Actueel
alle pijlers
Mannen hebben ook last van Postnatale Depressie
woensdag 19 mei 2010 om 22:19
Emancipatie ten top : Ook mannen hebben postnatale depressie!
Wat vinden jullie?
Quote:
For a significant number of fathers, the birth of a baby is followed by a plunge into depression, according to new research that challenges the medical dogma that the "baby blues" are solely the domain of women.
An analysis of 43 studies, including Canadian research, that together involved 28,000 men, found that 10 per cent of expectant or new fathers experience depression — and as many as one in four new dads experiences depression during the three- to six-month period after their baby is born.
It's long been believed that depression in new mothers is due to hormonal changes, says study co-author James Paulson, a clinical psychologist and associate professor of pediatrics at Eastern Virginia Medical School, in Norfolk, Va.
"If you put 100 per cent of your chips on that bet, then really, there's nothing left that you would expect with dads. If moms are getting depressed because of hormone changes, why would dads get depressed? They don't go through the same hormone changes — they don't have to be pregnant, they don't have to deliver the baby. That bias has had a lot do with what people think," Paulson says.
"The fact of the matter is that the evidence of hormone theories and pre- and post-natal depression is pretty inconsistent, and it's not as strong as the evidence on psychosocial factors — things like changes in the relationship, financial stress, social support and social stress, which are reasonable things to expect to affect fathers."
Until now, research into postpartum depression in men has been scattered and inconsistent. For their analysis, the Virginia researchers pulled every article they could find that reasonably documented the phenomenon. They included studies that looked at depression in dads between the first trimester of pregnancy, through to the first year after the baby was delivered.
Across all time points, the overall rate of depression was 10.4 per cent — twice the rate of depression among men in the general population. "This isn't something that's just a fluke. This is a significant problem," Paulson says.
In terms of timing, fathers experienced the highest rates of depression — 25.6 per cent — when their babies were three to six months old, according to the study, published this week in the Journal of the American Medical Association.
That needs to be interpreted cautiously, because it's based on only three studies. But sleep deprivation is one of the major causes of postpartum depression, in both women and men, and sleep deprivation is cumulative.
By the time babies are three months old, "the bloke's gone back to work, he's probably disrupted, he's probably not getting a lot of sleep, he's probably got competing priorities, things are shifting," says John Oliffe, an associate professor in the school of nursing at the University of British Columbia.
"Just disrupting that — for want of a better term — 'type A' fellow, it can be enough to push someone into a different space, and get them feeling down."
Oliffe suspects the true rate in men is likely higher than 10 per cent. "There are a lot of guys who don't get diagnosed with depression, who don't necessarily participate in studies, or necessarily arrive at clinical practice to suggest that they might be feeling blue," he says.
It's been estimated that 10 to 30 per cent of mothers experience postpartum depression.
Other studies have found that men's hormones also change, both late in a partner's pregnancy and during the first three months after the child's birth. Those hormonal changes include decreases in testosterone and increases in levels of estrogen, says Will Courtenay, a California psychotherapist and founder of a website and online forum for men experiencing postpartum depression. "All of those hormonal changes, along with the neurochemical changes that occur in the brain with sleep deprivation, probably come together and create this perfect storm that peaks around that three- to six-month (postpartum) period."
Oliffe believes paternal depression is more a social construct, that "it's more about circumstances."
Either way, Paulson says evidence is mounting that depression in fathers can have profound effects on children. Dads who are depressed engage less with their child, he said. They don't bond as well. They read to their child less often. Studies have found a decrease in child language development by age two; by age 3 1/2, children start experiencing emotional and behavioural problems, and, by age seven, the child is more likely to have a psychiatric disorder.
"Anybody who is doing health education or childbirth preparation classes should include fathers when they talk about postpartum depression," Paulson says.
The team also found that when dad is more depressed, mom is also more depressed, and vice versa. "If one partner experiences depression, it may very well be affecting both parents," Paulson said.
