
Jongvolwassenen, kwajongens..

dinsdag 29 december 2015 om 16:14
In het AD las ik vandaag de zin "Bijna een op de zes jongvolwassenen (25-34 jaar)..". Sinds wanneer zijn personen in de categorie 25-34 jongvolwassenen?! Als ik iets lees over jongvolwassenen heb ik veel jongere types in mijn hoofd dan dertigers. Daarmee wil ik niet zeggen dat je dan meteen oud bent, maar het is niet zo alsof je op die leeftijd nog maar net volwassen bent.
En ook zoiets; op een andere site stond recentelijk dat het incident van Tarik Z. een "kwajongensstreek" was. Bij dat woord denk ik aan een 12-jarige die een grapje uithaalt met een leraar op school, niet aan een (voor de wet) volwassen man die dingen uitspookt als Tarik Z.
Ben ik de enige die dit soort dingen vreemd vindt?
En ook zoiets; op een andere site stond recentelijk dat het incident van Tarik Z. een "kwajongensstreek" was. Bij dat woord denk ik aan een 12-jarige die een grapje uithaalt met een leraar op school, niet aan een (voor de wet) volwassen man die dingen uitspookt als Tarik Z.
Ben ik de enige die dit soort dingen vreemd vindt?



dinsdag 29 december 2015 om 16:44
Jongvolwassene (aka adolescent) is iemand tussen de 10 en 24 als je alle definities bij elkaar trekt.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Adolescentie
En verder wat Nerdopviva zegt. Tegenwoordig groeit de jeugd steeds later op lijkt wel.
Waar je vroeger op je 20ste gewoon een baan had en het helemaal niet gek was om te trouwen voor je 25ste, komen ze tegenwoordig pas op die leeftijd van school. Dan moeten ze nog een jaar reizen, dan nog drie jaar bij papa en mama wonen om te sparen voor een koophuis (want een huurhuis is voor paupers).
Dan ben je 30 als je eindelijk het nest verlaat.
Dan moet je nog een paar jaar genieten van je relatie en je leven zonder kinderen en als je tegen de 40 loopt ga je een keer aan voortplanten denken.
(even gechargeerd hoor )
Nou ja, mijn keuze is het niet. Als ik 45 ben, hoop ik in ieder geval 1 jong uit het nest te kieperen (die ander is een verhaal apart). Als je pas op je 40ste je eerste kind krijgt, hoeft die trouwens nooit meer het huis uit, want tegen de tijd dat die 30 is en daar aan toe is, kan hij voor je gaan mantelzorgen.
Pff, ik hoop op mijn 60ste trouwens gewoon oma te zijn, geen eigenaar van hotel mama.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Adolescentie
En verder wat Nerdopviva zegt. Tegenwoordig groeit de jeugd steeds later op lijkt wel.
Waar je vroeger op je 20ste gewoon een baan had en het helemaal niet gek was om te trouwen voor je 25ste, komen ze tegenwoordig pas op die leeftijd van school. Dan moeten ze nog een jaar reizen, dan nog drie jaar bij papa en mama wonen om te sparen voor een koophuis (want een huurhuis is voor paupers).
Dan ben je 30 als je eindelijk het nest verlaat.
Dan moet je nog een paar jaar genieten van je relatie en je leven zonder kinderen en als je tegen de 40 loopt ga je een keer aan voortplanten denken.
(even gechargeerd hoor )
Nou ja, mijn keuze is het niet. Als ik 45 ben, hoop ik in ieder geval 1 jong uit het nest te kieperen (die ander is een verhaal apart). Als je pas op je 40ste je eerste kind krijgt, hoeft die trouwens nooit meer het huis uit, want tegen de tijd dat die 30 is en daar aan toe is, kan hij voor je gaan mantelzorgen.
Pff, ik hoop op mijn 60ste trouwens gewoon oma te zijn, geen eigenaar van hotel mama.

dinsdag 29 december 2015 om 17:02
Ach de infantilisering van de samenleving. Waarbij trouwen op je 22e doodzonde is, je op je 25e onmogelijk toe kunt zijn aan kinderen, waarbij tot je 25e thuiswonen gewoon normaal is, want wie gaat er nu huren, of nog erger, op kamers? Zonde van je geld en je hebt recht op méér. Waarbij je rustig tegen een volwassen vrouw van 23 kunt zeggen dat je hoopt dat het nog even duurt voordat ze de ware ontmoet want 23 is veel te jong voor een vaste relatie en waarbij je jeugd tot 35 duurt.
En mannen van 33 die 'nog niet toe zijn' aan kinderen omdat ze 'eerst nog willen genieten' en meer van dat soort kolder.
En mannen van 33 die 'nog niet toe zijn' aan kinderen omdat ze 'eerst nog willen genieten' en meer van dat soort kolder.

dinsdag 29 december 2015 om 17:10
Oh kots ja...een vent van ruim 30 'die nog niet toe is aan kinderen'.
En inderdaad vrouwen over de 25 die zich nog te jong vinden voor een vaste relatie.
Nee joh, lekker blijven vlinderen tot je 35ste en dan ineens haast hebben met kinderen krijgen want de vruchtbaarheid holt achteruit. En het schiet ook niet op dat die vent van haar nog niet toe is aan kinderen
Of ook echt gehoord: een volwassen man die oervervelend was altijd en hij schoof dat zelf dan af op 'verlate puberteit'. Oh, ik vind het gewoon strontvervelend.
En inderdaad vrouwen over de 25 die zich nog te jong vinden voor een vaste relatie.
Nee joh, lekker blijven vlinderen tot je 35ste en dan ineens haast hebben met kinderen krijgen want de vruchtbaarheid holt achteruit. En het schiet ook niet op dat die vent van haar nog niet toe is aan kinderen
Of ook echt gehoord: een volwassen man die oervervelend was altijd en hij schoof dat zelf dan af op 'verlate puberteit'. Oh, ik vind het gewoon strontvervelend.
woensdag 6 januari 2016 om 19:21
quote:Starshine schreef op 29 december 2015 @ 16:44:
Jongvolwassene (aka adolescent) is iemand tussen de 10 en 24 als je alle definities bij elkaar trekt.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Adolescentie
En verder wat Nerdopviva zegt. Tegenwoordig groeit de jeugd steeds later op lijkt wel.
Waar je vroeger op je 20ste gewoon een baan had en het helemaal niet gek was om te trouwen voor je 25ste, komen ze tegenwoordig pas op die leeftijd van school. Dan moeten ze nog een jaar reizen, dan nog drie jaar bij papa en mama wonen om te sparen voor een koophuis (want een huurhuis is voor paupers).
Dan ben je 30 als je eindelijk het nest verlaat.
Dan moet je nog een paar jaar genieten van je relatie en je leven zonder kinderen en als je tegen de 40 loopt ga je een keer aan voortplanten denken.
(even gechargeerd hoor )
Nou ja, mijn keuze is het niet. Als ik 45 ben, hoop ik in ieder geval 1 jong uit het nest te kieperen (die ander is een verhaal apart). Als je pas op je 40ste je eerste kind krijgt, hoeft die trouwens nooit meer het huis uit, want tegen de tijd dat die 30 is en daar aan toe is, kan hij voor je gaan mantelzorgen.
Pff, ik hoop op mijn 60ste trouwens gewoon oma te zijn, geen eigenaar van hotel mama.
Bij mij was het juist andersom. Ik heb op zeer jonge leeftijd snel volwassen moeten worden met de bijbehorende verantwoordelijkheden. Niet omdat ik het zo leuk vond maar zo werd ik opgevoed. Eens kijken:
- Op tienjarige leeftijd kreeg ik een eigen pony en begon ik met 'werken'. Mijn stiefvader was van de oude stempel die het heel normaal vond dat zijn stiefkinderen al vroeg bezig waren. Mijn broer mocht hem helpen in de garage (eigen bedrijf) en ik liep van 's ochtends 8 uur tot 's avonds 8 uur op de manege.
Ik werkte hier twee dagen per week als begeleider van de nog jongere kinderen. Want ja inmiddels kon ik als de beste een paard poetsen en wist is wat de signalen van ziekte en kreupelheid waren. Dus ik hielp kleine kinderen met het verzorgen van hun pony.
Dit heb ik volgehouden tot 13 jarige leeftijd.
