Actueel
alle pijlers
Ik laat me niet bang maken. Nou ik wel.
woensdag 18 november 2015 om 13:11
Veel forummers roepen (stoer) dat ze zich niet bang laten maken.
Nou ik wel. Niet voor specifieke personen, evenementen of plaatsen om heen te gaan. Ik blijf mijn normale dingen doen, maar bang ben ik wel.
Het is geen vraag of het in Nederland gebeurt, maar waar en wanneer.
De stad waar ik woon is een niet ondenkbeeldig target. Dus ja ik ben bang.
En ik vraag me dus af waar al die nonchalante reacties vandaan komen.
Nou ik wel. Niet voor specifieke personen, evenementen of plaatsen om heen te gaan. Ik blijf mijn normale dingen doen, maar bang ben ik wel.
Het is geen vraag of het in Nederland gebeurt, maar waar en wanneer.
De stad waar ik woon is een niet ondenkbeeldig target. Dus ja ik ben bang.
En ik vraag me dus af waar al die nonchalante reacties vandaan komen.
woensdag 18 november 2015 om 14:51
quote:xsunsetxmoonxrise schreef op 18 november 2015 @ 14:42:
[...]
Ik surf er niet naar, zoals ik al zei komt het langs op Facebook. Waar ik overigens al mee ben gestopt om te kijken en als ik kijk scroll ik over de kopjes wat betreft IS. Ik denk ook dat jij in een andere leeftijdscategorie zit dan ik, wat ik daarmee wil zeggen is dat mijn vriendinnen ook bang zijn. Die sturen je dan appjes om er over te praten. Dat zal in jou omgeving ook wel minder zijn?
Ik ga proberen m'n angst wat meer opzij te zetten
Je bent nog jong, dat is alles. Als je wat ouder bent, heb je alles al eens langs zien komen.
Mijn ouders bijvoorbeeld waren erg bang tijdens de Cubacrisis (begin jaren '60). Ze hadden toen 2 kleine kinderen en de dreiging van een nucleaire oorlog was heel reëel. Ik was zelf in Londen bij diverse bomaanslagen. Heb me nooit laten weerhouden om er weer naar toe te gaan.
[...]
Ik surf er niet naar, zoals ik al zei komt het langs op Facebook. Waar ik overigens al mee ben gestopt om te kijken en als ik kijk scroll ik over de kopjes wat betreft IS. Ik denk ook dat jij in een andere leeftijdscategorie zit dan ik, wat ik daarmee wil zeggen is dat mijn vriendinnen ook bang zijn. Die sturen je dan appjes om er over te praten. Dat zal in jou omgeving ook wel minder zijn?
Ik ga proberen m'n angst wat meer opzij te zetten
Je bent nog jong, dat is alles. Als je wat ouder bent, heb je alles al eens langs zien komen.
Mijn ouders bijvoorbeeld waren erg bang tijdens de Cubacrisis (begin jaren '60). Ze hadden toen 2 kleine kinderen en de dreiging van een nucleaire oorlog was heel reëel. Ik was zelf in Londen bij diverse bomaanslagen. Heb me nooit laten weerhouden om er weer naar toe te gaan.
woensdag 18 november 2015 om 14:51
Ik ben niet bang. Wel ben ik me bewust van de risico`s.
Ik woon in een klein dorp, onder de rook van Rotterdam. Ik denk niet dat ik me druk hoef te maken dat er bij mij in mijn directe omgeving iets gebeurd. Wel vind ik het een nare gedachte dat mijn man een uur rijden van hier werkt en dat hij in een grote stad werkt. Als er iets gebeurd dan gaat het een tijd duren voordat hij thuis is.... maar dat heb ik altijd al gehad. Zeker als ik lees of hoor dat er een heftig dodelijk ongeluk gebeurd is op de route die hij rijdt ( tijdens de tijd dat hij ook onderweg is) en dan wil ik gewoon dat hij zsm binnen stapt. Dat risico is er namelijk altijd.
