Actueel
alle pijlers
oudjes in de kou
zaterdag 14 juli 2012 om 10:10
Ik lees het net in de krant.
In een bepaalde gemeente hier in de buurt wordt bezuinigd op de wet Maatschappelijke ondersteuning. Dit houdt in dat mensen die
huishoudelijke hulp krijgen geen boodschappen of was en strijkwerk meer mogen laten doen.
Het is toch echt van de gekke. Ze moeten dan gebruik maken van familie of ze mogen voor 4 euro de was laten wassen en strijken en gebruik maken van de boodschappenservice. Die ook niet voor niets is natuurlijk. Ik vind het te idioot voor woorden.
Boodschappen kan ik me dan nog iets bij voorstellen, maar sinds wanneer is de was geen huishoudelijke taak meer?
En hoever gaan we de hulp nog verder uitkleden?
In een bepaalde gemeente hier in de buurt wordt bezuinigd op de wet Maatschappelijke ondersteuning. Dit houdt in dat mensen die
huishoudelijke hulp krijgen geen boodschappen of was en strijkwerk meer mogen laten doen.
Het is toch echt van de gekke. Ze moeten dan gebruik maken van familie of ze mogen voor 4 euro de was laten wassen en strijken en gebruik maken van de boodschappenservice. Die ook niet voor niets is natuurlijk. Ik vind het te idioot voor woorden.
Boodschappen kan ik me dan nog iets bij voorstellen, maar sinds wanneer is de was geen huishoudelijke taak meer?
En hoever gaan we de hulp nog verder uitkleden?
odi et amo
zaterdag 14 juli 2012 om 14:18
quote:lamaatje schreef op 14 juli 2012 @ 12:02:
[...]
En echt ik vind het absurd. Dan neemt uw kleinkind die aan de andere kant van het land woont, maar een vrije dag om met u naar het ziekenhuis te gaan. Te belachelijk voor woorden, met zoveel mensen in de ww en de bijstand.Wat bedoel je dan precies met deze uitspraak? Waarom haal je de ww en de bijstand erbij?
[...]
En echt ik vind het absurd. Dan neemt uw kleinkind die aan de andere kant van het land woont, maar een vrije dag om met u naar het ziekenhuis te gaan. Te belachelijk voor woorden, met zoveel mensen in de ww en de bijstand.Wat bedoel je dan precies met deze uitspraak? Waarom haal je de ww en de bijstand erbij?
zaterdag 14 juli 2012 om 14:19
quote:Donkeyshot schreef op 14 juli 2012 @ 14:15:
[...]
Klopt. Een professional in de zorg rekende me eens voor dat ongeveer de helft van alle medische kosten die iemand in zijn hele leven maakt, worden uitgegeven in de laatste 2 jaar van zijn leven.
.
Pfoe, dat wist ik niet. Uiteraard wordt dit vertekend door gemiddelden, maar het geeft best een indicatie. Mij zouden ze mogen laten gaan, als ik zo oud en ziek was. Kan me niet voorstellen dat je nog een fijn leven hebt met ziekenhuis in en uit.
Alleen al als je mensen de vrije keus zou geven op wel/geen behandeling ipv verplicht behandelen, dan is er dus veel te besparen.
[...]
Klopt. Een professional in de zorg rekende me eens voor dat ongeveer de helft van alle medische kosten die iemand in zijn hele leven maakt, worden uitgegeven in de laatste 2 jaar van zijn leven.
.
Pfoe, dat wist ik niet. Uiteraard wordt dit vertekend door gemiddelden, maar het geeft best een indicatie. Mij zouden ze mogen laten gaan, als ik zo oud en ziek was. Kan me niet voorstellen dat je nog een fijn leven hebt met ziekenhuis in en uit.
Alleen al als je mensen de vrije keus zou geven op wel/geen behandeling ipv verplicht behandelen, dan is er dus veel te besparen.
zaterdag 14 juli 2012 om 14:39
quote:aubade schreef op 14 juli 2012 @ 14:19:
[...]
Pfoe, dat wist ik niet. Uiteraard wordt dit vertekend door gemiddelden, maar het geeft best een indicatie. Mij zouden ze mogen laten gaan, als ik zo oud en ziek was. Kan me niet voorstellen dat je nog een fijn leven hebt met ziekenhuis in en uit.
Alleen al als je mensen de vrije keus zou geven op wel/geen behandeling ipv verplicht behandelen, dan is er dus veel te besparen.
Voor zover ik weet, wordt er niet verplicht behandeld.
Wel is het vaak zo, dat artsen er voor opgeleid zijn om mensen zo lang mogelijk in leven te houden. Het is dus heel natuurlijk voor een arts om iets "te doen" en het is dan ook moeilijker om "niets" te doen.
Patienten krijgen dan vaak ook meer informatie over "iets doen" als over "niets doen"
[...]
Pfoe, dat wist ik niet. Uiteraard wordt dit vertekend door gemiddelden, maar het geeft best een indicatie. Mij zouden ze mogen laten gaan, als ik zo oud en ziek was. Kan me niet voorstellen dat je nog een fijn leven hebt met ziekenhuis in en uit.
Alleen al als je mensen de vrije keus zou geven op wel/geen behandeling ipv verplicht behandelen, dan is er dus veel te besparen.
Voor zover ik weet, wordt er niet verplicht behandeld.
Wel is het vaak zo, dat artsen er voor opgeleid zijn om mensen zo lang mogelijk in leven te houden. Het is dus heel natuurlijk voor een arts om iets "te doen" en het is dan ook moeilijker om "niets" te doen.
Patienten krijgen dan vaak ook meer informatie over "iets doen" als over "niets doen"
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
zaterdag 14 juli 2012 om 14:41
quote:aubade schreef op 14 juli 2012 @ 14:15:
[...]
Nou, zelf vind ik het wel een goed plan dat mensen die werkeloos zijn en een uitkering ontvangen bijvoorbeeld 1 dag per week besteden aan dit soort maatschappelijk nuttige zaken. En dan kan bij voorkeur bij oudjes/zieken waarvan de eigen omgeving (door welke reden dan ook) geen mogelijkheid heeft om deze taken op zich te nemen. Win-win, imo!Oh, mooie reden om de onderbetaalde thuiszorg helemaal op te doeken. ( sceptisch bedoeld)
[...]
Nou, zelf vind ik het wel een goed plan dat mensen die werkeloos zijn en een uitkering ontvangen bijvoorbeeld 1 dag per week besteden aan dit soort maatschappelijk nuttige zaken. En dan kan bij voorkeur bij oudjes/zieken waarvan de eigen omgeving (door welke reden dan ook) geen mogelijkheid heeft om deze taken op zich te nemen. Win-win, imo!Oh, mooie reden om de onderbetaalde thuiszorg helemaal op te doeken. ( sceptisch bedoeld)
zaterdag 14 juli 2012 om 14:54
quote:nellaaa schreef op 14 juli 2012 @ 14:18:
[...]
Wat bedoel je dan precies met deze uitspraak? Waarom haal je de ww en de bijstand erbij?
Ik wil daar mee zeggen dat mensen die het al druk genoeg hebben
dan maar vrij moeten nemen (volgens de autoriteiten, zeg maar)
terwijl er genoeg mensen zijn die niks lopen te doen.
Zorg strekt zich toch verder uit dan alleen de familie.
Je hebt bijvoorbeeld ook de buurtzorg
[...]
Wat bedoel je dan precies met deze uitspraak? Waarom haal je de ww en de bijstand erbij?
Ik wil daar mee zeggen dat mensen die het al druk genoeg hebben
dan maar vrij moeten nemen (volgens de autoriteiten, zeg maar)
terwijl er genoeg mensen zijn die niks lopen te doen.
Zorg strekt zich toch verder uit dan alleen de familie.
Je hebt bijvoorbeeld ook de buurtzorg
odi et amo
zaterdag 14 juli 2012 om 15:15
quote:lamaatje schreef op 14 juli 2012 @ 12:43:
[...]
Ellemichelle, ik zal je eens wat vertellen.
Mijn schoonmoeder is tegen haar wil in het bejaardetehuis ingeschopt. Ze zit daar niet slecht, want er wordt op haar gelet en ze krijgt zorg en pillen als ze ziek is, maar 1 van haar dochters woont op 10 minuten afstand en komt om de 3 maanden ofzo.
Haar zoon ook op 10 minuten, gooit met moederdag een bloemstukje naar binnen en komt op nieuwjaarsdag even een prettig jaar wensen en dan is hij er wel klaar mee.
Een ander dochter op 1 uur afstand komt 1 keer per jaar.
En dan gaat het eigenlijk alleen nog maar om op visitie komen, want alle andere taken hebben ze uitbesteed.
Met zulke familie zijn er geen afspraken te maken over zorg.
Maar op de begrafenis staan ze vooraan te huilen om gelijk daarna over de erfenis te gaan beginnen....
Ja dan vind ik het niet raar als sommige kinderen onterft worden....
[...]
Ellemichelle, ik zal je eens wat vertellen.
Mijn schoonmoeder is tegen haar wil in het bejaardetehuis ingeschopt. Ze zit daar niet slecht, want er wordt op haar gelet en ze krijgt zorg en pillen als ze ziek is, maar 1 van haar dochters woont op 10 minuten afstand en komt om de 3 maanden ofzo.
Haar zoon ook op 10 minuten, gooit met moederdag een bloemstukje naar binnen en komt op nieuwjaarsdag even een prettig jaar wensen en dan is hij er wel klaar mee.
Een ander dochter op 1 uur afstand komt 1 keer per jaar.
