Actueel
alle pijlers
KDV laat huilend kind buiten staan
vrijdag 4 april 2014 om 09:45
vrijdag 4 april 2014 om 19:12
quote:vlunduuurr schreef op 04 april 2014 @ 19:08:
[...]
Wacht jij maar tot je etentje in het restaurant verstoord wordt door krijsende, onopgevoede ettertjes omdat een goeie opvoeding tegenwoordig als kinder mishandeling wordt gezien.
Want ze worden opgevoed door ze buiten in de regen overstuur te laten zijn?
Dan hebben die van mij zichzelf opgevoed denk ik.
[...]
Wacht jij maar tot je etentje in het restaurant verstoord wordt door krijsende, onopgevoede ettertjes omdat een goeie opvoeding tegenwoordig als kinder mishandeling wordt gezien.
Want ze worden opgevoed door ze buiten in de regen overstuur te laten zijn?
Dan hebben die van mij zichzelf opgevoed denk ik.
vrijdag 4 april 2014 om 19:16
quote:cassavechippie schreef op 04 april 2014 @ 18:22:
We hebben het hier niet over een kind dat 1 minuut krijst omdat het een driftbui heeft. Dit kind krijst hysterisch huilend aan de gesloten deur rammelend omdat het naar binnen wil, 8 minuten lang. Geen leidster buiten. De kinderen zijn alleen.
En dit was niey de eerste keer.
Hoe lang zou het nog door gegaan zijn als het familid er niet naar toe was gegaan?
.Het is erger dan dat je denkt, lees het stuk nog maar eens. Familielid wás er al naartoe geweest en daarna is ze gaan filmen. Kind heeft dus echt veel langer dan 8 minuten buiten gestaan.
We hebben het hier niet over een kind dat 1 minuut krijst omdat het een driftbui heeft. Dit kind krijst hysterisch huilend aan de gesloten deur rammelend omdat het naar binnen wil, 8 minuten lang. Geen leidster buiten. De kinderen zijn alleen.
En dit was niey de eerste keer.
Hoe lang zou het nog door gegaan zijn als het familid er niet naar toe was gegaan?
.Het is erger dan dat je denkt, lees het stuk nog maar eens. Familielid wás er al naartoe geweest en daarna is ze gaan filmen. Kind heeft dus echt veel langer dan 8 minuten buiten gestaan.
vrijdag 4 april 2014 om 19:18
quote:vlunduuurr schreef op 04 april 2014 @ 19:08:
[...]
Wacht jij maar tot je etentje in het restaurant verstoord wordt door krijsende, onopgevoede ettertjes omdat een goeie opvoeding tegenwoordig als kinder mishandeling wordt gezien.
Nog niks geleerd van de vorige discussie over hoe je met kinderen omgaat zie ik.
Gelukkig heb je geen kinderen of kinderwens.
[...]
Wacht jij maar tot je etentje in het restaurant verstoord wordt door krijsende, onopgevoede ettertjes omdat een goeie opvoeding tegenwoordig als kinder mishandeling wordt gezien.
Nog niks geleerd van de vorige discussie over hoe je met kinderen omgaat zie ik.
Gelukkig heb je geen kinderen of kinderwens.
vrijdag 4 april 2014 om 19:25
quote:Iwannalive schreef op 04 april 2014 @ 16:24:
Ik vind dat meisje echt krijsen. Niet verdrietig huilen. Misschien is twee wat jong maar ze heeft toch wel de stembanden van een 4 jarig ettertje... dat andere kindje blijft gewoon stil.
Geen enkel kind is van nature een ettertje. Dat worden ze pas door gebrek aan opvoeding.
Maar een gebrek aan opvoeding lijkt wel de norm te zijn tegenwoordig, want je mag een kind tegenwoordig al niet meer buiten zetten om af te koelen. Wat dat betreft ben ik het met je eens dat dit totaal overtrokken is.
Ik vind dat meisje echt krijsen. Niet verdrietig huilen. Misschien is twee wat jong maar ze heeft toch wel de stembanden van een 4 jarig ettertje... dat andere kindje blijft gewoon stil.
Geen enkel kind is van nature een ettertje. Dat worden ze pas door gebrek aan opvoeding.
Maar een gebrek aan opvoeding lijkt wel de norm te zijn tegenwoordig, want je mag een kind tegenwoordig al niet meer buiten zetten om af te koelen. Wat dat betreft ben ik het met je eens dat dit totaal overtrokken is.
vrijdag 4 april 2014 om 19:26
quote:riannerianne schreef op 04 april 2014 @ 19:18:
[...]
Nog niks geleerd van de vorige discussie over hoe je met kinderen omgaat zie ik.
Gelukkig heb je geen kinderen of kinderwens.
Die vrorige discussie, daar kon ik het andere punt nog wel van zien.
Maar een kind even laten af koelen, op de gang of buiten, ik kan dat met de beste wil van de wereld niet als kindermishandeling zien, sorry.
[...]
Nog niks geleerd van de vorige discussie over hoe je met kinderen omgaat zie ik.
Gelukkig heb je geen kinderen of kinderwens.
Die vrorige discussie, daar kon ik het andere punt nog wel van zien.
Maar een kind even laten af koelen, op de gang of buiten, ik kan dat met de beste wil van de wereld niet als kindermishandeling zien, sorry.
vrijdag 4 april 2014 om 19:30
quote:Istar_ schreef op 04 april 2014 @ 19:12:
[...]
Want ze worden opgevoed door ze buiten in de regen overstuur te laten zijn?
Dan hebben die van mij zichzelf opgevoed denk ik.
Af en toe even af koelen op een rustige plek, even laten zien dat bepaald gedrag echt niet kan, en als je weer normaal kan doen mag je weer naar binnen. Ja, dat vind ik deel van een goeie opvoeding. Maar tegenwoordig is dat ook al kindermishandeling.
(Dat het regent gaat een kind echt niet dood aan, met min vijf spelen ze vrolijk buiten in de sneeuw).
[...]
Want ze worden opgevoed door ze buiten in de regen overstuur te laten zijn?
Dan hebben die van mij zichzelf opgevoed denk ik.
Af en toe even af koelen op een rustige plek, even laten zien dat bepaald gedrag echt niet kan, en als je weer normaal kan doen mag je weer naar binnen. Ja, dat vind ik deel van een goeie opvoeding. Maar tegenwoordig is dat ook al kindermishandeling.
(Dat het regent gaat een kind echt niet dood aan, met min vijf spelen ze vrolijk buiten in de sneeuw).
vrijdag 4 april 2014 om 19:36
Leidsters hebben situatie niet onder controle of er geen zin in. Waarschijnlijk allebei. Schandelijk en heel schadelijk voor kwetsbare kleine kinderen. Het ziet er totaal niet uit alsof er een (opvoed)visie achter zit. Een time-out zou maximaal 3 minuten (aantal levensjaren) mogen duren. Goed dat dit aan de oppervlakte is gekomen: harteloze leidsters en wanbeleid van de organisatie.
vrijdag 4 april 2014 om 19:39
quote:vlunduuurr schreef op 04 april 2014 @ 19:30:
[...]
Af en toe even af koelen op een rustige plek, even laten zien dat bepaald gedrag echt niet kan, en als je weer normaal kan doen mag je weer naar binnen. Ja, dat vind ik deel van een goeie opvoeding. Maar tegenwoordig is dat ook al kindermishandeling.
(Dat het regent gaat een kind echt niet dood aan, met min vijf spelen ze vrolijk buiten in de sneeuw).Weet je hoe lang dat is, voor zo'n klein kind, tien minuten buitengesloten worden?
[...]
Af en toe even af koelen op een rustige plek, even laten zien dat bepaald gedrag echt niet kan, en als je weer normaal kan doen mag je weer naar binnen. Ja, dat vind ik deel van een goeie opvoeding. Maar tegenwoordig is dat ook al kindermishandeling.
(Dat het regent gaat een kind echt niet dood aan, met min vijf spelen ze vrolijk buiten in de sneeuw).Weet je hoe lang dat is, voor zo'n klein kind, tien minuten buitengesloten worden?
vrijdag 4 april 2014 om 19:44
quote:vlunduuurr schreef op 04 april 2014 @ 19:30:
[...]
Af en toe even af koelen op een rustige plek, even laten zien dat bepaald gedrag echt niet kan, en als je weer normaal kan doen mag je weer naar binnen. Ja, dat vind ik deel van een goeie opvoeding. Maar tegenwoordig is dat ook al kindermishandeling.
(Dat het regent gaat een kind echt niet dood aan, met min vijf spelen ze vrolijk buiten in de sneeuw).
Even af koelen= 10 minuten of langer een peuter zonder tijdsbesef totaal overstuur laten krijsen? Ze leek ook echt 'afgekoeld' ja.
Even laten zien= ze laten niets zien, kinderen worden gewoon buitengezet met gesloten deuren, kind leert hier helemaal niets van. Het is een peuter!
Dit heeft geen zak te maken met opvoeden. Dit is kiezen voor de weg van de minste weerstand en overlast voor de 'leidster'. Niet voor het kind, niet voor de andere kinderen die het gekrijs echt wel horen en de paniek zien, niet voor omwonenden...
[...]
Af en toe even af koelen op een rustige plek, even laten zien dat bepaald gedrag echt niet kan, en als je weer normaal kan doen mag je weer naar binnen. Ja, dat vind ik deel van een goeie opvoeding. Maar tegenwoordig is dat ook al kindermishandeling.
(Dat het regent gaat een kind echt niet dood aan, met min vijf spelen ze vrolijk buiten in de sneeuw).
Even af koelen= 10 minuten of langer een peuter zonder tijdsbesef totaal overstuur laten krijsen? Ze leek ook echt 'afgekoeld' ja.
Even laten zien= ze laten niets zien, kinderen worden gewoon buitengezet met gesloten deuren, kind leert hier helemaal niets van. Het is een peuter!
Dit heeft geen zak te maken met opvoeden. Dit is kiezen voor de weg van de minste weerstand en overlast voor de 'leidster'. Niet voor het kind, niet voor de andere kinderen die het gekrijs echt wel horen en de paniek zien, niet voor omwonenden...
vrijdag 4 april 2014 om 19:47
quote:vlunduuurr schreef op vrijdag 04 april 2014 19:30 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="Istar_ in "KDV laat huilend kind buiten staan"" class="messagelink">Istar_ schreef op 04 april 2014 @ 19:12</a>:</b>
[...]
Want ze worden opgevoed door ze buiten in de regen overstuur te laten zijn?
Dan hebben die van mij zichzelf opgevoed denk ik.</div></blockquote>
Af en toe even af koelen op een rustige plek, even laten zien dat bepaald gedrag echt niet kan, en als je weer normaal kan doen mag je weer naar binnen. Ja, dat vind ik deel van een goeie opvoeding. Maar tegenwoordig is dat ook al kindermishandeling.
(Dat het regent gaat een kind echt niet dood aan, met min vijf spelen ze vrolijk buiten in de sneeuw). Een peuter heeft dat besef niet. En een vrolijke spelende peuter vergelijken met een krijsende peuter die in paniek is en zo'n situatie niet aankan; is een groot verschil.
[...]
Want ze worden opgevoed door ze buiten in de regen overstuur te laten zijn?
Dan hebben die van mij zichzelf opgevoed denk ik.</div></blockquote>
Af en toe even af koelen op een rustige plek, even laten zien dat bepaald gedrag echt niet kan, en als je weer normaal kan doen mag je weer naar binnen. Ja, dat vind ik deel van een goeie opvoeding. Maar tegenwoordig is dat ook al kindermishandeling.
(Dat het regent gaat een kind echt niet dood aan, met min vijf spelen ze vrolijk buiten in de sneeuw). Een peuter heeft dat besef niet. En een vrolijke spelende peuter vergelijken met een krijsende peuter die in paniek is en zo'n situatie niet aankan; is een groot verschil.
vrijdag 4 april 2014 om 19:49
vrijdag 4 april 2014 om 21:40
quote:vlunduuurr schreef op 04 april 2014 @ 19:30:
[...]
Af en toe even af koelen op een rustige plek, even laten zien dat bepaald gedrag echt niet kan, en als je weer normaal kan doen mag je weer naar binnen. Ja, dat vind ik deel van een goeie opvoeding. Maar tegenwoordig is dat ook al kindermishandeling.
(Dat het regent gaat een kind echt niet dood aan, met min vijf spelen ze vrolijk buiten in de sneeuw).
