Actueel
alle pijlers
Heeft iedereen niet een beetje gelijk?
vrijdag 11 mei 2012 om 10:07
Hallo allemaal
Daar ben ik weer en deze keer met een vrijdagmorgenstelling. Deze luidt als volgt:
“Iedereen heeft een beetje gelijk.”
Ik zal hem even toelichten. Ik lees heel veel op dit deel van het forum en lees dan ook veel verschillende meningen over allerlei onderwerpen. Ik lees deze meningen en gedachten graag, alleen wat mij daarbij opvalt is dat veel mensen die mee discussiëren denken de wijsheid in pacht te hebben en verkondigen dat alsof mensen met andere wijsheid “domoren” zijn. Ik kan het mis hebben, maar voor mijn gevoel lees ik dat vaak tussen de regels door: “pffft, wat ben jij dom dat jij dat denkt!”
Maar hebben we allemaal niet een beetje gelijk? Komt onze wijsheid niet voort uit onze eigen belevingswereld, situatie en overtuigingen?
In de politiek komt dit ook duidelijk naar voren. De Kunduz-coalitie heeft een pakket maatregelen bedacht die aansluiten bij waarvan zij denken dat ze goed zijn voor ons land. Daar wordt door de oppositie en door mensen die de dupe zijn van de maatregelen fel op gereageerd dan wel afgebrand. De voorstanders van de maatregelen branden op hun beurt de bedachte maatregelen van de oppositie weer af. Maar voor mijn gevoel altijd met het idee van: “hoe kun je nou zo dom zijn dat te denken” “word nou eens wakker” “Julie steken zo je kop in het zand.”
Iemand gedachten hierover?
Daar ben ik weer en deze keer met een vrijdagmorgenstelling. Deze luidt als volgt:
“Iedereen heeft een beetje gelijk.”
Ik zal hem even toelichten. Ik lees heel veel op dit deel van het forum en lees dan ook veel verschillende meningen over allerlei onderwerpen. Ik lees deze meningen en gedachten graag, alleen wat mij daarbij opvalt is dat veel mensen die mee discussiëren denken de wijsheid in pacht te hebben en verkondigen dat alsof mensen met andere wijsheid “domoren” zijn. Ik kan het mis hebben, maar voor mijn gevoel lees ik dat vaak tussen de regels door: “pffft, wat ben jij dom dat jij dat denkt!”
Maar hebben we allemaal niet een beetje gelijk? Komt onze wijsheid niet voort uit onze eigen belevingswereld, situatie en overtuigingen?
In de politiek komt dit ook duidelijk naar voren. De Kunduz-coalitie heeft een pakket maatregelen bedacht die aansluiten bij waarvan zij denken dat ze goed zijn voor ons land. Daar wordt door de oppositie en door mensen die de dupe zijn van de maatregelen fel op gereageerd dan wel afgebrand. De voorstanders van de maatregelen branden op hun beurt de bedachte maatregelen van de oppositie weer af. Maar voor mijn gevoel altijd met het idee van: “hoe kun je nou zo dom zijn dat te denken” “word nou eens wakker” “Julie steken zo je kop in het zand.”
Iemand gedachten hierover?
vrijdag 11 mei 2012 om 19:38
vrijdag 11 mei 2012 om 19:45
quote:rozenstruikje schreef op 11 mei 2012 @ 19:24:
Pigbull, 'waarheden' zijn geen waarheden.
Je hebt iets wat er is gebeurd. Een feit. Hoe we er naar kijken en welke betekenis we er aan geven is onze intrepretatie. Dat kan met de werkelijkheid kloppen, maar vaak is het toch niet compleet, waardoor niet de gehele echte waarheid weergegeven wordt. Dat is een mens niet gegeven denk ik.Helemaal mee eens, misschien omschreef ik het niet duidelijk.
Pigbull, 'waarheden' zijn geen waarheden.
