Niet werkende moeders, zoek toch een baan!

quote: sunlight reageerde





 Als je als vrouw vrijwillig stopt met werken kan je natuurlijk geen uitkering aanvragen. Dus als man ook niet als je besluit te stoppen. Ik vind in beginsel dat er gewoon brood op de plank moet komen. En of dat brood nou binnenkomt door een man, vrouw of allebei, en in welke verhouding,  dat maakt me echt niet uit. Als degene die dat graag wil, minder gaat werken, dan maakt het voor mij geen verschil of dat de man of de vrouw is. En dat is dan wellicht ongeemancipeerd, maar wel prettig voor alle partijen.





Ha! Maar dat is nu net het punt wat de "voorstanders" maken, mijn beste Sunlight. Het is namelijk wel degelijk zo dat een belachelijk groot deel van de vrouwen die vrijwillig stoppen met werken, uiteindelijk in een uitkering beland. Ik geef je op een briefje dat van die jonge vrouwen die nu op de mamma-pijler hartstochtelijk verdedigen dat zij het allemaal zo goed geregeld hebben, een deel over een paar jaar in een uitkering beland. Dat is gewoon een kwestie van statistiek, er gaan er geheid een paar scheiden ( het valt mij nu al op hoeveel vrouwen die vlak voor mij een baby hadden en die ik dus altijd las toen ik nog zwanger moest worden, alweer gescheiden zijn).



En tja, jong koters gekregen, nul werk ervaring, gescheiden... Next stop: uitkering.



Mannen gaan daar heel anders mee om. Sowieso hébben mannen geen keuze, wie weet zouden een heleboel van die mannen maar al te graag zo'n relaxed leventje willen, maar er moet, zoals je zelf al zegt, brood op de plank. Vrouwen vinden dat zij dat brood niet hoeven te verdienen, dus wie zijn er dan de lul? Mannen, inderdaad.



Mijn posting was dan ook bedoeld om je te laten zien hoe raar die kronkel bij vrouwen is. Een alleenstaande vader ( en ik ken er wel een paar) bedénkt niet eens dat hij bij zijn kind wil zijn en dus een uitkering aanvraagt, voor vrouwen is dat de normaalste zaak van de wereld. er wordt massaal afgegeven op uitkeringstrekkers, behálve als het vrouwen met kinderen betreft. Want tja, die kunnen nu eenmaal niet werken want ze hebben kinderen. Je reinste kolder natuurlijk, maar in Nederland de normaalste zaak van de wereld.

Maar afgezien van het uitkeringen verhaal, ik vraag me echt al heel vaak af hoe aantrekkelijk de dames die stoppen met werken normaal vinden hun man hadden gevonden als hij bij het eerste gesprek over kinderen had gezegd dat HIJ had willen stoppen met werken. En daarvoor alle argumenten had gebruikt die vrouwen aandragen.



Als je vantevoren had geweten dat jij kostwinner had moeten zijn, zou je dan kinderen met je man gekregen hebben?



Als het antwoord "nee, want ik wil mijn kinderen zien" is, vraag ik me echt af waarom je datzelfde niet aan je man gunt. Heeft een man minder recht op tijd met zijn kinderen dan een vrouw?

Sunlight,



Tuurlijk, als je zoals jij wel gewoon bent blijven werken, dan hoef je waarschijnlijk ook geen uitkering aan te vragen. Maar ik had het eigenlijk meer over vrouwen die helemaal stoppen met werken, daarvan kun je op je vingers natellen dat die na een scheiding eerder een uitkering zullen hebben dan een baan.

En als je beiden blijft werken, heb je trouwens ook geen gedoe met opvang moeten regelen, want die heb je dan al. Moet je hooguit 1 dagje meer regelen, maar meer niet.