Daarnaast heb ik 2 kinderen. Ik heb wel een soort van oerdrift om hen te beschermen. Het liefst zou ik ze de hele dag bij me houden. Dat is niet normaal en natuurlijk en doe ik uiteraard ook niet.
Ik woon in een klein dorp, onder de rook van Rotterdam. Ik denk niet dat ik me druk hoef te maken dat er bij mij in mijn directe omgeving iets gebeurd. Wel vind ik het een nare gedachte dat mijn man een uur rijden van hier werkt en dat hij in een grote stad werkt. Als er iets gebeurd dan gaat het een tijd duren voordat hij thuis is.... maar dat heb ik altijd al gehad. Zeker als ik lees of hoor dat er een heftig dodelijk ongeluk gebeurd is op de route die hij rijdt ( tijdens de tijd dat hij ook onderweg is) en dan wil ik gewoon dat hij zsm binnen stapt. Dat risico is er namelijk altijd.
Daarnaast heb ik 2 kinderen. Ik heb wel een soort van oerdrift om hen te beschermen. Het liefst zou ik ze de hele dag bij me houden. Dat is niet normaal en natuurlijk en doe ik uiteraard ook niet.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
woensdag 18 november 2015 om 14:55
quote:hebjehaarookweer schreef op 18 november 2015 @ 14:51:
[...]
Ik heb geschreven hoe ik het beleef, en met welke gedachten ik e.e.a. relativeer. Daar vroeg TO om. Ik kan me levendig voorstellen dat anderen dat anders ervaren, maar het lijkt me een beetje onzinnig als wij nu gaan bakkeleien over waar ik wel of niet mee bezig ben Het was niet persoonlijk bedoeld, met 'je' bedoelde ik 'men' in het algemeen.
[...]
Ik heb geschreven hoe ik het beleef, en met welke gedachten ik e.e.a. relativeer. Daar vroeg TO om. Ik kan me levendig voorstellen dat anderen dat anders ervaren, maar het lijkt me een beetje onzinnig als wij nu gaan bakkeleien over waar ik wel of niet mee bezig ben Het was niet persoonlijk bedoeld, met 'je' bedoelde ik 'men' in het algemeen.
woensdag 18 november 2015 om 14:56
quote:alinea schreef op 18 november 2015 @ 14:44:
[...]
Ik zou het in Rotterdam denk ik minder gauw hebben dan in een centraal gebied in Amsterdam, ik denk omdat ik denk dat zij daar eerder iets zullen uithalen.. Geen idee hoor maar het klinkt ook niet als een linke plek.De haven van Rotterdam staat in de top 10 van de wereld. Lijkt me een ideaal target.
[...]
Ik zou het in Rotterdam denk ik minder gauw hebben dan in een centraal gebied in Amsterdam, ik denk omdat ik denk dat zij daar eerder iets zullen uithalen.. Geen idee hoor maar het klinkt ook niet als een linke plek.De haven van Rotterdam staat in de top 10 van de wereld. Lijkt me een ideaal target.
woensdag 18 november 2015 om 14:57
quote:amarna schreef op 18 november 2015 @ 14:51:
[...]
Je bent nog jong, dat is alles. Als je wat ouder bent, heb je alles al eens langs zien komen.
Mijn ouders bijvoorbeeld waren erg bang tijdens de Cubacrisis (begin jaren '60). Ze hadden toen 2 kleine kinderen en de dreiging van een nucleaire oorlog was heel reëel. Ik was zelf in Londen bij diverse bomaanslagen. Heb me nooit laten weerhouden om er weer naar toe te gaan.O ja. De dreging van de A-bom en de N-bom die Rusland had en waarvan we dachten dat die onze kant op zouden komen. Ook nooit gebeurd.
[...]
Je bent nog jong, dat is alles. Als je wat ouder bent, heb je alles al eens langs zien komen.
