Actueel
alle pijlers
Niet werkende moeders, zoek toch een baan!
dinsdag 3 juli 2007 om 10:07
Hi daar, het kan zijn dat deze discussie al ergens staat, of iets wat er op lijkt, maar ik kon t niet vinden.
Ik wil graag jullie mening;
Zelf werk ik vanaf mijn 18e dus al zo'n dikke 22 jaar eerst full, bij komst kinderen part-time. Ik ben alleen gestopt tijdends zwangerschapsverlof en ouderschapsverlof. Ik vind ook dat élke vrouw die dat kan (!) moet werken, gewoon omdat je zelfstandig moet kunnen verder gaan. Je weet niet of je man bv arbeidsongeschikt raakt, of je ooit gaat scheiden enz.
Ik hoor zó veel om me heen van vriendinnen, hád ik maar een baan. Kerel gaat ervan door oid. Dan denk ik, tja, gewoon te lui of zo??.:@ Ik vind het alleen dom en heel beperkt om te denken dat er niets kan gebeuren...
Ben ik nu aanvallend? Tja...
Oké, mijn huishouden is soms een puinhoop, ik heb t niet zo fraai als mijn niet werkende vriendinnnen die dagen bezig zijn met herinrichting van hun schone huis. Ik doe mijn eigen huishouden, man is 1 dag in de week vrij, en in plaats van poetsen ga ik gezellie op mijn vrije dagen met kids iets doen. :D
Ook ik heb giga veel gezeur gehad met het vinden van goede oppas. Ook ik ben soms best heel moe van alles. Ook mijn man was in begin niet zo happig om een dag minder te werken, zou niet kunnen van zijn baas. Mehoela, kan best...En kijk nu, hij vindt het heerlijk!
Maar ondanks dat, ben ik soms overblijfmoeder, elke week één ochtend leesmoeder en werk 3 dagen in de week. Overigens soms ook weekenden, avond-en nachtdiensten. (zorg)
Ik heb t niet over moeders met een ziek kind of met zelf een handicap, maar die moeders die een man hebben en zelf thuis zitten.
Oké, kom maar op! Waarom denk je dat je de hele dag moet poetsen, ik kan het ook tussendoor!!
Ik wil graag jullie mening;
Zelf werk ik vanaf mijn 18e dus al zo'n dikke 22 jaar eerst full, bij komst kinderen part-time. Ik ben alleen gestopt tijdends zwangerschapsverlof en ouderschapsverlof. Ik vind ook dat élke vrouw die dat kan (!) moet werken, gewoon omdat je zelfstandig moet kunnen verder gaan. Je weet niet of je man bv arbeidsongeschikt raakt, of je ooit gaat scheiden enz.
Ik hoor zó veel om me heen van vriendinnen, hád ik maar een baan. Kerel gaat ervan door oid. Dan denk ik, tja, gewoon te lui of zo??.:@ Ik vind het alleen dom en heel beperkt om te denken dat er niets kan gebeuren...
Ben ik nu aanvallend? Tja...
Oké, mijn huishouden is soms een puinhoop, ik heb t niet zo fraai als mijn niet werkende vriendinnnen die dagen bezig zijn met herinrichting van hun schone huis. Ik doe mijn eigen huishouden, man is 1 dag in de week vrij, en in plaats van poetsen ga ik gezellie op mijn vrije dagen met kids iets doen. :D
Ook ik heb giga veel gezeur gehad met het vinden van goede oppas. Ook ik ben soms best heel moe van alles. Ook mijn man was in begin niet zo happig om een dag minder te werken, zou niet kunnen van zijn baas. Mehoela, kan best...En kijk nu, hij vindt het heerlijk!
Maar ondanks dat, ben ik soms overblijfmoeder, elke week één ochtend leesmoeder en werk 3 dagen in de week. Overigens soms ook weekenden, avond-en nachtdiensten. (zorg)
Ik heb t niet over moeders met een ziek kind of met zelf een handicap, maar die moeders die een man hebben en zelf thuis zitten.
Oké, kom maar op! Waarom denk je dat je de hele dag moet poetsen, ik kan het ook tussendoor!!
woensdag 4 juli 2007 om 14:05
Nee, maar de overheid zou wel eisen kunnen stellen aan de economische inzetbaarheid van afgestudeerden. Dat je bijvoorbeeld tot een bepaalde leeftijd zoveel jaren/weken/dagen moet werken, en als je dat niet doet, dat je dan een deel van je studiekosten terug moet betalen (uitgezonderd de mensen die niet kunnen werken om medische redenen, uiteraard). Ik zeg niet dat ik het zo zou willen zien, overigens, het is maar een optie.
woensdag 4 juli 2007 om 14:08
Schiet me nog wat te binnen:
voor mannen én vrouwen natuurlijk.
En, wat ook nog zou kunnen om mannen te stimuleren minder fulltime te gaan werken: mannen met kleine kinderen verplicht één dag in de week vrij. Dan hebben ze in ieder geval niet meer te maken met bazen en collega's die dat maar niets vinden.
(had ik al gezegd dat ik wél heil zie in een meer Scandinavisch model?)
voor mannen én vrouwen natuurlijk.
En, wat ook nog zou kunnen om mannen te stimuleren minder fulltime te gaan werken: mannen met kleine kinderen verplicht één dag in de week vrij. Dan hebben ze in ieder geval niet meer te maken met bazen en collega's die dat maar niets vinden.
(had ik al gezegd dat ik wél heil zie in een meer Scandinavisch model?)
woensdag 4 juli 2007 om 14:09
Ja laten we het vooral nog aantrekkelijker maken om te gaan studeren!! Hoe kan je nou weten hoe je toekomst eruit gaat zien. Ik ben echt niet van plan om kinderen te krijgen de komende 10 jaar en ik doe daar ook alles aan. Maar ik kan niet 100% zeker weten dat het niet gebeurt. Dus als je dan zwanger wordt en besluit dat je het wil houden omdat het jouw kindje is, wordt je gestraft met een studieschuld. Lekkere redenering is dat zeg! Wie zegt dat als je een kindje krijgt je daarna niet weer gewoon kan gaan werken. Ik lees dat jij dit als optie ziet maar ik vind het een ronduit belachelijke optie.
woensdag 4 juli 2007 om 14:11
woensdag 4 juli 2007 om 14:17
Als je zwanger raakt en je besluit om het kindje te houden en je wil het zelf opvoeden en thuis zijn om ervoor te zorgen wordt je gestraft doordat je dan alsnog een deel van je studie moet betalen. Als je het niet breed hebt wordt je dan dus echt wel ontmoedigd om je kindje te houden. Als je het houdt krijg je er immers een schuld bij.
woensdag 4 juli 2007 om 14:22
Het maakt toch niet uit wanneer je dan zou stoppen met werken? Zeker als je daarvoor veel gewerkt hebt, heb je tegen die tijd waarschijnlijk je opleiding allang terugverdiend. Het gaat erom dat de overheid (de samenleving) via de studiefinanciering een hoop geld in je steekt, en daar m.i. best iets voor terug mag verwachten. En bij vrouwen en mannen die jong kinderen krijgen, vervolgens thuisblijfmoeder dan wel thuisblijfvader zijn en later een parttime baan ver beneden het niveau van hun opleiding nemen, kan ik me voorstellen dat het geld dat vergeefs in hen gestoken is, deels terug gevraagd zou kunnen worden.
woensdag 4 juli 2007 om 14:22
Tsja, als je zelf de keuze maakt om thuis te blijven zitten, en dus niet via bijv. de inkomstenbelasting de kosten van je studie weer min of meer compenseert, dan vind ik het niet zo gek dat die compensatie op een andere manier geregeld wordt.
Het is ook nogal overdreven om te doen alsof er niks zit tussen je kind laten aborteren en full time thuisblijven. Je kunt best je kind zelf (bedoel je daarmee: samen met je partner?) opvoeden en werken.
woensdag 4 juli 2007 om 14:23
TJsa ik heb niet alle 10 pagina's gelezen, maar ik zou niet weten hoe ik zou kunnen werken... Kinderen krijgen is kwetsbaar worden en keuzes maken.. Mijn man heeft een bedrijf werkt 60 uur in de week, ik heb 4 jonge kinderen en een hond en een heeel groot huis...Mijn man zou graag wat minder werken om mij ruimte geven om te werken maar het is nu en waarschijnlijk in de toekomst geen haalbare kaart. Dus ik geniet van nu en de tijd die met mijn kinderen door kan brengen.
woensdag 4 juli 2007 om 14:33
quote:
Iedreen mag van mij en studie volgen, maar ik vind het niet onredelijk om een deel an de kosten terug te eisen als die persoon vervolgens niets met die studie doet, ongeacht of het een man of een vrouw is.
Het punt is : wat betekent dat, 'niets met die studie doen' ?
Als ik bijvoorbeeld talen studeer, maar vervolgens, omdat het werk me niet bevalt, een winkel open of een baan in de automatisering krijg (na bijscholing), doe ik niets met die studie maar betaal ik wel belasting. Moet ik dan ook mijn studie terugbetalen?
En verder ben in het met Ambrosia eens.
Overigens vind ik het opvoeden van de eigen kinderen minstens een even zinvolle bijdrage aan de maatschappij als het opvoeden van andermans kinderen. Als je een studie pedagogie doet, en je voedt vervolgens je eigen kinderen op, is die studie dan slecht besteed? Geld is niet het enige wat het leven in een maatschappij aangenaam maakt.
Iedreen mag van mij en studie volgen, maar ik vind het niet onredelijk om een deel an de kosten terug te eisen als die persoon vervolgens niets met die studie doet, ongeacht of het een man of een vrouw is.
Het punt is : wat betekent dat, 'niets met die studie doen' ?
Als ik bijvoorbeeld talen studeer, maar vervolgens, omdat het werk me niet bevalt, een winkel open of een baan in de automatisering krijg (na bijscholing), doe ik niets met die studie maar betaal ik wel belasting. Moet ik dan ook mijn studie terugbetalen?
En verder ben in het met Ambrosia eens.
Overigens vind ik het opvoeden van de eigen kinderen minstens een even zinvolle bijdrage aan de maatschappij als het opvoeden van andermans kinderen. Als je een studie pedagogie doet, en je voedt vervolgens je eigen kinderen op, is die studie dan slecht besteed? Geld is niet het enige wat het leven in een maatschappij aangenaam maakt.
woensdag 4 juli 2007 om 14:33
Het stoort mij misschien wel het meest dat het, even generaliserend, bij vrouwen gaat om 'willen werken', terwijl het bij mannen niets met willen te maken heeft, voor mannen is werken de normaalste zaak van de wereld.
Werken hoort ook bij de emancipatie, maar voor veel vrouwen lijkt emancipatie maar één kant op te werken.
Werken hoort ook bij de emancipatie, maar voor veel vrouwen lijkt emancipatie maar één kant op te werken.
woensdag 4 juli 2007 om 14:38
Het wordt steeds gekker hier.
Gestudeerd hebben en veel later evt gestraft worden omdat je van je studie geen gebruik hebt gemaakt?
Staat daar dan tegenover dat als je niet gestudeerd hebt, en je wel je tot een goede baan hebt opgewerkt je daar extra voor beloond gaat worden?
Wat is eigenlijk 'gestudeerd' volgens jullie?
Een beroeps/watvoordanook-opleiding gevolgd? Of draait het allemaal om HBO/Uni?
En als je nu een opleiding hebt genoten, en je kiest uiteindelijk voor een ander werkveld dan waar je diploma voor staat? Krijg je dan half straf?
Werkelijk. Jullie zijn van de zotte.
[fgcolor=#0080c0]~tikt op het voorhoofd[/fgcolor]
Gestudeerd hebben en veel later evt gestraft worden omdat je van je studie geen gebruik hebt gemaakt?
Staat daar dan tegenover dat als je niet gestudeerd hebt, en je wel je tot een goede baan hebt opgewerkt je daar extra voor beloond gaat worden?
Wat is eigenlijk 'gestudeerd' volgens jullie?
Een beroeps/watvoordanook-opleiding gevolgd? Of draait het allemaal om HBO/Uni?
En als je nu een opleiding hebt genoten, en je kiest uiteindelijk voor een ander werkveld dan waar je diploma voor staat? Krijg je dan half straf?
Werkelijk. Jullie zijn van de zotte.
[fgcolor=#0080c0]~tikt op het voorhoofd[/fgcolor]
woensdag 4 juli 2007 om 14:42
woensdag 4 juli 2007 om 14:45
Dat is echt niet meer altijd zo hoor. Bij ons iig niet. Ik heb straks als het goed is een goede studie afgerond en dan wil ik heel graag een goeie baan vinden en doen waar ik goed in ben. Mijn vriend daarintegen heeft nu een lichamelijk zware baan die slecht betaald. Ik heb een hekel aan het huishouden, hij houdt ervan. De kans is groot dat ik ga werken en dat hij stopt of in mindere mate gaat werken (ook als we kinderen zouden krijgen!). Ik heb toekomstdromen en ik wil van alles maar ik weet niet wat moeder zijn met me zal doen. Nu denk ik dat in no way mijn kinderen 3 dagen in de week aan de zorg van een ander dan mijn vriend wil toevertrouwen. Ik kan me daar niks bij voorstellen. En mijn vriend denkt daar precies hetzelfde over. Als we ooit kinderen krijgen zullen we het zo regelen dat ze hooguit 1 dag in de week naar opa en oma gaan. Maar ik kan me goed voorstellen dat als je alleenstaand bent met een kind het moeilijk is om aan alle eisen te voldoen, dan moet je wel parttime werken bijv.
woensdag 4 juli 2007 om 14:45
Zijn er statistieken van de hoeveelheid kinderen binen een gezin waarvan beide ouders werken versus de hoeveelheid kroost in een gezin waarvan één ouder fulltime of parttime thuis is ? Ik vermoedddddddd dat in het laatste geval er meer kinderen zijn , wat dan weer goed is voor de hoeveelheid mensen die later een paar jaar totdat zij weer kinderen krijgen :D ) in de zorg en op basisscholen kunnen gaan werken enzo ...........
woensdag 4 juli 2007 om 14:47
Ook helemaal mee eens. Je weet niet of je in dat werkveld gelukkig bent. Misschien denk je dat je gelukkig wordt van een uni studie maar blijkt later dat je veel happier bent als buschauffeur, hoe kan je dat nou weten als je 16 bent en van de mavo/havo/ath. afkomt? Het kan toch altijd zijn dat je leven of jijzelf veranderd, moet je dan je studie terugbetalen?
woensdag 4 juli 2007 om 14:49
Hoezo van de zotte? als mijn werkgever voor mij een cursus of opleiding betaalt, dan moet ik een contract tekenen dat wanneer ik binnen vijf jaar het bedrijf verlaat, ik die opleiding gedeeltelijk moet terugbetalen. De meeste bedrijven hebben een dergelijke regeling en iedereen vinddat volkomen normaal. Waarom zou de staat dan niet iedereen die een opleiding volgd waar de staat extra geld op moet toeleggen een contract mogen voorleggen met een dergelijke regeling?
En als je als echtpaar idd besluit dat de een de ander onderhoudt heeft op zich niemand daar last van. als e echter dan besluit geen echtpaar meer te willen zijn, dan komt het onderhoud van de vrouw toch heel vaak neer op de staat. ( en voor en groot gedeelte via alimentatie nog steeds op de expartner). Ook als man zou ik er dus nog 3x over nadenken of je je vrouw laat stoppen met werken, want het betekent wel dat je na een echtscheiding nog 14 jaar lang de volle mep voor haar betaald.
woensdag 4 juli 2007 om 14:52
In Nederland is dat zo, in de ons omringende landen, waar opvang beter geregeld is zijn echter gemiddeld ongeveer evenveel kinderen als in nederland. Wel ligt de gemiddelde leeftijd waarop vrouwen in nederland hun 1e kind krijgen extreem hoog. Is dat misschien omdat werk en zorg nog steeds lstig te combineren zijn? En zouden vrouwen in Nederland makkelijker meerdere kinderen krijgen als de opvang goed geregeld was en als het ook "normaler" was dat vrouwen fulltime werkten?
Oftewel wat is de kip en wat is het ei?
woensdag 4 juli 2007 om 14:56