Actueel
alle pijlers
Ouders let op uw kinderen!!
vrijdag 20 augustus 2010 om 09:20
Meisje (4) verdronken op Kos
KOS - Een 4-jarig Nederlands meisje is verdronken in het zwembad van hotel Kipriotis Village op Kos. Het kleintje was op eigen houtje op onderzoek uitgegaan en waarschijnlijk via een van de vele glijbanen in het bad terechtgekomen.
Hotelgasten zijn enorm geschrokken van het drama dat begin deze week plaatsvond op het Griekse vakantie-eiland en zijn boos dat er geen toezicht was bij het zwembad van het viersterrenhotel. Bovendien noemen ze de houding van het personeel schokkend. „Iedereen deed alsof er niets gebeurd was. De vakantie van andere mensen mocht niet verpest worden”, aldus een gast, die nog steeds in het hotel verblijft. „Ze zijn hier echt respectloos mee omgesprongen. Ze stoppen alles het liefst in de doofpot”, reageert een vader die nog veel aan het drama moet terugdenken.
Volgens hem had het ongeluk voorkomen kunnen worden als er badmeesters aanwezig waren geweest. „Dat mag je toch wel verwachten van een hotel als dit.” Hij drukt toekomstige vakantiegangers op het hart om zelf goed op hun kroost te letten.
Het Nederlandse gezin was net aangekomen op het eiland. De ouders zaten in het restaurant toen ze merkten dat hun dochter verdwenen was. Op datzelfde moment waarschuwde een jongetje zijn vader dat hij bij de glijbanen een kindje onder water zag liggen. Deze ouder haalde de kleine uit het water en begon gelijk met reanimeren. Dat mocht helaas niet meer baten.
TUI Nederland, dat veel vakantiegangers in het hotel heeft, is op de hoogte van het voorval, maar mag in verband met de privacy niets zeggen. Bij Kipriotis Village was niemand bereikbaar voor commentaar.
Ouders let alsjeblieft op uw kleine kinderen: een ongeluk is zo gebeurd. Wat vreselijk voor deze (onoplettende) ouders.
Een drama!!!! En elk jaar gebeurt het weer opnieuw!
KOS - Een 4-jarig Nederlands meisje is verdronken in het zwembad van hotel Kipriotis Village op Kos. Het kleintje was op eigen houtje op onderzoek uitgegaan en waarschijnlijk via een van de vele glijbanen in het bad terechtgekomen.
Hotelgasten zijn enorm geschrokken van het drama dat begin deze week plaatsvond op het Griekse vakantie-eiland en zijn boos dat er geen toezicht was bij het zwembad van het viersterrenhotel. Bovendien noemen ze de houding van het personeel schokkend. „Iedereen deed alsof er niets gebeurd was. De vakantie van andere mensen mocht niet verpest worden”, aldus een gast, die nog steeds in het hotel verblijft. „Ze zijn hier echt respectloos mee omgesprongen. Ze stoppen alles het liefst in de doofpot”, reageert een vader die nog veel aan het drama moet terugdenken.
Volgens hem had het ongeluk voorkomen kunnen worden als er badmeesters aanwezig waren geweest. „Dat mag je toch wel verwachten van een hotel als dit.” Hij drukt toekomstige vakantiegangers op het hart om zelf goed op hun kroost te letten.
Het Nederlandse gezin was net aangekomen op het eiland. De ouders zaten in het restaurant toen ze merkten dat hun dochter verdwenen was. Op datzelfde moment waarschuwde een jongetje zijn vader dat hij bij de glijbanen een kindje onder water zag liggen. Deze ouder haalde de kleine uit het water en begon gelijk met reanimeren. Dat mocht helaas niet meer baten.
TUI Nederland, dat veel vakantiegangers in het hotel heeft, is op de hoogte van het voorval, maar mag in verband met de privacy niets zeggen. Bij Kipriotis Village was niemand bereikbaar voor commentaar.
