Actueel
alle pijlers
Geld krijgen van ouders??
woensdag 23 juli 2008 om 17:10
:
Moravia: dat zeg ik niet. Ik reageerde op rider die schreef dat onafhankelijkheid niet alleen ging om de financiele steun van je ouders en dat het vreemd is daar je identiteit aan op te hangen.
Voor de duidelijkheid: daar was ik het mee eens!
Ohw, oké, niet goed gelezen!
Als iemand eind 20 is en zich rot zou schrikken van haar eigen rekeningen, dan vind ik dat niet zelfstandig of onafhankelijk. Ze is geen minder mens, het is ook niet vreselijk. In mijn ogen is ze alleen weinig zelfstandig.
Ik ben eind 30 en schrik me vaak nog rot van mn eigen rekeningen, vooral sinds de euro er is!
Wat me opvalt (bij sommigen) in de discussie, is dat het wordt gebracht alsof het iets heel erg beschamends is als je geld e.d. van je ouders krijgt. En dat je pas trots mag zijn als je dit niet krijgt/aanneemt.
Kijk, als iemand op zn 30e nog met een speen in zn mond loopt, en mama komt iedere dag even stofzuigen en de afwas doen, ja dan vind ik ook dat zo iemand een schop onder zn hol moet krijgen.
(waarom vind ik dat eigenlijk?; als mama het graag doet en zoon/dochter vindt het fijn en is verder een oké mens....
)
woensdag 23 juli 2008 om 17:13
Ouders laten hun kinderen normaliter gewoon graag meegenieten, dus ik vind het eigenlijk wel normaal dat ouders hun kinderen af en toe iets extra's toestoppen. Beter dat ze je er nog van zien genieten dan dat 't naderhand als erfenis naar je toekomt toch?
Ik heb mijn eerste autootje (2e hands) van mijn ouders gehad toen ik op mijn 18e mijn rijbewijs haalde, ook geven ze me af en toe een duur iets voor mijn verjaardag wat ik goed kan gebruiken. Een keer een nieuwe boxspring, een keer 'n nieuwe computer etc. Ze moeten er uiteraard zelf niets door te kort komen als ze iets geven, maar waarom zou je je kinderen niet mee laten genieten? Andersom doe ik mijn ouders ook wel 'ns een citytrip kado. En dit najaar gaan we samen naar Cuba vanwege hun trouwdag.
Ik heb mijn eerste autootje (2e hands) van mijn ouders gehad toen ik op mijn 18e mijn rijbewijs haalde, ook geven ze me af en toe een duur iets voor mijn verjaardag wat ik goed kan gebruiken. Een keer een nieuwe boxspring, een keer 'n nieuwe computer etc. Ze moeten er uiteraard zelf niets door te kort komen als ze iets geven, maar waarom zou je je kinderen niet mee laten genieten? Andersom doe ik mijn ouders ook wel 'ns een citytrip kado. En dit najaar gaan we samen naar Cuba vanwege hun trouwdag.
woensdag 23 juli 2008 om 17:15
:
[...]
Ik ben eind 30 en schrik me vaak nog rot van mn eigen rekeningen, vooral sinds de euro er is!
That makes two of us
.....
Kijk, als iemand op zn 30e nog met een speen in zn mond loopt, en mama komt iedere dag even stofzuigen en de afwas doen, ja dan vind ik ook dat zo iemand een schop onder zn hol moet krijgen.
(waarom vind ik dat eigenlijk?; als mama het graag doet en zoon/dochter vindt het fijn en is verder een oké mens....
Heb je gelijk in. Daarom ben ik er ook niet 'trots' op. Voor mij voelt het beter en ik heb het gevoel dat ik er zelfstandiger van wordt. Prima toch?
(wat me wel stoort is dat zij ook makkelijk met andermans geld omgaat, mede vanwege haar 'onuitputtelijke geldkraan'. Dus ze snapt het niet altijd dat anderen iets niet doen vanwege de kosten en roept vrij makkelijk dat je dat dan wel op krediet kunt kopen/later kunt afbetalen/of jezelf gewoon moet gunnen. Prima als je ouders je daarna uit de brand helpen, maar in mijn geval zou ik die schulden zelf moeten afbetalen
)
Dat zeg ik....
woensdag 23 juli 2008 om 17:34
Inderdaad prima als jij je daar zelf prettiger bij voelt!
