Kinderen en angst na aanslag Parijs

08-01-2015 09:57 96 berichten
Dit vind ik moeilijk.

Hoe met angst of (moeilijke) vragen bij/van kinderen (alle leeftijden) nav deze aanslag om te gaan?

Misschien fijn om hier vragen en tips uit te wisselen.
Toen ik jong was had je regelmatig dit soort aanslagen in Europa. Niet door enge moslims, maar door enge hippies: RAF, CCC, Rode Brigades, Action Directe

En door enge linkserige "vrijheidsstrijders": IRA, ETA, PKK, PLO, etc

En dan had je nog de bende van Nijvel, en iets verder weg allerlei dictaturen, paramilitaire rechtse moordbendes in Latijns Amerika. En de Sovjet dictatuur in oost Europa, Afrika en Afghanistan.



Het gekke vind ik: de beelden, het bloed spatte dagelijks van de tv en krant, de dreiging voor gewone Europese burgers (zoek maar eens op wat in Roermond gebeurde toen daar een RAF verdachte werd gezien) was realistisch gezien véél groter dan nu. Maar de huidige nogal makkelijke en zwaar overdreven emotionele reacties had je eigenlijk gewoon niet.



Hoe dan ook, kinderen zagen al dat nieuws ook, zagen heel veel beelden van aanslagen die nogal bloederig waren, en kwamen zonder intensieve therapie echt hun dagen wel door.



In alle eerlijkheid vind ik de manier waarop tegenwoordig gereageerd wordt op het véél beperktere geweld in Europa enorme aanstellerij.
Alle reacties Link kopieren
"Vroeger" had je het achtuurjournaal en dat was het dan ook. Dat was sááái en keek je niet.

De krant was zwartwit met stippelplaatjes en die was ook saai.



"Nu" heb je de godganse dag herhalingen van journaals en ontkom je er niet aan als kind.

Ik denk wel dat de impact daardoor groter is.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
quote:Snoesje666 schreef op 09 januari 2015 @ 08:39:

"Vroeger" had je het achtuurjournaal en dat was het dan ook. Dat was sááái en keek je niet.

De krant was zwartwit met stippelplaatjes en die was ook saai.



"Nu" heb je de godganse dag herhalingen van journaals en ontkom je er niet aan als kind.

Ik denk wel dat de impact daardoor groter is.Dat denk ik ook. Maar je mag niet vragen hoe daar het beste mee om kan gaan dan stel je je aan....
Alle reacties Link kopieren
quote:AnnaP1977 schreef op 09 januari 2015 @ 08:40:

[...]





Dat denk ik ook. Maar je mag niet vragen hoe daar het beste mee om kan gaan dan stel je je aan.... Hé !

Er zit een knop op die teevee.

Die helpt je zo uit de puree.

Druk hem maar in en ga maar mee.





Helaas heb je de boze buitenwerreld ook nog, waar ze het alsnog zien.

Snoezekind van 12 jaar maakt zich er volgens mij niet druk om.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
Alle reacties Link kopieren
Na het zien van beelden van een gifgasaanval in Syrië in 2013 heb ik het jeugdjournaal gecheckt op internet, thuis kijken we niet, en de meester gemaild of het jeugdjournaal een keertje mocht worden overgeslagen.



Statische beelden van doden op straat komen minder hard binnen dan van pijn huilende kinderen.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
Alle reacties Link kopieren
Mijn zoon heeft het er in de klas met nieuwsbegrip uitgebreid over gehad, die wist in zijn eigen bewoordingen wel te vertellen wat er aan de hand was. Ik heb het mijn dochter geprobeerd uit te leggen in wat simpele bewoordingen. Ze vond het zielig voor de mensen, die dood waren.
Alle reacties Link kopieren
quote:Snoesje666 schreef op 09 januari 2015 @ 08:39:

"Vroeger" had je het achtuurjournaal en dat was het dan ook. Dat was sááái en keek je niet.

De krant was zwartwit met stippelplaatjes en die was ook saai.



"Nu" heb je de godganse dag herhalingen van journaals en ontkom je er niet aan als kind.

Ik denk wel dat de impact daardoor groter is.Die impact bewerkstelligen we toch zélf door bijv. de godganse dag de TV aan te hebben (al dan niet op een nieuwszender)?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
quote:Snoesje666 schreef op 09 januari 2015 @ 08:52:

[...]





Hé !

Er zit een knop op die teevee.

Die helpt je zo uit de puree.

Druk hem maar in en ga maar mee.





Helaas heb je de boze buitenwerreld ook nog, waar ze het alsnog zien.

Snoezekind van 12 jaar maakt zich er volgens mij niet druk om.Precies dus is een vraag van TO hierover geen slechte vraag toch?
quote:Snoesje666 schreef op 09 januari 2015 @ 08:39:

"Vroeger" had je het achtuurjournaal en dat was het dan ook. Dat was sááái en keek je niet.

De krant was zwartwit met stippelplaatjes en die was ook saai.



"Nu" heb je de godganse dag herhalingen van journaals en ontkom je er niet aan als kind.

Ik denk wel dat de impact daardoor groter is.Het jeugdjournaal had je toen ook al. Denk niet dat ik indertijd minder mee kreeg, terwijl er veel meer gebeurde dan nu
Alle reacties Link kopieren
quote:eldorado schreef op 09 januari 2015 @ 09:06:

[...]



Het jeugdjournaal had je toen ook al. Denk niet dat ik indertijd minder mee kreeg, terwijl er veel meer gebeurde dan nuBen het helemaal met je eens. Ik denk dat we ongeveer dezelfde leeftijd hebben als ik het lijstje zie wat je in je vorige post noemde, en daar nam je echt wel kennis van, maar heb er als kind nooit een nacht van wakker gelegen of angst om gehad. Dat waren nou eenmaal dingen die gebeurden in de "grote mensen wereld" en die stond nog zo ver van mijn eigen kinderwereld af dat het net zo goed op Mars had kunnen gebeuren ofzo, voor mijn gevoel dan, die narigheid had niks te maken met mijn leven.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
Het jeugdjournaal "toen" was een stuk minder ADHD dan tegenwoordig.

Een rustig beeld, Leontien Ceulemans die in opsteltempo voorlas.

Ik was 10 toen het jeugdjournaal begon.



Sesamstraat was ook veel minder ADHD.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
Ik ben al wat ouder lees ik, geen jeugdjournaal bij mij, nooit gezien ook. En ik kreeg echt minder mee dan mijn kinderen. Ook op een hele andere manier. Zulke beelden en de geweerschoten van de week vond ik niet nodig in het Jeugdjournaal.



En de mijne was geschrokken en ik heb haar gerustgesteld, weinig meer over gehoord. Maar ik snap waarom TO vraagt hoe daar mee om te gaan. That's all.
quote:eldorado schreef op 09 januari 2015 @ 09:06:

[...]



Het jeugdjournaal had je toen ook al. Denk niet dat ik indertijd minder mee kreeg, terwijl er veel meer gebeurde dan nu

Zou het een oorzaak kunnen zijn dat veel ouders tegenwoordig alles maar dan ook zo´n beetje alles met hun kinderen bespreken en tot in den treure willen uitleggen?

Mijn ouders deden dat vroegah niet ook niet over waar de vakantie naartoe ging en wat er gegeten werd 's avonds..
Alle reacties Link kopieren
Naar mijn idee is als je zelf er rustig overdoet, je kinderen er ook wel rustig en niet bang van worden. Tenminste dit werkt voor mijn kinderen. Maar je hebt natuurlijk altijd kinderen die hier erg over gaan nadenken.
Alle reacties Link kopieren
quote:AnnaP1977 schreef op 09 januari 2015 @ 09:20:

Ik ben al wat ouder lees ik, geen jeugdjournaal bij mij, nooit gezien ook. En ik kreeg echt minder mee dan mijn kinderen. Ook op een hele andere manier. Zulke beelden en de geweerschoten van de week vond ik niet nodig in het Jeugdjournaal.



En de mijne was geschrokken en ik heb haar gerustgesteld, weinig meer over gehoord. Maar ik snap waarom TO vraagt hoe daar mee om te gaan. That's all.In mijn kindertijd was er ook geen jeugdjournaal, maar je zag wel het gewone journaal en tussen de middag had mijn moeder altijd de radio aan met het journaal. Dus dat hoorde je dan ook terwijl je je boterham at. Maar ik kan me niet herinneren ooit bang te zijn geweest door nare berichten. Zoals ik al eerder zei, dat voltrok zich in mijn beleving buiten mijn wereld als kind en stond daar los van.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
quote:diamond-gloss schreef op 09 januari 2015 @ 09:27:

[...]



