Niet werkende moeders, zoek toch een baan!

Hi daar, het kan zijn dat deze discussie al ergens staat, of iets wat er op lijkt, maar ik kon t niet vinden.

Ik wil graag jullie mening;



Zelf werk ik vanaf mijn 18e dus al zo'n dikke 22 jaar eerst full, bij komst kinderen part-time. Ik ben alleen gestopt tijdends zwangerschapsverlof en ouderschapsverlof. Ik vind ook dat élke vrouw die dat kan (!) moet werken, gewoon omdat je zelfstandig moet kunnen verder gaan. Je weet niet of je man bv arbeidsongeschikt raakt, of je ooit gaat scheiden enz.

Ik hoor zó veel om me heen van vriendinnen, hád ik maar een baan. Kerel gaat ervan door oid. Dan denk ik, tja, gewoon te lui of zo??.:@ Ik vind het alleen dom en heel beperkt om te denken dat er niets kan gebeuren...

Ben ik nu aanvallend? Tja...



 Oké, mijn huishouden is soms een puinhoop, ik heb t niet zo fraai als mijn niet werkende vriendinnnen die dagen bezig zijn met herinrichting van hun schone huis. Ik doe mijn eigen huishouden, man is 1 dag in de week vrij, en in plaats van poetsen ga ik gezellie op mijn vrije dagen met kids iets doen. :D

 Ook ik heb giga veel gezeur gehad met het vinden van goede oppas. Ook ik ben soms best heel moe van alles. Ook mijn man was in begin niet zo happig om een dag minder te werken, zou niet kunnen van zijn baas. Mehoela, kan best...En kijk nu, hij vindt het heerlijk!



Maar ondanks dat, ben ik soms overblijfmoeder, elke week één ochtend leesmoeder en werk 3 dagen in de week. Overigens soms ook weekenden, avond-en nachtdiensten. (zorg)



Ik heb t niet over moeders met een ziek kind of met zelf een handicap, maar die moeders die een man hebben en zelf thuis zitten.



Oké, kom maar op! Waarom denk je dat je de hele dag moet poetsen, ik kan het ook tussendoor!!

Iedereen gaat er voor het gemak ??? ook maar van uit dat vrouwen voor ze gingen baren een rete-goeie baan hadden......... als je in de supermarkt werkt ben je waarschijnlijk meer geld aan opvang kwijt dan wat je verdient........wat is het nut dan nog ?

Zolang niemand die vraag aan een man stelt , waarom ie niet stopt met werken omdat de kinderopvang meer kost,  hebben vrouen een achterstandspositie op de arbeidsmarkt. Dat werkt door in alle functies. Als we tegen een vrouw zggen "ga jij maar thuismoederen want je verdient toch geen rooie rotcent", moeten we ook niet zeuren ofe glazen plafonds, te weinig vrouwen in topposities en vrouwen die voor hetzelfde werk structureel minder betaald krijgen.  Als we gelijke rechten willen als vrouw staan daar ook gelijk plichten tegenover.

Iedereen gaat er voor het gemak ??? ook maar van uit dat vrouwen voor ze gingen baren een rete-goeie baan hadden......... als je in de supermarkt werkt ben je waarschijnlijk meer geld aan opvang kwijt dan wat je verdient........wat is het nut dan nog ?

Dat je onder de mensen en in het arbeidsproces blijft.

quote: blijfgewoonbianca reageerde



Iedereen gaat er voor het gemak ??? ook maar van uit dat vrouwen voor ze gingen baren een rete-goeie baan hadden......... als je in de supermarkt werkt ben je waarschijnlijk meer geld aan opvang kwijt dan wat je verdient........wat is het nut dan nog ?

Dat je onder de mensen en in het arbeidsproces blijft.

alsof je na 10 jaar niet weer terug achter de kassa kan en alsof je alleen onder de mensen blijft door te werken.......... toen ik achter de kinderwagen liep  had ik méér  ( goeie ) gesprekken dan toen ik nog met demente bejaarden werkte, hoor :D

quote: blijfgewoonbianca reageerde



Iedereen gaat er voor het gemak ??? ook maar van uit dat vrouwen voor ze gingen baren een rete-goeie baan hadden......... als je in de supermarkt werkt ben je waarschijnlijk meer geld aan opvang kwijt dan wat je verdient........wat is het nut dan nog ?





Dat je onder de mensen en in het arbeidsproces blijft.

En wat als je dat nou niet wil, in het arbeidsproces blijven. Wat als je nou een hele gelukkige huisvrouw bent? Mag dat dan niet? En onder de mensen blijven kan ook als je niet werkt hoor

quote: Doornroosje75 reageerde





quote: blijfgewoonbianca reageerde



Iedereen gaat er voor het gemak ??? ook maar van uit dat vrouwen voor ze gingen baren een rete-goeie baan hadden......... als je in de supermarkt werkt ben je waarschijnlijk meer geld aan opvang kwijt dan wat je verdient........wat is het nut dan nog ?

