Actueel
alle pijlers
Honger in Afrika erger dan ooit!
woensdag 7 mei 2008 om 14:50
donderdag 8 mei 2008 om 08:28
:
Mij maakt het niet uit dat MTV het doet en dat dat hypocriet zou zijn. Het is een methode die werkt en die zorgt dat armoedeproblemen onder de aandacht komen van jongeren, en dat het uit het geitenwollensokken-hoekje komt.
Ja, maar mijn probleem is dat wanneer je iets 'hip' maakt, het ook weer uit de mode kan raken, dat lijkt me niet de bedoeling. (Verder nog: hoe weet je of iets werkt?). Ik ben het ook eens dat bewustwording op alle lagen van de bevolking nodig is, maar is het niet raar dat een tv zender waar het alleen maar normaal om uiterlijk vertoon gaat (ik bedoel programma's als 'Cribs', 'my super sweet sixteen' enzo, dus waar het alleen maar gaat om grote huizen en dure feesten) dan ook nog effe iets aan 'bewustwording' doet. Ik hoor misschien niet tot de doelgroep, maar als ik het hypocriet vind, lijkt me dat ik niet de enige ben. Ik bedoel, MTV lijkt wel commitment te tonen, maar advertenties van onethische bedrijven zie ik ze zo snel nog niet boycotten. Nou, dan ben ik 'not impressed'.
Het doet mij denken aan de begin jaren negentig, toen het milieu ook 'hot' was en ineens alles mileuvriendelijk was (od dat werd beweerd). Dat waaide naar een paar jaar ook weer over. En ik denk dat we met zaken te maken hebben die veels te belangrijk zijn om als een modegril weer voorbij te waaien. Verder zijn het complexe problemen waar we het hier over hebben. Daarover nadenken zou ik erg stimuleren en kan ik niet natuurlijk niet afkeuren, maar om het erbij te houden dat een leuk filmpje oploaden vet bijdraagt....ik weet niet. Ik vind optimisme heel erg belangrijk, niemand heeft er wat aan als we met zijn alleen alleen maar pessimistisch zijn, maar er moet ook nog wat sunstantieels overblijven als je het hippe jasje er af haalt (Misschien kom ik ook een beetje erg negatief over in mijn postings, maar gemarketingde bewustwording zoals hier, dat valt gewoon slecht bij mij).
Het armoedeprobleem wordt niet opgelost door ngo's en andere weldoeners die uit roeping gaan werken tegen een hongerloon (no pun intended). Er moeten mensen komen die een dure MBA hebben gehaald en heel goed weten wat ze doen ipv alleen antropologen die een beetje bij hobbyen.
Die logica van je volg ik niet. Ik ben het met je eens hoor, dat er professionals nodig zijn, maar trek je dat dan aan met een 'Hipperdepip, armoedebestrijding is echt vet cool, want ik zag het Cameron Diaz doen op MTV' aanpak? Ik moet ook zeggen dat ik van sommige professionals ook echt niet onder de indruk ben hoor. Moet denken aan dat ze bij een FAO, een plek waar je toch bewusten en ge-engageerde professionals zou verwachten, op zijn minst zou denken dat ze een beetje aan recycling doen op het kantoor en eerlijke koffie enzo. Maar dat valt reuze tegen. Als ze dat dan niet eens op micro-schaal binnen eigen organisatie kunnen doen, nou dan vind ik dat een slecht teken voor hoe men op macro-schaal denkt daar.
En er moet een bewustwording zijn onder allerlei lagen van de bevolking. En ik zie niet in waarom dat alleen in campagnes type dikke buikjes en vliegen in de ogen en die zieligerds hebben hulp nodig kan. Dus GO MTV!!
Weer een tegenstelling die ik niet volg. Alsof je dat alleen het ene of het andere kan. Campanges die alleen op schulgevoel spelen, daar hou ik helemaal niet van (of dat nou zeehndjes met grote ogen zijn, of hongerbuikjes).
Ik zou liever zien dat lessen over duurzaamheid en onze impact op de rest van de wereld bij maatschappijleer zouden worden behandeld. Of bij economie. Ik ben zelf betrokken bij duurzamheid onderwijs voor eerstejaars. Een van de belangrijkste dingen die (vind ik) we behandelen is dat er erg veel grijze gebieden zijn. Tuurlijk, spulletjes van illegaal tropisch hardhout, in elkaar geflanst door 5 jarigen in een kelder zonder daglicht voor 5 cent per dag, dat is hartstikke fout. En een zelfgebreide trui, van lokale, biologische wol, zonder schadelijke verfstoffen is vrij ok (misschien niet mode, maar toch). Maar alles daartussen, dat zijn gewoon moeilijke dingen om te beslissen of je het zelf ok vind of niet. En dat is ook niet erg, want het zijn moeilijke vraagstukken. Dus, vind ik moet je jongeren leren om krititsch te kijken en vragen te stellen over hun gedrag, of hoe iets is gemaakt. Dat lijkt me een stuk nuttiger dan armoedebestrijding vet cool maken, alleen maar omdat het vet cool zou zijn.
En wat ook interessant is, en iets minder glamorous en delicious: Jeffrey Sachs - het einde van de armoede. http://www.nl.bol.com/is-...004002621493&Section=BOOK
donderdag 8 mei 2008 om 08:49
En nu ik toch bezig ben cynisch te zijn.....:)
Waarom moeten er altijd weer beroemde mensen met hun beroemde bakkus in die campagnes zitten? Waarom is het zo interessant dat Brtiney Speasr, of Wendy van Dijk, of een of ander slecht boybandje tegen honger in de wereld is?
Is een probeem pas erg als een of andere acteur zich er tegenaan bemoeit?
Ik kreeg ook ontzettende jeuk toen ik een keertje Floortje Dessing op tv zag reken over klimaatverandereing en CO2 uitstoot. Floortje fucking Dessing van wie we eerst de hele wereld over moesten reizen om al die fantastische '101 plaatsen die je echt gezien moet hebben' dan ook echt te gaan zien. En die gaat mij dan de les lezen over CO2 uitstoot? Ik dacht het niet hoor.....erg ongeloofwaardig vind ik dat.
Is het niet veel interessanter wat mensen die aan deze problemen werken er over te zeggen hebben? (trouwens, op big picture tv kun je wel 'professionals' met interessante meningen vinden)
Waarom moeten er altijd weer beroemde mensen met hun beroemde bakkus in die campagnes zitten? Waarom is het zo interessant dat Brtiney Speasr, of Wendy van Dijk, of een of ander slecht boybandje tegen honger in de wereld is?
Is een probeem pas erg als een of andere acteur zich er tegenaan bemoeit?
Ik kreeg ook ontzettende jeuk toen ik een keertje Floortje Dessing op tv zag reken over klimaatverandereing en CO2 uitstoot. Floortje fucking Dessing van wie we eerst de hele wereld over moesten reizen om al die fantastische '101 plaatsen die je echt gezien moet hebben' dan ook echt te gaan zien. En die gaat mij dan de les lezen over CO2 uitstoot? Ik dacht het niet hoor.....erg ongeloofwaardig vind ik dat.
Is het niet veel interessanter wat mensen die aan deze problemen werken er over te zeggen hebben? (trouwens, op big picture tv kun je wel 'professionals' met interessante meningen vinden)
donderdag 8 mei 2008 om 09:46
Nijntje, Unicef is ook van de VN.
Mocht dit idd waar zijn dan weet ik niet waar ik mee bezig ben, voorlichting geven aan kinderen op lagere scholen terwijl het geld evt aan de grote bazen verspilt wordt.