Research suggests men can experience depression differently than women: they're more likely to become irritable and angry, sometimes violent, and also isolate or withdraw from others, Courtenay says. "They can start working 60 hours a week, or isolate themselves in their garage doing some special project. Or they can drink more — we often times see an increase in both alcohol and drug use, and also an increase in compulsiveness. That can include an extramarital affair, or increased gambling.
"Those are not things we typically think of when we think of depression."
skirkey@canwest.com
© Copyright (c) Canwest News Service
Wat vinden jullie?
Quote:
For a significant number of fathers, the birth of a baby is followed by a plunge into depression, according to new research that challenges the medical dogma that the "baby blues" are solely the domain of women.
An analysis of 43 studies, including Canadian research, that together involved 28,000 men, found that 10 per cent of expectant or new fathers experience depression — and as many as one in four new dads experiences depression during the three- to six-month period after their baby is born.
It's long been believed that depression in new mothers is due to hormonal changes, says study co-author James Paulson, a clinical psychologist and associate professor of pediatrics at Eastern Virginia Medical School, in Norfolk, Va.
"If you put 100 per cent of your chips on that bet, then really, there's nothing left that you would expect with dads. If moms are getting depressed because of hormone changes, why would dads get depressed? They don't go through the same hormone changes — they don't have to be pregnant, they don't have to deliver the baby. That bias has had a lot do with what people think," Paulson says.
"The fact of the matter is that the evidence of hormone theories and pre- and post-natal depression is pretty inconsistent, and it's not as strong as the evidence on psychosocial factors — things like changes in the relationship, financial stress, social support and social stress, which are reasonable things to expect to affect fathers."
Until now, research into postpartum depression in men has been scattered and inconsistent. For their analysis, the Virginia researchers pulled every article they could find that reasonably documented the phenomenon. They included studies that looked at depression in dads between the first trimester of pregnancy, through to the first year after the baby was delivered.
Across all time points, the overall rate of depression was 10.4 per cent — twice the rate of depression among men in the general population. "This isn't something that's just a fluke. This is a significant problem," Paulson says.
In terms of timing, fathers experienced the highest rates of depression — 25.6 per cent — when their babies were three to six months old, according to the study, published this week in the Journal of the American Medical Association.
That needs to be interpreted cautiously, because it's based on only three studies. But sleep deprivation is one of the major causes of postpartum depression, in both women and men, and sleep deprivation is cumulative.
By the time babies are three months old, "the bloke's gone back to work, he's probably disrupted, he's probably not getting a lot of sleep, he's probably got competing priorities, things are shifting," says John Oliffe, an associate professor in the school of nursing at the University of British Columbia.
"Just disrupting that — for want of a better term — 'type A' fellow, it can be enough to push someone into a different space, and get them feeling down."
Oliffe suspects the true rate in men is likely higher than 10 per cent. "There are a lot of guys who don't get diagnosed with depression, who don't necessarily participate in studies, or necessarily arrive at clinical practice to suggest that they might be feeling blue," he says.
It's been estimated that 10 to 30 per cent of mothers experience postpartum depression.
Other studies have found that men's hormones also change, both late in a partner's pregnancy and during the first three months after the child's birth. Those hormonal changes include decreases in testosterone and increases in levels of estrogen, says Will Courtenay, a California psychotherapist and founder of a website and online forum for men experiencing postpartum depression. "All of those hormonal changes, along with the neurochemical changes that occur in the brain with sleep deprivation, probably come together and create this perfect storm that peaks around that three- to six-month (postpartum) period."
Oliffe believes paternal depression is more a social construct, that "it's more about circumstances."
Either way, Paulson says evidence is mounting that depression in fathers can have profound effects on children. Dads who are depressed engage less with their child, he said. They don't bond as well. They read to their child less often. Studies have found a decrease in child language development by age two; by age 3 1/2, children start experiencing emotional and behavioural problems, and, by age seven, the child is more likely to have a psychiatric disorder.
