Nederlandse traditie: Chinezen schofferen

ardni schreef: ↑

15-02-2020 15:09

Nee, een bepaalde groep heeft altijd bestaan.
Nederland telde 100 000 NSB'ers
.
Nu weet ik dat we graag doen alsof iedereen en zijn moeder in het verzet zat, gezien het slechte geheugen, maar helaas.

Die NSB'ers zijn heus niet veranderd in pro- Joodse,Pro niet Europese mensen.
Die hebben in genoeg gevallen het leven opgepakt,het gedachtengoed vastgehouden en de kinderen het e.a. bijgebracht.
We doen nu net alsof er voor de massa immigratie geen anti-semitisme was.

Daar bovenop lees ik dat die tweede wereld oorlog, de kers op de taart die al honderden jaren in de oven stond, erg lang geleden is en dat nakomelingen onmogelijk kunnen lijden onder het verschrikkelijke lot van ouders en/of grootouders.

Doodeng vind ik deze gedachten,dit soort idiote denkbeelden worden ook in de opvoeding van nieuwe generaties gebracht.

Gelukkig is het een minderheid,maar wij de zwijgende meerderheid houden het in stand.

Ik ben het grotendeels met je eens en zeker waar het het herdenken betreft.

Maar hoe je het ook wendt of keert, de mensen die nu 20-25 jaar zijn hebben voor het merendeel geen directe voeling meer met de Tweede Wereldoorlog. Zelfs hun grootouders kunnen het zich hooguit nog in flarden herinneren omdat ze toen kind waren. De mensen die de oorlog als volwassene hebben meegemaakt, zijn er bijna niet meer.

Ik merk ook dat de herinneringen aan de oorlog hier in het Zuiden anders liggen dan in mijn geboorteplaats Den Haag. Brabant was in september '44 al bevrijd en de hele hongerwinter en alle ellende die dát meenam, is aan deze streek voorbijgegaan.

Mijn moeder woonde als kind in Bezuidenhout in Den Haag. In oktober '44 is ze samen met andere Haagse kinderen op transport gesteld naar Groningen, om aan de hongersnood in Den Haag te ontsnappen. Spoorwegen waren niet meer beschikbaar, dus ze heeft de reis afgelegd achterin een verhuiswagen die regelmatig moest stoppen vanwege luchtaanvallen. Twee dagen hebben ze erover gedaan naar Groningen. Toen ze in juni 1945 terug kwam naar Den Haag, vond ze haar hele wijk in puin - dankzij een miscalculatie hadden de geallieerden vrijwel heel Bezuidenhout in de as gelegd in plaats van de V1-lanceerplatformen in het Haagse Bos. Haar vertrouwde omgeving was weggevaagd, inclusief haar ouderlijk huis.

Mijn opa was van Joodse komaf, niet orthodox en getrouwd met mijn oma, een protestantse vrouw. Daardoor is het gezin van mijn moeder nooit vervolgd geweest, want Jood-zijn wordt via de moeder doorgegeven. Dus omdat mijn opa met een protestantse vrouw was getrouwd, bleef hij, en met hem het gezin, buiten schot. Niettemin heeft mijn opa nog moeten onderduiken. En mijn moeder, als meisje van 10 jaar, moest toekijken hoe haar nichtje Nanette, eveneens 10 jaar, samen met haar oom en tante werden opgepakt tijdens een razzia en weggevoerd. Ze zijn nooit teruggekomen. Mijn moeder heeft haar leven lang nachtmerries gehad van de schreeuwen van haar tante en nichtje, en de beelden van hoe ze in de avond in een vrachtwagen werden geslagen.

Een eveneens Joodse neef, vond een tijdlang veilig onderdak bij mijn opa en oma. Hij was 19. Door de razzia's werd het te gevaarlijk voor hem om te blijven. Op de één of andere manier ontstond het idee dat vrouwen minder gevaar liepen dan mannen. Gelukkig was hij een tengere en kleine man. Mijn oma heeft hem omgetoverd tot vrouw, heeft hem geleerd zich te bewegen als vrouw en gekleed in één van de japonnen van mijn oma, één van haar vossen om de schouders en op een paar van haar pumps is hij toen vertrokken. Hij is eveneens nooit teruggekomen. Gefusilleerd toen hij 20 was. Zijn naam was Henry.