Yasmijn doet heel goed werk, daar twijfel ik geen moment aan.
Heejhallo, de beroemde mensen nemen ze aan omdat dan mensen er naar kijken/luisteren.
Neem Marco Borsato met Warchild (hij geeft zelf geld uit als hij daar overnacht, zijn geld welteverstaan).
Mocht dit idd waar zijn dan weet ik niet waar ik mee bezig ben, voorlichting geven aan kinderen op lagere scholen terwijl het geld evt aan de grote bazen verspilt wordt.
Yasmijn doet heel goed werk, daar twijfel ik geen moment aan.
Heejhallo, de beroemde mensen nemen ze aan omdat dan mensen er naar kijken/luisteren.
Neem Marco Borsato met Warchild (hij geeft zelf geld uit als hij daar overnacht, zijn geld welteverstaan).
donderdag 8 mei 2008 om 10:53
Nijntje, ik heb daar echt gelijk in. Ontwikkelingswerk op grote schaal werkt echt niet. Al 40 jaar niet.
En graag dat biertje
Ik zal even wat interessante artikelen opzoeken over dit onderwerp, zelfs (geschoolde)Afrikanen smeken het westen om te stoppen met geld geven op grote schaal, want ook zij zien dat het niet werkt.
En de niet-geschoolde Afrikanen hebben geen idéé,
Tijdens hongersnoden worden er zakken meel uit vliegtuigjes gegooid. That's it.
Zelf gezien.
Geld wat wij sturen met zo'n hongerkind met een gironummer in beeld?
Forget about it.
Of vorig jaar toen in Noord Kenia een enorme hongersnood was (gruweljk om te zien) dat Nieuw Zeeland wel even een vliegtuig hondekoekjes wilde sturen, dat is zo voedzaam voor de arme hongerbuikjes.
De Keniaanse kranten stonden vol spotprenten en ingezonden brieven.
Ik ben dol op dat land, het is mijn tweede vaderland, maar stop met zoveel geld geven op grote schaal!!!!!
Want ze kúnnen zichzelf wel redden! Die corrupte gekken moeten eerst weg!
Die stoppen hun eigen zakken vol en laten de bevolking verkommeren. Het interesseert ze geen reet.
Dus doe mij maar kleine projectjes en microkredietjes. Klein duwtje in de rug.
En graag dat biertje
Ik zal even wat interessante artikelen opzoeken over dit onderwerp, zelfs (geschoolde)Afrikanen smeken het westen om te stoppen met geld geven op grote schaal, want ook zij zien dat het niet werkt.
En de niet-geschoolde Afrikanen hebben geen idéé,
Tijdens hongersnoden worden er zakken meel uit vliegtuigjes gegooid. That's it.
Zelf gezien.
Geld wat wij sturen met zo'n hongerkind met een gironummer in beeld?
Forget about it.
Of vorig jaar toen in Noord Kenia een enorme hongersnood was (gruweljk om te zien) dat Nieuw Zeeland wel even een vliegtuig hondekoekjes wilde sturen, dat is zo voedzaam voor de arme hongerbuikjes.
De Keniaanse kranten stonden vol spotprenten en ingezonden brieven.
Ik ben dol op dat land, het is mijn tweede vaderland, maar stop met zoveel geld geven op grote schaal!!!!!
Want ze kúnnen zichzelf wel redden! Die corrupte gekken moeten eerst weg!
Die stoppen hun eigen zakken vol en laten de bevolking verkommeren. Het interesseert ze geen reet.
Dus doe mij maar kleine projectjes en microkredietjes. Klein duwtje in de rug.
yasmijn wijzigde dit bericht op 08-05-2008 10:56
Reden: narcose werkt lang na
Reden: narcose werkt lang na
% gewijzigd
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
donderdag 8 mei 2008 om 11:27
Ik weet dat het zo werkt, maar ik snap het niet, of beter ik vind het raar dat het zo werkt! Ik snap aan dew ene kant wel dat bekende mensen soms hun bekende kop willen inzetten voor het goede doel. Maar ik hecht er zelf niet zoveel waarde aan.
In een satirisch Brits tv programma in de jaren 90 zag ik eens hoe ze bekende britten voor de camera vanalles konden laten zeggen. Het ging over een drugs die ze hadden verzonnen en er zag er geel uit . "Cake, it's a made drug, it's made up with chemicals" Zoiets. Je kan dus veel bekende mensen vanalles in de camarea laten zeggen.
Het was eignelijk vooral omdat je op die pagina van globalicious hippe bekende mensen in een filmpje ziet (Skin, een Outkast zanger, Britney Spears etc). Tja, denk ik dan, als ik echt wat wil weten over armoedebetrijding, dan luister ik liever naar een specialist.
Het gaat mij erom eigenlijk dat een ingewikkeld probleem gebracht wordt op een manier dat het maar leuk en gezellig en hip met een paar bekende gezichten erbij moet zijn.
Het onderwerp verdient het volgens mij om beter en genuanceerder over na te denken dan dat,
donderdag 8 mei 2008 om 11:31
Aan marco heb ik overigens helemaal geen hekel, integendeel. Ik heb het idee dat hij ook echt ambassadeur voor warchild is omdat het uit zijn hart komt. Maar er zijn idd een hele hoop bekende mensen waar ik me dood aan irriteer als ze weer eens hun kop op tv bij een goed doel gaan zitten.
Een documentaire over gewone nederlanders die vrijwilligerswerk doen en laten zien wat hun stichitng doen bereikt bij mij eerlijk gezegd veel meer.
Een documentaire over gewone nederlanders die vrijwilligerswerk doen en laten zien wat hun stichitng doen bereikt bij mij eerlijk gezegd veel meer.
donderdag 8 mei 2008 om 11:38
Inderdaad! Het zal ook wel vaak oprechte betrokkenheid zijn hoor, daar niet van. Maar je moet er natuurlijk niet meer van maken dan het is. Ik ken iemand die in Zuid-Amerika (daar woont hij) al jaren bezig is met natuur bescherming. MTV heeft een keer met Cameron Diaz en Drew Barrymore een programma gemaakt waar hij werkt. Tja, en dan staat er in de glamour pers hoe geweldig dat wel niet van die twee actrices is, terwijl de echte inzet natuurlijk van de natuurbeschermers ter plaatse komt.
En dat vind ik dus gek.
donderdag 8 mei 2008 om 12:24
donderdag 8 mei 2008 om 12:39
Steph, ik heb er helaas met mijn neus bovenop gestaan om het te kunnen bevestigen. Ik heb zelf toen met een kleiner project meegedaan, maar dat werd door de grote organisaties zo tegengewerkt, dat we onverrichter zaken weer terug moesten. Een megadomper kan ik je vertellen.
Yasmijn, mail je me nog 'even' je verhaal door?
Yasmijn, mail je me nog 'even' je verhaal door?
donderdag 8 mei 2008 om 13:20
William Easterly: 'Ontwikkelingshulp moet op de schop'
De Amerikaanse econoom William Easterly geldt als een van de felste critici van ontwikkelingshulp. ‘We gaven 2,3 biljoen dollar uit aan hulp en nog steeds sterven vijf miljoen mensen aan malaria. We hebben niet meer hulp nodig, wel betere hulp.'
Afgelopen najaar was William Easterly (50) nog even hier. Easterly - baardje, sandalen, wollen trui en een en al beminnelijkheid bezocht Nederland voor de promotie van zijn bestseller The White Man's Burden, met als ondertitel Waarom heeft ontwikkelingshulp meer kwaad dan goed gedaan?. Een boek waarin Easterly, ooit topeconoom bij de Wereldbank, felle kritiek levert op de manier waarop we onze hulp aan de derde wereld organiseren. Niet minder dan 2,3 biljoen dollar, zegt Easterly, stopten we de afgelopen vijftig jaar in ontwikkelingshulp. Maar het lukte ons niet om de armsten aan een muskietennet van drie euro te helpen. En zo sterft elke dertig seconden een Afrikaans kind aan malaria.
Voor alle duidelijkheid: u bent niet tégen de hulp. ‘Integendeel. Ik wil niets liever dan dat de armsten uit hun armoede ontsnappen. En ik denk dat wij hen daarbij kunnen en moeten helpen. Het probleem is dat we, met 2,3 biljoen dollar, niets hebben bereikt. De hulp moet op de schop. En liefst zo snel mogelijk.'
De titel van uw boek, The White Man's Burden, verwijst naar een gedicht uit de koloniale tijd. Blijkbaar ziet u ontwikkelingshulp als een directe voortzetting van die periode. En de ondertitel laat geen andere conclusie toe dan dat we met-een met de hulp moeten stoppen. ‘Toen ik bezig was met het onderzoek voor dit boek, overwoog ik inderdaad of stoppen met de hulp niet het beste zou zijn. Gaandeweg ging ik er anders over denken. Want hulp kan wel degelijk iets aan de ellende doen. Je kunt mensen inenten, diarree bestrijden, waterputten slaan, leraren opleiden. Maar op dit moment beslist de Wereldbank in Washington feitelijk hoe een Afrikaans land zijn economie moet inrichten, anders krijgt het geen cent. Dat ís toch kolonialisme?'
Voor alle duidelijkheid: u bent dus vooral kritisch op de officiële ontwikkelingshulp van de Wereldbank? ‘Ja, daar zitten al mijn voormalige collega's die nooit een gewone Afrikaan zien. Die op zijn best heen en weer vliegen tussen Washington en de Afrikaanse hoofdsteden, maar hun hotels met airconditioning nooit verlaten.'
Nu bedroeg de officiële hulp van het Westen vorig jaar ongeveer honderd miljard dollar. Daarvan beheert de Wereldbank ongeveer twintig miljard. Ook particulieren, bedrijven, kerken en ontwikkelingsorganisaties geven ongeveer honderd miljard. Bovendien sturen migranten jaarlijks meer dan tweehonderd miljard terug naar huis. Feitelijk coördineert de Wereldbank dus rond de vijf procent van alle hulp. U bespreekt dus niet de overige 95 procent? ‘Nee, ik richt me louter op die officiële hulp. Dat is immers ons belastinggeld. En wanneer activisten als Bob Geldof en Bono om meer hulp roepen, dan gaat het hen óók om die officiële hulp. Met twintig miljard in de hand heeft de Wereldbank enorme invloed op landen.
Het migrantengeld zie ik niet als hulp, veel gaat toch naar de directe families. Wat niet wegneemt dat rijke landen er goed aan zouden doen om meer arbeidsmigranten op hun markten toe te laten. Niet alleen moeten mensen vrij zijn om te werken waar en wanneer ze willen; met het geld dat migranten terugsturen trekken ze talloze achterblijvers uit de armoede.'
Neem dat grote plan van de VN, de Millenniumdoelen. Daarmee willen ze een einde maken aan extreme armoede voor 2015. Alle kinderen naar school, einde aan de verspreiding van aids en malaria. Dat is toch mooi? ‘Jazeker, maar iedereen weet nu al dat we die doelen niet zullen bereiken. Al sinds de jaren zeventig stelt de hulpindustrie zich dit soort doelen. In 2000 hadden we de hele wereld van schoon water moeten voorzien. Nog steeds sterven miljoenen mensen omdat ze besmet water drinken. Volgens een ander VN-plan hadden tien jaar geleden alle kinderen ter wereld op school moeten zitten. Vandaag is dat nog maar tachtig procent.'
Hoe verklaart u die gebrekkige vooruitgang? ‘Ontwikkelingshulp gaat altijd vergezeld van dwingende aanwijzingen. Ook de Millenniumdoelen zijn bedacht door experts uit New York en Washington. Zij menen precies te weten wat de overheid van een land als Namibië of Burkina Faso moet doen. Maar ze hebben geen idéé wat er werkelijk in zo'n land aan de hand is. Die planners hebben een foute mentaliteit. Ze zijn zo overtuigd van hun gelijk, dat ze maar amper willen evalueren of monitoren om hun koers bij te stellen of stop te zetten. Daarom stapelen zij fouten op fouten. En Jeffrey Sachs, de bedenker van de Millenniumdoelen, is de grootste planner van allemaal. Wanneer we niets veranderen gaat er weer 2,3 biljoen doorheen zonder veel resultaten op te leveren.'
Die 2,3 biljoen dollar komt doorlopend in uw verhaal terug. Maar is dat wel zo'n hoog bedrag? Uw voormalige collega bij de Wereldbank Joseph Stiglitz berekende dat alleen al de oorlog in Irak 2 biljoen dollar kost. ‘Voor de westerse wereld is 2,3 biljoen misschien niet veel. Het probleem is dat miljarden armen niets van dat geld te zien krijgen. Het is toch idioot dat het niet lukt om dat anti-diarreemedicijn van tien cent bij een stervend kind te krijgen? Miljoenen arme mensen gaan niet dood doordat er te weinig geld is, maar doordat het geld hen niet bereikt.'
Laten we nu eens naar die 2,3 biljoen kijken. Dat bedrag is uitgegeven in vijftig jaar en was bestemd voor zo'n 2,5 miljard arme mensen. Dat betekent dat de gemiddelde arme nooit op meer dan zes cent per dag mocht rekenen. Bovendien was het meeste ontwikkelingsgeld niet bestemd voor de bestrijding van armoede. Het ging naar subsidies voor het westerse bedrijfsleven of naar de bankrekening van dictators om hen zo in het westerse kamp te houden. Feitelijk kon de arme op niet meer rekenen dan drie of vier cent per dag. En daarvoor koop je nog geen snee brood. Laat staan een muskietennet. [Even is het stil. Easterly kijkt de verslaggever vorsend aan. Dan gaat zijn hand onder zijn trui en komt een rekenmachientje tevoorschijn. Hij rekent het bedrag na. Zwijgt. En zegt dan het volgende.] ‘Tja, inderdaad. Wanneer je het zo bekijkt is het inderdaad niet veel. Nee, met zes cent per dag kom je inderdaad niet ver.' [Hij rekent het nog eens na. Dan herneemt hij zich.] ‘Maar bedenk wel dat de hulp gemiddeld één vijfde uitmaakt van het budget van het gemiddelde ontwikkelingsland. In dat opzicht is het natuurlijk wel een enorm bedrag, waarmee veel bereikt had kunnen worden.' De calculator verdwijnt weer onder de trui.
Neem een straatarm Afrikaans land als Malawi, ongeveer net zo groot als Nederland. Malawi heeft een overheidsbudget van 1,2 miljard. Daarvan is 400 miljoen hulpgeld. Dat is maar liefst een dérde. Maar wat kun je met 400 miljoen? In Nederland werd voor 400 miljoen het UWV verbouwd. 400 miljoen kost ook het nieuwe treintje tussen Gouda en Leiden. Met dit soort bedragen kun je vrijwel niets in een land waar álles ontbreekt, van fatsoenlijke ziekenhuizen tot scholen en waterleidingen. ‘Had Malawi dat geld gestoken in het aanjagen van de economie dan was er waarschijnlijk iets van economische groei tot stand gekomen. Maar om de een of andere reden is dat niet gebeurd. En dat is overal hetzelfde: het geld is er wel, maar de economieën groeien niet.'
U gaat er als vanzelfsprekend van uit dat ontwikkelingshulp economische groei in Afrika moet bevorderen. Klopt dit uitgangspunt wel? ‘Wanneer een economie groeit, verdwijnt ook de armoede. Het probleem is dat het ons niet lukt om vanachter een tekentafel in Washington de economie van, zeg, Congo aan te jagen.'
Maar klopt dat uitgangspunt wel? Moet de hulp zich exclusief richten op het stimuleren van de economie? Kennis, gezondheid en schoon water zijn toch waarden in zichzelf? ‘Omdat hulp toch geen economische groei kan bevorderen, moeten we dat ook niet langer proberen. Het is inderdaad verstandiger om direct in te zetten op de bestrijding van analfabetisme, malaria en honger.'
Wil Jeffrey Sachs met zijn Millenniumdoelen niet hetzelfde? Een einde maken aan kinder- en moedersterfte, het verstrekken van aidsremmers. Zo concreet is het toch? ‘Ik word niet vrolijk van de manier waarop die doelen worden aangepakt. Jeffrey Sachs wil alles van bovenaf regelen. Hij selecteerde in Afrika twaalf dorpen die hij van alles wil voorzien, van internet tot zonne-energie, om zo aan te tonen dat je op dezelfde manier heel Afrika kunt ontwikkelen. Die Millenniumdorpen zijn weer bedacht door academici, wat de Afrikaanse dorpelingen ervan vinden doet er niet toe. Zoiets kan niet werken.'
Ik bestrijd uw weergave van Sachs' Millenniumdorpen. Vorig jaar schreef ik een reportage voor dit weekblad over een van die dorpen en wat me opviel was dat de Malawiaanse ontwikkelingswerker die door Sachs was aangesteld, heel nauw met de dorpsbevolking samenwerkte. En dat alle verrichtingen stap voor stap werden bestudeerd en geëvalueerd. ‘Ik ben blij om te horen dat de dorpelingen in Mwandama erbij worden betrokken. Maar het hele project is hoe dan ook uitgedokterd door westerse experts. En wat gebeurt er wanneer Sachs op een dag wegvalt, of wanneer er voor het plan geen geld meer beschikbaar is? De rol van Sachs is überhaupt dubieus. Hij krijgt zoiets van de grond omdat hij al zijn prestige kan inzetten. Het is en blijft een top down aangedreven zaak.'
Hopelijk vergeeft u het me, maar u staat veel dichter bij Sachs dan u denkt. Wanneer u in uw boek schrijft dat we ons weer moeten richten op dat waar het allemaal om draait, om het vaccineren van kinderen, het verschaffen van antibiotica, van kunstmest, goede straten, schoon water, onderwijsmethoden en verpleegsters, dan komt u héél dicht in de buurt van Jeffrey Sachs en zijn Millenniumdoelen. ‘Ja, ja, dat zou je wel willen. Zowel de Sovjetcommunisten als de Amerikaanse kapitalisten wilden hun burgers aan brood en worst helpen. Het verschil is dat de kapitalisten daarin slaagden en de communisten niet.'
Tekst Ralf Bodelier
De Amerikaanse econoom William Easterly geldt als een van de felste critici van ontwikkelingshulp. ‘We gaven 2,3 biljoen dollar uit aan hulp en nog steeds sterven vijf miljoen mensen aan malaria. We hebben niet meer hulp nodig, wel betere hulp.'
Afgelopen najaar was William Easterly (50) nog even hier. Easterly - baardje, sandalen, wollen trui en een en al beminnelijkheid bezocht Nederland voor de promotie van zijn bestseller The White Man's Burden, met als ondertitel Waarom heeft ontwikkelingshulp meer kwaad dan goed gedaan?. Een boek waarin Easterly, ooit topeconoom bij de Wereldbank, felle kritiek levert op de manier waarop we onze hulp aan de derde wereld organiseren. Niet minder dan 2,3 biljoen dollar, zegt Easterly, stopten we de afgelopen vijftig jaar in ontwikkelingshulp. Maar het lukte ons niet om de armsten aan een muskietennet van drie euro te helpen. En zo sterft elke dertig seconden een Afrikaans kind aan malaria.
Voor alle duidelijkheid: u bent niet tégen de hulp. ‘Integendeel. Ik wil niets liever dan dat de armsten uit hun armoede ontsnappen. En ik denk dat wij hen daarbij kunnen en moeten helpen. Het probleem is dat we, met 2,3 biljoen dollar, niets hebben bereikt. De hulp moet op de schop. En liefst zo snel mogelijk.'
De titel van uw boek, The White Man's Burden, verwijst naar een gedicht uit de koloniale tijd. Blijkbaar ziet u ontwikkelingshulp als een directe voortzetting van die periode. En de ondertitel laat geen andere conclusie toe dan dat we met-een met de hulp moeten stoppen. ‘Toen ik bezig was met het onderzoek voor dit boek, overwoog ik inderdaad of stoppen met de hulp niet het beste zou zijn. Gaandeweg ging ik er anders over denken. Want hulp kan wel degelijk iets aan de ellende doen. Je kunt mensen inenten, diarree bestrijden, waterputten slaan, leraren opleiden. Maar op dit moment beslist de Wereldbank in Washington feitelijk hoe een Afrikaans land zijn economie moet inrichten, anders krijgt het geen cent. Dat ís toch kolonialisme?'
Voor alle duidelijkheid: u bent dus vooral kritisch op de officiële ontwikkelingshulp van de Wereldbank? ‘Ja, daar zitten al mijn voormalige collega's die nooit een gewone Afrikaan zien. Die op zijn best heen en weer vliegen tussen Washington en de Afrikaanse hoofdsteden, maar hun hotels met airconditioning nooit verlaten.'
Nu bedroeg de officiële hulp van het Westen vorig jaar ongeveer honderd miljard dollar. Daarvan beheert de Wereldbank ongeveer twintig miljard. Ook particulieren, bedrijven, kerken en ontwikkelingsorganisaties geven ongeveer honderd miljard. Bovendien sturen migranten jaarlijks meer dan tweehonderd miljard terug naar huis. Feitelijk coördineert de Wereldbank dus rond de vijf procent van alle hulp. U bespreekt dus niet de overige 95 procent? ‘Nee, ik richt me louter op die officiële hulp. Dat is immers ons belastinggeld. En wanneer activisten als Bob Geldof en Bono om meer hulp roepen, dan gaat het hen óók om die officiële hulp. Met twintig miljard in de hand heeft de Wereldbank enorme invloed op landen.
Het migrantengeld zie ik niet als hulp, veel gaat toch naar de directe families. Wat niet wegneemt dat rijke landen er goed aan zouden doen om meer arbeidsmigranten op hun markten toe te laten. Niet alleen moeten mensen vrij zijn om te werken waar en wanneer ze willen; met het geld dat migranten terugsturen trekken ze talloze achterblijvers uit de armoede.'
Neem dat grote plan van de VN, de Millenniumdoelen. Daarmee willen ze een einde maken aan extreme armoede voor 2015. Alle kinderen naar school, einde aan de verspreiding van aids en malaria. Dat is toch mooi? ‘Jazeker, maar iedereen weet nu al dat we die doelen niet zullen bereiken. Al sinds de jaren zeventig stelt de hulpindustrie zich dit soort doelen. In 2000 hadden we de hele wereld van schoon water moeten voorzien. Nog steeds sterven miljoenen mensen omdat ze besmet water drinken. Volgens een ander VN-plan hadden tien jaar geleden alle kinderen ter wereld op school moeten zitten. Vandaag is dat nog maar tachtig procent.'
