Ik laat me niet bang maken. Nou ik wel.

18-11-2015 13:11 284 berichten
Alle reacties Link kopieren
Veel forummers roepen (stoer) dat ze zich niet bang laten maken.

Nou ik wel. Niet voor specifieke personen, evenementen of plaatsen om heen te gaan. Ik blijf mijn normale dingen doen, maar bang ben ik wel.



Het is geen vraag of het in Nederland gebeurt, maar waar en wanneer.

De stad waar ik woon is een niet ondenkbeeldig target. Dus ja ik ben bang.



En ik vraag me dus af waar al die nonchalante reacties vandaan komen.
Alle reacties Link kopieren
Ik merk het wel om me heen. Ik liep gister door de stad (grote stad in Randstad) en daar stootte een hijskraan met zijn lading ergens tegenaan wat een enorme klap gaf, dat versterkt werd door de hoge gebouwen eromheen. Toen zag je veel mensen schrikken, rondkijken, elkaar vastgrijpen etc. Schrok er zelf natuurlijk ook van en had even een 'wat nou als..' momentje.

Maar je kunt idd niet te lang stil blijven staan bij wat er allemaal mogelijk kan gebeuren. De kans dat er iets gebeurt op de plek waar jij op dat moment bent is nog steeds erg klein.
Ik heb er ook erg last van moet ik zeggen. Ik heb er hier ook al eens een topic over gepost.

Ik merk dat ik er de hele dag aan denk, er alles over lees, en ik voel de spanning ook in mijn lijf. Wat dat betreft heeft IS mij al waar ze iedereen willen hebben, dat besef ik.



Zoon is hier nu zo lief en onschuldig met een vriendje aan het spelen, en dan kijk ik naar ze, en kan ik wel janken bij de gedachte aan welk leven hem misschien te wachten staat. Overdreven? Ik weet het niet. Maar ik voel dit nu eenmaal.

Ik ben niet alleen bang voor aanslagen, maar ook voor het effect van de huidige massa immigratie op de lange termijn, en de spanningen die dat met zich mee zal brengen (dus nog los van islam extremisme).
Alle reacties Link kopieren
Ik wil niet bang zijn en wil gewoon weer alles kunnen doen, zonder erbij na te denken....

Ik ben ook zeker niet bang aangelegd, maar schrik nu wel sneller van iets....Over een paar dagen ga ik met de trein naar London (omdat we beide liever even niet meer willen vliegen)....ik vond dit een heel fijn idee toen we boekten, maar nu we via Brussel moeten, vind ik het wel wat spannend.

Natuurlijk kan er overal wat gebeuren, dat weet ik ook wel....en wil er ook niet aan toegeven, maar een beetje angstig ben ik wel....

Ik heb wel het idee dat als we eenmaal in London lopen, dat ik er op een gegeven moment niet meer elke seconde bij stil sta....
Ja, ik ben bang. Maar ik weet tegelijkertijd ook wel dat het geen nut heeft en dat het ook niet echt reëel is. De kans om door een auto aangereden te worden is bijvoorbeeld groter. En dat weet ik ook allemaal wel. Maar toch is het een eng idee dat zoiets kan gebeuren. Het moet weer even zakken, dat gevoel. Dus ook al weet ik dat het niet realistisch is en handel ik ook niet naar mijn angst, ik voel het wel.
Alle reacties Link kopieren
Wat is het verschil met parijs en de twintowers, en waarom was de angst er niet al dan?
Alle reacties Link kopieren
quote:bungaa schreef op 18 november 2015 @ 13:35:

Ik ben opgeschrikt zeg maar.

En ineens schrik ik van vreemde knallen, een opstopping waar net een botsinkje is geweest. Politiesirenes vallen mij nu duidelijk op. Ben alerter.

Maar het leven gaat gewoon door.



Dat is ook de bedoeling van terreur, dat we bang worden.

Probeer mij dat steeds maar in te prenten.

Wil me niet laten kisten door een stelletje psychopaten. Maar alert ben ik wel.





Dit vind ik wel goed verwoord.



Ik moet eerlijk zeggen dat ik gewoon doe wat ik doe, maar tegelijkertijd voorlopig grote evenementen mijd.

En goed om me heen kijk.



Ik kan nou wel heel stoer "pas peur" gaan roepen, maar zo voel ik het niet.



En ik heb er ook geen flikker aan als ik uitgesmeerd raak over het asfalt.

Bij wijze van.
Huts!
En ik vraag me dus af waar al die nonchalante reacties vandaan komen.



Geen idee eigenlijk, ik verbaas mezelf ook.

Ik ben nu niet bang voor drukke plekken, ik ben wel bang voor de toekomst.
Alle reacties Link kopieren
Het zal wel aan mij liggen, maar ik snap echt niet dat mensen opeens zo schrikachtig zijn. Gisteren werd er vlakbij mij een behoorlijk arsenaal aan zwaar vuurwerk afgestoken. Echt geen haar op mijn hoofd die dan denkt "o, jee een aanval van IS" .

