Gestolen kids enzo - deel 2

28-05-2007 22:03 69 berichten
Omdat Soesa niet het laatste woord moest hebben. Vond ik.
Alle reacties Link kopieren


Sunlight,



Ik ben van mening dat wanneer je een kind - ongeacht hoe oud het is - wil laten meebeslissen over wat dan ook, je het wel een eerlijke keuze moet geven. Laten kiezen tussen spruitjes of pannenkoeken is natuurlijk niet echt een eerlijke keuze, dan kan je net zo goed gelijk die pannenkoeken op tafel gooien.



En een stem hebben in, is wat anders dan een beslissing laten maken. Volgens de wet en volgens ons allemaal als maatschappij zijn kinderen van twaalf nog niet beslissingsbekwaam, en dat is niet voor niks. En in deze kwestie gaat het om niet nogal wat, zeg. Het is niet voor niets dat identiteit, cultuur, taal, afkomst, familiebetrekkingen en wat al niet meer zij allemaal besproken worden in de universele verklaring voor de rechten van het kind. In de casus van mijn vriend liggen rechters, het ministerie van justitie, het ministerie van buitenlandse zaken, de centrale autoriteit en een stuk of 6 advocaten alleen aan vaders kant al bijna een jaar overhoop omdat het allemaal niet zo simpel is, dan wou jij een kind van 12 daarover laten beslissen? Nee, dat zal dan vast een hele weloverwogen keuze zijn.



Al die ministeries en autoriteiten moeten rekening houden met allerlei soorten wetten,regels, verdragen en belangen, terwijl er voor het kind maar 1 ding belangrijk is: hij. En ik vind dat je als ouder daar rekening mee moet houden en dat belang voorop zet. En als het kind pertinent niet naar India wil om bij zijn bio ouders te gaan wonen, dan zou ik hem daar nooit toe dwingen.
Alle reacties Link kopieren


Al die ministeries en autoriteiten moeten rekening houden met allerlei soorten wetten,regels, verdragen en belangen, terwijl er voor het kind maar 1 ding belangrijk is: hij. En ik vind dat je als ouder daar rekening mee moet houden en dat belang voorop zet. En als het kind pertinent niet naar India wil om bij zijn bio ouders te gaan wonen, dan zou ik hem daar nooit toe dwingen.









Maar waar ik nou nieuwsgierig naar ben: waarom ga jij er vanuit dat dat zo zou zijn?



Daar heeft toch niemand het over, dat je het kind moet dwingen als het persé niet wil? Maar jij hebt 't over 'vanuit de Nederlandse basis' etc. waardoor je de indruk wekt dat jij denkt dat het kind pertinent niet naar India wil. En ik raag mij af waarom.
Alle reacties Link kopieren




quote: Krengiserweer reageerde



En ja als ik moeder was en mijn kind was gejat, dan zou ik het ook koste wat koste terugwillen en meteen. Alleen ik geloof niet dat meteen teruggeven op dit moment het beste voor het kind is.

Dat is wat ik bedoel. Tuurlijk zou ik ook direct op het vliegtuig willen stappen om mijn zoon terug te eisen. De kans ik ook aanwezig dat ik dat zou doen, maar zoals ik het redeneer, vind ik dat inderdaad niet het beste voor het kind.





Ik vind wel dat de adoptie-ouders hun kop ion het zand steken als ze blijven weigeren mee tye werken aan een DNA test en ik vind ook dat ze er alles aan moeten doen om  de band met de bio-ouders mogelijk te maken.

Ook mee eens en de grootste lasten liggen bij de adoptie ouders. Ik vind niet dat de Indiase ouders naar Nederland moeten komen om die band op te bouwen. Maar vind dat de adoptie ouders moreel verplicht zijn hun zoon in India die band op te laten bouwen. Wat het is mooi en aardig wanneer de Indiase ouders hier zijn en iets op kunnen bouwen, maar het gaat verder dan alleen die band. Dit kind zal ook de taal moeten leren, de cultuur leren kennen en dat kan je hier niet. En juist omdat ze hun kop in het zand hebben gestoken vind ik dat ze moreel verplicht zijn om alle zeilen bij te zetten. hun eigen belang en gevoelens op zij te zetten en er alles aan doen om hun geadopteerde zoon een band te laten krijgen met de biologische ouders EN India!





Ik begrijp ook dat ze "hun kind"niet zonder slag of stoot zomaar aan de bio-ouders meegeven.  Voor de adoptie-ouders zal het afstaan van een kindje waar ze zo veel van houden net zo verdrietig zijn als voor de bio-moeder. 

Ik denk dat 'verdrietig' de lading niet dekt.





Als adoptieouder zou ik zeker meewerken aan het onderzoek, maar ook eisen dat er een goede omgangsregeling komt en dat kind en bio-ouders langzaam aan elkaar kunnen wennen en dat het kind niet met een koffer en een knuffel op het vliegtuig gezet wordt.  Anders is het kind 2x zijn ouders kwijtgeraakt.

Dat is dus precies wat ik bedoel!






Nou, Soesa, dan zijn we het dus eigenlijk helemaal met elkaar eens. Het enige verschil van mening dat ik kan ontdekken is dat ik vind dat het doel zou moeten zijn dat het kind uiteindelijk de Indiase identiteit en cultuur en zijn ouders terugkrijgt en dat het -helaas en heel verdrietig voor ze, dat staat buiten kijf - nooit zo kan zijn dat de adoptieouders de ouders van het kind blijven. Omdat ze het wat mij betreft ook nooit geweest zijn, ook al voelen ze het zo. Maar ook dat betekent niet dat ik vind dat ze niet zijn verzorgers, zijn pleegouders, zijn toeziend voogden, zijn peetouders of zijn vrienden zouden kunnen zijn, maar wat mij betreft komen al die dingen pas im frage als éérst de identiteit hersteld is en dán de biologische ouders én het kind besluiten wat volgens hen het beste voor het kind is.



Overigens, als je het interessant vind, ik heb in het vorige deel op pagina 20 een vrij lange posting gedaan over wat de mening van de advocaat van mijn vriend is over de traumas en gevolgen van kindontvoeringen en het herstel daarvan.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren




quote: fashionvictim reageerde





Bovendien heb ik inmiddels door de ontvoering van de kinderen van mijn vriend zoveel informatie over kinderrechten gelezen waaruit ik begrepen heb dat wereldwijd de vraag naar kinderen veel groter is dan het aanbod, dat ik zelf nu vind dat we met adoptie ernstige misdrijven als mensenhandel in stand houden. Als er geen vraag was, werden er ook geen koters uit hun bedjes gejat.

Als de vraag groter is dan het aanbod is voor de rest van de wachtenden adoptie an sich feitelijk een overbodig fenomeen. Dan heeft het in ieder geval niets meer met nobele motieven te maken, want de kinderen die geholpen moeten worden, zijn dan al geholpen.



Volgens mij is er alleen een discrepantie tussen vraag en aanbod. De kinderen die geholpen zouden moeten worden, zijn nu net de kinderen die niemand wil. Dat zag je trouwens in de reportage ook, die ene vader zat strontverontwaardigd te verkondigen dat ze om een gezond kind zonder psychische problemen hadden gevraagd maar toch een kind met gedragsstoornissen hadden gekregen. Er zullen dus waarschijnlijk altijd kindjes in schrijnende situaties blijven, ook al zijn er meer vraagouders  dan kinderen. Die ouders willen namelijk in de regel geen meervoudig gehandicapt, lelijk, getraumatiseerd aidskind, die willen een schattige Angelina en Brad baby.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren




 Al die ministeries en autoriteiten moeten rekening houden met allerlei soorten wetten,regels, verdragen en belangen, terwijl er voor het kind maar 1 ding belangrijk is: hij. En ik vind dat je als ouder daar rekening mee moet houden en dat belang voorop zet. En als het kind pertinent niet naar India wil om bij zijn bio ouders te gaan wonen, dan zou ik hem daar nooit toe dwingen.