Hoe verklaart u die gebrekkige vooruitgang? ‘Ontwikkelingshulp gaat altijd vergezeld van dwingende aanwijzingen. Ook de Millenniumdoelen zijn bedacht door experts uit New York en Washington. Zij menen precies te weten wat de overheid van een land als Namibië of Burkina Faso moet doen. Maar ze hebben geen idéé wat er werkelijk in zo'n land aan de hand is. Die planners hebben een foute mentaliteit. Ze zijn zo overtuigd van hun gelijk, dat ze maar amper willen evalueren of monitoren om hun koers bij te stellen of stop te zetten. Daarom stapelen zij fouten op fouten. En Jeffrey Sachs, de bedenker van de Millenniumdoelen, is de grootste planner van allemaal. Wanneer we niets veranderen gaat er weer 2,3 biljoen doorheen zonder veel resultaten op te leveren.'
Die 2,3 biljoen dollar komt doorlopend in uw verhaal terug. Maar is dat wel zo'n hoog bedrag? Uw voormalige collega bij de Wereldbank Joseph Stiglitz berekende dat alleen al de oorlog in Irak 2 biljoen dollar kost. ‘Voor de westerse wereld is 2,3 biljoen misschien niet veel. Het probleem is dat miljarden armen niets van dat geld te zien krijgen. Het is toch idioot dat het niet lukt om dat anti-diarreemedicijn van tien cent bij een stervend kind te krijgen? Miljoenen arme mensen gaan niet dood doordat er te weinig geld is, maar doordat het geld hen niet bereikt.'
Laten we nu eens naar die 2,3 biljoen kijken. Dat bedrag is uitgegeven in vijftig jaar en was bestemd voor zo'n 2,5 miljard arme mensen. Dat betekent dat de gemiddelde arme nooit op meer dan zes cent per dag mocht rekenen. Bovendien was het meeste ontwikkelingsgeld niet bestemd voor de bestrijding van armoede. Het ging naar subsidies voor het westerse bedrijfsleven of naar de bankrekening van dictators om hen zo in het westerse kamp te houden. Feitelijk kon de arme op niet meer rekenen dan drie of vier cent per dag. En daarvoor koop je nog geen snee brood. Laat staan een muskietennet. [Even is het stil. Easterly kijkt de verslaggever vorsend aan. Dan gaat zijn hand onder zijn trui en komt een rekenmachientje tevoorschijn. Hij rekent het bedrag na. Zwijgt. En zegt dan het volgende.] ‘Tja, inderdaad. Wanneer je het zo bekijkt is het inderdaad niet veel. Nee, met zes cent per dag kom je inderdaad niet ver.' [Hij rekent het nog eens na. Dan herneemt hij zich.] ‘Maar bedenk wel dat de hulp gemiddeld één vijfde uitmaakt van het budget van het gemiddelde ontwikkelingsland. In dat opzicht is het natuurlijk wel een enorm bedrag, waarmee veel bereikt had kunnen worden.' De calculator verdwijnt weer onder de trui.
Neem een straatarm Afrikaans land als Malawi, ongeveer net zo groot als Nederland. Malawi heeft een overheidsbudget van 1,2 miljard. Daarvan is 400 miljoen hulpgeld. Dat is maar liefst een dérde. Maar wat kun je met 400 miljoen? In Nederland werd voor 400 miljoen het UWV verbouwd. 400 miljoen kost ook het nieuwe treintje tussen Gouda en Leiden. Met dit soort bedragen kun je vrijwel niets in een land waar álles ontbreekt, van fatsoenlijke ziekenhuizen tot scholen en waterleidingen. ‘Had Malawi dat geld gestoken in het aanjagen van de economie dan was er waarschijnlijk iets van economische groei tot stand gekomen. Maar om de een of andere reden is dat niet gebeurd. En dat is overal hetzelfde: het geld is er wel, maar de economieën groeien niet.'
U gaat er als vanzelfsprekend van uit dat ontwikkelingshulp economische groei in Afrika moet bevorderen. Klopt dit uitgangspunt wel? ‘Wanneer een economie groeit, verdwijnt ook de armoede. Het probleem is dat het ons niet lukt om vanachter een tekentafel in Washington de economie van, zeg, Congo aan te jagen.'
Maar klopt dat uitgangspunt wel? Moet de hulp zich exclusief richten op het stimuleren van de economie? Kennis, gezondheid en schoon water zijn toch waarden in zichzelf? ‘Omdat hulp toch geen economische groei kan bevorderen, moeten we dat ook niet langer proberen. Het is inderdaad verstandiger om direct in te zetten op de bestrijding van analfabetisme, malaria en honger.'
Wil Jeffrey Sachs met zijn Millenniumdoelen niet hetzelfde? Een einde maken aan kinder- en moedersterfte, het verstrekken van aidsremmers. Zo concreet is het toch? ‘Ik word niet vrolijk van de manier waarop die doelen worden aangepakt. Jeffrey Sachs wil alles van bovenaf regelen. Hij selecteerde in Afrika twaalf dorpen die hij van alles wil voorzien, van internet tot zonne-energie, om zo aan te tonen dat je op dezelfde manier heel Afrika kunt ontwikkelen. Die Millenniumdorpen zijn weer bedacht door academici, wat de Afrikaanse dorpelingen ervan vinden doet er niet toe. Zoiets kan niet werken.'
Ik bestrijd uw weergave van Sachs' Millenniumdorpen. Vorig jaar schreef ik een reportage voor dit weekblad over een van die dorpen en wat me opviel was dat de Malawiaanse ontwikkelingswerker die door Sachs was aangesteld, heel nauw met de dorpsbevolking samenwerkte. En dat alle verrichtingen stap voor stap werden bestudeerd en geëvalueerd. ‘Ik ben blij om te horen dat de dorpelingen in Mwandama erbij worden betrokken. Maar het hele project is hoe dan ook uitgedokterd door westerse experts. En wat gebeurt er wanneer Sachs op een dag wegvalt, of wanneer er voor het plan geen geld meer beschikbaar is? De rol van Sachs is überhaupt dubieus. Hij krijgt zoiets van de grond omdat hij al zijn prestige kan inzetten. Het is en blijft een top down aangedreven zaak.'
Hopelijk vergeeft u het me, maar u staat veel dichter bij Sachs dan u denkt. Wanneer u in uw boek schrijft dat we ons weer moeten richten op dat waar het allemaal om draait, om het vaccineren van kinderen, het verschaffen van antibiotica, van kunstmest, goede straten, schoon water, onderwijsmethoden en verpleegsters, dan komt u héél dicht in de buurt van Jeffrey Sachs en zijn Millenniumdoelen. ‘Ja, ja, dat zou je wel willen. Zowel de Sovjetcommunisten als de Amerikaanse kapitalisten wilden hun burgers aan brood en worst helpen. Het verschil is dat de kapitalisten daarin slaagden en de communisten niet.'
Tekst Ralf Bodelier
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
vrijdag 9 mei 2008 om 17:13
Heejhallo, toen ik veertien, vijftien, zestien was zat ik op 't gym en haalde op mijn sokken hoge cijfers en was geinteresseerd in uitgaan, sporten, make-up, jongens, etcetera. Ik keek veel liever naar mtv en tmf en the box dan naar netwerk of nova of tegenlicht. Er zullen vast wel kinderen zijn die vanaf dat ze na kunnen denken uit zichzelf heel geïnteresseerd zijn in 'saaie' dingen als politiek en armoedeproblematiek, maar er zijn er ook een hoop zoals ik. Door dat soort filmpjes en clips ging ik nadenken, dat was echt niet door 't NRC die voor 't grijpen lag maar waarin ik alleen spunk las. Natuurlijk los je 't probleem niet op met dope filmpjes downloaden (of met jongerencolumns) maar je kan wel (getalenteerde, geinspireerde en jonge) mensen geinteresseerd maken. En vanaf daar gaat 't dan verder.