Ben je dan in je hoofd de hele tijd bezig met wat er allemaal en wanneer zou kunnen gebeuren? Daar word je dan toch ram gek van?
Alle reacties Link kopieren
Het verschil is dat een ongeluk een ongeluk is en een aanslag opzet.
verba volant, scripta manent.
Alle reacties Link kopieren
quote:*petitpois* schreef op 18 november 2015 @ 13:54:

Ik heb er ook erg last van moet ik zeggen. Ik heb er hier ook al eens een topic over gepost.

Ik merk dat ik er de hele dag aan denk, er alles over lees, en ik voel de spanning ook in mijn lijf. Wat dat betreft heeft IS mij al waar ze iedereen willen hebben, dat besef ik.



Zoon is hier nu zo lief en onschuldig met een vriendje aan het spelen, en dan kijk ik naar ze, en kan ik wel janken bij de gedachte aan welk leven hem misschien te wachten staat. Overdreven? Ik weet het niet. Maar ik voel dit nu eenmaal.

Ik ben niet alleen bang voor aanslagen, maar ook voor het effect van de huidige massa immigratie op de lange termijn, en de spanningen die dat met zich mee zal brengen (dus nog los van islam extremisme).



Ik licht hier 2 zinnen uit:

"er alles over lees". Doe dat dan niet meer. Dat geeft rust. Het voedt je angst alleen maar.

En "ik voel dit nu eenmaal". Probeer je gevoel eens te analyseren. Is het terecht? Wil ik dit wel voelen? Wat kan ik er aan doen om dat niet meer te hoeven voelen?
Alle reacties Link kopieren
quote:absor schreef op 18 november 2015 @ 13:59:

Wat is het verschil met parijs en de twintowers, en waarom was de angst er niet al dan?Die angst was er toen ook, maar die zijn we al vergeten. Mijn schoonmoeder en haar vriendinnen durfden vlak na 9/11 niet naar de bibliotheek, een winkelcentrum of in de metro.
Alle reacties Link kopieren
quote:absor schreef op 18 november 2015 @ 13:59:

Wat is het verschil met parijs en de twintowers, en waarom was de angst er niet al dan?Na de aanslag op de Twin Towers was er ook een tijdje best wel wat angst hoor. Ik kan me namelijk nog een mailconversatie herinneren met een vriendin die het niet aandurfde om met Koninginnedag naar Amsterdam te gaan. Maar op een gegeven moment ebt die angst wel weer weg.
Alle reacties Link kopieren
quote:MarianneDavids schreef op 18 november 2015 @ 14:02:

Het verschil is dat een ongeluk een ongeluk is en een aanslag opzet.En dus?
Was je donderdag middag net zo bang voor terreur als nu? De dreiging was toen hetzelfde als nu. Alleen zien wij het nu.

Het is maar waar je naar wil leven.



Noem jij het nonchalant, ik noem het onzin om nu in een hoekje bang te gaan zitten zijn.



Er worden aanslagen voorbereid. Nu net zoveel als voor Parijs.

Het kan volgende week gebeuren, het kan ook nog anderhalf jaar duren eer er zich weer eentje opblaast. In de metro, op een boot, op een festival of in dat restaurantje op de hoek waarvan de eigenaar toevallig een jood is.



Ik reis dagelijks met de trein, voor werk begeef ik mij dagelijks in een voetbal stadion. Ik ga zeker 2 keer per maand naar een optreden, uit eten of een wijntje drinken op een terras. Zal lekker worden als ik dat op moet geven voor die psychopaten. Ze zoeken het maar uit.
Alle reacties Link kopieren
quote:amarna schreef op 18 november 2015 @ 14:03:

[...]





Ik licht hier 2 zinnen uit:

"er alles over lees". Doe dat dan niet meer. Dat geeft rust. Het voedt je angst alleen maar.

En "ik voel dit nu eenmaal". Probeer je gevoel eens te analyseren. Is het terecht? Wil ik dit wel voelen? Wat kan ik er aan doen om dat niet meer te hoeven voelen?Dit inderdaad. Dat wil niet zeggen dat je niet geïnformeerd kunt zijn. Maar je kunt er ook teveel mee bezig zijn.
Alle reacties Link kopieren
quote:*petitpois* schreef op 18 november 2015 @ 13:54:

Ik ben niet alleen bang voor aanslagen, maar ook voor het effect van de huidige massa immigratie op de lange termijn, en de spanningen die dat met zich mee zal brengen (dus nog los van islam extremisme).



Vervelend dat je zo angstig bent!



Even over bovenstaande, waarom ben je zo bezorgd over de huidige immigratie? In de jaren negentig zijn er minstens zulke grote hoeveelheden mensen naar Nederland gekomen. En ook in de decennia daarvoor heeft Nederland regelmatig grote hoeveelheden buitenlanders ontvangen (hongaren, molukkers, Surinamers etc). Waarom is het nu anders voor jou?
quote:MarianneDavids schreef op 18 november 2015 @ 14:02:

Het verschil is dat een ongeluk een ongeluk is en een aanslag opzet.





Dood is dood toch?

Het verschil is dat de kans 10.000x keer groter is dat je dood gaat door een ongeluk met de fiets/auto/val van de trap.
Alle reacties Link kopieren
Ik wil ook niet bang zijn, die "lol" gun ik de terroristen niet. Maar het tripje naar Parijs met mijn moeder (met de Thalys) ga ik toch maar uitstellen. Of een andere stad kiezen. En ik ben maar wat blij dat ik in een middelgrote stad woon en voorlopig geen grote evenementen in de agenda heb staan.

Tegelijkertijd is wel nog meer het besef gekomen dat er hele volken dag in dag uit met deze angst te maken hebben en dat die angst nog veel gegronder is ook. Het idee dat je elk moment een dierbare, of je eigen leven kunt verliezen.

En dan tel ik mijn zegeningen weer.

Dus angst? Liever niet.

Besef en bewustzijn, ja dat wel.
quote:alinea schreef op 18 november 2015 @ 13:19:

Als je er over nadenkt gaat het nu ineens wel hard ja.. Van aanslagen in Parijs is het nu ineens Nederland kan geen uitwedstrijd meer spelen.

En roepen ze op tv we zijn in oorlog tegen IS.

Mijn hoofd kan het niet zo goed bijhouden.. van vrede naar ineens dit en dan soms ineens voel ik de angst. Echt een heel naar gevoel dat ik nooit eerder heb heb gehad.

Weten wij straks ook wat oorlog is? Maken we dood en verderf mee? Kan ik mijn kind veilig houden?Dit is precies hoe ik me voel. Ik probeer er niet aan toe te geven maar het speelt wel steeds in mijn achterhoofd 😦
Alle reacties Link kopieren
quote:MarianneDavids schreef op 18 november 2015 @ 14:02:

Het verschil is dat een ongeluk een ongeluk is en een aanslag opzet.Maar beide zijn niet te voorkomen. Alleen door thuis te blijven en nergens naar toe te gaan. En zelfs dan ben je niet veilig.
Alle reacties Link kopieren
quote:amarna schreef op 18 november 2015 @ 14:04:

Die angst was er toen ook, maar die zijn we al vergeten. Mijn schoonmoeder en haar vriendinnen durfden vlak na 9/11 niet naar de bibliotheek, een winkelcentrum of in de metro.Ik werkte in die tijd in een van de hoogste kantoorgebouwen van Nederland, en toen waren collega's ook bang dat er een vliegtuig onze toren in zou vliegen. Maar als je daar elke minuut van de dag alert op moet zijn heb je toch geen leven?
Alle reacties Link kopieren
quote:Star schreef op 18 november 2015 @ 14:01:

En ik vraag me dus af waar al die nonchalante reacties vandaan komen.



Geen idee eigenlijk, ik verbaas mezelf ook.

Ik ben nu niet bang voor drukke plekken, ik ben wel bang voor de toekomst.Nonchalance? Ik noem het realisme. Of common sense. Doorgaan met ademhalen.
Alle reacties Link kopieren
quote:viennas schreef op 18 november 2015 @ 14:09:

Maar beide zijn niet te voorkomen. Alleen door thuis te blijven en nergens naar toe te gaan. En zelfs dan ben je niet veilig.De meeste ongelukken gebeuren in en om het huis.
Alle reacties Link kopieren
Voor mezelf niet zo, wel voor mijn kinderen en wat voor leven zij in de toekomst gaan hebben.
Alle reacties Link kopieren
Jep hier ook een angsthaas. Ik merk dat ik niet met een fijn gevoel meer over straat loop. Woon zelf net naast Amsterdam en mijn vriend in Amsterdam. Aankomend weekend wilt hij naar een feestje met zijn vrienden bij de westergas, noem mij gek... maar ik heb het op dit moment liever niet. Keuze blijft verder bij hem, maar ik hou m'n hart vast. Leven in angst is niet goed, dat weten we allemaal. Ik ga alleen niet liegen dat ik wel degelijk angst voel, misschien wel te veel..



Mensen die getrokken zijn geraakt bij de aanslagen in Parijs zeiden vast ook 'ajoh dat gebeurd mij niet'



Ook is dit sinds 1940 de laatste keer dat er daadwerkelijk is gezegd dat we in een 'oorlog' zitten en we weten allemaal wat er daarna is gebeurd. Verschrikkelijk.



Ik ben 20 jaar en ik wil nog lang niet van deze aardbodem af.. nog zoveel wil ik zien en meemaken.



Het enge vind ik alleen dat we niet in oorlog zijn met een land maar met een terreurgroep die zich heeft verspreid over een heleboel landen. Maakt het allemaal veel moeilijker..



En ja, nu kunnen mensen mij voor gek verklaren, maar ik voel al een lange tijd ook voor Parijs dat er iets in de lucht hangt. Ik ben dan ook een overgevoelig persoon, als iemand in de bus naast mij zenuwachtig aan het doen is. Krijg ik ook meteen pijn in m'n buik van de zenuwen. Altijd al gehad!



Ik begin volgensmij zo langzamerhand steeds meer te lijken op iemand die kampt met psychische problemen, maar 't is ook niet gek dat mensen 'gek' worden als je iedere dag op Facebook wordt geconfronteerd met de meest gruwelijkste filmpjes.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven