
Geef jij geld aan een bedelaar?

donderdag 10 maart 2016 om 18:43
Gisteren was er een docu op de BBC over zwervers in Londen, en vier mensen deden vrijwillig enkele dagen mee om te ervaren hoe dit is ten bate van goed doel. Ik geef eigenlijk nooit geld aan bedelaars omdat ik denk (wellicht incorrect) dat het direct aan de drugs of alcohol opgaat, maar wat doen jullie? Daklozen in Nederland krijgen 600 euro per maand, en kunnen vaak gratis eten regelen. Toch zie je ze wel bedelen op straat, of zittend met een bordje (en hondje). Heel soms heb ik wel eens wat gegeven, als het superkoud is buiten, maar dat is op 1 hand te tellen.
donderdag 10 maart 2016 om 19:33

donderdag 10 maart 2016 om 19:33
quote:suzyqfive schreef op 10 maart 2016 @ 19:15:
[...]
Dan hoop ik voor zo'n bedelaar dat je op een dag alleen briefjes van 200 in je beurs hebt ;)Haha ik geloof niet dat ik ooit een briefje van 200 heb gezien
. Tot nu toe is het altijd tussen de 5 en de 20 maar ik weet niet wat ik zou doen als ik alleen meer had. Soms pin ik extra als ik bijv. een dakloze zie, maar ik ben ook niet rijk ofzo, dus de helft van mijn huur gaat me te ver
[...]
Dan hoop ik voor zo'n bedelaar dat je op een dag alleen briefjes van 200 in je beurs hebt ;)Haha ik geloof niet dat ik ooit een briefje van 200 heb gezien


donderdag 10 maart 2016 om 19:34
Heel af en toe wel es, maar meestal niet.
Omdat hier in België nogal veel "beroeps"bedelaars* zijn en je dus nooit zeker weet of het echt of nep is.
*Mensen die echt ingezet worden door anderen om zoveel mogelijk geld binnen te halen.
Liefst nog met een baby erbij om zo zielig mogelijk gevonden te worden.
Speciaal dingen gaan kopen ... echt niet.
Omdat hier in België nogal veel "beroeps"bedelaars* zijn en je dus nooit zeker weet of het echt of nep is.
*Mensen die echt ingezet worden door anderen om zoveel mogelijk geld binnen te halen.
Liefst nog met een baby erbij om zo zielig mogelijk gevonden te worden.
Speciaal dingen gaan kopen ... echt niet.

donderdag 10 maart 2016 om 19:34
quote:Kwispeltje2008 schreef op 10 maart 2016 @ 19:33:
Meestal geef ik niks, omdat ik niet weet wat ze ervan kopen. Zou het toch wel zonde vinden als ze er drugs oid van halen. Wel één keer een paar schoenen voor een zwerver gehaald die op blote voeten op een bankje zat in de winter. Dat vond ik zo´n naar gezicht Heeft-ie mooi kunnen ruilen voor een fix
Meestal geef ik niks, omdat ik niet weet wat ze ervan kopen. Zou het toch wel zonde vinden als ze er drugs oid van halen. Wel één keer een paar schoenen voor een zwerver gehaald die op blote voeten op een bankje zat in de winter. Dat vond ik zo´n naar gezicht Heeft-ie mooi kunnen ruilen voor een fix
donderdag 10 maart 2016 om 19:36
Er heeft hier een tijdlang een (waarschijnlijk Roemeense) man met een accordeon gezeten bij de ingang van AH. Hij kon absoluut niks spelen, nou ja, de eerste drie maten van "Für Elise" en de eerste regel van Jingle Bells, dat was het wel. Die herhaalde hij dan ook tot vervelens toe. Maar veel mensen gooiden geld in zijn bakje, of gaven hem de 50 cent van hun wagentje.
Heb het toen eens uitgerekend na een tijdje.
Stel dat hij van 20 mensen per uur die 50 cent kreeg van het wagentje, en dán nog al die mensen die af en toe een euro of 50 cent in zijn bakje gooide... haalde hij gemiddeld 15 euro per uur op. Netto. Nou, ga maar eens een baan zoeken waar je met een lekke harmonica 15 euro netto per uur binnenharkt...
Heb het toen eens uitgerekend na een tijdje.