Mijn ouders bijvoorbeeld waren erg bang tijdens de Cubacrisis (begin jaren '60). Ze hadden toen 2 kleine kinderen en de dreiging van een nucleaire oorlog was heel reëel. Ik was zelf in Londen bij diverse bomaanslagen. Heb me nooit laten weerhouden om er weer naar toe te gaan.O ja. De dreging van de A-bom en de N-bom die Rusland had en waarvan we dachten dat die onze kant op zouden komen. Ook nooit gebeurd.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
woensdag 18 november 2015 om 14:59
quote:Star schreef op 18 november 2015 @ 14:56:
[...]
De haven van Rotterdam staat in de top 10 van de wereld. Lijkt me een ideaal target.
Dit ja... daar is altijd veel volk, en een belangrijke toevoer voor onze economie.
en wat denk je van het botlek gebied?? Dat is ook wel even een soort van Risicogebied
[...]
De haven van Rotterdam staat in de top 10 van de wereld. Lijkt me een ideaal target.
Dit ja... daar is altijd veel volk, en een belangrijke toevoer voor onze economie.
en wat denk je van het botlek gebied?? Dat is ook wel even een soort van Risicogebied
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
woensdag 18 november 2015 om 15:00
Ik ben niet bang voor aanslagen. Waar ik wel bang voor ben is voor haat zaaiing, dat de gewoon standaard gelovige meer gaan radicaliseren, doordat bepaalde bevolkingsgroepen met de nek worden aan gekeken.. Dat vind ik een enge gedachten...
De IS kweekt angst, en angst doet rare dingen met de mens. En dat is nu aan het gebeuren, en ja dat bezoemt me wel angst in..
De IS kweekt angst, en angst doet rare dingen met de mens. En dat is nu aan het gebeuren, en ja dat bezoemt me wel angst in..
woensdag 18 november 2015 om 15:01
Ik was zaterdag ook een beetje somber en zenuwachtig. En toen sprak ik mijn vriendin en ze troostte me en sprak opbeurende woorden. En ze zei dat niemand het recht heeft om jouw plezier in het leven weg te nemen. En dat ze dat alleen kunnen doen als jij daar toestemming voor geeft. Na afloop schaamde ik me een beetje, dat juist zij mij moest troosten. En ik nam me voor om niet meer te zeuren voor ik een gegronde reden had.
Mijn vriendin woont in Israël.
Mijn vriendin woont in Israël.
woensdag 18 november 2015 om 15:04
woensdag 18 november 2015 om 15:06
quote:topdropje schreef op 18 november 2015 @ 15:01:
Ik was zaterdag ook een beetje somber en zenuwachtig. En toen sprak ik mijn vriendin en ze troostte me en sprak opbeurende woorden. En ze zei dat niemand het recht heeft om jouw plezier in het leven weg te nemen. En dat ze dat alleen kunnen doen als jij daar toestemming voor geeft. Na afloop schaamde ik me een beetje, dat juist zij mij moest troosten. En ik nam me voor om niet meer te zeuren voor ik een gegronde reden had.
Mijn vriendin woont in Israël.
Apart dat mensen in zulke gebieden je dan moed inspreken he?
De familie van mijn vriend woont in Irak. Zijn moeder is er nu op bezoek.
Het gaat nooit over angst als we haar of de familie spreken. Terwijl in dat land IS als beesten huishoudt.
Ik was zaterdag ook een beetje somber en zenuwachtig. En toen sprak ik mijn vriendin en ze troostte me en sprak opbeurende woorden. En ze zei dat niemand het recht heeft om jouw plezier in het leven weg te nemen. En dat ze dat alleen kunnen doen als jij daar toestemming voor geeft. Na afloop schaamde ik me een beetje, dat juist zij mij moest troosten. En ik nam me voor om niet meer te zeuren voor ik een gegronde reden had.
Mijn vriendin woont in Israël.
Apart dat mensen in zulke gebieden je dan moed inspreken he?