Dat je onder de mensen en in het arbeidsproces blijft.





alsof je na 10 jaar niet weer terug achter de kassa kan en alsof je alleen onder de mensen blijft door te werken.......... toen ik achter de kinderwagen liep  had ik méér  ( goeie ) gesprekken dan toen ik nog met demente bejaarden werkte, hoor :D

Idd, voor de kassa hoef je eigenlijk niks te kunnen. Heb t twee jaar gedaan en het is nogal breindodend werk (voor mij dan). Dus omdat nou te blijven doen om in "het arbeidsproces" te blijven....

Kreng, je gaat zo kort door de bocht.

Was het ook niet jij die kwam met het idee eens een voorbeeld te nemen aan de Scandinavische landen?

Daar snap je nl maar de helft van.

Jij hamert er maar op dat daar het 2verdienerssysteem heel normaal is. Beiden fulltime werken, kindertjes naar de opvang.

Wat je oa echter vergeet is dat daar de thuisblijvende ouder van de staat een behoorlijk bedrag van de belasting krijgen omdat ze thuis blijven (in Noorwegen bijv zo'n 500€, tegenover 100-150 in Nederland). En dat bijvoorbeeld bevallingsverlof tot een jaar is, in NL zo'n 3maanden, mét behoudt van werk bij terugkeer werkgever.



Zo ga je er ook vanuit dat de beruchte 100000 (alleenstaande ouders) die genoemd is, allemaal gescheiden zijn met het liefst nog een opleiding waar ze geen gebruik van maken.

quote: blijfgewoonbianca reageerde



Iedereen gaat er voor het gemak ??? ook maar van uit dat vrouwen voor ze gingen baren een rete-goeie baan hadden......... als je in de supermarkt werkt ben je waarschijnlijk meer geld aan opvang kwijt dan wat je verdient........wat is het nut dan nog ?



Zolang niemand die vraag aan een man stelt , waarom ie niet stopt met werken omdat de kinderopvang meer kost,  hebben vrouen een achterstandspositie op de arbeidsmarkt. Dat werkt door in alle functies. Als we tegen een vrouw zggen "ga jij maar thuismoederen want je verdient toch geen rooie rotcent", moeten we ook niet zeuren ofe glazen plafonds, te weinig vrouwen in topposities en vrouwen die voor hetzelfde werk structureel minder betaald krijgen.  Als we gelijke rechten willen als vrouw staan daar ook gelijk plichten tegenover.

neem nou eens een gezin waarbij ma dus achter een kassa werkte en pa eh.......... help eens even met een vrij luizig rotbaantje..........  bushokkies schoonspuit of bij de plantoenendinst werkt........en de opvang zou méér kosten als de inkomsten van één van hun salarissen............. dan geloof je toch zeker zelf niet dat voornoemde argumenten de doorslag zouden geven om vooral maar niet te stoppen met werken ?

... Als we gelijke rechten willen als vrouw staan daar ook gelijk plichten tegenover.





En die hébben we toch ook?



De ene keus neemt trouwens het andere probleem niet weg Kreng.

Het glazen plafond bestaat. Vrouwen in gelijke posities als mannen verdienen echt minder. Dat heeft te maken met de vrouwen die zich niet (zo goed) op de arbeidsmarkt (weten te) profileren, dus met de vrouwen die wél werken. Dat heeft niets te maken met de vrouwen die thuisblijven.

zijn er ook statistieken welke huwelijken er eerder , of welk huwelijken er vaker op de klippen lopen trouwens ; die van fulltime werkende ouders of die van ouders waarvan er één ( of beiden ) parttime werkt ? ook niet geheel onbelangrijk om mee te nemen bij het maken van een overweging of het maken van een punt

Ik heb trouwens net een stuk gelezen BGB, dat zegt dat vrouwen die in hun eigen onderhoud kunnen voorzien, dus genoeg verdienen met werk, eerder een scheiding aanvragen dan vrouwen die niet (of veel minder) werken.

Voor mij betekend emancipatie ook dat je zelf keuzes mag maken, dan mag je er toch ook voor kiezen om voor je kids te zorgen samen met je man. Of is emancipatie kiezen om te werken....?

Ik heb trouwens net een stuk gelezen BGB, dat zegt dat vrouwen die in hun eigen onderhoud kunnen voorzien, dus genoeg verdienen met werk, eerder een scheiding aanvragen dan vrouwen die niet (of veel minder) werken.

Goh, dàt verbaast me zeg!

Kreng, je gaat zo kort door de bocht.

Was het ook niet jij die kwam met het idee eens een voorbeeld te nemen aan de Scandinavische landen?

Daar snap je nl maar de helft van.

Jij hamert er maar op dat daar het 2verdienerssysteem heel normaal is. Beiden fulltime werken, kindertjes naar de opvang.

Wat je oa echter vergeet is dat daar de thuisblijvende ouder van de staat een behoorlijk bedrag van de belasting krijgen omdat ze thuis blijven (in Noorwegen bijv zo'n 500€, tegenover 100-150 in Nederland). En dat bijvoorbeeld bevallingsverlof tot een jaar is, in NL zo'n 3maanden, mét behoudt van werk bij terugkeer werkgever.



Zo ga je er ook vanuit dat de beruchte 100000 (alleenstaande ouders) die genoemd is, allemaal gescheiden zijn met het liefst nog een opleiding waar ze geen gebruik van maken.

Ik heb een tijdje in scandinavie gewoond, dus ik vind het wel kort door de bocht dat jij denkt dat ik er niets van snap.

En idd ik weet dat het zwangerschapsverlof daar een jaar is, ik weet dat de levensstandaard zo hoog is dat je wel twee inkomens nodig hebt en ik weet dat er een enorme arbeidskorting is. Het feit blijft echter staan dat daar niemand het zielig voor de kinderen vind en dat die kinderen niet allemaal crimineel zijn of anderszins ontsporen. daarmee is m.i. wel bewezen dat fulltime werkende ouders hebben niet per definitie schadelijk voor het kind is, wat een aantal parttime moeders hier op de eerste pagina's verkondigden en  dat het dus onzin is om te stellen dat wanneer je als vrouw fulltime wilt blijven werken, je maar geen kinderen moet nemen, terwijl niemand in nederland ooit tegen een man die fyulltime werkt zegt dat ie zijn kinderen dat niet moet aandoen. En de ongelijkheid tussen mannen envrouwen hierin, dat is mijn punt van kritiek. Niet het verschil in economische situatien tussen scandinavie en hier.



Ik heb nooit iets gezegd over het feit dat  100.000 ouders allemaal gescheiden zijn. Wel blijkt uit diverse statistieken dat vrouwen er na een scheiding meestal in inkomen op achteruit gaan en mannen op vooruit.

ik vind het gewoon jammer dat de verantwoordelijkheid voor zorg voor kinderen in de praktijk nog steeds volledig bij vrouwen in de schoenen wordt geschoven.

... Als we gelijke rechten willen als vrouw staan daar ook gelijk plichten tegenover.





En die hébben we toch ook?



De ene keus neemt trouwens het andere probleem niet weg Kreng.

Het glazen plafond bestaat. Vrouwen in gelijke posities als mannen verdienen echt minder. Dat heeft te maken met de vrouwen die zich niet (zo goed) op de arbeidsmarkt (weten te) profileren, dus met de vrouwen die wél werken. Dat heeft niets te maken met de vrouwen die thuisblijven.

Ik denk dat dat wel degelijk te maken heeft met vrouwen die thuisblijven. 

Als een werkgever het vermoeden heeft dat een vrouw eerder zal stoppen met werken, dat de vrouw vrij neemt als haar kind ziek is,  dat en vrouw nooit zal overwerken omdat het kind opgehaald moet worden, bij een promotie toch erder voor eenman zal kiezen. het feit dat er vrouwen zijn die stoppen met werken zodra ze kinderen krijgen, draagt wel bij aan dat negatieve beeld; zeker zolang er geen of maar heel weinig mannen zijn die ervoor kiezen om fulltime te gaan huisvaderen.

Eén van de redenen waarom ik altijd in mijn eigen onderhoud wil kunnen voorzien, is dat ik op die manier bij mijn lief blijf, omdat ik graag bij hem blijf. Niet omdat ik financieel afhankelijk van hem ben en hem nodig heb.



Wat mij betreft niet vreemd dus dat vrouwen die in hun eigen onderhoud kunnen voorzien, vaker een scheiding aan zullen vragen. Zij kunnen uit een slechte relatie stappen, zonder er financieel vreselijk op achteruit te gaan.

@kreng

maar dat ligt er toch ook aan hoe je dat onderling afspreekt? Ik ken genoeg gezinnen die het zo regelen dat zij of hij 2 dagen thuis is en de ander 1 of allebei 2, dus dan is er maar 1 dag dat het kind naar opa of oma gaat. Het blijft een feit dat kinderen niet zonder hun vader kunnen en dat die een heel essentieel aandeel levert in hun ontwikkeling maar de moeder is toch vaak verzorgender. En zal sneller thuis willen blijven dan de vader, dat klinkt helemaal niet gemancipeert maar toch is het vaak wel zo. Maar dat heb je zelf in de hand, ik wil gewoon werken ook als ik kids heb, maar ik zal t wel zo indelen dat ze niet vaker dan 1 dag in de week bij een ander zijn. Want mijn kinderen gaan dan voor

Natuurlijk heeft dat glazen plafond ook te maken met thuisblijvende moeders. Ik geef bedrijven niet eens ongelijk dat ze er rekening mee houden. Heb je als bedrijf net goed geïnvesteerd in een werkneemster...en ja hoor...zwanger! 4 maanden eruit en op halve kracht weer terug.



Bij mijn recente sollicitatiegesprekken heb ik heel bewust en ongevraagd nog even vermeld dat ik geen kinderwens heb. Ik weet namelijk zeker dat dan in hun overweging wordt meegenomen... en ik weet hoe ze naar me gekeken moeten hebben... vrouw, 32, net samen gaan wonen...risicofactor!

op zich gaat het er inderdaad om wat je onderling afspreekt, maar ik id het onzin om te stellen dat alle vrouwen van nature verzorgender zijn,en ik vind het ook heel eng dat wanneer een stel er voor kiest om  een kind wel vier dagen naar de opvang te laten gaan, er tegen de moeder in kwestie wordt gezegd dat ze beter geen kind had kunnen nemen als ze zo nodig carriere moet maken en dat iedereen het van de man volkomen normaal vind dat ie niet en dagje minder gaat werken, want dat is slecht voor zijn carriere.



Waarom moeten vrouwen perse hun kind voor hun carriere laten gaan en geldt dat niet voor mannen?.

quote: kjong reageerde



Kreng, je gaat zo kort door de bocht.

Was het ook niet jij die kwam met het idee eens een voorbeeld te nemen aan de Scandinavische landen?

Daar snap je nl maar de helft van.

Jij hamert er maar op dat daar het 2verdienerssysteem heel normaal is. Beiden fulltime werken, kindertjes naar de opvang.

Wat je oa echter vergeet is dat daar de thuisblijvende ouder van de staat een behoorlijk bedrag van de belasting krijgen omdat ze thuis blijven (in Noorwegen bijv zo'n 500€, tegenover 100-150 in Nederland). En dat bijvoorbeeld bevallingsverlof tot een jaar is, in NL zo'n 3maanden, mét behoudt van werk bij terugkeer werkgever.



Zo ga je er ook vanuit dat de beruchte 100000 (alleenstaande ouders) die genoemd is, allemaal gescheiden zijn met het liefst nog een opleiding waar ze geen gebruik van maken.

Ik heb een tijdje in scandinavie gewoond, dus ik vind het wel kort door de bocht dat jij denkt dat ik er niets van snap.

En idd ik weet dat het zwangerschapsverlof daar een jaar is, ik weet dat de levensstandaard zo hoog is dat je wel twee inkomens nodig hebt en ik weet dat er een enorme arbeidskorting is. Het feit blijft echter staan dat daar niemand het zielig voor de kinderen vind en dat die kinderen niet allemaal crimineel zijn of anderszins ontsporen. daarmee is m.i. wel bewezen dat fulltime werkende ouders hebben niet per definitie schadelijk voor het kind is, wat een aantal parttime moeders hier op de eerste pagina's verkondigden en  dat het dus onzin is om te stellen dat wanneer je als vrouw fulltime wilt blijven werken, je maar geen kinderen moet nemen, terwijl niemand in nederland ooit tegen een man die fyulltime werkt zegt dat ie zijn kinderen dat niet moet aandoen. En de ongelijkheid tussen mannen envrouwen hierin, dat is mijn punt van kritiek. Niet het verschil in economische situatien tussen scandinavie en hier.



Ik heb nooit iets gezegd over het feit dat  100.000 ouders allemaal gescheiden zijn. Wel blijkt uit diverse statistieken dat vrouwen er na een scheiding meestal in inkomen op achteruit gaan en mannen op vooruit.

ik vind het gewoon jammer dat de verantwoordelijkheid voor zorg voor kinderen in de praktijk nog steeds volledig bij vrouwen in de schoenen wordt geschoven.

Nee duh! Logisch dat niemand dat zielig voor die kinderen vindt. Die kinderen weten toch niet beter dan dat ma en pa full time aan het werk zijn omdat dat daar heel gewoon is? Het leven is daar anders niet te betalen, dus ouders zullen wel moeten werken willen ze een beetje een normaal leven hebben. Dat heeft niks met maken met dat het zielig zou zijn voor die kindertjes. Iedereen werkt daar full time en als dat hier in Nederland ook ingeburgerd danwel heel gewoon zou zijn, dan zou niemand hier ook raar opkijken en hadden we deze discussie niet hoeven voeren.

Vaders - feiten en cijfers



17 juni 2005

Hoeveel vaders komen er elk jaar bij? Hoe oud zijn ze? Wat doen ze anders dan moeders? Wat doen ze beter en wat doen ze slechter? Hoe belangrijk zijn ze eigenlijk?

In het kader van vaderdag verzamelde Justine Pardoen een aantal feiten en cijfers voor u.

