Actueel
alle pijlers
Kritiek op internationale adoptie.
donderdag 18 januari 2018 om 16:47
https://nos.nl/artikel/2212549-kritiek- ... erbod.html
Als zo'n verbod van kracht wordt, hoe kan een kinderloos echtpaar dan ooit wel een kind krijgen? In Nederland adopteren lijkt me zo goed als onmogelijk. Ik vind het erg moeilijk hier een mening over te vormen.
Wat vinden jullie ervan?
Als zo'n verbod van kracht wordt, hoe kan een kinderloos echtpaar dan ooit wel een kind krijgen? In Nederland adopteren lijkt me zo goed als onmogelijk. Ik vind het erg moeilijk hier een mening over te vormen.
Wat vinden jullie ervan?
zondag 21 januari 2018 om 12:12
Toevallig ben ik kinderloos maar als dat niet zo was had ik geen voorkeur voor een eigen kind of een adoptiekind. Een eigen kind ligt wat meer voor de hand, over het algemeen makkelijker...damesbril schreef: ↑21-01-2018 06:27Meestal zal een adoptie of pleegkind er nooit zijn gekomen als een stel op een natuurlijke manier kinderen had kunnen krijgen.
Ik vraag me af hoe oprecht je dan voor het adoptie of pleegkind gaat.
Is het dan niet alleen een vervanging van.
Ik vraag mij wel eens af wat ik zelf gedaan zou hebben.
Toen ik nog niet wist dat ik min of meer onvruchtbaar was, toen leek het mij wel wat om een kind te adopteren. Al was het alleen maar om niet te hoeven bevallen
Maar goed, uiteindelijk is het bij mij met beide niets geworden.
Ik heb nu twee honden. Ja, ik weet het ... ik mag ze niet vermenselijken... maar ze voelen nu als mijn ‘kindjes’.
Als ik nu de keuze voorgelegd kreeg om een hondje te ruilen voor een zwangerschap dan zeg ik met volle overtuiging: NEE!
Here I am - now what are your other two wishes...
zondag 21 januari 2018 om 12:23
Een leven zonder familie in ontwikkelingslanden (derdewereldlanden is verouderd) lijkt mij onvoorstelbaar, de gezinnen zijn daar groot. Zelfs in de Afrikaanse landen waar een hele generatie is uitgestorven aan Aids is er altijd nog de oma die de kinderen opvangt. Jouw stelling mag geen reden voor adoptie zijn. Bij Spoorloos zie je vaak hoe een hele grote familie de geadopteerde staat op te wachten. In en in triest is dan te horen dat het kind nooit afgestaan had mógen worden. Dat het niet de moeder is die de papieren heeft getekend. Ze bracht haar zoon/dochter naar een kindertehuis in afwachting op een baan en beter leven voor haar en een paar weken later is het kind weg...
Maar er wordt afgedwaald van de oorspronkelijke vraag nu loopt het uit op voor of tegen adoptie en dat is wel iets anders dan TO bedoelde.
zondag 21 januari 2018 om 12:30
Eerlijk gezegd zie ik niet zo goed waarom dit relevant zou zijn.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zondag 21 januari 2018 om 13:47
zondag 21 januari 2018 om 14:07
Ik ben al heel lang uit Nederland weg, en hoewel ik op de hoogte probeer te blijven van het nieuws enzo, krijg ik lang niet alles mee. Dus eigenlijk vind ik sommige meningen best wel schokkend. Is het daar dan niet bekend dat babies en peuters met regelmaat gewoon op de stoep van de kerk of op straat worden achtergelaten? En dat kinderen in zulke gevallen minstens 2 jaar in een tehuis verblijven voordat er zelfs maar adoptie mogelijk is? Ze proberen hier altijd de ouders op te sporen, wat door geldgebrek meestal niet lukt. Zonder onderzoek naar de ouders mag de rechtbank nooit toestemming geven voor adoptie.
zondag 21 januari 2018 om 15:00
.Shula schreef: ↑20-01-2018 19:37Onze dochters weten heel goed waar ze vandaan komen, het dossier klopt (ze waren al wat ouder toen we ze adopteerden en ze kenden hun eigen verhaal), we hebben goed contact met nog in leven zijnde biologische familieleden en onze dochters zijn blij dat ze niet meer in het kindertehuis wonen (waar ze mishandeld werden en ze geen kind konden zijn). Natuurlijk, in een ideale wereld waren ze bij hun eigen ouders opgegroeid. Of bij hun familie. Of in een pleeggezin in hun geboorteland. Maar feit is en blijft dat ze in het kindertehuis zaten, daar niet naar school konden en daar niet gelukkig waren. En we sluiten onze ogen niet voor de misstanden. Maar internationale adoptie betekent lang niet altijd dat het allemaal niet deugt. Ik ken zat verhalen als de onze.