Die wetten, regels en verdragen zijn in de regel ontworpen om kinderen te beschermen en hun belangen te dienen. En verder sluit ik me bij Margarethas antwoord aan.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren


Precies, ik heb om die reden dan ook een weergaloos respect voor mensen die pleegkinderen onder hun hoede nemen, veelal gehandicapt of al ouder met alle (gedrags)problemen van dien. Dát is jezelf pas opofferen ten behoeve van een ander.



Het zegt ook genoeg dat er een wáchtlijst is voor adoptie, terwijl er juist vráág is naar pleeggezinnen.

Eensch, Lindy. Vandaar dat ik ook denk dat "hebben" een veel grotere rol speelt dan men ( aan zichzelf wellicht) wil toegeven. Als het enkel om "een kind een beter leven geven" ging, waren er wel meer pleegouders.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren


quote: sunlight reageerde



Al die ministeries en autoriteiten moeten rekening houden met allerlei soorten wetten,regels, verdragen en belangen, terwijl er voor het kind maar 1 ding belangrijk is: hij. En ik vind dat je als ouder daar rekening mee moet houden en dat belang voorop zet. En als het kind pertinent niet naar India wil om bij zijn bio ouders te gaan wonen, dan zou ik hem daar nooit toe dwingen.





Maar waar ik nou nieuwsgierig naar ben: waarom ga jij er vanuit dat dat zo zou zijn?



Daar heeft toch niemand het over, dat je het kind moet dwingen als het persé niet wil? Maar jij hebt 't over 'vanuit de Nederlandse basis' etc. waardoor je de indruk wekt dat jij denkt dat het kind pertinent niet naar India wil. En ik raag mij af waarom.





Dat hangt er maar vanaf waar je vanuit gaat. Ik ga uit van een nederlandse basis, anderen van een indiase basis. Dus t is dan logisch dat onze meningen verschillen. Ik denk dat t slechter is voor t kind om het weg te halen uit zijn vertrouwde omgeving, en hij beter gedijt en de situatie kan handelen, als hij in ieder geval in zijn eigen omgeving is.

Ik denk ook dat als je tegen een kind eerlijk bent over de situatie, dat een kind niet weg wil uit nederland, bij zijn vriendjes, zijn veilige leventje.  Ook niet als jij als moeder meegaat. Want als je eerlijk bent geweest over de situatie dan weet het kind ook dat er een grote kans is dat hij daar moet blijven wonen.
Volgens mij verwar je mij met iemand anders, ik had het niet over belachelijk maken en ook niet over "maandje hier, maandje daar"<br /> En ja ik heb zelf een tijd in het buitenland gewoond, maar wel toen ik al "volwassen" was. En idd had zo'n 3 manden nodig om de taal te leren en me er thuis te voelen.  Ik mocht ook niet terug, maar kon wel naar behoefte bellen  met mijn familie thuis.<br /><br />Mijn voorstel is eerst  bio-ouders half jaar hier en dan kind en adoptie-ouders half jaar daar en dan adoptieouders terug naar nl en kind in india, en bellen ens schrijven en elke vakantie elkaar bezoeken. Zo heeft kind  een jaar de tijd om erst te wennen aa  nieuwe ouders en dan aan nieuw land. Alles tegelijk lijkt me wat veel, maar ik vind wel dat ie uiteindelijk bij zijn bio-ouders hoort. Ik vind echter niet dat we zomaar voorbij moeten gaan aan de pijn die dit adoptie-ouders zal doen.<br /><br /><br />
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren


quote: sunlight reageerde





 Al die ministeries en autoriteiten moeten rekening houden met allerlei soorten wetten,regels, verdragen en belangen, terwijl er voor het kind maar 1 ding belangrijk is: hij. En ik vind dat je als ouder daar rekening mee moet houden en dat belang voorop zet. En als het kind pertinent niet naar India wil om bij zijn bio ouders te gaan wonen, dan zou ik hem daar nooit toe dwingen.





