Forse toename blindheid dreigt onder jongeren

Solomio schreef: ↑

15-12-2017 11:27

Toch opvallend dat de schermtijd blijkbaar veel erger wordt gevonden dan leestijd.
Ik zat vroeger echt dag en nacht in een boek, buiten spelen deed ik liefst niet.

Tegenwoordig, en ik lees het ook in dit tpoic, wordt lezen als positief gezien, schermtijd als negatief. Blijkbaar maakt het voor je ogen niet uit.

Naar buiten, ik vond het als kind echt vreselijk, mijn kinderen idem dito. Doe je verder weinig aan.

Als lezen als iets positiefs wordt gezien, maar beeldschermgebruik (computer, tablet, laptop of smartphone) zou ik haast denken dat de straling van een beeldscherm gevaarlijk is. Ik denk dan aan platte beeldschermen en laptops, en aan beeldschermen van tablets en smartphones.

Als de letters van vooral een website te klein is kan ik nog altijd de Ctrl-toets ingedrukt houden en aan het muiswiel draaien. Maar normaal is de afstand tussen mijn ogen en het beeldscherm groter dan tussen mijn ogen en een leesboek of papier (ik heb op de printer iets afgedrukt en ik lees het door). Bij TV kijken is de afstand tussen mijn ogen en het beeldscherm veel groter, en is er een relatie tussen de diameter van het beeldscherm en de afstand.

Dan zou TV kijken door de grote afstand minder schadelijk zijn.

Kortom, waarom is beeldschermgebruik slechter voor je ogen dan een boek lezen of een printuitdraai?

Zorroo schreef: ↑

15-12-2017 11:31

Ja, en de TV heeft ook een slechte naam en wordt hier veel in 1 adem genoemd met mobiel en ipad. Maar we moeten dus echt anders gaan denken.

Er werd bij ons thuis wel heel veel nadruk gelegd op goed licht en niet te dicht op je boek zitten. Blijkbaar nog steeds de belangrijkste ingrediënten.

Een groot verschil tussen beeldscherm en papier is dat een beeldscherm flikkert. Niet waarneembaar, maar het maakt het wel vermoeiender voor je ogen. Bovendien geeft een beeldscherm licht, dit is ook vermoeiender voor je ogen en het zorgt er ook voor dat je geneigd bent om langer door te lezen en het houdt je ook langer wakker / geprikkeld.

Zorroo schreef: ↑

15-12-2017 12:07

Ik lees persoonlijk juist minder lang op een beeldscherm dan in een boek vanwege dat vermoeiende effect. Maar voor kinderen zijn beeldschermen wel meer verslavend dan een boek. En daar zit een gevaar in denk ik.

Ja, bewegende plaatjes houden de aandacht makkelijker vast dan een 'saai' boek. En dat is ook weer een taak voor de ouder om de liefde voor boeken bij je kind aan te wakkeren. Terwijl een beeldscherm eigenlijk direct al geliefd is. Maargoed, da's weer een ander verhaal.

Bumba1985 schreef: ↑

15-12-2017 11:57

Een groot verschil tussen beeldscherm en papier is dat een beeldscherm flikkert. Niet waarneembaar, maar het maakt het wel vermoeiender voor je ogen. Bovendien geeft een beeldscherm licht, dit is ook vermoeiender voor je ogen en het zorgt er ook voor dat je geneigd bent om langer door te lezen en het houdt je ook langer wakker / geprikkeld.

Dat een beeldscherm licht geeft en misschien vermoeiender voor je ogen, wil ik wel geloven. Maar een beeldscherm dat flikkert? Dat is toch alleen bij die oude beeldschermen met een achterkant, CRT-beeldschermen. Maar niet bij die die moderne platte beeldschermen (laptop, los beeldscherm, tablet, smartphone). Die flikkeren niet, heb ik begrepen.

hans66 schreef: ↑

15-12-2017 22:09

Dat een beeldscherm licht geeft en misschien vermoeiender voor je ogen, wil ik wel geloven. Maar een beeldscherm dat flikkert? Dat is toch alleen bij die oude beeldschermen met een achterkant, CRT-beeldschermen. Maar niet bij die die moderne platte beeldschermen (laptop, los beeldscherm, tablet, smartphone). Die flikkeren niet, heb ik begrepen.