Je ontwricht het leven van je kinderen ook veel meer bij een eventuele breuk als je niet beiden blijft werken, dus ik vind het ook echt zieliger voor de kinderen. Maar goed, daarom blijven zoveel vrouwen ook in slechte relaties hangen, omdat ze dat zelf ook wel weten natuurlijk.

quote: fashionvictim reageerde



Maar afgezien van het uitkeringen verhaal, ik vraag me echt al heel vaak af hoe aantrekkelijk de dames die stoppen met werken normaal vinden hun man hadden gevonden als hij bij het eerste gesprek over kinderen had gezegd dat HIJ had willen stoppen met werken. En daarvoor alle argumenten had gebruikt die vrouwen aandragen.



Als je vantevoren had geweten dat jij kostwinner had moeten zijn, zou je dan kinderen met je man gekregen hebben?



Als het antwoord "nee, want ik wil mijn kinderen zien" is, vraag ik me echt af waarom je datzelfde niet aan je man gunt. Heeft een man minder recht op tijd met zijn kinderen dan een vrouw? Nee, ik snap wat je zegt hoor, ik vind ook dat een man net zoveel recht heeft om zijn kinderen te zien als een vrouw.



Ik weet eerlijk gezegd niet het antwoord op je vraag. Ik denk dat als dat zo het geval was geweest dat we naar een andere verdeelsleutel hadden gekeken. IK kan er niet goed op antwoorden omdat ik toen ik zwanger werd, helemaal niet het idee had dat ik een theemuts (hiermee bedoel ik niet alle andere vrouwen maar gewoon mezelf, omdat ik vind dat ik een weekdier ben geworden na het krijgen van mijn kind) zou worden en zoveel bij mijn kind zou willen zijn. Zoals ik al eerder aangaf, ik vond dat het krijgen van mijn kind een enorme verandering in mijn gevoel met zich meebracht. Ineens wilde ik bij mijn kind zijn. En mijn man had dat minder, en verdiende meer, dus op basis daarvan is de keuze gemaakt.

Dus ik kan nieit echt een antwoord geven, ik denk, mezelf kennende, dat er dan een 50-50 verdeling was gemaakt.

Weet je wat ik denk? Dat het wellicht helemaal niet zo is dat mannen dat minder hebben, maar dat mannen gewoon opgevoed worden met de wetenschap dat er nu eenmaal gewerkt moet worden. Ze zouden wellicht wel willen, maar weten dat het niet kan. Dus de gedachte aan "stoppen met werken" laten ze gewoon niet toe. Ik durf te wedden dat als je mannen zou vragen wat ze zouden kiezen als geld geen enkele rol speelt, er zat mannen zijn die zouden zeggen "dan zou ik lekker van mijn kinderen gaan genieten". Trouwens, dat zeggen mannen toch ook vaak als je ze vraagt wat ze zouden doen als ze de jackpot wonnen?



Als je erover nadenkt is het dus niet alleen een onverstandige keuze voor de positie van vrouwen, maar ook een egoistische keuze ten opzichte van mannen.

Als je vantevoren had geweten dat jij kostwinner had moeten zijn, zou je dan kinderen met je man gekregen hebben?

quote: traincha reageerde





quote: belle02 reageerde



maar Traincha,

voor mij staat het dus helemaal los van wel of geen carriere.

Ik bedoel, er zijn mannen zat zonder carrieres of ambities, en die bljven vrijwel allemaal full time werken. En dus? Prima dat die allemaal full time blijven werken, maar waarom zou ik dat dan moeten doen? En voor de duidelijkheid: ik heb niet gezegd dat ik geen leuk werk heb. Ik zie ze in mijn omgeving ook wel: de vrouwen die full time werken en de zorg voor hun gezin combineren en o-o-o wat zijn we toch fijn onafhankelijk van de echtgenoot en wat hebben we het toch goed voor elkaar. Maar als je dan vervolgens vraagt hoe het met ze gaat, dan krijg je een stortvloed van klaagzang over je heen "kinderen te druk, man was weer laat thuis, man doet niks in huis" and so on. Toevallig ben ik niet zo'n supermoeder die en een carriere moet, kinderen heeft, een rijk sociaal leven heeft en dan ook nog eens een toegewijde echtgenote en bovendien: ik breng ook graag zelf tijd met mijn kinderen door ipv dat ik ze 4 dagen of full time onderbreng bij iemand anders. Daarom is 3 dagen voor mij leuk zat.





Ik vind dit soort postings echt zo onbegrijpelijk dat ze net zo goed inhet Chinees hadden kunnen zijn. Bedoel ik niet lullig hoor, Traincha, had ieder ander kunnen zijn die iets dergelijks had geschreven.



Met name die eerste zin snap ik echt echt echt niet. Stel je toch voor dat mannen massaal zouden zeggen "prima dat andere mensen werken, maar waarom zou ik dat moeten doen?"

Áls een man dat zou zeggen, dan zouden we dat toch massaal een loser vinden? Die zou geen relatie hebben, want luie loser die niet wil werken, die zou beschimpt worden door andere mannen, want luie loser die niet wil werken, und so weiter. Ik kan er gewoon echt met mijn pet niet bij dat we voor vrouwen daarin andere 'regels' hebben. Je hebt toch geen polio? Nou, dan moet je toch gewoon werken?



Daarnaast vind ik je laatste alinea ook een beetje raar.

Maar afgezien van het uitkeringen verhaal, ik vraag me echt al heel vaak af hoe aantrekkelijk de dames die stoppen met werken normaal vinden hun man hadden gevonden als hij bij het eerste gesprek over kinderen had gezegd dat HIJ had willen stoppen met werken. En daarvoor alle argumenten had gebruikt die vrouwen aandragen.



Als je vantevoren had geweten dat jij kostwinner had moeten zijn, zou je dan kinderen met je man gekregen hebben? Ja, ook dan had ik kinderen met mijn man gekregen en dan was mijn man minder gaan werken.



Als het antwoord "nee, want ik wil mijn kinderen zien" is, vraag ik me echt af waarom je datzelfde niet aan je man gunt. Heeft een man minder recht op tijd met zijn kinderen dan een vrouw?

Fash, als je niet alleenstaand zou zijn, en qua geld niet hoeft te werken, zou je dan niet minder gaan werken?Zou je 5 dagen volledig blijven werken? (ik denk dat ik het antwoord al weet hoor, maar ik vraag t toch )

Na jaren gewerkt te hebben ben ik tegenwoordig fulltime   moeder. Mijn dagen breng ik door met mijn Kabouter terwijl manlief naar 't kantoor gaat. Heel ouderwets en kneuterig, maar gezien onze omstandigheden werkt het voor ons.  Man en ik hebben anderhalf jaar lang beiden 4 dagen gewerkt dwz man 4x9 uur en ik 4 dagen. Uiteindelijk zijn we teruggegaan naar man 4,5 dagen en ik 3 dagen. Gezien onze omstandigheden werkt dat voor ons.



Gelukkig betekent dit niet dat ik geen geld heb. Voordat Kabouter kwam heb ik ervoor gezorgd dat ik financieel onafhankelijk van het inkomen van mijn man ben. Hoe heb je dit gedaan? Je hoeft niet te antwoorden, maar ik ben er oprecht nieuwsgierig naar. Heb je gespaard of belegd of iets in die geest? Wel betekent dat dat ik een gat in mijn CV heb, wat ik vreselijk vind.



Of ik denk dat mannen liever thuis zitten en de zorg voor kind en huishouden op zich nemen? In mijn omgeving is bijna iedereen hoog opgeleid en zijn er toch maar 2 vaders die fulltime voor de kinderen zorgen terwijl vrouw de poet binnen brengt. Eentje zit in een vergelijkbare situatie in dat zijn vrouw in het buitenland werkt en de ander heeft er echt voor gekozen. Alle andere paren hebben de traditionele rolverdeling waarbij de vrouwen parttime of helemaal niet werken. Als ik mijn omgeving als graadmeter mag gebruiken dan is de conclusie echt dat mannen gewoon liever werken.



Neemt niet weg dat er natuurlijk geweldig veel slappe excuses worden gebruikt om de rolverdeling te verdedigen. Van geld tot carriere mogelijkheden en weer terug naar oermoedergevoel. En jouw eigen excuus dan? Is die dan niet slap?

 

Na jaren gewerkt te hebben ben ik tegenwoordig fulltime   moeder.