- Vanaf mijn 16e ben ik gaan werken in de supermarkt. Ik werk hier nu al zeven jaar. Mijn moeder en stiefvader waren gescheiden en mijn moeder had niet veel geld. Ik moest dus wel werken om mijn eigen kleding etc. etc. te kunnen betalen.
- Vanaf mijn 19e á 20e heb ik het gezin onderhouden. Dit was eigenlijk best wel erg. Mijn moeder was namelijk alcoholiste en psychisch niet helemaal in orde. Ik moest al mijn stufi (ik studeerde inmiddels) EN het geld dat ik maandelijks maximaal bijleende van de stufi EN vrijwel al mijn inkomen vanuit mijn bijbaan aan haar afstaan. Dan kon ze haar uitkering gebruiken voor alcohol en 'mijn' geld voor de huur, het eten etc. etc.
Dus tja. Op 22 jarige leeftijd ben ik op mezelf gaan wonen omdat ik het zat was. Omdat ik altijd zo hard had gewerkt op mijn bijbaan had ik een goede positie bemachtigd met een goed salaris. Genoeg salaris om een huurhuis van te kunnen huren en ook lekker van te kunnen leven.
Ik weet nog dat sommige collega's me voor gek verklaarde. Ze vroegen 'kun je dat wel betalen?'. Hun eigen dochters en zonen gingen namelijk elk weekend uit, kosten de laatste merkkleding en verspilde enorm veel geld. Ze konden zich niet voorstellen dat iemand zo jong als mij al zo vroeg voor zichzelf kon zorgen.
Klasgenoten en mijn jongere collega's waren ook verbaast. Ik ging namelijk niet traditioneel op kamers wonen maar nam meteen een HAT woning.
Ik woon inmiddels al twee jaar op mezelf en ik kan prima rondkomen. Het is gewoon een kwestie van de tering naar de nering zetten en prioriteiten stellen. Iets wat veel jongere mensen niet meer lukt.
Tegenwoordig vinden jongeren het normaal om elk jaar twee keer op vakantie te gaan, de laatste gadgets te kopen en dat soort onzin. Ze zijn hartstikke verwend opgevoed.
Dus om je verhaal te bevestigen in mijn eigen woorden: tegenwoordig worden mensen steeds later volwassen omdat ze een 'te' gemakkelijke jeugd hebben gehad waarin alles maar mogelijk was. Mensen die al vroeg te maken kregen met verantwoordelijkheden en tegenslagen zullen doorgaans volwassener overkomen.
Jongvolwassene (aka adolescent) is iemand tussen de 10 en 24 als je alle definities bij elkaar trekt.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Adolescentie
En verder wat Nerdopviva zegt. Tegenwoordig groeit de jeugd steeds later op lijkt wel.
Waar je vroeger op je 20ste gewoon een baan had en het helemaal niet gek was om te trouwen voor je 25ste, komen ze tegenwoordig pas op die leeftijd van school. Dan moeten ze nog een jaar reizen, dan nog drie jaar bij papa en mama wonen om te sparen voor een koophuis (want een huurhuis is voor paupers).
Dan ben je 30 als je eindelijk het nest verlaat.
Dan moet je nog een paar jaar genieten van je relatie en je leven zonder kinderen en als je tegen de 40 loopt ga je een keer aan voortplanten denken.
(even gechargeerd hoor )
Nou ja, mijn keuze is het niet. Als ik 45 ben, hoop ik in ieder geval 1 jong uit het nest te kieperen (die ander is een verhaal apart). Als je pas op je 40ste je eerste kind krijgt, hoeft die trouwens nooit meer het huis uit, want tegen de tijd dat die 30 is en daar aan toe is, kan hij voor je gaan mantelzorgen.
Pff, ik hoop op mijn 60ste trouwens gewoon oma te zijn, geen eigenaar van hotel mama.
Bij mij was het juist andersom. Ik heb op zeer jonge leeftijd snel volwassen moeten worden met de bijbehorende verantwoordelijkheden. Niet omdat ik het zo leuk vond maar zo werd ik opgevoed. Eens kijken:
- Op tienjarige leeftijd kreeg ik een eigen pony en begon ik met 'werken'. Mijn stiefvader was van de oude stempel die het heel normaal vond dat zijn stiefkinderen al vroeg bezig waren. Mijn broer mocht hem helpen in de garage (eigen bedrijf) en ik liep van 's ochtends 8 uur tot 's avonds 8 uur op de manege.
Ik werkte hier twee dagen per week als begeleider van de nog jongere kinderen. Want ja inmiddels kon ik als de beste een paard poetsen en wist is wat de signalen van ziekte en kreupelheid waren. Dus ik hielp kleine kinderen met het verzorgen van hun pony.
Dit heb ik volgehouden tot 13 jarige leeftijd.
- Vanaf mijn 16e ben ik gaan werken in de supermarkt. Ik werk hier nu al zeven jaar. Mijn moeder en stiefvader waren gescheiden en mijn moeder had niet veel geld. Ik moest dus wel werken om mijn eigen kleding etc. etc. te kunnen betalen.
- Vanaf mijn 19e á 20e heb ik het gezin onderhouden. Dit was eigenlijk best wel erg. Mijn moeder was namelijk alcoholiste en psychisch niet helemaal in orde. Ik moest al mijn stufi (ik studeerde inmiddels) EN het geld dat ik maandelijks maximaal bijleende van de stufi EN vrijwel al mijn inkomen vanuit mijn bijbaan aan haar afstaan. Dan kon ze haar uitkering gebruiken voor alcohol en 'mijn' geld voor de huur, het eten etc. etc.
Dus tja. Op 22 jarige leeftijd ben ik op mezelf gaan wonen omdat ik het zat was. Omdat ik altijd zo hard had gewerkt op mijn bijbaan had ik een goede positie bemachtigd met een goed salaris. Genoeg salaris om een huurhuis van te kunnen huren en ook lekker van te kunnen leven.
Ik weet nog dat sommige collega's me voor gek verklaarde. Ze vroegen 'kun je dat wel betalen?'. Hun eigen dochters en zonen gingen namelijk elk weekend uit, kosten de laatste merkkleding en verspilde enorm veel geld. Ze konden zich niet voorstellen dat iemand zo jong als mij al zo vroeg voor zichzelf kon zorgen.
Klasgenoten en mijn jongere collega's waren ook verbaast. Ik ging namelijk niet traditioneel op kamers wonen maar nam meteen een HAT woning.
Ik woon inmiddels al twee jaar op mezelf en ik kan prima rondkomen. Het is gewoon een kwestie van de tering naar de nering zetten en prioriteiten stellen. Iets wat veel jongere mensen niet meer lukt.
Tegenwoordig vinden jongeren het normaal om elk jaar twee keer op vakantie te gaan, de laatste gadgets te kopen en dat soort onzin. Ze zijn hartstikke verwend opgevoed.
Dus om je verhaal te bevestigen in mijn eigen woorden: tegenwoordig worden mensen steeds later volwassen omdat ze een 'te' gemakkelijke jeugd hebben gehad waarin alles maar mogelijk was. Mensen die al vroeg te maken kregen met verantwoordelijkheden en tegenslagen zullen doorgaans volwassener overkomen.
woensdag 6 januari 2016 om 19:34
quote:Sid-returns schreef op 29 december 2015 @ 17:02:
Ach de infantilisering van de samenleving. Waarbij trouwen op je 22e doodzonde is, je op je 25e onmogelijk toe kunt zijn aan kinderen, waarbij tot je 25e thuiswonen gewoon normaal is, want wie gaat er nu huren, of nog erger, op kamers? Zonde van je geld en je hebt recht op méér. Waarbij je rustig tegen een volwassen vrouw van 23 kunt zeggen dat je hoopt dat het nog even duurt voordat ze de ware ontmoet want 23 is veel te jong voor een vaste relatie en waarbij je jeugd tot 35 duurt.
En mannen van 33 die 'nog niet toe zijn' aan kinderen omdat ze 'eerst nog willen genieten' en meer van dat soort kolder.En vrouwen die eerst "carrière willen maken" en er dan zomaar opeens op hun 37e achter komen dat hun vruchtbaarheid niet eeuwigdurend is en dan moet het opééns metéén...
Ach de infantilisering van de samenleving. Waarbij trouwen op je 22e doodzonde is, je op je 25e onmogelijk toe kunt zijn aan kinderen, waarbij tot je 25e thuiswonen gewoon normaal is, want wie gaat er nu huren, of nog erger, op kamers? Zonde van je geld en je hebt recht op méér. Waarbij je rustig tegen een volwassen vrouw van 23 kunt zeggen dat je hoopt dat het nog even duurt voordat ze de ware ontmoet want 23 is veel te jong voor een vaste relatie en waarbij je jeugd tot 35 duurt.