Ik heb 'seks in afrika' van Renske de Greef verslonden, en had echt geen zin om in mijn vrije tijd boeken als die van Sachs te lezen. Na de middelbare school wilde ik reizen omdat me dat cool leek, helemaal niet omdat ik wat wilde bijdragen of de wereld wilde verbeteren. Maar stel dat ik niet gegaan was, omdat het nou eenmaal not-done is gewoon voor de lol naar een ontwikkelingsland te reizen, dan zag mijn leven er waarschijnlijk héél anders uit!
Daarna ben ik politicologie gaan studeren, doe nu een hot-shot master, schrijf mijn scriptie over armoedebestrijding en heb 't gevoel dat ik daadwerkelijk wat kan bijdragen. En dat terwijl ik nooit een roeping heb gehad, maar geïntereseerd raakte in 't thema doordat iemand mijn aandacht had kunnen vangen. Iemand. Het maakt geen bal uit of die iemand mtv is of je Heer-oom die missionaris is in papua nieuw guinea. En 't maakt ook niet uit of die iemand hypocriet is, punt is dat die iemand de aandacht heeft gewekt van jongeren, die slim kunnen zijn, getalenteerd, vol met nieuwe en frisse ideeën, etc.
Ik zie niet in waarom je je alleen met ontwikkelingssamenwerking bezig mag houden als je je hele leven super zuiver op de graat bent geweest. MTV boycot geen bedrijven maar maakt wel jongeren geïnteresseerd en gepassioneerd, en daarmee heeft 't wat mij betreft genoeg gewonnen. Ik zou zelf heel graag bij een organisatie of bedrijf werken dat ontwikkeling stimuleert, en ik kijk daarnaast heel graag naar My Supersweet Sixteen, en ga ook graag duur uit eten. Nou en? Ik ben een persoon die wel door mtv filmpjes geinteresseerd kan raken. De website van globalicious spreekt mij heel erg aan en de zestienjarige ik had zoiets héél erg aangesproken. Wat ik wil zeggen is dat wanneer dit soort campagnes niet 'mogen' omdat het hypocriet oid zou zijn, mensen zoals ik waarschijnlijk nooit (of pas heel laat) wakker zouden zijn gemaakt. Ondanks dat er thuis over wereldpolitiek gesproken werd, de krant er lag, etc.
Ik ben niet 'impressed' door MTV, dat bedoelde ik ook helemaal niet met mijn post. Het is een beetje het idee van Europeanen die uit schuldgevoel twee weken in een aidsweeshuis gaan werken. Ook hartstikke hypocriet, maar ik heb liever dat ze 't wél doen dan dat ze 't níet doen, en ik erken ook de bijdrage die 't levert. En zo levert MTV ook zijn bijrage.
Ik heb nooit gezegd dat 't alleen op de mtv-manier kan, of alleen op een andere manier. Wat mij betreft is elke manier die iemand aanspreekt goed.
Ik heb 'seks in afrika' van Renske de Greef verslonden, en had echt geen zin om in mijn vrije tijd boeken als die van Sachs te lezen. Na de middelbare school wilde ik reizen omdat me dat cool leek, helemaal niet omdat ik wat wilde bijdragen of de wereld wilde verbeteren. Maar stel dat ik niet gegaan was, omdat het nou eenmaal not-done is gewoon voor de lol naar een ontwikkelingsland te reizen, dan zag mijn leven er waarschijnlijk héél anders uit!
Daarna ben ik politicologie gaan studeren, doe nu een hot-shot master, schrijf mijn scriptie over armoedebestrijding en heb 't gevoel dat ik daadwerkelijk wat kan bijdragen. En dat terwijl ik nooit een roeping heb gehad, maar geïntereseerd raakte in 't thema doordat iemand mijn aandacht had kunnen vangen. Iemand. Het maakt geen bal uit of die iemand mtv is of je Heer-oom die missionaris is in papua nieuw guinea. En 't maakt ook niet uit of die iemand hypocriet is, punt is dat die iemand de aandacht heeft gewekt van jongeren, die slim kunnen zijn, getalenteerd, vol met nieuwe en frisse ideeën, etc.
Ik zie niet in waarom je je alleen met ontwikkelingssamenwerking bezig mag houden als je je hele leven super zuiver op de graat bent geweest. MTV boycot geen bedrijven maar maakt wel jongeren geïnteresseerd en gepassioneerd, en daarmee heeft 't wat mij betreft genoeg gewonnen. Ik zou zelf heel graag bij een organisatie of bedrijf werken dat ontwikkeling stimuleert, en ik kijk daarnaast heel graag naar My Supersweet Sixteen, en ga ook graag duur uit eten. Nou en? Ik ben een persoon die wel door mtv filmpjes geinteresseerd kan raken. De website van globalicious spreekt mij heel erg aan en de zestienjarige ik had zoiets héél erg aangesproken. Wat ik wil zeggen is dat wanneer dit soort campagnes niet 'mogen' omdat het hypocriet oid zou zijn, mensen zoals ik waarschijnlijk nooit (of pas heel laat) wakker zouden zijn gemaakt. Ondanks dat er thuis over wereldpolitiek gesproken werd, de krant er lag, etc.
Ik ben niet 'impressed' door MTV, dat bedoelde ik ook helemaal niet met mijn post. Het is een beetje het idee van Europeanen die uit schuldgevoel twee weken in een aidsweeshuis gaan werken. Ook hartstikke hypocriet, maar ik heb liever dat ze 't wél doen dan dat ze 't níet doen, en ik erken ook de bijdrage die 't levert. En zo levert MTV ook zijn bijrage.
Ik heb nooit gezegd dat 't alleen op de mtv-manier kan, of alleen op een andere manier. Wat mij betreft is elke manier die iemand aanspreekt goed.
vrijdag 9 mei 2008 om 17:16
zeker! maar niet als je vijftien bent, dan is dat boooooring en dan kom je al helemaal niet op 't idee zelf die info te zoeken!
Ik in elk geval niet. Ik surfte alleen naar sites als mtv.com en bourjois.com, dus als je er dáár mee geconfronteerd wordt, en het spreekt je aan, zoek je misschien verder. Eerder zou ik nooit op 't idee zijn gekomen.
vrijdag 9 mei 2008 om 19:53
Ik snap wel wat je bedoeld, het was ook geen kritiek op jou persoonlijk ofzo. Het ligt meestal ook aan mijn bui wat ik van dit soort dingen vind en van de week was ik in nogal een cynische bui........:)
Maar ik weet dus niet of ik het met je laatste zin eens ben. Doet me een beetje denken aan 'de road to hell is paved with good intentions..'. Er zijn heel wat initiavtieven dus waar ik mijn vraagtekens bij zet. Het ligt er een beetje aan hoe de aandacht wordt gevraagd en welke acties daaruit volgen (en wat je dus als goede of slechte acties beschouwt). Bijvoorbeeld, ik werd pas uitgenodigd voor een conferentie over hoe je je produktieketen 'groener' kunt maken. Mooi initietief....maar het ging de fabriekanten er vooral om om groener te lijken...zodat ze meer zouden verkopen. Nu hoeft het een het ander niet uit te sluiten, maar op het moment dat iets wat zeg maar 'ethish verantwoord is', eigenlijk vooral een imago ding wordt en dus eigenlijk het oorspronkelijke ideaal ondergeschikt wordt, Tja, dan worden duurzaamheid enzo toch loze begrippen, vind ik. En dat vind ik jammer.