Die wetten, regels en verdragen zijn in de regel ontworpen om kinderen te beschermen en hun belangen te dienen. En verder sluit ik me bij Margarethas antwoord aan.





Nou als alles in t belang van t kind was dan zouden ze er neit zo lang over doen. De regels in t belang van beide afzonderlijke ouderpartijen staan lijnrecht tegenover elkaar, en t kind staat ertussen.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij verwar je mij met iemand anders, ik had het niet over belachelijk maken en ook niet over "maandje hier, maandje daar"

 En ja ik heb zelf een tijd in het buitenland gewoond, maar wel toen ik al "volwassen" was. En idd had zo'n 3 manden nodig om de taal te leren en me er thuis te voelen.  Ik mocht ook niet terug, maar kon wel naar behoefte bellen  met mijn familie thuis.



Mijn voorstel is eerst  bio-ouders half jaar hier en dan kind en adoptie-ouders half jaar daar en dan adoptieouders terug naar nl en kind in india, en bellen ens schrijven en elke vakantie elkaar bezoeken. Zo heeft kind  een jaar de tijd om erst te wennen aa  nieuwe ouders en dan aan nieuw land. Alles tegelijk lijkt me wat veel, maar ik vind wel dat ie uiteindelijk bij zijn bio-ouders hoort. Ik vind echter niet dat we zomaar voorbij moeten gaan aan de pijn die dit adoptie-ouders zal doen.





Foutje, Sunlight :), jouw naam stond er vlakbij. Verder zijn we 't wel eens geloof ik.
Alle reacties Link kopieren
Wederom eens, Lin.



En ook eens met Krengetje.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren




quote: fashionvictim reageerde





quote: sunlight reageerde





 Al die ministeries en autoriteiten moeten rekening houden met allerlei soorten wetten,regels, verdragen en belangen, terwijl er voor het kind maar 1 ding belangrijk is: hij. En ik vind dat je als ouder daar rekening mee moet houden en dat belang voorop zet. En als het kind pertinent niet naar India wil om bij zijn bio ouders te gaan wonen, dan zou ik hem daar nooit toe dwingen.





Die wetten, regels en verdragen zijn in de regel ontworpen om kinderen te beschermen en hun belangen te dienen. En verder sluit ik me bij Margarethas antwoord aan.

Nou als alles in t belang van t kind was dan zouden ze er neit zo lang over doen. De regels in t belang van beide afzonderlijke ouderpartijen staan lijnrecht tegenover elkaar, en t kind staat ertussen.







Nee hoor, dat is echt niet waar. Het gaat wel degelijk om de belangen van de kinderen. Wat erg zwaar weegt is dat een kind niet zomaar van zijn (culturele) identiteit beroofd mag worden, en dat doe je als je een kind van de ene ouder en diens land van herkomst vervreemdt. Maar wat ook zwaar weegt is dat een kind recht heeft op beide ouders. En wat ook zwaar weegt is dat het traumatisch is voor het kind als de ouder gearresteerd wordt. En wat ook zwaar weegt is dat beide ouders een gelijkwaardige band met het kind moeten kunnen opbouwen. En wat ook zwaar weegt is dat een kind een evenredige hoeveelheid tijd met beide ouders moet kunnen doorbrengen als het dat zou willen. Dat beide ouders op de hoogte zijn van het welzijn van het kind. Etcetera. Daarom duurt het lang voordat er actie wordt ondernomen, omdat de insteek van zowel het hof in Nederland, als het hof in het land van de moeder, is dat er een oplossing komt die de kinderen niet nog meer zal schaden.