Kan me er ook wel wat bij voorstellen hoor.
Ik vind alleen sommigen hier wat veroordelend jegens anderen die wel geld/reisjes/computers/e.d. krijgen.
Moet iedereen toch zelf weten?
En dan wordt er gezegd 'dat ze er niet eerlijk over zijn' en 'doen alsof ze selfmade zijn'.
Dat vind ik niet zo raar, als je merkt hoe spastisch sommige mensen in NL reageren als je niet geheel financieel zelfstandig blijkt te zijn.
Dan kijken ze je zo aan met een mengeling van medelijden, minachting en jaloezie.
Niemand is selfmade; uiteindelijk ben je toch door je ouders 'made'! (flauw)
En dat mensen makkelijk met anderman's geld omgaan; dat zie ik net zo goed bij sommige zg. zelfstandigen!
Die zijn soms zo bewust van iedere cent die ze wel of niet hebben, dat ze hun portemonnee vaak liever dichthouden, of toevallig net naar de wc moeten, als er iets afgerekend moet worden.
Kregen die maar eens een schenking; dan hoefde ik niet steeds te schuiven.
(ik heb sommige vetgedrukt, zodat men zich niet aangesproken hoeft te voelen)
Kan me er ook wel wat bij voorstellen hoor.
Ik vind alleen sommigen hier wat veroordelend jegens anderen die wel geld/reisjes/computers/e.d. krijgen.
Moet iedereen toch zelf weten?
En dan wordt er gezegd 'dat ze er niet eerlijk over zijn' en 'doen alsof ze selfmade zijn'.
Dat vind ik niet zo raar, als je merkt hoe spastisch sommige mensen in NL reageren als je niet geheel financieel zelfstandig blijkt te zijn.
Dan kijken ze je zo aan met een mengeling van medelijden, minachting en jaloezie.
Niemand is selfmade; uiteindelijk ben je toch door je ouders 'made'! (flauw)
En dat mensen makkelijk met anderman's geld omgaan; dat zie ik net zo goed bij sommige zg. zelfstandigen!
Die zijn soms zo bewust van iedere cent die ze wel of niet hebben, dat ze hun portemonnee vaak liever dichthouden, of toevallig net naar de wc moeten, als er iets afgerekend moet worden.
Kregen die maar eens een schenking; dan hoefde ik niet steeds te schuiven.
(ik heb sommige vetgedrukt, zodat men zich niet aangesproken hoeft te voelen)
woensdag 23 juli 2008 om 22:26
Niet helemaal mee eens. Mijn ouders hadden het gewoon niet breed (arbeidersgezin en moeder was huisvrouw). Die konden mij, mijn broer en zus simpelweg niks extra's toestoppen, want er was gewoon niks extra's. Wat we nodig hadden kregen we, maar ik heb zelf mijn rijbewijs moeten betalen. Gewoon omdat daar geen geld voor was. Ik was dan ook heel blij met mijn bijbaantje in de Hema toen ik 17 werd.
woensdag 23 juli 2008 om 22:29
woensdag 23 juli 2008 om 22:33
Als 't er niet is dan kunnen ze 't ook niet weggeven. Da's nogal makkelijk.
Overigens, dat je af en toe wat extra's van je ouders krijgt, wil niet zeggen dat je jezelf niet kunt redden.
@Allen: wat zouden jullie doen als je een paar miljoen in de staatsloterij zou winnen? neem aan dat je dan net zo makkelijk dat geld ook besteedt aan je ouders en leuke dingen voor hen als dat ouders die het zich kunnen veroorloven dat nu ook voor hun kinderen doen. Mensen die om elkaar geven (wat in de meeste ouder-kind relaties 't geval is) die delen toch met elkaar?
woensdag 23 juli 2008 om 22:45
Ik neem ook geld van mijn ouders aan. Kan ik mezelf dus niet redden? nee. Geld gaat namelijk linea recta door naar mijn spaarrekening. Ik realiseer me wel dat ik in de gelukkige positie ben dat mijn ouders me (veel) geld kunnen toestoppen, dat geeft me gewoon ontzettend veel buffer om mocht het eens nodig zijn toch de dingen te kunnen doen die ik wil, maar nodig heb ik het niet.
Enige reden dat ze het nu geven is dat ze het graag doen én dat ze het fiscaal gezien beter nu (belastingvrij) kunnen geven dan later in de erfenis...
Enige reden dat ze het nu geven is dat ze het graag doen én dat ze het fiscaal gezien beter nu (belastingvrij) kunnen geven dan later in de erfenis...
woensdag 23 juli 2008 om 22:51
Hoi, ik heb niet alle berichten meer gelezen, kwam er toevallig twee tegen waarin een reactie aan mij staat. Ik snap het heel goed dat mensen graag geld aan nemen van hun ouders, omdat hun ouders het beste met je voor hebben...
Natuurlijk vind ik het wel leuk om wat te krijgen met bijv sinterklaas ofzo. Maar ik zou er niet om treuren als ik dat niet zou krijgen. Ik probeer mij gewoon zo zelfstandig mogelijk op alle gebieden te redden. Misschien is dat wel heel eigenwijs en zal me dat nog wel eens tegen gaan staan. Mijn ouders hoeven bij mij niet aan te komen met geld, dan heb ik liever dat we bijv ergens eten als we een dagje uit zijn bijv. Bovendien vind ik het 'raar' als ik geld van ze aan zou nemen zo af en toe... en dat ik óók nog eens ga aankloppen aan het eind van de maand, omdat ik een stukje maand over heb. Nu heb ik dat allemaal wat meer zelf onder controle (zo voelt dat tenminste)
Natuurlijk vind ik het wel leuk om wat te krijgen met bijv sinterklaas ofzo. Maar ik zou er niet om treuren als ik dat niet zou krijgen. Ik probeer mij gewoon zo zelfstandig mogelijk op alle gebieden te redden. Misschien is dat wel heel eigenwijs en zal me dat nog wel eens tegen gaan staan. Mijn ouders hoeven bij mij niet aan te komen met geld, dan heb ik liever dat we bijv ergens eten als we een dagje uit zijn bijv. Bovendien vind ik het 'raar' als ik geld van ze aan zou nemen zo af en toe... en dat ik óók nog eens ga aankloppen aan het eind van de maand, omdat ik een stukje maand over heb. Nu heb ik dat allemaal wat meer zelf onder controle (zo voelt dat tenminste)
donderdag 24 juli 2008 om 01:34
Wat is er mis met ouders die hun kind af en toe iets toe stoppen?? Mijn moeder deed het soms toen ik bijstandsmoeder was. Ik doe het nu soms omdat mijn zoon (23) ondanks dat hij het prima red in z'n eentje, ik weet dat het geen vetpot is. Hij heeft alles zelf betaald, studie, rijbewijs, auto. Hij heeft inmiddels wel bewezen dat hij het in z'n eentje kan. Dan is het toch leuk als je wat toegestopt krijgt.
De wereld biedt genoeg voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht.
donderdag 24 juli 2008 om 09:36
Mijn vader had ook maar een heel normale baan en tot mijn 34e heb ik dan ook nooit iets extra's gekregen. Zelf mijn rijbewijs, inrichting, reizen, eerste huis etc etc etc betaald.
Pas toen het huis verkocht werd, hebben wij (broer, zus en ik) allemaal een bedrag gekregen.
Doordat ik al lang werkte (en vanaf mijn 14e ook altijd bijbaantjes heb gehad), kende ik de waarde van geld wel en had dus ook helemaal niet de neiging 'gekke dingen' te doen met het geld wat ik toen kreeg (zeker omdat mijn moeder toen ze nog leefde en mijn vader altijd heel erg zuinig zijn geweest; deels ook noodgedwongen).
