Actueel
alle pijlers
Langer leven en stijgende zorgkosten.
maandag 20 augustus 2012 om 16:01
Naar aanleiding van een ander topic open ik deze. De vraag die mij stel is waar de balans ligt tussen het benutten van medisch/technologische mogelijkheden en het goed besteden van de zorgkosten.
Het is bekend dat de kosten van de zorg steeds hoger worden en steeds zwaarder drukken op de budgetten van de staat en middels de zorgverzekering ook op die van de burger. Tevens wordt gemiddeld gezien het grootste deel van de zorgkosten van een persoon in de laatste levensjaren besteed. Gezien de vergrijzing zal dit aandeel de komende jaren blijven toenemen.
Het beperkte besteedbare geld kan maar een keer uitgegeven worden, dus hierin moeten keuzes gemaakt worden. Momenteel wordt ervoor gekozen om deze grotendeels te zetten om het leven van een persoon met één of aantal jaar te verlengen. Dit gebeurt m.i. omdat het simpelweg kán, maar is dit ook nodig en in hoeverre is de patiënt hierbij gebaad?. Een stijging van de duur van het leven betekent immers niet ook perse een stijging van de kwaliteit van het leven. Het komt dus neer op de de vraag tot welke prijs wij als samenleving bereid zijn de dood uit te stellen.
Hoe denken jullie hierover?
Het is bekend dat de kosten van de zorg steeds hoger worden en steeds zwaarder drukken op de budgetten van de staat en middels de zorgverzekering ook op die van de burger. Tevens wordt gemiddeld gezien het grootste deel van de zorgkosten van een persoon in de laatste levensjaren besteed. Gezien de vergrijzing zal dit aandeel de komende jaren blijven toenemen.
Het beperkte besteedbare geld kan maar een keer uitgegeven worden, dus hierin moeten keuzes gemaakt worden. Momenteel wordt ervoor gekozen om deze grotendeels te zetten om het leven van een persoon met één of aantal jaar te verlengen. Dit gebeurt m.i. omdat het simpelweg kán, maar is dit ook nodig en in hoeverre is de patiënt hierbij gebaad?. Een stijging van de duur van het leven betekent immers niet ook perse een stijging van de kwaliteit van het leven. Het komt dus neer op de de vraag tot welke prijs wij als samenleving bereid zijn de dood uit te stellen.
Hoe denken jullie hierover?
dinsdag 21 augustus 2012 om 19:14
quote:koekie1980 schreef op 21 augustus 2012 @ 17:16:
[...]
Euh ja... meneer friso 3 kwartier reanimeren bijvoorbeeld!
Niet lullig bedoeld want als het mijn vader/zoon/broer zou zijn, dan hoop je dat ie zo lang mogelijk leeft. Maar deze prins is al hersendood, gaat echt niet wakker worden en weer alles kunnen wat ie kon! Dit is een leven wat koste wat kost door moet gaan (hoeveel euro's zou dit half jaar nu al gekost hebben) Hoe erg dit ook klink, maar hij had "beter" dood kunnen gaan dan blijven leven en in principe geen leven meer hebben.
ps excuses voor mijn niet zo handige taalgebruikIk begrijp wel wat en hoe je het bedoeld
[...]
Euh ja... meneer friso 3 kwartier reanimeren bijvoorbeeld!
Niet lullig bedoeld want als het mijn vader/zoon/broer zou zijn, dan hoop je dat ie zo lang mogelijk leeft. Maar deze prins is al hersendood, gaat echt niet wakker worden en weer alles kunnen wat ie kon! Dit is een leven wat koste wat kost door moet gaan (hoeveel euro's zou dit half jaar nu al gekost hebben) Hoe erg dit ook klink, maar hij had "beter" dood kunnen gaan dan blijven leven en in principe geen leven meer hebben.
ps excuses voor mijn niet zo handige taalgebruikIk begrijp wel wat en hoe je het bedoeld
woensdag 22 augustus 2012 om 00:15
Ervaring vanuit werk (ziekenhuis);
Patienten of familieleden kiezen vaak uit onwetendheid voor actief reanimatie beleid. Hebben geen reeel beeld bij hoe iemand van 85 met een dijk van een voorgeschiedenis uit een ranimatie komt (sowieso meestal niet). Arts kiest makkelijkste weg en stemt hiermee in ipv patienten zo goed voor te lichten dat zij wel beter weten.
Er worden veeeel operaties/onderzoeken/behandelingen gedaan op verzoek van (patient of)meestal familie omdat zij niet klaar zijn voor afscheid. Drammen, eisen, dreigen komt regelmatig voor, en ook hier wordt dan maar voor makkelijkste weg gekozen...
Patienten of familieleden kiezen vaak uit onwetendheid voor actief reanimatie beleid. Hebben geen reeel beeld bij hoe iemand van 85 met een dijk van een voorgeschiedenis uit een ranimatie komt (sowieso meestal niet). Arts kiest makkelijkste weg en stemt hiermee in ipv patienten zo goed voor te lichten dat zij wel beter weten.
Er worden veeeel operaties/onderzoeken/behandelingen gedaan op verzoek van (patient of)meestal familie omdat zij niet klaar zijn voor afscheid. Drammen, eisen, dreigen komt regelmatig voor, en ook hier wordt dan maar voor makkelijkste weg gekozen...
anoniem_75365 wijzigde dit bericht op 22-08-2012 00:16
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
woensdag 22 augustus 2012 om 08:00
Volgens mij is het een onontkoombare ontwikkeling hoe alles loopt.
Vroeger stierven mensen aan allerlei dingen en kon men er niets tegen doen. Dank zij ontwikkelingen op medisch gebied kan men steeds meer, en de "makkelijkste" weg is toch om iemands leven te redden. Het geeft de doktoren een joepie gevoel (weer een leven gered), en het scheelt ook weer een emotioneel slecht nieuws gesprek. Daarnaast is de kans dat je wordt aangeklaagd een stuk kleiner.
En zweren artsen ook niet een eed, om door te gaan tot het gaatje bij het redden van iemands leven. Iets anders geformuleerd, maar dat is de strekking meen ik
Vroeger stierven mensen aan allerlei dingen en kon men er niets tegen doen. Dank zij ontwikkelingen op medisch gebied kan men steeds meer, en de "makkelijkste" weg is toch om iemands leven te redden. Het geeft de doktoren een joepie gevoel (weer een leven gered), en het scheelt ook weer een emotioneel slecht nieuws gesprek. Daarnaast is de kans dat je wordt aangeklaagd een stuk kleiner.
En zweren artsen ook niet een eed, om door te gaan tot het gaatje bij het redden van iemands leven. Iets anders geformuleerd, maar dat is de strekking meen ik
