekerheden en dus minder stress. Ik zou er best naar terug willen...
+100
Zou ik oud worden?
woensdag 2 september 2015 om 00:13
Goed geschreven Pejeka, voor mij ook heel herkenbaar.
In die jaren kon ik gewoon part-time, of niet gaan werken toen we kinderen kregen, zonder ons zorgen te maken of we wel rond kwamen. De lonen gingen omhoog in plaats van zoals nu omlaag. Mijn ex man had over uren die goed betaald werden, waarvan we een keer extra op vakantie konden.
In de thuis, bejaarden en verpleeg zorg kwam steeds meer werk en er was gratis scholing om hogerop te komen.
We hadden weinig stress, een ander rustiger leven als wat mijn dochters nu ervaren.
Voor hun is er veel minder sociale zekerheid, angst om hun baan te verliezen en weinig vertrouwen in de toekomst.
Zoals het toen was zou ik ook naar terug willen, vooral voor mijn dochters en kleinzoon.
In die jaren kon ik gewoon part-time, of niet gaan werken toen we kinderen kregen, zonder ons zorgen te maken of we wel rond kwamen. De lonen gingen omhoog in plaats van zoals nu omlaag. Mijn ex man had over uren die goed betaald werden, waarvan we een keer extra op vakantie konden.
In de thuis, bejaarden en verpleeg zorg kwam steeds meer werk en er was gratis scholing om hogerop te komen.
We hadden weinig stress, een ander rustiger leven als wat mijn dochters nu ervaren.
Voor hun is er veel minder sociale zekerheid, angst om hun baan te verliezen en weinig vertrouwen in de toekomst.
Zoals het toen was zou ik ook naar terug willen, vooral voor mijn dochters en kleinzoon.
zaterdag 5 september 2015 om 13:25
Zo zou ik het ook willen Elif60, nu een fulltime baan man in ww, twee kinderen op de middelbare school, en kan er nog wel een baan bij gaan nemen i.v.m. afschaffen studie financiering, mijn kinderen met een schuld laten beginnen vind ik geen goed idee..
Heb mij blauw aan kinderopvang betaald destijds (nog voor de regelingen) heb vut premie pre pensioen e.d. betaald, maar ondanks dat ik steeds meer werk, hou ik steeds minder over...
En dat in combinatie zorg hoogbejaarde ouders, is een last op mijn schouders waar ik eigenlijk wel van af wil, iets te veel zorgen en beren op de weg.
Heb mij blauw aan kinderopvang betaald destijds (nog voor de regelingen) heb vut premie pre pensioen e.d. betaald, maar ondanks dat ik steeds meer werk, hou ik steeds minder over...
En dat in combinatie zorg hoogbejaarde ouders, is een last op mijn schouders waar ik eigenlijk wel van af wil, iets te veel zorgen en beren op de weg.
zaterdag 5 september 2015 om 14:15
quote:Christiana schreef op 01 september 2015 @ 23:20:
Maar moet je bij een 86 jarige nog een nieuwe knie zetten of heup? moet je die blijven opereren? Als je de zorg zo uitkleed moet je je afvragen of je wel nog bepaalde ingrepen wil doen, of je de euthanasiewet niet flink moet versoepelen zodat mensen de keus kunnen maken, niet te vereenzamen, vervuilen, aan hun lot overgelaten worden, als ze bijv. dementeren en zelf geen zorg kunnen regelen of betalen.
Als je als politiek van de gewone bevolking de basis zorg afpakt, moet je een beleid maken dat mensen een pil kunnen innemen als het lichaam of de geest niet meer wil.
Mijn moeder van zesentachtig heeft vorig jaar een nieuwe heup gekregen. Ze is verder kerngezond en loopt nu weer als een kievit. Die operatie heeft haar dus waarschijnlijk jaren met veel pijn bespaard (waar ze er al een aantal van achter de rug had) en haar ook weer mobiel gemaakt, wat ongetwijfeld weer allerlei andere kosten gaat uitsparen.
Aan de andere kant, komt ze dan weer niet in aanmerking voor een vergoeding voor haar gebit. Verzekeringstechnisch gezien valt ze op de een of andere manier tussen wal en schip. Hoeveel mensen overkomt dit, die daardoor slechter gaan eten, met allerlei gezondheidsproblemen als gevolg?
Een kostenplaatje maken is méér dan alleen afwegen hoeveel een operatie of behandeling kost. Dat wordt helaas nog wel eens vergeten.
Maar moet je bij een 86 jarige nog een nieuwe knie zetten of heup? moet je die blijven opereren? Als je de zorg zo uitkleed moet je je afvragen of je wel nog bepaalde ingrepen wil doen, of je de euthanasiewet niet flink moet versoepelen zodat mensen de keus kunnen maken, niet te vereenzamen, vervuilen, aan hun lot overgelaten worden, als ze bijv. dementeren en zelf geen zorg kunnen regelen of betalen.
Als je als politiek van de gewone bevolking de basis zorg afpakt, moet je een beleid maken dat mensen een pil kunnen innemen als het lichaam of de geest niet meer wil.
Mijn moeder van zesentachtig heeft vorig jaar een nieuwe heup gekregen. Ze is verder kerngezond en loopt nu weer als een kievit. Die operatie heeft haar dus waarschijnlijk jaren met veel pijn bespaard (waar ze er al een aantal van achter de rug had) en haar ook weer mobiel gemaakt, wat ongetwijfeld weer allerlei andere kosten gaat uitsparen.
Aan de andere kant, komt ze dan weer niet in aanmerking voor een vergoeding voor haar gebit. Verzekeringstechnisch gezien valt ze op de een of andere manier tussen wal en schip. Hoeveel mensen overkomt dit, die daardoor slechter gaan eten, met allerlei gezondheidsproblemen als gevolg?
Een kostenplaatje maken is méér dan alleen afwegen hoeveel een operatie of behandeling kost. Dat wordt helaas nog wel eens vergeten.
zaterdag 5 september 2015 om 14:39
quote:pejeka schreef op 01 september 2015 @ 23:44:
De jaren '80 zijn naar mijn idee nog niet zolang voorbij, maar goed, als je ouder wordt, dan kan schijn bedriegen. Maar nominaal hebben we het over 30 jaar.
De arbeidsmarkt was toen ook moeilijk. Daar weet ik alles van, want ik begon toen aan mijn arbeidzame leven.
Maar het sociale vangnet was nog 100% intact. Voor mensen die het écht nodig hadden. Er was nog een behoorlijke WW-regeling. Je ziektekosten waren gewoon volledig gedekt als je je ziekenfondspremie maar betaalde, ongeacht welke zorg je nodig had. Je hoefde dus echt niet wakker te liggen van wat er wel of niet in je pakket zat. Want alles wat je medisch gezien nodig had, was gewoon gedekt. Ook de tandarts. Ook de fysiotherapeut. Als je arts vond dat je die zorg nodig had, dan kreeg je die zorg.
Het sociale vangnet was mede nog intact omdat de mega-instroom van mensen van buitenaf die er levenslang van gingen profiteren, nog niet echt op gang was. En natuurlijk had je ook toen de rotte appelen in de mand, gewone autochtone Nederlanders die om welke reden dan ook geen poot wensten uit te steken. Maar die werden eigenlijk door de hele buurt met de nek aangekeken. Asociaal, werden die genoemd. Van grootscheepse verloedering van de arbeiders- en volkswijken was nog geen sprake. Van Kracht- of prachtwijken had nog geen mens ooit gehoord. Ieder hield zijn eigen tuintje bij en voor de fris gelapte ramen hingen witte gordijnen, want ook al was men arbeidersvolk, fatsoen stond hoog in het vaandel. En dan kon buurvrouw Sjaan heus wel eens op ongezouten manier haar mening hardgetaald laten blijken aan buurvrouw Jannie, maar uiteindelijk zaten ze weer samen aan de koffie.
Je oma kon nog gewoon alle zorg krijgen die ze nodig had. Natuurlijk deed je ook toen al regelmatig boodschappen voor haar toen ze slechter ter been werd, of nam je de was een keer mee. Maar je wist, als puntje bij paaltje komt, wordt er voor haar gezorgd. Hetzij door een plaats in een verzorgingshuis, hetzij voor thuiszorg. Maar het was er gewoon. Het leuke is dat toen het er gewoon was, er eigenlijk niemand misbruik van maakte, want die boodschappen deed je zelf wel voor oma, of dat wasje. Dus het idee dat iedereen zijn handen ervan aftrok omdát die zorg er was, klopt ook niet. Maar het was gewoon een geruststelling dat die zorg er was als het nodig zou zijn.
Telefoon, gas, licht, water werden nog gewoon geleverd door de vaste leveranciers. Niks mis mee. Hoefde je niet over na te denken en achteraf gezien (dat is in allerlei rapporten terug te lezen) behoorden de tarieven in Nederland tot de laagste in Europa en was de kwaliteit de hoogste in Europa. Maar goed, dat moest ook allemaal naar de markt, dus nou moeten we allemaal constant nadenken over waar we welke dienst betrekken, zorgen dat de vorige op tijd opgezegd wordt, en dan maar hopen dat we over 6 maanden niet wéér moeten switchen...
En zo kan ik wel doorgaan.
Nog niet eens zo lang geleden. Jaren '80. Maar wat was het leven rustig in vergelijking met nu, en minder gecompliceerd, met meer zekerheden en dus minder stress. Ik zou er best naar terug willen...
Zoooo, wat is dit treffend en helemaal waar.
Hoe is het mogelijk dat een land zo naar de absolute afgrond aan het afglijden is.
En ja, ik denk dat dit zeker komt door de vele nieuwkomers die overal van profiteren en nooit wat inbrengen.
De kleine taart moet steeds in kleinere stukken gedeeld worden.
Ook ik heb heimwee naar 30 jaar terug. Wat een fijn land hadden we toen.....
De jaren '80 zijn naar mijn idee nog niet zolang voorbij, maar goed, als je ouder wordt, dan kan schijn bedriegen. Maar nominaal hebben we het over 30 jaar.
De arbeidsmarkt was toen ook moeilijk. Daar weet ik alles van, want ik begon toen aan mijn arbeidzame leven.
Maar het sociale vangnet was nog 100% intact. Voor mensen die het écht nodig hadden. Er was nog een behoorlijke WW-regeling. Je ziektekosten waren gewoon volledig gedekt als je je ziekenfondspremie maar betaalde, ongeacht welke zorg je nodig had. Je hoefde dus echt niet wakker te liggen van wat er wel of niet in je pakket zat. Want alles wat je medisch gezien nodig had, was gewoon gedekt. Ook de tandarts. Ook de fysiotherapeut. Als je arts vond dat je die zorg nodig had, dan kreeg je die zorg.
Het sociale vangnet was mede nog intact omdat de mega-instroom van mensen van buitenaf die er levenslang van gingen profiteren, nog niet echt op gang was. En natuurlijk had je ook toen de rotte appelen in de mand, gewone autochtone Nederlanders die om welke reden dan ook geen poot wensten uit te steken. Maar die werden eigenlijk door de hele buurt met de nek aangekeken. Asociaal, werden die genoemd. Van grootscheepse verloedering van de arbeiders- en volkswijken was nog geen sprake. Van Kracht- of prachtwijken had nog geen mens ooit gehoord. Ieder hield zijn eigen tuintje bij en voor de fris gelapte ramen hingen witte gordijnen, want ook al was men arbeidersvolk, fatsoen stond hoog in het vaandel. En dan kon buurvrouw Sjaan heus wel eens op ongezouten manier haar mening hardgetaald laten blijken aan buurvrouw Jannie, maar uiteindelijk zaten ze weer samen aan de koffie.
Je oma kon nog gewoon alle zorg krijgen die ze nodig had. Natuurlijk deed je ook toen al regelmatig boodschappen voor haar toen ze slechter ter been werd, of nam je de was een keer mee. Maar je wist, als puntje bij paaltje komt, wordt er voor haar gezorgd. Hetzij door een plaats in een verzorgingshuis, hetzij voor thuiszorg. Maar het was er gewoon. Het leuke is dat toen het er gewoon was, er eigenlijk niemand misbruik van maakte, want die boodschappen deed je zelf wel voor oma, of dat wasje. Dus het idee dat iedereen zijn handen ervan aftrok omdát die zorg er was, klopt ook niet. Maar het was gewoon een geruststelling dat die zorg er was als het nodig zou zijn.
Telefoon, gas, licht, water werden nog gewoon geleverd door de vaste leveranciers. Niks mis mee. Hoefde je niet over na te denken en achteraf gezien (dat is in allerlei rapporten terug te lezen) behoorden de tarieven in Nederland tot de laagste in Europa en was de kwaliteit de hoogste in Europa. Maar goed, dat moest ook allemaal naar de markt, dus nou moeten we allemaal constant nadenken over waar we welke dienst betrekken, zorgen dat de vorige op tijd opgezegd wordt, en dan maar hopen dat we over 6 maanden niet wéér moeten switchen...
En zo kan ik wel doorgaan.
Nog niet eens zo lang geleden. Jaren '80. Maar wat was het leven rustig in vergelijking met nu, en minder gecompliceerd, met meer zekerheden en dus minder stress. Ik zou er best naar terug willen...
Zoooo, wat is dit treffend en helemaal waar.
Hoe is het mogelijk dat een land zo naar de absolute afgrond aan het afglijden is.
En ja, ik denk dat dit zeker komt door de vele nieuwkomers die overal van profiteren en nooit wat inbrengen.
De kleine taart moet steeds in kleinere stukken gedeeld worden.
Ook ik heb heimwee naar 30 jaar terug. Wat een fijn land hadden we toen.....
zaterdag 5 september 2015 om 14:57
quote:lammy schreef op 05 september 2015 @ 14:39:
[...]
Zoooo, wat is dit treffend en helemaal waar.
Hoe is het mogelijk dat een land zo naar de absolute afgrond aan het afglijden is.
En ja, ik denk dat dit zeker komt door de vele nieuwkomers die overal van profiteren en nooit wat inbrengen.
De kleine taart moet steeds in kleinere stukken gedeeld worden.
Ook ik heb heimwee naar 30 jaar terug. Wat een fijn land hadden we toen.....Hou toch op. Krakersrellen, werkloosheid, (gevolgen van de) oliecrisis... Ik zeg heus niet dat het nu beter of slechter is, ieder decennium heeft zo zijn problemen, maar doe nou niet alsof het 30 jaar geleden zo ontzettend veel beter was.
[...]
Zoooo, wat is dit treffend en helemaal waar.
Hoe is het mogelijk dat een land zo naar de absolute afgrond aan het afglijden is.
En ja, ik denk dat dit zeker komt door de vele nieuwkomers die overal van profiteren en nooit wat inbrengen.
De kleine taart moet steeds in kleinere stukken gedeeld worden.
Ook ik heb heimwee naar 30 jaar terug. Wat een fijn land hadden we toen.....Hou toch op. Krakersrellen, werkloosheid, (gevolgen van de) oliecrisis... Ik zeg heus niet dat het nu beter of slechter is, ieder decennium heeft zo zijn problemen, maar doe nou niet alsof het 30 jaar geleden zo ontzettend veel beter was.
zaterdag 5 september 2015 om 15:02
quote:pejeka schreef op 01 september 2015 @ 23:44:
[...]
Het sociale vangnet was mede nog intact omdat de mega-instroom van mensen van buitenaf die er levenslang van gingen profiteren, nog niet echt op gang was. En natuurlijk had je ook toen de rotte appelen in de mand, gewone autochtone Nederlanders die om welke reden dan ook geen poot wensten uit te steken. Maar die werden eigenlijk door de hele buurt met de nek aangekeken. Asociaal, werden die genoemd. Van grootscheepse verloedering van de arbeiders- en volkswijken was nog geen sprake. Van Kracht- of prachtwijken had nog geen mens ooit gehoord. Ieder hield zijn eigen tuintje bij en voor de fris gelapte ramen hingen witte gordijnen, want ook al was men arbeidersvolk, fatsoen stond hoog in het vaandel. En dan kon buurvrouw Sjaan heus wel eens op ongezouten manier haar mening hardgetaald laten blijken aan buurvrouw Jannie, maar uiteindelijk zaten ze weer samen aan de koffie.
[...]
Nog niet eens zo lang geleden. Jaren '80. Maar wat was het leven rustig in vergelijking met nu, en minder gecompliceerd, met meer zekerheden en dus minder stress. Ik zou er best naar terug willen...
Dat is wel een heel geromantiseerd beeld van de tachtiger jaren... Kom op zeg! Rellen alom, grote werkloosheid, koude oorlog...
[...]
Het sociale vangnet was mede nog intact omdat de mega-instroom van mensen van buitenaf die er levenslang van gingen profiteren, nog niet echt op gang was. En natuurlijk had je ook toen de rotte appelen in de mand, gewone autochtone Nederlanders die om welke reden dan ook geen poot wensten uit te steken. Maar die werden eigenlijk door de hele buurt met de nek aangekeken. Asociaal, werden die genoemd. Van grootscheepse verloedering van de arbeiders- en volkswijken was nog geen sprake. Van Kracht- of prachtwijken had nog geen mens ooit gehoord. Ieder hield zijn eigen tuintje bij en voor de fris gelapte ramen hingen witte gordijnen, want ook al was men arbeidersvolk, fatsoen stond hoog in het vaandel. En dan kon buurvrouw Sjaan heus wel eens op ongezouten manier haar mening hardgetaald laten blijken aan buurvrouw Jannie, maar uiteindelijk zaten ze weer samen aan de koffie.
[...]
Nog niet eens zo lang geleden. Jaren '80. Maar wat was het leven rustig in vergelijking met nu, en minder gecompliceerd, met meer zekerheden en dus minder stress. Ik zou er best naar terug willen...
Dat is wel een heel geromantiseerd beeld van de tachtiger jaren... Kom op zeg! Rellen alom, grote werkloosheid, koude oorlog...
zaterdag 5 september 2015 om 16:13
[quote]nerdopviva schreef op 05 september 2015 @ 14:57:
[...]
Hou toch op. Krakersrellen, werkloosheid, (gevolgen van de) oliecrisis... Ik zeg heus niet dat het nu beter of slechter is, ieder decennium heeft zo zijn problemen, maar doe nou niet alsof het 30 jaar geleden zo ontzettend veel beter was.[/quote
Van bovengenoemde heb ik geen last gehad. Ik ben geboren in de jaren 60, kan me niet herinneren dat mijn ouders ooit de zorgen had die wij nu hebben.
Ondanks dat mijn vader gewoon huisschilder was en mijn moeder huisvrouw hadden we het goed.
Ik ging het huis uit in de jaren 80. Ook toen nooit zorgen gekend of schulden gehad.
Met een heel klein inkomen kon je fatsoenlijk leven. De huren en andere kosten waren heel laag.
Geloof dat je rond de 20 euro betaalde voor ziekenfonds maar daar zat dan ook alles bij.
Ik geloof graag dat jij het anders ziet. Dat mag hoor, maar ik heb het nog nooit zo slecht gehad als nu.
Als ik hoor hoeveel gezinnen er hier dakloos zijn vind ik dat vreselijk. En voedselbanken, schandalig dat dit nodig is in dit land.
Gelukkig hebben wij nog werk, maar voor hoelang.
[...]
Hou toch op. Krakersrellen, werkloosheid, (gevolgen van de) oliecrisis... Ik zeg heus niet dat het nu beter of slechter is, ieder decennium heeft zo zijn problemen, maar doe nou niet alsof het 30 jaar geleden zo ontzettend veel beter was.[/quote
Van bovengenoemde heb ik geen last gehad. Ik ben geboren in de jaren 60, kan me niet herinneren dat mijn ouders ooit de zorgen had die wij nu hebben.
Ondanks dat mijn vader gewoon huisschilder was en mijn moeder huisvrouw hadden we het goed.
Ik ging het huis uit in de jaren 80. Ook toen nooit zorgen gekend of schulden gehad.
Met een heel klein inkomen kon je fatsoenlijk leven. De huren en andere kosten waren heel laag.
Geloof dat je rond de 20 euro betaalde voor ziekenfonds maar daar zat dan ook alles bij.
Ik geloof graag dat jij het anders ziet. Dat mag hoor, maar ik heb het nog nooit zo slecht gehad als nu.
Als ik hoor hoeveel gezinnen er hier dakloos zijn vind ik dat vreselijk. En voedselbanken, schandalig dat dit nodig is in dit land.
Gelukkig hebben wij nog werk, maar voor hoelang.
zaterdag 5 september 2015 om 16:26
quote:lammy schreef op 05 september 2015 @ 16:13:
[quote]nerdopviva schreef op 05 september 2015 @ 14:57:
[...]
Hou toch op. Krakersrellen, werkloosheid, (gevolgen van de) oliecrisis... Ik zeg heus niet dat het nu beter of slechter is, ieder decennium heeft zo zijn problemen, maar doe nou niet alsof het 30 jaar geleden zo ontzettend veel beter was.[/quote
Van bovengenoemde heb ik geen last gehad. Ik ben geboren in de jaren 60, kan me niet herinneren dat mijn ouders ooit de zorgen had die wij nu hebben.
Ondanks dat mijn vader gewoon huisschilder was en mijn moeder huisvrouw hadden we het goed.
Ik ging het huis uit in de jaren 80. Ook toen nooit zorgen gekend of schulden gehad.
Met een heel klein inkomen kon je fatsoenlijk leven. De huren en andere kosten waren heel laag.
Geloof dat je rond de 20 euro betaalde voor ziekenfonds maar daar zat dan ook alles bij.
Ik geloof graag dat jij het anders ziet. Dat mag hoor, maar ik heb het nog nooit zo slecht gehad als nu.
Als ik hoor hoeveel gezinnen er hier dakloos zijn vind ik dat vreselijk. En voedselbanken, schandalig dat dit nodig is in dit land.
Gelukkig hebben wij nog werk, maar voor hoelang.Dus je neemt je eigen referentiekader als waarheid voor heel Nederland. Ik heb het nog nooit zo goed gehad als nu en ik ken veel mensen die weinig last hebben van de crisis. Wil dat dan zeggen dat er niets aan de hand is?
[quote]nerdopviva schreef op 05 september 2015 @ 14:57:
[...]
Hou toch op. Krakersrellen, werkloosheid, (gevolgen van de) oliecrisis... Ik zeg heus niet dat het nu beter of slechter is, ieder decennium heeft zo zijn problemen, maar doe nou niet alsof het 30 jaar geleden zo ontzettend veel beter was.[/quote
Van bovengenoemde heb ik geen last gehad. Ik ben geboren in de jaren 60, kan me niet herinneren dat mijn ouders ooit de zorgen had die wij nu hebben.
Ondanks dat mijn vader gewoon huisschilder was en mijn moeder huisvrouw hadden we het goed.
Ik ging het huis uit in de jaren 80. Ook toen nooit zorgen gekend of schulden gehad.
Met een heel klein inkomen kon je fatsoenlijk leven. De huren en andere kosten waren heel laag.
Geloof dat je rond de 20 euro betaalde voor ziekenfonds maar daar zat dan ook alles bij.
Ik geloof graag dat jij het anders ziet. Dat mag hoor, maar ik heb het nog nooit zo slecht gehad als nu.
Als ik hoor hoeveel gezinnen er hier dakloos zijn vind ik dat vreselijk. En voedselbanken, schandalig dat dit nodig is in dit land.
Gelukkig hebben wij nog werk, maar voor hoelang.Dus je neemt je eigen referentiekader als waarheid voor heel Nederland. Ik heb het nog nooit zo goed gehad als nu en ik ken veel mensen die weinig last hebben van de crisis. Wil dat dan zeggen dat er niets aan de hand is?
zaterdag 5 september 2015 om 17:55
quote:nerdopviva schreef op 05 september 2015 @ 16:26:
[...]
Dus je neemt je eigen referentiekader als waarheid voor heel Nederland. Ik heb het nog nooit zo goed gehad als nu en ik ken veel mensen die weinig last hebben van de crisis. Wil dat dan zeggen dat er niets aan de hand is?
Kijk, je kan er elke wending aan geven die je wilt, maar FEIT is:
Sinds de ziektekostenverzekering is geprivatiseerd, betalen mensen tot 200-300% van het bedrag dat ze vroeger betaalden, nog niet eens zo lang geleden. Oók als ze nooit ziek zijn, want over het eigen risico heb ik het dan nog niet eens. En tegelijkertijd met het duurder worden, werd er ook elk jaar steeds minder gedekt door de verzekering.
WW, bijstand, andere sociale zekerheden, waar we wél nog steeds volop voor betalen, zijn in de afgelopen 10-15 jaar alleen maar ingeperkt en afgebouwd. Maar er is nooit iemand die tegen mij gezegd heeft "weet je wat, die verzekering (want het is gewoon een volksverzekering) hebben we nou uitgekleed, dus nou mag je ook minder premie gaan betalen": Dát dan weer niet.
Beloftes over lastenverlichtingen of over teruggaves zijn nog nóóit gehouden. Wel steeds meer inleveren.
Je oudedagsvoorziening komt met de maand verder op een laag pitje te staan. Want oude mensen zijn duur, vervelend, ook al hebben ze 45 jaar trouw alle premies voldaan. Liefst hebben ze dat je doodvalt zodra je je pensioen hebt bereikt. Dan kost je niks. En het zal niet lang meer duren voordat het van nature zo is, want als het aan de politiek ligt, mag je binnenkort werken tot je 80 bent. Want tja, iéderéén wordt tegenwoordig minstens 100 (als je de politiek mag geloven), dus je moet wel... Mijn ouders zijn allebei op hun 74e overleden, en ik mag op mijn 69 jaar en 6 maanden met pensioen, zoals het er nu uitziet. Mijn man is jonger, dus tegen de tijd dat hij met pensioen kan, ben ik bijna 74... kan ik meteen na zijn pensioenfeestje in mijn kist gaan liggen, want samen nog een paar jaar genieten na 40 of 45 jaar werken, ik zie het er niet meer in zitten. Maar nogmaals, dat hebben ze blijkbaar graag, wel tientallen jaren betalen, en dan gewoon doodgaan als je er eindelijk aan toe bent de vruchten te plukken.
Het IS gewoon steeds minder. Waar ik dus geen fluit van snap. Want anderzijds moet je de berichten steeds maar geloven dat Nederland nog steeds elk jaar "welvarender" wordt. Dus hoe moet ik dat dan rijmen?
[...]
Dus je neemt je eigen referentiekader als waarheid voor heel Nederland. Ik heb het nog nooit zo goed gehad als nu en ik ken veel mensen die weinig last hebben van de crisis. Wil dat dan zeggen dat er niets aan de hand is?
Kijk, je kan er elke wending aan geven die je wilt, maar FEIT is:
Sinds de ziektekostenverzekering is geprivatiseerd, betalen mensen tot 200-300% van het bedrag dat ze vroeger betaalden, nog niet eens zo lang geleden. Oók als ze nooit ziek zijn, want over het eigen risico heb ik het dan nog niet eens. En tegelijkertijd met het duurder worden, werd er ook elk jaar steeds minder gedekt door de verzekering.
WW, bijstand, andere sociale zekerheden, waar we wél nog steeds volop voor betalen, zijn in de afgelopen 10-15 jaar alleen maar ingeperkt en afgebouwd. Maar er is nooit iemand die tegen mij gezegd heeft "weet je wat, die verzekering (want het is gewoon een volksverzekering) hebben we nou uitgekleed, dus nou mag je ook minder premie gaan betalen": Dát dan weer niet.
Beloftes over lastenverlichtingen of over teruggaves zijn nog nóóit gehouden. Wel steeds meer inleveren.
Je oudedagsvoorziening komt met de maand verder op een laag pitje te staan. Want oude mensen zijn duur, vervelend, ook al hebben ze 45 jaar trouw alle premies voldaan. Liefst hebben ze dat je doodvalt zodra je je pensioen hebt bereikt. Dan kost je niks. En het zal niet lang meer duren voordat het van nature zo is, want als het aan de politiek ligt, mag je binnenkort werken tot je 80 bent. Want tja, iéderéén wordt tegenwoordig minstens 100 (als je de politiek mag geloven), dus je moet wel... Mijn ouders zijn allebei op hun 74e overleden, en ik mag op mijn 69 jaar en 6 maanden met pensioen, zoals het er nu uitziet. Mijn man is jonger, dus tegen de tijd dat hij met pensioen kan, ben ik bijna 74... kan ik meteen na zijn pensioenfeestje in mijn kist gaan liggen, want samen nog een paar jaar genieten na 40 of 45 jaar werken, ik zie het er niet meer in zitten. Maar nogmaals, dat hebben ze blijkbaar graag, wel tientallen jaren betalen, en dan gewoon doodgaan als je er eindelijk aan toe bent de vruchten te plukken.
Het IS gewoon steeds minder. Waar ik dus geen fluit van snap. Want anderzijds moet je de berichten steeds maar geloven dat Nederland nog steeds elk jaar "welvarender" wordt. Dus hoe moet ik dat dan rijmen?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 5 september 2015 om 18:04
Het ziekenfonds was ook niet heilig hoor. 'Ziekenfondspatienten' kregen vaak mindere kwaliteit zorg en medicijnen dan mensen die particulier verzekerd waren. Het is dat er toen nog geen internet was want anders waren de klachten ook niet van de lucht geweest.
En wat betreft ouderen: mensen worden nu gemiddeld veel ouder dan vroeger dus dat kost veel meer. Toen de AOW ingevoerd werd was de gemiddelde leeftijd waarschijnlijk rond de 70 jaar.
En wat betreft ouderen: mensen worden nu gemiddeld veel ouder dan vroeger dus dat kost veel meer. Toen de AOW ingevoerd werd was de gemiddelde leeftijd waarschijnlijk rond de 70 jaar.
zaterdag 5 september 2015 om 18:08
quote:bethweeter schreef op 05 september 2015 @ 18:04:
Het ziekenfonds was ook niet heilig hoor. 'Ziekenfondspatienten' kregen vaak mindere kwaliteit zorg en medicijnen dan mensen die particulier verzekerd waren. Het is dat er toen nog geen internet was want anders waren de klachten ook niet van de lucht geweest.
En wat betreft ouderen: mensen worden nu gemiddeld veel ouder dan vroeger dus dat kost veel meer. Toen de AOW ingevoerd werd was de gemiddelde leeftijd waarschijnlijk rond de 70 jaar.En wat denk je van de inkomensval die je maakte, als je na een kleine loonsverhoging ineens boven de ziekenfondsgrens kwam? Wij gingen er destijds honderden guldens per maand op achteruit. Dat is echt even nijpend geweest toen.
Het ziekenfonds was ook niet heilig hoor. 'Ziekenfondspatienten' kregen vaak mindere kwaliteit zorg en medicijnen dan mensen die particulier verzekerd waren. Het is dat er toen nog geen internet was want anders waren de klachten ook niet van de lucht geweest.
En wat betreft ouderen: mensen worden nu gemiddeld veel ouder dan vroeger dus dat kost veel meer. Toen de AOW ingevoerd werd was de gemiddelde leeftijd waarschijnlijk rond de 70 jaar.En wat denk je van de inkomensval die je maakte, als je na een kleine loonsverhoging ineens boven de ziekenfondsgrens kwam? Wij gingen er destijds honderden guldens per maand op achteruit. Dat is echt even nijpend geweest toen.
zaterdag 5 september 2015 om 18:10
quote:bethweeter schreef op 05 september 2015 @ 18:04:
Het ziekenfonds was ook niet heilig hoor. 'Ziekenfondspatienten' kregen vaak mindere kwaliteit zorg en medicijnen dan mensen die particulier verzekerd waren. Het is dat er toen nog geen internet was want anders waren de klachten ook niet van de lucht geweest.
En wat betreft ouderen: mensen worden nu gemiddeld veel ouder dan vroeger dus dat kost veel meer. Toen de AOW ingevoerd werd was de gemiddelde leeftijd waarschijnlijk rond de 70 jaar.
Toen de AOW ingevoerd werd, was de gemiddelde levensverwachting voor mensen die eenmaal de 65-jarige leeftijd hadden bereikt, ca. 77 jaar voor mannen en 79 jaar voor vrouwen. Dat de totále gemiddelde leeftijd destijds lager lag, was met name te wijten aan de grotere kindersterfte e.d. door de mindere stand van de medische wetenschap. Maar dat is voor AOW niet relevant, dan moet je vanaf 65 gaan kijken.
In 2006 heeft men dat nogmaals onderzocht (CBS) en toen bleek de gemiddelde levensverwachting voor mensen die eenmaal de 65-jarige leeftijd hebben bereikt, met ca. 2 jaar gestegen te zijn sinds 1960.
Dus het sprookje dat iedereen tegenwoordig moeiteloos minstens 85 wordt, klopt niet.
Het ziekenfonds was ook niet heilig hoor. 'Ziekenfondspatienten' kregen vaak mindere kwaliteit zorg en medicijnen dan mensen die particulier verzekerd waren. Het is dat er toen nog geen internet was want anders waren de klachten ook niet van de lucht geweest.
En wat betreft ouderen: mensen worden nu gemiddeld veel ouder dan vroeger dus dat kost veel meer. Toen de AOW ingevoerd werd was de gemiddelde leeftijd waarschijnlijk rond de 70 jaar.
Toen de AOW ingevoerd werd, was de gemiddelde levensverwachting voor mensen die eenmaal de 65-jarige leeftijd hadden bereikt, ca. 77 jaar voor mannen en 79 jaar voor vrouwen. Dat de totále gemiddelde leeftijd destijds lager lag, was met name te wijten aan de grotere kindersterfte e.d. door de mindere stand van de medische wetenschap. Maar dat is voor AOW niet relevant, dan moet je vanaf 65 gaan kijken.
In 2006 heeft men dat nogmaals onderzocht (CBS) en toen bleek de gemiddelde levensverwachting voor mensen die eenmaal de 65-jarige leeftijd hebben bereikt, met ca. 2 jaar gestegen te zijn sinds 1960.
Dus het sprookje dat iedereen tegenwoordig moeiteloos minstens 85 wordt, klopt niet.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 5 september 2015 om 18:13
quote:bethweeter schreef op 05 september 2015 @ 18:04:
Het ziekenfonds was ook niet heilig hoor. 'Ziekenfondspatienten' kregen vaak mindere kwaliteit zorg en medicijnen dan mensen die particulier verzekerd waren. Het is dat er toen nog geen internet was want anders waren de klachten ook niet van de lucht geweest.
En wat betreft ouderen: mensen worden nu gemiddeld veel ouder dan vroeger dus dat kost veel meer. Toen de AOW ingevoerd werd was de gemiddelde leeftijd waarschijnlijk rond de 70 jaar.En wat dat ziekenfonds betreft, wat je nou stelt, was misschien in de jaren '60 en '70 nog zo, maar in 2005 (toen we het ziekenfonds nog hadden) echt niet meer. Toen kreeg je ook als ziekenfondspatiënt gewoon een goede behandeling en kwalitatief goede zorg, en zeker niet "beneden de maat".
Het ziekenfonds was ook niet heilig hoor. 'Ziekenfondspatienten' kregen vaak mindere kwaliteit zorg en medicijnen dan mensen die particulier verzekerd waren. Het is dat er toen nog geen internet was want anders waren de klachten ook niet van de lucht geweest.
En wat betreft ouderen: mensen worden nu gemiddeld veel ouder dan vroeger dus dat kost veel meer. Toen de AOW ingevoerd werd was de gemiddelde leeftijd waarschijnlijk rond de 70 jaar.En wat dat ziekenfonds betreft, wat je nou stelt, was misschien in de jaren '60 en '70 nog zo, maar in 2005 (toen we het ziekenfonds nog hadden) echt niet meer. Toen kreeg je ook als ziekenfondspatiënt gewoon een goede behandeling en kwalitatief goede zorg, en zeker niet "beneden de maat".
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 5 september 2015 om 18:56
quote:nerdopviva schreef op 05 september 2015 @ 16:26:
[...]
Dus je neemt je eigen referentiekader als waarheid voor heel Nederland. Ik heb het nog nooit zo goed gehad als nu en ik ken veel mensen die weinig last hebben van de crisis. Wil dat dan zeggen dat er niets aan de hand is?
Als je goed, maar dan ook heel goed leest schrijf ik in de 'ik' vorm. Dus zoals ik het ervaar. Dat mag toch?
Jij komt misschien uit een heel ander wereldje als ik. Moet kunnen maar ik kijk naar mijn situatie en dat van mijn familie en vriendenkring.
[...]
Dus je neemt je eigen referentiekader als waarheid voor heel Nederland. Ik heb het nog nooit zo goed gehad als nu en ik ken veel mensen die weinig last hebben van de crisis. Wil dat dan zeggen dat er niets aan de hand is?
Als je goed, maar dan ook heel goed leest schrijf ik in de 'ik' vorm. Dus zoals ik het ervaar. Dat mag toch?
Jij komt misschien uit een heel ander wereldje als ik. Moet kunnen maar ik kijk naar mijn situatie en dat van mijn familie en vriendenkring.
zaterdag 5 september 2015 om 19:37
Hebben we daar dan niet de vrijwilligers voor? Oh nee die doen gewoon onbetaald werken.
Ouderen krijgen aandachtsuurtje
vrijdag 04 september 2015
Ouderen die in een verzorgingshuis wonen, krijgen dagelijks minimaal één uur persoonlijke aandacht van een begeleider.
Dat staat in een plan van staatssecretaris van Volksgezondheid Martin van Rijn dat op Prinsjesdag wordt gepresenteerd, zo schrijft De Telegraaf vrijdag.
1.000 euro per oudere
In het aandachtsuurtje kunnen de twee doen wat de oudere graag wil, bijvoorbeeld samen door oude fotoalbums bladeren of een ommetje maken. Het is de bedoeling dat voor iedere bewoner jaarlijks een budget van zo'n duizend euro beschikbaar komt voor individuele activiteiten.
Bron: ANP MediaWatch / De Telegraaf
Ouderen krijgen aandachtsuurtje
vrijdag 04 september 2015
Ouderen die in een verzorgingshuis wonen, krijgen dagelijks minimaal één uur persoonlijke aandacht van een begeleider.
Dat staat in een plan van staatssecretaris van Volksgezondheid Martin van Rijn dat op Prinsjesdag wordt gepresenteerd, zo schrijft De Telegraaf vrijdag.
1.000 euro per oudere
In het aandachtsuurtje kunnen de twee doen wat de oudere graag wil, bijvoorbeeld samen door oude fotoalbums bladeren of een ommetje maken. Het is de bedoeling dat voor iedere bewoner jaarlijks een budget van zo'n duizend euro beschikbaar komt voor individuele activiteiten.
Bron: ANP MediaWatch / De Telegraaf
LOEP ME MAAR aub.