En dan gaat het eigenlijk alleen nog maar om op visitie komen, want alle andere taken hebben ze uitbesteed.
Met zulke familie zijn er geen afspraken te maken over zorg.
Maar op de begrafenis staan ze vooraan te huilen om gelijk daarna over de erfenis te gaan beginnen....
Ja dan vind ik het niet raar als sommige kinderen onterft worden....
zaterdag 14 juli 2012 om 15:36
quote:nellaaa schreef op 14 juli 2012 @ 15:09:
Het is maar net waar je je prioriteiten hebt liggen Lamaatje, vind ik. Ik vraag me echt serieus af waarom je het wel normaal vindt dat anderen voor jouw ouders zorgen, maar het niet normaal vindt om dat zelf te doen.
Dat schrijf ik helemaal nergens. Je moet geen zaken gaan verzinnen.
Maar waar ik over val is dat de hulp dus niet de wasmachine aan mag zetten of de was mag ophangen. Dat moet de familie dan maar doen en anders dan maar betaalde service.
Wat is er tegen om als hulp even de wasmaiche te laten draaien terwijl je aan het stofzuigen bent.
Nu moet de was de duur uit. Iemand moet het op komen halen en weer terug brengen. Ik snap werkelijk niet waar dit over gaat.
Het is maar net waar je je prioriteiten hebt liggen Lamaatje, vind ik. Ik vraag me echt serieus af waarom je het wel normaal vindt dat anderen voor jouw ouders zorgen, maar het niet normaal vindt om dat zelf te doen.
Dat schrijf ik helemaal nergens. Je moet geen zaken gaan verzinnen.
Maar waar ik over val is dat de hulp dus niet de wasmachine aan mag zetten of de was mag ophangen. Dat moet de familie dan maar doen en anders dan maar betaalde service.
Wat is er tegen om als hulp even de wasmaiche te laten draaien terwijl je aan het stofzuigen bent.
Nu moet de was de duur uit. Iemand moet het op komen halen en weer terug brengen. Ik snap werkelijk niet waar dit over gaat.
odi et amo
zaterdag 14 juli 2012 om 15:53
Tja, ergens snap ik lamaatje wel.
In de vorige eeuw is er de verandering gekomen met betrekking tot het voor je ouders zorgen door ze in je huis op te nemen, en het idee dat ouderen "zelfstandig" bleven, of dat ze naar een bejaardenhuis toe zouden gaan.
Het achterliggende idee was dat de welvaart zo was toegenomen dat iedere oudere die niet voor zichzelf kon zorgen niet afhankelijk was van de goodwill van de kinderen, maar in een bejaardenhuis kon komen. Dat was ook mogelijk doordat de AOW ingevoerd werd, waardoor bejaarden hun eigen inkomen hadden als ze niet konden werken.
Als gevolg daarvan, werden er ook alleen nog maar 1gezins woningen gebouwd, die niet ingericht waren op 3 generaties in 1 huis. Vanaf de 50tiger jaren in de vorige eeuw was het dus praktisch ook niet mogelijk dat ouderen bij je in huis kwamen, daar was domweg het huis niet opgebouwd en ingericht.
Mijn grootouders gaven ook heel duidelijk aan, dat het maar goed was dat ze ooit naar een bejaardenwoning zouden gaan, en dat ze niet afhankelijk waren van de zorg van de (schoon)kinderen.
(nu hebben we het over de 70tiger jaren van de vorige eeuw)
Nu zijn we bijna een generatie verder, en is het heel normaal dat ouderen en bejaarden in een bejaardenwoning zit, of in een verpleeghuis, en kunnen velen zich niet voorstellen om de zorg voor de oudere in huis te verlenen. Vaak kan het praktisch niet, maar ook het idee is "vreemd" en er zijn niet veel mensen die uit ervaring kunnen spreken of die in hun omgeving ziet hoe het gaat als je opa en/of oma in huis hebt.
Onze maatschappij is daar ook niet meer op ingericht, en de ouderen zijn stukje bij beetje steeds meer naar de zijkant van het maatschappelijk leven verdwenen.
Simpel voorbeeld, bij ons op het dorp zie je al geen 70 plussers meer wonen, omdat er geen winkels meer zijn, en de busverbinding loopt ook niet meer door het dorp. De bejaarden "verdwijnen" dus richting de grotere dorpen en steden, omdat ze daar "makkelijker" zelfstandig kunnen blijven wonen als hier op het dorp, waarvan de vrouwen overdag weg zijn om te werken, en de kinderen op de BSO zitten...
Ik kan me dus levendig voorstellen dat een 20 jarige het heel normaal vind dat "anderen" voor die ouderen zorgen, en dat jij daar als familielid niet meer rechtstreeks bij betrokken bent, maar meer op afstand.