Zou het een oorzaak kunnen zijn dat veel ouders tegenwoordig alles maar dan ook zo´n beetje alles met hun kinderen bespreken en tot in den treure willen uitleggen?

Mijn ouders deden dat vroegah niet ook niet over waar de vakantie naartoe ging en wat er gegeten werd 's avonds.. Het jeugdjournaal is er al vanaf 1981, dat betekent dat veel van ons hier het in hun jeugd al zagen
quote:pejeka schreef op 09 januari 2015 @ 09:35:

[...]





In mijn kindertijd was er ook geen jeugdjournaal, maar je zag wel het gewone journaal en tussen de middag had mijn moeder altijd de radio aan met het journaal. Dus dat hoorde je dan ook terwijl je je boterham at. Maar ik kan me niet herinneren ooit bang te zijn geweest door nare berichten. Zoals ik al eerder zei, dat voltrok zich in mijn beleving buiten mijn wereld als kind en stond daar los van.





Mijn kind niet, als Geert roept minder minder is ze bang dat haar moslim vriendin weg moet en als er geschoten word en het zijn moslims en dat word de hele tijd geroepen in jeugd journaal dan komt het haar wereldje gewoon keihard binnen. Het is aan mij om daar inderdaad goed mee om te gaan en haar gerust te stellen.



Maar omdat het vroeger lekker ver van jouw bed was betekend niet dat mijn kind een aansteller is omdat ze schrikt van zulk nieuws of dat TO dat is als ze zo'n vraagt stelt.



En nu ga ik ook niet meer reageren
Toen ging het in het jeugdjournaal over kindernieuws met soms een veilig grotemensending zoals een mislukte raketlancering, zielige doodgeknuppelde zeehondjes en Bob Geldof met live aid en zielige afrikaanse kindjes met tranen en vliegen op hun gezicht. Maar niet over terroristen, aanslagen en oorlogen en de bijbehorende digitale scherpe beelden met bloed, doid en verderf.

Het schokkendste wat ik me nog kan heinneren uit mijn jeugd was de demonstrerende chinese student die op het Plein van de Hemelse Vrede door een tank werd vermoord. Maar daar waren geen scherpe close ups van, laat staan bloederige beelden van het lijk.



Zoals ik al schreef blijven hier radio en tv uit als we weten dat dit aan bod komt.

Maar nu is nieuws, media overal in veel vormen en met scherpe realistische close-up beelden.

Nu is het nieuws in de klas. In de vorm van een nieuwskring, samen op het grote digibord het jeugdjournaal kijken. En doir Nieuwsbegrip.

Super methode, maar van mij mogen ze best een luchtiger onderwerp naast ernstige nieuwfeiten achter de hand hebben voor leerlingen van groep 4 en 5. Nu krijgt elke leeftijd hetzelfde onderwerp voorgeschoteld, dus ook Egypte, Syrie, het moorden van IS, een terroristische aanslag.

Groep 7 en 8 kunnen dat handelen, maar een 7 jarige is aan bepaalde onderwerpen gewoon nog niet toe met zijn/haar brein.
Alle reacties Link kopieren
quote:*nightsky* schreef op 09 januari 2015 @ 09:49:

Toen ging het in het jeugdjournaal over kindernieuws met soms een veilig grotemensending zoals een mislukte raketlancering, zielige doodgeknuppelde zeehondjes en Bob Geldof met live aid en zielige afrikaanse kindjes met tranen en vliegen op hun gezicht. Maar niet over terroristen, aanslagen en oorlogen en de bijbehorende digitale scherpe beelden met bloed, doid en verderf.





1) Hoe weet jij dat?

2) kinderen vinden een zeehondje vaak nog zieliger dan een mens
Alle reacties Link kopieren
Bijzonder dat kindjes van zeven al weten wie van de vriendinnetjes moslim is.



Ik wist niet eens dat ik op een zwarte basisschool zat, tussen 1975 en 1983.

1 op de 3 was Surinaams.

Dat besef kwam pas op mijn 17de, toen iemand dat opmerkte aan de hand van oude schoolfoto's.



Kunnen we kinderen niet weer gewoon kind laten zijn ?
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
Omdat ik zelf toen kind was en het jeugdjournaal en tv weekjournaal keek?

Omdat ik zelf toen handtekenigen verzamelde tegen de bontjacht omdat die zeehondjes zo zielig waren, en ik mijn tante met bontjas oprecht haatte. Omdat we met onze school toen zelf allerlei acties voerden voor Live Aid.

Natuurlijk vond ik die arme zeehondjes het ergst, de beelden van bloedende halve lijken door terroristische aanslagen werden toen uit het jeugdjournaal gehouden, en zelfs op grotemensentv kwam dat toen nog niet zo vol en scherp in beeld. Dan zag je een journalist met een ooggetuigeverslag en in de verte hoorde je knallen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb maqr 1 tv in de woonkamer staan, zoals de meesten denk ik. Mijn kinderen kijken al jaren het jeugdjournaal (8 & 10) en dat gaat gewoon prima hoor. Zeker toen de oudste 7-8 jaar was, was de jongste ongeveer 4-5 jaar en die keek toen ook gewoon mee. Wat moet je anders dan? Tegen de jongste zeggen, ga maar lekker op de bank zitten maar hou een kwartier je ogen dicht? Of in de kamer mag je nu niet komen want oudste kijkt Jeugdjournaal? Neuh..

Hij keek niet heel aandachtig mee, ging op die leeftijd vaak op de grond zitten spelen maar ving wel flarden op natuurlijk.



Mijn kinderen hebben er nu weinig over gezegd eigenlijk. Alleen dat het heel stom was.

Dat ze die knallen lieten horen vond ik ook niet prettig. Ik heb direct het geluid afgezet. Al kwam het later in een ander Journaal natuurlijk alsnog voorbij...

Zulke heftige onderwerpen en bijbehorende beelden blijven lastig met kinderen.



Maar het is wel zoals het is en je moet het ook niet bij ze weghouden, vind ik. Hetzelfde als met de ramp MH17. Is ook heftig, maar het leeft en er wordt veel over gesprolen, dus m.i. wel inlichten en meekijken,
quote:eldorado schreef op 09 januari 2015 @ 07:49:

Toen ik jong was had je regelmatig dit soort aanslagen in Europa. Niet door enge moslims, maar door enge hippies: RAF, CCC, Rode Brigades, Action Directe

En door enge linkserige "vrijheidsstrijders": IRA, ETA, PKK, PLO, etc

En dan had je nog de bende van Nijvel, en iets verder weg allerlei dictaturen, paramilitaire rechtse moordbendes in Latijns Amerika. En de Sovjet dictatuur in oost Europa, Afrika en Afghanistan.



Het gekke vind ik: de beelden, het bloed spatte dagelijks van de tv en krant, de dreiging voor gewone Europese burgers (zoek maar eens op wat in Roermond gebeurde toen daar een RAF verdachte werd gezien) was realistisch gezien véél groter dan nu. Maar de huidige nogal makkelijke en zwaar overdreven emotionele reacties had je eigenlijk gewoon niet.



Hoe dan ook, kinderen zagen al dat nieuws ook, zagen heel veel beelden van aanslagen die nogal bloederig waren, en kwamen zonder intensieve therapie echt hun dagen wel door.



In alle eerlijkheid vind ik de manier waarop tegenwoordig gereageerd wordt op het véél beperktere geweld in Europa enorme aanstellerij.

En dat.



En masse de straat op voor vrijheid van meningsuiting, terwjil misschien 0,2% van de mensen tégen is. Er worden in delen van de wereld dagelijks zulke aanslagen en veel groter gepleegd en die kinderen moeten daar maar mee dealen. En er gebeurt ergens in Europa iets, hoe erg ook, en meteen ligt alles op z'n gat.



Gevaarlijk vind ik dat.
quote:Snoesje666 schreef op 09 januari 2015 @ 08:39:

"Vroeger" had je het achtuurjournaal en dat was het dan ook. Dat was sááái en keek je niet.

De krant was zwartwit met stippelplaatjes en die was ook saai.



"Nu" heb je de godganse dag herhalingen van journaals en ontkom je er niet aan als kind.

Ik denk wel dat de impact daardoor groter is.Vroeger had je ook nieuws op de radio, en jeugdjournaal.
quote:Snoesje666 schreef op 09 januari 2015 @ 10:03:

Bijzonder dat kindjes van zeven al weten wie van de vriendinnetjes moslim is.



Ik wist niet eens dat ik op een zwarte basisschool zat, tussen 1975 en 1983.

1 op de 3 was Surinaams.

Dat besef kwam pas op mijn 17de, toen iemand dat opmerkte aan de hand van oude schoolfoto's.



Kunnen we kinderen niet weer gewoon kind laten zijn ?Als dat eens zou kunnen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven