Actueel
alle pijlers
Dochtertje Bouhlarouz overleden
donderdag 19 juni 2008 om 14:05
donderdag 19 juni 2008 om 14:16
Ik heb geen ervaring met het verliezen van een kind. Helaas ken ik wel een aantal ouders (waaronder de mijne) die 1 of meerdere kinderen hebben verloren. Door miskramen, als de kindjes nog klein waren, als pubers en als volwassenen.
Dat verdriet is groot, dat wil je niet weten, dat kun je niet bevatten, dat is immens. Dat veranderd mensen voorgoed, ik heb het voor mijn ogen zien gebeuren.
Je kunt niet zeggen wat erger is, een miskraam of je volwassen kind zien sterven. Dat hoeft ook niet, want het is geen wedstrijd.
En wiens kind het is, maakt ook niet uit. Het is voor Khalid en zijn vrouw net zo erg als voor mijn zussen en mijn ouders.
Ik vind het echt onfatsioenlijk om daar opmerkingen over te maken.
Over het overlijden van mijn zus heb ik trouwens ook een topic geopend. En niet met de bedoeling om te zeggen dat haar overlijden erger was dan het overlijden van andermans zus. Gewoon omdat ik er zo van onder de indruk was. Net zoals ik onder de indruk ben van het dochtertje van Khalid.
Dat verdriet is groot, dat wil je niet weten, dat kun je niet bevatten, dat is immens. Dat veranderd mensen voorgoed, ik heb het voor mijn ogen zien gebeuren.
Je kunt niet zeggen wat erger is, een miskraam of je volwassen kind zien sterven. Dat hoeft ook niet, want het is geen wedstrijd.
En wiens kind het is, maakt ook niet uit. Het is voor Khalid en zijn vrouw net zo erg als voor mijn zussen en mijn ouders.
Ik vind het echt onfatsioenlijk om daar opmerkingen over te maken.
Over het overlijden van mijn zus heb ik trouwens ook een topic geopend. En niet met de bedoeling om te zeggen dat haar overlijden erger was dan het overlijden van andermans zus. Gewoon omdat ik er zo van onder de indruk was. Net zoals ik onder de indruk ben van het dochtertje van Khalid.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 19 juni 2008 om 14:21
Ik hoorde het vanmorgen. Vind het vreselijk. natuurlijk weet ik dat er (helaas)veel kinderen overlijden en dat is net zo erg. Maar Bhoula staat nou eenmaal in de belangstelling is dat nou zo erg dat we even stilstaan bij de trieste dood van een kindje.
15 jaar geleden heb ik het in mijn naaste omgeving meegemaakt, een voldragen kindje wat dood geboren werd. Zo in en in triest. Ik heb het nooit kunnen vergeten.
Ik wens Khalid en zijn vrouw heel veel sterkte.
15 jaar geleden heb ik het in mijn naaste omgeving meegemaakt, een voldragen kindje wat dood geboren werd. Zo in en in triest. Ik heb het nooit kunnen vergeten.
Ik wens Khalid en zijn vrouw heel veel sterkte.
donderdag 19 juni 2008 om 14:21
Ook een meisje verloren met 22 weken en ik krijg het koud en een brok in mijn keel als ik dit lees.
En mag ik een misverstand uit de wereld helpen: met 22 weken spreek je van een vroeggeboorte en niet van een miskraam.
Het blijft een ramp; 22 of 40 weken. Eerst dacht ik ook dat ik me nog niet zo met ons kindje had verbonden, maar toen het mis ging en ze geboren werd, was de liefde voor haar groter dan mezelf. Het was het gewoon ons kindje.
Het is niet belangrijk of iemand bekend is of niet en hoe oud het kindje is, er wordt een gat in je hart geslagen en je mag hopen dat je er samen goed doorheen komt.
Tori
En mag ik een misverstand uit de wereld helpen: met 22 weken spreek je van een vroeggeboorte en niet van een miskraam.
Het blijft een ramp; 22 of 40 weken. Eerst dacht ik ook dat ik me nog niet zo met ons kindje had verbonden, maar toen het mis ging en ze geboren werd, was de liefde voor haar groter dan mezelf. Het was het gewoon ons kindje.
Het is niet belangrijk of iemand bekend is of niet en hoe oud het kindje is, er wordt een gat in je hart geslagen en je mag hopen dat je er samen goed doorheen komt.
Tori
donderdag 19 juni 2008 om 14:23
Jemig waar gáát dit over? Is het nu opeens belangrijk om te laten zien hoe weinig je van voetbal weet ofzo? Of hoe ver je boven alles staat wat met beroemdheden te maken heeft?
Het is hartstikke triest dat een man en een vrouw hun kindje verliezen. Wie, wat en hoe dat maakt toch niet uit? Het is hartstikke triest, klaar.
De rest van de discussie hier flauwekul en zwaar respectloos.
Het is hartstikke triest dat een man en een vrouw hun kindje verliezen. Wie, wat en hoe dat maakt toch niet uit? Het is hartstikke triest, klaar.
De rest van de discussie hier flauwekul en zwaar respectloos.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 19 juni 2008 om 14:27
(Fausto, nog heel even, want je hebt gelijk, het doet er eigenlijk inderdaad niet toe :-)
Ik weet inderdaad wel dat ze doorgaan naar een volgende ronde hoor. En dat ze het heel goed doen! Dat weet denk ik echt iedereen wel.