 





Vaders - wat weten we daar eigenlijk van?

door Justine Pardoen

Vaderdag is een dag om even stil te staan bij het vaderschap. Per jaar worden 200.000 mannen vader, van wie zo'n 92.000 voor de eerste keer. In ons land zijn er ruim 60.000 vaders die hun kinderen alleen opvoeden. In de meeste gevallen gaat het om weduwnaars. Na echtscheiding blijven de meeste kinderen bij hun moeder.

Mannen in ons land worden op steeds hogere leeftijd vader. Ruim 10% van de pasgeborenen heeft een vader die ouder is dan 40 jaar. Twintigers kiezen steeds minder voor het vaderschap en een tienervader is zeldzaam. Slechts 1 op de 1000 pasgeborenen heeft een vader jonger dan 20 jaar.

Kinderen die opgroeien zonder vader, missen iets. Zeker als die vader nog wel leeft. Wist u dat per jaar 10.000 kinderen het contact met hun vader verliezen ten gevolge van echtscheiding van de ouders? Daarnaast zijn er nog vele kinderen die nooit met hun vader hebben samengeleefd, of van wie de ouders niet getrouwd zijn. Over hen zijn minder gegevens bekend, maar ook van die groep groeit een groot deel op zonder contact met de eigen vader.

Vaders zijn voor kinderen net zo belangrijk als moeders, ook al is daar in het verleden wel eens anders over gedacht. Wat weet u over vaders? We hebben een aantal weetjes op een rijtje gezet.

Vader ben je al voor de bevruchting

De invloed van vaders op het leven van hun kinderen begint al voor de geboorte. Vaders die cannabis roken verhogen het risico op wiegedood van hun baby, blijkt uit onderzoek. Het effect werd waargenomen bij vaders die roken bij de conceptie, tijdens de zwangerschap en na de geboorte. Roken op het ogenblik van de conceptie of tijdens de zwangerschap verdubbelt het risico op wiegedood. Roken na de geboorte leidde tot een driemaal hoger risico.

Dat vrouwen naarmate ze ouder worden meer kans hebben een kind te krijgen met aangeboren afwijkingen, is bekend. Er zijn steeds meer aanwijzingen dat ook de leeftijd van de man ertoe doet. Mannelijke zaadcellen worden weliswaar steeds 'vers' aangemaakt, maar de testikels die het zaad produceren, verouderen wel. Daardoor ontstaan op latere leeftijd steeds meer afwijkingen in het erfelijk materiaal van zaadcellen.

Partner of papa?

Als een man voor het eerst vader wordt, duurt het meestal een tijdje voordat hij zich echt op zijn gemak voelt bij het verzorgen van de baby. De meeste mannen krijgen er pas lol in in de periode dat de baby ergens tussen de 6 en 15 maanden oud is.

Vrouwen zeggen vaak dat ze een zorgende man -sexy' vinden. Maar sommige onderzoekers denken dat het andersom werkt: hoe beter de seksuele relatie tussen de partners is, hoe meer paps geneigd is zorgtaken voor de kinderen op zich te nemen. Zorgen is dus sexy, maar omgekeerd doet seks ook zorgen.

Een vader die zonder problemen luiers verschoont, laat zien dat hij zelf goed in zijn vel zit. Uit onderzoek blijkt dat hoe positiever een man denkt over zichzelf, hoe meer hij bereid is zorgtaken op zich te nemen.

Vaders doen het anders dan moeders

Moeders praten met hun kinderen meer in termen van overleg. Vaders doen dat minder: ze hebben meer de neiging om hun kinderen te vertellen hoe het zit of wat er moet gebeuren.

Veel vaders lijken een sterkere band te hebben met hun eerstgeborene dan met de volgende kinderen.

Jongetjes hebben de neiging om hun vader meer te gehoorzamen dan hun moeder. Voor hen is vader blijkbaar in eerste instantie nog altijd de gezagsfiguur, de man die het vlees snijdt. Meisjes maken daarin over het algemeen geen verschil tussen het gezag van hun vader of hun moeder.

Als vaders thuis tijd met hun kinderen doorbrengen, gaat het vaak om samen televisie kijken of iets anders doen waarbij niet of nauwelijks gesproken wordt. Moeders proberen vaker dan vaders tijdens zulke activiteiten een gesprek met de kinderen te voeren.

Mannen, dus ook vader en zoon, praten niet zomaar met elkaar zoals moeders en dochters dat wel doen (onder het afwassen of met een kopje thee). Vaders en zonen vinden dat ook niet nodig: hun relatie krijgt vorm door samen iets te ondernemen.

Vaders kun je vooral strikken voor een activiteit met kinderen door hem samen met de kinderen een probleem te laten oplossen. Samen naar de markt op zoek naar een exotische vis voor mama-

Vaders spelen anders met hun kinderen dan moeders. Vaders zijn ruwer, meer lichamelijk en onvoorspelbaar. Moeders vinden dat vaak niet prettig om te zien, maar vrouwen moeten beseffen dat ook dit soort spel goed is voor hun kinderen: het helpt ze bij het vergroten van hun lichamelijk zelfvertrouwen.

Wie doet het beter?

Meer dan de helft van de mannen denkt dat vrouwen van nature beter zijn in opvoeding en huishoudelijk werk. Dat zie je ook aan de cijfers: 87procent van de moeders en 27procent van de vaders minder gaat werken als er kinderen komen. Slechts 5 procent van de vaders die vanwege kinderen in deeltijd gaat werken, houdt dat vol. De rest gaat al vrij snel weer vrolijk fulltime aan de slag.

Vaders trekken zich veel minder aan van adviezen van professionals dan moeders. Hoe dat komt is niet duidelijk: enerzijds denken ze dus dat moeders beter zijn in het opvoeden dan zijzelf, maar blijkbaar vinden ze het ook niet nodig om hun vaderschapsvaardigheden te verbeteren.

De rol van de vader in het leven van een kind is heel belangrijk. De meeste vaders vinden dat ook zelf, ook al denken ze dat vrouwen beter zijn in de zorgtaken en in de opvoeding.

Aanwezige vaders hebben gezondere kinderen

Kinderen met een vader die zich op een liefdevolle manier bemoeit met de opvoeding, hebben minder moeite met het maken van vriendjes.

Kinderen van wie de vader in de eerste drie jaar veel aanwezig is, lijken minder moeite te hebben met stressvolle situaties.

Meestal is het de moeder die de contacten met school onderhoudt (ouderbijeenkomsten, vrijwilligerswerk). Maar het heeft wel zin dat ook vaders zich betrokken tonen bij alles wat er op school gebeurt. Kinderen met vaders die zich betrokken tonen met de school, hebben niet alleen betere schoolprestaties, maar ze vinden het ook leuker om naar school te gaan.

Voor jongens die opgroeien met een dominerende moeder, werkt de aanwezigheid van een vader -ontgiftend'. Een vader brengt het noodzakelijke evenwicht terug. De afwezigheid van een vader is in dat geval een risicofactor voor asociaal en crimineel gedrag.

Thuispapa's: een bijzonder soort

Uit onderzoek blijkt ook dat vaders die meer uren in de week ook echt voor hun kinderen zorgen, meestal vrouwen hebben die juist veel werken. Het lijkt erop dat vaders die -huisman' zijn, eerder de rollen hebben omgedraaid, dan dat ze die fifty-fifty verdeeld hebben.

Mannen ontlenen hun identiteit meer aan hun werk buitenshuis dan vrouwen. Blijkbaar zijn thuispapa's een bijzonder type man: ze ontlenen hun eigenwaarde aan andere zaken dan werk buitenshuis. Voor het geheim van de huisman, zie www.huismannen.nl

Mannen met kinderen verdienen meer dan mannen zonder kinderen. Voor vrouwen geldt dat ze als het gaat om hun salaris, maar beter geen kinderen kunnen krijgen. Het salaris van moeders blijft vanaf hun 30e jaar steeds verder achter bij de lonen van vrouwen zonder kinderen, terwijl dat van mannen precies andersom ligt.

Getrouwde vaders hebben ook betere promotiekansen dan vrijgezelle en kinderloze mannen. Gehuwde vaders blijken een ongeveer anderhalf keer zo grote kans te hebben op een leidinggevende functie als hun vrijgezelle soortgenoten zonder kinderen. Een mogelijke verklaring is volgens de onderzoekers dat gehuwde vaders wellicht betrouwbaarder overkomen. Kortom: het vaderschap misstaat een man allerminst!

Surftips

[fgcolor=#0000ff]ikvader.nl[/fgcolor]

website van een aantal mannelijke journalisten die denken over vaderschap vanuit het 'ik': de man en zijn identiteit. Oprichter Henk Hanssen: "Zowel in Nederland, waar het ministerie van Sociale Zaken met campagnes de betrokkenheid van vaders tracht te stimuleren, als in tal van andere landen, dringt het besef door dat grootschalige 'ontvadering' tot schadelijke effecten voor kinderen én mannen leidt. In dit krachtenveld ligt voor mannen de taak hun vaderrol opnieuw te definiëren."

[fgcolor=#0000ff]fathers.com[/fgcolor]

website van 'the National Center for Fathering', een Amerikaanse organsisatie ter ondersteuning van vaders, die opgericht werd in 1999 als reactie op massale 'ontvadering' in de Verenigde Staten.

[fgcolor=#0000ff]huismannen.nl[/fgcolor]

website voor parttime of fulltime zorgende mannen die worstelen met het gebrek aan een natuurlijk netwerk voor thuispapa's.

Wat gunnen vrouwen elkaar toch veel!



Dus jouw kansen op de arbeidsmarkt en op de promotiemarkt worden juist verkleind doordat je buurvrouw ervoor gekozen heeft om thuis te blijven...

Een aap heeft geen vader2 juli 2004“Moederlijk gedrag bij mensapen is uitgebreid bestudeerd door primatologen, en niemand verzet zich tegen de term ‘moeder aap’. Daar tegenover staat dat de term ‘vader aap’ zelden of nooit serieus gebruikt wordt, en dat de meeste primatologen waarschijnlijk tegen het gebruik van deze term zijn. De term ‘vader’ impliceert een mensachtige relatie gebaseerd op verwantschap in een monogame familie en is antropomorf.” G. D. Mitchell: Paternalistic Behavior In PrimatesHet eerste deel van dit citaat van de primatoloog Mitchell zou je kunnen gebruiken als argument tegen het fenomeen ‘zorgende vader’. Moeders zijn immers van nature zorgend, ze zijn er fysiek voor toegerust, ze dragen het kind negen maanden lang bij zich en voeden het daarna met moedermelk.Vaders bestaan niet, mannen zijn alleen nodig als sperma leveranciers. Vadertje zijn heeft niet veel om het lijf. Biologisch gezien is de man een zak vol zaad. Zodra het zaad op zijn bestemming is kan de zak weg. Midas Dekkers: De LarfDe laatste zin in het citaat van Mitchell: “ De term ‘vader’ impliceert een mensachtige relatie gebaseerd op verwantschap in een monogame familie en is antropomorf” is echter van groot belang voor het verdedigen van de zaak van de zorgende vader. Antropomorfisme is als men het gedrag van dieren als menselijk ziet. Maar al te vaak worden honden en katten menselijke eigenschappen toegedacht. Welke hondeneigenaar voert er geen gesprekken met zijn ‘trouwste vriend’?Andersom geldt dat je ook niet zondermeer het gedrag van dieren met dat van mensen kan vergelijken. Mitchell heeft het over een ‘mensachtige relatie’, wat betekent dat dit soort relaties typisch is voor mensen, en dus niet voor apen.Hoewel we niet weten of vaders altijd deel uit hebben gemaakt van de menselijke familie van moeder en kind, weten we wel dat op een bepaald moment in de geschiedenis de man de rol van vader op zich heeft genomen. “Als we alle menselijke gemeenschappen onderzoeken, zullen we overal een soort van familie vinden, een bepaalde permanente regeling waarin mannen de vrouwen helpen in het verzorgen van de kinderen terwijl ze jong zijn. Het opvallende menselijke aspect hierin is niet de beschermende rol van de mannen ten opzichte van de vrouwen en de kinderen – dit delen we met de mensapen. Het heeft ook niet te maken met de hooghartige bezitterigheid van de mannen over de vrouwen omdat hij moet concurreren met andere mannen. Ook dit delen we met de mensapen.Het opvallende verschil zit hem in het verzorgende gedrag van de man, die overal waar je mensen ziet helpt in het verkrijgen van voedsel voor vrouwen en kinderen…Ergens in het begin van de menselijke geschiedenis is er een sociale uitvinding gedaan waarin mannen begonnen met het voeden en verzorgen van vrouwen en kinderen. De man, zo zegt de traditie, zorgt voor zijn vrouw en kinderen. Er is geen aanleiding om te denken dat de man als dier, de man zonder aangeleerde sociale patronen ook zoiets zou doen” Margaret MeadDe beroemde antropologe Mead denkt dat ook de man geen biologische factor in zich heeft die er voor zorgt dat hij zich intensief met zijn kinderen bemoeit. Zij ziet dit als gevolg van een sociale evolutie ergens in het begin van het ontstaan van de mens. Ze beseft wel dat de zorgende (nurturing) man van levensbelang is geweest voor de ontwikkeling van onze soort. Toch is het biologische aspect van de zorgende man niet verwaarloosbaar. Vraag het aan mannen die vader geworden zijn en de meeste zullen antwoorden dat ze een grote verandering ondergaan hebben vlak voor en na de geboorte van hun kind. Is dit verklaarbaar door die “sociale uitvinding” van Mead? Die gevoelens van liefde voor hun kind, de enorme hoeveelheid emoties die loskomen bij de bevalling, de gedragsverandering die al tijdens de zwangerschap van de partner begint?Studies als het Canadese onderzoek naar hormonale veranderingen in mannen tijdens de zwangerschap van hun partner geven aan dat er ook biologisch het een en ander gebeurt bij de man. Volgens het onderzoek laten mannen die samenleven met een zwangere partner een vermindering zien in de productie van het agressie stimulerende hormoon testosteron en een toename van een ander hormoon genaamd prolactine welke gelinkt wordt aan de productie van moedermelk.Aangezien hoge testosteron waarden er voor zorgen dat mannen hanig worden en territoriaal, zou de afname van het hormoon tijdens de zwangerschap er voor zorgen dat mannen meer tijd doorbrengen met hun partner en nageslacht. Het feit dat bij alle primitieve volken en gemeenschappen de vader wél een rol van betekenis speelt, levert het bewijs van het nut en de noodzaak van de zorgende man voor het welzijn van die gemeenschappen en het voortbestaan ervan.Pas in de laatste honderden jaren van de geschiedenis van de westerse beschaving is de rol van de man in de opvoeding en verzorging van de kinderen afgenomen. En nu we langzaam een ontwikkeling beginnen te zien waarin mannen juist weer voorzichtig hun verzorgende taken beginnen op te pikken is er een tendens om dit af te wijzen omdat dit niet zou stroken met de natuur van de man.Nu met de emancipatie van de vrouw ook de moederrol aan belangrijkheid heeft ingeboet is het voor de ontwikkeling van onze kinderen van het grootste belang dat de mannen zonder gene hun natuurlijke vadergevoelens kunnen gaan uitleven. Door: Roel van der Wekken 02/07/2003 n.b. Dit artikel is gebaseerd op het artikel The Nurturing Father van James Kimmel, Ph.D. Kijk ook eens in ons Forum

We kunnen er natuurlijk ook voor zorgen dat mannen wél in de zorg en op de basisschoelen willen gaan werken......... alleen maar vrouwen in die bedrijfstakken zorgt namelijk ook voor bepaalde moeilijkheden .

quote: kjong reageerde





... Als we gelijke rechten willen als vrouw staan daar ook gelijk plichten tegenover.





En die hébben we toch ook?



De ene keus neemt trouwens het andere probleem niet weg Kreng.

Het glazen plafond bestaat. Vrouwen in gelijke posities als mannen verdienen echt minder. Dat heeft te maken met de vrouwen die zich niet (zo goed) op de arbeidsmarkt (weten te) profileren, dus met de vrouwen die wél werken. Dat heeft niets te maken met de vrouwen die thuisblijven. Ik denk dat dat wel degelijk te maken heeft met vrouwen die thuisblijven. 

Als een werkgever het vermoeden heeft dat een vrouw eerder zal stoppen met werken, dat de vrouw vrij neemt als haar kind ziek is,  dat en vrouw nooit zal overwerken omdat het kind opgehaald moet worden, bij een promotie toch erder voor eenman zal kiezen. het feit dat er vrouwen zijn die stoppen met werken zodra ze kinderen krijgen, draagt wel bij aan dat negatieve beeld; zeker zolang er geen of maar heel weinig mannen zijn die ervoor kiezen om fulltime te gaan huisvaderen.

Dit is echt onzin. Die keren dat ik ben gebeld door het kdv om mijn zieke zoon op te halen (hij is 3) zijn op 1 hand te tellen en daar zit dan ook nog het aantal keren in dat ie door zijn vader is opgehaald. Voor wat betreft het overwerken: gelukkig komt het bij mijn werkgever niet vaak voor, maar als het moet werk ik wel over en bel ik mijn man om te vragen of hij zoon wil halen. Ik besef dat ik ook een verantwoordelijkheid hebt t.a.v. mijn werkgever.

Dit is echt onzin. Die keren dat ik ben gebeld door het kdv om mijn zieke zoon op te halen (hij is 3) zijn op 1 hand te tellen en daar zit dan ook nog het aantal keren in dat ie door zijn vader is opgehaald. Voor wat betreft het overwerken: gelukkig komt het bij mijn werkgever niet vaak voor, maar als het moet werk ik wel over en bel ik mijn man om te vragen of hij zoon wil halen. Ik besef dat ik ook een verantwoordelijkheid hebt t.a.v. mijn werkgever.





Dat dat voor jou niet geldt wil natuurlijk niet zeggen dat het onzin is. Ik heb zelfs mijn vorige werkgve eens tegen een mannelijke collega horen zeggen "kan je vrouw daar geen vrij voor nemen" toen hij verlof wilde opnemen vanwege een ziek kind. ( en ja  bedrijfscultuur is een van de redenen waarom ik daar weg ben). In de meeste gezinnen is het nog steeds zo dat de vrouw opdraait voor zorggerelateerde zaken.  Als en kind ziek is. zijn de meeste moeders er van overtuigd dat het zieke kind toch echt zijn mamma wil en niet zijn pappa en zoals Eowyn ook heeft opgemerkt word mamma ok vanzelf beter in zorgen als de zorg steeds op haar nek komt.



Het zijn vooral de moeders zelf die graag denken dat ze onmisbaar zijn bij hun kind, en dat de vader het lang niet zo goed kan.  In mijn huidige baan zijn de zorgtaken onder collega's met kinderen redelijk verdeeld, maar dat is eerder uitzondering dan regel.