Als alle adopties op deze manier gingen en op deze basis zou er natuurlijk geen probleem zijn. Het punt is dat adoptie óók een enorme industrie is geworden, net als vrijwilligerswerk. Dat het dus vaak NIET goed gaat. Soms is dat bij het kind in het nieuwe land door bijvoorbeeld trauma of factoren binnen het (nieuwe) gezin, en soms is dat door misstanden op allerlei momenten in het hele proces.
zondag 21 januari 2018 om 15:08
.
Ik denk dat dit heel persoonlijk is. Voor mij is toch het belangrijkst een eigen kind. Daarna (als dat niet mogelijk zou zijn) voel ik weinig voorkeur voor een adoptiekind of een pleegkind(eren, wel of niet tijdelijk), ik denk dat mijn voorkeur zelfs uitgaat naar pleegouderschap. Wellicht is mijn mening gevormd door mijn werk waarin ik veel met pleegouderschap te maken heb gehad, maar zo heeft iedereen toch een ander gevoel hierbij.
Daarnaast, om in te haken op andere punten die voorbij komen, zijn er natuurlijk in deze discussie een beide kanten plus- en minpunten en de ideale situatie zullen we, in ons leven in elk geval, niet bereiken. Ja, het is heel eenzaam en moeilijk als je er alleen voor staat als je in een tehuis in een derdewereldland bent opgegroeid. Aan de andere kant moet je niet onderschatten hoe heftig het kan zijn om buiten je eigen cultuur op te groeien, óók wanneer je als heel jong kind bent geadopteerd. Adoptie raakt echt aan identiteit, ook wanneer je als baby geadopteerd bent. En het is gewoon een risicofactor, het gaat vaak goed en het gaat vaak fout. Het zal sowieso nooit een ideale situatie zijn en is een onderwerp waar mooie kanten aan zitten, maar ook nare kanten.
zondag 21 januari 2018 om 15:11
Ik heb een vriend die als baby geadopteerd is uit een Zuid Amerikaans land. Hij was énorm gewenst in het gezin hier in Nederland. En toch heeft hij het heel erg moeilijk gehad, psychische problemen gehad en een groot onderdeel van zijn therapie was de adoptie en de invloed die die heeft gehad op zijn leven en identiteit. Dit is geen uitzonderlijk verhaal, ook niet per se een schrijnend verhaal zoals je die ook wel eens hoort. Je kan niet zeggen dat 2 jaar in een tehuis of op de stoep achtergelaten worden 'slechter' is en adoptie veel een veel betere uitweg. Zo zwart/wit is het gewoon allemaal niet. Ik vind het eigenlijk ook schokkend dat het bekende 'zielige verhaal' nog steeds zo op de voorgrond staat, terwijl er veel meer speelt binnen het adoptiewereldje en ook veel meer moeilijkheden en consequenties hangen aan het adopteren van een kind.sakamanga schreef: ↑21-01-2018 14:07Ik ben al heel lang uit Nederland weg, en hoewel ik op de hoogte probeer te blijven van het nieuws enzo, krijg ik lang niet alles mee. Dus eigenlijk vind ik sommige meningen best wel schokkend. Is het daar dan niet bekend dat babies en peuters met regelmaat gewoon op de stoep van de kerk of op straat worden achtergelaten? En dat kinderen in zulke gevallen minstens 2 jaar in een tehuis verblijven voordat er zelfs maar adoptie mogelijk is? Ze proberen hier altijd de ouders op te sporen, wat door geldgebrek meestal niet lukt. Zonder onderzoek naar de ouders mag de rechtbank nooit toestemming geven voor adoptie.
zondag 21 januari 2018 om 15:28
Dit vooral.KeaAlpine schreef: ↑21-01-2018 15:00.
Als alle adopties op deze manier gingen en op deze basis zou er natuurlijk geen probleem zijn. Het punt is dat adoptie óók een enorme industrie is geworden, net als vrijwilligerswerk. Dat het dus vaak NIET goed gaat. Soms is dat bij het kind in het nieuwe land door bijvoorbeeld trauma of factoren binnen het (nieuwe) gezin, en soms is dat door misstanden op allerlei momenten in het hele proces.
Maar ook: waar halen we het gore lef vandaan om een kind dat er zelf nog niks over kan zeggen de halve wereld over te slepen met de mededeling "hier woon je voortaan en wij zijn nu je ouders".
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zondag 21 januari 2018 om 16:01
Nou nou, gore lef nog wel. Sorry dit vind ik wel heel erg overtrokken.
Maar men is er inderdaad op teruggekomen om kinderen interlandelijk te adopteren. Het blijkt dat er genoeg wensouders zijn in land van herkomst ..... voor gezonde kinderen.
De kinderen die men nu interlandelijk kan adopteren komen met een behoorlijke ‘medische’ rugzak... die in eigen land nooit een kans zouden krijgen. Dus wat dat betreft ben ik blij dat er nog mensen zijn ‘met het gore lef’ om een speciaal need kindje in het gezin te verwelkomen... aan de andere kant van de oceaan.
Here I am - now what are your other two wishes...
zondag 21 januari 2018 om 16:09
zondag 21 januari 2018 om 16:17
Ik vind het ook een behoorlijk arrogante houding. Alsof alles hier beter is, alleen maar omdat wij rijker zijn.
Ik denk niet dat een kind per se beter af is in Nederland, dan bij een adoptie of pleeggezin in het eigen land, of een omringend land. Of bij een lief, maar arm familielid. Sterker nog; ik denk dat in heel veel gevallen opvang in het land zelf beter is voor het kind.
Ik denk niet dat een kind per se beter af is in Nederland, dan bij een adoptie of pleeggezin in het eigen land, of een omringend land. Of bij een lief, maar arm familielid. Sterker nog; ik denk dat in heel veel gevallen opvang in het land zelf beter is voor het kind.
zondag 21 januari 2018 om 17:12
Tsja, dat had natuurlijk te maken met die eenkind politiek. En met armoede. Maar China is niet zo'n land dat misstanden met mensen en dieren oplost. Nog steeds niet.
zondag 21 januari 2018 om 17:16
Ik begrijp je!
Van een hond ga je ook enorm veel houden. Je moet er óok voor zorgen dat het er niets aan ontbreekt. En je moet óok opvoeden. Het verschil is echter dat een hond nooit autonoom zal worden. Een kind wel. En het opvoeden van een kind is een stuk ingewikkelder.
Wat kinderen nodig hebben:N00R85 schreef: ↑21-01-2018 16:17Ik vind het ook een behoorlijk arrogante houding. Alsof alles hier beter is, alleen maar omdat wij rijker zijn.
Ik denk niet dat een kind per se beter af is in Nederland, dan bij een adoptie of pleeggezin in het eigen land, of een omringend land. Of bij een lief, maar arm familielid. Sterker nog; ik denk dat in heel veel gevallen opvang in het land zelf beter is voor het kind.
- een eigen persoonlijk vangnet in de vorm van een gezin
- de middelen voor ontwikkeling, zoals een opleiding
- goede voedingsmiddelen
- bovenal liefde.
Wat als dat niet beschikbaar is in het oorspronkelijke land? In zo'n weeshuis? Vind je dat dan nog altijd een betere optie dan hier opgroeien????
zondag 21 januari 2018 om 20:28
Als dat pleeggezin of dat lieve familielid er is dan is dat natuurlijk een fantastische oplossing. Echter pleeggezinnen zijn er niet altijd en lieve familieleden ook niet. Voor kinderen met een handicap is het vaak nog lastiger. Om sociale redenen zijn die kinderen soms niet gewenst en als ze wel gewenst zijn is er soms niet de mogelijkheid om goed voor ze te zorgen. Mijn zwager en schoonzus (in de VS) hebben 4 kinderen geadopteerd via internationale adoptie. Al die kinderen hebben een handicap. 2 van die kinderen zouden in hun eigen land inmiddels al dood zijn geweest omdat er geen adequate hulp beschikbaar is in hun geboorteland. Dan zijn ze toch beter af in een adoptie gezin.N00R85 schreef: ↑21-01-2018 16:17Ik vind het ook een behoorlijk arrogante houding. Alsof alles hier beter is, alleen maar omdat wij rijker zijn.