Op die leeftijd is een rustige plek daar waar de volwassene nog in het zicht of hoorbaar is.
Een kind was overstuur is, wat dit kind overduidelijk is, hoeft niet af te koelen. Het heeft intens verdriet!
Gelukkig zet mijn partner me niet even een half uur in de tuin als ik moet huilen, omdat mijn moeder dood is.
Dit kind kan niet binnen komen, de deur zit op slot.
En dan is het wettelijk gezien zelfs verboden (op een kdv e.d.) om een kind zonder toezicht ergens te laten.
[...]
Af en toe even af koelen op een rustige plek, even laten zien dat bepaald gedrag echt niet kan, en als je weer normaal kan doen mag je weer naar binnen. Ja, dat vind ik deel van een goeie opvoeding. Maar tegenwoordig is dat ook al kindermishandeling.
(Dat het regent gaat een kind echt niet dood aan, met min vijf spelen ze vrolijk buiten in de sneeuw).
Op die leeftijd is een rustige plek daar waar de volwassene nog in het zicht of hoorbaar is.
Een kind was overstuur is, wat dit kind overduidelijk is, hoeft niet af te koelen. Het heeft intens verdriet!
Gelukkig zet mijn partner me niet even een half uur in de tuin als ik moet huilen, omdat mijn moeder dood is.
Dit kind kan niet binnen komen, de deur zit op slot.
En dan is het wettelijk gezien zelfs verboden (op een kdv e.d.) om een kind zonder toezicht ergens te laten.
vrijdag 4 april 2014 om 22:02
quote:ranny1989 schreef op 04 april 2014 @ 19:45:
Als het allemaal wel meeviel van dat KDV zouden de deuren niet gesloten zijn voor minimaal een week. Er is blijkbaar meer aan de hand: de GGD doet dit niet zomaar, en ook niet alleen om zo'n fb bericht. Het zouden jouw kinderen maar zijn.Wat er verder gebeurt op dat KDV weet ik nisk van. Het zou heel goed kunnen dat dit KDV ook verder niet in de haak is.
Als het allemaal wel meeviel van dat KDV zouden de deuren niet gesloten zijn voor minimaal een week. Er is blijkbaar meer aan de hand: de GGD doet dit niet zomaar, en ook niet alleen om zo'n fb bericht. Het zouden jouw kinderen maar zijn.Wat er verder gebeurt op dat KDV weet ik nisk van. Het zou heel goed kunnen dat dit KDV ook verder niet in de haak is.
vrijdag 4 april 2014 om 22:14
quote:Istar_ schreef op 04 april 2014 @ 21:40:
[...]
Op die leeftijd is een rustige plek daar waar de volwassene nog in het zicht of hoorbaar is.
Een kind was overstuur is, wat dit kind overduidelijk is, hoeft niet af te koelen. Het heeft intens verdriet!
Gelukkig zet mijn partner me niet even een half uur in de tuin als ik moet huilen, omdat mijn moeder dood is.
Dit kind kan niet binnen komen, de deur zit op slot.
En dan is het wettelijk gezien zelfs verboden (op een kdv e.d.) om een kind zonder toezicht ergens te laten.Ze kan haar zin niet krijgen, dat is heel wat anders dan 'intens verdriet'.
Ik vond het ook heeel onrechtvaardig dat ik op de gang moest! Maar het is wel goed om even uit te razen. En de ene keer duurt dat wat langer dan de andere keer.
Niet leuk voor het kind nee. Maar niet alles hoeft leuk te zijn voor een kind. Tegenwoordig willen we alles wel leuk maken voor onze prinsjes en prinsesjes. Zie dit draadje, waar een verwende bui wordt vergeleken met het verdriet om de dood van een ouder. Waar is hier het perspectief?
En dat een kind 'te jong zou zijn om het te snappen'. Bij baby's kan ik me er iets bij voorstellen, maar een peuter? Wanneer snapt het kind het dan wél? Wanneer kan er dan wel begonnen worden met grenzen stellen?
Voor mij riekt het naar een excuus om vooral niet consequent te hoeven zijn.
[...]
Op die leeftijd is een rustige plek daar waar de volwassene nog in het zicht of hoorbaar is.
Een kind was overstuur is, wat dit kind overduidelijk is, hoeft niet af te koelen. Het heeft intens verdriet!