Dus in de zaak van mijn vriend is al lang door de rechter bepaald dat de moeder door de ontvoering haar gezag is kwijtgeraakt en dat het hoofdverblijf van de kinderen Nederland zou moeten zijn, maar probeert men desondanks nog steeds om tot een oplossing te komen die iets anders inhoudt dan met de politie aldaar het huis binnen te vallen, de moeder te arresteren en de kinderen met een politie escorte te retourneren. Dat is juridisch eigenlijk waar de zaak nu staat, maar voordat beide regeringen een dusdanig traumatisch vonnis zullen uitvoeren zijn we waarschijnlijk 3 jaar verder en tot aan het Hof in Straatsburg doorgeprocedeerd.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
Dhelia, we zitten nu al in deel twee maar ik wilde nog even zeggen dat ik weinig van je reactie op mij kan maken. Dan weet je in elk geval dat ik het heb gelezen.
Het is mij: shaHla :) (Iranian version)
Alle reacties Link kopieren
Sunlight,



Eigenlijk komt het er in het kort op neer dat zodra de ouders er samen niet uitkomen, de belangen van de kinderen altijd geschaad zullen worden. Net als bij gewone echtscheidingen eigenlijk. En dus zijn zowel de standpunten die de advocaat van de ontvoerende ouder aandraagt plausibel, als dat die van de achterblijvende ouder dat zijn. Justitie balanceert dus steeds op een heel smal koordje waar aan beide kanten schade voor de kinderen ligt.



Voor mijn vriend heel frustrerend, want ondanks het feit dat zijn kinderen ontvoerd zijn, is de kans heel groot dat hij ze uiteindelijk niet terug krijgt. Want ook in zijn zaak speelt het argument "als ze maar lang genoeg in het land van de moeder wonen is het traumatisch om ze daar weer weg te halen". Vandaar dat hij nu ook zo volledig gesloopt is, want de klok tikt door en als hij ergens een steek laat vallen zou de tijd weleens het oordeel kunnen vellen, in plaats van de rede, het recht of de menselijkheid.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk ook dat als je tegen een kind eerlijk bent over de situatie, dat een kind niet weg wil uit nederland, bij zijn vriendjes, zijn veilige leventje.  Ook niet als jij als moeder meegaat. Want als je eerlijk bent geweest over de situatie dan weet het kind ook dat er een grote kans is dat hij daar moet blijven wonen.






Dat zou kunnen. Maar je weet 't niet. Je kent misschien die programma's van mensen die in een ander land gaan wonen en daar vaak een hotel opzetten? Dat zijn meestal mensen uit Noord Europa en meestal landen in Zuid Europa. Sommige kinderen vinden het stom en willen niet gaan, sommige kinderen vinden het te gek. En als ze er eenmaal zijn en naar school gaan en vriendjes maken vinden volgens mij alle kinderen het leuk. Tenminste, wat ik zie op die tvprogramma's he. Ik heb maar één keer een kind gezien dat persé terug wou naar Nederland en dat kind was een jaar of 16.



Hoe dan ook, er verhuizen elke dag ouders met hun kinderen naar andere landen in de wereld, en ik meen dat de algemene mening wel is dat dat okee is. Tenminste, niemand pieker erover dat te gaan verbieden (wettelijk dus) omdat het kind zogenaamd veel schade zou oplopen. Er zijn natuurlijk altijd mensen die 't veroordelen, maar je hebt overal mensen voor (er zijn ook mensen die thuisblijfmoeders veroordelen of werkende moeders of 't onverantwoordelijk vinden kinderen te krijgen in een interculturele relatie, etc. etc. maar we zijn 't er hopelijk over eens dat wettelijk verbieden achterlijk is).
Alle reacties Link kopieren


Precies, ik heb om die reden dan ook een weergaloos respect voor mensen die pleegkinderen onder hun hoede nemen, veelal gehandicapt of al ouder met alle (gedrags)problemen van dien. Dát is jezelf pas opofferen ten behoeve van een ander.



Het zegt ook genoeg dat er een wáchtlijst is voor adoptie, terwijl er juist vráág is naar pleeggezinnen.





En een pleeggezin heeft nauwelijks rechten. Ze verzorgen een kind dagelijks maar in principe beslist degene met het gezag of het kind daar blijft of niet. En als het kind oud genoeg is gaat het weg en dan is het maar de vraag of er daarna nog contact is. Ik denk dat veel mensen dat te moeilijk vinden of te weinig terugkrijgen voor hun tijd en moeite.
Het is mij: shaHla :) (Iranian version)
Alle reacties Link kopieren
quote: Krengiserweer reageerde



Mijn voorstel is eerst  bio-ouders half jaar hier en dan kind en adoptie-ouders half jaar daar en dan adoptieouders terug naar nl en kind in india, en bellen ens schrijven en elke vakantie elkaar bezoeken. Zo heeft kind  een jaar de tijd om erst te wennen aa  nieuwe ouders en dan aan nieuw land. Alles tegelijk lijkt me wat veel, maar ik vind wel dat ie uiteindelijk bij zijn bio-ouders hoort. Ik vind echter niet dat we zomaar voorbij moeten gaan aan de pijn die dit adoptie-ouders zal doen.





Buiten dat me dit me bijna onmogelijk lijkt qua werk, inkomen en onderkomen: Waar is de inbreng van het kind? Wil die wel zo heen en weer geschoven worden?



Dit lijkt mij nog steeds een oplossing die is ontworpen voor en door de volwassenen in kwestie, en niet het kind. Wat wil het kind? Op dit moment?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
Alle reacties Link kopieren




quote: Krengiserweer reageerde



Mijn voorstel is eerst  bio-ouders half jaar hier en dan kind en adoptie-ouders half jaar daar en dan adoptieouders terug naar nl en kind in india, en bellen ens schrijven en elke vakantie elkaar bezoeken. Zo heeft kind  een jaar de tijd om erst te wennen aa  nieuwe ouders en dan aan nieuw land. Alles tegelijk lijkt me wat veel, maar ik vind wel dat ie uiteindelijk bij zijn bio-ouders hoort. Ik vind echter niet dat we zomaar voorbij moeten gaan aan de pijn die dit adoptie-ouders zal doen.





Buiten dat me dit me bijna onmogelijk lijkt qua werk, inkomen en onderkomen: Waar is de inbreng van het kind? Wil die wel zo heen en weer geschoven worden?



Dit lijkt mij nog steeds een oplossing die is ontworpen voor en door de volwassenen in kwestie, en niet het kind. Wat wil het kind? Op dit moment?




Dat lijkt me nu ook hét punt waaropmen zich moet focussen. Ik verstond eerst dat het kind pas 6 jaar oud was, maar het is dus 9. Dat maakt wel enigszins een verschil.



Kunnen de betrokken instanties niet regelen dat het kind een tijdje in de zomervakantie bij de biologische ouders doorbrengt? Dat de adoptieouders en de bio-ouders misschien ook een band krijgen? Natuurlijk is dat heel moeilijk voor de biologische ouders, die hebben waarschijnlijk het idee dat zij het kind hebben gestolen, en uit emotioneel oogpunt hebben ze gelijk.



Fash en Margaretha dragen sterke punten aan, ik zou ook mijn kind terug willen hebben. Fash, sterkte met je vriend, wat je beschrijft hier wil je je ergste vijand niet aandoen. Wat een slechte mensen bestaan er toch.
<div class="forumquote">quote: Poezewoes reageerde <script language='javascript' type='text/javascript'>document.write(friendlyDateTimeFromStr('29-05-2007 03:09:29'));</script>
<hr class="forumhr" />