Stel dat hij van 20 mensen per uur die 50 cent kreeg van het wagentje, en dán nog al die mensen die af en toe een euro of 50 cent in zijn bakje gooide... haalde hij gemiddeld 15 euro per uur op. Netto. Nou, ga maar eens een baan zoeken waar je met een lekke harmonica 15 euro netto per uur binnenharkt...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!

donderdag 10 maart 2016 om 19:39
quote:Marover2801 schreef op 10 maart 2016 @ 19:30:
[...]
Tja, ik vind het niet meer als normaal.
Misschien is dat ook wel een beetje opvoeding. Mijn vader deed vrijwilligerswerk in het AZC in de buurt (ik later ook). Daar moet je ook voor een bepaalde tijd binnen zijn, dan gaat de slagboom dicht, en zoek je het zelf maar uit. Op een 1ste kerstdag liep een vluchtelinggezin door de straat van ons kleine dorpje. Wij hebben het nooit heel erg breed gehad thuis, maar ze zijn gewoon binnen gehaald, en hebben een onwijs goede maaltijd gehad, hebben geluisterd naar hen verhaal en toen ze een huisje kregen alle kringlopen voor ze af geweest om te zorgen dat ze een beetje fatsoenlijke uitzet hadden.
Mijn vader heeft wel altijd gezegd dat je mensen moet helpen door naar hen verhaal te luisteren, ze proberen te goede richting op te helpen of met goederen. Maar dat geld geven nooit de juiste oplossing is, omdat dat een 'primaire' oplossing is. Net zoals je kan wel tonnen eten naar Afrika brengen, maar als dat op is hebben ze nog steeds honger. Je kan ze beter een schop/schoffel/zak zaden geven en ze leren hoe je daar eten mee maakt, en volgende jaren weer.
Zo zie ik die oude man bij ons in het winkelcentrum ook. Hij wil heel graag een thuis hebben, en alles goed doen. Er is iets gebeurd waarbij hij alles en iedereen in z'n leven is verloren. Ik kan er voorbij lopen, en met mn gezicht weggedraaid 50 cent voor zn voeten werpen. Maar moet ik 'm dan z'n laatste stukje menselijkheid afnemen door 'm niet even een hand te geven en hem recht aan te kijken in de ogen, en als zn vingertoppen van zn handen helemaal blauw zijn geen warme handschoenen om z'n handen geven. Ik hoop altijd maar mocht ik in de situatie komen dat ik moet vluchten naar een ander land, of dat ik geen dak boven m'n hoofd meer heb, dat er ook iemand goed als hij/zij kan voor mij zal proberen te zorgen.Mooi!
[...]
Tja, ik vind het niet meer als normaal.
Misschien is dat ook wel een beetje opvoeding. Mijn vader deed vrijwilligerswerk in het AZC in de buurt (ik later ook). Daar moet je ook voor een bepaalde tijd binnen zijn, dan gaat de slagboom dicht, en zoek je het zelf maar uit. Op een 1ste kerstdag liep een vluchtelinggezin door de straat van ons kleine dorpje. Wij hebben het nooit heel erg breed gehad thuis, maar ze zijn gewoon binnen gehaald, en hebben een onwijs goede maaltijd gehad, hebben geluisterd naar hen verhaal en toen ze een huisje kregen alle kringlopen voor ze af geweest om te zorgen dat ze een beetje fatsoenlijke uitzet hadden.
Mijn vader heeft wel altijd gezegd dat je mensen moet helpen door naar hen verhaal te luisteren, ze proberen te goede richting op te helpen of met goederen. Maar dat geld geven nooit de juiste oplossing is, omdat dat een 'primaire' oplossing is. Net zoals je kan wel tonnen eten naar Afrika brengen, maar als dat op is hebben ze nog steeds honger. Je kan ze beter een schop/schoffel/zak zaden geven en ze leren hoe je daar eten mee maakt, en volgende jaren weer.
Zo zie ik die oude man bij ons in het winkelcentrum ook. Hij wil heel graag een thuis hebben, en alles goed doen. Er is iets gebeurd waarbij hij alles en iedereen in z'n leven is verloren. Ik kan er voorbij lopen, en met mn gezicht weggedraaid 50 cent voor zn voeten werpen. Maar moet ik 'm dan z'n laatste stukje menselijkheid afnemen door 'm niet even een hand te geven en hem recht aan te kijken in de ogen, en als zn vingertoppen van zn handen helemaal blauw zijn geen warme handschoenen om z'n handen geven. Ik hoop altijd maar mocht ik in de situatie komen dat ik moet vluchten naar een ander land, of dat ik geen dak boven m'n hoofd meer heb, dat er ook iemand goed als hij/zij kan voor mij zal proberen te zorgen.Mooi!