Gelukkig zet mijn partner me niet even een half uur in de tuin als ik moet huilen, omdat mijn moeder dood is.
Dit kind kan niet binnen komen, de deur zit op slot.
En dan is het wettelijk gezien zelfs verboden (op een kdv e.d.) om een kind zonder toezicht ergens te laten.Ze kan haar zin niet krijgen, dat is heel wat anders dan 'intens verdriet'.
Ik vond het ook heeel onrechtvaardig dat ik op de gang moest! Maar het is wel goed om even uit te razen. En de ene keer duurt dat wat langer dan de andere keer.
Niet leuk voor het kind nee. Maar niet alles hoeft leuk te zijn voor een kind. Tegenwoordig willen we alles wel leuk maken voor onze prinsjes en prinsesjes. Zie dit draadje, waar een verwende bui wordt vergeleken met het verdriet om de dood van een ouder. Waar is hier het perspectief?
En dat een kind 'te jong zou zijn om het te snappen'. Bij baby's kan ik me er iets bij voorstellen, maar een peuter? Wanneer snapt het kind het dan wél? Wanneer kan er dan wel begonnen worden met grenzen stellen?
Voor mij riekt het naar een excuus om vooral niet consequent te hoeven zijn.
vrijdag 4 april 2014 om 22:24
quote:vlunduuurr schreef op 04 april 2014 @ 22:14:
[...]
Ze kan haar zin niet krijgen, dat is heel wat anders dan 'intens verdriet'.
Ik vond het ook heeel onrechtvaardig dat ik op de gang moest! Maar het is wel goed om even uit te razen. En de ene keer duurt dat wat langer dan de andere keer.
Niet leuk voor het kind nee. Maar niet alles hoeft leuk te zijn voor een kind. Tegenwoordig willen we alles wel leuk maken voor onze prinsjes en prinsesjes. Zie dit draadje, waar een verwende bui wordt vergeleken met het verdriet om de dood van een ouder. Waar is hier het perspectief?
En dat een kind 'te jong zou zijn om het te snappen'. Bij baby's kan ik me er iets bij voorstellen, maar een peuter? Wanneer snapt het kind het dan wél? Wanneer kan er dan wel begonnen worden met grenzen stellen?
Voor mij riekt het naar een excuus om vooral niet consequent te hoeven zijn.
God ik begin te denken dat jij de gemakzuchtige leidster ben die dit op haar geweten heeft.
Pffffff snap jij überhaupt iets van kinderen en de psyche van deze zeer jonge kinderen.
Wat een nonsens, begint al bij je eerste zin: ze kan haar zin niet krijgen
Maar het is idd heel consequent om kinderen buiten te sluiten, als je de situatie niet aan kan. Want het is natuurlijk een kwestie van onvermogen.
[...]
Ze kan haar zin niet krijgen, dat is heel wat anders dan 'intens verdriet'.
Ik vond het ook heeel onrechtvaardig dat ik op de gang moest! Maar het is wel goed om even uit te razen. En de ene keer duurt dat wat langer dan de andere keer.
Niet leuk voor het kind nee. Maar niet alles hoeft leuk te zijn voor een kind. Tegenwoordig willen we alles wel leuk maken voor onze prinsjes en prinsesjes. Zie dit draadje, waar een verwende bui wordt vergeleken met het verdriet om de dood van een ouder. Waar is hier het perspectief?
En dat een kind 'te jong zou zijn om het te snappen'. Bij baby's kan ik me er iets bij voorstellen, maar een peuter? Wanneer snapt het kind het dan wél? Wanneer kan er dan wel begonnen worden met grenzen stellen?
Voor mij riekt het naar een excuus om vooral niet consequent te hoeven zijn.
God ik begin te denken dat jij de gemakzuchtige leidster ben die dit op haar geweten heeft.
Pffffff snap jij überhaupt iets van kinderen en de psyche van deze zeer jonge kinderen.
Wat een nonsens, begint al bij je eerste zin: ze kan haar zin niet krijgen
Maar het is idd heel consequent om kinderen buiten te sluiten, als je de situatie niet aan kan. Want het is natuurlijk een kwestie van onvermogen.
vrijdag 4 april 2014 om 22:25
quote:vlunduuurr schreef op 04 april 2014 @ 22:14:
[...]
Ze kan haar zin niet krijgen, dat is heel wat anders dan 'intens verdriet'.
Ik vond het ook heeel onrechtvaardig dat ik op de gang moest! Maar het is wel goed om even uit te razen. En de ene keer duurt dat wat langer dan de andere keer.
Niet leuk voor het kind nee. Maar niet alles hoeft leuk te zijn voor een kind. Tegenwoordig willen we alles wel leuk maken voor onze prinsjes en prinsesjes. Zie dit draadje, waar een verwende bui wordt vergeleken met het verdriet om de dood van een ouder. Waar is hier het perspectief?
En dat een kind 'te jong zou zijn om het te snappen'. Bij baby's kan ik me er iets bij voorstellen, maar een peuter? Wanneer snapt het kind het dan wél? Wanneer kan er dan wel begonnen worden met grenzen stellen?
Voor mij riekt het naar een excuus om vooral niet consequent te hoeven zijn.
Je weet helemaal niet waarom dat kind buiten werd gezet. Jij maakt daar zelf een verhaaltje van: zij kreeg haar zin niet.
En de aanleiding is ook helemaal niet relevant: kind raakt zo van de kook dat enig pedagogisch effect (if any) compleet verloren gaat.
Een peuter kan nog niet redeneren: "Oh, juf Jannie keek boos en vond het niet lief wat ik deed. Toen moest ik naar buiten en werd ik nog bozer. Toen ging ik gillen maar moest ik buiten blijven. Toen werd ik bang en ging nog harder gillen. Toen voelde ik mij zo alleen en bang dat ik bij de andere deur smekend ging roepen om mama. Toen liep ik weer huilend terug naar de eerste deur. Toen huilde ik nog meer en ergens deed iemand weer een deur open. De volgende keer kan ik maar beter luisteren naar juf Jannie...
Grenzen stellen kun je bij peuters goed, maar niet op deze manier en zeker niet qua tijdsbestek. En ja, dat kost inderdaad moeite. En tijd.
En je moet vooral lak hebben aan figuren die dat dan een 'softe aanpak' vinden. Figuren die zich menen te moeten bemoeien of opmerkingen moeten plaatsen demonstreren zelf het gemis in dat type opvoeding.
[...]
Ze kan haar zin niet krijgen, dat is heel wat anders dan 'intens verdriet'.
Ik vond het ook heeel onrechtvaardig dat ik op de gang moest! Maar het is wel goed om even uit te razen. En de ene keer duurt dat wat langer dan de andere keer.
Niet leuk voor het kind nee. Maar niet alles hoeft leuk te zijn voor een kind. Tegenwoordig willen we alles wel leuk maken voor onze prinsjes en prinsesjes. Zie dit draadje, waar een verwende bui wordt vergeleken met het verdriet om de dood van een ouder. Waar is hier het perspectief?
En dat een kind 'te jong zou zijn om het te snappen'. Bij baby's kan ik me er iets bij voorstellen, maar een peuter? Wanneer snapt het kind het dan wél? Wanneer kan er dan wel begonnen worden met grenzen stellen?
Voor mij riekt het naar een excuus om vooral niet consequent te hoeven zijn.
Je weet helemaal niet waarom dat kind buiten werd gezet. Jij maakt daar zelf een verhaaltje van: zij kreeg haar zin niet.
En de aanleiding is ook helemaal niet relevant: kind raakt zo van de kook dat enig pedagogisch effect (if any) compleet verloren gaat.
Een peuter kan nog niet redeneren: "Oh, juf Jannie keek boos en vond het niet lief wat ik deed. Toen moest ik naar buiten en werd ik nog bozer. Toen ging ik gillen maar moest ik buiten blijven. Toen werd ik bang en ging nog harder gillen. Toen voelde ik mij zo alleen en bang dat ik bij de andere deur smekend ging roepen om mama. Toen liep ik weer huilend terug naar de eerste deur. Toen huilde ik nog meer en ergens deed iemand weer een deur open. De volgende keer kan ik maar beter luisteren naar juf Jannie...
Grenzen stellen kun je bij peuters goed, maar niet op deze manier en zeker niet qua tijdsbestek. En ja, dat kost inderdaad moeite. En tijd.