Je hebt iets wat er is gebeurd. Een feit. Hoe we er naar kijken en welke betekenis we er aan geven is onze intrepretatie. Dat kan met de werkelijkheid kloppen, maar vaak is het toch niet compleet, waardoor niet de gehele echte waarheid weergegeven wordt. Dat is een mens niet gegeven denk ik.Helemaal mee eens, misschien omschreef ik het niet duidelijk.
vrijdag 11 mei 2012 om 19:51
quote:ikbenik schreef op 11 mei 2012 @ 19:33:
Ik vind het toch altijd maar vreemd, wat nu precies 'waarheid'is, of 'feit', terwijl je omringd bent door kleine stukjes ervan, en dan ook nog met een vertroebelende bril op dit waarneemt en verwerkt.
Wonderlijk dat we sowieso nog in staat zijn om te communiceren als je er over nadenkt.
Als ik me iets herinner en zeg: bijv: "Ik at gisteren een appel" (Jaja; je maakt-wat-mee ), dan komen die woorden bij de luisteraar (ga er even vanuit dat die mijn taal spreekt), en die vertaalt dan die woorden in de beelden die DIE persoon er toevallig bij heeft.
Terwijl die dan mss een soort plaatje in z'n hoofd krijgt van mij (welk beeld hoort er dan bij 'mij'?), die mss een rode appel eet (terwijl het mss een groene was) in de avond, terwijl het mss de ochtend was, etc.
Al zou ik mijn herinnering met belachelijk veel details omschrijven; de ander krijgt het nooit precies zo in z'n hoofd als het beeld dat ik erbij heb. En andersom natuurlijk ook.
Sorrie, maar ik vind dat altijd een hele rare gedachte. Feitelijk Eigenlijk zit je dus de hele dag met z'n allen elkaar collectief verkeerd te begrijpen, en toch heb je het gevoel dat je echt contact hebt, en de ander 100% begrijpt.
(Verder gaat het goed met me hoor! )
Ook zoiets grappigs, ja.
Dat heb ik bijv. ook met tijd. Stel dat de klok van de baas 15 minuten voor staat, hij beweert dat jij voor de zoveelste keer te laat komt en de klok blijkt verkeerd te staan? Nu kun je daar vrij vlot achter komen door bijv. op de computer te kijken of andere astronomisch gestuurd o.i.d..
Ook zoiets waarvan je in principe een 'meetapparaat' hebt, de klok, waarop je een 'feit' zou moeten kunnen lezen, de tijd.
Hier verder ook alles oké .
Ik vind het toch altijd maar vreemd, wat nu precies 'waarheid'is, of 'feit', terwijl je omringd bent door kleine stukjes ervan, en dan ook nog met een vertroebelende bril op dit waarneemt en verwerkt.
Wonderlijk dat we sowieso nog in staat zijn om te communiceren als je er over nadenkt.
Als ik me iets herinner en zeg: bijv: "Ik at gisteren een appel" (Jaja; je maakt-wat-mee ), dan komen die woorden bij de luisteraar (ga er even vanuit dat die mijn taal spreekt), en die vertaalt dan die woorden in de beelden die DIE persoon er toevallig bij heeft.
Terwijl die dan mss een soort plaatje in z'n hoofd krijgt van mij (welk beeld hoort er dan bij 'mij'?), die mss een rode appel eet (terwijl het mss een groene was) in de avond, terwijl het mss de ochtend was, etc.
Al zou ik mijn herinnering met belachelijk veel details omschrijven; de ander krijgt het nooit precies zo in z'n hoofd als het beeld dat ik erbij heb. En andersom natuurlijk ook.
Sorrie, maar ik vind dat altijd een hele rare gedachte. Feitelijk Eigenlijk zit je dus de hele dag met z'n allen elkaar collectief verkeerd te begrijpen, en toch heb je het gevoel dat je echt contact hebt, en de ander 100% begrijpt.
(Verder gaat het goed met me hoor! )
Ook zoiets grappigs, ja.
Dat heb ik bijv. ook met tijd. Stel dat de klok van de baas 15 minuten voor staat, hij beweert dat jij voor de zoveelste keer te laat komt en de klok blijkt verkeerd te staan? Nu kun je daar vrij vlot achter komen door bijv. op de computer te kijken of andere astronomisch gestuurd o.i.d..
Ook zoiets waarvan je in principe een 'meetapparaat' hebt, de klok, waarop je een 'feit' zou moeten kunnen lezen, de tijd.
Hier verder ook alles oké .
vrijdag 11 mei 2012 om 23:27
Woorden gebruiken we met de bedoeling om met elkaar te kunnen communiceren. Daarom hebben we het over een appel óf een peer en op basis van kennisoverdracht leren we dat een appel een appel heet en een peer een peer. En zo kunnen we vragen of de ander voor ons een appel wil plukken uit de boomgaard i.p.v. een peer omdat we bijvoorbeeld meer trek hebben in een appel.
Dat zijn feiten waarin we proberen zo exact mogelijk uitsluitsel te geven over objecten om te zorgen dat we elkaar hierin blijven begrijpen.
Als we gaan vragen om een aranda en een purdeko uit diezelfde boomgaard te plukken gaat het echt niet lukken.
Hoe verder weg een woord ligt van goed waarneembare feiten, of des te onbekender een woord is, des te sneller zal men elkaar verkeerd gaan begrijpen. Een appel en een peer zijn duidelijk te onderscheiden objecten.
Houden van een ander of verliefd zijn op iemand zijn al moeilijker te definiëren begrippen. Hierin worden bepaalde kenmerken wel algemeen geaspecteerd als behorende bij het woord, maar een gevoel zal voor de één anders worden ervaren dan de ander. Hierin kunnen we bij benadering ons proberen uit te drukken omdat hierin gradaties zijn en een discussie voeren of een preciezere omschrijving van het woord. Wat versta je bijvoorbeeld onder houden van. Dit wordt voor veel woorden ook daadwerkelijk gedaan zodat opnieuw duidelijk is wat er wél en wat er níet onder wordt verstaan en over nuanceverschillen kun je het met elkaar eens of oneens zijn.
Maar een feit blijft wel een feit en ook al worden zaken soms anders ervaren, het wil nog niet zeggen dat er zoiets bestaat als verschillende werkelijkheden.
De werkelijkheid blijft hetzelfde. Een appel blijft een appel, houden van blijft houden van. Maar de één vindt een appel lekker en een ander vindt een appel vies. Dat verschil in beleving is niet hetzelfde als dat er geen gelijk of ongelijk zou zijn.
Door te zeggen dat een ieder wel een beetje gelijk hebt, ga je voorbij aan het belang van het definiëren van woorden en zorgen dat je jezelf zo duidelijk mogelijk maakt aan de ander. Zodat de ander een appel meeneemt en geen peer.
En veel communicatie gaat al mis in het dagelijks leven waarin we elkaar niet begrijpen, maar als je het hebt over politiek dan vind ik dat juist daarin men er alles aan zou moeten doen om zo zuiver en puur mogelijk naar de waarheid te blijven kijken en die zo goed mogelijk te blijven zoeken.
Het gaat in de politiek om een landsbelang. Een groot belang wat veel effect kan hebben op de mensen in het land. Daarom is het belangrijk zo goed mogelijk te zoeken naar de juiste woorden, de juiste onderzoeken en de juiste verteltrant zodat men zo dicht mogelijk bij dé waarheid blijft.
Onzin gaan verkopen kunnen we allemaal, alleen op den duur gelooft niemand elkaar meer en is het vertrouwen in elkaar weg. Zo kunnen we niet meer met elkaar communiceren en wordt een maatschappij er niet meer één van samenhang maar van individualisme waarbij je niet meer gebruik kan maken van elkanders kwaliteiten.
Juist het gebruik maken van elkaars kwaliteiten, het leren communiceren, zorgt voor welvaart, groei en stabiliteit.
Dat zijn feiten waarin we proberen zo exact mogelijk uitsluitsel te geven over objecten om te zorgen dat we elkaar hierin blijven begrijpen.
Als we gaan vragen om een aranda en een purdeko uit diezelfde boomgaard te plukken gaat het echt niet lukken.
Hoe verder weg een woord ligt van goed waarneembare feiten, of des te onbekender een woord is, des te sneller zal men elkaar verkeerd gaan begrijpen. Een appel en een peer zijn duidelijk te onderscheiden objecten.
Houden van een ander of verliefd zijn op iemand zijn al moeilijker te definiëren begrippen. Hierin worden bepaalde kenmerken wel algemeen geaspecteerd als behorende bij het woord, maar een gevoel zal voor de één anders worden ervaren dan de ander. Hierin kunnen we bij benadering ons proberen uit te drukken omdat hierin gradaties zijn en een discussie voeren of een preciezere omschrijving van het woord. Wat versta je bijvoorbeeld onder houden van. Dit wordt voor veel woorden ook daadwerkelijk gedaan zodat opnieuw duidelijk is wat er wél en wat er níet onder wordt verstaan en over nuanceverschillen kun je het met elkaar eens of oneens zijn.
Maar een feit blijft wel een feit en ook al worden zaken soms anders ervaren, het wil nog niet zeggen dat er zoiets bestaat als verschillende werkelijkheden.
De werkelijkheid blijft hetzelfde. Een appel blijft een appel, houden van blijft houden van. Maar de één vindt een appel lekker en een ander vindt een appel vies. Dat verschil in beleving is niet hetzelfde als dat er geen gelijk of ongelijk zou zijn.
Door te zeggen dat een ieder wel een beetje gelijk hebt, ga je voorbij aan het belang van het definiëren van woorden en zorgen dat je jezelf zo duidelijk mogelijk maakt aan de ander. Zodat de ander een appel meeneemt en geen peer.
En veel communicatie gaat al mis in het dagelijks leven waarin we elkaar niet begrijpen, maar als je het hebt over politiek dan vind ik dat juist daarin men er alles aan zou moeten doen om zo zuiver en puur mogelijk naar de waarheid te blijven kijken en die zo goed mogelijk te blijven zoeken.
Het gaat in de politiek om een landsbelang. Een groot belang wat veel effect kan hebben op de mensen in het land. Daarom is het belangrijk zo goed mogelijk te zoeken naar de juiste woorden, de juiste onderzoeken en de juiste verteltrant zodat men zo dicht mogelijk bij dé waarheid blijft.
Onzin gaan verkopen kunnen we allemaal, alleen op den duur gelooft niemand elkaar meer en is het vertrouwen in elkaar weg. Zo kunnen we niet meer met elkaar communiceren en wordt een maatschappij er niet meer één van samenhang maar van individualisme waarbij je niet meer gebruik kan maken van elkanders kwaliteiten.
Juist het gebruik maken van elkaars kwaliteiten, het leren communiceren, zorgt voor welvaart, groei en stabiliteit.
vrijdag 11 mei 2012 om 23:29
En ook al omschrijf je wellicht niet alles van een situatie. De situatie is gebeurd zoals deze is gebeurd. En hoe meer je je best doet om alles goed te omschrijven, alles goed te bekijken, te leren wat waarschijnlijk belangrijker is dan andere feiten, des te meer kun je ongelukken met vliegtuigen bijvoorbeeld in de toekomst voorkomen.
vrijdag 11 mei 2012 om 23:33
quote:Paekzwart schreef op 11 mei 2012 @ 23:27:
Woorden gebruiken we met de bedoeling om met elkaar te kunnen communiceren. Daarom hebben we het over een appel óf een peer en op basis van kennisoverdracht leren we dat een appel een appel heet en een peer een peer. En zo kunnen we vragen of de ander voor ons een appel wil plukken uit de boomgaard i.p.v. een peer omdat we bijvoorbeeld meer trek hebben in een appel.
Dat zijn feiten waarin we proberen zo exact mogelijk uitsluitsel te geven over objecten om te zorgen dat we elkaar hierin blijven begrijpen.
Als we gaan vragen om een aranda en een purdeko uit diezelfde boomgaard te plukken gaat het echt niet lukken.
Hoe verder weg een woord ligt van goed waarneembare feiten, of des te onbekender een woord is, des te sneller zal men elkaar verkeerd gaan begrijpen. Een appel en een peer zijn duidelijk te onderscheiden objecten.
Houden van een ander of verliefd zijn op iemand zijn al moeilijker te definiëren begrippen. Hierin worden bepaalde kenmerken wel algemeen geaspecteerd als behorende bij het woord, maar een gevoel zal voor de één anders worden ervaren dan de ander. Hierin kunnen we bij benadering ons proberen uit te drukken omdat hierin gradaties zijn en een discussie voeren of een preciezere omschrijving van het woord. Wat versta je bijvoorbeeld onder houden van. Dit wordt voor veel woorden ook daadwerkelijk gedaan zodat opnieuw duidelijk is wat er wél en wat er níet onder wordt verstaan en over nuanceverschillen kun je het met elkaar eens of oneens zijn.
Maar een feit blijft wel een feit en ook al worden zaken soms anders ervaren, het wil nog niet zeggen dat er zoiets bestaat als verschillende werkelijkheden.
De werkelijkheid blijft hetzelfde. Een appel blijft een appel, houden van blijft houden van. Maar de één vindt een appel lekker en een ander vindt een appel vies. Dat verschil in beleving is niet hetzelfde als dat er geen gelijk of ongelijk zou zijn.
Door te zeggen dat een ieder wel een beetje gelijk hebt, ga je voorbij aan het belang van het definiëren van woorden en zorgen dat je jezelf zo duidelijk mogelijk maakt aan de ander. Zodat de ander een appel meeneemt en geen peer.
.Mooi.
Woorden gebruiken we met de bedoeling om met elkaar te kunnen communiceren. Daarom hebben we het over een appel óf een peer en op basis van kennisoverdracht leren we dat een appel een appel heet en een peer een peer. En zo kunnen we vragen of de ander voor ons een appel wil plukken uit de boomgaard i.p.v. een peer omdat we bijvoorbeeld meer trek hebben in een appel.
Dat zijn feiten waarin we proberen zo exact mogelijk uitsluitsel te geven over objecten om te zorgen dat we elkaar hierin blijven begrijpen.
Als we gaan vragen om een aranda en een purdeko uit diezelfde boomgaard te plukken gaat het echt niet lukken.
Hoe verder weg een woord ligt van goed waarneembare feiten, of des te onbekender een woord is, des te sneller zal men elkaar verkeerd gaan begrijpen. Een appel en een peer zijn duidelijk te onderscheiden objecten.
Houden van een ander of verliefd zijn op iemand zijn al moeilijker te definiëren begrippen. Hierin worden bepaalde kenmerken wel algemeen geaspecteerd als behorende bij het woord, maar een gevoel zal voor de één anders worden ervaren dan de ander. Hierin kunnen we bij benadering ons proberen uit te drukken omdat hierin gradaties zijn en een discussie voeren of een preciezere omschrijving van het woord. Wat versta je bijvoorbeeld onder houden van. Dit wordt voor veel woorden ook daadwerkelijk gedaan zodat opnieuw duidelijk is wat er wél en wat er níet onder wordt verstaan en over nuanceverschillen kun je het met elkaar eens of oneens zijn.
Maar een feit blijft wel een feit en ook al worden zaken soms anders ervaren, het wil nog niet zeggen dat er zoiets bestaat als verschillende werkelijkheden.
De werkelijkheid blijft hetzelfde. Een appel blijft een appel, houden van blijft houden van. Maar de één vindt een appel lekker en een ander vindt een appel vies. Dat verschil in beleving is niet hetzelfde als dat er geen gelijk of ongelijk zou zijn.
Door te zeggen dat een ieder wel een beetje gelijk hebt, ga je voorbij aan het belang van het definiëren van woorden en zorgen dat je jezelf zo duidelijk mogelijk maakt aan de ander. Zodat de ander een appel meeneemt en geen peer.
.Mooi.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 12 mei 2012 om 00:51
Eens.
Ook als er geen landbelang aan vast zit trouwens. Genuanceerde (en bewust zijn van je) communicatie is belangrijk. En afstemming over definities ook. Taal is veranderlijk. Dus moet je wel blijven praten en afstemmen. (Zeker over complexe begrippen als 'houden-van' )
Ik verbaas me er alleen over dat als er idd één absolute werkelijkheid is (ga ik maar even vanuit ), en alle mensen er enkel 1 beperkt stukje van mee krijgen, dat we dan toch verbondenheid voelen. Eenheid ervaren. Ik denk vooral door allerlei aannames.
Als ik alleen al nadenk over hoeveel dingen in mijn leven ik AANNEEM van anderen en hoeveel ik puur en alleen zelf WAARNEEM...dan is mijn eigen waarneming mss hooguit 1%.
En dan nog is mijn waarneming gekleurd. (Door normen/waarden/leeftijd/tijdsbeeld/geslacht/opvoeding etc)
Het verbaast me dat ik de wereld om me heen zo vanzelfsprekend als één geheel ervaar.
Ik ga er maar vanuit dat alles wat me ooit verteld is in de geschiedenislessen waar gebeurd is. (Zou goed kunnen dat er stiekem helemaal geen pterodactylus bestaan heeft. Weet ik veel. )
Ik ga er maar vanuit dat de wereld rond is.
Dat er mensen op de maan geweest zijn.
Dat het journaal mij niet voorliegt.
Ik neem het in vertrouwen tot me als een baby die braaf zijn flesje drinkt.
Dat zijn allemaal aannames die mij een beeld geven van de wereld, maar die ik maar moet geloven op basis van wat men me zegt.
(Niet dat ik denk dat het allemaal 1 groot complot is ofzo, hoor, haha! Maar het verbaast me dat het allemaal soms zoveel breder en complexer is dan dat ik bij machte ben om me voor te stellen.)
Ook als er geen landbelang aan vast zit trouwens. Genuanceerde (en bewust zijn van je) communicatie is belangrijk. En afstemming over definities ook. Taal is veranderlijk. Dus moet je wel blijven praten en afstemmen. (Zeker over complexe begrippen als 'houden-van' )
Ik verbaas me er alleen over dat als er idd één absolute werkelijkheid is (ga ik maar even vanuit ), en alle mensen er enkel 1 beperkt stukje van mee krijgen, dat we dan toch verbondenheid voelen. Eenheid ervaren. Ik denk vooral door allerlei aannames.
Als ik alleen al nadenk over hoeveel dingen in mijn leven ik AANNEEM van anderen en hoeveel ik puur en alleen zelf WAARNEEM...dan is mijn eigen waarneming mss hooguit 1%.
En dan nog is mijn waarneming gekleurd. (Door normen/waarden/leeftijd/tijdsbeeld/geslacht/opvoeding etc)
Het verbaast me dat ik de wereld om me heen zo vanzelfsprekend als één geheel ervaar.
Ik ga er maar vanuit dat alles wat me ooit verteld is in de geschiedenislessen waar gebeurd is. (Zou goed kunnen dat er stiekem helemaal geen pterodactylus bestaan heeft. Weet ik veel. )
Ik ga er maar vanuit dat de wereld rond is.
Dat er mensen op de maan geweest zijn.
Dat het journaal mij niet voorliegt.
Ik neem het in vertrouwen tot me als een baby die braaf zijn flesje drinkt.
Dat zijn allemaal aannames die mij een beeld geven van de wereld, maar die ik maar moet geloven op basis van wat men me zegt.
(Niet dat ik denk dat het allemaal 1 groot complot is ofzo, hoor, haha! Maar het verbaast me dat het allemaal soms zoveel breder en complexer is dan dat ik bij machte ben om me voor te stellen.)
zaterdag 12 mei 2012 om 11:37
zaterdag 12 mei 2012 om 12:11
Nee, klopt, Pigbull; interessant om over na te denken.
Veel 'feiten' zijn aannames. Je denkt van "oh, natuurlijk; we zijn als vissen ooit het land op gekropen en geëvolueerd tot de mensaap die we nu zo'n beetje zijn..." en er zijn allerlei feiten (vondsten?) die deze theorie bevestigen. Terwijl dat eigenlijk een hele rare abstracte gedachte is.
Maar als iedereen het roept, wie ben ik om te roepen dat het NIET zo is.
Maar ja. Het BLIJFT een aanname. Iets dat ik zomaar na-echo omdat me dat ooit is gezegd, zonder dat ik er zelf proefondevindelijk achter ben gekomen. En met mij de rest vd mensheid. Kun je wel met bewijzen komen, maar eens in de zoveel jaar wordt er ineens weer ander bewijs gevonden die dan weer deze theorie onderuit lijkt te halen. Blijken we toch weer van een net iets andere aap af te stammen. Of een eigen tak van oorsprong te hebben.
Als ze mij van kleins af aan hadden gezegd dat we met z'n allen op een levensgrote kubus wonen, had ik dat nu ook geloofd.
Als ze je grootbrengen met het geloof in reïncarnatie, dan geloof je hier (meestal) zelf ook in. Als ze je grootbrengen met de normen en waarden van de KKK, dan zul je deze overtuigingen lang met je meedragen. Als ze erg uitgesproken zijn zul je sneller in je omgeving merken dat anderen een andere mening hebben, mss dat je je dan meer bewust bent van de mening van een ander, en wie weet kom je er na jarenlang discussiëren er achter dat jouw visie bijstelling nodig heeft.
Maar voor het merendeel vd mensen geldt denk ik dat ze de opvattingen uit het ouderlijk gezin al dan niet bewust overnemen.
Net als alle leerstof van het onderwijs. En dus ook dat de aarde rond is, wij vd apen afstammen, die pterodactylus bestaan heeft etc.
Veel 'feiten' zijn aannames. Je denkt van "oh, natuurlijk; we zijn als vissen ooit het land op gekropen en geëvolueerd tot de mensaap die we nu zo'n beetje zijn..." en er zijn allerlei feiten (vondsten?) die deze theorie bevestigen. Terwijl dat eigenlijk een hele rare abstracte gedachte is.
Maar als iedereen het roept, wie ben ik om te roepen dat het NIET zo is.
Maar ja. Het BLIJFT een aanname. Iets dat ik zomaar na-echo omdat me dat ooit is gezegd, zonder dat ik er zelf proefondevindelijk achter ben gekomen. En met mij de rest vd mensheid. Kun je wel met bewijzen komen, maar eens in de zoveel jaar wordt er ineens weer ander bewijs gevonden die dan weer deze theorie onderuit lijkt te halen. Blijken we toch weer van een net iets andere aap af te stammen. Of een eigen tak van oorsprong te hebben.
Als ze mij van kleins af aan hadden gezegd dat we met z'n allen op een levensgrote kubus wonen, had ik dat nu ook geloofd.
Als ze je grootbrengen met het geloof in reïncarnatie, dan geloof je hier (meestal) zelf ook in. Als ze je grootbrengen met de normen en waarden van de KKK, dan zul je deze overtuigingen lang met je meedragen. Als ze erg uitgesproken zijn zul je sneller in je omgeving merken dat anderen een andere mening hebben, mss dat je je dan meer bewust bent van de mening van een ander, en wie weet kom je er na jarenlang discussiëren er achter dat jouw visie bijstelling nodig heeft.
Maar voor het merendeel vd mensen geldt denk ik dat ze de opvattingen uit het ouderlijk gezin al dan niet bewust overnemen.
Net als alle leerstof van het onderwijs. En dus ook dat de aarde rond is, wij vd apen afstammen, die pterodactylus bestaan heeft etc.
zaterdag 12 mei 2012 om 12:15
quote:Pigbull schreef op 12 mei 2012 @ 11:37:
Heel interessant, deze discussie!
Neem nou het ontstaan van de aarde, lijkt mij een feit. Voor een Christen is de waarheid dat God deze heeft geschapen met alles wat er op leeft. Voor een wetenschapper is de oerknal het juiste antwoord. Wie heeft gelijk?
Dat weet niemand.
(Behalve God )
Heel interessant, deze discussie!
Neem nou het ontstaan van de aarde, lijkt mij een feit. Voor een Christen is de waarheid dat God deze heeft geschapen met alles wat er op leeft. Voor een wetenschapper is de oerknal het juiste antwoord. Wie heeft gelijk?
Dat weet niemand.
(Behalve God )