Elk beeldscherm flikkert, omdat het beeld constant ververst wordt. Alleen nieuwe beeldschermen verversen zo vaak / snel dat het inderdaad minder vervelend voor je ogen is en in sommige gevallen zelfs niet eens meer waarneembaar.

Bumba1985 schreef: ↑

15-12-2017 12:32

Ja, bewegende plaatjes houden de aandacht makkelijker vast dan een 'saai' boek. En dat is ook weer een taak voor de ouder om de liefde voor boeken bij je kind aan te wakkeren. Terwijl een beeldscherm eigenlijk direct al geliefd is. Maargoed, da's weer een ander verhaal.

Maar voor de ogen maakt het niet uit.

Solomio schreef: ↑

15-12-2017 22:15

Maar voor de ogen maakt het niet uit.

Dat zeg ik toch ook niet?

Maar ik heb liever dat mijn kind een boek leest dan dat ie alleen maar dom naar plaatjes staart op een schermpje. Daar leert ie niks van, terwijl boeken je wereld verbreden en dit dus in elk geval ook nog iets oplevert en niet alleen maar afbreekt.

Bumba1985 schreef: ↑

15-12-2017 22:17

Dat zeg ik toch ook niet?

Maar ik heb liever dat mijn kind een boek leest dan dat ie alleen maar dom naar plaatjes staart op een schermpje. Daar leert ie niks van, terwijl boeken je wereld verbreden en dit dus in elk geval ook nog iets oplevert en niet alleen maar afbreekt.

Maar dat is dus helemaal niet zo simpel.
Games zijn vaak leerzaam: kinderen leren er bijv strategisch van denken, snel reageren, samenwerken, Engels.
'Dom naar plaatjes staren' is echt onwetendheid.

Zorroo schreef: ↑

15-12-2017 11:04

Ik word een beetje moe van reacties met dit toontje. Er is geen sprake van afschuiven. We kunnen naar mijn idee een probleem als dit alleen echt oplossen als je het aanpakt op meerdere fronten, niet alleen op school en niet alleen thuis. Tenminste, als je echt structureel de ernstige situatie die in het artikel wordt besproken wil voorkomen. Voor alle kinderen. Dat het in de ideale wereld niet nodig zou zijn om op school er aandacht aan te besteden, ja, dat zou kunnen. Maar zo werkt het niet in de realiteit. Of denk je dat alle ouders hun kinderen ineens braaf binnen een strak beeldschermregime gaan houden? Wel kan er n.a.v. de uitkomsten van dit onderzoek door voorlichting meer bewustzijn worden gekweekt. Dat zeker.

Hier wordt ik nou moe van en met mij de leraren in Nederland die massaal zijn gaan staken de afgelopen week.. Wat je zegt komt er dus op neer dat we niet van ouders mogen verwachten dat zij zelf goed voor hun kinderen zorgen en omdat dat zielig is moet de school maar weer een oplossing bieden, zelfs voor ook maar geprobeerd is ouders voor te lichten en de taak gewoon bij hen neer te leggen. Zo komen scholen dus aan al die extra taken die helemaal niet op een school horen. Op deze manier kun je alles wel bij de school leggen want er zijn altijd ouders die niet goed voor hun kinderen zorgen. Dat is natuurlijk ook zielig, daar ben ik het mee eens. Ik ben het er alleen niet mee eens dat steeds meer taken van ouders bij scholen komen te liggen omdat ouders het gewoon verdommen normaal voor hun kind te zorgen. Door al die taken over te nemen is er ook steeds minder noodzaak bij ouders om het zelf te doen. Juist de ouders die het niets kan schelen denken al snel dat het met de maatregelen van school opgelost is en dumpen hun kind alsnog de rest van de dag voor de tablet. Alle maatregelen op school zetten dus weinig zoden aan de dijk voor de kinderen die je met deze maatregelen zou willen helpen.