In de afgelopen 20 jaar heeft er in mijn ogen een belangrijke maatschappelijke ontwikkeling plaatsgevonden, namelijk dat vrouwen zijn gaan werken, en dat het nu "vreemder" is als je thuisblijft, dan dat het is dat je 40 uur in de week werkt.
Ook de levenstandaard is dusdanig veranderd, dat je wel 2 inkomens MOET hebben om "normaal' te kunnen leven. (en dan laat ik maar even in het midden wat "normaal" is, dat is een andere discussie)
Ik kan me dan ook levendig voorstellen, dat als je samen 1 1/2 baan hebt, je eigen huishouden, en je gezin, dat er dan minder tijd is om hand en spandiensten te verlenen aan hulpbehoevende ouderen. Helemaal als je kinderen nog klein zijn, en je nog druk bezig bent om e.e.a op te bouwen.
Het vervelende alleen is wel, dat door de vergrijzing de druk op de gezondheidszorg enorm toeneemt, en dat het niet meer haalbaar is om "ALLES" betaald te laten regelen (huishouding, was, verzorging en vermaak van de oudere)
En wat ook iets is om niet te vergeten: Wet en regelgeving loopt altijd achter de feiten aan. Eerst moeten er namelijk knelpunten geregistreerd worden, die daarna problemen worden, en pas daarna wordt er gekeken wat er via wet en regelgeving gedaan kan worden.
Het kan namelijk best zo zijn, dat over 15 jaar er wel regelgeving is t.a.v ouderenzorg door familie, waardoor het wel mogelijk is om de zorgtaak voor je kinderen en je gezin, en je werk en de zorg voor ouders te combineren. Tot die tijd is het gewoon afzien (en moeten er nog heel wat ouderen "verkommeren" voordat de politiek daadwerkelijk ingrijpt) en roeien met de riemen die je hebt, en datgene doen wat er in je mogelijkheden ligt.
In de vorige eeuw is er de verandering gekomen met betrekking tot het voor je ouders zorgen door ze in je huis op te nemen, en het idee dat ouderen "zelfstandig" bleven, of dat ze naar een bejaardenhuis toe zouden gaan.
Het achterliggende idee was dat de welvaart zo was toegenomen dat iedere oudere die niet voor zichzelf kon zorgen niet afhankelijk was van de goodwill van de kinderen, maar in een bejaardenhuis kon komen. Dat was ook mogelijk doordat de AOW ingevoerd werd, waardoor bejaarden hun eigen inkomen hadden als ze niet konden werken.
Als gevolg daarvan, werden er ook alleen nog maar 1gezins woningen gebouwd, die niet ingericht waren op 3 generaties in 1 huis. Vanaf de 50tiger jaren in de vorige eeuw was het dus praktisch ook niet mogelijk dat ouderen bij je in huis kwamen, daar was domweg het huis niet opgebouwd en ingericht.
Mijn grootouders gaven ook heel duidelijk aan, dat het maar goed was dat ze ooit naar een bejaardenwoning zouden gaan, en dat ze niet afhankelijk waren van de zorg van de (schoon)kinderen.
(nu hebben we het over de 70tiger jaren van de vorige eeuw)
Nu zijn we bijna een generatie verder, en is het heel normaal dat ouderen en bejaarden in een bejaardenwoning zit, of in een verpleeghuis, en kunnen velen zich niet voorstellen om de zorg voor de oudere in huis te verlenen. Vaak kan het praktisch niet, maar ook het idee is "vreemd" en er zijn niet veel mensen die uit ervaring kunnen spreken of die in hun omgeving ziet hoe het gaat als je opa en/of oma in huis hebt.
Onze maatschappij is daar ook niet meer op ingericht, en de ouderen zijn stukje bij beetje steeds meer naar de zijkant van het maatschappelijk leven verdwenen.
Simpel voorbeeld, bij ons op het dorp zie je al geen 70 plussers meer wonen, omdat er geen winkels meer zijn, en de busverbinding loopt ook niet meer door het dorp. De bejaarden "verdwijnen" dus richting de grotere dorpen en steden, omdat ze daar "makkelijker" zelfstandig kunnen blijven wonen als hier op het dorp, waarvan de vrouwen overdag weg zijn om te werken, en de kinderen op de BSO zitten...
Ik kan me dus levendig voorstellen dat een 20 jarige het heel normaal vind dat "anderen" voor die ouderen zorgen, en dat jij daar als familielid niet meer rechtstreeks bij betrokken bent, maar meer op afstand.
In de afgelopen 20 jaar heeft er in mijn ogen een belangrijke maatschappelijke ontwikkeling plaatsgevonden, namelijk dat vrouwen zijn gaan werken, en dat het nu "vreemder" is als je thuisblijft, dan dat het is dat je 40 uur in de week werkt.
Ook de levenstandaard is dusdanig veranderd, dat je wel 2 inkomens MOET hebben om "normaal' te kunnen leven. (en dan laat ik maar even in het midden wat "normaal" is, dat is een andere discussie)
Ik kan me dan ook levendig voorstellen, dat als je samen 1 1/2 baan hebt, je eigen huishouden, en je gezin, dat er dan minder tijd is om hand en spandiensten te verlenen aan hulpbehoevende ouderen. Helemaal als je kinderen nog klein zijn, en je nog druk bezig bent om e.e.a op te bouwen.
Het vervelende alleen is wel, dat door de vergrijzing de druk op de gezondheidszorg enorm toeneemt, en dat het niet meer haalbaar is om "ALLES" betaald te laten regelen (huishouding, was, verzorging en vermaak van de oudere)
En wat ook iets is om niet te vergeten: Wet en regelgeving loopt altijd achter de feiten aan. Eerst moeten er namelijk knelpunten geregistreerd worden, die daarna problemen worden, en pas daarna wordt er gekeken wat er via wet en regelgeving gedaan kan worden.
Het kan namelijk best zo zijn, dat over 15 jaar er wel regelgeving is t.a.v ouderenzorg door familie, waardoor het wel mogelijk is om de zorgtaak voor je kinderen en je gezin, en je werk en de zorg voor ouders te combineren. Tot die tijd is het gewoon afzien (en moeten er nog heel wat ouderen "verkommeren" voordat de politiek daadwerkelijk ingrijpt) en roeien met de riemen die je hebt, en datgene doen wat er in je mogelijkheden ligt.
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
zaterdag 14 juli 2012 om 16:04
@ jojanneke
Zoals jij het schrijft lijkt het als of wij helemaal niets doen en het maar 'normaal' vinden dat anderen de zorg overnemen.
Maar zo ligt het toch niet helemaal. Wij doen wat we kunnen, maar ik spreek niet alleen over mijn eigen situatie.
En wij hebben geen kinderen, omdat die de deur al uit zijn.
Ik bedoelde te zeggen, dat als je thuis nog kinderen hebt dat er dan
helemaal geen tijd overschiet.
Zoals jij het schrijft lijkt het als of wij helemaal niets doen en het maar 'normaal' vinden dat anderen de zorg overnemen.
Maar zo ligt het toch niet helemaal. Wij doen wat we kunnen, maar ik spreek niet alleen over mijn eigen situatie.
En wij hebben geen kinderen, omdat die de deur al uit zijn.
Ik bedoelde te zeggen, dat als je thuis nog kinderen hebt dat er dan
helemaal geen tijd overschiet.
odi et amo
zaterdag 14 juli 2012 om 16:12
quote:lamaatje schreef op 14 juli 2012 @ 16:04:
@ jojanneke
Zoals jij het schrijft lijkt het als of wij helemaal niets doen en het maar 'normaal' vinden dat anderen de zorg overnemen.
Maar zo ligt het toch niet helemaal. Wij doen wat we kunnen, maar ik spreek niet alleen over mijn eigen situatie.
Even voor alle duidelijkheid: Datgene wat jij er in leest namelijk: dat het lijkt alsof jullie helemaal niets meer doen, en dat jullie het normaal vinden dat anderen de zorg overnemen, is niet persoonlijk naar jou toe gericht.
Die indruk wil ik ook niet wekken, want daarvoor weet ik niet genoeg van jou en jouw situatie.
Het enige wat ik aan het willen geven, is dat ik het wel kan snappen dat het "normaal" is om hulp in te schakelen buiten de directe familie. Die normaliteit is namelijk ook jaren gepromoot!
Zo normaal als het vlak voor en na de oorlog was om opa en oma in huis te nemen, zo normaal is het NU om dat niet te doen.
@ jojanneke
Zoals jij het schrijft lijkt het als of wij helemaal niets doen en het maar 'normaal' vinden dat anderen de zorg overnemen.
Maar zo ligt het toch niet helemaal. Wij doen wat we kunnen, maar ik spreek niet alleen over mijn eigen situatie.
Even voor alle duidelijkheid: Datgene wat jij er in leest namelijk: dat het lijkt alsof jullie helemaal niets meer doen, en dat jullie het normaal vinden dat anderen de zorg overnemen, is niet persoonlijk naar jou toe gericht.
Die indruk wil ik ook niet wekken, want daarvoor weet ik niet genoeg van jou en jouw situatie.
Het enige wat ik aan het willen geven, is dat ik het wel kan snappen dat het "normaal" is om hulp in te schakelen buiten de directe familie. Die normaliteit is namelijk ook jaren gepromoot!
Zo normaal als het vlak voor en na de oorlog was om opa en oma in huis te nemen, zo normaal is het NU om dat niet te doen.
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
zaterdag 14 juli 2012 om 16:16
zaterdag 14 juli 2012 om 16:18
quote:lamaatje schreef op 14 juli 2012 @ 15:36:
[...]
Dat schrijf ik helemaal nergens. Je moet geen zaken gaan verzinnen.
Maar waar ik over val is dat de hulp dus niet de wasmachine aan mag zetten of de was mag ophangen. Dat moet de familie dan maar doen en anders dan maar betaalde service.
Wat is er tegen om als hulp even de wasmaiche te laten draaien terwijl je aan het stofzuigen bent.
Nu moet de was de duur uit. Iemand moet het op komen halen en weer terug brengen. Ik snap werkelijk niet waar dit over gaat.Maar iemand die niet eens meer in staat is om zijn eigen wasmachine en droger aan te zetten, is toch niet meer capabel om nog zelfstandig te wonen? Dat zijn wel de meest simpele aparaten in huis. Dat je niet meer wil strijken, okee, ik leef zelf ook vooral rechtstreeks uit de droger.
[...]
Dat schrijf ik helemaal nergens. Je moet geen zaken gaan verzinnen.
Maar waar ik over val is dat de hulp dus niet de wasmachine aan mag zetten of de was mag ophangen. Dat moet de familie dan maar doen en anders dan maar betaalde service.
Wat is er tegen om als hulp even de wasmaiche te laten draaien terwijl je aan het stofzuigen bent.
Nu moet de was de duur uit. Iemand moet het op komen halen en weer terug brengen. Ik snap werkelijk niet waar dit over gaat.Maar iemand die niet eens meer in staat is om zijn eigen wasmachine en droger aan te zetten, is toch niet meer capabel om nog zelfstandig te wonen? Dat zijn wel de meest simpele aparaten in huis. Dat je niet meer wil strijken, okee, ik leef zelf ook vooral rechtstreeks uit de droger.
zaterdag 14 juli 2012 om 16:22
Ben het eens met de post hierboven van Elninjoo in die zin dat ik vind dat er rare keuzes gemaakt worden met betrekking tot de zorg. Niet over hoe het geld in zijn geheel wordt uitgegeven, want ik zie wel degelijk wat in Europa en ontwikkelingshulp.
Enfin, we weten al langer dat oudedagsvoorzieningen en zorg steeds verder worden uitgehold, dus lijkt me heel verstandig om - als je dat nog niet doet - nu vast te gaan sparen voor later, zodat je die vier euro voor strijken en het bezorgen van boodschappen kunt missen.
Heb niet alle reacties gelezen, maar wil nog wel even zeggen Lama, dat mijn haren recht overeind gaan staan van de titel van dit topic. Oudjes? Je hebt het hier over ouderen, of oude mensen. 'Oudjes' vind ik denigrerend, echt een rotwoord.
Enfin, we weten al langer dat oudedagsvoorzieningen en zorg steeds verder worden uitgehold, dus lijkt me heel verstandig om - als je dat nog niet doet - nu vast te gaan sparen voor later, zodat je die vier euro voor strijken en het bezorgen van boodschappen kunt missen.
Heb niet alle reacties gelezen, maar wil nog wel even zeggen Lama, dat mijn haren recht overeind gaan staan van de titel van dit topic. Oudjes? Je hebt het hier over ouderen, of oude mensen. 'Oudjes' vind ik denigrerend, echt een rotwoord.
zaterdag 14 juli 2012 om 16:23
quote:elninjoo schreef op 14 juli 2012 @ 16:18:
[...]
Maar iemand die niet eens meer in staat is om zijn eigen wasmachine en droger aan te zetten, is toch niet meer capabel om nog zelfstandig te wonen? Dat zijn wel de meest simpele aparaten in huis. Dat je niet meer wil strijken, okee, ik leef zelf ook vooral rechtstreeks uit de droger.Dat hangt maar net van de situatie af. Hier een opa met een wasmachine op de bovenverdieping en geen mogelijkheid tot verplaatsen. Helaas is hij op dit moment niet in staat om trap te lopen, dus kan hij de was niet doen. Dat doet echter niks aan het feit af dat hij nog wel prima in staat is om zelfstandig te wonen.
[...]
Maar iemand die niet eens meer in staat is om zijn eigen wasmachine en droger aan te zetten, is toch niet meer capabel om nog zelfstandig te wonen? Dat zijn wel de meest simpele aparaten in huis. Dat je niet meer wil strijken, okee, ik leef zelf ook vooral rechtstreeks uit de droger.Dat hangt maar net van de situatie af. Hier een opa met een wasmachine op de bovenverdieping en geen mogelijkheid tot verplaatsen. Helaas is hij op dit moment niet in staat om trap te lopen, dus kan hij de was niet doen. Dat doet echter niks aan het feit af dat hij nog wel prima in staat is om zelfstandig te wonen.
zaterdag 14 juli 2012 om 16:24
@Jojanneke
Iets te persoonlijk opgevat dan.
Ik heb zelf gezien dat mijn oma thuis werd geholpen met zorg van haar buren en kinderen, want ze vertikte het om haar huisje uit te gaan. Er liepen ook genoeg mensen in en uit, inderdaad omdat er nog weinig vrouwen zoveel werkten en ook meer tijd
hadden om voor hun vader of moeder te zorgen.
Tegenwoordig zijn er veel ouderen eenzaam, want hun kinderen hebben geen tijd meer voor ze. Ook niet voor visite.
Ik ben sinds kort alfahulp en ik vind het fijn om die mensen te
helpen en wat persoonlijke zorg te geven, wat dat hebben ze
hard nodig. Behalve schoonmaken is het ook belangrijk dat ze
eens een praatje kunnen maken en aandacht krijgen.
Iets te persoonlijk opgevat dan.
Ik heb zelf gezien dat mijn oma thuis werd geholpen met zorg van haar buren en kinderen, want ze vertikte het om haar huisje uit te gaan. Er liepen ook genoeg mensen in en uit, inderdaad omdat er nog weinig vrouwen zoveel werkten en ook meer tijd
hadden om voor hun vader of moeder te zorgen.
Tegenwoordig zijn er veel ouderen eenzaam, want hun kinderen hebben geen tijd meer voor ze. Ook niet voor visite.
Ik ben sinds kort alfahulp en ik vind het fijn om die mensen te
helpen en wat persoonlijke zorg te geven, wat dat hebben ze
hard nodig. Behalve schoonmaken is het ook belangrijk dat ze
eens een praatje kunnen maken en aandacht krijgen.
odi et amo
zaterdag 14 juli 2012 om 16:26
quote:elninjoo schreef op 14 juli 2012 @ 16:18:
[...]
Maar iemand die niet eens meer in staat is om zijn eigen wasmachine en droger aan te zetten, is toch niet meer capabel om nog zelfstandig te wonen? Dat zijn wel de meest simpele aparaten in huis. Dat je niet meer wil strijken, okee, ik leef zelf ook vooral rechtstreeks uit de droger.
De ellende is, dat je nu de vergelijking trekt tussen jezelf en iemand die 70+ is.
Die 70plusser heeft zijn hele leven in een heel ander rollenpatroon geleefd , en datgene wat JIJ normaal is, hoeft voor die 70plusser helemaal niet normaal te zijn.
Zo was wassen voor mijn schoonvader een typische vrouwentaak, en na het overlijden van mijn schoonmoeder had hij ook al heel snel iemand in de buurt "georganiseerd" die voor hem de was deed , en hij deed voor haar de tuin.
Kijk, op die manier was het mooi geregeld. Maar ja, nu de buurvrouw verhuisd is, en hij hulpbehoevend is geworden, wordt de was toch een probleem...
[...]
Maar iemand die niet eens meer in staat is om zijn eigen wasmachine en droger aan te zetten, is toch niet meer capabel om nog zelfstandig te wonen? Dat zijn wel de meest simpele aparaten in huis. Dat je niet meer wil strijken, okee, ik leef zelf ook vooral rechtstreeks uit de droger.
De ellende is, dat je nu de vergelijking trekt tussen jezelf en iemand die 70+ is.
Die 70plusser heeft zijn hele leven in een heel ander rollenpatroon geleefd , en datgene wat JIJ normaal is, hoeft voor die 70plusser helemaal niet normaal te zijn.
Zo was wassen voor mijn schoonvader een typische vrouwentaak, en na het overlijden van mijn schoonmoeder had hij ook al heel snel iemand in de buurt "georganiseerd" die voor hem de was deed , en hij deed voor haar de tuin.
Kijk, op die manier was het mooi geregeld. Maar ja, nu de buurvrouw verhuisd is, en hij hulpbehoevend is geworden, wordt de was toch een probleem...
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
zaterdag 14 juli 2012 om 16:32
zaterdag 14 juli 2012 om 16:35
quote:lamaatje schreef op 14 juli 2012 @ 16:24:
@Jojanneke
Iets te persoonlijk opgevat dan.
Ik heb zelf gezien dat mijn oma thuis werd geholpen met zorg van haar buren en kinderen, want ze vertikte het om haar huisje uit te gaan. Er liepen ook genoeg mensen in en uit, inderdaad omdat er nog weinig vrouwen zoveel werkten en ook meer tijd
hadden om voor hun vader of moeder te zorgen.
Tegenwoordig zijn er veel ouderen eenzaam, want hun kinderen hebben geen tijd meer voor ze. Ook niet voor visite.
Ik ben sinds kort alfahulp en ik vind het fijn om die mensen te
helpen en wat persoonlijke zorg te geven, wat dat hebben ze
hard nodig. Behalve schoonmaken is het ook belangrijk dat ze
eens een praatje kunnen maken en aandacht krijgen.
Ja, dat ben ik het helemaal met je eens, maar het moet wel mogelijk zijn voor de familie.