Het gaat mij erom dat naast mensen bewust maken van wereldproblematiek, ik het minstens zo belangrijk vind dat je ze er op wijst hoe complex dit eigenlijk is. Dat er geen 'golden bullet' is om het eventjes op te lossen. Er zijn maar erg weinig straightforward antwoorden en dat is soms best frustrerend (en je kan je soms best machteloos voelen daardoor).
Kijk, van mij hoeft het ook niet zwaar gebracht te worden hoor. Zoals ik al zei hou ik helemaal niet van mensen een schuldgevoel aan praten. Ik consumeer en gedraag me op een bewuste manier waarbij ik weet dat ik ook boter op mijn hoofd heb. Ik heb ook geen pretenties dat ik wel even de wereld kan verbeteren, maar ik weet wel dat er dingen zijn waaraan ik niet wil bijdragen zeg maar, dus kies ik bewust voor bepaalde dingen wel of niet te doen.
Maar ben je dan ook niet bang dat als 'de hype' er eenmaal vannaf is, mensen er niet meer over nadenken? Dat over een jaar die kids denken...'Globlalicious...dat is zoooooo 2008, gaaaaap'. Of dat juist wanneer ze er meer over nadenken, het tegenvalt dat deze onderwerpen zo complex zijn dat ze dan de moed maar opgeven?Juist omdat je machteloos kan voelen als je er te lang over nadenkt. Ik kan me een stukje in de krant herrinneren van iemand die heel teleurgesteld was na LiveAid, dat er eigelijk niks veranderd was. Dat is toch jammer, dan verliezen mensen volgens mij hun motivatie om wel iets te doen. Ik vind in dit geval honger en armoede dus te belanrjike onderwepen om het over te laten aan modegrillen.
Daarom vind ik dus dat het meer deel van de scholing van kinderen zou moeten zijn, in plaats van een hip dingetje op een muziekzender.
vrijdag 9 mei 2008 om 20:17
hier wilde ik ook nog even op reageren....
Ik heb het nergens over zuiver op de graat moeten zijn. Als er iemand hypocriet is met sommige dingen dan ben ik het wel. Maar dat betekent niet dat ik niet ergens mijn vraagtekens bij mag zetten, bij de acties of de motivaties van een ander (dat doe ik ook bij mezelf hoor
)Kijk, van MTV verwacht ik dat ze een bedrijf zijn dat graag geld verdient. En dat hoort het ook te doen, daar is het een bedrijf voor. Als ik zoiets zie denk ik: Leuk ideetje van de CSR manager bij MTV. Maar als MTV echt zo begaan was met armoede zouden ze nog veel meer dingen kunnen doen. Dat hoeven ze van mij niet te doen, want het is een bedrijf en daarvan kan ik ook niet verwachten dat ze de wereld verbeteren.
Ik zie het bij mijn eigen werk, alles is leuk en aardig, tot het moment dat er geld bij moet. Dus ze zijn heel blij met energiezuinige maatregelen, minder papierverbruik, allemaal goed voor het milieu en de portemonnee. Maar op het moment dat er iets wel goed is voor het milieu, maar niet voor de portemonnee, ja, dan wordt het een stuk lastiger. en dat is logisch. Want een bedrijf bestaat om winst te maken, het is geen filantropische instelling.
Dus daarom ga ik een beetje steigeren als mensen dit een super initiatief vinden van MTV. Niet omdat ze winst willen maken, maar omdat ik vind dat het een beetje de mooie schijn ophouden is.
zaterdag 10 mei 2008 om 08:24
Het is natuurlijk mooi meegenomen als mensen enthousiast en gemotiveerd raken door zo'n site, maar waar ik meer moeite mee heb is dat ik het
a. van MTV wel erg gemakkelijk vind: hup, knutsel een site in elkaar en klaar is kees. Terwijl ze zoals Heejhallo al aangeeft, met weinig extra moeite veel meer zouden kunnen betekenen in hun positie.
b. bizar vind dat mensen zoals TO gaan claimen "dat ze wat aan het hongerprobleem doen" door lid te zijn van zo'n niets-om-het-lijf hebbende site. Ze doen niets, ze dragen niets bij, niemand van de hongerenden die er een kruimel meer door eet, niemand van de machthebbers die er een nacht van wakker ligt. Het is vrijblijvendheid en gemakzuchtigheid pur sang.
a. van MTV wel erg gemakkelijk vind: hup, knutsel een site in elkaar en klaar is kees. Terwijl ze zoals Heejhallo al aangeeft, met weinig extra moeite veel meer zouden kunnen betekenen in hun positie.
b. bizar vind dat mensen zoals TO gaan claimen "dat ze wat aan het hongerprobleem doen" door lid te zijn van zo'n niets-om-het-lijf hebbende site. Ze doen niets, ze dragen niets bij, niemand van de hongerenden die er een kruimel meer door eet, niemand van de machthebbers die er een nacht van wakker ligt. Het is vrijblijvendheid en gemakzuchtigheid pur sang.
zaterdag 10 mei 2008 om 14:48
Dhelia daar kan ik 't uiteraard alleen maar mee eens zijn.
Een bedrijf als MTV kan veel meer doen. Jij kan waarschijnlijk ook veel meer doen en ik ook. Maar dat wil (wat mij betreft dan) niet zeggen dat de dingen die wél gedaan worden niet zinvol zijn.
Heejhallo, the road to hell etc. is volgens mij niet helemaal hierop van toepassing. Volgens mij betekent dat dat mensen proberen goed te doen maar daardoor eigenlijk meer kapot maken dan helpen, regen en drup enzo. Dat is in dit geval in mijn ogen niet zo. Zo'n MTV campagne maakt wat mij betreft niets kapot. Dat ze niet 100% gebruik maken van hun potentieel staat daar verder los van.
Om je vragen te beantwoorden:
nee ik ben niet bang dat wanneer het de hype over is het probleem ook 'uit' raakt en mensen er niet meer over willen nadenken. Natuurlijk zijn er altijd dat soort mensen, die van boeddhisme naar yoga naar kaballa gaan en van Bono naar Al Gore. Maar over 't algemeen denk ik dat het nut van zo'n hype is mensen attent te maken en geïntereseerd te krijgen, meer niet. Dus als de hype over is, heeft die zijn doel gediend, c'est tout.
En nee, ik ben ook niet bang dat mensen gedesillusioneerd raken door mtv spotjes. Of, waarschijnlijk zijn er wel mensen die gedessilusioneerd raken wanneer ze zien dat het heel complex is, maar ik denk dat dat meer ligt aan het karakter van de persoon dan aan de manier waarop de boodschap gebracht wordt. Ik heb een jaar in centraal amerika gewoond en daar vrijwilligerswerk gedaan, en ik ben daar juist heel gemotiveerd van geworden, terwijl een hoop andere westerlingen die ik daar kende héél gedessilusioneerd waren geraakt. En we hebben allemaal op dezelfde manier kennis gemaakt met de complexe problematiek. Dus ik heb niet de illussie dat dat ligt aan of je het via MTV in hapklare brokken krijgt voorgeschoteld, of dat je het aan den lijve ervaart.