<div class="forumquote">quote: Krengiserweer reageerde <script language='javascript' type='text/javascript'>document.write(friendlyDateTimeFromStr('28-05-2007 23:01:37'));</script> <br /><br />Mijn voorstel is eerst  bio-ouders half jaar hier en dan kind en adoptie-ouders half jaar daar en dan adoptieouders terug naar nl en kind in india, en bellen ens schrijven en elke vakantie elkaar bezoeken. Zo heeft kind  een jaar de tijd om erst te wennen aa  nieuwe ouders en dan aan nieuw land. Alles tegelijk lijkt me wat veel, maar ik vind wel dat ie uiteindelijk bij zijn bio-ouders hoort. Ik vind echter niet dat we zomaar voorbij moeten gaan aan de pijn die dit adoptie-ouders zal doen.<br /><br /><br /></div><font color="#008000">Buiten dat me dit me bijna onmogelijk lijkt qua werk, inkomen en onderkomen: Waar is de inbreng van het kind? Wil die wel zo heen en weer geschoven worden?</font>  Waarschijnlijk niet, maar ik denk dat het kind ook niet gestolen en geadopteerd had willen worden. <br /><br /><font color="#008000">Dit lijkt mij nog steeds een oplossing die is ontworpen voor en door de volwassenen in kwestie, en niet het kind. Wat wil het kind? Op dit moment?<br /></font>Ik denk dat het kind op dit moment zal willen blijven waar het is. Kinderen hebben over het algemeen niet zo'n behoefte aan iets anders dan wat ze kennen.  Als jij morgen aan je 9-jarig dochter voorsteld om naar Limburg te verhuizen zal ze ook dat absoluut niet willen.<br />En kinderen willen ook wel eens een dagje niet naar school, Wat een kind wil en wat uiteindelijk het beste is voor zijn ontwikkeling, dat kunnen nog wel eens twee verschillende dingen zijn. Hoewel ik denk dat op zich in nederland blijven niet slechter voor zijn ontwikkeling zou zijn dan teruggaan naar de bio-ouders, vind ik  wel dat ie terugmoet. En idd omdat de ouders hun gestolen kind terug moeten krijgen.  Als jouw kind gestolen wordt dan wil je het ook terug, toch? <br /><br /></div>
<br />
<br />
Alle reacties Link kopieren
  Waarschijnlijk niet, maar ik denk dat het kind ook niet gestolen en geadopteerd had willen worden.

Dus heeft het kind maar helemaal niks meer te willen? Sorry kreng maar dit vind ik echt geen argument. Niemand wilde dat dat kind werd gestolen maar het is nu eenmaal wel gebeurd. En dan moet je dus nu wijs omgaan met de gevolgen daarvan.





Ik denk dat het kind op dit moment zal willen blijven waar het is. Kinderen hebben over het algemeen niet zo'n behoefte aan iets anders dan wat ze kennen.  Als jij morgen aan je 9-jarig dochter voorsteld om naar Limburg te verhuizen zal ze ook dat absoluut niet willen.

En kinderen willen ook wel eens een dagje niet naar school, Wat een kind wil en wat uiteindelijk het beste is voor zijn ontwikkeling, dat kunnen nog wel eens twee verschillende dingen zijn. Hoewel ik denk dat op zich in nederland blijven niet slechter voor zijn ontwikkeling zou zijn dan teruggaan naar de bio-ouders, vind ik  wel dat ie terugmoet. En idd omdat de ouders hun gestolen kind terug moeten krijgen.  Als jouw kind gestolen wordt dan wil je het ook terug, toch?





Dat kun je toch niet met elkaar vergelijken Kreng, een kind wat niet naar school wil of een kind wat niet voor een half jaar naar een wildvreemd land wil om bij wildvreemde mensen te gaan wonen?

Ik was een van de mensen die in het eerste topic aangaf dat het kind en de bio-ouders zeer zeker alle gelegenheid moeten krijgen een band op te bouwen met elkaar, en dat je daarna pas wijs kan beslissen wat goed in voor het kind. Ik sta dus wel zeker achter het idee, maar niet achter jou praktische uitwerking daarvan. En ik sta er ook niet achter om dan nu op voorhand al te beslissen wat de beste oplossing op lange termijn is.







En ja, als mijn kind gejat zou worden wil ik het ook terug, al is er 10 jaar overheen gegaan. Maar als iemand mijn kind uberhaupt iets aan zou doen ben ik ook in staat om diegene in hoogst eigen persoon naar een andere wereld te helpen. Dat zijn puur emotionele reacties. Heel begrijpelijk, maar of dat ook de beste reacties zijn voor alle betrokkenen valt nog maar te bezien.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
Over sommige dingen kun je een kind niet laten beslissen omdat het de consequenties niet kan overzien, en sommige keuzes zijn sowieso oneerlijk en moeilijk. Een gedwongen verhuizing naar het buitenland zal ook een volwasenen niet leuk vinden. <br /> Dus als je een willekeurig kind van 9 vraagt of ie liever bij de mesen blijft die hij nu als zijn ouders ziet, of dat ie naar een wildvreemd land gaat om daar bij vreemden te gaan wonen, mnatuurlijk zal het kind er dan voor kiezen om bij de adoptie-ouders te blijven. <br />Ik vind echter dat je daarmee een heel verkeerd signaal afgeeft, namelijk dat het OK is om kinderen te stelen en dat als ze maar lang genoeg ergens anders zijn, de ouders alle rechten verliezen.  Het is in het belang van het kind om m niet zo maar zonder meer met een koffer en een knuffel op het vliegtuig te zetten,  Om m langzaam te laten wennen aan het idee dat ie moet verhuizen en dat die mensen zijn familie zijn,dus moet er gezocht worden naar een manier waarop het kind eerst een band kan opbouwen met de bio-ouders, terwijl het nog bij zijn verzorg-ouders is, zodat de bio-ouders geen vreemde voor m zijn, en dat als hj voldoende aan ze gewend is, het kind teruggaat naar bio-ouders; tenzij is aangetoond dat bio-ouders incapabel zijn om voor m te zorgen.
Alle reacties Link kopieren
Poezewoes,



Als onomstotelijk vaststaat dat identiteit ( waarbij identiteit bestaat uit een naam, geboortedatum, ouders, familie, gezin, taal, cultuur, etniciteit en overtuiging) van wezenlijk belang is voor een kind.



Als onomstotelijk vaststaat dat het verkrijgen van een identiteit door adoptie niet gunstiger is dan het hebben van een oorspronkelijke identiteit ( immers: kinderen die geadopteerd zijn hebben vijf keer zoveel kans op drugsverslavingen dan kinderen die niet geadopteerd zijn en plegen drie keer vaker zelfmoord, zie bron die ik heb gepost. Of willekeurig welke andere bron die je zelf opzoekt, uit ALLE onderzoeken blijkt dat adoptiekinderen slechter functioneren dan kinderen die niet geadopteerd zijn).



Waarom vind jij dan toch dat het continueren van de adoptie meer in het belang is voor het kind dan het herstellen van de oorspronkelijke identiteit? En welke belangen weeg jij dan tegen elkaar af?
Am Yisrael Chai!
Je kunt een kind dat  eerst geadopteerd is en op zijn 9e weer terugmoet natuurlijk niet vergelijken met een kind dat nooit bij de bio-ouders is weggeweest.  Als het kind nu teruggaat naar de bio-ouders zal het niet gaan functioneren als een kind dat nooit geadopteerd is geweest, dus FV, in digt geval gaat jouw vergelijking niet op. het kind zal altijd beschadigd blijven, en waarschijnlijk zal terugplaatsen bij de bio-ouders  een moeilijk proces zijn. Aangezien dit kind al een geadopteerd kind is en terugpklaatsen die 6 jaar niet zomaar uitwist is het niet gezegd dat het kind beter af is bij zijn bio-ouders dan bij de zorg-ouders. Zoals ik eerder heb gezegd vind ik wel dat je een volkomen verkeerd signaal afgeeft naar kinderrovers en ouders met geroofde kinderen als je bepaald dat zij geen recht hebben om een band met hun kind op te bouwen.<br /><br />Soms "mislukken" adopties en word een geadopteerd kind na verloop van tijd in een ander gezin geplaatst. Ik weet niet of daar cijfers van zijn, maar ik denk dat die beter vergelijkbaar zijn met deze situatie.<br /><br /><br /><br />

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven