Moeder betrapt tijdens mishandelen kind (video)

We zijn uit angst en onverschilligheid veel te passief geworden in de publieke ruimte; er is geen enkele sociale controle meer omdat we al bij voorbaat denken dat wat een ander doet ons niets aangaat.



We? Wie zijn 'we'?



DS ik snap jouw argumentatie. Ik blijf er echter bij dat de privacy van het slachtoffer beschermt moet worden. Een reconstructie is een prima alternatief toch?

En ik vind ook dat de privacy van de dader beschermt moet worden. Dergelijke filmpjes kunnen leiden tot eigenrichting, lynchpartijen, valse beschuldigingen etc. Justitie is in mijn ogen de enige partij die beeldmateriaal van mogelijke daders mag verspreiden.

Een paar jaar terug publiceerde een Britse krant foto's en namen van pedofielen. Die mensen werden aan alle kanten bedreigd. Achteraf bleek dat een aantal mensen onterecht op die lijst stond, maar zij zijn wél gebrandmerkt als pedofiel.

Louter uit sensatiezucht van zo'n krant, dat het gepeupel aanzet tot dergelijk gedrag.

Het zelf zien, echt of gereconstrueerd, maakt veel meer impact. Kan me aan de ene kant voorstellen dat niet iedereen daar even goed tegen kan. Aan de andere kant denk ik, we zien al zoveel en soms best heftige dingen, dan moet dit filmpje toch ook lukken.



Daar gaat het toch helemaal niet om, dat het erg is om te zien? Het gaat niet om óns, het gaat om het slachtoffer.

Zuss schreef op 24 maart 2008 @ 12:41:

Het zelf zien, echt of gereconstrueerd, maakt veel meer impact. Kan me aan de ene kant voorstellen dat niet iedereen daar even goed tegen kan. Aan de andere kant denk ik, we zien al zoveel en soms best heftige dingen, dan moet dit filmpje toch ook lukken.



Daar gaat het toch helemaal niet om, dat het erg is om te zien? Het gaat niet om óns, het gaat om het slachtoffer.

Aan de reacties in dit topic te lezen, kwam ik tot een andere conclusie. Het leek er op dat een x aantal het niet wilden zien want het zou wel heel erg zijn. Daar refereer ik aan. Het leek of men zich drukker maakte dat er überhaupt zo'n filmpje was en dat men zulke dingen niet op internet zou moeten kunnen zien.



Dat het uiteindelijk om het slachtoffer gaat, lijkt mij ook het belangrijkste. Die indruk had ik echter niet van dit topic. En dan doel ik er op dat het belangrijker leek dat de inhoud van het filmpje wel heel erg zou zijn dus beter niet tonen én dat het de privacy van het slachtoffertje zou schaden en dan dus ook niet tonen.

Aan de ene kant kun je dan zeggen: het gaat ons om het slachtoffer maar waar is een slachtoffer meer bij gebaat: de privacy of dat deze behandelingen c.q. mishandelingen stoppen? Mij lijkt het laatste en soms zijn er filmpjes nodig om iets te bewijzen zodat het ophoudt.



Van mij hoeven het ook niet per sé de échte beelden te zijn maar dat is nu toevallig wel zo. En ik zie het nut er niet zo van in om iets te gaan reconstrueren wat je toch al op film hebt.

Maar stel dat het slachtoffer zou zeggen, ik wil niet zo pontificaal in beeld en ik wil dat filmpje van het internet af hebben. Nou, dan heeft diegene wat mij betreft dat recht hoor. Alleen gaat het hier om een heel klein meisje dus wie gaat nu bepalen of het mag blijven staan of niet. De moeder? Die zal eerder haar eigen belangen in het hoofd hebben omdat zij degene is die deze slechte behandeling levert.



Ik vind gewoon als dergelijke filmpjes ertoe leiden dat daders worden gestraft en de mishandelingen of slechte behandelingen ophouden ze vooral op internet te zien moeten zijn. Het houdt mensen inderdaad alert op dit soort zaken. De beelden geven een dermate impact dat als ze eens zoiets in hun nabijheid meekrijgen ze hopelijk eerder geneigd zijn aan de bel te trekken. Want het gaat ons wel degelijk allemaal aan. We zijn een maatschappij en daarin ben je niet alleen individue die recht heeft op privacy. Je bent ook een mens dat op mag en op moet komen voor een medemens die dat nodig heeft en die dat misschien zelf niet kan.

En als we dat kunnen bereiken met filmpjes ben ik ervoor.

Geschreven tekst maakt op mij in elk geval veel minder impact. Ik lees het, denk misschien even, ja dat is wel erg maar dan ga ik weer over tot de orde van de dag. Met een filmpje is dat anders. Die beelden komen terug in je gedachten, het leeft meer.

Maar goed, zo zie ik het. Als een ander het anders ziet, mag dat natuurlijk ook.

quote:

Zuss schreef op 17 maart 2008 @ 19:50:

Nijn, wat bedoel je met 'de beste stuurlui staan aan wal'? Mocht je suggereren dat ik het hier wel roep maar in de praktijk niet zal ingrijpen dan vergis jij je schromelijk.



Nijn, wil je nog uitleggen wat je bedoelde?

----------------

Het is een spreekwoord Zuss, dat betekent dat het altijd makkelijk is om te zeggen; "Ik zou het zus en zo doen!" terwijl je in werkelijkheid geen idee hebt of je op het moment supreme wel een held durft te zijn. Tegelijkertijd refereerde ik aan jouw woordkeuze van "lafaards" (oid), waarvoor mijn opmerking ook opgaat. Makkelijk roepen zo n term, zo vanuit je luie stoel.



En dan mag jij beweren dat ik me schromelijk vergis, dat kan wel zijn. Jij kan je ook schromelijk vergissen in die lafaards.



Ik verslik me gewoon in jouw veroordeling van een ander en de op-de-borst-klopperij van jezelf.

Nijntje schreef op 24 maart 2008 @ 15:00:

quote:

Zuss schreef op 17 maart 2008 @ 19:50:

Nijn, wat bedoel je met 'de beste stuurlui staan aan wal'? Mocht je suggereren dat ik het hier wel roep maar in de praktijk niet zal ingrijpen dan vergis jij je schromelijk.



Nijn, wil je nog uitleggen wat je bedoelde?

----------------

Het is een spreekwoord Zuss, dat betekent dat het altijd makkelijk is om te zeggen; "Ik zou het zus en zo doen!" terwijl je in werkelijkheid geen idee hebt of je op het moment supreme wel een held durft te zijn.



Goh nijn, is dat een spreekwoord? En wat fijn dat jij de uitleg geeft, dank je wel, weer wat geleerd.



Tegelijkertijd refereerde ik aan jouw woordkeuze van "lafaards" (oid), waarvoor mijn opmerking ook opgaat. Makkelijk roepen zo n term, zo vanuit je luie stoel.



En dan mag jij beweren dat ik me schromelijk vergis, dat kan wel zijn. Jij kan je ook schromelijk vergissen in die lafaards.



Ik verslik me gewoon in jouw veroordeling van een ander en de op-de-borst-klopperij van jezelf.

Ik ben degene die zit te oordelen? Natuurlijk hoe kon ik dat ook weten, jij weet natuurlijk veel en veel beter dan ik hoe ik gehandeld heb in bepaalde situaties. Jij was daarbij, ik niet. Hoe kan ik zo dom zijn om dat te vergeten.

Doe niet zo truttig, Zuss.

Jij bent degene die met lullige opmerkingen komt over stuurlui die aan wal staan en daarmee suggereert dat ik in dergelijke gevallen niks doe omdat ik (zoals jij) bang ben voor m'n eigen hachje. Dan ga ik er maar vanuit dat jij beter weet dan ik hoe ik in dergelijke situaties heb gehandeld want anders zou je dergelijke opmerkingen niet maken denk ik dan.

Oeverloze discussie numero 2198.

En ja hoor, daar hebben we Nijn's specialiteit weer.

Als jullie het niet erg vinden ga ik nog even on topic.

Mbt de bescherming van privacy van slachtoffer(-tje)s: ik zou het prima vinden als ze (en wat mij betreft ook de daders) onherkenbaar zouden worden gemaakt. Met zo'n blokjesraster o.i.d. Dan is dat meteen ook opgelost.

shahla schreef op 24 maart 2008 @ 13:24:

[...]





Aan de reacties in dit topic te lezen, kwam ik tot een andere conclusie. Het leek er op dat een x aantal het niet wilden zien want het zou wel heel erg zijn. Daar refereer ik aan. Het leek of men zich drukker maakte dat er überhaupt zo'n filmpje was en dat men zulke dingen niet op internet zou moeten kunnen zien.

Dat vind ik ook gezeur.

Dat het uiteindelijk om het slachtoffer gaat, lijkt mij ook het belangrijkste. Die indruk had ik echter niet van dit topic. En dan doel ik er op dat het belangrijker leek dat de inhoud van het filmpje wel heel erg zou zijn dus beter niet tonen én dat het de privacy van het slachtoffertje zou schaden en dan dus ook niet tonen.

Aan de ene kant kun je dan zeggen: het gaat ons om het slachtoffer maar waar is een slachtoffer meer bij gebaat: de privacy of dat deze behandelingen c.q. mishandelingen stoppen? Mij lijkt het laatste en soms zijn er filmpjes nodig om iets te bewijzen zodat het ophoudt.

Ja natuurlijk is het slachtofer er het meest bij gebaat dat de mishandeling ophoudt. Tegelijkertijd zou ik het vreselijk vinden als het mij overkwam en de halve wereld zat zich te vergapen aan mijn leed. Hoe goed de bedoelingen ook zijn, ik zou het niet willen.Van mij hoeven het ook niet per sé de échte beelden te zijn maar dat is nu toevallig wel zo. En ik zie het nut er niet zo van in om iets te gaan reconstrueren wat je toch al op film hebt.

Maar stel dat het slachtoffer zou zeggen, ik wil niet zo pontificaal in beeld en ik wil dat filmpje van het internet af hebben. Nou, dan heeft diegene wat mij betreft dat recht hoor.

Dat is makkelijekr gezegd dan gedaan. Je zet iets heel makellijk op het net, afhalen lukt nooit 100%.

Alleen gaat het hier om een heel klein meisje dus wie gaat nu bepalen of het mag blijven staan of niet. De moeder? Die zal eerder haar eigen belangen in het hoofd hebben omdat zij degene is die deze slechte behandeling levert.



Ik vind gewoon als dergelijke filmpjes ertoe leiden dat daders worden gestraft en de mishandelingen of slechte behandelingen ophouden ze vooral op internet te zien moeten zijn. Het houdt mensen inderdaad alert op dit soort zaken. De beelden geven een dermate impact dat als ze eens zoiets in hun nabijheid meekrijgen ze hopelijk eerder geneigd zijn aan de bel te trekken. Want het gaat ons wel degelijk allemaal aan. We zijn een maatschappij en daarin ben je niet alleen individue die recht heeft op privacy. Je bent ook een mens dat op mag en op moet komen voor een medemens die dat nodig heeft en die dat misschien zelf niet kan.

En als we dat kunnen bereiken met filmpjes ben ik ervoor.

Geschreven tekst maakt op mij in elk geval veel minder impact. Ik lees het, denk misschien even, ja dat is wel erg maar dan ga ik weer over tot de orde van de dag. Met een filmpje is dat anders. Die beelden komen terug in je gedachten, het leeft meer.

Maar goed, zo zie ik het. Als een ander het anders ziet, mag dat natuurlijk ook.

Ik snap wat je bedoelt en als het gaat om reconstructies of beelden waarvoor het slachtoffer toestemming heeft gegeven dan moet het ook gewoon kunnen.

Donkeyshot schreef op 25 maart 2008 @ 19:13:

Als jullie het niet erg vinden ga ik nog even on topic.

Mbt de bescherming van privacy van slachtoffer(-tje)s: ik zou het prima vinden als ze (en wat mij betreft ook de daders) onherkenbaar zouden worden gemaakt. Met zo'n blokjesraster o.i.d. Dan is dat meteen ook opgelost.

Voor de slachtoffers ben ik daar voor. Zeker als ze (nog) geen toestemming hebben gegeven het materiaal online te zetten.

Bij de daders twijfel ik. Want als het om identificatie gaat, lijkt het me evident dat deze persoon herkenbaar in beeld is. Dat doen ze bij opsporing verzocht immers ook. Ik weet daarentegen niet hoe het gaat als het materiaal bedoeld is om 'gewoon' een punt te maken. Of het dan wel mag.

Ja natuurlijk is het slachtofer er het meest bij gebaat dat de mishandeling ophoudt. Tegelijkertijd zou ik het vreselijk vinden als het mij overkwam en de halve wereld zat zich te vergapen aan mijn leed. Hoe goed de bedoelingen ook zijn, ik zou het niet willen.

Ik probeer me voor te stellen hoe ik er zelf tegenover zou staan als er materiaal geweest was van de behandelingen die ik van mijn ex kreeg, waarvan eentje zeker onder mishandeling valt. De rest schaar ik maar onder slechte behandeling. En dat materiaal zou online belanden. Zou me dat dwars zitten of juist niet? Natuurlijk weet je het pas echt als het je gebeurt maar zoals ik er nu tegenaan kijk, zou ik eerder denken 'zie zo, nu kan iedereen zien hoe jij in elkaar steekt'. Ik denk dat ik het eerder vervelend vind dat hij ermee weg kwam. Misschien ook een klein beetje vervelend dat mensen dan naar je toe kunnen komen 'goh, wat erg voor je' en je als een soort slachtoffer gaan behandelen. Die kans zit er in als ze je herkennen. Maar goed, dan kun je altijd nog zeggen 'Ja, dat was echt kut en op dat moment was ik ook een slachtoffer maar nu niet meer. Ik ben mooi van hem af'.

Juist omdat iedereen er verschillend over kan denken, is het beter om vooraf toestemming te hebben of in elk geval er aan mee te werken het onherkenbaarder te maken of te verwijderen als de betreffende persoon er om vraagt. Misschien blijven er fragmenten hangen op internet, bijvoorbeeld op google maar als een filmpje ondertussen is verwijderd, heb je aan die verwijzing op google ook niet veel.

Imacje, Imacje, Imacje toch.