Actueel
alle pijlers
Is het raar als je therapeut opmerking maakt over je lichaam
woensdag 13 maart 2024 om 19:19
In dit geval gaat het om een massagetherapeut die eerst zegt dat het toch wel meevalt met mijn vet en dat ik toch een goed figuur heb (wat niet zo is). En later, toen ik op mijn rug lag en hij met mijn hoofd en nek bezig was, zei hij dat ie onderwijl mijn lichaam aan het bestuderen was en de vetrollen zoekt, maar deze niet kan vinden.
Vooral dat laatste voelde erg ongemakkelijk, omdat ik daar in mijn ondergoed lig, op mijn rug, geen kant op kan en hij me doodleuk gaat bestuderen… Alsof ik me niet al ongemakkelijk genoeg voel…
(De reden dat we het over mijn lijf hadden, was dat ik graag meer wil trainen, omdat ik meer spieren wil en minder vet, ook wegens leeftijd, lichamelijke klachten e.d.. Hij had mij een vorige keer echter afgeraden te trainen, omdat mijn lijf volledig uit balans is, spierspanning veel te hoog e.d. Dat moet eerst opgelost worden en dan kan ik mijn lijf pas op de goede manier sterker maken. Toen we het daarover hadden begon ie dus – ik lag toen nog op mijn buik en hij was met mijn rug bezig – over dat ik toch een goed figuur heb e.d. Daar kun je misschien al wat van vinden, maar soi. En later zei ie dus dat ie mijn lijf aan het bestuderen was, terwijl ik dus op mijn rug lag.
Ik merk dat dit me erg bezighoudt… Sowieso ben ik heel slecht op mijn gemak zonder (of met weinig) kleren aan: maar juist daarom ben ik ook bang dat ik mijn ongemakkelijke gevoel overdrijf. Hij zal er vast niets verkeerds mee bedoelen, wellicht zelfs denken dat ie me een compliment geeft ofzo, maar ik voer zo’n gesprek liever met kleren aan. En dan ook liever met iemand anders. Ik wil het met hem niet hebben over mijn figuur, maar over de (on)mogelijkheid welke training dan ook te doen. Ben ik nou zo fragiel of wat dan ook, of zou hij zich meer bewust moeten zijn van zijn positie ten opzichte van degene die half naakt voor ‘m ligt? Of wat dan ook maar daar tussenin of verder naar links of rechts.
Vroeger hebben fysiotherapeuten ook weleens opmerkingen gemaakt, in de trant van “eindelijk weer eens een vrouwenlichaam”, “heerlijk, vrouwenbenen” dat soort dingen. Vond ik toen ook al wat van, maar goed, ik was jong, en zo spannend was het nou ook weer niet. En ze deden het bijna allemaal, dus het zal wel normaal zijn – dat dacht ik.)
En ja, ik heb ook andere vormen van therapie en daar komen dingen als je grenzen leren (h)erkennen aan bod, maar ik zie de masseur eerder dan m’n therapeute en ik weet ook niet of ik het wel durf te benoemen daar (omdat ik denk dat ik enorm overdrijf en niet zo moeilijk moet doen). Daarbij komt dat ik “gewoon” bevries als dit gebeurt. Misschien zie ik daarom ook tegen de volgende keer op.
Het zou me misschien helpen om wat gezichtspunten van anderen te krijgen, hoe dit op iemand anders overkomt of zou komen. Misschien wat rust in mijn hoofd ofzo. Geen idee, maar ik wil het kwijt en weet niet waar ik dat beter kan doen dan hier: misschien kunnen jullie andere, betere woorden geven aan mijn gedachten of gevoelens. Beetje rust in de bende in mijn hoofd. Helpen loslaten, zoiets. Want ik heb echt wel in de gaten dat ik iets kleins opblaas in mijn hoofd tot iets gigantisch, maar ik krijg het er niet uit. Misschien jullie?
(ik vind het echt heel lastig om dit te posten, om allerlei redenen, maar ook heel erg bang om afgeschoten te worden. Die stinkende wonden heb ik al, beetje zachte heelmeester-achtig mag wel...)