De familie van mijn vriend woont in Irak. Zijn moeder is er nu op bezoek.
Het gaat nooit over angst als we haar of de familie spreken. Terwijl in dat land IS als beesten huishoudt.
woensdag 18 november 2015 om 15:06
quote:sorrell schreef op 18 november 2015 @ 15:00:
Ik ben niet bang voor aanslagen. Waar ik wel bang voor ben is voor haat zaaiing, dat de gewoon standaard gelovige meer gaan radicaliseren, doordat bepaalde bevolkingsgroepen met de nek worden aan gekeken.. Dat vind ik een enge gedachten...
De IS kweekt angst, en angst doet rare dingen met de mens. En dat is nu aan het gebeuren, en ja dat bezoemt me wel angst in..Ik vind het eerder een enge gedachte dat IS wellicht helemaal niet zo georganiseerd is als de regering graag denkt, en dat ze dat wel met miljarden kostende operaties kunnen onderscheppen. Meer dan een wapen en een drukbevolkte plek is niet nodig. IS zal alle aanslagen, klein of groot, graag claimen.
Ik ben niet bang voor aanslagen. Waar ik wel bang voor ben is voor haat zaaiing, dat de gewoon standaard gelovige meer gaan radicaliseren, doordat bepaalde bevolkingsgroepen met de nek worden aan gekeken.. Dat vind ik een enge gedachten...
De IS kweekt angst, en angst doet rare dingen met de mens. En dat is nu aan het gebeuren, en ja dat bezoemt me wel angst in..Ik vind het eerder een enge gedachte dat IS wellicht helemaal niet zo georganiseerd is als de regering graag denkt, en dat ze dat wel met miljarden kostende operaties kunnen onderscheppen. Meer dan een wapen en een drukbevolkte plek is niet nodig. IS zal alle aanslagen, klein of groot, graag claimen.
woensdag 18 november 2015 om 15:08
Kijk eens wat een knap stukje tekst.
Als hij niet bang en boos is, dan wij ook niet.
-Geschreven door Antoine Reilis, die vrijdag zijn vrouw verloor.-
Vrijdagavond hebben jullie het leven gestolen van een buitengewoon persoon, de liefde van mijn leven, de moeder van mijn zoon, maar jullie zullen mijn haat niet krijgen. Ik weet niet wie jullie zijn en ik hoef het niet te weten, jullie zijn dode zielen. Als de God, voor wie jullie blind moorden, ons naar Zijn eigen beeld gemaakt heeft, dan zou elke kogel in het lichaam van mijn vrouw een wond in Zijn hart zijn.
Dus nee, ik zal jullie mijn haat niet cadeau doen. Dat zouden jullie willen, maar door haat te beantwoorden met woede zou ik alleen maar toegeven aan dezelfde onwetendheid die jullie maakt tot wat jullie zijn. Jullie willen mij bang zien, dat ik mijn eigen stadsbewoners met achterdocht aankijk, dat ik mijn vrijheid opgeef voor de veiligheid. Mislukt. Dezelfde speler is nog steeds aan zet.
Ik heb haar vanmorgen gezien. Eindelijk, na nachten en dagen wachten. Ze was net zo mooi als toen ze vrijdagavond vertrok, net zo mooi als toen ik twaalf jaar geleden smoorverliefd op haar werd. Natuurlijk word ik verscheurd door verdriet, die kleine overwinning geef ik toe, maar het zal van korte duur zijn. Ik weet dat ze ons zal vergezellen, iedere dag, en dat we elkaar opnieuw zullen ontmoeten in het paradijs van vrije zielen, waar jullie nooit zullen komen.
We zijn met zijn tweeën, mijn zoon en ik, maar we zijn sterker dan alle legers in de wereld. Ik ga geen tijd meer aan jullie verspillen. Ik moet naar Melvin die net wakker is. Hij is 17 maanden oud en zal zijn hapje straks eten net als anders. Daarna gaan we spelen net als anders en zijn hele leven zal dit jongetje jullie treiteren door gelukkig en vrij te zijn. Want nee, ook zijn haat zullen jullie niet krijgen."
Als hij niet bang en boos is, dan wij ook niet.
-Geschreven door Antoine Reilis, die vrijdag zijn vrouw verloor.-
Vrijdagavond hebben jullie het leven gestolen van een buitengewoon persoon, de liefde van mijn leven, de moeder van mijn zoon, maar jullie zullen mijn haat niet krijgen. Ik weet niet wie jullie zijn en ik hoef het niet te weten, jullie zijn dode zielen. Als de God, voor wie jullie blind moorden, ons naar Zijn eigen beeld gemaakt heeft, dan zou elke kogel in het lichaam van mijn vrouw een wond in Zijn hart zijn.
Dus nee, ik zal jullie mijn haat niet cadeau doen. Dat zouden jullie willen, maar door haat te beantwoorden met woede zou ik alleen maar toegeven aan dezelfde onwetendheid die jullie maakt tot wat jullie zijn. Jullie willen mij bang zien, dat ik mijn eigen stadsbewoners met achterdocht aankijk, dat ik mijn vrijheid opgeef voor de veiligheid. Mislukt. Dezelfde speler is nog steeds aan zet.
Ik heb haar vanmorgen gezien. Eindelijk, na nachten en dagen wachten. Ze was net zo mooi als toen ze vrijdagavond vertrok, net zo mooi als toen ik twaalf jaar geleden smoorverliefd op haar werd. Natuurlijk word ik verscheurd door verdriet, die kleine overwinning geef ik toe, maar het zal van korte duur zijn. Ik weet dat ze ons zal vergezellen, iedere dag, en dat we elkaar opnieuw zullen ontmoeten in het paradijs van vrije zielen, waar jullie nooit zullen komen.
We zijn met zijn tweeën, mijn zoon en ik, maar we zijn sterker dan alle legers in de wereld. Ik ga geen tijd meer aan jullie verspillen. Ik moet naar Melvin die net wakker is. Hij is 17 maanden oud en zal zijn hapje straks eten net als anders. Daarna gaan we spelen net als anders en zijn hele leven zal dit jongetje jullie treiteren door gelukkig en vrij te zijn. Want nee, ook zijn haat zullen jullie niet krijgen."
woensdag 18 november 2015 om 15:09
quote:blijfgewoonbianca schreef op 18 november 2015 @ 15:04:
[...]
Voor een grote BOEM wel, ja.
Maar de beveiliging daar is beter dan die van de Koopgoot.De kans op een BOEM vanwege een lekkage van chemische stoffen is reëler dan een aanslag. Heeft ook al (op kleine schaal) meermaals plaatsgevonden.
[...]
Voor een grote BOEM wel, ja.
Maar de beveiliging daar is beter dan die van de Koopgoot.De kans op een BOEM vanwege een lekkage van chemische stoffen is reëler dan een aanslag. Heeft ook al (op kleine schaal) meermaals plaatsgevonden.
woensdag 18 november 2015 om 15:10
Ik ben niet bang voor mezelf of mijn naasten.
Maar ik ben wel bang, bang voor wat er gebeurd is en wat er, waarschijnlijk/misschien, nog gaat gebeuren.
Ik ben bang voor de medogenloosheid van daders. Ik ben bang voor de uitlating, en de gevolgen daarvan, van de uitspraken dat wij in oorlog zijn.
Maar vooral ben ik heel verdrietig over alle onschuldige slachtoffers, waar dan ook.
Maar ik ben wel bang, bang voor wat er gebeurd is en wat er, waarschijnlijk/misschien, nog gaat gebeuren.
Ik ben bang voor de medogenloosheid van daders. Ik ben bang voor de uitlating, en de gevolgen daarvan, van de uitspraken dat wij in oorlog zijn.