donderdag 10 maart 2016 om 19:46
Ooit gehad dat iemand op het station de daklozenkrant stond te verkopen, althans zo noemde hij hem. Ik keek ernaar en zag dat hij het gratis blad van de universiteit stond te verkopen. Overigens zag in die tijd regelmatig mensen rondhangen op de universiteit in de koffietentjes die eruit zagen als daklozen, blijkbaar was de universiteit hun dagopvang in die tijd. Vroegen overigens niemand om iets.
donderdag 10 maart 2016 om 19:47
quote:Marover2801 schreef op 10 maart 2016 @ 19:30:
[...]
Tja, ik vind het niet meer als normaal.
Misschien is dat ook wel een beetje opvoeding. Mijn vader deed vrijwilligerswerk in het AZC in de buurt (ik later ook). Daar moet je ook voor een bepaalde tijd binnen zijn, dan gaat de slagboom dicht, en zoek je het zelf maar uit. Op een 1ste kerstdag liep een vluchtelinggezin door de straat van ons kleine dorpje. Wij hebben het nooit heel erg breed gehad thuis, maar ze zijn gewoon binnen gehaald, en hebben een onwijs goede maaltijd gehad, hebben geluisterd naar hen verhaal en toen ze een huisje kregen alle kringlopen voor ze af geweest om te zorgen dat ze een beetje fatsoenlijke uitzet hadden.
Mijn vader heeft wel altijd gezegd dat je mensen moet helpen door naar hen verhaal te luisteren, ze proberen te goede richting op te helpen of met goederen. Maar dat geld geven nooit de juiste oplossing is, omdat dat een 'primaire' oplossing is. Net zoals je kan wel tonnen eten naar Afrika brengen, maar als dat op is hebben ze nog steeds honger. Je kan ze beter een schop/schoffel/zak zaden geven en ze leren hoe je daar eten mee maakt, en volgende jaren weer.
Zo zie ik die oude man bij ons in het winkelcentrum ook. Hij wil heel graag een thuis hebben, en alles goed doen. Er is iets gebeurd waarbij hij alles en iedereen in z'n leven is verloren. Ik kan er voorbij lopen, en met mn gezicht weggedraaid 50 cent voor zn voeten werpen. Maar moet ik 'm dan z'n laatste stukje menselijkheid afnemen door 'm niet even een hand te geven en hem recht aan te kijken in de ogen, en als zn vingertoppen van zn handen helemaal blauw zijn geen warme handschoenen om z'n handen geven. Ik hoop altijd maar mocht ik in de situatie komen dat ik moet vluchten naar een ander land, of dat ik geen dak boven m'n hoofd meer heb, dat er ook iemand goed als hij/zij kan voor mij zal proberen te zorgen.
Er zijn tegenwoordig ook veel mensen die in het verborgene lijden. Die weliswaar nog een huis hebben, maar de kachel niet meer omhoog durven te draaien als het koud is, omdat ze geen geld hebben voor de energierekening. Die maar drie keer per week warm eten omdat ze meer niet kunnen betalen. Die nooit meer op bezoek gaan bij hun zus of broer 50 kilometer verderop, omdat ze het openbaar vervoer niet kunnen betalen. Die blij zijn als ze een goedkope acryl trui bij de Zeeman kunnen scoren, omdat behoorlijk kleding kopen er niet meer in zit. Gewone Nederlandse mensen, waarvan sommigen altijd hebben gewerkt, maar die nu aan de kant staan. En geen mens die er iets om geeft. En nee, ze zitten niet met een bakje naast de ingang van de supermarkt. Ze proberen hun fatsoen te bewaren, maar het wordt steeds moeilijker voor ze. Vrienden te eten vragen kunnen ze niet meer betalen, zelfs een flesje wijn voor een avondje samen is een rib uit hun lijf. Dus verjaardagen vieren ze ook al niet meer, niet omdat ze niet zouden willen, maar omdat ze niet kunnen, en om hun trots te bewaren zeggen ze "er niet om te geven". Naar andermans verjaardag gaan zakt ook af, want tja, een cadeautje kan je niet meenemen, en iets terugdoen ook al niet.
Dát is op dit moment de situatie van veel Nederlanders. En lief dat je je dan zorgen maakt over mensen van elders die het moeilijk hebben, maar wié trekt zich eigenlijk het lot van deze Nederlanders aan?
[...]
Tja, ik vind het niet meer als normaal.
Misschien is dat ook wel een beetje opvoeding. Mijn vader deed vrijwilligerswerk in het AZC in de buurt (ik later ook). Daar moet je ook voor een bepaalde tijd binnen zijn, dan gaat de slagboom dicht, en zoek je het zelf maar uit. Op een 1ste kerstdag liep een vluchtelinggezin door de straat van ons kleine dorpje. Wij hebben het nooit heel erg breed gehad thuis, maar ze zijn gewoon binnen gehaald, en hebben een onwijs goede maaltijd gehad, hebben geluisterd naar hen verhaal en toen ze een huisje kregen alle kringlopen voor ze af geweest om te zorgen dat ze een beetje fatsoenlijke uitzet hadden.
Mijn vader heeft wel altijd gezegd dat je mensen moet helpen door naar hen verhaal te luisteren, ze proberen te goede richting op te helpen of met goederen. Maar dat geld geven nooit de juiste oplossing is, omdat dat een 'primaire' oplossing is. Net zoals je kan wel tonnen eten naar Afrika brengen, maar als dat op is hebben ze nog steeds honger. Je kan ze beter een schop/schoffel/zak zaden geven en ze leren hoe je daar eten mee maakt, en volgende jaren weer.
Zo zie ik die oude man bij ons in het winkelcentrum ook. Hij wil heel graag een thuis hebben, en alles goed doen. Er is iets gebeurd waarbij hij alles en iedereen in z'n leven is verloren. Ik kan er voorbij lopen, en met mn gezicht weggedraaid 50 cent voor zn voeten werpen. Maar moet ik 'm dan z'n laatste stukje menselijkheid afnemen door 'm niet even een hand te geven en hem recht aan te kijken in de ogen, en als zn vingertoppen van zn handen helemaal blauw zijn geen warme handschoenen om z'n handen geven. Ik hoop altijd maar mocht ik in de situatie komen dat ik moet vluchten naar een ander land, of dat ik geen dak boven m'n hoofd meer heb, dat er ook iemand goed als hij/zij kan voor mij zal proberen te zorgen.
Er zijn tegenwoordig ook veel mensen die in het verborgene lijden. Die weliswaar nog een huis hebben, maar de kachel niet meer omhoog durven te draaien als het koud is, omdat ze geen geld hebben voor de energierekening. Die maar drie keer per week warm eten omdat ze meer niet kunnen betalen. Die nooit meer op bezoek gaan bij hun zus of broer 50 kilometer verderop, omdat ze het openbaar vervoer niet kunnen betalen. Die blij zijn als ze een goedkope acryl trui bij de Zeeman kunnen scoren, omdat behoorlijk kleding kopen er niet meer in zit. Gewone Nederlandse mensen, waarvan sommigen altijd hebben gewerkt, maar die nu aan de kant staan. En geen mens die er iets om geeft. En nee, ze zitten niet met een bakje naast de ingang van de supermarkt. Ze proberen hun fatsoen te bewaren, maar het wordt steeds moeilijker voor ze. Vrienden te eten vragen kunnen ze niet meer betalen, zelfs een flesje wijn voor een avondje samen is een rib uit hun lijf. Dus verjaardagen vieren ze ook al niet meer, niet omdat ze niet zouden willen, maar omdat ze niet kunnen, en om hun trots te bewaren zeggen ze "er niet om te geven". Naar andermans verjaardag gaan zakt ook af, want tja, een cadeautje kan je niet meenemen, en iets terugdoen ook al niet.
Dát is op dit moment de situatie van veel Nederlanders. En lief dat je je dan zorgen maakt over mensen van elders die het moeilijk hebben, maar wié trekt zich eigenlijk het lot van deze Nederlanders aan?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
donderdag 10 maart 2016 om 19:54

donderdag 10 maart 2016 om 20:01
donderdag 10 maart 2016 om 20:04
quote:pejeka schreef op 10 maart 2016 @ 19:47:
[...]
