Actueel
alle pijlers
Ik laat me niet bang maken. Nou ik wel.
woensdag 18 november 2015 om 13:11
Veel forummers roepen (stoer) dat ze zich niet bang laten maken.
Nou ik wel. Niet voor specifieke personen, evenementen of plaatsen om heen te gaan. Ik blijf mijn normale dingen doen, maar bang ben ik wel.
Het is geen vraag of het in Nederland gebeurt, maar waar en wanneer.
De stad waar ik woon is een niet ondenkbeeldig target. Dus ja ik ben bang.
En ik vraag me dus af waar al die nonchalante reacties vandaan komen.
Nou ik wel. Niet voor specifieke personen, evenementen of plaatsen om heen te gaan. Ik blijf mijn normale dingen doen, maar bang ben ik wel.
Het is geen vraag of het in Nederland gebeurt, maar waar en wanneer.
De stad waar ik woon is een niet ondenkbeeldig target. Dus ja ik ben bang.
En ik vraag me dus af waar al die nonchalante reacties vandaan komen.
woensdag 18 november 2015 om 15:22
Ik kom bijna elke dag op Amsterdam Centraal en mijn vriend moet voor zijn werk recht door het centrum heen. Tsjah, echt fijn voel ik me niet, maar ik probeer er zo min mogelijk over na te denken. Ik voel me nu wel wat minder relaxed over drukke plekken zoals festivals, bioscopen, het OV, etc. Voor eventuele aanslagen, maar ook voor paniek van mensen, ik denk dat iedereen nu zo erg op zijn hoede is. Aan de ene kant is dat goed, maar aan de andere kant kan er ook veel paniek uitbreken om niks. Toch ga ik niks laten, want ik weiger me te laten beperken of in angst te leven.
woensdag 18 november 2015 om 15:23
Ik was nooit bang tot ik moeder werd. Voel me heel sterk verantwoordelijk voor de veiligheid van mijn meiden. Ik denk niet dat het nodig is, maar we hebben een noodplan. Mocht de pleuris hier uitbreken gaan we er vandoor. Dus hier ligt een ingepakte koffer klaar met alle wat we nodig zouden hebben, incl routekaarten, papieren enz.
Overdreven? Ja zeker! Maar wel goed voor mijn rust
Overdreven? Ja zeker! Maar wel goed voor mijn rust
woensdag 18 november 2015 om 15:23
Ik ben dan weliswaar niet bang voor terrorisme. Maar ik wel een anecdote die aantoont dat je het niet eens in de gaten zou hebben als je een terrorist tegenkomt.
Jl. zaterdag gaf mijn koor een concert in een theater in Rotterdam. Wij zaten vlak voor de aanvang in de artiestenfoyer te wachten tot we op moesten. Komt er een jongeman snel binnen lopen vanaf de artiesteningang, door de foyer, naar de zaal. Petje op, capuchon er over, baard. Hij gooide in het voorbijgaan achteloos iets in de prullebak. Het ging zó snel, we keken elkaar aan "wat gebeurt híer nou". Als het een doosje met semtex of C4 was geweest, was het te laat geweest voor een reddingsactie. Het ging te snel om te schrikken, we werden er juist lacherig van.
Achteraf bleek het een medewerker van het theater te zijn, maar het toonde wel aan, dat je het toch niet kunt voorkomen. Je bent simpelweg met andere dingen bezig. En dat is maar goed ook, want je hebt geen leven als je 24/7 op verdacht uitziende situaties gaat letten.
Jl. zaterdag gaf mijn koor een concert in een theater in Rotterdam. Wij zaten vlak voor de aanvang in de artiestenfoyer te wachten tot we op moesten. Komt er een jongeman snel binnen lopen vanaf de artiesteningang, door de foyer, naar de zaal. Petje op, capuchon er over, baard. Hij gooide in het voorbijgaan achteloos iets in de prullebak. Het ging zó snel, we keken elkaar aan "wat gebeurt híer nou". Als het een doosje met semtex of C4 was geweest, was het te laat geweest voor een reddingsactie. Het ging te snel om te schrikken, we werden er juist lacherig van.
Achteraf bleek het een medewerker van het theater te zijn, maar het toonde wel aan, dat je het toch niet kunt voorkomen. Je bent simpelweg met andere dingen bezig. En dat is maar goed ook, want je hebt geen leven als je 24/7 op verdacht uitziende situaties gaat letten.
woensdag 18 november 2015 om 15:38
quote:Zharon09 schreef op 18 november 2015 @ 15:23:
Overigens vind ik dat de media echt een beetje moet dimmen, vooral met al die uitspraken over oorlog. Ik vind dat niet iets om mee rond te strooien en voor kinderen lijkt me dit al helemaal angstwekkend.Ik word vooral moe van de misinformatie. Gisteren hoorde ik dat er gedoe was in een vliegtuig naar Boston, dus ik dacht: "Gaan we weer..." Het bleek een vrouw te zijn die te diep in het glaasje gekeken had. Konden die nieuwsredacties ook niet weten natuurlijk, maar elke ook maar enigszins vreemde situatie is nu opeens een mogelijke terroristische aanslag.
Overigens vind ik dat de media echt een beetje moet dimmen, vooral met al die uitspraken over oorlog. Ik vind dat niet iets om mee rond te strooien en voor kinderen lijkt me dit al helemaal angstwekkend.Ik word vooral moe van de misinformatie. Gisteren hoorde ik dat er gedoe was in een vliegtuig naar Boston, dus ik dacht: "Gaan we weer..." Het bleek een vrouw te zijn die te diep in het glaasje gekeken had. Konden die nieuwsredacties ook niet weten natuurlijk, maar elke ook maar enigszins vreemde situatie is nu opeens een mogelijke terroristische aanslag.
woensdag 18 november 2015 om 15:53
Mijn dochter is morgen de hele dag op een grote internationale beurs in Duitsland, nou reken maar dat ik heel blij ben als zij weer thuis is 's avonds. Een beetje angst is toch ook maar menselijk, lijkt me. Maar ik laat me er niet van weerhouden om de dingen te gaan doen die ik altijd al deed: het weekend staat hier gepland met een stedentripje en concerten. Dat ga ik me niet laten ontnemen, al ben ik er ook wel onrustig over.
woensdag 18 november 2015 om 15:54
Ik ben niet bang. Ja, er gaat wat gebeuren. Een heleboel zelfs. Maar als ik daar nu bang voor moet zijn, heb ik geen leven meer. Het scheelt dat ik geen kinderen heb. En gewoon heel erg naïef ben.
Ik woon trouwens wel in een stad die een makkelijk doelwit zou kunnen zijn. Woon in het centrum, studeer en werk in het centrum. Reis veel met het OV. Als het moet gebeuren, dan gebeurt het maar.
Ik woon trouwens wel in een stad die een makkelijk doelwit zou kunnen zijn. Woon in het centrum, studeer en werk in het centrum. Reis veel met het OV. Als het moet gebeuren, dan gebeurt het maar.
woensdag 18 november 2015 om 16:08
quote:Dragisa schreef op 18 november 2015 @ 14:38:
[...]
Nogmaals. Stop er dan mee. Jij kiest er voor om het te lezen.
Wat meer moet je weten dan je nu weet? Aanslag, 130 doden, IS. Dat is alles wat je moet weten.
De telegraaf poste bijvoorbeeld een collage met de laatste foto's die de slachtoffers van zichzelf online hebben gezet, op bijvoorbeeld Instagram.
Wat moet je daar mee, behalve intens verdrietig worden?
Ja walgelijk. Dat vind ik het exploiteren van een drama.
Op zoek naar inzicht struin ik ook nieuwssites en kranten af. Maar ik vind dat ik daar eigenlijk mee op moet houden. Omdat het nutteloos is.
Op vakantie leef ik wel eens een paar weken zonder nieuws en er is niks rustgevender dan dat.
Ik ben niet bang. Omdat ik denk dat de kans dat een aanslag mij treft minimaal is en verbleekt bij andere gevaren die ik dagelijks loop.
[...]
Nogmaals. Stop er dan mee. Jij kiest er voor om het te lezen.
Wat meer moet je weten dan je nu weet? Aanslag, 130 doden, IS. Dat is alles wat je moet weten.
De telegraaf poste bijvoorbeeld een collage met de laatste foto's die de slachtoffers van zichzelf online hebben gezet, op bijvoorbeeld Instagram.
Wat moet je daar mee, behalve intens verdrietig worden?
Ja walgelijk. Dat vind ik het exploiteren van een drama.
Op zoek naar inzicht struin ik ook nieuwssites en kranten af. Maar ik vind dat ik daar eigenlijk mee op moet houden. Omdat het nutteloos is.
Op vakantie leef ik wel eens een paar weken zonder nieuws en er is niks rustgevender dan dat.
Ik ben niet bang. Omdat ik denk dat de kans dat een aanslag mij treft minimaal is en verbleekt bij andere gevaren die ik dagelijks loop.
.
woensdag 18 november 2015 om 16:22
quote:matroesjka_ schreef op 18 november 2015 @ 16:13:
[...]
Zie het maar als een waarschuwing. Een beetje angst, populisme en mediakunsten kunnen er zo maar toe leiden dat je beste vriend morgen je grootste vijand is.De kwestie is een splijtzwam in de samenleving. Op het forum. In mijn vriendenkring. Je ziet de polarisatie toenemen. Mensen nemen het persoonlijk op. Dit beangstigt mij ook. En het lijkt me verschrikkelijk als je dit eerder hebt zien gebeuren, weet waar het toe kan leiden en opnieuw machteloos staat.
[...]
Zie het maar als een waarschuwing. Een beetje angst, populisme en mediakunsten kunnen er zo maar toe leiden dat je beste vriend morgen je grootste vijand is.De kwestie is een splijtzwam in de samenleving. Op het forum. In mijn vriendenkring. Je ziet de polarisatie toenemen. Mensen nemen het persoonlijk op. Dit beangstigt mij ook. En het lijkt me verschrikkelijk als je dit eerder hebt zien gebeuren, weet waar het toe kan leiden en opnieuw machteloos staat.
.
woensdag 18 november 2015 om 16:41
woensdag 18 november 2015 om 16:45
quote:alinea schreef op 18 november 2015 @ 14:27:
[...]
Ik denk dat het wel scheelt of je dagelijks door afgelegen weilanden naar huis tuft of dat je door de hal in het centraal station van Amsterdam moet om bij je trein te komen, daar staan elk moment van de dag 7 a 8 politiebusjes voor de ingang.
Toch net ff anders thuiskomen..
Ik tuf door de afgelegen weilanden naar huis. En in zo'n weiland staat ver weg van de bewoonde wereld 1 lullig schuurtje. Daterend van voor de aanleg van de A2 die ernaast gelegen is. En dan ziet een paniekzaaier een 'man' naar dat schuurtje gaan. EOD, vijf brandweerwagens, 1 helikopter, 2 overvalwagens (die zwarte semi-gepantserde dingen van de ME), politiewagens. Voor een meneer met luduvudu. Zelfs al had die man de hele keet opgeblazen, hij had er nog geen wild konijn kunnen verwonden.
En het grootste gevaar vormde die oelewapper in het bestelbusje in de baan naast mij die met zijn snuit tegen het raam gedrukt zat te loeren om maar niets te missen en op zijn stilstaande voorganger inreed.
Ik woon onder de rook van het grootste chemische concern van Nederland. Een terrorist kan zich de moeite besparen, men is uitstekend in staat om zelf de toko de lucht in te jagen zoals enkele dagen geleden nog uitgebreid in het nieuws was. De zoveelste keer.
Gisteren gedoe in Alsdorf, vijf minuten van de grens. Vanmorgen weer twee zwarte ME busjes met blauwe zwaailichten in hoog tempo langs mij heen over de A2. Bleek te gaan om een ex-militair met PTSS die dreigde zichzelf op te blazen.
In de jaren '80 gingen wij gewoon op vakantie naar Spanje aan een of andere Costa een week na de zoveelste bom van ETA, naar Londen en in de metro ondanks de omroepen om de vijf minuten dat je niets moest laten staan (IRA). In de nineties ging ik gewoon naar Turkije ondanks de hotels die de lucht invlogen dankzij de PKK.
Ik zit ieder jaar wel in Marokko, ik ga op bezoek bij familie in Algerije. Ik ben in Iran geweest, Israël.
Als het tijd is om te gaan, dan ga je. Zoals mijn pa die plotseling dood neerviel. Sinds ik moeder ben sluit ik wel bepaalde risico's uit: ik rijd niet meer in oldtimers met zero veiligheidspakket. In 18 jaar rijden heb ik drie ongelukken meegemaakt. Totdat zoon op eigen benen staat heb ik dus auto's met iets van een kreukelzone, airbags, enz.
Ik ga niet bungeejumpen bij een of andere derderangs organisatie (sowieso niet, heb hoogtevrees ).
Ik ga niet voor de fun tussen de wilde dieren liggen in een of ander exotisch gebied voor de perfecte foto in mijn nog te maken Albelli album.
Ik ga niet in een beschermend pak een rondleiding doen door Tsjernobyl.
Ik ga niet experimenteren met drugs.
Ik ga niet met kind naar Sharm in Egypte. Niet omdat ik bang ben maar omdat ik niet het risico wil nemen ergens te stranden met een kleuter tussen AirPort en hotel.
In het dagelijkse leven merk ik nu niets van gedoe of spanningen (geen Facebook). ik ga gewoon door met mijn leven zoals ik dat altijd heb gedaan. Daar is niets 'stoer' aan. Ik ben wel dit weekend erg geschrokken omdat mijn moeder een weekendje in Parijs zat. Dat ze niet belde omdat ze 'niemand ongerust wilde maken' en ik al surfend tussen youtube en viva ineens dat topic zag. Leuk mam. Maar goed, zat op een veilige plek. Dan neemt de angst snel af en ga je aan de slag om praktische zaken te regelen wat betreft de terugreis.
[...]
Ik denk dat het wel scheelt of je dagelijks door afgelegen weilanden naar huis tuft of dat je door de hal in het centraal station van Amsterdam moet om bij je trein te komen, daar staan elk moment van de dag 7 a 8 politiebusjes voor de ingang.
Toch net ff anders thuiskomen..
Ik tuf door de afgelegen weilanden naar huis. En in zo'n weiland staat ver weg van de bewoonde wereld 1 lullig schuurtje. Daterend van voor de aanleg van de A2 die ernaast gelegen is. En dan ziet een paniekzaaier een 'man' naar dat schuurtje gaan. EOD, vijf brandweerwagens, 1 helikopter, 2 overvalwagens (die zwarte semi-gepantserde dingen van de ME), politiewagens. Voor een meneer met luduvudu. Zelfs al had die man de hele keet opgeblazen, hij had er nog geen wild konijn kunnen verwonden.
En het grootste gevaar vormde die oelewapper in het bestelbusje in de baan naast mij die met zijn snuit tegen het raam gedrukt zat te loeren om maar niets te missen en op zijn stilstaande voorganger inreed.
Ik woon onder de rook van het grootste chemische concern van Nederland. Een terrorist kan zich de moeite besparen, men is uitstekend in staat om zelf de toko de lucht in te jagen zoals enkele dagen geleden nog uitgebreid in het nieuws was. De zoveelste keer.
Gisteren gedoe in Alsdorf, vijf minuten van de grens. Vanmorgen weer twee zwarte ME busjes met blauwe zwaailichten in hoog tempo langs mij heen over de A2. Bleek te gaan om een ex-militair met PTSS die dreigde zichzelf op te blazen.
In de jaren '80 gingen wij gewoon op vakantie naar Spanje aan een of andere Costa een week na de zoveelste bom van ETA, naar Londen en in de metro ondanks de omroepen om de vijf minuten dat je niets moest laten staan (IRA). In de nineties ging ik gewoon naar Turkije ondanks de hotels die de lucht invlogen dankzij de PKK.
Ik zit ieder jaar wel in Marokko, ik ga op bezoek bij familie in Algerije. Ik ben in Iran geweest, Israël.
Als het tijd is om te gaan, dan ga je. Zoals mijn pa die plotseling dood neerviel. Sinds ik moeder ben sluit ik wel bepaalde risico's uit: ik rijd niet meer in oldtimers met zero veiligheidspakket. In 18 jaar rijden heb ik drie ongelukken meegemaakt. Totdat zoon op eigen benen staat heb ik dus auto's met iets van een kreukelzone, airbags, enz.
Ik ga niet bungeejumpen bij een of andere derderangs organisatie (sowieso niet, heb hoogtevrees ).
Ik ga niet voor de fun tussen de wilde dieren liggen in een of ander exotisch gebied voor de perfecte foto in mijn nog te maken Albelli album.
Ik ga niet in een beschermend pak een rondleiding doen door Tsjernobyl.
Ik ga niet experimenteren met drugs.
Ik ga niet met kind naar Sharm in Egypte. Niet omdat ik bang ben maar omdat ik niet het risico wil nemen ergens te stranden met een kleuter tussen AirPort en hotel.
In het dagelijkse leven merk ik nu niets van gedoe of spanningen (geen Facebook). ik ga gewoon door met mijn leven zoals ik dat altijd heb gedaan. Daar is niets 'stoer' aan. Ik ben wel dit weekend erg geschrokken omdat mijn moeder een weekendje in Parijs zat. Dat ze niet belde omdat ze 'niemand ongerust wilde maken' en ik al surfend tussen youtube en viva ineens dat topic zag. Leuk mam. Maar goed, zat op een veilige plek. Dan neemt de angst snel af en ga je aan de slag om praktische zaken te regelen wat betreft de terugreis.
woensdag 18 november 2015 om 17:04
quote:Sofief schreef op 18 november 2015 @ 15:23:
Ik was nooit bang tot ik moeder werd. Voel me heel sterk verantwoordelijk voor de veiligheid van mijn meiden. Ik denk niet dat het nodig is, maar we hebben een noodplan. Mocht de pleuris hier uitbreken gaan we er vandoor. Dus hier ligt een ingepakte koffer klaar met alle wat we nodig zouden hebben, incl routekaarten, papieren enz.
Overdreven? Ja zeker! Maar wel goed voor mijn rust ;)Waar ga je heen dan?
Ik was nooit bang tot ik moeder werd. Voel me heel sterk verantwoordelijk voor de veiligheid van mijn meiden. Ik denk niet dat het nodig is, maar we hebben een noodplan. Mocht de pleuris hier uitbreken gaan we er vandoor. Dus hier ligt een ingepakte koffer klaar met alle wat we nodig zouden hebben, incl routekaarten, papieren enz.
Overdreven? Ja zeker! Maar wel goed voor mijn rust ;)Waar ga je heen dan?
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
woensdag 18 november 2015 om 17:48
quote:Sofief schreef op 18 november 2015 @ 15:23:
Ik was nooit bang tot ik moeder werd. Voel me heel sterk verantwoordelijk voor de veiligheid van mijn meiden. Ik denk niet dat het nodig is, maar we hebben een noodplan. Mocht de pleuris hier uitbreken gaan we er vandoor. Dus hier ligt een ingepakte koffer klaar met alle wat we nodig zouden hebben, incl routekaarten, papieren enz.
Overdreven? Ja zeker! Maar wel goed voor mijn rust
Ik was nooit bang tot ik moeder werd. Voel me heel sterk verantwoordelijk voor de veiligheid van mijn meiden. Ik denk niet dat het nodig is, maar we hebben een noodplan. Mocht de pleuris hier uitbreken gaan we er vandoor. Dus hier ligt een ingepakte koffer klaar met alle wat we nodig zouden hebben, incl routekaarten, papieren enz.
Overdreven? Ja zeker! Maar wel goed voor mijn rust
woensdag 18 november 2015 om 17:55
Nog nauwelijks iets gelezen, maar wilde meteen reageren:
Ja, ook ik ben bang. En ik snap ook niet zoveel van de mensen die 'besluiten' niet bang te zijn. Angst is een irrationeel iets, en dat is er dus gewoon (in mijn geval). Woon en werk op een plek waar het niet ondenkbaar is dat er iets kan gebeuren, dus ja, als ik met de tram reis in de drukke spits dan zit ik niet op mijn gemak.
Ja, ook ik ben bang. En ik snap ook niet zoveel van de mensen die 'besluiten' niet bang te zijn. Angst is een irrationeel iets, en dat is er dus gewoon (in mijn geval). Woon en werk op een plek waar het niet ondenkbaar is dat er iets kan gebeuren, dus ja, als ik met de tram reis in de drukke spits dan zit ik niet op mijn gemak.
woensdag 18 november 2015 om 18:00
quote:jellybelly schreef op 18 november 2015 @ 17:55:
Nog nauwelijks iets gelezen, maar wilde meteen reageren:
Ja, ook ik ben bang. En ik snap ook niet zoveel van de mensen die 'besluiten' niet bang te zijn. Angst is een irrationeel iets, en dat is er dus gewoon (in mijn geval). Woon en werk op een plek waar het niet ondenkbaar is dat er iets kan gebeuren, dus ja, als ik met de tram reis in de drukke spits dan zit ik niet op mijn gemak.
In mijn geval niet altijd. Mind over matter. Mezelf een schop onder mijn reet. Hoofd geheven. Ook al ben ik bang, hoeft "de vijand" (wie dat ook moge zijn) dat niet te weten.
Nog nauwelijks iets gelezen, maar wilde meteen reageren:
Ja, ook ik ben bang. En ik snap ook niet zoveel van de mensen die 'besluiten' niet bang te zijn. Angst is een irrationeel iets, en dat is er dus gewoon (in mijn geval). Woon en werk op een plek waar het niet ondenkbaar is dat er iets kan gebeuren, dus ja, als ik met de tram reis in de drukke spits dan zit ik niet op mijn gemak.
In mijn geval niet altijd. Mind over matter. Mezelf een schop onder mijn reet. Hoofd geheven. Ook al ben ik bang, hoeft "de vijand" (wie dat ook moge zijn) dat niet te weten.
