Is het raar als je therapeut opmerking maakt over je lichaam

In dit geval gaat het om een massagetherapeut die eerst zegt dat het toch wel meevalt met mijn vet en dat ik toch een goed figuur heb (wat niet zo is). En later, toen ik op mijn rug lag en hij met mijn hoofd en nek bezig was, zei hij dat ie onderwijl mijn lichaam aan het bestuderen was en de vetrollen zoekt, maar deze niet kan vinden.

Vooral dat laatste voelde erg ongemakkelijk, omdat ik daar in mijn ondergoed lig, op mijn rug, geen kant op kan en hij me doodleuk gaat bestuderen… Alsof ik me niet al ongemakkelijk genoeg voel…

(De reden dat we het over mijn lijf hadden, was dat ik graag meer wil trainen, omdat ik meer spieren wil en minder vet, ook wegens leeftijd, lichamelijke klachten e.d.. Hij had mij een vorige keer echter afgeraden te trainen, omdat mijn lijf volledig uit balans is, spierspanning veel te hoog e.d. Dat moet eerst opgelost worden en dan kan ik mijn lijf pas op de goede manier sterker maken. Toen we het daarover hadden begon ie dus – ik lag toen nog op mijn buik en hij was met mijn rug bezig – over dat ik toch een goed figuur heb e.d. Daar kun je misschien al wat van vinden, maar soi. En later zei ie dus dat ie mijn lijf aan het bestuderen was, terwijl ik dus op mijn rug lag.

Ik merk dat dit me erg bezighoudt… Sowieso ben ik heel slecht op mijn gemak zonder (of met weinig) kleren aan: maar juist daarom ben ik ook bang dat ik mijn ongemakkelijke gevoel overdrijf. Hij zal er vast niets verkeerds mee bedoelen, wellicht zelfs denken dat ie me een compliment geeft ofzo, maar ik voer zo’n gesprek liever met kleren aan. En dan ook liever met iemand anders. Ik wil het met hem niet hebben over mijn figuur, maar over de (on)mogelijkheid welke training dan ook te doen. Ben ik nou zo fragiel of wat dan ook, of zou hij zich meer bewust moeten zijn van zijn positie ten opzichte van degene die half naakt voor ‘m ligt? Of wat dan ook maar daar tussenin of verder naar links of rechts.

Vroeger hebben fysiotherapeuten ook weleens opmerkingen gemaakt, in de trant van “eindelijk weer eens een vrouwenlichaam”, “heerlijk, vrouwenbenen” dat soort dingen. Vond ik toen ook al wat van, maar goed, ik was jong, en zo spannend was het nou ook weer niet. En ze deden het bijna allemaal, dus het zal wel normaal zijn – dat dacht ik.)

En ja, ik heb ook andere vormen van therapie en daar komen dingen als je grenzen leren (h)erkennen aan bod, maar ik zie de masseur eerder dan m’n therapeute en ik weet ook niet of ik het wel durf te benoemen daar (omdat ik denk dat ik enorm overdrijf en niet zo moeilijk moet doen). Daarbij komt dat ik “gewoon” bevries als dit gebeurt. Misschien zie ik daarom ook tegen de volgende keer op.

Het zou me misschien helpen om wat gezichtspunten van anderen te krijgen, hoe dit op iemand anders overkomt of zou komen. Misschien wat rust in mijn hoofd ofzo. Geen idee, maar ik wil het kwijt en weet niet waar ik dat beter kan doen dan hier: misschien kunnen jullie andere, betere woorden geven aan mijn gedachten of gevoelens. Beetje rust in de bende in mijn hoofd. Helpen loslaten, zoiets. Want ik heb echt wel in de gaten dat ik iets kleins opblaas in mijn hoofd tot iets gigantisch, maar ik krijg het er niet uit. Misschien jullie?

(ik vind het echt heel lastig om dit te posten, om allerlei redenen, maar ook heel erg bang om afgeschoten te worden. Die stinkende wonden heb ik al, beetje zachte heelmeester-achtig mag wel...)

Tsunami schreef: ↑

13-03-2024 21:18

Het is helemaal niet gek trouwens dat je op dat moment niet iets erover zegt. Je ligt daar kwetsbaar, en er gebeurd iets (die opmerkingen) waar jij niet op voorbereid bent. Dus voel je daar alsjeblieft niet vervelend over!

Je zou het als oefening kunnen zien met grenzen aangeven en de volgende keer erop terug komen. Desnoods schrijf je op wat je wilt zeggen. Ik zou me ook kunnen voorstellen dat je er niet meer heen gaat.

Dank je!
De input hier is in elk geval helpend om het aan te kaarten bij mijn therapeute (niet massage!). Het is wel typerend voor wat het in mij doet, daarom vind ik de input van hier ook fijn.

Surebaby schreef: ↑

13-03-2024 20:46

Ik had een fysio die dit ook deed. Een vrouwelijke, ik dacht daar verstandig aan te doen na twee keer mannelijke te hebben gehad die nogal onder de indruk waren en continu opmerkingen maakten.
'ik had nooit gedacht dat ik dit tegen een dame als jou zou mogen zeggen, maar ik ga het echt vragen: wil je je broek uittrekken'


De vrouwelijke dacht dat ikzelf geen spiegel had en bleef er maar over doorgaan dat ik echt heel dik was, maar me niet zo gedroeg, zo gek vond ze dat.
'haha waar VIND je die kleding' zei ze bijvoorbeeld.
Daarna ging ze me tips geven voor hardloop apps, en me s avonds bellen of ik wel had gerend en vragen wat ik had gegeten.
Heel naar.

Ik vind dat raar maar blijkbaar hoort dat bij de beroepsgroep, sorry wel normale fysio's.

Wat bizar! Heb je daar nog wat mee gedaan, of iets tegen haar gezegd daarover?

Lilly schreef: ↑

13-03-2024 21:33

Voortaan meteen reageren op het gevoel van ongemakkelijkheid. Zonder je brein toe te staan jouw beleving te bevragen of voor de ander in te vullen, want daardoor ontstaat er een gebrek aan vertrouwen in jezelf en ga je dichtklappen.
Weet gewoon dat jouw gevoel er mag zijn ongeacht wat een ander daarvan vindt of hoe een ander had gereageerd in dezelfde situatie.
En je hoeft het ook niet direct heel heftig te reageren hé. Wat ik vaak doe is in de vorm van een vraag mijn ongenoegen uit. In dit geval had ik gezegd “hé wat? Je bent mijn lichaam aan het bestuderen? Daar wordt ik eerlijk gezegd een beetje ongemakkelijk van, waarom doe je dat precies?”
Soms kom je er dan achter dat de ander misschien een goede reden heeft om te doen wat hij doet, of juist niet en dan kun je verder je grenzen aangeven.

Hier hoop ik andersoortige therapie stappen in te kunnen gaan zetten. Helaas begint dat allemaal net, dus ben nog niet zover...
En eens dat uitspreken juist goed is, al was het maar om de ander een hint te geven dat iemand er iets van kan vinden.

Het is hier ook herhaaldelijk al aangegeven dat melding maken echt kan hiervoor. Ik denk wel dat het dan zo fair is om het eerst tegen hem zelf te zeggen, juist omdat ie zich misschien van geen kwaad bewust is. Maar dat zeggen... pfff.... dat vind ik ontzettend ingewikkeld...

Sorry als ik niet op iedereen reageer, het duizelt wat in m'n kop. Ben wel blij met alle reacties!

tyche schreef: ↑

13-03-2024 22:08

Het is normaal dat iemand niet staat toe te kijken dat je je uit- en aankleedt, dat iemand toestemming vraagt voor het opzij schuiven van je kleding, en je toedekt voor zover dat nodig is. Dat mag je verwachten en als dealbreaker beschouwen als iemand dat niet doet.

Als je de volgende keer (naar een ander!) gaat is het een idee om deze dingen van tevoren te bespreken. Dan is het geen confrontatie nadat iemand over je grenzen gaat, maar een signaal van tevoren dat jij dit belangrijk vindt, dat is misschien makkelijker. Je kunt dan ook aangeven dat je graag hebt dat ze van tevoren aangeven wat ze precies doen en waarom. Een goede professional vindt dat niet alleen normaal, maar pikt dan ook op dat jij je (nog) niet op je gemak voelt en gaat daar dan sensitief mee om.

Nu je het zo schrijft klinkt het heel logisch. Het was ook wat ik van plan was toen ik voor het eerst naar hem toe ging: vertellen dat ik het lastig vind en wat discretie verzoeken. Maar op de een of andere manier vervloog dat direct al bij het "kleed je maar uit tot je ondergoed": ik was zo opgelucht dat ik mijn bh aan kon laten, dat de rest er niet meer toe deed ofzo...
Ik denk dat ik dit soort dingen op de een of andere manier al aan moet geven vóór ik erheen ga: dus over de telefoon ofzo.

Ik verbaas me wel echt over mijn eigen reactie hierin: zowel daar ter plekke als nu achteraf. Hoe dat werkt, wat er gebeurt (en vanuit mij dus juist niet gebeurt). Hoe gemakkelijk het eigenlijk is om misbruik van kwetsbare mensen te kunnen maken, door die super irritante f-f-f-f-modi... En hoe snel zoiets al geactiveerd wordt... Bah.

Pimpelmeestje, die fysio is echt koekoek!
Ik snap dat je daar niet meer lekker lag daarna. Het gekke is denk ik wel dat ik in zo'n geval wél mijn mond zou hebben opengetrokken. Niet zozeer om te zeggen wat ik ervan vond, maar wel zodat dei foto verwijderd zou zijn uit alle mogelijke delen van zijn telefoon. Het is wat tastbaarder ofzo, of een wat meer "logische grens"? Dat klinkt idioot, maar omdat dit dan zó idioot is, zou ik daar in praktische zin (foto verwijderen) minder moeite mee hebben om er wat van te zeggen. Qua "hé, eikel, wat doe je" zou ik net zo goed niks zeggen ben ik bang.... "Gewoon" tevreden zijn met de deletete foto en weer door...

Lorem_Ipsum schreef: ↑

13-03-2024 22:23

Ik ga weleens naar van die chineze binnenloop-massages, geen afspraak nodig. Die zijn soms ook niet zo correct met omkleden enzo (meestal wel, en ook altijd handdoek over je etc.), maar dan denk ik altijd, ach ja, dit is ook niet echt een professionele salon ofzo.

En dan lees ik hier zulke bonte verhalen.

Daar kan ik me wel wat bij voorstellen. Moet eerlijk zeggen dat ik bij het uitkleden ook direct "uit ging". Knop om, niet zeiken, je komt hier om beter te worden, miep niet, kleed je uit, ga liggen, hoppa. Beetje de bevriesmodus: hoofd uit, doen wat je gevraagd wordt. Ik zou daar wel wat van vinden, maar het is geen dealbreaker ofzo. Kennelijk is er dan nu toch een grens overschreden, in elk geval bij mij... Wat sommigen ook al zeggen; als je je ongemakkelijk voelt, zegt dat ook genoeg - en dat helpt ook niet voor een massage.
Ik weet het niet; ik vind het lastig en ik vind er ook enorm wat van dát ik dat vind. In elk geval heb ik wat om over na te denken (en wat mee te gaan deon vooral).

Lieke2020 schreef: ↑

13-03-2024 22:43

Het is ook echt echt niet oké dat je blauwe plekken krijgt hoor. Dat is niet bevorderlijk voor je herstel.

Zelf nu een paar keer naar een chiropractor geweest en ontzettend veel baat bij. Jaren lopen knoeien en 6x geweest en klachten weg.

Vind het echt ongehoord over niet afdekken. Sterker nog... ik hen altijd meegemaakt dat betreffende persoon vroeg of hij of zij mijn bandje van bh vastklikte. En ik een grote handdoek kreeg en mocht omdraaien. Dit ging altijd heel subtiel en niks te zien. Zo hoort het mijns inziens ook.

Wel 1x een nare fysio gehad waar ik eigenlijk werk van moest maken. Ik moest geopereerd worden aan mijn labrum/heup. Hiervoor lig je tijdens de OK onder narcose met een naakt onderkantje. Van te voren vroeg fysio of hij bij de operatie mocht zijn. Ik heb nee gezegd. Na de operatie moest ik revalideren en toen zei hij doodleuk... oh ja ik ben toch bij je operatie geweest. Was heel interessant! Had contact met je chirurg gezocht. Echt ik kon wel door de grond zakken. Voelde mij zo vies. Ben nooit meer geweest bij hem!

Fysio vandaag gaf aan dat blauwe plekken door massage niet per se erg zijn... Ik weet het ook niet... (heb overigens alléén naar die blauwe plekken gevraagd, verder niks. Ik was daar voor totaal iets anders.)

Met het afdekken: ik vind het raar dat ik al meerdere keren heb meegemaakt dat dat níet zo ging (nu zeker bij drie verschillende masseurs binnen een jaar tijd: ik ken het echt alleen van "mijn masseuse"). Fysio's ken ik dan wel weer dat ze heel netjes zijn met wat ze doen met je bh e.d. Niet allemaal, maar sommigen zijn gewoon enorm lomp - die kún je het bijna niet kwalijk nemen...

Met die operatie: allemachtig, hoe kán zoiets??? Hoezo is er iemand bij jouw operatie aanwezig zonder dat jij dat weet, buiten degenen die de operatie uit moeten voeren? Dat is toch krankjorum?
Wat gebeuren er toch een rare dingen.