Vergeet ook niet dat je de situatie in oost-Azië niet kunt vergelijken met hier. Daar gaan kinderen veel langere dagen naar school en hebben ze al vanaf jonge leeftijd (veel) huiswerk waar ze na school nog uren aan zitten. Onze kinderen gaan minder lang en pas vanaf de hoogste groepen hebben ze af en toe wat huiswerk. De ogen van Nederlandse kinderen worden dus veel minder door school(werk) belast dan in oost-Azië, ze worden ook niet meer belast door school dan bij vorige generaties die geen oogproblemen hebben. Het grote verschil is vooral het overmatig gebruik van schermen thuis, dat is de grote verandering. Naar mijn mening moet daar dan ook de oplossing liggen en niet weer bij de scholen. Kinderen gaan zo een 28 uur per week naar school waar nog minimaal 4 uur pauze in zit en 2 uur gym, daarbij zijn er nog kring activiteiten, dans/muziekles en handenarbeid dus als ze 20 uur naar boeken en schriftjes kijken is het al veel. Een week heeft 168 uur, zeg dat ze 100 uur wakker zijn (ongeveer 10 uur slaap) dan houdt je dus 80 uur over waarin ouders verantwoordelijk zijn tegenover 20 uur op school. Dan kan de school wel van alles gaan doen maar als die ouders hun kinderen evengoed 20 uur per week naar de tablet laten kijken schiet het nog niet op. School is een druppel op een gloeiende plaat wat dat betreft en juist daar kun je niet onder het kijken in boeken of een tablet uit. Veranderingen kostende school en leerkracht wel veel extra tijd en energie terwijl het waarschijnlijk nauwelijks iets overlevert aangezien de invloed van de school maar relatief klein is.

Solomio schreef: ↑

15-12-2017 22:27

Maar dat is dus helemaal niet zo simpel.
Games zijn vaak leerzaam: kinderen leren er bijv strategisch van denken, snel reageren, samenwerken, Engels.
'Dom naar plaatjes staren' is echt onwetendheid.

Ik ken de argumenten die vaak gebruikt worden door ouders van kinderen die veel gamen, ik ben het er alleen niet mee eens.

Ik denk dat paniekzaaierij een menselijke eigenschap is bij nieuwe ontwikkelingen. Pak een willekeurig ontwikkeling uit het verleden en er werden rampen bij voorspelt. Die nooit uit zijn gekomen.

Wat dat betreft zijn we als mensheid nog niet veel verder ontwikkeld als onze voorouders van een paar honderd jaar geleden.

Solomio schreef: ↑

15-12-2017 22:27

Maar dat is dus helemaal niet zo simpel.
Games zijn vaak leerzaam: kinderen leren er bijv strategisch van denken, snel reageren, samenwerken, Engels.
'Dom naar plaatjes staren' is echt onwetendheid.

Of een boek of game leerzamer is is appels met peren vergelijken.
Hangt van de inhoud/genre van de game en het boek af.
Niet elk boek is per definitie leerzaam, en sommige spelletjes zijn leerzamer dan games die alleen maar oog-hand-coordinatie en reactiesnelheid oefenen.

Enige "voordeel" is dat aan een boek een einde komt en games allerlei levels hoger kunt komen voordat het uitgespeeld is en beide kunnen zo spannend of boeiend zijn dat je dat uit wil hebben.
Boek of game zullen heel ándere (verschillende) vaardigheden oefenen, en het een soms niet "beter" of superieur aan het ander.

Een boek laat nog eea aan fantasie over (een beeld erbij vormen), is verder net zo "voorgekauwd" als een spel wat door een ander verzonnen is.

Een spel waarin je een boerderij leidt en weten wanneer te zaaien, oogsten, voor dieren moet zorgen, eieren uitbroeden of verkopen op de markt, veestapel kunt vergroten, huis bouwen en goedlopende zaak, alvorens een relatie en jezelf voortplanten, of een stad/pretpark/ hotel bouwen (Simcity enzo) leer je andere dingen van dan Supermario, behendig ontwijken, afvuren, vliegen, enge dingen trotseren, en andere obstakels te nemen om naar een volgend level te komen.

Terugkerend eenzelfde soort genre fictie (bijv detectives of science fictie of streekromannetjes/chicklits oid) lezen waarin alleen de hoofdpersonen en omgeving/setting varieren is ook niet bepaald leerzaam, hooguit vermakelijk, inleven, meeleven, analyseren, deduceren, meedenken.

Dus behalve dat je neus vlakbij een boek of beeldschermpje is, is dat niet met elkaar te vergelijken wat "beter" is.