En je moet vooral lak hebben aan figuren die dat dan een 'softe aanpak' vinden. Figuren die zich menen te moeten bemoeien of opmerkingen moeten plaatsen demonstreren zelf het gemis in dat type opvoeding.
vrijdag 4 april 2014 om 22:29
quote:vlunduuurr schreef op 04 april 2014 @ 22:14:
[...]
Ze kan haar zin niet krijgen, dat is heel wat anders dan 'intens verdriet'.
Ik vond het ook heeel onrechtvaardig dat ik op de gang moest! Maar het is wel goed om even uit te razen. En de ene keer duurt dat wat langer dan de andere keer.
Niet leuk voor het kind nee. Maar niet alles hoeft leuk te zijn voor een kind. Tegenwoordig willen we alles wel leuk maken voor onze prinsjes en prinsesjes. Zie dit draadje, waar een verwende bui wordt vergeleken met het verdriet om de dood van een ouder. Waar is hier het perspectief?
En dat een kind 'te jong zou zijn om het te snappen'. Bij baby's kan ik me er iets bij voorstellen, maar een peuter? Wanneer snapt het kind het dan wél? Wanneer kan er dan wel begonnen worden met grenzen stellen?
Voor mij riekt het naar een excuus om vooral niet consequent te hoeven zijn.Het is maar goed dat jij geen kinderen hebt. Dit heeft namelijk niks met consequent zijn te maken. Als je namelijk consequent bent hoef je zulke jonge kinderen helemaal niet buiten te sluiten met de deur dicht. Consequent zijn is als een kind vervelend is dat je uitlegt wat voor gedrag ze tonen niet geaccepteerd wordt.
[...]
Ze kan haar zin niet krijgen, dat is heel wat anders dan 'intens verdriet'.
Ik vond het ook heeel onrechtvaardig dat ik op de gang moest! Maar het is wel goed om even uit te razen. En de ene keer duurt dat wat langer dan de andere keer.
Niet leuk voor het kind nee. Maar niet alles hoeft leuk te zijn voor een kind. Tegenwoordig willen we alles wel leuk maken voor onze prinsjes en prinsesjes. Zie dit draadje, waar een verwende bui wordt vergeleken met het verdriet om de dood van een ouder. Waar is hier het perspectief?
En dat een kind 'te jong zou zijn om het te snappen'. Bij baby's kan ik me er iets bij voorstellen, maar een peuter? Wanneer snapt het kind het dan wél? Wanneer kan er dan wel begonnen worden met grenzen stellen?
Voor mij riekt het naar een excuus om vooral niet consequent te hoeven zijn.Het is maar goed dat jij geen kinderen hebt. Dit heeft namelijk niks met consequent zijn te maken. Als je namelijk consequent bent hoef je zulke jonge kinderen helemaal niet buiten te sluiten met de deur dicht. Consequent zijn is als een kind vervelend is dat je uitlegt wat voor gedrag ze tonen niet geaccepteerd wordt.
Als ik mezelf voorbij loop, lach ik wel even vriendelijk
vrijdag 4 april 2014 om 22:32
quote:funky2901 schreef op 04 april 2014 @ 22:29:
Het kind had geen straf, de deur was dichtgewaaid. Aldus de leidsters.
Hahahaha, van alles wat ze konden zeggen had ik dit niet verwacht.
Wat een slordigheid, wel goed geïsoleerd gebouw dat ze dat gekrijs niet hebben gehoord. Arme kinderen.
(Heb je een bron waar dit terug te lezen is?)
Het kind had geen straf, de deur was dichtgewaaid. Aldus de leidsters.
Hahahaha, van alles wat ze konden zeggen had ik dit niet verwacht.
Wat een slordigheid, wel goed geïsoleerd gebouw dat ze dat gekrijs niet hebben gehoord. Arme kinderen.
(Heb je een bron waar dit terug te lezen is?)
vrijdag 4 april 2014 om 22:35
quote:vlunduuurr schreef op 04 april 2014 @ 22:14:
[...]
Ze kan haar zin niet krijgen, dat is heel wat anders dan 'intens verdriet'.
Ik vond het ook heeel onrechtvaardig dat ik op de gang moest! Maar het is wel goed om even uit te razen. En de ene keer duurt dat wat langer dan de andere keer.