En mannen van 33 die 'nog niet toe zijn' aan kinderen omdat ze 'eerst nog willen genieten' en meer van dat soort kolder.En vrouwen die eerst "carrière willen maken" en er dan zomaar opeens op hun 37e achter komen dat hun vruchtbaarheid niet eeuwigdurend is en dan moet het opééns metéén...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 29 januari 2016 om 12:26
Ik denk dat iedereen op een andere leeftijd volwassen wordt. Gemiddeld zal dit misschien kloppen wat je suggereert. Maar als ik naar mezelf en enkele in mijn omgeving kijk dan trek ik daar de conclusie uit dat het kan dat iemand later volwassen wordt. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn als iemand ten tijden van zijn jeugd door bepaalde factoren niet de kans heeft gehad om echt jong te zijn en deze periode dus daarna nog moet doorstaan voor zijn verdere ontwikkeling.

vrijdag 29 januari 2016 om 13:41
quote:cip1 schreef op 29 januari 2016 @ 13:37:
We zijn blijkbaar ook sneller oud. Met regelmaat zie je in het nieuws dat iemand van 65 jaar "een bejaarde" wordt genoemd.Welnee, toen ik kind was waren 65-ers ook bejaard. En dat vond ik terecht, iedereen van minstens je ouders' leeftijd is dan oud. Nu ben ik zelf 63 dus 65 is nog lang niet bejaard.
We zijn blijkbaar ook sneller oud. Met regelmaat zie je in het nieuws dat iemand van 65 jaar "een bejaarde" wordt genoemd.Welnee, toen ik kind was waren 65-ers ook bejaard. En dat vond ik terecht, iedereen van minstens je ouders' leeftijd is dan oud. Nu ben ik zelf 63 dus 65 is nog lang niet bejaard.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert

vrijdag 29 januari 2016 om 14:09
Kinderen worden tegenwoordig ook klein gehouden. Ik heb mijn dochter als een zelfstandige meid opgevoed (heb ik goed gedaan zei ze laatst tegen mij. Vond ik een groot compliment). Ze is op haar 18e gaan samenwonen. Haar vriend is een paar jaar ouder dan haar en die moest ze "heropvoeden". Zijn ouders deden zelfs zijn bankzaken nog voor hem terwijl ik mijn dochter dat al op haar 16e geleerd had.
Mijn zoon heeft nu ook verkering met een meisje en die ben ik nu een beetje aan het zelfstandig maken want haar ouders pamperen haar ook teveel. Ik snap niet waarom ouders hun kinderen niet voorbereiden op een volwassen bestaan
Mijn zoon heeft nu ook verkering met een meisje en die ben ik nu een beetje aan het zelfstandig maken want haar ouders pamperen haar ook teveel. Ik snap niet waarom ouders hun kinderen niet voorbereiden op een volwassen bestaan
vrijdag 29 januari 2016 om 17:00
vrijdag 29 januari 2016 om 19:06
quote:mika65 schreef op 29 januari 2016 @ 14:09:
Kinderen worden tegenwoordig ook klein gehouden. Ik heb mijn dochter als een zelfstandige meid opgevoed (heb ik goed gedaan zei ze laatst tegen mij. Vond ik een groot compliment). Ze is op haar 18e gaan samenwonen. Haar vriend is een paar jaar ouder dan haar en die moest ze "heropvoeden". Zijn ouders deden zelfs zijn bankzaken nog voor hem terwijl ik mijn dochter dat al op haar 16e geleerd had.
Mijn zoon heeft nu ook verkering met een meisje en die ben ik nu een beetje aan het zelfstandig maken want haar ouders pamperen haar ook teveel. Ik snap niet waarom ouders hun kinderen niet voorbereiden op een volwassen bestaanKinderen worden helemaal niet klein gehouden. Zie mega-veel meiden van 12/13 jaar naar de middelbare school in mijn wijk gaan, torenhoge hakken aan, volgeplamuurd met make-up, om over de kleding soms maar te zwijgen. Als ik dat vergelijk met de jaren `80 toen ik zelf op de middelbare school zat, nou, die meiden liepen er echt niet zo bij.
Kinderen worden tegenwoordig ook klein gehouden. Ik heb mijn dochter als een zelfstandige meid opgevoed (heb ik goed gedaan zei ze laatst tegen mij. Vond ik een groot compliment). Ze is op haar 18e gaan samenwonen. Haar vriend is een paar jaar ouder dan haar en die moest ze "heropvoeden". Zijn ouders deden zelfs zijn bankzaken nog voor hem terwijl ik mijn dochter dat al op haar 16e geleerd had.
Mijn zoon heeft nu ook verkering met een meisje en die ben ik nu een beetje aan het zelfstandig maken want haar ouders pamperen haar ook teveel. Ik snap niet waarom ouders hun kinderen niet voorbereiden op een volwassen bestaanKinderen worden helemaal niet klein gehouden. Zie mega-veel meiden van 12/13 jaar naar de middelbare school in mijn wijk gaan, torenhoge hakken aan, volgeplamuurd met make-up, om over de kleding soms maar te zwijgen. Als ik dat vergelijk met de jaren `80 toen ik zelf op de middelbare school zat, nou, die meiden liepen er echt niet zo bij.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 29 januari 2016 om 19:16
quote:pejeka schreef op 29 januari 2016 @ 19:06:
[...]
Kinderen worden helemaal niet klein gehouden. Zie mega-veel meiden van 12/13 jaar naar de middelbare school in mijn wijk gaan, torenhoge hakken aan, volgeplamuurd met make-up, om over de kleding soms maar te zwijgen. Als ik dat vergelijk met de jaren `80 toen ik zelf op de middelbare school zat, nou, die meiden liepen er echt niet zo bij.Ja van de buitenkant moeten ze groot zijn en helemaal bijlopen met de mode. Maar alleen naar school of club op de fiets dat kan weer niet
[...]
Kinderen worden helemaal niet klein gehouden. Zie mega-veel meiden van 12/13 jaar naar de middelbare school in mijn wijk gaan, torenhoge hakken aan, volgeplamuurd met make-up, om over de kleding soms maar te zwijgen. Als ik dat vergelijk met de jaren `80 toen ik zelf op de middelbare school zat, nou, die meiden liepen er echt niet zo bij.Ja van de buitenkant moeten ze groot zijn en helemaal bijlopen met de mode. Maar alleen naar school of club op de fiets dat kan weer niet
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert

vrijdag 29 januari 2016 om 19:30
quote:Starshine schreef op 29 januari 2016 @ 19:21:
Klopt. In groep 8 nog overblijven en naar de bso. Vooral ook niet alleen ergens heen mogen. Ik vind ook dat kinderen erg beschermd en gepamperd worden.Dat worden ze op de lagere school al. Ik moest vroeger 20 minuten lopen naar school, vond niemand een probleem. Dat deed je gewoon. En ja, ik woonde in een grote stad (Den Haag) en moest 2 drukke straten oversteken die destijds al drukker waren dan menige straat nu. Nou, dan deed mijn moeder mijn jas aan, zei "en góed uitkijken, hè!" en dan liep ik als 7- of 8-jarige gewoon naar school. Alleen. Tegenwoordig moeten ze blijkbaar met de auto ofzo. Want ocherm, kinderen worden tegenwoordig zonder beentjes geboren, dus die kunnen geen 20 minuten naar school lopen, ofzo...
Klopt. In groep 8 nog overblijven en naar de bso. Vooral ook niet alleen ergens heen mogen. Ik vind ook dat kinderen erg beschermd en gepamperd worden.Dat worden ze op de lagere school al. Ik moest vroeger 20 minuten lopen naar school, vond niemand een probleem. Dat deed je gewoon. En ja, ik woonde in een grote stad (Den Haag) en moest 2 drukke straten oversteken die destijds al drukker waren dan menige straat nu. Nou, dan deed mijn moeder mijn jas aan, zei "en góed uitkijken, hè!" en dan liep ik als 7- of 8-jarige gewoon naar school. Alleen. Tegenwoordig moeten ze blijkbaar met de auto ofzo. Want ocherm, kinderen worden tegenwoordig zonder beentjes geboren, dus die kunnen geen 20 minuten naar school lopen, ofzo...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!