Wat ik lastig vind is 'hoe om te gaan met geld' ten opzichte van onze dochter. Ze is pas 4; maar heel veel dingen die wij doen omdat we het geld ervoor hebben zijn voor haar heel normaal. We gaan meerdere keren per jaar op vakantie, ze krijgt altijd mooie kleren, ze heeft al een flink bedrag op een spaarrekening staan (daar is ze zich nog niet van bewust natuurlijk) etc.
Het is voor man en mij gewoon allemaal veel makkelijker en ruimer dan 'vroeger thuis'.
Nu ben ik absoluut niet van zomaar kado's geven of als we ergens heen gaan dat ze dan altijd iets mag uitzoeken. Integendeel zelfs: dat mag ze zelden of nooit.
Als we op vakantie gaan krijgt ze een bedrag (10 Euro of zo) die ze zelf mag besteden waaraan ze wil, maar op = op!!
Hopelijk leert ze op die manier toch dat niet alles zo maar kan.
Pas toen het huis verkocht werd, hebben wij (broer, zus en ik) allemaal een bedrag gekregen.
Doordat ik al lang werkte (en vanaf mijn 14e ook altijd bijbaantjes heb gehad), kende ik de waarde van geld wel en had dus ook helemaal niet de neiging 'gekke dingen' te doen met het geld wat ik toen kreeg (zeker omdat mijn moeder toen ze nog leefde en mijn vader altijd heel erg zuinig zijn geweest; deels ook noodgedwongen).
Wat ik lastig vind is 'hoe om te gaan met geld' ten opzichte van onze dochter. Ze is pas 4; maar heel veel dingen die wij doen omdat we het geld ervoor hebben zijn voor haar heel normaal. We gaan meerdere keren per jaar op vakantie, ze krijgt altijd mooie kleren, ze heeft al een flink bedrag op een spaarrekening staan (daar is ze zich nog niet van bewust natuurlijk) etc.
Het is voor man en mij gewoon allemaal veel makkelijker en ruimer dan 'vroeger thuis'.
Nu ben ik absoluut niet van zomaar kado's geven of als we ergens heen gaan dat ze dan altijd iets mag uitzoeken. Integendeel zelfs: dat mag ze zelden of nooit.
Als we op vakantie gaan krijgt ze een bedrag (10 Euro of zo) die ze zelf mag besteden waaraan ze wil, maar op = op!!
Hopelijk leert ze op die manier toch dat niet alles zo maar kan.
donderdag 24 juli 2008 om 10:12
Mijn vriend is opgevoed met weinig zakgeld, heeft zelf zijn eigen studie betaald, zelfs zijn schoolboeken op de middelbare school moest hij zelf betalen.
Zijn ouders zijn niet rijk maar ook niet arm. Gewoon 'normaal'. Hij betaalde al zeer vroeg kostgeld. Toen hij een maand geen kostgeld had liet zijn moeder hem iets verkopen (instrument) om aan het kost geld te komen.
Ik merk aan hem dat hij het hier best moeilijk mee heeft gehad. Hij is natuurlijk super zelfstandig maar op een bepaalde manier ook weer een beetje bitter over dit soort zaken. Wat is dan beter?? Helemaal zelfstandig met een rotgevoel of af en toe geholpen / verwend te worden en een lekker vertouwd en verzorgd gevoel.......
Afgelopen jaar kreeg mijn vriend voor het eerst 100 euro van zijn ouders. Zomaar. Hij schrok zich dood! Nog nooit eerder heeft hij zoiets ontvangen, niet eens op een verjaardag of zoiets.
Hij staat echt versteld als mijn ouders mij iets geven. Vorig jaar gaven mijn ouders mij 500 euro omdat ze een mazzeltje hadden o.i.d. Mijn vriend was echt dagen in shock...
Wat is nu beter? Ik ben blij met de manier waarop mijn ouders het gedaan hebben. Als je een kind produceert, ben jij verantwoordelijk dat kind een basis te geven, een vertrouwd gevoel. En dan heb ik het niet over verwennen, maar opleiding, boeken, onderdak en eten is toch wel het minste????????
Zijn ouders zijn niet rijk maar ook niet arm. Gewoon 'normaal'. Hij betaalde al zeer vroeg kostgeld. Toen hij een maand geen kostgeld had liet zijn moeder hem iets verkopen (instrument) om aan het kost geld te komen.
Ik merk aan hem dat hij het hier best moeilijk mee heeft gehad. Hij is natuurlijk super zelfstandig maar op een bepaalde manier ook weer een beetje bitter over dit soort zaken. Wat is dan beter?? Helemaal zelfstandig met een rotgevoel of af en toe geholpen / verwend te worden en een lekker vertouwd en verzorgd gevoel.......
Afgelopen jaar kreeg mijn vriend voor het eerst 100 euro van zijn ouders. Zomaar. Hij schrok zich dood! Nog nooit eerder heeft hij zoiets ontvangen, niet eens op een verjaardag of zoiets.
Hij staat echt versteld als mijn ouders mij iets geven. Vorig jaar gaven mijn ouders mij 500 euro omdat ze een mazzeltje hadden o.i.d. Mijn vriend was echt dagen in shock...
Wat is nu beter? Ik ben blij met de manier waarop mijn ouders het gedaan hebben. Als je een kind produceert, ben jij verantwoordelijk dat kind een basis te geven, een vertrouwd gevoel. En dan heb ik het niet over verwennen, maar opleiding, boeken, onderdak en eten is toch wel het minste????????
donderdag 24 juli 2008 om 10:34
Mijn broertje en ik kregen toen we klein waren (in het guldentijdperk
) een kwartje zakgeld per week. Het ging niet eens zozeer om het bedrag, maar om het concept 'geld'. Kleine kinderen staan er niet bij stil dat je moet betalen om iets te kunnen kopen, wat hun betreft had het ook uit de lucht gevallen kunnen zijn. Het ging bij ons heel spelenderwijs eigenlijk, de kwartjes werden verzameld in een doosje. Als we speelgoed of zo wilden hebben buiten de verjaardagen en Sinterklaas om, dan werd het doosje erbij gepakt om de kwartjes te tellen. Als het niet genoeg was (meestal), legden mijn ouders het ontbrekende bedrag bij. Het ging dan natuurlijk niet om megadure dingen, die kregen we gewoon niet
Maar ik heb al wel vroeg geleerd om ergens voor te sparen, dat kan volgens mij helemaal geen kwaad.
donderdag 24 juli 2008 om 10:45
Die discussie zelfstandig-nietzelfstandig heb ik al vaak gehoord. zo kreeg ik eens kritiek van een kennis omdat ik op kamers zat, en mijn ouders dat betaalden hoewel ik perfect kon pendelen (is ook zo 
). Toen ik zei dat hij evenveel 'profiteerde' door bij zijn ouders te wonen hoewel hij werkte, dan begon er pas iets te dagen.
Ik krijg ook wel eens wat geld toegestopt, en ik zou dat later (naargelang mijn mogelijkheden) ook doen voor mijn kinderen. Mijn moeder krijgt overigens nog steeds af en toe iets van mijn grootmoeder, zomaar omdat ze dat graag doet. Aan de andere kant begrijp ik ook dat het soms wel wat zuur is als je dat niet krijgt. Ik ben ook soms wel wat jaloers op mensen die een groot deel van hun huis krijgen, of een auto, enz...maar ja, niets aan te doen he!
). Toen ik zei dat hij evenveel 'profiteerde' door bij zijn ouders te wonen hoewel hij werkte, dan begon er pas iets te dagen. Ik krijg ook wel eens wat geld toegestopt, en ik zou dat later (naargelang mijn mogelijkheden) ook doen voor mijn kinderen. Mijn moeder krijgt overigens nog steeds af en toe iets van mijn grootmoeder, zomaar omdat ze dat graag doet. Aan de andere kant begrijp ik ook dat het soms wel wat zuur is als je dat niet krijgt. Ik ben ook soms wel wat jaloers op mensen die een groot deel van hun huis krijgen, of een auto, enz...maar ja, niets aan te doen he!
donderdag 24 juli 2008 om 10:53
Op dit moment geef ik nog geen zakgeld, in de zin van een vast bedrag per week waarvan ze dan ook dingetjes moet / mag kopen.
Ze krijgt wel elke vrijdag 'muntjes' (maar net wat er in de portemonnee zit) en die mag ze dan in haar spaarpot doen.
Een keer in de zoveel tijd gaan we dan samen naar de bank de inhoud van haar spaarpot wegbrengen.
We hebben uitgelegd dat je dan rente krijgt (ze was eerst heel erg boos dat haar centjes 'zomaar' weggingen) en dat je dan dus meer centjes hebt.
Zaten we vorig jaar op een verjaardag (toen was ze nog 3) en had iemand het over een nieuwe bank. Ze hoort het woord bank en roept meteen "ja, daar krijg je lekker rente!"
Ik heb begrepen dat het onder de 6 niet zo veel zin heeft om zakgeld te geven, omdat kinderen dan nog niet door hebben wat de waarde van de verschillende munten en biljetten is.
Overigens zal ik rond die leeftijd zeker beginnen met zakgeld. Zeker in deze tijd waarin het bij grote groepen heel normaal schijnt te zijn om je voor mobieltje, scooter en weet ik wat nog meer je in de schulden te steken, kan de financiële opvoeding niet jong genoeg beginnen (ze moeten het natuurlijk wel kunnen begrijpen).
Daarnaast, maar goed dat duurt nog wel een tijd, juich ik een bijbaantje van harte toe. Buurmeisje van 14 heeft nu voor het eerst een vakantiebaantje en met een hele dag werken heeft ze nog geen 30 Euro verdiend. Ze ziet de Bjorn Borg onderbroeken die ze altijd MOEST hebben, nu met heel andere ogen. "Een hele dag werken voor een onderbroek......."
Ze krijgt wel elke vrijdag 'muntjes' (maar net wat er in de portemonnee zit) en die mag ze dan in haar spaarpot doen.
Een keer in de zoveel tijd gaan we dan samen naar de bank de inhoud van haar spaarpot wegbrengen.
We hebben uitgelegd dat je dan rente krijgt (ze was eerst heel erg boos dat haar centjes 'zomaar' weggingen) en dat je dan dus meer centjes hebt.
Zaten we vorig jaar op een verjaardag (toen was ze nog 3) en had iemand het over een nieuwe bank. Ze hoort het woord bank en roept meteen "ja, daar krijg je lekker rente!"
Ik heb begrepen dat het onder de 6 niet zo veel zin heeft om zakgeld te geven, omdat kinderen dan nog niet door hebben wat de waarde van de verschillende munten en biljetten is.
Overigens zal ik rond die leeftijd zeker beginnen met zakgeld. Zeker in deze tijd waarin het bij grote groepen heel normaal schijnt te zijn om je voor mobieltje, scooter en weet ik wat nog meer je in de schulden te steken, kan de financiële opvoeding niet jong genoeg beginnen (ze moeten het natuurlijk wel kunnen begrijpen).
Daarnaast, maar goed dat duurt nog wel een tijd, juich ik een bijbaantje van harte toe. Buurmeisje van 14 heeft nu voor het eerst een vakantiebaantje en met een hele dag werken heeft ze nog geen 30 Euro verdiend. Ze ziet de Bjorn Borg onderbroeken die ze altijd MOEST hebben, nu met heel andere ogen. "Een hele dag werken voor een onderbroek......."
donderdag 24 juli 2008 om 11:07
Delen in je ouders rijkdom sluit een bijbaan toch niet uit?
Bij mij tenminste niet. Vanaf mijn 14e altijd bijbaantjes gehad, maar ook geld van mijn ouders. Tijdens mijn studie had ik dit niet nodig,naast IBG en werk,om van te leven, maar daardoor was ik wel in staat om leuke dingen te doen. Als ik het niet had gehad ook prima. Mijn ouders kopen leuke dingen voor hun kinderen, wij geven geld uit aan leuke dingen voor elkaar en onze ouders. Ik snap niet wat er mis is met 'eerlijk zullen we alles delen?'
