Actueel
alle pijlers
Donor bedanken?
maandag 11 december 2017 om 22:08
https://www.rtlnieuws.nl/gezin/rinys-zo ... edankbrief
Bovenstaande stuk betreft een moeder waarvan haar jonge zoon na zijn overlijden 8 organeren doneerde. De moeder is teleurgesteld dat ze maar 1 bedankbrief heeft gekregen en van de overige 7 ontvangers niet.
Wat vinden jullie? Mag je verwachten dat men na het ontvangen van een orgaan de (familie van de) donor een bedankbrief stuurt?
To trapt af: het is fijn dat als de behoefte er is, dat je kan bedanken maar ik vind niet dat je je verplicht moet voelen.
Het lijkt mij ook moeilijk om de familie van de overleden donor te bedanken; welke juiste woorden gebruik je?
Daarnaast zijn niet alle ontvangers gelijk weer gezond of is het uiteindelijk helemaal niet gelukt, afstoting.
Bovenstaande stuk betreft een moeder waarvan haar jonge zoon na zijn overlijden 8 organeren doneerde. De moeder is teleurgesteld dat ze maar 1 bedankbrief heeft gekregen en van de overige 7 ontvangers niet.
Wat vinden jullie? Mag je verwachten dat men na het ontvangen van een orgaan de (familie van de) donor een bedankbrief stuurt?
To trapt af: het is fijn dat als de behoefte er is, dat je kan bedanken maar ik vind niet dat je je verplicht moet voelen.
Het lijkt mij ook moeilijk om de familie van de overleden donor te bedanken; welke juiste woorden gebruik je?
Daarnaast zijn niet alle ontvangers gelijk weer gezond of is het uiteindelijk helemaal niet gelukt, afstoting.
maandag 11 december 2017 om 22:52
bijzonder dat moeder hiermee naar de media stapt. Het lijkt erop dat ze de ontvangers graag wat schuldgevoel in de schoenen schuift en dat op deze manier kracht bij wil zetten. vreselijk dat haar zoon is overleden, maar het siert haar niet dat ze er op deze manier een ding van maakt over zijn rug.
anoniem_95458 wijzigde dit bericht op 11-12-2017 22:52
0.50% gewijzigd
maandag 11 december 2017 om 22:52
Die dankbaarheid is er echt wel, ook zonder brief. Punt is dat je degene aanspreekt die juist iemand verloren is.
Ik zou het niet kunnen, zo'n brief schrijven. Joepie ik leef, jammer voor jullie dat jullie dierbare er dood voor moest gaan maar wat een heerlijkheid voor mij! En de verwachtingen zullen hoog zijn. Dankbaarheid, maar ook dat het leven weer helemaal goed en gezond gaat nu en dat er alleen nog maar verstandige keuzes worden gemaakt en dat je het orgaan ook waard bent, qua levensfase en gezinssituatie. Stel dat je niet de jonge moeder of vader bent waar iedereen op hoopt, maar een chagrijnige oude zeurpiet. Dan kun je misschien júist beter geen brief schrijven.
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
maandag 11 december 2017 om 22:53
Ja maar dan bedank je toch de verkeerde persoon? Dan moet je naar het graf van de overleden donor en diegene bedanken.
Naja eigenlijk snap ik het idee wel, als mijn kind zou overlijden zou ik het wel waarderen als iemand contact opnam om hun dankbaarheid te uiten.
maandag 11 december 2017 om 22:53
Als je dat nieuwe jubelleven al krijgt. Voor de meeste mensen is dat niet de realiteit, maar is het leven alleen verlengd. Niet vernieuwd.
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
maandag 11 december 2017 om 22:56
@Amant de familie heeft toestemming gegeven. ook al geef je bij leven toestemming als je naasten het niet willen gaat het feest niet door. daar kan je ze dankbaar voor zijn of ik het zou doen ik weet het zo net nog niet.
dat gezegd hebbende zou het fijn zijn als mensen aan kunnen geven of ze nog willen horen of het doneren werkelijk een leven heeft gered of echt verbeterd. zag ooit een keer op tv een vrouw die het hart van een overleden dierbare wilde horen kloppen in de borstkas van de ontvanger van de donor. Zou er niet aan moeten denken iedereen staat er anders in. En wat als je hoort dat alle organen afgestoten zijn of verloren gegaan tijdens transport of slechte organisatie, er gaan ook organen verloren omdat ze domweg niet kunnen worden gebruikt op dat moment en verloren gaan, dat wil je niet weten lijkt me.
dat gezegd hebbende zou het fijn zijn als mensen aan kunnen geven of ze nog willen horen of het doneren werkelijk een leven heeft gered of echt verbeterd. zag ooit een keer op tv een vrouw die het hart van een overleden dierbare wilde horen kloppen in de borstkas van de ontvanger van de donor. Zou er niet aan moeten denken iedereen staat er anders in. En wat als je hoort dat alle organen afgestoten zijn of verloren gegaan tijdens transport of slechte organisatie, er gaan ook organen verloren omdat ze domweg niet kunnen worden gebruikt op dat moment en verloren gaan, dat wil je niet weten lijkt me.
maandag 11 december 2017 om 22:57
Echt die arrogantie waarmee jij altijd praat. Alsof jij het heldere licht bent. Je vraagt beangstigt mij niet, ik ben serieus verbaasd dat je zo'n zure vraag stelt en niet snapt wat de bedoeling van een bedankbrief is. Nee die nabestaanden hebben niet gedoneerd, maar zo'n brief kan ontzettend fijn zijn om te lezen. Dan weet je dat er aan de dood van je dierbare nog een zilveren randje zit.
maandag 11 december 2017 om 23:02
Wie belazert wie nu precies?chocolol schreef: ↑11-12-2017 22:57Echt die arrogantie waarmee jij altijd praat. Alsof jij het heldere licht bent. Je vraagt beangstigt mij niet, ik ben serieus verbaasd dat je zo'n zure vraag stelt en niet snapt wat de bedoeling van een bedankbrief is. Nee die nabestaanden hebben niet gedoneerd, maar zo'n brief kan ontzettend fijn zijn om te lezen. Dan weet je dat er aan de dood van je dierbare nog een zilveren randje zit.
Ik kan me voorstellen dat je de nabestaanden wilt laten weten hoe fijn het is dat jij/je naaste kan leven dankzij de organen van hun overledene, maar iemand die doneert is geen heilige want die ging toch al dood, geen nut meer hebbend voor zijn of haar organen.
Het enige dat ik me kan voorstellen is dat je het als nabestaande fijn vindt dat een of de organen van je overleden naaste iemand hebben kunnen laten leven.
Dat is echter geen bedankbrief. Degene die bedankt moet worden is dood, immers.
maandag 11 december 2017 om 23:06
Voor mij zou het ook te dichtbij komen, denk ik.
maandag 11 december 2017 om 23:08
klopt dit wel? je kunt bij het donorschap toch verschillende opties kiezen? Dat je volmondig ja zegt, dat je nabestaanden mogen kiezen (en dan kun je nog een naam geven) of dat je het niet wilt.Lenn12345 schreef: ↑11-12-2017 22:56@Amant de familie heeft toestemming gegeven. ook al geef je bij leven toestemming als je naasten het niet willen gaat het feest niet door. daar kan je ze dankbaar voor zijn of ik het zou doen ik weet het zo net nog niet.
dat gezegd hebbende zou het fijn zijn als mensen aan kunnen geven of ze nog willen horen of het doneren werkelijk een leven heeft gered of echt verbeterd. zag ooit een keer op tv een vrouw die het hart van een overleden dierbare wilde horen kloppen in de borstkas van de ontvanger van de donor. Zou er niet aan moeten denken iedereen staat er anders in. En wat als je hoort dat alle organen afgestoten zijn of verloren gegaan tijdens transport of slechte organisatie, er gaan ook organen verloren omdat ze domweg niet kunnen worden gebruikt op dat moment en verloren gaan, dat wil je niet weten lijkt me.
maandag 11 december 2017 om 23:09
De nabestaanden hebben altijd het laatste woord.
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
maandag 11 december 2017 om 23:15
Als nabestaanden het echt niet willen terwijl iemand wel ingeschreven staat als donor, worden er wel gesprekken gevoerd met een donatiefunctionaris. Hoe het juridisch echt afloopt weet ik niet, maar geen enkele arts wil organen "oogsten" tegen de uitdrukkelijke wens van familie en mogelijke nasleep. Maar of dit nu echt rechtmatig is.....
maandag 11 december 2017 om 23:18
Foodb schreef: ↑11-12-2017 23:15Als nabestaanden het echt niet willen terwijl iemand wel ingeschreven staat als donor, worden er wel gesprekken gevoerd met een donatiefunctionaris. Hoe het juridisch echt afloopt weet ik niet, maar geen enkele arts wil organen "oogsten" tegen de uitdrukkelijke wens van familie en mogelijke nasleep. Maar of dit nu echt rechtmatig is.....
Ja, dat heb ik wel zo begrepen. Dat is ook uitgebreid aan de orde gekomen in de discussie rond de initiatiefwet waarin het "ja, tenzij" standaard zou worden in plaats van "nee, tenzij". Dat dat systeem wel ingevoerd kan worden en dat daarmee de druk op de nabestaanden wel vergroot kan worden, maar dat als de nabestaanden er voor blijven liggen, zij het laatste woord hebben.
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
maandag 11 december 2017 om 23:21
Na het stuk helemaal gelezen te hebben denk ik dat die moeder heel begrijpelijk in shock was toen ze merkte wat er allemaal bij komt kijken om donor te zijn.
Kan me er niets bij voorstellen want ik heb geen kinderen maar het moet onmenselijk zijn om dat mee te maken als ouders, broer of zus.
Lijkt me zinvoller om mensen beter voor te lichten over de gang van zaken. veel mensen hebben geen idee. Die moeder gaat door een hel en wil vast andere mensen waarschuwen dat het een heel naar afscheid kan worden. Dat ze dat bekender wil maken snap ik echt wel. Ze is haar zoon kwijt door een stom ongeluk mag ze buiten zinnen van verdriet zijn omdat het afscheid niet goed voelde voor haar?
En in haar rouw denkt het kan niemand wat schelen dat ik mijn jochie nooit meer zal zien. zelfs de mensen die een stukje van hem bij zich dragen. triest verhaal.
Kan me er niets bij voorstellen want ik heb geen kinderen maar het moet onmenselijk zijn om dat mee te maken als ouders, broer of zus.
Lijkt me zinvoller om mensen beter voor te lichten over de gang van zaken. veel mensen hebben geen idee. Die moeder gaat door een hel en wil vast andere mensen waarschuwen dat het een heel naar afscheid kan worden. Dat ze dat bekender wil maken snap ik echt wel. Ze is haar zoon kwijt door een stom ongeluk mag ze buiten zinnen van verdriet zijn omdat het afscheid niet goed voelde voor haar?
En in haar rouw denkt het kan niemand wat schelen dat ik mijn jochie nooit meer zal zien. zelfs de mensen die een stukje van hem bij zich dragen. triest verhaal.
maandag 11 december 2017 om 23:30
oke wist ik niet. waarom dan zo hameren op het invullen van die donorformulieren als het onder aan de streep toch niet uitmaakt?
geldt het andersom ook? als nabestaanden willen dat er gedoneerd wordt terwijl de overledene heeft aangegeven het niet te willen?
maandag 11 december 2017 om 23:35
Nabestaanden hebben altijd het laatste woord zoals Beeldig al zei. Wel kan je bij leven tegen je nabestaanden zeggen ik vind het prima heb me geregistreert maar ik laat het aan jullie over. Ken iemand die heeft gezegd ik ben donor maar ik wil niet na 1 dag coma of hersendood afgeschreven worden pas na 6 maanden geen verbetering mag de stekker eruit. Te vaak gelezen dat een hersendode nog bijkwam. Heb de docu van Louis Theroux daarover ook gezien. Eigenlijk ging het over hoe lang blijf je een zieke behandelen al ziet het er hopeloos uit. Bedanken is raar.