Ouders let alsjeblieft op uw kleine kinderen: een ongeluk is zo gebeurd. Wat vreselijk voor deze (onoplettende) ouders.
Een drama!!!! En elk jaar gebeurt het weer opnieuw!
vrijdag 20 augustus 2010 om 10:30
quote:Leergierig schreef op 20 augustus 2010 @ 10:29:
Wat een vreselijk bericht!
Volgens mij kan dit iedere ouder overkomen. 1 seconde niet opletten en ze zijn weg. Hoe vaak hoor je niet dat een kind verdrinkt in bad of in de vijver in de tuin als de ouders even een seconde weg zijn?En ik vraag me dan af waarom je als ouder een seconde weg bent als je kleuter/peuter in bad zit of bij de vijver in de tuin.
Wat een vreselijk bericht!
Volgens mij kan dit iedere ouder overkomen. 1 seconde niet opletten en ze zijn weg. Hoe vaak hoor je niet dat een kind verdrinkt in bad of in de vijver in de tuin als de ouders even een seconde weg zijn?En ik vraag me dan af waarom je als ouder een seconde weg bent als je kleuter/peuter in bad zit of bij de vijver in de tuin.
vrijdag 20 augustus 2010 om 10:33
quote:fleurtje schreef op 20 augustus 2010 @ 10:30:
[...]
En ik vraag me dan af waarom je als ouder een seconde weg bent als je kleuter/peuter in bad zit of bij de vijver in de tuin.Omdat je in een reflex toch de telefoon wilt aannemen of even afgeleid bent. Dat soort dingen gebeuren helaas. Ouders zijn niet perfect en het is heel tragisch als er dan net wat misgaat.
[...]
En ik vraag me dan af waarom je als ouder een seconde weg bent als je kleuter/peuter in bad zit of bij de vijver in de tuin.Omdat je in een reflex toch de telefoon wilt aannemen of even afgeleid bent. Dat soort dingen gebeuren helaas. Ouders zijn niet perfect en het is heel tragisch als er dan net wat misgaat.
vrijdag 20 augustus 2010 om 10:34
Wat een afschuwelijk verhaal. Horror voor die ouders, dit gun je niemand. Maar ik ben inderdaad ook van mening dat de verantwoordelijkheid niet bij een anonieme badmeester ligt.
Het bovenstaande artikel dat door Margaretha2 geplaatst is verbaasd me deels. Ik dacht dat die vorm van ' verborgen verdrinken' juist typerend was voor kinderen onder de vijf, naar het schijnt kan het dus ook bij volwassenen zo verlopen.
Ik heb het zelf ook 2 keer gezien. De eerste keer bij mijn dochtertje van toen 1. Ik stond erbij en ik keek ernaar. Ik zat aan de waterrand op het strand, liet me afleiden door haar grotere broertje en zag vanuit mijn ooghoek dochtertje koppie onder gaan in water waar ze kon staan. Door capriolen van zoon (zat ook een beetje gevaarlijk te doen) duurde het even voor ik reageerde. Ik dacht dat ze wel weer overeind zou komen (we waren al vaker daar gaan zwemmen, was al eerder koppie onder gegaan) maar tot mijn stomme verbazing zie ik haar nog geen seconde later drijven. Dochter was aan het dobberen met haar hoofd naar beneden en volledig ontspannen. Bizar om te zien. Ik heb haar er gelijk uit gevist en een seconde later brulde ze. Niets aan de hand dus. Behalve als ik iets onoplettender was geweest. Er was echt niets te zien, niets te horen, geen enkele reactie, alleen rust. Zo snel gaat dat dus, slechts seconden.
Vorig jaar zag ik een peutertje te water gaan in ons plaatselijke zwembad. Kind viel in het water, spartelde niet, liet zich zinken, weg kind. Een ouder die al in het water lag viste het kind uit het water. Gelukkig zagen toevallig meerdere mensen dit gebeuren. De moeder/vader van de peuter stond op 3 meter afstand en had niets in de gaten want was bezig met ouder kind. Ook dit was bizar om te zien. Geen beweging, geen geluid, niets, kwestie van seconden.
Nadat het kind uit het water was: hele heisa, moeder over de zeik, badmeester boos, omstanders geschokt en kindje maar huilen. Maar dus goddank wel goed afgelopen.
Tis dus echt waar, ze zijn zo weg, in seconden, de kans dat iemand het ziet gebeuren is klein.
Hou ze in de gaten.
Het bovenstaande artikel dat door Margaretha2 geplaatst is verbaasd me deels. Ik dacht dat die vorm van ' verborgen verdrinken' juist typerend was voor kinderen onder de vijf, naar het schijnt kan het dus ook bij volwassenen zo verlopen.
Ik heb het zelf ook 2 keer gezien. De eerste keer bij mijn dochtertje van toen 1. Ik stond erbij en ik keek ernaar. Ik zat aan de waterrand op het strand, liet me afleiden door haar grotere broertje en zag vanuit mijn ooghoek dochtertje koppie onder gaan in water waar ze kon staan. Door capriolen van zoon (zat ook een beetje gevaarlijk te doen) duurde het even voor ik reageerde. Ik dacht dat ze wel weer overeind zou komen (we waren al vaker daar gaan zwemmen, was al eerder koppie onder gegaan) maar tot mijn stomme verbazing zie ik haar nog geen seconde later drijven. Dochter was aan het dobberen met haar hoofd naar beneden en volledig ontspannen. Bizar om te zien. Ik heb haar er gelijk uit gevist en een seconde later brulde ze. Niets aan de hand dus. Behalve als ik iets onoplettender was geweest. Er was echt niets te zien, niets te horen, geen enkele reactie, alleen rust. Zo snel gaat dat dus, slechts seconden.
Vorig jaar zag ik een peutertje te water gaan in ons plaatselijke zwembad. Kind viel in het water, spartelde niet, liet zich zinken, weg kind. Een ouder die al in het water lag viste het kind uit het water. Gelukkig zagen toevallig meerdere mensen dit gebeuren. De moeder/vader van de peuter stond op 3 meter afstand en had niets in de gaten want was bezig met ouder kind. Ook dit was bizar om te zien. Geen beweging, geen geluid, niets, kwestie van seconden.
Nadat het kind uit het water was: hele heisa, moeder over de zeik, badmeester boos, omstanders geschokt en kindje maar huilen. Maar dus goddank wel goed afgelopen.
Tis dus echt waar, ze zijn zo weg, in seconden, de kans dat iemand het ziet gebeuren is klein.
Hou ze in de gaten.
vrijdag 20 augustus 2010 om 10:36
Ben een keer ergens geweest waar een kindje was verdronken. Jochie was drie, opeens verdwenen. Na drie kwartier zoeken kwam er bij de sloot een gympje boven drijven. Kindje dacht ws dat ie over het kroos kon lopen. Was verschrikkelijk en zal dat nooit vergeten. Misschien dat ik daarom de telefoon laat rinkelen als mn kind in bad zit.
vrijdag 20 augustus 2010 om 10:38
quote:fleurtje schreef op 20 augustus 2010 @ 10:36:
Ben een keer ergens geweest waar een kindje was verdronken. Jochie was drie, opeens verdwenen. Na drie kwartier zoeken kwam er bij de sloot een gympje boven drijven. Kindje dacht ws dat ie over het kroos kon lopen. Was verschrikkelijk en zal dat nooit vergeten. Misschien dat ik daarom de telefoon laat rinkelen als mn kind in bad zit.Gatverdamme... wat erg...
Ben een keer ergens geweest waar een kindje was verdronken. Jochie was drie, opeens verdwenen. Na drie kwartier zoeken kwam er bij de sloot een gympje boven drijven. Kindje dacht ws dat ie over het kroos kon lopen. Was verschrikkelijk en zal dat nooit vergeten. Misschien dat ik daarom de telefoon laat rinkelen als mn kind in bad zit.Gatverdamme... wat erg...
vrijdag 20 augustus 2010 om 10:39
Het is echt vreselijk!
Maar een beetje kort door de bocht om te zeggen dat de ouders niet op hebben gelet.
Ik ben vorige week terug gekomen van vakantie en ik ben mijn dochter(3) ca. 20 minuten kwijt geweest bij het zwembad (zonder zwembandjes) en het was een hel.
We gingen een ijsje halen, de ijsbar was in het midden van alle zwembaden. Ik koop een ijsje, geef dat aan dochter die naast me staat, ik kijk weer voor me waar man heen liep, dus ik draai me weer naar dochter om te zeggen "kom die kant op" en weg is ze..... En gewoon echt nergens meer te vinden. We hebben wel 100 keer rondjes gelopen om de baden, in het water gekeken, alle toiletgebouwen nagekeken (we dachten echt dat ze meegenomen was:() Alle badmeesters (die waren er veel gelukkig) ingelicht. Uiteindelijk hebben we haar gevonden bij de speeltuin, ze dacht dat we daar weer naartoe gingen en was er vast heen gegaan.
Maar het was vreselijk. En weet je wat man later zei?
"Ik dacht echt dat mij dit nooit zou overkomen"
Het is gewoon in een seconde gebeurd.
Maar een beetje kort door de bocht om te zeggen dat de ouders niet op hebben gelet.
Ik ben vorige week terug gekomen van vakantie en ik ben mijn dochter(3) ca. 20 minuten kwijt geweest bij het zwembad (zonder zwembandjes) en het was een hel.
We gingen een ijsje halen, de ijsbar was in het midden van alle zwembaden. Ik koop een ijsje, geef dat aan dochter die naast me staat, ik kijk weer voor me waar man heen liep, dus ik draai me weer naar dochter om te zeggen "kom die kant op" en weg is ze..... En gewoon echt nergens meer te vinden. We hebben wel 100 keer rondjes gelopen om de baden, in het water gekeken, alle toiletgebouwen nagekeken (we dachten echt dat ze meegenomen was:() Alle badmeesters (die waren er veel gelukkig) ingelicht. Uiteindelijk hebben we haar gevonden bij de speeltuin, ze dacht dat we daar weer naartoe gingen en was er vast heen gegaan.
Maar het was vreselijk. En weet je wat man later zei?
"Ik dacht echt dat mij dit nooit zou overkomen"
Het is gewoon in een seconde gebeurd.
vrijdag 20 augustus 2010 om 10:41
quote:tilalia2 schreef op 20 augustus 2010 @ 10:38:
[...]
Gatverdamme... wat erg...
Was echt echt echt verschrikkelijk. Sloot was groen van het kroos, en de vader ging in dat kroos porren met een stok, eigenlijk meer in het kader van 'dan hebben we dat iig gecheckt'. Ik ben toen weggelopen, kon het niet aanzien, (toenmalige) vriend bleef erbij staan en zag toen dat schoentje omhoog komen. Gillen, die vader, krijsen. En toen zag die moeder wat er gebeurd was. Iedereen compleet hysterisch.
Het is nu vijftien jaar geleden, maar toen dochter van bijna twee vorige maand van luchtbed gleed waar ik naast zat (zie post stukje terug), raakte ik behoorlijk overstuur toen ik zag hoe dat ging. Dochter niet, die proestte even en lachte. Ik was opeens vijftien jaar terug.
[...]
Gatverdamme... wat erg...
Was echt echt echt verschrikkelijk. Sloot was groen van het kroos, en de vader ging in dat kroos porren met een stok, eigenlijk meer in het kader van 'dan hebben we dat iig gecheckt'. Ik ben toen weggelopen, kon het niet aanzien, (toenmalige) vriend bleef erbij staan en zag toen dat schoentje omhoog komen. Gillen, die vader, krijsen. En toen zag die moeder wat er gebeurd was. Iedereen compleet hysterisch.
Het is nu vijftien jaar geleden, maar toen dochter van bijna twee vorige maand van luchtbed gleed waar ik naast zat (zie post stukje terug), raakte ik behoorlijk overstuur toen ik zag hoe dat ging. Dochter niet, die proestte even en lachte. Ik was opeens vijftien jaar terug.
vrijdag 20 augustus 2010 om 10:42
Ben ik nou de enige die die ouders wél begrijpt?
Je komt in een onbekend hotel, net na een (vermoeidende, ook al is die kort) reis aan, gaat even wat eten. Je kind is zat van het stilzitten en die laat je wat ronddrentelen. Kennelijk kan het vrij makkelijk van de eetzaal naar het zwembad. Maar wisten de ouders dat? Ze waren er net. Misschien moet er een betere afzetting komen tussen restaurant en zwembad, zodat een 3 jarige niet op eigen houtje de boel kan gaan verkennen.
Kinderen zijn in een mum van tijd weg en verder dan jij verwacht. Een moment van onoplettendheid en je zoekt je het apelazerus.
In dit geval liep het helaas erg slecht af, maar hoeveel van jullie hebben al eens als een kip zonder kop door de winkel(-straat) gelopen, op zoek naar je kind?
Je komt in een onbekend hotel, net na een (vermoeidende, ook al is die kort) reis aan, gaat even wat eten. Je kind is zat van het stilzitten en die laat je wat ronddrentelen. Kennelijk kan het vrij makkelijk van de eetzaal naar het zwembad. Maar wisten de ouders dat? Ze waren er net. Misschien moet er een betere afzetting komen tussen restaurant en zwembad, zodat een 3 jarige niet op eigen houtje de boel kan gaan verkennen.
Kinderen zijn in een mum van tijd weg en verder dan jij verwacht. Een moment van onoplettendheid en je zoekt je het apelazerus.
In dit geval liep het helaas erg slecht af, maar hoeveel van jullie hebben al eens als een kip zonder kop door de winkel(-straat) gelopen, op zoek naar je kind?
Later is nu
vrijdag 20 augustus 2010 om 10:43
quote:nessemeisje schreef op 20 augustus 2010 @ 10:41:
Kind in berenkuil
Maar geen tuigje aandoen hoor, dat is ziehiehielig.....
@IlikeFormentara, ik zat ook op het strand aan een tuigje. Ik was namelijk niet bang voor de zee en was razendsnel. Maar de opmerkingen van andere ouders
Ha, een verzopen kind is pas zielig.
Of veel minder ernstig: kind dat constant weggetrokken wordt, teruggehaald moet worden, achtena gezeten... vind ik eigenlijk veel zieliger.
Kind in berenkuil
Maar geen tuigje aandoen hoor, dat is ziehiehielig.....
@IlikeFormentara, ik zat ook op het strand aan een tuigje. Ik was namelijk niet bang voor de zee en was razendsnel. Maar de opmerkingen van andere ouders
Ha, een verzopen kind is pas zielig.
Of veel minder ernstig: kind dat constant weggetrokken wordt, teruggehaald moet worden, achtena gezeten... vind ik eigenlijk veel zieliger.
vrijdag 20 augustus 2010 om 10:44
quote:dreamer schreef op 20 augustus 2010 @ 10:42:
Ben ik nou de enige die die ouders wél begrijpt?
Je komt in een onbekend hotel, net na een (vermoeidende, ook al is die kort) reis aan, gaat even wat eten. Je kind is zat van het stilzitten en die laat je wat ronddrentelen. Kennelijk kan het vrij makkelijk van de eetzaal naar het zwembad. Maar wisten de ouders dat? Ze waren er net. Misschien moet er een betere afzetting komen tussen restaurant en zwembad, zodat een 3 jarige niet op eigen houtje de boel kan gaan verkennen.
Kinderen zijn in een mum van tijd weg en verder dan jij verwacht. Een moment van onoplettendheid en je zoekt je het apelazerus.
In dit geval liep het helaas erg slecht af, maar hoeveel van jullie hebben al eens als een kip zonder kop door de winkel(-straat) gelopen, op zoek naar je kind?Dat scenario had ik ook al geschetst...
Ben ik nou de enige die die ouders wél begrijpt?
Je komt in een onbekend hotel, net na een (vermoeidende, ook al is die kort) reis aan, gaat even wat eten. Je kind is zat van het stilzitten en die laat je wat ronddrentelen. Kennelijk kan het vrij makkelijk van de eetzaal naar het zwembad. Maar wisten de ouders dat? Ze waren er net. Misschien moet er een betere afzetting komen tussen restaurant en zwembad, zodat een 3 jarige niet op eigen houtje de boel kan gaan verkennen.
Kinderen zijn in een mum van tijd weg en verder dan jij verwacht. Een moment van onoplettendheid en je zoekt je het apelazerus.
In dit geval liep het helaas erg slecht af, maar hoeveel van jullie hebben al eens als een kip zonder kop door de winkel(-straat) gelopen, op zoek naar je kind?Dat scenario had ik ook al geschetst...
vrijdag 20 augustus 2010 om 10:46
Fleurtje ongelukken zullen altijd blijven gebeuren, veel verdriet veroorzaken. Ik heb ook gezien dat een kind onder het luchtbed terecht kwam, zich zelf amper kon redden. Had ik dit niet gezien, dan vraag ik me wel af hoe het afgelopen zou zijn.
Maar ik zie ook veel ouders die zich totaal niet bekommeren om hun kinderen. Wat nu de mode is, ze zijn meer en meer bezig met hun mobiel. Er is maar een partij die hiervan de dupe is "het kind".
Maar ik zie ook veel ouders die zich totaal niet bekommeren om hun kinderen. Wat nu de mode is, ze zijn meer en meer bezig met hun mobiel. Er is maar een partij die hiervan de dupe is "het kind".
vrijdag 20 augustus 2010 om 10:47
quote:dreamer schreef op 20 augustus 2010 @ 10:42:
Ben ik nou de enige die die ouders wél begrijpt?
Je komt in een onbekend hotel, net na een (vermoeidende, ook al is die kort) reis aan, gaat even wat eten. Je kind is zat van het stilzitten en die laat je wat ronddrentelen. Kennelijk kan het vrij makkelijk van de eetzaal naar het zwembad. Maar wisten de ouders dat? Ze waren er net. Misschien moet er een betere afzetting komen tussen restaurant en zwembad, zodat een 3 jarige niet op eigen houtje de boel kan gaan verkennen.
Kinderen zijn in een mum van tijd weg en verder dan jij verwacht. Een moment van onoplettendheid en je zoekt je het apelazerus.
In dit geval liep het helaas erg slecht af, maar hoeveel van jullie hebben al eens als een kip zonder kop door de winkel(-straat) gelopen, op zoek naar je kind?Als die ouders er net waren en de omgeving niet kenden hadden ze juist op moeten letten. Dan laat je je kind toch niet zomaar rondrennen?! Het is nog altijd jouw verantwoordelijkheid als ouder. Maar nee, ga er maar vooral van uit dat een ander er wel op let. En nu zit je met het verdriet. En dan is het lekker makkelijk om je verantwoordelijkheid af te schuiven op het hotel en het personeel maar feit blijft dat die ouders ontzettend in gebreke zijn gebleven. Juist met die kleintjes moet je goed opletten en dat niet aan een toevallige vreemde overlaten.
Ben ik nou de enige die die ouders wél begrijpt?
Je komt in een onbekend hotel, net na een (vermoeidende, ook al is die kort) reis aan, gaat even wat eten. Je kind is zat van het stilzitten en die laat je wat ronddrentelen. Kennelijk kan het vrij makkelijk van de eetzaal naar het zwembad. Maar wisten de ouders dat? Ze waren er net. Misschien moet er een betere afzetting komen tussen restaurant en zwembad, zodat een 3 jarige niet op eigen houtje de boel kan gaan verkennen.
Kinderen zijn in een mum van tijd weg en verder dan jij verwacht. Een moment van onoplettendheid en je zoekt je het apelazerus.