Vooral dat laatste voelde erg ongemakkelijk, omdat ik daar in mijn ondergoed lig, op mijn rug, geen kant op kan en hij me doodleuk gaat bestuderen… Alsof ik me niet al ongemakkelijk genoeg voel…
(De reden dat we het over mijn lijf hadden, was dat ik graag meer wil trainen, omdat ik meer spieren wil en minder vet, ook wegens leeftijd, lichamelijke klachten e.d.. Hij had mij een vorige keer echter afgeraden te trainen, omdat mijn lijf volledig uit balans is, spierspanning veel te hoog e.d. Dat moet eerst opgelost worden en dan kan ik mijn lijf pas op de goede manier sterker maken. Toen we het daarover hadden begon ie dus – ik lag toen nog op mijn buik en hij was met mijn rug bezig – over dat ik toch een goed figuur heb e.d. Daar kun je misschien al wat van vinden, maar soi. En later zei ie dus dat ie mijn lijf aan het bestuderen was, terwijl ik dus op mijn rug lag.
Ik merk dat dit me erg bezighoudt… Sowieso ben ik heel slecht op mijn gemak zonder (of met weinig) kleren aan: maar juist daarom ben ik ook bang dat ik mijn ongemakkelijke gevoel overdrijf. Hij zal er vast niets verkeerds mee bedoelen, wellicht zelfs denken dat ie me een compliment geeft ofzo, maar ik voer zo’n gesprek liever met kleren aan. En dan ook liever met iemand anders. Ik wil het met hem niet hebben over mijn figuur, maar over de (on)mogelijkheid welke training dan ook te doen. Ben ik nou zo fragiel of wat dan ook, of zou hij zich meer bewust moeten zijn van zijn positie ten opzichte van degene die half naakt voor ‘m ligt? Of wat dan ook maar daar tussenin of verder naar links of rechts.
Vroeger hebben fysiotherapeuten ook weleens opmerkingen gemaakt, in de trant van “eindelijk weer eens een vrouwenlichaam”, “heerlijk, vrouwenbenen” dat soort dingen. Vond ik toen ook al wat van, maar goed, ik was jong, en zo spannend was het nou ook weer niet. En ze deden het bijna allemaal, dus het zal wel normaal zijn – dat dacht ik.)
En ja, ik heb ook andere vormen van therapie en daar komen dingen als je grenzen leren (h)erkennen aan bod, maar ik zie de masseur eerder dan m’n therapeute en ik weet ook niet of ik het wel durf te benoemen daar (omdat ik denk dat ik enorm overdrijf en niet zo moeilijk moet doen). Daarbij komt dat ik “gewoon” bevries als dit gebeurt. Misschien zie ik daarom ook tegen de volgende keer op.
Het zou me misschien helpen om wat gezichtspunten van anderen te krijgen, hoe dit op iemand anders overkomt of zou komen. Misschien wat rust in mijn hoofd ofzo. Geen idee, maar ik wil het kwijt en weet niet waar ik dat beter kan doen dan hier: misschien kunnen jullie andere, betere woorden geven aan mijn gedachten of gevoelens. Beetje rust in de bende in mijn hoofd. Helpen loslaten, zoiets. Want ik heb echt wel in de gaten dat ik iets kleins opblaas in mijn hoofd tot iets gigantisch, maar ik krijg het er niet uit. Misschien jullie?
(ik vind het echt heel lastig om dit te posten, om allerlei redenen, maar ook heel erg bang om afgeschoten te worden. Die stinkende wonden heb ik al, beetje zachte heelmeester-achtig mag wel...)
donderdag 14 maart 2024 om 06:57
Vreemd... ik had 1,5jr geleden een fysio die rare opmerkingen maakte en me aanraakte op momenten dat het volledig onnodig was. Ben vroeger aangerand dus het triggerde ook... Ik heb daar wat van gezegd. Hij paste z'n gedrag aan en geen last meer gehad. Het was even ongemakkelijk natuurlijk na mijn opmerkingen.. maar blijkbaar had hij zelf niet door dat hij over grenzen heen ging.
donderdag 14 maart 2024 om 07:02
Fysiotherapeute hier sorry dat je ooit bij zulke fysios bent geweest erg ongepast mag je klacht over indienen gebeurt dat ooit weer!
Die massage therapeut is erg unprofessioneel en erg ongepast en het is een grote bullshit dat je niet mag trainen hij is geen para medicus je lan langzaam starten sporten werkt ontspannend! Ik zou niet meer naar deze man gaan...
Die massage therapeut is erg unprofessioneel en erg ongepast en het is een grote bullshit dat je niet mag trainen hij is geen para medicus je lan langzaam starten sporten werkt ontspannend! Ik zou niet meer naar deze man gaan...
donderdag 14 maart 2024 om 07:16
Dit idd. Een paar keer tussendoor losmaken oke, maar je lost hier niet de problemen mee op.
Ik vind het ook verbazend dat je zegt dat je blij was dat je je bh mocht aanhouden. Dat lijkt mij niet meer dan logisch. De masseur hoeft daar sowieso niet te zijn.
Ik liet dit topic net ook aan mijn man lezen, die fysiotherapeut is en hij is echt verbaasd dat er zoveel fysio's over de scheef gaan. Maar goed, hij werkt dan ook in voor een keten die hier intern aandacht aan besteed.
donderdag 14 maart 2024 om 07:44
Nee je bent niet verwend, dit is normaal. Mijn ex heeft een cursus massage gedaan en hoe hij het heeft geleerd: Je verlaat de kamer als de klant zich omkleedt, even aankloppen voor je terug binnen gaat.
Als klant zich van buik naar rug draait houdt de masseur de handdoek hoog, als een scherm tussen hem en klant, zodat klant zich ongezien kan omdraaien. Daarna klant meteen weer toedekken.
En de hele massage blijft al wat niet gemasseerd wordt op dat moment, bedekt met handdoek.
donderdag 14 maart 2024 om 08:38
Wat een raar verhaal. Ik zou niet meer naar deze fysio gaan hoor. Je voelt je er niet fijn bij en die opmerkingen zijn erg raar en onprofessioneel.
Ik heb jaren bij een fysio gelopen voor mijn nekklachten en heb nooit blauwe plekken gehad hoor. Het deed wel zeer maar blauwe plekken vind ik echt niet normaal.
Ik zou een andere fysio zoeken.
Ik heb jaren bij een fysio gelopen voor mijn nekklachten en heb nooit blauwe plekken gehad hoor. Het deed wel zeer maar blauwe plekken vind ik echt niet normaal.
Ik zou een andere fysio zoeken.
donderdag 14 maart 2024 om 08:54
Je blijft daar over nadenken denk ik. Ik heb ook het liefste ijskoude instrumenten en dat ze praten als een robot. Maar als ze meneer zouden zeggen zou ik toch wel een beetje beledigd zijn denk ik. Zo ijdel ben ik dan weer wel.
Het blijven natuurlijk altijd wel mensen en misschien dacht hij opeens: goh, die lijkt wel op mijn Lina. En dat hij even vergat dat jij een klant was en niet zijn Lina thuis.
Het blijven natuurlijk altijd wel mensen en misschien dacht hij opeens: goh, die lijkt wel op mijn Lina. En dat hij even vergat dat jij een klant was en niet zijn Lina thuis.
Dan moet het maar zoals het kan
donderdag 14 maart 2024 om 10:25
Dank je wel voor alle reacties!
Ik heb wat te doen geloof ik... Sowieso moed verzamelen om de komende afspraak af te zeggen en daarbij te vertellen waarom. Ik vind het soort van not done om alleen maar af te zeggen, zonder aan te geven wat het met mij deed. Alsof ik hem een kans ontneem daarmee om te leren dat dat anders moet.
Eerlijk gezegd zie ik mezelf ook nog gewoon wél gaan, met het heilige voornemen hem erop te wijzen en te vragen of hij me bedekt. In de praktijk weet ik echter ook dat de kans aanwezig (groot) is, dat ik dat op het moment zelf alsnog niet doe...
En is het dan ook niet een leermoment voor mezelf om wél te gaan en dan open kaart te spelen? Daar groei ik dan ook weer van misschien? (Tenzij ik alsnog dichtklap...)
Ik vind het lastig, maar ik heb nog een paar dagen om erop te broeden.
Ik heb wat te doen geloof ik... Sowieso moed verzamelen om de komende afspraak af te zeggen en daarbij te vertellen waarom. Ik vind het soort van not done om alleen maar af te zeggen, zonder aan te geven wat het met mij deed. Alsof ik hem een kans ontneem daarmee om te leren dat dat anders moet.
Eerlijk gezegd zie ik mezelf ook nog gewoon wél gaan, met het heilige voornemen hem erop te wijzen en te vragen of hij me bedekt. In de praktijk weet ik echter ook dat de kans aanwezig (groot) is, dat ik dat op het moment zelf alsnog niet doe...
En is het dan ook niet een leermoment voor mezelf om wél te gaan en dan open kaart te spelen? Daar groei ik dan ook weer van misschien? (Tenzij ik alsnog dichtklap...)
Ik vind het lastig, maar ik heb nog een paar dagen om erop te broeden.
donderdag 14 maart 2024 om 11:10
Leg de lat voor jezelf niet zo hoog joh. Elke minkukel kan bedenken dat het woord 'vetrollen' geen deel uitmaakt van professionele communicatie. In geen enkele situatie. Hoef je niets mee, in mijn ogen.Vannelle schreef: ↑14-03-2024 10:25Dank je wel voor alle reacties!
Ik heb wat te doen geloof ik... Sowieso moed verzamelen om de komende afspraak af te zeggen en daarbij te vertellen waarom. Ik vind het soort van not done om alleen maar af te zeggen, zonder aan te geven wat het met mij deed. Alsof ik hem een kans ontneem daarmee om te leren dat dat anders moet.
Geen tijd en moeite aan verspillen, kort afzeggen en een fijnere behandelaar zoeken.
donderdag 14 maart 2024 om 12:12
Ik heb dus twee dagen later wel het gesprek gevoerd en hem alles laten verwijderen. Ik denk dat bij mijn primaire reactie ook meespeelde dat we een goede band hadden en de manier waarop hij het bracht mij pas later deed realiseren hoe bizar het eigenlijk was. Bij mij kwam het gevoel van onveiligheid pas achteraf. Ik denk dat ook meespeelde dat ik daar vanwege een complex achterliggend probleem kwam en dat niet iedere fysio daarmee uit de voeten kan. Dus zomaar een fysio inwisselen was er ook niet bij. Maar goed, jij en ik zijn daarin dus verschillend in de communicatie bij zo'n voorval.Vannelle schreef: ↑13-03-2024 22:25Pimpelmeestje, die fysio is echt koekoek!
Ik snap dat je daar niet meer lekker lag daarna. Het gekke is denk ik wel dat ik in zo'n geval wél mijn mond zou hebben opengetrokken. Niet zozeer om te zeggen wat ik ervan vond, maar wel zodat dei foto verwijderd zou zijn uit alle mogelijke delen van zijn telefoon. Het is wat tastbaarder ofzo, of een wat meer "logische grens"? Dat klinkt idioot, maar omdat dit dan zó idioot is, zou ik daar in praktische zin (foto verwijderen) minder moeite mee hebben om er wat van te zeggen. Qua "hé, eikel, wat doe je" zou ik net zo goed niks zeggen ben ik bang.... "Gewoon" tevreden zijn met de deletete foto en weer door...
donderdag 14 maart 2024 om 12:16
Als je nu al twijfelt of je de volgende keer wél assertief kunt reageren is de kans inderdaad groot dat je weer dichtklapt met mogelijk nog een nare ervaring op de koop toe.Vannelle schreef: ↑14-03-2024 10:25Dank je wel voor alle reacties!
Ik heb wat te doen geloof ik... Sowieso moed verzamelen om de komende afspraak af te zeggen en daarbij te vertellen waarom. Ik vind het soort van not done om alleen maar af te zeggen, zonder aan te geven wat het met mij deed. Alsof ik hem een kans ontneem daarmee om te leren dat dat anders moet.
Eerlijk gezegd zie ik mezelf ook nog gewoon wél gaan, met het heilige voornemen hem erop te wijzen en te vragen of hij me bedekt. In de praktijk weet ik echter ook dat de kans aanwezig (groot) is, dat ik dat op het moment zelf alsnog niet doe...
En is het dan ook niet een leermoment voor mezelf om wél te gaan en dan open kaart te spelen? Daar groei ik dan ook weer van misschien? (Tenzij ik alsnog dichtklap...)
Ik vind het lastig, maar ik heb nog een paar dagen om erop te broeden.
Vaak is het ook makkelijker wanneer de situatie nog “nieuw” is en je niet al eerder over je grens hebt laten gaan.
Misschien kun je een cursus volgen om je weerbaarheid te vergroten? Oefenen met mensen waar jij je veilig bij voelt?
Heel veel succes!
donderdag 14 maart 2024 om 12:17
Anders heb je nog de optie tot afzeggen per e-mail of berichtje en dat je daarin de reden aangeeft.Vannelle schreef: ↑14-03-2024 10:25Dank je wel voor alle reacties!
Ik heb wat te doen geloof ik... Sowieso moed verzamelen om de komende afspraak af te zeggen en daarbij te vertellen waarom. Ik vind het soort van not done om alleen maar af te zeggen, zonder aan te geven wat het met mij deed. Alsof ik hem een kans ontneem daarmee om te leren dat dat anders moet.
Eerlijk gezegd zie ik mezelf ook nog gewoon wél gaan, met het heilige voornemen hem erop te wijzen en te vragen of hij me bedekt. In de praktijk weet ik echter ook dat de kans aanwezig (groot) is, dat ik dat op het moment zelf alsnog niet doe...
En is het dan ook niet een leermoment voor mezelf om wél te gaan en dan open kaart te spelen? Daar groei ik dan ook weer van misschien? (Tenzij ik alsnog dichtklap...)
Ik vind het lastig, maar ik heb nog een paar dagen om erop te broeden.
donderdag 14 maart 2024 om 12:19
Ik vond het dan juist weer apart te lezen dat iemand met bh aan gemasseerd wordt.BabyGroot schreef: ↑14-03-2024 07:16Dit idd. Een paar keer tussendoor losmaken oke, maar je lost hier niet de problemen mee op.
Ik vind het ook verbazend dat je zegt dat je blij was dat je je bh mocht aanhouden. Dat lijkt mij niet meer dan logisch. De masseur hoeft daar sowieso niet te zijn.
Ik liet dit topic net ook aan mijn man lezen, die fysiotherapeut is en hij is echt verbaasd dat er zoveel fysio's over de scheef gaan. Maar goed, hij werkt dan ook in voor een keten die hier intern aandacht aan besteed.
donderdag 14 maart 2024 om 13:01
LIeve TO, ga hier niet meer naar toe. Ook niet naar die ene afspraak die nog staat. Je kan prima per email aangeven dat je de afspraak afzegt en de reden erbij. Je kan zeggen dat je er over nagedacht hebt, maar dat je afziet van de afspraak omdat je niet fijn vindt dat hij x tegen je zei en x deed. Dat van die vetrollen is misschien niet verkeerd bedoeld, maar met die handdoek en dat bestuderen is fout, dat snapt hij heus wel.
Ga jezelf niet nog een keer blootstellen aan deze man, wees lief voor jezelf. Op het moment iets zeggen is gewoon erg lastig, dat geldt voor iedereen.
Over die blauwe plekken, dat zegt niet zoveel. Ik heb dat ook. Er hoeft maar een mug over mijn been te lopen en ik heb een blauwe plek. Laat staan een massage. Dat heb ik van jongs af aan.
Ga jezelf niet nog een keer blootstellen aan deze man, wees lief voor jezelf. Op het moment iets zeggen is gewoon erg lastig, dat geldt voor iedereen.
Over die blauwe plekken, dat zegt niet zoveel. Ik heb dat ook. Er hoeft maar een mug over mijn been te lopen en ik heb een blauwe plek. Laat staan een massage. Dat heb ik van jongs af aan.
donderdag 14 maart 2024 om 15:00
Je mag grensoverschrijdend gedrag gewoon niet accepteren en je bent daar geen uitleg over verschuldigd. Breng jezelf niet in situaties waarin je je onzeker voelt en aan jezelf gaat twijfelen.Vannelle schreef: ↑14-03-2024 10:25Dank je wel voor alle reacties!
Ik heb wat te doen geloof ik... Sowieso moed verzamelen om de komende afspraak af te zeggen en daarbij te vertellen waarom. Ik vind het soort van not done om alleen maar af te zeggen, zonder aan te geven wat het met mij deed. Alsof ik hem een kans ontneem daarmee om te leren dat dat anders moet.
Eerlijk gezegd zie ik mezelf ook nog gewoon wél gaan, met het heilige voornemen hem erop te wijzen en te vragen of hij me bedekt. In de praktijk weet ik echter ook dat de kans aanwezig (groot) is, dat ik dat op het moment zelf alsnog niet doe...
En is het dan ook niet een leermoment voor mezelf om wél te gaan en dan open kaart te spelen? Daar groei ik dan ook weer van misschien? (Tenzij ik alsnog dichtklap...)
Ik vind het lastig, maar ik heb nog een paar dagen om erop te broeden.
Jij wilt iets netjes afhandelen met iemand die zich niet netjes gedraagt. Jouw doel ga je niet bereiken bij zo iemand. Je kunt via mail aangeven dat je afziet van verdere behandeling, echt.
.
donderdag 14 maart 2024 om 19:27
Je wil niet meer gaan, dus volg je hart en ga niet meer.Vannelle schreef: ↑14-03-2024 10:25Dank je wel voor alle reacties!
Ik heb wat te doen geloof ik... Sowieso moed verzamelen om de komende afspraak af te zeggen en daarbij te vertellen waarom. Ik vind het soort van not done om alleen maar af te zeggen, zonder aan te geven wat het met mij deed. Alsof ik hem een kans ontneem daarmee om te leren dat dat anders moet.
Eerlijk gezegd zie ik mezelf ook nog gewoon wél gaan, met het heilige voornemen hem erop te wijzen en te vragen of hij me bedekt. In de praktijk weet ik echter ook dat de kans aanwezig (groot) is, dat ik dat op het moment zelf alsnog niet doe...
En is het dan ook niet een leermoment voor mezelf om wél te gaan en dan open kaart te spelen? Daar groei ik dan ook weer van misschien? (Tenzij ik alsnog dichtklap...)
Ik vind het lastig, maar ik heb nog een paar dagen om erop te broeden.
Misschien is het een leermoment om te doen wat jij wil en niet iets wat je eigenlijk niet wil.
donderdag 14 maart 2024 om 21:05
Vannelle schreef: ↑14-03-2024 10:25Dank je wel voor alle reacties!
Ik heb wat te doen geloof ik... Sowieso moed verzamelen om de komende afspraak af te zeggen en daarbij te vertellen waarom. Ik vind het soort van not done om alleen maar af te zeggen, zonder aan te geven wat het met mij deed. Alsof ik hem een kans ontneem daarmee om te leren dat dat anders moet.
Eerlijk gezegd zie ik mezelf ook nog gewoon wél gaan, met het heilige voornemen hem erop te wijzen en te vragen of hij me bedekt. In de praktijk weet ik echter ook dat de kans aanwezig (groot) is, dat ik dat op het moment zelf alsnog niet doe...
En is het dan ook niet een leermoment voor mezelf om wél te gaan en dan open kaart te spelen? Daar groei ik dan ook weer van misschien? (Tenzij ik alsnog dichtklap...)
Ik vind het lastig, maar ik heb nog een paar dagen om erop te broeden.
Waarom maak je het jezelf moeilijk?
donderdag 14 maart 2024 om 22:42
Waar ik het meest mee zit, is of het niet overtrokken is hoe ik hierop reageer. Of ik die man hier niet op een of andere manier mee beschadig, weet ik veel. Het is me inmiddels wel duidelijk dat het niet per se ligt aan dat ik overdreven of overgevoelig reageer, maar dat hij zich op zijn minst professioneler op had moeten stellen. Vooral wat ik lees over hoe je als masseur standaard dingen aangeleerd krijgt, laat me fronsen over hoe hij dit aanpakt. (En hij niet alleen, want wat ik eerder al schreef: er zijn er een boel die dat niet op die manier doen!)
Ik vind het lastig om hier een actie aan te verbinden. Als ik niks doe, ben ik daar binnenkort weer, want die afspraak staat. Ik zal dus óf die afspraak af moeten zeggen, óf gewoon moeten gaan. Gek genoeg voel ik enorm veel weerstand/angst/of wat het ook is bij afzeggen. Ik vind dat ik dan een uitleg verschuldigd ben ofzo. Misschien ook wel omdat hij weet dat ik al jarenlang zoek naar een oplossing voor het lijf en dat hij dat "met een keer of 4 a 5" zou kunnen verhelpen. Waarom zou ik dat ineens niet meer willen?
Als ik hem bel om af te zeggen, zal hij hoe dan ook vragen naar het waarom. Dat lijkt me ook wel logisch. Ik voel me er dan geloof ik niet prettig bij om daar niks over te zeggen. Een soort van "maar daar heeft hij toch gewoon recht op!?"- gevoel...
Hem mailen wil ik niet: dan heeft ie mijn e-mailadres en ik vind het al niet fijn dat ie mijn telefoonnummer heeft ]
Dus tsja, Nimue, ik weet dat ik het mezelf moeilijk maak, dat ik het veel groter en ingewikkelder maak dan het is. Ik wéét het, maar ik weet niet zo goed hoe ik dat moet keren. Ik voel me ontzettend stom dat ik me dit allemaal zo aantrek, en nog veel stommer dat ik daar niet gewoon mee om kan gaan, dat ik niet gewoon even bel en aangeef dat ik niet meer kom. Net als dat ik het stom vond en vind dat ik daar ter plekke die avond niet gewoon wat heb gezegd. En net als dat ik het stom vind dat ik me schuldig voel naar hem dat ik het me zo aantrek. Terwijl ik tegelijkertijd ook weet dat het niet klopt hoe die avond verliep, hoe hij deed.
En tegelijkertijd baal ik er ook van dat er misschien wel eindelijk iemand is die me qua mijn lijf verder kan helpen en dat ik dat dan afkets hierom. En zo kun je dus overal een probleem van maken...
(Dus uhm, nee, ik ben nog niet heel veel verder in mijn denkchaos van hoe verder. Er schiet me ineens nu wel iets te binnen: misschien is het een idee de afspraak te verzetten, zodat ik éérst mijn therapeute spreek en dit bij haar voor kan leggen. Misschien moet ik dat maar doen.)
Ik vind het lastig om hier een actie aan te verbinden. Als ik niks doe, ben ik daar binnenkort weer, want die afspraak staat. Ik zal dus óf die afspraak af moeten zeggen, óf gewoon moeten gaan. Gek genoeg voel ik enorm veel weerstand/angst/of wat het ook is bij afzeggen. Ik vind dat ik dan een uitleg verschuldigd ben ofzo. Misschien ook wel omdat hij weet dat ik al jarenlang zoek naar een oplossing voor het lijf en dat hij dat "met een keer of 4 a 5" zou kunnen verhelpen. Waarom zou ik dat ineens niet meer willen?
Als ik hem bel om af te zeggen, zal hij hoe dan ook vragen naar het waarom. Dat lijkt me ook wel logisch. Ik voel me er dan geloof ik niet prettig bij om daar niks over te zeggen. Een soort van "maar daar heeft hij toch gewoon recht op!?"- gevoel...
Hem mailen wil ik niet: dan heeft ie mijn e-mailadres en ik vind het al niet fijn dat ie mijn telefoonnummer heeft ]
Dus tsja, Nimue, ik weet dat ik het mezelf moeilijk maak, dat ik het veel groter en ingewikkelder maak dan het is. Ik wéét het, maar ik weet niet zo goed hoe ik dat moet keren. Ik voel me ontzettend stom dat ik me dit allemaal zo aantrek, en nog veel stommer dat ik daar niet gewoon mee om kan gaan, dat ik niet gewoon even bel en aangeef dat ik niet meer kom. Net als dat ik het stom vond en vind dat ik daar ter plekke die avond niet gewoon wat heb gezegd. En net als dat ik het stom vind dat ik me schuldig voel naar hem dat ik het me zo aantrek. Terwijl ik tegelijkertijd ook weet dat het niet klopt hoe die avond verliep, hoe hij deed.
En tegelijkertijd baal ik er ook van dat er misschien wel eindelijk iemand is die me qua mijn lijf verder kan helpen en dat ik dat dan afkets hierom. En zo kun je dus overal een probleem van maken...
(Dus uhm, nee, ik ben nog niet heel veel verder in mijn denkchaos van hoe verder. Er schiet me ineens nu wel iets te binnen: misschien is het een idee de afspraak te verzetten, zodat ik éérst mijn therapeute spreek en dit bij haar voor kan leggen. Misschien moet ik dat maar doen.)
vannelle wijzigde dit bericht op 17-03-2024 00:18
Reden: wat details verwijders ivm herkenbaarheid
Reden: wat details verwijders ivm herkenbaarheid
7.24% gewijzigd
donderdag 14 maart 2024 om 23:56
Ik vind het voor mezelf dan weer niet meer dan normaal dat zo iemand appt/mailt over een te bevestigen afspraak de volgende dag. Daar zou ik geen moeite mee hebben. Maar dat is bij mij niet beladen.
Maar je kunt je bericht ook appen, natuurlijk. Als hij je nummer toch al heeft. Maar ik snap dat ik heel erg spreek vanuit het perspectief van iemand die makkelijk zegt wat me niet aanstaat. Ik weet dat veel mensen dat lastig vinden.
Maar je kunt je bericht ook appen, natuurlijk. Als hij je nummer toch al heeft. Maar ik snap dat ik heel erg spreek vanuit het perspectief van iemand die makkelijk zegt wat me niet aanstaat. Ik weet dat veel mensen dat lastig vinden.
vrijdag 15 maart 2024 om 00:02
Door gewoon niet te gaan. En het per mail (of sms/app, gezien hij je telefoonnummer al heeft) af te zeggen. En daar geen hele uitleg of verklaring bij te geven anders dan dat je van verdere behandeling bij hem af ziet.
vrijdag 15 maart 2024 om 00:25
Kun je voor in de toekomst niet ergens (gmail, noem maar wat) een apart mailaccount a la "roepnaam123" maken zodat je je vaste (of je 06) niet hoeft te geven? Dat heb ik zelf voor alle mensen waar ik niet zo op zit te wachten, en uiteraard de abonnementen/diensten die je helemaal kapot spammen met aanbiedingen en notificaties.
Er zijn ook nog die sites waar je wegwerpadressen die zichzelf weer opheffen na x aantal tijd aan kan vragen.
vrijdag 15 maart 2024 om 00:56
Nee, nee, nee en nee.Vannelle schreef: ↑14-03-2024 10:25Dank je wel voor alle reacties!
Ik heb wat te doen geloof ik... Sowieso moed verzamelen om de komende afspraak af te zeggen en daarbij te vertellen waarom. Ik vind het soort van not done om alleen maar af te zeggen, zonder aan te geven wat het met mij deed. Alsof ik hem een kans ontneem daarmee om te leren dat dat anders moet.
Jij hoeft geen moed te verzamelen, het is niet 'not done' om gewoon af te bellen. Je maakt het gecompliceerder dan het is.
Dat jij je druk maakt om hem is ook een rode vlag.
Bel gewoon af en kijk en bespreek je fysieke klachten eens met een echte fysiotherapeut. Echt, jij bent hier degene die moet leren om duidelijke grenzen aan te geven, je bent hem helemaal niets, maar dan ook echt niets verschuldigd. Tip: bespreek dit met je therapeute, want dit is voor jou een valkuil
vrijdag 15 maart 2024 om 00:58
Kijk voor de grap eens bij de 'zorgverleners met een maatregel' in het BIG-register. Daar word je niet vrolijk van. Gaat bijna allemaal om grensoverschrijdend gedrag. En dat is nog maar het topje van de ijsberg, want dat zijn alleen maar de incidenten die gemeld zijn en daadwerkelijk voor het Tuchtcollege zijn gekomen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