Ik denk niet dat een kind per se beter af is in Nederland, dan bij een adoptie of pleeggezin in het eigen land, of een omringend land. Of bij een lief, maar arm familielid. Sterker nog; ik denk dat in heel veel gevallen opvang in het land zelf beter is voor het kind.
In een ideale wereld zou er geen adoptie nodig hoeven zijn. De realiteit is echter dat er ouders zijn die niet voor hun kinderen kunnen zorgen, ouders die doodgaan, landen die geen goede medische infrastructuur hebben en dat er discriminatie is van meisjes/gehandicapte kinderen en ethische minderheden.
Armoede is een factor maar het is niet het enige.
Ik noemde eerder al Bulgarije, voorwaar geen heel arm land. Echter wel een land waar er een groot stigma hangt aan verstandelijk gehandicapten en kinderen van (Roma) minderheden. Waardoor die kinderen niet vlug voor adoptie binnen eigen land in aanmerking komen. Dan zijn die kinderen als ze de kans krijgen beter af als ze binnen een gezin kunnen opgroeien.
maandag 22 januari 2018 om 01:05
In Nederland is een medische screening en worden "special needs" soms geaborteerd, in 2015 ging het om 1024 abortussen. Dan voelt het voor mij vreemd om "special needs" uit het buitenland hier naartoe te halen. Die Nederlandse kindjes worden blijkbaar niet "afgestaan"? Worden de ouders door het ziekenhuis niet op deze optie gewezen?
https://fiom.nl/kenniscollectie/abortus ... -en-feiten
Zwangerschapsafbrekingen na prenatale diagnostiek vooral in ziekenhuizen
Van de zwangerschapsafbrekingen in de ziekenhuizen had 32,4% een relatie met de resultaten van prenatale diagnostiek, terwijl dit bij abortusklinieken voor 0,5% het geval was. Uitgaande van de noemer ‘zwangerschapsafbrekingen zonder overtijdbehandelingen’, was in 2015 het percentage zwangerschapsafbrekingen met een relatie met prenatale diagnostiek 4,6% (1.024 van de 22.250 behandelingen). In 2014 was dit 4,4 procent en in 2013 4,6 procent. Dit aandeel is de afgelopen jaren dus relatief stabiel gebleven.
https://fiom.nl/kenniscollectie/abortus ... -en-feiten
Zwangerschapsafbrekingen na prenatale diagnostiek vooral in ziekenhuizen
Van de zwangerschapsafbrekingen in de ziekenhuizen had 32,4% een relatie met de resultaten van prenatale diagnostiek, terwijl dit bij abortusklinieken voor 0,5% het geval was. Uitgaande van de noemer ‘zwangerschapsafbrekingen zonder overtijdbehandelingen’, was in 2015 het percentage zwangerschapsafbrekingen met een relatie met prenatale diagnostiek 4,6% (1.024 van de 22.250 behandelingen). In 2014 was dit 4,4 procent en in 2013 4,6 procent. Dit aandeel is de afgelopen jaren dus relatief stabiel gebleven.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
maandag 22 januari 2018 om 06:48
Maar dat is dan ook de insteek van internationale adoptie. Zie het Haags adoptieverdrag (https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Haags_Adoptieverdrag). En gelukkig is het voor steeds meer kinderen mogelijk om in het eigen land te kunnen blijven. Daarom daalt het aantal adopties elk jaar flink. In 2016 zijn er in Nederland nog 214 kinderen geplaatst. In 2004 waren dat er 1307 en in 1980 ruim 1500.N00R85 schreef: ↑21-01-2018 16:17Ik vind het ook een behoorlijk arrogante houding. Alsof alles hier beter is, alleen maar omdat wij rijker zijn.
Ik denk niet dat een kind per se beter af is in Nederland, dan bij een adoptie of pleeggezin in het eigen land, of een omringend land. Of bij een lief, maar arm familielid. Sterker nog; ik denk dat in heel veel gevallen opvang in het land zelf beter is voor het kind.
maandag 22 januari 2018 om 07:48
maar dat is natuurlijk ook de kern van het probleem. Je brengt twee hele verdrietige werelden samen. Ongewenste kinderloosheid en totale armoedetonkje schreef: ↑19-01-2018 17:38Een ex-collega van mij heeft een jaar of 20 geleden een gekleurd kindje uit de vs geadopteerd. Ik vergeet nooit meer hoe ontzettend en ontiegelijk blij hij was toen hij het vertelde. Echt ZO blij! Maar toch, zo’n kindje gaat de oceaan over omdat in de vs zelf niemand het wilde adopteren? Dat is toch dieptriest! Plus dat er mensen geld aan verdienen. Dus hoe blij de collega ook was, ik vind niet dat het moet kunnen.
(en daar verdienen dus mensen aan he...)
maandag 22 januari 2018 om 07:51
het probleem is, dat juist door onze vraag er aanbod blijft
En ik kan me nog iets voorstellen bij adoptie uit heel goed gecertificeerde kindertehuizen uit echte ´derde wereldlanden´. Waar kinderen echt geen toekomst hebben etc. (denk niet dat het haalbaar is, maar ala)
Waar we echt meteen mee moeten stoppen is het halen van babies uit landen als de VS. Dat is pure kinderhandel. de ouders leven gewoon nog. En baby krijgen is daar voor de allerarmsten lucratief. Snap echt niet dat NL het toestaat
maandag 22 januari 2018 om 10:21
Die 'special needs' kinderen zijn er nu eenmaal in het buitenland (met als voornaamste voorbeeld China). Ze zijn geboren, maar ongewenst en hebben daar geen toekomst.Snoesje666 schreef: ↑22-01-2018 01:05In Nederland is een medische screening en worden "special needs" soms geaborteerd, in 2015 ging het om 1024 abortussen. Dan voelt het voor mij vreemd om "special needs" uit het buitenland hier naartoe te halen.
Overigens zijn de meeste abortussen in Nederland voor veel ernstiger aandoeningen dan de 'special needs' waarmee Chinese kindjes worden geadopteerd; dat betreft veelal een operabele handicap (hazenlipje, klompvoetjes) of een ontbrekende hand of voet. Niet leuk, maar er valt prima mee te leven.
Als in Nederland een zeer ernstige afwijking wordt geconstateerd tijdens de zwangerschap (ernstig lichamelijk en/of geestelijk gehandicapt, onvolkomen groei van hersenen, hartje of andere organen) heb je inderdaad de keuze te laten aborteren; dat is dan m.i. voornamelijk in het belang van het kind zelf wat ernstig gehandicapt of met veel pijn en veel operaties zou moeten opgroeien of wellicht zou sterven binnen het eerste levensjaar.
woensdag 24 januari 2018 om 12:44
Ingevolge het Haagse verdrag wordt door de adoptielanden eerst in eigen land gekeken naar adoptieouders.hollebollegijs schreef: ↑19-01-2018 21:54Ik las dat China willens en wetens zieke en gehandicapte kinderen ter adoptie aanbied.
Kijk als het een keer gebeurd geen probleem maar hier de samenleving op kosten jagen om aan een kinderwens te voldoen lijkt me ongepast.
Het éénkindsysteem heeft veel schade aangericht, er zijn dus veel ongewenste kinderen en men heeft een rare kijk op kinderen gekregen. Gehandicapte kinderen zijn niets waard. Vroeger werden die langs de kant van de weg gelegd voor de lijkenophaler. Gehandicapte kinderen adopteren is er nog niet zo lang en het loopt niet storm. Gehandicapte kinderen mogen daarom in het buitenland ter adoptie beschikbaar gesteld worden en er wordt expliciet erbij gezegd dat het om special needs-kinderen gaat.
Je kan ze natuurlijk ook gelijk doodmaken en opruimen. Voel jij je dan beter?
woensdag 24 januari 2018 om 12:47
Mensen die willen adopteren, zijn mensen die eigen kinderen willen hebben. Tijdelijk zorgen voor een ander z'n kind is wat ander. Tijdelijk zorgen voor kinderen uit probleemgezinnen is nog méér anders.N00R85 schreef: ↑20-01-2018 16:53Van mij mag het verboden worden. Het is een grote corrupte bende en waarom? Omdat ouders, waarbij het niet lukt op de natuurlijke weg zo graag een kind willen. Heel voorstelbaar, maar er bestaat ook nog zoiets als accepteren dat het soms niet anders is. Een kind krijgen is geen recht.
Als je voor een kind wil zorgen is daar genoeg gelegenheid voor. De vraag naar pleegouders is enorm. Ook in Nederland zijn zoveel kinderen die bijna smeken om de zorg van lieve mensen. En nee, dit is niet hetzelfde als een eigen kind, maar op een bepaald moment moet je toch ophouden met het nastreven van je eigenbelang en eens echt denken aan het belang van het kind.