In dit geval liep het helaas erg slecht af, maar hoeveel van jullie hebben al eens als een kip zonder kop door de winkel(-straat) gelopen, op zoek naar je kind?Als die ouders er net waren en de omgeving niet kenden hadden ze juist op moeten letten. Dan laat je je kind toch niet zomaar rondrennen?! Het is nog altijd jouw verantwoordelijkheid als ouder. Maar nee, ga er maar vooral van uit dat een ander er wel op let. En nu zit je met het verdriet. En dan is het lekker makkelijk om je verantwoordelijkheid af te schuiven op het hotel en het personeel maar feit blijft dat die ouders ontzettend in gebreke zijn gebleven. Juist met die kleintjes moet je goed opletten en dat niet aan een toevallige vreemde overlaten.
vrijdag 20 augustus 2010 om 10:51
Ik las het later, Tila, had alleen de eerste 2 pagina's gelezen.
Ik zeg niet dat de ouders niet verantwoordelijk zijn Nessemeisje.. geloof me, die voelen zich nu achteraf nog dúbbel verantwoordelijk. Ik zeg wel dat zoiets zo gebeurd is.
zoals Tila dus ook al schetste. Een kind van 4 laat je al meer alleen. Toen speelden ze bij mij al alleen buiten,, dus ja, in zo'n hotel laat je ze ook alleen naar het speelhoekje gaan ofzo. Als, vermoeide, ouder verwacht je ook niet altijd dat je kind nog zo vol ondernemingslust is en rustig het restaurant uitbanjerd.
Ik was met vakantie op een kleine camping met als enig vertier een niet al te groot zwembad. Hier moest, wegens veiligheidsregels, een hek omheen. De eigenaresse van de camping vond dit zelf ook wel zo rustig. Nu kunnen kinderen er niet meer 'zomaar' inlopen.
Ik zeg niet dat de ouders niet verantwoordelijk zijn Nessemeisje.. geloof me, die voelen zich nu achteraf nog dúbbel verantwoordelijk. Ik zeg wel dat zoiets zo gebeurd is.
zoals Tila dus ook al schetste. Een kind van 4 laat je al meer alleen. Toen speelden ze bij mij al alleen buiten,, dus ja, in zo'n hotel laat je ze ook alleen naar het speelhoekje gaan ofzo. Als, vermoeide, ouder verwacht je ook niet altijd dat je kind nog zo vol ondernemingslust is en rustig het restaurant uitbanjerd.
Ik was met vakantie op een kleine camping met als enig vertier een niet al te groot zwembad. Hier moest, wegens veiligheidsregels, een hek omheen. De eigenaresse van de camping vond dit zelf ook wel zo rustig. Nu kunnen kinderen er niet meer 'zomaar' inlopen.
Later is nu
vrijdag 20 augustus 2010 om 10:59
quote:dreamer schreef op 20 augustus 2010 @ 10:42:
Ben ik nou de enige die die ouders wél begrijpt?
Je komt in een onbekend hotel, net na een (vermoeidende, ook al is die kort) reis aan, gaat even wat eten. Je kind is zat van het stilzitten en die laat je wat ronddrentelen. Kennelijk kan het vrij makkelijk van de eetzaal naar het zwembad. Maar wisten de ouders dat? Ze waren er net. Misschien moet er een betere afzetting komen tussen restaurant en zwembad, zodat een 3 jarige niet op eigen houtje de boel kan gaan verkennen.
Kinderen zijn in een mum van tijd weg en verder dan jij verwacht. Een moment van onoplettendheid en je zoekt je het apelazerus.
In dit geval liep het helaas erg slecht af, maar hoeveel van jullie hebben al eens als een kip zonder kop door de winkel(-straat) gelopen, op zoek naar je kind?