Wat voor mij persoonlijk vooral héél demotiverend werkt zijn 'oude' mensen die mij wel even komen vertellen dat 'het toch niet op te lossen is' of dat 'afrika verloren is' en nog meer van dat soort shit. Dat zie ik nou echt als iemands zin om wat te veranderen de grond in proberen te slaan. Juist doordat we teveel binnen de box denken, komen er geen oplossingen denk ik. En als je elk nieuw en fris idee afkapt met 'dat dat toch niet kan want je hebt hier nog niet aan gedacht en daar nog niet aan' (zeg niet dat jij dat doet, maar je weet vast wel over wat voor soort crowd ik 't heb), vind ik dat je echt heel fout bezig bent. De generatie voor mij is misschien gedissilusioneerd, maar ik probeer er zelf zo lang mogelijk voor te waken dat ook te worden. Dat 't hen niet gelukt is wil toch niet zeggen dat 't ons ook niet zal lukken?! En waarom is een bed in for peace beter dan een mtv-campagne tegen honger, bv. Voor mij zijn dat echt precies dezelfde dingen, precies! Maar die mensen die toen die bed ins steunden, komen ons nu vertellen dat we vooral niet moeten denken dat we 't allemaal wel eventjes op zullen lossen, en daar walg ik dus echt van.
Verder vind ik net als jij dat er meer scholing moet zijn, maar wat mij betreft hoeft dat niet 'in plaats van' mtv initiatieven. Het kan in mijn ogen gewoon naast elkaar bestaan.
Nog een klein dingetje, ik was naar aanleiding van de post van TO naar de website van globalicious gesurft en zag toen een actie van novib om voor moederdag dingen cadeau te doen als '20 schoolboeken' of 'een geit' of 'medische zorg' etc, je moeder krijgt dan een kleinigheidje als een tas oid of alleen een certificaat. Ik heb meteen mijn broertjes gemaild of zij dat ook een leuk idee vonden. Als ik die site niet had gezien, had ik er waarschijnlijk niet aan gedacht dat zoiets ook kon (hoewel ik 't in mijn achterhoofd best wist en ik ook nog eens een bewuste persoon ben wat dat betreft![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif)
). Dat zijn dus kleine dingetjes die volgens mij best wel bijdragen. Als 10% van de bezoekers van zo'n globalicious site besluit novib te steunen met zo'n lucratieve actie, dan heeft 't toch zin? En als van die tien procent de helft dat alleen maar doet omdat 't dope is en in, dan is dat maar zo. Voor mij is dat niet erg. Niet dat het dan de hongerproblemen en ontwikkelingsproblematiek oplost, maar dat bereik je in mijn ogen überhaupt niet met zulke hulp, dat is niet meer dan 't is: hulp.
En als laatste, ik vind het initiatief van MTV nou niet het beste initiatief wat de wereld gezien heeft de afgelopen vijf jaar, maar ik reageerde even extreem positief als tegengewicht tegen al dat gezuurpruim![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif)
Een bedrijf als MTV kan veel meer doen. Jij kan waarschijnlijk ook veel meer doen en ik ook. Maar dat wil (wat mij betreft dan) niet zeggen dat de dingen die wél gedaan worden niet zinvol zijn.
Heejhallo, the road to hell etc. is volgens mij niet helemaal hierop van toepassing. Volgens mij betekent dat dat mensen proberen goed te doen maar daardoor eigenlijk meer kapot maken dan helpen, regen en drup enzo. Dat is in dit geval in mijn ogen niet zo. Zo'n MTV campagne maakt wat mij betreft niets kapot. Dat ze niet 100% gebruik maken van hun potentieel staat daar verder los van.
Om je vragen te beantwoorden:
nee ik ben niet bang dat wanneer het de hype over is het probleem ook 'uit' raakt en mensen er niet meer over willen nadenken. Natuurlijk zijn er altijd dat soort mensen, die van boeddhisme naar yoga naar kaballa gaan en van Bono naar Al Gore. Maar over 't algemeen denk ik dat het nut van zo'n hype is mensen attent te maken en geïntereseerd te krijgen, meer niet. Dus als de hype over is, heeft die zijn doel gediend, c'est tout.
En nee, ik ben ook niet bang dat mensen gedesillusioneerd raken door mtv spotjes. Of, waarschijnlijk zijn er wel mensen die gedessilusioneerd raken wanneer ze zien dat het heel complex is, maar ik denk dat dat meer ligt aan het karakter van de persoon dan aan de manier waarop de boodschap gebracht wordt. Ik heb een jaar in centraal amerika gewoond en daar vrijwilligerswerk gedaan, en ik ben daar juist heel gemotiveerd van geworden, terwijl een hoop andere westerlingen die ik daar kende héél gedessilusioneerd waren geraakt. En we hebben allemaal op dezelfde manier kennis gemaakt met de complexe problematiek. Dus ik heb niet de illussie dat dat ligt aan of je het via MTV in hapklare brokken krijgt voorgeschoteld, of dat je het aan den lijve ervaart.
Wat voor mij persoonlijk vooral héél demotiverend werkt zijn 'oude' mensen die mij wel even komen vertellen dat 'het toch niet op te lossen is' of dat 'afrika verloren is' en nog meer van dat soort shit. Dat zie ik nou echt als iemands zin om wat te veranderen de grond in proberen te slaan. Juist doordat we teveel binnen de box denken, komen er geen oplossingen denk ik. En als je elk nieuw en fris idee afkapt met 'dat dat toch niet kan want je hebt hier nog niet aan gedacht en daar nog niet aan' (zeg niet dat jij dat doet, maar je weet vast wel over wat voor soort crowd ik 't heb), vind ik dat je echt heel fout bezig bent. De generatie voor mij is misschien gedissilusioneerd, maar ik probeer er zelf zo lang mogelijk voor te waken dat ook te worden. Dat 't hen niet gelukt is wil toch niet zeggen dat 't ons ook niet zal lukken?! En waarom is een bed in for peace beter dan een mtv-campagne tegen honger, bv. Voor mij zijn dat echt precies dezelfde dingen, precies! Maar die mensen die toen die bed ins steunden, komen ons nu vertellen dat we vooral niet moeten denken dat we 't allemaal wel eventjes op zullen lossen, en daar walg ik dus echt van.
Verder vind ik net als jij dat er meer scholing moet zijn, maar wat mij betreft hoeft dat niet 'in plaats van' mtv initiatieven. Het kan in mijn ogen gewoon naast elkaar bestaan.
Nog een klein dingetje, ik was naar aanleiding van de post van TO naar de website van globalicious gesurft en zag toen een actie van novib om voor moederdag dingen cadeau te doen als '20 schoolboeken' of 'een geit' of 'medische zorg' etc, je moeder krijgt dan een kleinigheidje als een tas oid of alleen een certificaat. Ik heb meteen mijn broertjes gemaild of zij dat ook een leuk idee vonden. Als ik die site niet had gezien, had ik er waarschijnlijk niet aan gedacht dat zoiets ook kon (hoewel ik 't in mijn achterhoofd best wist en ik ook nog eens een bewuste persoon ben wat dat betreft
). Dat zijn dus kleine dingetjes die volgens mij best wel bijdragen. Als 10% van de bezoekers van zo'n globalicious site besluit novib te steunen met zo'n lucratieve actie, dan heeft 't toch zin? En als van die tien procent de helft dat alleen maar doet omdat 't dope is en in, dan is dat maar zo. Voor mij is dat niet erg. Niet dat het dan de hongerproblemen en ontwikkelingsproblematiek oplost, maar dat bereik je in mijn ogen überhaupt niet met zulke hulp, dat is niet meer dan 't is: hulp. En als laatste, ik vind het initiatief van MTV nou niet het beste initiatief wat de wereld gezien heeft de afgelopen vijf jaar, maar ik reageerde even extreem positief als tegengewicht tegen al dat gezuurpruim
