Maandelijks 45.000 doden in Congo

Niks ben ik bang. Het is het 'lost continent' en dat zie ik NOOIT veranderen.



Neem nou mijn geliefde Kenya, het meest democratische en stabiele land op het continent.

En moet je zien wat er gebeurt als er 2 de macht willen hebben, 2 despoten.

Op Botswana na zijn er overal corrupte despoten aan de macht.



Er zitten al westerse legereenheden in Congo, speciale troepen.



De stammen onderling, daar ligt het probleem. Die discrimineren als de ziekte en de belangrijkste grootste stammen eigenen zichzelf alles toe en geven hun broeders de beste banen.



Wij hebben in de koloniale tijd landen verzonnen en grenzen getekend en daarna grondstoffen geroofd. Daarvoor was er niks aan de hand, alles was pais en vree totdat de blanke man kwam.

En toen we weg waren stortte de hele santemekraam in.



Who is to blame? De blanke man of de Afrikaan?

Ik gok op het eerste. Wat wij daar geflikt hebben, daar lusten de honden geen brood van.

ps, long time no see, Sapple, waar was je toch

Zelide schreef op 22 januari 2008 @ 15:15:

[...]



Dit ben ik niet helemaal met je eens Yas. Voor die tijd was het al flink mis tussen stammen onderling. Ooit 'Het verbond' van Michener gelezen? Daarin komt goed naar voren welke gruwelijke martel- en slachtpartijen er werden uitgevoerd. Ik kom even niet op de naam van dat stamhoofd wat compleet was doorgedraaid en massaslachtingen heeft uitgevoerd, is volgens mij ook nog een film en zelfs een lied (?) over geweest, vervelend, als ik niet op een naam kan komen, maar die was pas volstrekt van het padje, en dat reeds voor de kolonisten voet aan land zetten.

Als je Shaka Zulu bedoelt, daar waren de Engelsen bij, hoor!

Dat klopt wat betreft Shaka.

Uit Engeland werden toen extra troepen gestuurd en het ging er niet mals aan toe en toen begonnen de Nederlanders er zich ook nog mee te bemoeien.

Zijn moeder Nandi was een grote aangever en zijn broer Dingane ging onverdroten door.

Het ging om de provincie Natal en de stammen die daar woonden werden uitgemoord, de Zulu's wilden alles.

Shaka heeft een deal gemaakt met de Europeanen ergens begin 19de eeuw om land in het bezit te krijgen en als logisch gevolg zouden de blanken ook hun deel meekrijgen en de rest is history in ZA.



Op dit moment (maar dat kan zo veranderen, welcome to Africa) is Botswana stabiel. Op het oog dan. Je weet niet wat de regering zichzelf allemaal toe-eigent wat eigenlijk bij de bevolking terecht moet komen.

Zij hebben een redelijke diamantindustrie die ze zelf beheren, volgens mij, sinds het vertrek van de Engelsen.

Er is wel veel werkloosheid, allicht.

Ook een goede bron van inkomsten: toerisme.

Denk aan de Okavanga Delta.

yasmijn schreef op 22 januari 2008 @ 15:08:

Niks ben ik bang. Het is het 'lost continent' en dat zie ik NOOIT veranderen.

Niet heel Afrika is ellende. Er zijn ook landen ten Zuiden van de Sahara waar het wel beter gaat. Er zijn gebieden waar de welvaart wel toeneemt.

Who is to blame? De blanke man of de Afrikaan?

Ik gok op het eerste. Wat wij daar geflikt hebben, daar lusten de honden geen brood van.

Al voor de kolonisatie was het vaak hommeles. Een van de redenen dat het koloniseren makkelijk ging was dat Arabieren en Europeanen makkelijk vijandige volkeren tegen elkaar konden uitspelen. Tot in de negentiende eeuw stelde die kolonisatie niets voor. Europeanen en Arabieren hadden hier en daar handelsposten, De handelswaar, ook slaven, werd door lokale Afrikaanse koningen en warlords aldaar afgeleverd.



Een van de redenen van het daadwerkelijk onder gezag brengen van binnenlanden was overigens het *afschaffen* van de slavernij. Vanaf 1820 hadden de Britten alle slavenhandel tot internationaal misdrijf verklaard, dus gelijkgesteld aan piraterij. Om de slavenhandel aan te pakken bezette men de eerste Afrikaanse gebieden.

(Nederland en de VS waren trouwens de laatste westerse landen die slavernij afschaften, in 1862 resp. 1863. De meeste Arabische landen schaften de slavernij pas in de tweede helft van de 20e eeuw af)



De kolonisering van Afrika heeft nooit winst opgeleverd voor de meeste koloniale machten. een uitzondering is wellicht Belgisch Kongo.

Zelide schreef op 22 januari 2008 @ 14:53:



Bron:nos.nl

---

Onrust in Kenia, Darfur, Zimbabwe, Rwanda, het lijkt een nimmer aflatende stroom aan verontrustende gebeurtenissen. Is het gerechtvaardigd te zeggen dat er sprake is van een 'verloren continent' of juist niet? Wat is de bron van deze ellende, kun je dat onder 1 noemer schuiven, en wat zijn mogelijke oplossingen?

In mijn beleving valt een groot deel van de oorzaak toe te schrijven aan de onmogelijkheid van stabiele infrastructuur die wordt bepaald door een extreem klimaat. Het is lastig om een stabiele samenleving te organiseren wanneer men telkens moet anticiperen op veranderende omstandigheden. Dit tezamen met een pluriformiteit aan stammen met verschillende culturen die onderling wedijveren en strijden lijken een basis te vormen voor de huidige situatie. Maar wat te doen om hierin verandering aan te brengen?

Als de oplossing simpel was geweest, dan hadden we de huidige problemen ook niet gehad. Dit lijkt een beetje op dood relativeren en zo bedoel ik het niet, maar mijns inziens is er niet DE oplossing te bedenken voor een heel continent. Net zoals er maar 1 oorzaak zou zijn voor alle problemen.



Ik ben het er mee eens dat het koloniale tijdperk geen goed heeft gedaan. Ik vind niet dat je van een land wat jaren is onderdrukt kunt verwachten dat ze als ze opeens een demoncratie hebben. Er is jaren een cultuur geweest van machthebbers die onderdanen onderdrukken, dus waarom zou dat veranderen als ineens de Europese machtshebbers verdwijen?



Verder vind ik dat het kolnialisme dan wel voorbij mag zijn.......in een wereld waarin de gemiddlede EU-koe per dag meer aan subsidie kost dan een gemiddelde inwoner van Mozambique verdient, is er iets niet helemaal goed. Het fort Europa (en US) beschermt krampachtig zijn markten door importheffingen en subsidies en overschotten worden op de Afrikaanse (o.a) markt gestort. Een eerlijke kans om te concureren hebben de landen niet, ook omdat veel schulden in stand worden gehouden, ook al kunne deze landen dat nooit af betalen.Ondertussen vullen grote Westerse bedrijven als Shell en mijnbedrijven hun zakken in Afrikaanse landen waar het huilen met de pet op is als het gaat om arbeids omstandigheden. Ik moet ook altijd heel hard lachen om mensen die piepen dat er 'zoveel ontwikkelings geld naar Afrika gaat'. We halen er veel meer geld uit (geven met de ene hand en nemen met 20 andere).



Dit ontslaat mijns inzens zeker niet de huidige Afrikaanse regeringen van hun plicht goed beleid te voeren, vooral als ze serieus willen worden genomen. En van Afrikanen zelf om aan hun situatie te werken.



Maar ik vind dat wij in de wereld een verantwoordelijkheid voor elkaar hebben. Ik erger me altijd dat in nederland iedereen zo navelstaarderig is politiek gezien en wanneer mensen het hebben over 'eerste onze eigen problemen oplossen'. Hoezo, waarom zouden de problemen van een ander continent ons niet aangaan. Sterker nog, we zijn onderdeel van veel probelemen.



Wij kopen hier de chocolade gemaakt van cacao die voor een slechte prijs is verkocht en onder slechte omstandigheden is gemaakt. Wij hebben onze spaarcentjes op de bank bij Nederlandse banken die investeren in de wapenproducenten die rebellen van wapens voorzien (ook al hebben ze dingen ondertekend dat ze dat niet zouden doen). Het zijn de consumenten in onze landen die bloeddiamanten kopen. En zo kan ik nog wel even doorgaan.



Mijn punt? We zijn veel meer verbonden met elkaar dan we soms beseffen en zouden elkaar dus ook meer moeten helpen om vooruit te komen.



Maar helaas, een concrete oplossing kan ik je niet geven

En verder vind ik, maar dat heb ik ook al wel eens op een ander topic gemeld, dat het zo jammer is dat mesnen vaak alleen maar de ellende zien. Daardoor zien we dit continent alleen maar als verliezers, iets om medelijden mee te hebben. Als je erheen gaat en de mensen leert kennen, zie je ook het gewone leven. En d'r is heel veel moois te zien in Afrika!