Belangrijker is hoe eenzijdig het je ontwikkelt als je alsmaar hetzelfde herhaalt, hoe idioot veel tijd je er relatief aan besteedt tov andere bezigheden en mensen enz, en hoe verslavend dat kan worden, (élke verslaving is niet meer dan door herhaling het vestigen van gewenning, gewoonte en erger, ergens niet meer buiten (denken te) kunnen.

Games hebben iets competitiefs, zelf steeds meer/verder/hoger/sneller willen komen in het spel (zelf steeds beter worden erin), of competitie tov een tegenstander/ medespeler.
Dat heb je met een boek dan weer niet. Leesvaardigheid, begrijpend lezen of leessnelheid vergroten, je fantasie aanspreken door inleving/ meeleven, voorstellingsvermogen om beeld te maken bij een beschreven voorstelling?

Het gaat om het eenzijdige, als dat overmatig in vrije tijd nog maar 1 bezigheid is, ipv variatie, ipv buitenspelen, ipv sociaal leven, bewegen, een groter eigen wereldje en leventje dan verdiept in boek, Ipad, tv, mobieltje of controller.
Of dat zelfs niet kunnen laten tijdens andere aktiviteiten, zodat het je leven beheerst en overheerst, je niet meer (sociaal) functioneert enz.

Onderwijzers wijzen (AD dacht ik van vd week) erop dat kinderen meer moeite krijgen met kennis/feitjes erin stampen (uit het hoofd leren).
Gamen is denk ik interaktiever (of iig het idee dat dat het is) en internetten ook, dan een boek lezen of tv kijken, wat eenzijdig is en aan info binnenkomt.
Internet/ gamen met/tegen anderen en smsen/appen, mailen enz heeft nog een aktief element, iets wederkerigs als erop gereageerd wordt en jij weer daarop, dat is trouwens ook het linke eraan, dat je toch het gevoel van "samen" en "echt contact" kan hebben, terwijl je in feite voornamelijk (fysiek) contact met een scherm hebt.

Net als dat snoep geen voedingswaarde heeft, kan het de lekkere trek vervullen, maar niet echte honger en behoefte/gebrek aan voedingsstoffen die een echte maaltijd met vitamines, vezels enz te bieden heeft.
Zo is het ook met boeken, internetten, gamen: het kan een vals idee van sociaal contact geven, met bijbehorende emoties zelfs, maar zonder allerlei voor mensen op andere manieren noodzakelijke (onbewuste?) behoeften en bepaalde extra's van real life ontmoetingen, waarin je elkaar in de ogen kunt kijken, aanraken, ruiken, voelen, horen, uitdrukkingen kunt merken, aanvoelen, enz.

Terwijl je/ je brein denkt veel contact te hebben, is het eigenlijk een mager aftreksel van sociale interaktie irl.
Internet(contact) is voor introverten en verlegen mensen misschien een uitkomst, voor extraverten een podium om eea te tonen, delen, uit te dragen, maar het blijft "behelpen" als dat je normale manier van doen wordt als het om interaktie en wisselwerkingen gaat.

Enerzijds lijkt het een oneindige en ongrijpbare (fantasiewereld) ruimte vol onuitputtelijke mogelijkheden en keuzes, anderzijds zit je weliswaar met je hoofd in de cloud wolk maar met je lijf nog altijd in je eentje op 1 en dezelfde plek.
(of erger: mensen naast elkaar ieder met hoofd in het scherm), zonder oog voor elkaar intussen, individueel bezig met zichzelf (oefenen/uitdagen) of contact te leggen met anderen op afstand.
Of op vakantie niet naar de zee kijkend, maar in je mobiel of boek, hoe dan ook in een eigen wereldje en afgewend van real life en het moment, het nu.

Linke (zelf ook gemerkt, nooit gedacht) is dat internet en games verslavend kunnen zijn dus, alleen al door het vaak te doen.
Je raakt eraan gewend en wordt je normaalwaarde/comfortzone, en er komt geen einde aan.
Steeds weer iets nieuws te ontdekken of een leveltje hoger, zonder dat je in de gaten hebt dat je jezelf intussen herhaalt, beperkt qua waar je je mee bezighoudt (het soort aktiviteit).