Niet leuk voor het kind nee. Maar niet alles hoeft leuk te zijn voor een kind. Tegenwoordig willen we alles wel leuk maken voor onze prinsjes en prinsesjes. Zie dit draadje, waar een verwende bui wordt vergeleken met het verdriet om de dood van een ouder. Waar is hier het perspectief?
En dat een kind 'te jong zou zijn om het te snappen'. Bij baby's kan ik me er iets bij voorstellen, maar een peuter? Wanneer snapt het kind het dan wél? Wanneer kan er dan wel begonnen worden met grenzen stellen?
Voor mij riekt het naar een excuus om vooral niet consequent te hoeven zijn.
Verdiep je anders in de ontwikkeling van de hersenen. Peuters kunnen geen oorzaak gevolg zien, zeker niet op langere termijn.
Het lagere schoolkind kan dit enigszins. Een puber kan het weer helemaal niet.
Gewoon een biologisch feit.
Het kind op het filmpje raast niet uit. Ik werk zo'n 20 jaar met kinderen en pubers en zie het verschil tussen woede en wanhoop wel.
Het vergelijk met de dode ouder, is omdat een kind van die leeftijd zijn of haar verdriet wel zo intens ervaart.
Iedereen die verdrietig is hoort getroost te worden.
Wta betreft de "zachte" opvoeding. Vroegah werden de kinderen geslagen, opgesloten in het kolenhok enz. Ze waren toen net zo brutaal, luisterden net zo slecht en haalden net zo vaak slechte cijfers.
Net als 2500 jaar geleden:
Onze jeugd heeft tegenwoordig een sterke hang naar luxe, heeft slechte manieren, minachting voor het gezag en geen eerbied voor ouderen. Ze geven de voorkeur aan kletspraatjes in plaats van training… Jonge mensen staan niet meer op als een oudere de kamer binnenkomt. Zij spreken hun ouders tegen, houden niet hun mond in gezelschap, … en tiranniseren hun leraren.
Socrates
[...]
Ze kan haar zin niet krijgen, dat is heel wat anders dan 'intens verdriet'.
Ik vond het ook heeel onrechtvaardig dat ik op de gang moest! Maar het is wel goed om even uit te razen. En de ene keer duurt dat wat langer dan de andere keer.
Niet leuk voor het kind nee. Maar niet alles hoeft leuk te zijn voor een kind. Tegenwoordig willen we alles wel leuk maken voor onze prinsjes en prinsesjes. Zie dit draadje, waar een verwende bui wordt vergeleken met het verdriet om de dood van een ouder. Waar is hier het perspectief?
En dat een kind 'te jong zou zijn om het te snappen'. Bij baby's kan ik me er iets bij voorstellen, maar een peuter? Wanneer snapt het kind het dan wél? Wanneer kan er dan wel begonnen worden met grenzen stellen?
Voor mij riekt het naar een excuus om vooral niet consequent te hoeven zijn.
Verdiep je anders in de ontwikkeling van de hersenen. Peuters kunnen geen oorzaak gevolg zien, zeker niet op langere termijn.
Het lagere schoolkind kan dit enigszins. Een puber kan het weer helemaal niet.
Gewoon een biologisch feit.
Het kind op het filmpje raast niet uit. Ik werk zo'n 20 jaar met kinderen en pubers en zie het verschil tussen woede en wanhoop wel.
Het vergelijk met de dode ouder, is omdat een kind van die leeftijd zijn of haar verdriet wel zo intens ervaart.
Iedereen die verdrietig is hoort getroost te worden.
Wta betreft de "zachte" opvoeding. Vroegah werden de kinderen geslagen, opgesloten in het kolenhok enz. Ze waren toen net zo brutaal, luisterden net zo slecht en haalden net zo vaak slechte cijfers.
Net als 2500 jaar geleden:
Onze jeugd heeft tegenwoordig een sterke hang naar luxe, heeft slechte manieren, minachting voor het gezag en geen eerbied voor ouderen. Ze geven de voorkeur aan kletspraatjes in plaats van training… Jonge mensen staan niet meer op als een oudere de kamer binnenkomt. Zij spreken hun ouders tegen, houden niet hun mond in gezelschap, … en tiranniseren hun leraren.
Socrates