"Anybody who is doing health education or childbirth preparation classes should include fathers when they talk about postpartum depression," Paulson says.
The team also found that when dad is more depressed, mom is also more depressed, and vice versa. "If one partner experiences depression, it may very well be affecting both parents," Paulson said.
Research suggests men can experience depression differently than women: they're more likely to become irritable and angry, sometimes violent, and also isolate or withdraw from others, Courtenay says. "They can start working 60 hours a week, or isolate themselves in their garage doing some special project. Or they can drink more — we often times see an increase in both alcohol and drug use, and also an increase in compulsiveness. That can include an extramarital affair, or increased gambling.
"Those are not things we typically think of when we think of depression."
skirkey@canwest.com
© Copyright (c) Canwest News Service
Je moet in feite gewoon niet te diep nadenken en dan klopt alles. (Herman Finkers)
woensdag 19 mei 2010 om 23:00
quote:annekeg schreef op 19 mei 2010 @ 22:54:
Ja sorry 't is een lang stuk maar wil ook niet knippen want dan lijkt het zo uit zijn verband gerukt. Ik heb wel wat zinnen vetgedrukt, lief he?
Ben een beetje moe maar nog geen zin om te gaan slapen en dan wordt een Engelse lap tekst iets te veel van het goeie.
Leuk hè mijn AvatOr, met dank aan Male!
Ja sorry 't is een lang stuk maar wil ook niet knippen want dan lijkt het zo uit zijn verband gerukt. Ik heb wel wat zinnen vetgedrukt, lief he?
Ben een beetje moe maar nog geen zin om te gaan slapen en dan wordt een Engelse lap tekst iets te veel van het goeie.
Leuk hè mijn AvatOr, met dank aan Male!
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
woensdag 19 mei 2010 om 23:27
Vind je het zelf vreemd dan, dat je dit plaatst Annekeg?
Het verbaasd mij niet hoor. Ik bedoel, als je het hebt over een life changing event, dan is het wel het krijgen van een kind. Stress piek numero uno denk ik.
Het beinvloedt zo'n beetje je hele leven. Je kunt er relatieproblemen door krijgen, slaaptekort, etc. Dus het verbaasd mij echt niet. Ik vind het eerlijk gezegd gewoon normaal dat je in meer of mindere mate last krijgt van blues tot erger na het krijgen van een kind. Maar goed, dat zegt misschien ook wel genoeg over mezelf en hoe ik het ervaren heb
Het verbaasd mij niet hoor. Ik bedoel, als je het hebt over een life changing event, dan is het wel het krijgen van een kind. Stress piek numero uno denk ik.
Het beinvloedt zo'n beetje je hele leven. Je kunt er relatieproblemen door krijgen, slaaptekort, etc. Dus het verbaasd mij echt niet. Ik vind het eerlijk gezegd gewoon normaal dat je in meer of mindere mate last krijgt van blues tot erger na het krijgen van een kind. Maar goed, dat zegt misschien ook wel genoeg over mezelf en hoe ik het ervaren heb
woensdag 19 mei 2010 om 23:33
Nee niet vreemd in die zin, wel enigszins grappig.
En ik heb een beetje een hekel aan al dat gelabel.
Ik bedoel zo kun je overal wel een label aan gaan plakken, je kunt ook denken "that's life, suck it up". Zo hard ben ik niet in het echt maar ik weet dat mensen in allerlei situaties kunnen terechtkomen waardoor ze minder goed funcioneren, tuurlijk kunnen financiele troubles ook depressie veroorzaken maar er bestaat toch geen post-bankruptcy depressie, om maar een voorbeeld te noemen. Nogmaals ik ben echt niet zo'n harde hoor!
En ik heb een beetje een hekel aan al dat gelabel.
Ik bedoel zo kun je overal wel een label aan gaan plakken, je kunt ook denken "that's life, suck it up". Zo hard ben ik niet in het echt maar ik weet dat mensen in allerlei situaties kunnen terechtkomen waardoor ze minder goed funcioneren, tuurlijk kunnen financiele troubles ook depressie veroorzaken maar er bestaat toch geen post-bankruptcy depressie, om maar een voorbeeld te noemen. Nogmaals ik ben echt niet zo'n harde hoor!
Je moet in feite gewoon niet te diep nadenken en dan klopt alles. (Herman Finkers)
donderdag 20 mei 2010 om 00:43
Ik weet ook niet wat er bedoelt wordt met een depressie. Want veel depressies gaan vanzelf over. Dit zijn meestal milde depressies en dan is het hooguit fijn voor de persoon zelf om te weten dattie een beetje depressievig is en dat dat waarschijnlijk daar en daardoor komt en dat het ook wel weer overgaat (ik geloof dat een milde depressie uit zichzelf binnen een maand of 3 vaak weer overgaat). Je kunt dan wat milder naar jezelf zijn waarom je niet op een roze wolk zit (want dat hoort toch?).
Dus voor hetzelfde geld gaat het om voornl. milde depressies en ik denk dat die mannen vaak zelf ook wel snappen dat het door deze heftige verandering is gekomen en dat het "vanzelf" ook wel weer goedkomt.
Ik denk niet dat het om 10% mannen gaat met een ernstige depressie hoor.
Dus voor hetzelfde geld gaat het om voornl. milde depressies en ik denk dat die mannen vaak zelf ook wel snappen dat het door deze heftige verandering is gekomen en dat het "vanzelf" ook wel weer goedkomt.
Ik denk niet dat het om 10% mannen gaat met een ernstige depressie hoor.
donderdag 20 mei 2010 om 01:28
Hi Schouderklopje,
Je zult nu al wel in bed liggen (truste) maar alvast voor morgen dan..
Dat is precies wat ik bedoel, we zitten allemaal weleens in het putje om welke reden dan ook, het label "postnatale depressie" vind ik voornamelijk passend bij (vaak) vrouwen die door een combi van alle veranderingen in hun leven maar ook in de hormonale huishouding in een ernstige depressie zijn geraakt. Deze vrouwen kunnen dan gepaste hulp krijgen. Ik heb er moeite mee dat werkelijk aan elk "putje" een label moet worden gehangen, niet aan het feit dat er een putje is.
Je zult nu al wel in bed liggen (truste) maar alvast voor morgen dan..
Dat is precies wat ik bedoel, we zitten allemaal weleens in het putje om welke reden dan ook, het label "postnatale depressie" vind ik voornamelijk passend bij (vaak) vrouwen die door een combi van alle veranderingen in hun leven maar ook in de hormonale huishouding in een ernstige depressie zijn geraakt. Deze vrouwen kunnen dan gepaste hulp krijgen. Ik heb er moeite mee dat werkelijk aan elk "putje" een label moet worden gehangen, niet aan het feit dat er een putje is.
Je moet in feite gewoon niet te diep nadenken en dan klopt alles. (Herman Finkers)
donderdag 20 mei 2010 om 10:31
[quote]annekeg schreef op 20 mei 2010 @ 01:28:
Hi Schouderklopje,
Je zult nu al wel in bed liggen (truste) maar alvast voor morgen dan..
Dat is precies wat ik bedoel, we zitten allemaal weleens in het putje om welke reden dan ook, het label "postnatale depressie" vind ik voornamelijk passend bij (vaak) vrouwen die door een combi van alle veranderingen in hun leven maar ook in de hormonale huishouding in een ernstige depressie zijn geraakt. Deze vrouwen kunnen dan gepaste hulp krijgen. Ik heb er moeite mee dat werkelijk aan elk "putje" een label moet worden gehangen, niet aan het feit dat er een putje is.[/quote]
I couldn't agree more.
Hi Schouderklopje,
Je zult nu al wel in bed liggen (truste) maar alvast voor morgen dan..
Dat is precies wat ik bedoel, we zitten allemaal weleens in het putje om welke reden dan ook, het label "postnatale depressie" vind ik voornamelijk passend bij (vaak) vrouwen die door een combi van alle veranderingen in hun leven maar ook in de hormonale huishouding in een ernstige depressie zijn geraakt. Deze vrouwen kunnen dan gepaste hulp krijgen. Ik heb er moeite mee dat werkelijk aan elk "putje" een label moet worden gehangen, niet aan het feit dat er een putje is.[/quote]
I couldn't agree more.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
donderdag 20 mei 2010 om 11:00
quote:annekeg schreef op 19 mei 2010 @ 22:19:
An analysis of 43 studies, including Canadian research, that together involved 28,000 men, found that 10 per cent of expectant or new fathers experience depression — and as many as one in four new dads experiences depression during the three- to six-month period after their baby is born.
Misschien worden mannen zonder kinderen ook wel eens depressief...
In het algemeen denk ik dat ook voor mannen de impact van een kind best groot is (ik spreek nu ook voor mezelf) maar als voordeel hebben dat hun leven daarna niet direct heel veel verandert. Vrouwen hebben te maken met zwangerschap/geboorte en alle lichamelijke ongemakken en hormonen die daarbij komen kijken. Vrouwen krijgen ook het grootste deel van de zorgtaken en gaan eerder korter werken.
Verder is mijn ervaring op de werklvoer dat de werkende moeders er vrij goed in slagen om alle ballen in de lucht te houden en ook in hun werk hun verantwoordelijkheid te nemen. Wat betreft ziekteverzuim, medische klachten etc. vind ik de groep jonge alleenstaande vrouwen de grootste risicogroep. Dat is op basis van mijn waarnemingen.
An analysis of 43 studies, including Canadian research, that together involved 28,000 men, found that 10 per cent of expectant or new fathers experience depression — and as many as one in four new dads experiences depression during the three- to six-month period after their baby is born.
Misschien worden mannen zonder kinderen ook wel eens depressief...
In het algemeen denk ik dat ook voor mannen de impact van een kind best groot is (ik spreek nu ook voor mezelf) maar als voordeel hebben dat hun leven daarna niet direct heel veel verandert. Vrouwen hebben te maken met zwangerschap/geboorte en alle lichamelijke ongemakken en hormonen die daarbij komen kijken. Vrouwen krijgen ook het grootste deel van de zorgtaken en gaan eerder korter werken.
Verder is mijn ervaring op de werklvoer dat de werkende moeders er vrij goed in slagen om alle ballen in de lucht te houden en ook in hun werk hun verantwoordelijkheid te nemen. Wat betreft ziekteverzuim, medische klachten etc. vind ik de groep jonge alleenstaande vrouwen de grootste risicogroep. Dat is op basis van mijn waarnemingen.
donderdag 20 mei 2010 om 11:39
Ik heb geen kinderen maar ik ben brutaal genoeg om mee te praten.
De baby en peutertijd wordt voor ouders ook wel "tropenjaren" genoemd. Dit zijn zware jaren en dan vooral fysiek.
Ik denk dat slaaptekort (door huilende babies en peuters) kan leiden tot labiliteit en overgevoeligheid en dus een depressief gevoel. En dan zoals eerder vernoemd de grote impact op je leven: de onbezorgdheid is weg, je eigen welzijn staat niet meer bovenaan. Jouw belang komt niet meer voorop. Je moet inleveren.
Ja, je moet jezelf opofferen voor je kinderen. Dat mag toch wel eerlijk gezegd worden?
De baby en peutertijd wordt voor ouders ook wel "tropenjaren" genoemd. Dit zijn zware jaren en dan vooral fysiek.
Ik denk dat slaaptekort (door huilende babies en peuters) kan leiden tot labiliteit en overgevoeligheid en dus een depressief gevoel. En dan zoals eerder vernoemd de grote impact op je leven: de onbezorgdheid is weg, je eigen welzijn staat niet meer bovenaan. Jouw belang komt niet meer voorop. Je moet inleveren.
Ja, je moet jezelf opofferen voor je kinderen. Dat mag toch wel eerlijk gezegd worden?
donderdag 20 mei 2010 om 19:59
Hi allemaal,
Iedereen weer thuis na een dag werken aan jullie kant vd grote plas? Ik ben er ook weer, 't is hier 8 uur vroeger dan bij jullie dus kon niet eerder reageren, sorry.
Ik denk dat mannen zeker beinvloedt worden door de aanwezigheid vd baby maar omdat direct postnatale depressie te noemen gaat mij wat ver. Zoals ik al eerder zei het labelen staat mij tegen. Elk beestje moet een naam hebben, lijkt het wel.
Dat man en vrouw zich beiden "opofferen" voor hun kind is ook niets nieuws lijkt mij, ieder op hun eigen manier. Is niks mis mee lijkt mij, hoort er gewoon bij.
Voor mij is postnatale depressie een hele nare (gelukkig zelf geen ervaring mee) depressie die moeders compleet onderuit haalt, weg haalt uit de realiteit vh leven. In het geval vd onderzoek lijkt het meer te gaan om de babyblues als een full blown postnatale depressie. Ook vervelend maar het label PD lijkt mij niet van toepassing, dat gaat gewoon over.
Iedereen weer thuis na een dag werken aan jullie kant vd grote plas? Ik ben er ook weer, 't is hier 8 uur vroeger dan bij jullie dus kon niet eerder reageren, sorry.
Ik denk dat mannen zeker beinvloedt worden door de aanwezigheid vd baby maar omdat direct postnatale depressie te noemen gaat mij wat ver. Zoals ik al eerder zei het labelen staat mij tegen. Elk beestje moet een naam hebben, lijkt het wel.
Dat man en vrouw zich beiden "opofferen" voor hun kind is ook niets nieuws lijkt mij, ieder op hun eigen manier. Is niks mis mee lijkt mij, hoort er gewoon bij.
Voor mij is postnatale depressie een hele nare (gelukkig zelf geen ervaring mee) depressie die moeders compleet onderuit haalt, weg haalt uit de realiteit vh leven. In het geval vd onderzoek lijkt het meer te gaan om de babyblues als een full blown postnatale depressie. Ook vervelend maar het label PD lijkt mij niet van toepassing, dat gaat gewoon over.
Je moet in feite gewoon niet te diep nadenken en dan klopt alles. (Herman Finkers)
vrijdag 21 mei 2010 om 22:56
Mee eens, je moet denk ik niet te snel een psychiatrisch label aan je medemens ophangen; ten eerste is dat nogal stigmatiserend...ten tweede leidt het tot een soort inflatie van begrippen als depressie, waar de gewone babyblues bedoeld wordt. Als in 6 x per nacht wakker gejankt worden en dan toch om 7 uur weer vrolijk naar je werk moeten, de tophypotheek moet immers wel afgelost worden en het leven met koters is duur. In ruil daarvoor ben je wel je vrijheid kwijt. Tja, da's allemaal even wennen en aanpassen aan de nieuwe levens-omstandigheden; best begrijpelijk dat veel nieuwbakken vaders daar soms een beetje labiel van worden. 'The blues ain't nothing but the facts of life'. Voor vrouwen is het toch echt allemaal veel ingrijpender om een kind te krijgen; die krijgen het bovenstaande ook voor hun kiezen, plus dan nog het herstellen van de bevalling en het geven van borstvoeding.
Dusss... mannen moeten zich niet aanstellen, maar de schouders eronder zetten en hun vrouw tot steun zijn!
Tot slot, ik wil geen zeikerige taalpurist lijken, maar 'postnatale depressie' suggereert dat de baby depressief zou zijn...de medische term is 'postpartum depressie'.
Dusss... mannen moeten zich niet aanstellen, maar de schouders eronder zetten en hun vrouw tot steun zijn!
Tot slot, ik wil geen zeikerige taalpurist lijken, maar 'postnatale depressie' suggereert dat de baby depressief zou zijn...de medische term is 'postpartum depressie'.
zondag 30 mei 2010 om 12:29
quote:Sahara_desert schreef op 21 mei 2010 @ 22:56:
Mee eens, je moet denk ik niet te snel een psychiatrisch label aan je medemens ophangen; ten eerste is dat nogal stigmatiserend...ten tweede leidt het tot een soort inflatie van begrippen als depressie, waar de gewone babyblues bedoeld wordt. Als in 6 x per nacht wakker gejankt worden en dan toch om 7 uur weer vrolijk naar je werk moeten, de tophypotheek moet immers wel afgelost worden en het leven met koters is duur. In ruil daarvoor ben je wel je vrijheid kwijt. Tja, da's allemaal even wennen en aanpassen aan de nieuwe levens-omstandigheden; best begrijpelijk dat veel nieuwbakken vaders daar soms een beetje labiel van worden. 'The blues ain't nothing but the facts of life'. Voor vrouwen is het toch echt allemaal veel ingrijpender om een kind te krijgen; die krijgen het bovenstaande ook voor hun kiezen, plus dan nog het herstellen van de bevalling en het geven van borstvoeding.
Dusss... mannen moeten zich niet aanstellen, maar de schouders eronder zetten en hun vrouw tot steun zijn!
Tot slot, ik wil geen zeikerige taalpurist lijken, maar 'postnatale depressie' suggereert dat de baby depressief zou zijn...de medische term is 'postpartum depressie'.
I beg to differ.....lijkt me toch dat het wel iets minder simpel ligt dan dat. Niet iedereen is opgewassen tegen maandenlang onderbroken nachten, waarbij je iedere 1,5 a 2 uur wakker wordt gemaakt. Volgens mij is dit zelfs en veelgebruikte martelmethode in tijden van oorlog dus tel maar uit je winst....
Hoewel ik graag zou willen dat mijn vriend superman is en als en stralend zonnetje alles opvangt wat ik laat vallen, heb ik er alle begrip voor dat hij het regelmatig ook niet trekt.
Mee eens, je moet denk ik niet te snel een psychiatrisch label aan je medemens ophangen; ten eerste is dat nogal stigmatiserend...ten tweede leidt het tot een soort inflatie van begrippen als depressie, waar de gewone babyblues bedoeld wordt. Als in 6 x per nacht wakker gejankt worden en dan toch om 7 uur weer vrolijk naar je werk moeten, de tophypotheek moet immers wel afgelost worden en het leven met koters is duur. In ruil daarvoor ben je wel je vrijheid kwijt. Tja, da's allemaal even wennen en aanpassen aan de nieuwe levens-omstandigheden; best begrijpelijk dat veel nieuwbakken vaders daar soms een beetje labiel van worden. 'The blues ain't nothing but the facts of life'. Voor vrouwen is het toch echt allemaal veel ingrijpender om een kind te krijgen; die krijgen het bovenstaande ook voor hun kiezen, plus dan nog het herstellen van de bevalling en het geven van borstvoeding.
Dusss... mannen moeten zich niet aanstellen, maar de schouders eronder zetten en hun vrouw tot steun zijn!
Tot slot, ik wil geen zeikerige taalpurist lijken, maar 'postnatale depressie' suggereert dat de baby depressief zou zijn...de medische term is 'postpartum depressie'.
I beg to differ.....lijkt me toch dat het wel iets minder simpel ligt dan dat. Niet iedereen is opgewassen tegen maandenlang onderbroken nachten, waarbij je iedere 1,5 a 2 uur wakker wordt gemaakt. Volgens mij is dit zelfs en veelgebruikte martelmethode in tijden van oorlog dus tel maar uit je winst....
Hoewel ik graag zou willen dat mijn vriend superman is en als en stralend zonnetje alles opvangt wat ik laat vallen, heb ik er alle begrip voor dat hij het regelmatig ook niet trekt.
maandag 31 mei 2010 om 01:29
Sahara, Je bent geen zielige taalpurist hoor, ik heb niet zo de juiste term erbij gezocht. Grappig trouwens hier wordt het juist ook postpartum depression genoemd, vertaal ik het notabene een keer niet direct, gaat het verkeerd
Je moet in feite gewoon niet te diep nadenken en dan klopt alles. (Herman Finkers)
maandag 31 mei 2010 om 08:27
quote:schouderklopje schreef op 20 mei 2010 @ 00:43:Dus voor hetzelfde geld gaat het om voornl. milde depressies en ik denk dat die mannen vaak zelf ook wel snappen dat het door deze heftige verandering is gekomen en dat het "vanzelf" ook wel weer goedkomt.
Ik denk niet dat het om 10% mannen gaat met een ernstige depressie hoor.
Let er wel op dat de term 'milde' depressie erg verneukeratief is. Mild moet je zien als afgezet tegen een zware
(of matige) depressie, maar het blijft nog steeds een depressie. Het overgrote merendeel van de depressies is (gelukkig) 'mild', maar dat zegt niet dat het geen enorme impact kan hebben op het leven. Ook bij een milde depressie kan het voorkomen dat het iemand oprecht niet meer lukt om bijvoorbeeld te werken. Waar het hier veel meer over gaat is het onderscheid tussen een gewone dip en een depressie, niet tussen een milde en een zware depressie.
Verder nog geen ervaring met vader zijn, dus hoe erg het allemaal is weet ik niet
.
Ik denk niet dat het om 10% mannen gaat met een ernstige depressie hoor.
Let er wel op dat de term 'milde' depressie erg verneukeratief is. Mild moet je zien als afgezet tegen een zware
(of matige) depressie, maar het blijft nog steeds een depressie. Het overgrote merendeel van de depressies is (gelukkig) 'mild', maar dat zegt niet dat het geen enorme impact kan hebben op het leven. Ook bij een milde depressie kan het voorkomen dat het iemand oprecht niet meer lukt om bijvoorbeeld te werken. Waar het hier veel meer over gaat is het onderscheid tussen een gewone dip en een depressie, niet tussen een milde en een zware depressie.
Verder nog geen ervaring met vader zijn, dus hoe erg het allemaal is weet ik niet
.
dinsdag 1 juni 2010 om 01:20
Een kind krijgen trekt gewoon een grote wissel op je relatie, zeker in het eerste jaar en al helemaal als de moeder een post-partum depressie doormaakt. Mijn advies: begin er niet aan voor je 30e, dan ben je toch geestelijk wat rijper (en je hebt genoeg gefeest in je jeugd, ook niet onbelangrijk).
Ben het er mee eens dat ook een milde depressie, waar de babyblues wel onder valt, enorme impact kan hebben op de betrokkene en diens omgeving. Maar als het kindje eenmaal wat ouder wordt, gaat het meestal geleidelijk aan beter, in ieder geval wat betreft doorslapen.
Ben het er mee eens dat ook een milde depressie, waar de babyblues wel onder valt, enorme impact kan hebben op de betrokkene en diens omgeving. Maar als het kindje eenmaal wat ouder wordt, gaat het meestal geleidelijk aan beter, in ieder geval wat betreft doorslapen.
dinsdag 1 juni 2010 om 10:21
Ik denk dat mannen eerder last hebben van prenatale, preconceptiedepressie als gevolg van het eindeloze gesmeek van hun vrouw om een kind. Kun je het je voorstellen, je leeft lekker je onbekommerde leventje, kunt doen en laten wat je wil samen met je vrouw die tot voor kort ook een rationeel mens was, begint ze opeens op onverklaarbare wijze te smeken om een kind. WTF!
Dat zet je wereld op z'n kop en ja, een zwakkere geest wordt daar depressief van
Dat zet je wereld op z'n kop en ja, een zwakkere geest wordt daar depressief van