Er zijn tegenwoordig ook veel mensen die in het verborgene lijden. Die weliswaar nog een huis hebben, maar de kachel niet meer omhoog durven te draaien als het koud is, omdat ze geen geld hebben voor de energierekening. Die maar drie keer per week warm eten omdat ze meer niet kunnen betalen. Die nooit meer op bezoek gaan bij hun zus of broer 50 kilometer verderop, omdat ze het openbaar vervoer niet kunnen betalen. Die blij zijn als ze een goedkope acryl trui bij de Zeeman kunnen scoren, omdat behoorlijk kleding kopen er niet meer in zit. Gewone Nederlandse mensen, waarvan sommigen altijd hebben gewerkt, maar die nu aan de kant staan. En geen mens die er iets om geeft. En nee, ze zitten niet met een bakje naast de ingang van de supermarkt. Ze proberen hun fatsoen te bewaren, maar het wordt steeds moeilijker voor ze. Vrienden te eten vragen kunnen ze niet meer betalen, zelfs een flesje wijn voor een avondje samen is een rib uit hun lijf. Dus verjaardagen vieren ze ook al niet meer, niet omdat ze niet zouden willen, maar omdat ze niet kunnen, en om hun trots te bewaren zeggen ze "er niet om te geven". Naar andermans verjaardag gaan zakt ook af, want tja, een cadeautje kan je niet meenemen, en iets terugdoen ook al niet.
Dát is op dit moment de situatie van veel Nederlanders. En lief dat je je dan zorgen maakt over mensen van elders die het moeilijk hebben, maar wié trekt zich eigenlijk het lot van deze Nederlanders aan?
Ik weet zeker als wij ons allemaal zorgen maken over 1 iemand anders die het nodig heeft in Nederland, dan heeft denk ik zo goed als niemand meer honger/kou.
En die oude man in het winkelcentrum daar gaat zn aow'tje waar die voor vanaf zn 14e heeft gewerkt naar zijn schulden/de kosten van z'n opvang adres. Hij is gewoon onwijs Nederlands hoor... En als hij blij word van een rolletje droste chocolade, dan geef ik hem dat echt met liefde.
Toevoeging: Pejaka wat doe jij dan voor je medemens? En er is niks mis met de zeeman hoor. Of ben ik nu ook zielig omdat ik daar mijn onderbroeken en regelmatig shirtjes koop?
[...]
Er zijn tegenwoordig ook veel mensen die in het verborgene lijden. Die weliswaar nog een huis hebben, maar de kachel niet meer omhoog durven te draaien als het koud is, omdat ze geen geld hebben voor de energierekening. Die maar drie keer per week warm eten omdat ze meer niet kunnen betalen. Die nooit meer op bezoek gaan bij hun zus of broer 50 kilometer verderop, omdat ze het openbaar vervoer niet kunnen betalen. Die blij zijn als ze een goedkope acryl trui bij de Zeeman kunnen scoren, omdat behoorlijk kleding kopen er niet meer in zit. Gewone Nederlandse mensen, waarvan sommigen altijd hebben gewerkt, maar die nu aan de kant staan. En geen mens die er iets om geeft. En nee, ze zitten niet met een bakje naast de ingang van de supermarkt. Ze proberen hun fatsoen te bewaren, maar het wordt steeds moeilijker voor ze. Vrienden te eten vragen kunnen ze niet meer betalen, zelfs een flesje wijn voor een avondje samen is een rib uit hun lijf. Dus verjaardagen vieren ze ook al niet meer, niet omdat ze niet zouden willen, maar omdat ze niet kunnen, en om hun trots te bewaren zeggen ze "er niet om te geven". Naar andermans verjaardag gaan zakt ook af, want tja, een cadeautje kan je niet meenemen, en iets terugdoen ook al niet.
Dát is op dit moment de situatie van veel Nederlanders. En lief dat je je dan zorgen maakt over mensen van elders die het moeilijk hebben, maar wié trekt zich eigenlijk het lot van deze Nederlanders aan?
Ik weet zeker als wij ons allemaal zorgen maken over 1 iemand anders die het nodig heeft in Nederland, dan heeft denk ik zo goed als niemand meer honger/kou.
En die oude man in het winkelcentrum daar gaat zn aow'tje waar die voor vanaf zn 14e heeft gewerkt naar zijn schulden/de kosten van z'n opvang adres. Hij is gewoon onwijs Nederlands hoor... En als hij blij word van een rolletje droste chocolade, dan geef ik hem dat echt met liefde.
Toevoeging: Pejaka wat doe jij dan voor je medemens? En er is niks mis met de zeeman hoor. Of ben ik nu ook zielig omdat ik daar mijn onderbroeken en regelmatig shirtjes koop?
anoniem_244297 wijzigde dit bericht op 10-03-2016 20:10
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
Sommige mensen dromen van grootse dingen, terwijl anderen wakker blijven en ze realiseren.


donderdag 10 maart 2016 om 20:07
Er zijn tegenwoordig ook veel mensen die in het verborgene lijden. Die weliswaar nog een huis hebben, maar de kachel niet meer omhoog durven te draaien als het koud is, omdat ze geen geld hebben voor de energierekening. Die maar drie keer per week warm eten omdat ze meer niet kunnen betalen. Die nooit meer op bezoek gaan bij hun zus of broer 50 kilometer verderop, omdat ze het openbaar vervoer niet kunnen betalen. Die blij zijn als ze een goedkope acryl trui bij de Zeeman kunnen scoren, omdat behoorlijk kleding kopen er niet meer in zit. Gewone Nederlandse mensen, waarvan sommigen altijd hebben gewerkt, maar die nu aan de kant staan. En geen mens die er iets om geeft. En nee, ze zitten niet met een bakje naast de ingang van de supermarkt. Ze proberen hun fatsoen te bewaren, maar het wordt steeds moeilijker voor ze. Vrienden te eten vragen kunnen ze niet meer betalen, zelfs een flesje wijn voor een avondje samen is een rib uit hun lijf. Dus verjaardagen vieren ze ook al niet meer, niet omdat ze niet zouden willen, maar omdat ze niet kunnen, en om hun trots te bewaren zeggen ze "er niet om te geven". Naar andermans verjaardag gaan zakt ook af, want tja, een cadeautje kan je niet meenemen, en iets terugdoen ook al niet.
Dát is op dit moment de situatie van veel Nederlanders. En lief dat je je dan zorgen maakt over mensen van elders die het moeilijk hebben, maar wié trekt zich eigenlijk het lot van deze Nederlanders aan?[/quote]
Ik vind dat heel erg. Hoe kom ik er achter waar die mensen wonen? Ik probeer wel in mijn buurt oog te houden voor ouderen mensen en die soms uit de brand te helpen, maar ik weet niet goed hoe ik gezinnen kan leren kennen die wel wat hulp kunnen gebruiken.
Dát is op dit moment de situatie van veel Nederlanders. En lief dat je je dan zorgen maakt over mensen van elders die het moeilijk hebben, maar wié trekt zich eigenlijk het lot van deze Nederlanders aan?[/quote]
Ik vind dat heel erg. Hoe kom ik er achter waar die mensen wonen? Ik probeer wel in mijn buurt oog te houden voor ouderen mensen en die soms uit de brand te helpen, maar ik weet niet goed hoe ik gezinnen kan leren kennen die wel wat hulp kunnen gebruiken.

donderdag 10 maart 2016 om 20:07
donderdag 10 maart 2016 om 20:14
Bij ons staat een straatkrant verkoper die ik misschien 3x per jaar iets geef (los geld) groet hem wel altijd gewoon.
Maar afgelopen kerst kwam ik aanlopen met de kinderwagen en toen haalde hij een kaart uit zijn jas en gaf die aan ons ,
Een kerstkaartje met een tekstje over god en zijn naam.
Hebben hem toen 5 a 8 ¤ gegeven
Vond het namelijk best aardig dat hij ins een kaartje gaf, hij deed dat namelijk niet bij iedereen maar waarschijnlijk wel bij de mensen die gewoon vriendelijk tegen hem zijn.
In
Maar afgelopen kerst kwam ik aanlopen met de kinderwagen en toen haalde hij een kaart uit zijn jas en gaf die aan ons ,
Een kerstkaartje met een tekstje over god en zijn naam.
Hebben hem toen 5 a 8 ¤ gegeven
Vond het namelijk best aardig dat hij ins een kaartje gaf, hij deed dat namelijk niet bij iedereen maar waarschijnlijk wel bij de mensen die gewoon vriendelijk tegen hem zijn.
In

donderdag 10 maart 2016 om 20:15
quote:barbaracartland schreef op 10 maart 2016 @ 20:06:
Moet ik me nu zorgen maken over mensen die geen fles wijn kopen en hun trui kopen bij Zeeman? Is dat armoede in Nederland?