Tis de mateloosheid die telt, het eenzijdige wat beperkt, en dat geldt evenzeer voor lezen, al varieert de inhoud/info.
En alsmaar de focus van ogen op dichtbij idd, als er niet genoeg afwisseling met ver weg tegenover staat, terwijl ogen (en brein) daarop ontworpen zijn en wat je niet gebruikt, in onbruik raakt en uiteindelijk dat vermogen verliest of verslapt.
Logisch eigenlijk, geldt voor spieren ook en nog een heleboel eigenschappen en vaardigheden als je die niet aanspreekt, oefent of ontwikkelt: je verliest dat vermogen.

En zo ook met het vermogen tot "bottom-up-aandacht/denken" (fantaseren, kunnen voorstellen, uitvinden, dagdromen, afdwalen, creeren en creatief bezig zijn, verzinnen verlangen en verheugen) als we alleen nog "top-down"-denken/aandacht geven (afleiding, aangereikte info door anderen bedacht).

Ik beschouw mezelf als leesverslaafd, zowel op beeldscherm als boeken.
Ben mezelf er (al langer) bewust van, en moet daar voor mezelf een rem op zetten, bewust in tijd beperken door andere dingen te doen, en hoe langer je iets gewend bent, hoe moeilijker het is om dat te veranderen.
Voor ouders iets om zich te realiseren: een gewoonte is moeilijker af te leren dan te voorkomen dat die ontstaat.
Alles wat je 3 maanden herhaalt wordt een vaste hersenroute.

Dat is iets om over na te denken, als je een 2-jarige al bepaalde tijd achter een tablet zet om zich te vermaken.
Zeker als dat ipv eigen bouwsels, fantasiespel, interaktie met anderen is, en leert dat vermaak van buitenaf komt, aangereikt wordt en niks zelf bedenkt, eigen fantasie niet gebruikt hoeft te worden, of voornamelijk speelgoed heeft wat vanzelf licht, geluid en beweging maakt, ipv zelf iets uitvinden, maken of bewegen.
Voor de ontwikkeling van de ogen is variatie (boek, kleurboek, spelletjes, computerspelletjes enz afwisselen), en dat alles dichtbij, dus nog steeds slecht/beperkt als verder weg/ in de verte kijken zelden aan bod komt.

Los daarvan telt de inhoud dus: zelf tekenen versus kleurboek waar je andermans tekening inkleurt, zelf knutselen/bouwen/maken/ koken/bakken/voetballen doet logischerwijs op andere vaardigheden en vermogens een beroep dan voetbal kijken, kookprogramma's kijken, inkijkjes in andermans leven of kunnen (of kunst/kunstjes) via FaceBook, Youtube of forums enzo.
Kan heel leerzaam zijn overigens, zo kun je via levensechte simulators je hersenen trainen en oefenen in autorijden, zelfs een vliegtuig leren besturen, al voel je geen rukwinden aan je stuur(knuppel), luchtzakken, noodweer onderweg, dezelfde angst als de motoren uitvallen die je zou hebben op kilometers hoogte ipv veilig op de grond in de simulator.
Je hersenen ervaren eea als hezelfde, incl bijbehorende emoties als echt ervaart, net als inleven in een film, boek, game, hoofdrolspeler, iemand die monsters vernietigt of andere mensen afknalt, of zich inleeft in de zielige Bambi of Lion King, maar dat ís het natuurlijk nog steeds niet (helemaal) met in je achterhoofd dat het"maar" een spel is, nep dus.

Toch ook iets om alert op te zijn als ouders: wat via kinderogen allemaal "binnenkomt" en doet met die ogen én brein (en ongebruikt laat aan andere zintuigen, als 1 in grote mate overheerst).

Ik denk dat je al te laat bent als ze eenmaal op school zitten (en invloed van vriendjes en vriendinnetjes).
Je moet al vroeg een diversiteit aan interesses aanboren en kennis mee laten maken volgens mij, zodat ze een basis in zichzelf kennen wat ze aanspreekt en leuk vinden om te doen, hun ligt en goed in zijn.
Gevarieerd aanbod in bezigheden, lijfelijke en mentale, muzikale, creatieve, sociale enz.
NIet alleen vermaak van buitenaf kant en klaar door anderen bedacht, maar wat ze zelf kunnen doen, maken, (uit)bouwen enz.