Ik ben mijn dochter wel eens kwijt geweest in een supermarkt, en in een kinderboerderij. Beide keren was dochter alvast de hoek om gegaan en ik nog niet. Dus ja ik snap aan de ene kant wel dat je je kind zomaar kwijt bent. Aan de andere kant denk ik je weet wat je boekt. Je weet dat er een zwembad is, en je weet dat je dochter nog niet kan zwemmen. Je weet misschien ook wel dat er geen toezicht is (meestal word er in de folders of op de website wel aangegeven of er toezicht is of niet in het zwembad) dan bedenk je je toch twee keer voordat je je dochter toestaat om alleen rond te gaan lopen? Ik hoor mezelf ook vaak zeggen: blijf in de buurt, mamma moet je kunnen zien. Maar ik denk dan meteen zo`n kind heeft helemaal niet in de gaten of mamma hem/haar al dan niet kan zien die denkt gewoon goh wat zou daar zijn? Oh een glijbaan wat leuk, daar ga ik even vanaf.
Ja ik begrijp de ouders wel, en ik snap hoe je je kind zomaar in een seconde kwijt kan zijn. Maar toch blijf je als ouder verantwoordelijk voor je kind vind ik.
Neemt niet weg dat dit ik het vreselijk vind voor de ouders en dat ik echt echt echt hoop zoiets nooit mee te hoeven maken ook niet met een kind dat ik geen eens ken.
Ben ik nou de enige die die ouders wél begrijpt?
Je komt in een onbekend hotel, net na een (vermoeidende, ook al is die kort) reis aan, gaat even wat eten. Je kind is zat van het stilzitten en die laat je wat ronddrentelen. Kennelijk kan het vrij makkelijk van de eetzaal naar het zwembad. Maar wisten de ouders dat? Ze waren er net. Misschien moet er een betere afzetting komen tussen restaurant en zwembad, zodat een 3 jarige niet op eigen houtje de boel kan gaan verkennen.
Kinderen zijn in een mum van tijd weg en verder dan jij verwacht. Een moment van onoplettendheid en je zoekt je het apelazerus.
In dit geval liep het helaas erg slecht af, maar hoeveel van jullie hebben al eens als een kip zonder kop door de winkel(-straat) gelopen, op zoek naar je kind?
Ik ben mijn dochter wel eens kwijt geweest in een supermarkt, en in een kinderboerderij. Beide keren was dochter alvast de hoek om gegaan en ik nog niet. Dus ja ik snap aan de ene kant wel dat je je kind zomaar kwijt bent. Aan de andere kant denk ik je weet wat je boekt. Je weet dat er een zwembad is, en je weet dat je dochter nog niet kan zwemmen. Je weet misschien ook wel dat er geen toezicht is (meestal word er in de folders of op de website wel aangegeven of er toezicht is of niet in het zwembad) dan bedenk je je toch twee keer voordat je je dochter toestaat om alleen rond te gaan lopen? Ik hoor mezelf ook vaak zeggen: blijf in de buurt, mamma moet je kunnen zien. Maar ik denk dan meteen zo`n kind heeft helemaal niet in de gaten of mamma hem/haar al dan niet kan zien die denkt gewoon goh wat zou daar zijn? Oh een glijbaan wat leuk, daar ga ik even vanaf.
Ja ik begrijp de ouders wel, en ik snap hoe je je kind zomaar in een seconde kwijt kan zijn. Maar toch blijf je als ouder verantwoordelijk voor je kind vind ik.
Neemt niet weg dat dit ik het vreselijk vind voor de ouders en dat ik echt echt echt hoop zoiets nooit mee te hoeven maken ook niet met een kind dat ik geen eens ken.
Erger u niet, verwonder u slechts!
vrijdag 20 augustus 2010 om 11:01
Daarom wil ik geen derde kind, trouwens. Twee ouders, twee kinderen, zodat het op sommige momenten een op een is. Zoals op vakantie bij het zwembad met peuter die steeds wegliep. Toen ze nog niet liep, kon de een makkelijk even iets alleen gaan doen, of wat dan ook. Ging dit jaar niet, die twee met alleen mij of hun vader was gewoon geen optie, te link. Heb gewoon niet genoeg ogen voor een derde.