Verder eens met marover.
Lieve schat, dat gaat over alle mensen die het alleen van een AOW-tje moeten redden. Kunnen we wel denken dat alle senioren steenrijk zijn in Nederland, en dat is ook het beeld dat de politiek ons graag voorschotelt, maar dat is natuurlijk niet waar. Van die iets meer dan 900 euro per maand moeten ze hun huur betalen, energie, verzekeringen, zorg. Vaak zijn ze hun eigen risico al kwijt, dus dat komt erbij. Veel van deze mensen hebben iets van 50 euro per week over om ALLES van te doen. Boodschappen, maar ook af en toe wat kleding, reiskosten naar hun kleinkinderen, cadeautjes voor verjaardagen. Even spontaan een dagje naar je zus die 40 kilometer verderop woont, betekent 20 tot 30 euro reiskosten, en dat hebben ze dus niet. Want dat is de helft van hun weekbudget.
AOW is ook al jarenlang bevroren. Dus niks inflatievergoeding, in principe krijgen ze nu hetzelfde als 10 jaar geleden. Maar alle kosten zijn wel 10 tot 20% gestegen.
Zo zorgen we voor onze ouderen.
Moet ik me nu zorgen maken over mensen die geen fles wijn kopen en hun trui kopen bij Zeeman? Is dat armoede in Nederland?
Verder eens met marover.
Lieve schat, dat gaat over alle mensen die het alleen van een AOW-tje moeten redden. Kunnen we wel denken dat alle senioren steenrijk zijn in Nederland, en dat is ook het beeld dat de politiek ons graag voorschotelt, maar dat is natuurlijk niet waar. Van die iets meer dan 900 euro per maand moeten ze hun huur betalen, energie, verzekeringen, zorg. Vaak zijn ze hun eigen risico al kwijt, dus dat komt erbij. Veel van deze mensen hebben iets van 50 euro per week over om ALLES van te doen. Boodschappen, maar ook af en toe wat kleding, reiskosten naar hun kleinkinderen, cadeautjes voor verjaardagen. Even spontaan een dagje naar je zus die 40 kilometer verderop woont, betekent 20 tot 30 euro reiskosten, en dat hebben ze dus niet. Want dat is de helft van hun weekbudget.
AOW is ook al jarenlang bevroren. Dus niks inflatievergoeding, in principe krijgen ze nu hetzelfde als 10 jaar geleden. Maar alle kosten zijn wel 10 tot 20% gestegen.
Zo zorgen we voor onze ouderen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
donderdag 10 maart 2016 om 20:19
quote:Moiren_ schreef op 10 maart 2016 @ 18:51:
[...]
Hier zit er eentje met een fluit
Hier bij de appie in het dorp een zigeuner (geen zwerver) met een iphone 6, die ik regelmatig frikandelbroodjes en blikjes redbull zie kopen van t geld dat hij net heeft gekregen. En hij wordt opgehaald met een dikke bmw na 'werktijd'. Ik ben echt benieuwd hoeveel hij op een dag nog binnenhaalt. Ik snap echt niet dat er mensen zijn die geld aan hem geven.
Als ik los geld bij me heb (bijna nooit eigenlijk) dan geef ik ook wel wat. Ik denk er eigenlijk nooit aan om te vragen wat ze nodig hebben, zal er in t vervolg wat meer aamdacht aan besteden.
In een stad hier in de regio is er een laatst een bekende zwerver overleden, daarvoor is zelfs een gedenkdienst georganiseerd, erg bijzonder.
[...]
Hier zit er eentje met een fluit
Hier bij de appie in het dorp een zigeuner (geen zwerver) met een iphone 6, die ik regelmatig frikandelbroodjes en blikjes redbull zie kopen van t geld dat hij net heeft gekregen. En hij wordt opgehaald met een dikke bmw na 'werktijd'. Ik ben echt benieuwd hoeveel hij op een dag nog binnenhaalt. Ik snap echt niet dat er mensen zijn die geld aan hem geven.
Als ik los geld bij me heb (bijna nooit eigenlijk) dan geef ik ook wel wat. Ik denk er eigenlijk nooit aan om te vragen wat ze nodig hebben, zal er in t vervolg wat meer aamdacht aan besteden.
In een stad hier in de regio is er een laatst een bekende zwerver overleden, daarvoor is zelfs een gedenkdienst georganiseerd, erg bijzonder.