Met die verhalen, en veel meer, ben ik inderdaad opgegroeid. Omdat alle mensen die daar direct bij betrokken waren, het uit de eerste hand konden vertellen. Maar iemand die in 1995 geboren is en nauwelijks meer mensen heeft gekend die dit soort verhalen uit de eerste hand kunnen vertellen, ik kan me dan ook voorstellen dat het wat meer op afstand komt te staan voor je.

Daarom is herdenken belangrijk, en de getuigenissen vastleggen van de weinige mensen die er nog zijn die het bewust hebben meegemaakt. Maar ook begrijpen dat jongeren van nu die persoonlijke band er steeds minder mee hebben.

pejeka schreef: ↑

15-02-2020 18:04

Ik ben het grotendeels met je eens en zeker waar het het herdenken betreft.

Maar hoe je het ook wendt of keert, de mensen die nu 20-25 jaar zijn hebben voor het merendeel geen directe voeling meer met de Tweede Wereldoorlog. Zelfs hun grootouders kunnen het zich hooguit nog in flarden herinneren omdat ze toen kind waren. De mensen die de oorlog als volwassene hebben meegemaakt, zijn er bijna niet meer.

Ik merk ook dat de herinneringen aan de oorlog hier in het Zuiden anders liggen dan in mijn geboorteplaats Den Haag. Brabant was in september '44 al bevrijd en de hele hongerwinter en alle ellende die dát meenam, is aan deze streek voorbijgegaan.

Mijn moeder woonde als kind in Bezuidenhout in Den Haag. In oktober '44 is ze samen met andere Haagse kinderen op transport gesteld naar Groningen, om aan de hongersnood in Den Haag te ontsnappen. Spoorwegen waren niet meer beschikbaar, dus ze heeft de reis afgelegd achterin een verhuiswagen die regelmatig moest stoppen vanwege luchtaanvallen. Twee dagen hebben ze erover gedaan naar Groningen. Toen ze in juni 1945 terug kwam naar Den Haag, vond ze haar hele wijk in puin - dankzij een miscalculatie hadden de geallieerden vrijwel heel Bezuidenhout in de as gelegd in plaats van de V1-lanceerplatformen in het Haagse Bos. Haar vertrouwde omgeving was weggevaagd, inclusief haar ouderlijk huis.

Mijn opa was van Joodse komaf, niet orthodox en getrouwd met mijn oma, een protestantse vrouw. Daardoor is het gezin van mijn moeder nooit vervolgd geweest, want Jood-zijn wordt via de moeder doorgegeven. Dus omdat mijn opa met een protestantse vrouw was getrouwd, bleef hij, en met hem het gezin, buiten schot. Niettemin heeft mijn opa nog moeten onderduiken. En mijn moeder, als meisje van 10 jaar, moest toekijken hoe haar nichtje Nanette, eveneens 10 jaar, samen met haar oom en tante werden opgepakt tijdens een razzia en weggevoerd. Ze zijn nooit teruggekomen. Mijn moeder heeft haar leven lang nachtmerries gehad van de schreeuwen van haar tante en nichtje, en de beelden van hoe ze in de avond in een vrachtwagen werden geslagen.

Een eveneens Joodse neef, vond een tijdlang veilig onderdak bij mijn opa en oma. Hij was 19. Door de razzia's werd het te gevaarlijk voor hem om te blijven. Op de één of andere manier ontstond het idee dat vrouwen minder gevaar liepen dan mannen. Gelukkig was hij een tengere en kleine man. Mijn oma heeft hem omgetoverd tot vrouw, heeft hem geleerd zich te bewegen als vrouw en gekleed in één van de japonnen van mijn oma, één van haar vossen om de schouders en op een paar van haar pumps is hij toen vertrokken. Hij is eveneens nooit teruggekomen. Gefusilleerd toen hij 20 was. Zijn naam was Henry.

Met die verhalen, en veel meer, ben ik inderdaad opgegroeid. Omdat alle mensen die daar direct bij betrokken waren, het uit de eerste hand konden vertellen. Maar iemand die in 1995 geboren is en nauwelijks meer mensen heeft gekend die dit soort verhalen uit de eerste hand kunnen vertellen, ik kan me dan ook voorstellen dat het wat meer op afstand komt te staan voor je.

Daarom is herdenken belangrijk, en de getuigenissen vastleggen van de weinige mensen die er nog zijn die het bewust hebben meegemaakt. Maar ook begrijpen dat jongeren van nu die persoonlijke band er steeds minder mee hebben.

Wat een afschuwelijke verhalen zeg!
Fijn dat je hun namen noemt. Zodat ze nooit vergeten worden.

Redballoon schreef: ↑

15-02-2020 21:46

Wat een afschuwelijke verhalen zeg!
Fijn dat je hun namen noemt. Zodat ze nooit vergeten worden.

Ik wil wat dit betreft dit delen:
Ik was met een groep jongeren kort geleden in een concentratiekamp en daarna een joods museum.
Een aantal van geboorte Nederlandse jongeren, waaronder een heel jonge collega gaven aan 'niks te voelen' en maakten zich daar een beetje zorgen over.
Zo van: ben ik wel normaal
Een aantal andere jongeren, vooral degenen die echt net in nl wonen, waren diep onder de indruk, bijna dat je dacht: hadden we dit wel moeten doen.
Het was voor hen veel tastbaarder om buitengesloten te zijn, vervolgd, afhankelijk.
Een woonde net in het westen sinds een paar jaar en kende deze geschiedenis niet.
Diegene had geen flauw idee waar hij rondliep op het concentratiekamp en toen ik bij de maquette uitlegde wat het was had ik hem net zo goed een stomp in zijn maag kunnen geven.
Die was er echt ziek van, moet je je voorstellen dat je dit verhaal de eerste keer hoort op zo'n kamp zelf.
Diegene was nog in de veronderstelling dat het enkel om dwangarbeid ging eerst, dat vond hij al heel erg.
Dus het geheugen is gewoon kort, het doet sommige jonge mensen die met deze verhalen zijn opgegroeid maar er verder geen 'last' van hadden erg weinig, een soort horrorverhaal.
Ik vond het contrast heel groot, enerzijds een groep die ongelukkig was omdat ze aan hun eigen empathie twijfelden, anderen die je echt moest opvangen omdat ze echt oprecht verdrietig en in de war waren tot huilen aan toe.
En die laatste groep waren dus niet de mensen die met de verhalen opgegroeid.

Het is op zich logisch dat geschiedenis minder gaat leven hoe verder in de tijd je komt.
Bovendien komt een steeds groter deel van de bevolking uit streken waar WW2 weinig voorstelde. Ook logisch dat het dan minder leeft.

Overigens is het wel apart om te lezen dat nuances snel verloren gaan bij geschiedenis feiten. De NSB was namelijk niet zozeer gericht tegen de joden.

Kijk dit bijv. :
https://youtu.be/6spVmJr90Lo

Mouthgard schreef: ↑

15-02-2020 23:58

. De NSB was namelijk niet zozeer gericht tegen de joden.

Oh nee dan is het goed idd.

Mouthgard schreef: ↑

15-02-2020 23:58

Het is op zich logisch dat geschiedenis minder gaat leven hoe verder in de tijd je komt.
Bovendien komt een steeds groter deel van de bevolking uit streken waar WW2 weinig voorstelde. Ook logisch dat het dan minder leeft.

Overigens is het wel apart om te lezen dat nuances snel verloren gaan bij geschiedenis feiten. De NSB was namelijk niet zozeer gericht tegen de joden.

Kijk dit bijv. :
https://youtu.be/6spVmJr90Lo

Zo, ook voor de mensen die jou nog niet doorhadden sta je er nu gekleurd op.

Mouthgard schreef: ↑

15-02-2020 23:58

Het is op zich logisch dat geschiedenis minder gaat leven hoe verder in de tijd je komt.
Bovendien komt een steeds groter deel van de bevolking uit streken waar WW2 weinig voorstelde. Ook logisch dat het dan minder leeft.

Overigens is het wel apart om te lezen dat nuances snel verloren gaan bij geschiedenis feiten. De NSB was namelijk niet zozeer gericht tegen de joden.

Kijk dit bijv. :
https://youtu.be/6spVmJr90Lo

tjonge jonge. De NSB nuanceren? Dit is te idioot voor woorden.

Je vraagt je toch af wat het doel is van sommige mensen om misstanden te verdedigen.

Waarom zou het minder erg zijn wat slaven is aangedaan omdat slavenhandelaren 'het zelf ook niet makkelijk hadden'? Is het nou echt zo moeilijk om daarbij te bedenken dat de ene de ander iets aandeed en niet vice versa?

Wat is er mis met de stelling 'de NSB' was een nogal enge organisatie die meewerkte aan de genocide. Is het echt zo lastig voor je om dat als voorbeeld te nemen van foute Nederlanders?

Waarom zou je dat willen nuanceren? Natuurlijk gaan in de geschiedenis nuances verloren; omdat de grote lijnen overblijven. Wil je dan die grote lijnen uit het verleden vertroebelen zodat je dat in het heden ook kan doen? Is dat dan je doel?

Struisvogelgeschiedenis zodat je ook vandaag weer je kop in het zand kan steken?

Mouthgard schreef: ↑

15-02-2020 23:58

.
Bovendien komt een steeds groter deel van de bevolking uit streken waar WW2 weinig voorstelde. Ook logisch dat het dan minder leeft.

Lees het stuk over die leerlingen nog eens.

Ik lees er geen naïviteit in hoor, eerder kwaadaardige opzet.

dit soort uitspraken zie je ook bij alt right en neo nazi’s. Raar dat viva dit podium blijft geven

Griebus67 schreef: ↑

16-02-2020 09:47

Ik lees er geen naïviteit in hoor, eerder kwaadaardige opzet.

ja

Ik heb op het Centraal Moderatortopic gevraagd of het de bedoeling is dat NSB-apologeten hier ook een podium krijgen. Heel benieuwd naar het antwoord.

Warrique schreef: ↑

10-02-2020 17:53

Elke zichzelf respecterende juf, laat geen; Hanky panky Shanghai, meer zingen.
Maken artiesten zo'n lied. Niet fijn voor Aziatische Nederlanders.

Word dat niet meer gezongen?

Ik begrijp wel wat Pejeka bedoeld. Mijn ouders waren kinderen in de oorlog, en hebben dingen meegemaakt zoals het bombardement van Rotterdam, de hongerwinter, maar ook dingen als de ernstige ziekte van een jonger broertje, en als gevolg daarvan in je eentje, met allemaal vreemde kinderen en mensen op de trein naar Groningen worden gezet om aan te sterken; een trein die onderweg meerdere malen stilstond en beschoten werd. Dit zijn voor kinderen evengoed traumatische gebeurtenissen, en mijn eigen jeugd was als het ware verweven met die gebeurtenissen. Mijn eigen kinderen hoorden deze verhalen van hun opa en oma uit de eerste hand, en waren onder de indruk, net zoals ze diep onder de indruk zijn van de veel verschrikkelijkere verhalen van holocaustslachtoffers, maar gevoelsmatig was het toch al heel anders voor hen dan voor mij. En voor mij is het anders dan voor directe nabestaanden van holocaustslachtoffers. Dat kun je niemand kwalijk nemen, dat is gewoon zoals het gaat.

https://isgeschiedenis.nl/nieuws/noord- ... reldoorlog

https://www.tweedewereldoorlog.nl/kenni ... ereldwijd/

Welke landen hadden “ niet zo’n last van WO 2 “ ?

Griebus67 schreef: ↑

16-02-2020 09:49

Ik heb op het Centraal Moderatortopic gevraagd of het de bedoeling is dat NSB-apologeten hier ook een podium krijgen. Heel benieuwd naar het antwoord.

Ik denk dat het lastig is om op te modereren. Dit soort mensen is vooral suggestief en draaikonterig. En over het algemeen vinden ze zelf ook niet dat ze racist, neonazi, islamofoob of kortzichtige enge struisvogelgeschiedkundigen zijn met een oogkleppenfettish.

Vooral benoemen dat Hitler toch van die fijne snelwegen heeft aangelegd maakt je natuurlijk geen neonazi; dan nuanceer je de geschiedenis.

Dat ik daar anders over denk is een mening. Vooral een linkse rakker mening uiteraard.

-Shifty- schreef: ↑

16-02-2020 09:58

Ik denk dat het lastig is om op te modereren. Dit soort mensen is vooral suggestief en draaikonterig. En over het algemeen vinden ze zelf ook niet dat ze racist, neonazi, islamofoob of kortzichtige enge struisvogelgeschiedkundigen zijn met een oogkleppenfettish.

Vooral benoemen dat Hitler toch van die fijne snelwegen heeft aangelegd maakt je natuurlijk geen neonazi; dan nuanceer je de geschiedenis.

Dat ik daar anders over denk is een mening. Vooral een linkse rakker mening uiteraard.

Ondertussen zitten ze wel anderen te staffen. Achterbaks gedoe

S-Meds schreef: ↑

16-02-2020 09:36

tjonge jonge. De NSB nuanceren? Dit is te idioot voor woorden.

Ik zou het toch willen nuanceren. Achteraf is goed en fout zo makkelijk aan te wijzen. Maar verplaats je in de tijd. Het is 1935. De crisis viert hoogtij, en de enige manier om je baan te houden (en je gezin te onderhouden en niet te laten kreperen in armoede) is lid van worden van de NSB. Oorlog was er nog niet, laat staan de vernietigingskampen en andere ellende. Wat doe je dan? Lid worden en je naam op de ledenlijst laten zetten of werkloos worden en met je gezin tot armoede vervallen? Zeg het maar.

Daarnaast is bekend dat veel NSB'ers en met name de mensen die dat om bovengenoemde reden waren, in de oorlog zelf actief hebben meegeholpen aan het laten onderduiken van Joden en andere vervolgden, omdat ze nooit met hart en ziel aanhanger waren van het Duitse regime. Sterker nog, vaak zaten Joden daar veiliger dan op andere onderduikadressen, omdat de Duitsers bij NSB-leden geen invallen deden. Naar buiten toe hielden die mensen daarom ook vaak het masker op van NSB-er om de mensen die op hun zolder zaten, extra te beschermen. Ook dat is vaak voorgekomen. Veel NSB'ers zijn na de oorlog ook vrijgesteld van vervolging om die reden.

En ja, natuurlijk had je ook mensen die lid waren van de NSB omdat ze voluit gingen voor de Duitse ideologie.

Maar het is nooit zwart-wit. Dus genuanceerd.

pejeka schreef: ↑

16-02-2020 10:01

Ik zou het toch willen nuanceren. Achteraf is goed en fout zo makkelijk aan te wijzen. Maar verplaats je in de tijd. Het is 1935. De crisis viert hoogtij, en de enige manier om je baan te houden (en je gezin te onderhouden en niet te laten kreperen in armoede) is lid van worden van de NSB. Oorlog was er nog niet, laat staan de vernietigingskampen en andere ellende. Wat doe je dan? Lid worden en je naam op de ledenlijst laten zetten of werkloos worden en met je gezin tot armoede vervallen? Zeg het maar.

Daarnaast is bekend dat veel NSB'ers en met name de mensen die dat om bovengenoemde reden waren, in de oorlog zelf actief hebben meegeholpen aan het laten onderduiken van Joden en andere vervolgden, omdat ze nooit met hart en ziel aanhanger waren van het Duitse regime. Sterker nog, vaak zaten Joden daar veiliger dan op andere onderduikadressen, omdat de Duitsers bij NSB-leden geen invallen deden. Naar buiten toe hielden die mensen daarom ook vaak het masker op van NSB-er om de mensen die op hun zolder zaten, extra te beschermen. Ook dat is vaak voorgekomen. Veel NSB'ers zijn na de oorlog ook vrijgesteld van vervolging om die reden.

En ja, natuurlijk had je ook mensen die lid waren van de NSB omdat ze voluit gingen voor de Duitse ideologie.

Maar het is nooit zwart-wit. Dus genuanceerd.

Dit is, voor iemand die zegt zo goed ingevoerd te zijn in de geschiedenis, van een lachwekkend niveau. In Duitsland stond het lidmaatschap van de NSDAP op een gegeven moment gelijk aan baanzekerheid, maar in Nederland werd de NSB zo veracht dat na de verkiezingen van 1937, waarbij ze nog maar 4% van de stemmen trokken, het rijksambtenaren VERBODEN werd om lid van de NSB te zijn.

Griebus67 schreef: ↑

16-02-2020 10:10

Dit is, voor iemand die zegt zo goed ingevoerd te zijn in de geschiedenis, van een lachwekkend niveau. In Duitsland stond het lidmaatschap van de NSDAP op een gegeven moment gelijk aan baanzekerheid, maar in Nederland werd de NSB zo veracht dat na de verkiezingen van 1937, waarbij ze nog maar 4% van de stemmen trokken, het rijksambtenaren VERBODEN werd om lid van de NSB te zijn.

Er bestonden meer beroepsgroepen dan alleen ambtenaren.

Daarnaast geldt gewoon dat heel veel mensen hun NSB-lidmaatschap uiteindelijk hebben gebruikt als extra schild om voor de veiligheid van onderduikers te zorgen. Niet allemaal, velen zijn ook inderdaad medeplichtig geweest aan misdaden. Maar vele anderen hebben "under cover" van NSB-er zijn hard meegewerkt in het verzet. Iedere medaille heeft twee kanten. Ik wil je daar best wat meer over vertellen, uit de eerste hand meegekregen van mijn ouders en grootouders, maar dat zouden lange(re) verhalen worden. Ik laat het dus even hierbij.

pejeka schreef: ↑

16-02-2020 10:01

Ik zou het toch willen nuanceren. Achteraf is goed en fout zo makkelijk aan te wijzen. Maar verplaats je in de tijd. Het is 1935. De crisis viert hoogtij, en de enige manier om je baan te houden (en je gezin te onderhouden en niet te laten kreperen in armoede) is lid van worden van de NSB. Oorlog was er nog niet, laat staan de vernietigingskampen en andere ellende. Wat doe je dan? Lid worden en je naam op de ledenlijst laten zetten of werkloos worden en met je gezin tot armoede vervallen? Zeg het maar.

Daarnaast is bekend dat veel NSB'ers en met name de mensen die dat om bovengenoemde reden waren, in de oorlog zelf actief hebben meegeholpen aan het laten onderduiken van Joden en andere vervolgden, omdat ze nooit met hart en ziel aanhanger waren van het Duitse regime. Sterker nog, vaak zaten Joden daar veiliger dan op andere onderduikadressen, omdat de Duitsers bij NSB-leden geen invallen deden. Naar buiten toe hielden die mensen daarom ook vaak het masker op van NSB-er om de mensen die op hun zolder zaten, extra te beschermen. Ook dat is vaak voorgekomen. Veel NSB'ers zijn na de oorlog ook vrijgesteld van vervolging om die reden.

En ja, natuurlijk had je ook mensen die lid waren van de NSB omdat ze voluit gingen voor de Duitse ideologie.

Maar het is nooit zwart-wit. Dus genuanceerd.

Klopt, er waren ook mensen lid vanuit een soort dom opportunisme. Mijn opa en oma kenden zulke mensen. Doodgoeie mensen die nooit een vlieg hebben kwaad gedaan. Achteraf hadden ze vreselijke spijt, maar in de oorlog was het (zoals ik me heb laten vertellen) niet meer mogelijk om het lidmaatschap terug te draaien.
Eigenlijk zoals heden ten dage nog steeds mensen met oogkleppen op achter bepaalde ideologieën aanlopen, "omdat ze opkomen voor de ouderen", of noem maar op. En dan volhouden dat de geschiedenis zich niet herhaalt.
Neemt niet weg dat dit geen reden is om het bestaan van de NSB als geheel te nuanceren. Dat was gewoon een giftige organisatie.

Het ging toen, en het gaat nu nog altijd, om hetzelfde: wentel je alle moeilijkheden, onbehagen en onzekerheden van de huidige maatschappij af op de 'vreemde elementen in de samenleving of niet? Alleen zijn wij beter geïnformeerd en weten we waar die angst voor het onbekende toe kan leiden.

pejeka schreef: ↑

16-02-2020 10:17

Er bestonden meer beroepsgroepen dan alleen ambtenaren.

En voor welke beroepsgroep was lidmaatschap van de NSB dan precies een pre?