Alleen de namen vvan de spelers die meedoen, tja dat weet ik dan weer niet. Want ik kijk niet. Ik word er gewoon niet warm of koud van.
Doet me trouwens denken aan ' de wereld draait door'. Mart Smeets liet ooit een fragment zien, twee schaatsers die elkaar omhelsden, hadden iets belangrijks gewonnen. Oh het was zo ontroerend en prachtig, maar hij legde verder niets uit. Toen het was afgelopen zei M.M Huijbrechts; ' goh.. en wie waren dat dan?' Werd Smeets bijna kwaad.. die vond het echt onvoorstelbaar dat MM dat niet wist. :-))))
Ik weet inderdaad wel dat ze doorgaan naar een volgende ronde hoor. En dat ze het heel goed doen! Dat weet denk ik echt iedereen wel.
Alleen de namen vvan de spelers die meedoen, tja dat weet ik dan weer niet. Want ik kijk niet. Ik word er gewoon niet warm of koud van.
Doet me trouwens denken aan ' de wereld draait door'. Mart Smeets liet ooit een fragment zien, twee schaatsers die elkaar omhelsden, hadden iets belangrijks gewonnen. Oh het was zo ontroerend en prachtig, maar hij legde verder niets uit. Toen het was afgelopen zei M.M Huijbrechts; ' goh.. en wie waren dat dan?' Werd Smeets bijna kwaad.. die vond het echt onvoorstelbaar dat MM dat niet wist. :-))))
donderdag 19 juni 2008 om 14:28
Grappig dat je op het forum bij bepaalde topics altijd die recalcitrante reacties krijgt. Hop, kont tegen de krib. Lekker kibbelen onder elkaar. En de (eenvoudige, meelevende) essentie van het bericht zo'n beetje vergeten.
Haha, de gedachte alleen al dat het erger zou zijn als Bouhlarouz zijn te vroeg geboren kindje verliest dan als de buurvrouw of de vriendin van een collega dit zou overkomen.
Natuurlijk niet! Heb je dat érgens kunnen lezen?
We zitten nu eenmaal middenin het EK, Nederland doet het leuk, Bouhlarouz kreeg daarbij ook nog eens sympathie voor zijn spel en ja, dan leef je godverdomme mee als je zo'n bericht leest! Ik sluit me daarmee helemaal aan bij o.a. Lad (alleen die laatste zin klopte denk ik niet?).
Je kind verliezen bij 20 of 40 weken zwangerschap? Niet aan de orde! Bouhlarouz heeft verdriet, daarmee het hele Nederlands Elftal en natuurlijk leven we dan met hem mee. Ook al kent hij ons net zo min als wij hem.
En een miskraam? Hou toch op. Dit noem je geen miskraam meer. De 16 tot 20 weken zijn voorbij.
Natuurlijk, het kan altijd erger. Altijd. Altijd. Altijd. Hoe langer je kind bij je is, hoe moeilijker het is om hem of haar te moeten missen. Want: hoe meer herinneringen en hechting.
Maar nogmaals: that's not the point. Het gaat hier om een eenvoudig, verdrietig bericht.
Klaar. Het is in één woord afschuwelijk.
Anissa, dat je maar een heel mooi plekje hebt gekregen bij al die andere kindertjes die veel te vroeg bij hun papa en mama zijn weggenomen.
Haha, de gedachte alleen al dat het erger zou zijn als Bouhlarouz zijn te vroeg geboren kindje verliest dan als de buurvrouw of de vriendin van een collega dit zou overkomen.
Natuurlijk niet! Heb je dat érgens kunnen lezen?
We zitten nu eenmaal middenin het EK, Nederland doet het leuk, Bouhlarouz kreeg daarbij ook nog eens sympathie voor zijn spel en ja, dan leef je godverdomme mee als je zo'n bericht leest! Ik sluit me daarmee helemaal aan bij o.a. Lad (alleen die laatste zin klopte denk ik niet?).
Je kind verliezen bij 20 of 40 weken zwangerschap? Niet aan de orde! Bouhlarouz heeft verdriet, daarmee het hele Nederlands Elftal en natuurlijk leven we dan met hem mee. Ook al kent hij ons net zo min als wij hem.
En een miskraam? Hou toch op. Dit noem je geen miskraam meer. De 16 tot 20 weken zijn voorbij.
Natuurlijk, het kan altijd erger. Altijd. Altijd. Altijd. Hoe langer je kind bij je is, hoe moeilijker het is om hem of haar te moeten missen. Want: hoe meer herinneringen en hechting.
Maar nogmaals: that's not the point. Het gaat hier om een eenvoudig, verdrietig bericht.
Klaar. Het is in één woord afschuwelijk.
Anissa, dat je maar een heel mooi plekje hebt gekregen bij al die andere kindertjes die veel te vroeg bij hun papa en mama zijn weggenomen.
donderdag 19 juni 2008 om 14:36
Haha, ja dat is een hele leuke. Die arrogante Smeets en die grappige, bijna aandoenlijke Marc-Marie. Leuke situatie :-)
Ach, ik reageer waarschijnlijk wat te veel vanuit mijn eigen referentiekader. Ik kijk alle wedstrijden tijdens het EK, iedere dag. Ik vind het prachtig. En als dan iemand Bouhlarouz niet kent, dan breekt bijna m'n klomp. Kan me dan dus even niet goed verplaatsen in de mensen die helemaal niet met het EK bezig zijn. Dus bij deze mijn excuses voor de mensen die ik onder een steen heb geschopt
donderdag 19 juni 2008 om 14:51