Maar vooral ben ik heel verdrietig over alle onschuldige slachtoffers, waar dan ook.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
woensdag 18 november 2015 om 15:10
quote:Dragisa schreef op 18 november 2015 @ 15:08:
Kijk eens wat een knap stukje tekst.
Als hij niet bang en boos is, dan wij ook niet.
-Geschreven door Antoine Reilis, die vrijdag zijn vrouw verloor.-
Vrijdagavond hebben jullie het leven gestolen van een buitengewoon persoon, de liefde van mijn leven, de moeder van mijn zoon, maar jullie zullen mijn haat niet krijgen. Ik weet niet wie jullie zijn en ik hoef het niet te weten, jullie zijn dode zielen. Als de God, voor wie jullie blind moorden, ons naar Zijn eigen beeld gemaakt heeft, dan zou elke kogel in het lichaam van mijn vrouw een wond in Zijn hart zijn.
Dus nee, ik zal jullie mijn haat niet cadeau doen. Dat zouden jullie willen, maar door haat te beantwoorden met woede zou ik alleen maar toegeven aan dezelfde onwetendheid die jullie maakt tot wat jullie zijn. Jullie willen mij bang zien, dat ik mijn eigen stadsbewoners met achterdocht aankijk, dat ik mijn vrijheid opgeef voor de veiligheid. Mislukt. Dezelfde speler is nog steeds aan zet.
Ik heb haar vanmorgen gezien. Eindelijk, na nachten en dagen wachten. Ze was net zo mooi als toen ze vrijdagavond vertrok, net zo mooi als toen ik twaalf jaar geleden smoorverliefd op haar werd. Natuurlijk word ik verscheurd door verdriet, die kleine overwinning geef ik toe, maar het zal van korte duur zijn. Ik weet dat ze ons zal vergezellen, iedere dag, en dat we elkaar opnieuw zullen ontmoeten in het paradijs van vrije zielen, waar jullie nooit zullen komen.
We zijn met zijn tweeën, mijn zoon en ik, maar we zijn sterker dan alle legers in de wereld. Ik ga geen tijd meer aan jullie verspillen. Ik moet naar Melvin die net wakker is. Hij is 17 maanden oud en zal zijn hapje straks eten net als anders. Daarna gaan we spelen net als anders en zijn hele leven zal dit jongetje jullie treiteren door gelukkig en vrij te zijn. Want nee, ook zijn haat zullen jullie niet krijgen."Och, wat intens verdrietig, sterk, moedig en strijdvaardig tegelijk.
Kijk eens wat een knap stukje tekst.
Als hij niet bang en boos is, dan wij ook niet.
-Geschreven door Antoine Reilis, die vrijdag zijn vrouw verloor.-
Vrijdagavond hebben jullie het leven gestolen van een buitengewoon persoon, de liefde van mijn leven, de moeder van mijn zoon, maar jullie zullen mijn haat niet krijgen. Ik weet niet wie jullie zijn en ik hoef het niet te weten, jullie zijn dode zielen. Als de God, voor wie jullie blind moorden, ons naar Zijn eigen beeld gemaakt heeft, dan zou elke kogel in het lichaam van mijn vrouw een wond in Zijn hart zijn.
Dus nee, ik zal jullie mijn haat niet cadeau doen. Dat zouden jullie willen, maar door haat te beantwoorden met woede zou ik alleen maar toegeven aan dezelfde onwetendheid die jullie maakt tot wat jullie zijn. Jullie willen mij bang zien, dat ik mijn eigen stadsbewoners met achterdocht aankijk, dat ik mijn vrijheid opgeef voor de veiligheid. Mislukt. Dezelfde speler is nog steeds aan zet.
Ik heb haar vanmorgen gezien. Eindelijk, na nachten en dagen wachten. Ze was net zo mooi als toen ze vrijdagavond vertrok, net zo mooi als toen ik twaalf jaar geleden smoorverliefd op haar werd. Natuurlijk word ik verscheurd door verdriet, die kleine overwinning geef ik toe, maar het zal van korte duur zijn. Ik weet dat ze ons zal vergezellen, iedere dag, en dat we elkaar opnieuw zullen ontmoeten in het paradijs van vrije zielen, waar jullie nooit zullen komen.
We zijn met zijn tweeën, mijn zoon en ik, maar we zijn sterker dan alle legers in de wereld. Ik ga geen tijd meer aan jullie verspillen. Ik moet naar Melvin die net wakker is. Hij is 17 maanden oud en zal zijn hapje straks eten net als anders. Daarna gaan we spelen net als anders en zijn hele leven zal dit jongetje jullie treiteren door gelukkig en vrij te zijn. Want nee, ook zijn haat zullen jullie niet krijgen."Och, wat intens verdrietig, sterk, moedig en strijdvaardig tegelijk.
woensdag 18 november 2015 om 15:11
quote:amarna schreef op 18 november 2015 @ 15:09:
[...]
De kans op een BOEM vanwege een lekkage van chemische stoffen is reëler dan een aanslag. Heeft ook al (op kleine schaal) meermaals plaatsgevonden.http://www.nu.nl/algemeen ... isten-moeilijk-maken.html
[...]
De kans op een BOEM vanwege een lekkage van chemische stoffen is reëler dan een aanslag. Heeft ook al (op kleine schaal) meermaals plaatsgevonden.http://www.nu.nl/algemeen ... isten-moeilijk-maken.html
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 18 november 2015 om 15:11
quote:Dragisa schreef op 18 november 2015 @ 15:08:
Kijk eens wat een knap stukje tekst.
Als hij niet bang en boos is, dan wij ook niet.
-Geschreven door Antoine Reilis, die vrijdag zijn vrouw verloor.-
Vrijdagavond hebben jullie het leven gestolen van een buitengewoon persoon, de liefde van mijn leven, de moeder van mijn zoon, maar jullie zullen mijn haat niet krijgen. Ik weet niet wie jullie zijn en ik hoef het niet te weten, jullie zijn dode zielen. Als de God, voor wie jullie blind moorden, ons naar Zijn eigen beeld gemaakt heeft, dan zou elke kogel in het lichaam van mijn vrouw een wond in Zijn hart zijn.
Dus nee, ik zal jullie mijn haat niet cadeau doen. Dat zouden jullie willen, maar door haat te beantwoorden met woede zou ik alleen maar toegeven aan dezelfde onwetendheid die jullie maakt tot wat jullie zijn. Jullie willen mij bang zien, dat ik mijn eigen stadsbewoners met achterdocht aankijk, dat ik mijn vrijheid opgeef voor de veiligheid. Mislukt. Dezelfde speler is nog steeds aan zet.
Ik heb haar vanmorgen gezien. Eindelijk, na nachten en dagen wachten. Ze was net zo mooi als toen ze vrijdagavond vertrok, net zo mooi als toen ik twaalf jaar geleden smoorverliefd op haar werd. Natuurlijk word ik verscheurd door verdriet, die kleine overwinning geef ik toe, maar het zal van korte duur zijn. Ik weet dat ze ons zal vergezellen, iedere dag, en dat we elkaar opnieuw zullen ontmoeten in het paradijs van vrije zielen, waar jullie nooit zullen komen.
We zijn met zijn tweeën, mijn zoon en ik, maar we zijn sterker dan alle legers in de wereld. Ik ga geen tijd meer aan jullie verspillen. Ik moet naar Melvin die net wakker is. Hij is 17 maanden oud en zal zijn hapje straks eten net als anders. Daarna gaan we spelen net als anders en zijn hele leven zal dit jongetje jullie treiteren door gelukkig en vrij te zijn. Want nee, ook zijn haat zullen jullie niet krijgen."Held.
Kijk eens wat een knap stukje tekst.
Als hij niet bang en boos is, dan wij ook niet.
-Geschreven door Antoine Reilis, die vrijdag zijn vrouw verloor.-
Vrijdagavond hebben jullie het leven gestolen van een buitengewoon persoon, de liefde van mijn leven, de moeder van mijn zoon, maar jullie zullen mijn haat niet krijgen. Ik weet niet wie jullie zijn en ik hoef het niet te weten, jullie zijn dode zielen. Als de God, voor wie jullie blind moorden, ons naar Zijn eigen beeld gemaakt heeft, dan zou elke kogel in het lichaam van mijn vrouw een wond in Zijn hart zijn.
Dus nee, ik zal jullie mijn haat niet cadeau doen. Dat zouden jullie willen, maar door haat te beantwoorden met woede zou ik alleen maar toegeven aan dezelfde onwetendheid die jullie maakt tot wat jullie zijn. Jullie willen mij bang zien, dat ik mijn eigen stadsbewoners met achterdocht aankijk, dat ik mijn vrijheid opgeef voor de veiligheid. Mislukt. Dezelfde speler is nog steeds aan zet.
Ik heb haar vanmorgen gezien. Eindelijk, na nachten en dagen wachten. Ze was net zo mooi als toen ze vrijdagavond vertrok, net zo mooi als toen ik twaalf jaar geleden smoorverliefd op haar werd. Natuurlijk word ik verscheurd door verdriet, die kleine overwinning geef ik toe, maar het zal van korte duur zijn. Ik weet dat ze ons zal vergezellen, iedere dag, en dat we elkaar opnieuw zullen ontmoeten in het paradijs van vrije zielen, waar jullie nooit zullen komen.
We zijn met zijn tweeën, mijn zoon en ik, maar we zijn sterker dan alle legers in de wereld. Ik ga geen tijd meer aan jullie verspillen. Ik moet naar Melvin die net wakker is. Hij is 17 maanden oud en zal zijn hapje straks eten net als anders. Daarna gaan we spelen net als anders en zijn hele leven zal dit jongetje jullie treiteren door gelukkig en vrij te zijn. Want nee, ook zijn haat zullen jullie niet krijgen."Held.
woensdag 18 november 2015 om 15:12
quote:Gatti schreef op 18 november 2015 @ 15:10:
Ik ben niet bang voor mezelf of mijn naasten.
Maar ik ben wel bang, bang voor wat er gebeurd is en wat er, waarschijnlijk/misschien, nog gaat gebeuren.
Ik ben bang voor de medogenloosheid van daders. Ik ben bang voor de uitlating, en de gevolgen daarvan, van de uitspraken dat wij in oorlog zijn.
Maar vooral ben ik heel verdrietig over alle onschuldige slachtoffers, waar dan ook.Ja dat was toch even mooi een Wim-Lex'je.
Ik ben niet bang voor mezelf of mijn naasten.
Maar ik ben wel bang, bang voor wat er gebeurd is en wat er, waarschijnlijk/misschien, nog gaat gebeuren.
Ik ben bang voor de medogenloosheid van daders. Ik ben bang voor de uitlating, en de gevolgen daarvan, van de uitspraken dat wij in oorlog zijn.
Maar vooral ben ik heel verdrietig over alle onschuldige slachtoffers, waar dan ook.Ja dat was toch even mooi een Wim-Lex'je.
woensdag 18 november 2015 om 15:18
Angst is een raar fenomeen en niet altijd even realistisch. De kans dat ik neerstort in een vliegtuig is vele malen kleiner dan de kans dat ik verongeluk op de snelweg en toch vind ik dat vliegtuig griezeliger dan mijn autootje.
Ik heb geen angst voor mensenmassa's en eventuele aanslagen. Wel angst voor de invloed die zo'n aanslag heeft op de samenleving.
Ik heb geen angst voor mensenmassa's en eventuele aanslagen. Wel angst voor de invloed die zo'n aanslag heeft op de samenleving.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