Moet een IVF kind ook de arts bedanken voor het leven? Niet leuk bedoeld maar zonder die arts was je nooit geboren. Ook zoiets. Wie heeft dat kind het leven geschonken moeder of de dokter. Voor eenieder anders bedoel ik ermee te zeggen.
Moet een IVF kind ook de arts bedanken voor het leven? Niet leuk bedoeld maar zonder die arts was je nooit geboren. Ook zoiets. Wie heeft dat kind het leven geschonken moeder of de dokter. Voor eenieder anders bedoel ik ermee te zeggen.
maandag 11 december 2017 om 23:36
Het maakt boven de streep wel uit natuurlijk. Als je nabestaanden geen idee hebben wat jouw overtuiging is, dan zullen ze de veilige keuze maken en niet laten doneren. Als jij altijd duidelijk bent geweest dat je donor bent en dat onderstreept met een "ja" in het donorregister, dan geeft dat je nabestaanden juist ruggesteun om toestemming te geven.
Dat is ook het idee achter die initiatiefwet over de donorwet, dat als je ècht niet wil, je wel "nee" laat registreren in het donorregister. En alle anderen stonden er blijkbaar positief genoeg tegenover om die "nee" niet vast te laten leggen. Waardoor voor de nabestaanden "ja" opeens ook een veilige keuze wordt.
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
maandag 11 december 2017 om 23:53
Ik heb altijd begrepen dat donoren anoniem blijven. Maar wellicht is er toch een manier om via ziekenhuis o.i.d. een brief te versturen die bij de juiste personen terecht komt.
Natuurlijk wordt er niet bedankt voor de dood van iemands dierbare, wat een domme, simplistische redenatie is dat.
Ik kan mij voorstellen dat je iets wilt laten horen, omdat je ondanks het grote contrast van sterven en leven, in feite een nieuw, beter leven. Niet om te bedanken dus maar om nabestaanden wellicht enige troost te bieden dat uit de dood van hun dierbare ook iets positiefs teweeg heeft gebracht.
Ik zou dat in elk geval erg waarderen, het feit dat je gekend wordt.
Zo kun je het ook bekijken: kleine moeite grote impact.
Natuurlijk wordt er niet bedankt voor de dood van iemands dierbare, wat een domme, simplistische redenatie is dat.
Ik kan mij voorstellen dat je iets wilt laten horen, omdat je ondanks het grote contrast van sterven en leven, in feite een nieuw, beter leven. Niet om te bedanken dus maar om nabestaanden wellicht enige troost te bieden dat uit de dood van hun dierbare ook iets positiefs teweeg heeft gebracht.
Ik zou dat in elk geval erg waarderen, het feit dat je gekend wordt.
Zo kun je het ook bekijken: kleine moeite grote impact.
maandag 11 december 2017 om 23:53
@Amant: dat viel me ook op. Dacht al snel het gaat niet om bedankbrieven het is een moeder die diep in haar hart denkt fijn voor degenen die doorleven maar wie kijkt er nog naar mij om. Ik lees het als: ik ben er ook nog, hou op met me te troosten door te zeggen gelukkig heeft een ander er nog wat aan gehad.
Want dat is snel gezegd. Ze wil denk ik helemaal geen bedankbrief maar erkenning voor haar verdriet. Hopelijk is er wel nazorg zo niet is dat ronduit schandalig.
Een betere kop zou zijn geweest: De gang van zaken bij orgaandonatie van je kind door de ogen van een moeder. Of ouders, gezin.
Want dat is snel gezegd. Ze wil denk ik helemaal geen bedankbrief maar erkenning voor haar verdriet. Hopelijk is er wel nazorg zo niet is dat ronduit schandalig.
Een betere kop zou zijn geweest: De gang van zaken bij orgaandonatie van je kind door de ogen van een moeder. Of ouders, gezin.
maandag 11 december 2017 om 23:58
Hetvrijewoord schreef: ↑11-12-2017 23:53Ik kan mij voorstellen dat je iets wilt laten horen, omdat je ondanks het grote contrast van sterven en leven, in feite een nieuw, beter leven. Niet om te bedanken dus maar om nabestaanden wellicht enige troost te bieden dat uit de dood van hun dierbare ook iets positiefs teweeg heeft gebracht.
Ik kan me voorstellen dat als je net zelf zó ziek bent geweest en je nog een lang en intensief traject van herstel (lichamelijk en psychisch) voor de boeg hebt, dat je je handen volledig vol hebt aan jezelf en je even niet bezig bent met de rouw van een ander. Zelfs niet als die ander je een groot geschenk heeft gegeven.
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
dinsdag 12 december 2017 om 00:03
De reactie van deze moeder is begrijpelijk. Helaas heeft ze geen enkel idee over hoe traumatisch ontvangen van een orgaan is, zelfs als je leven daardoor wordt gered. Het is een bikkelhard traject en psychisch loeizwaar. Het herstelproces duurt tijden. Een brief schrijven heb je de eerste periode echt geen puf voor en in je hoofd is daar ook geen ruimte voor.Lenn12345 schreef: ↑11-12-2017 23:21Na het stuk helemaal gelezen te hebben denk ik dat die moeder heel begrijpelijk in shock was toen ze merkte wat er allemaal bij komt kijken om donor te zijn.
Kan me er niets bij voorstellen want ik heb geen kinderen maar het moet onmenselijk zijn om dat mee te maken als ouders, broer of zus.
Lijkt me zinvoller om mensen beter voor te lichten over de gang van zaken. veel mensen hebben geen idee. Die moeder gaat door een hel en wil vast andere mensen waarschuwen dat het een heel naar afscheid kan worden. Dat ze dat bekender wil maken snap ik echt wel. Ze is haar zoon kwijt door een stom ongeluk mag ze buiten zinnen van verdriet zijn omdat het afscheid niet goed voelde voor haar?
En in haar rouw denkt het kan niemand wat schelen dat ik mijn jochie nooit meer zal zien. zelfs de mensen die een stukje van hem bij zich dragen. triest verhaal.
Wat deze moeder ook niet weet is dat het veel getransplanteerden afgeraden wordt om contact te zoeken. Juist vanwege mensen zoals deze moeder. Haar emoties zijn begrijpelijk, haar reactie echter zeer kwalijk.
dinsdag 12 december 2017 om 00:09
*Beeldig* schreef: ↑11-12-2017 23:58Ik kan me voorstellen dat als je net zelf zó ziek bent geweest en je nog een lang en intensief traject van herstel (lichamelijk en psychisch) voor de boeg hebt, dat je je handen volledig vol hebt aan jezelf en je even niet bezig bent met de rouw van een ander. Zelfs niet als die ander je een groot geschenk heeft gegeven.
Dat kan ik mij ook goed voorstellen.
Zit er een tijdslimiet op dan? Zo'n briefje kan toch ook nog na een jaar, of twee jaar, of langer?
dinsdag 12 december 2017 om 00:16
Hetvrijewoord schreef: ↑12-12-2017 00:09Dat kan ik mij ook goed voorstellen.
Zit er een tijdslimiet op dan? Zo'n briefje kan toch ook nog na een jaar, of twee jaar, of langer?
Geen idee. Maar na twee, drie jaar kan ik me voorstellen dat je het niet meer doet omdat je denkt dat het te laat is, wat ook verkeerd kan vallen.
Dat laatste lijkt me sowieso een struikelblok. Er zijn maar weinig mensen die vol zelfvertrouwen dit soort emotioneel beladen teksten schrijven, wetende dat ze met de verkeerde woorden de ontvanger van de brief juist kunnen kwetsen. Ik denk dat dat mensen al snel tegenhoudt. Want een slechte bedankbrief lijkt me nog vervelender om te ontvangen dan überhaupt geen bedankbrief.
En wat ik al schreef: zo'n modelgetransplanteerde die het meteen fantastisch doet op het nieuwe orgaan, dat is wat nabestaanden graag willen horen. Terwijl de meeste verhalen helemaal geen jubelverhalen zijn, maar de rest van je leven leren omgaan met (nieuwe) beperkingen, zware medicijnen met veel bijwerkingen en intensieve controles. Dan schrijf je geen jubelbrief. Ook niet na vijf jaar.
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