Want als je inderdaad én werkt, én een gezin hebt, én de verantwoording hebt voor een hulpbehoevende ouder, dan kan dat erg zwaar en lastig worden. Helemaal als je niet in kunt schatten hoelang die situatie gaat duren, en hoeveel zorg je moet gaan verlenen.
Niet iedereen is in staat om de hulp te geven die er nodig is. Nu is het niet moeilijk om ergens een stofzuiger door heen te halen, maar om voor een terminale (schoon)moeder te zorgen 24/7 met behulp van de thuiszorg, is toch een heel ander verhaal....
@Jojanneke
Iets te persoonlijk opgevat dan.
Ik heb zelf gezien dat mijn oma thuis werd geholpen met zorg van haar buren en kinderen, want ze vertikte het om haar huisje uit te gaan. Er liepen ook genoeg mensen in en uit, inderdaad omdat er nog weinig vrouwen zoveel werkten en ook meer tijd
hadden om voor hun vader of moeder te zorgen.
Tegenwoordig zijn er veel ouderen eenzaam, want hun kinderen hebben geen tijd meer voor ze. Ook niet voor visite.
Ik ben sinds kort alfahulp en ik vind het fijn om die mensen te
helpen en wat persoonlijke zorg te geven, wat dat hebben ze
hard nodig. Behalve schoonmaken is het ook belangrijk dat ze
eens een praatje kunnen maken en aandacht krijgen.
Ja, dat ben ik het helemaal met je eens, maar het moet wel mogelijk zijn voor de familie.
Want als je inderdaad én werkt, én een gezin hebt, én de verantwoording hebt voor een hulpbehoevende ouder, dan kan dat erg zwaar en lastig worden. Helemaal als je niet in kunt schatten hoelang die situatie gaat duren, en hoeveel zorg je moet gaan verlenen.
Niet iedereen is in staat om de hulp te geven die er nodig is. Nu is het niet moeilijk om ergens een stofzuiger door heen te halen, maar om voor een terminale (schoon)moeder te zorgen 24/7 met behulp van de thuiszorg, is toch een heel ander verhaal....
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
zaterdag 14 juli 2012 om 16:51
Ook al woon ik dicht bij m'n ouders, ik zie mezelf ook zeker niet 24/7 zorgen. Even langskomen en 'n kleine hand- en spandienst, okee, maar niet het zware professionele werk. Dan wordt het helaas tijd voor 'n verzorgingstehuis. Denk dat het de ouder/kind-band ook niet ten goede komt als je als hun verpleegster moet gaan optreden.
zaterdag 14 juli 2012 om 16:55
quote:lamaatje schreef op 14 juli 2012 @ 16:46:
Jojanneke, dat vind ik eigenlijk geen taak voor de familie of hij of zij moet ergens in huis komen en dan is het nog haast niet doen. Tenminste niet als dit maanden gaat duren.
Deze mensen zijn beter af in een hospice.
Tja, maar dit zijn de dilemma's waar je voor komt te staan. (en nu spreek ik even uit eigen ervaring).
Ik ben het met je eens dat een hospice een goede oplossing kàn zijn, het kàn in iedergeval de druk van de familie verlichten.
Dan is alleen mijn volgende vraag, wiens belangen tellen dan het zwaarst? Die van de "zorgende" familie-leden, of die van de patient, wiens wens het is om in haar eigen omgeving rustig in het bijzijn van haar partner en kinderen te sterven?
En los van de belangen die mee tellen, het is ook maar de vraag of de familie aan die wens kunnen voldoen. In onze situatie waren er 2 schoondochters, waarbij er een schoondochter was die absoluut niet met die situatie om kon gaan, en ik kon het wel.
Kortom, het is een hele complexe situatie met veel haken en ogen eraan, en die voor iedereen anders is, en anders ervaren wordt.
Ik zou mocht ik nog een keer in die situatie terecht komen, precies hetzelfde handelen. Thuis ziek zijn, thuis sterven, en als er de ruimte voor is, ook thuis opbaren.
Maar nogmaals, dat is voor iedereen verschillend.
Jojanneke, dat vind ik eigenlijk geen taak voor de familie of hij of zij moet ergens in huis komen en dan is het nog haast niet doen. Tenminste niet als dit maanden gaat duren.
Deze mensen zijn beter af in een hospice.
Tja, maar dit zijn de dilemma's waar je voor komt te staan. (en nu spreek ik even uit eigen ervaring).
Ik ben het met je eens dat een hospice een goede oplossing kàn zijn, het kàn in iedergeval de druk van de familie verlichten.
Dan is alleen mijn volgende vraag, wiens belangen tellen dan het zwaarst? Die van de "zorgende" familie-leden, of die van de patient, wiens wens het is om in haar eigen omgeving rustig in het bijzijn van haar partner en kinderen te sterven?
En los van de belangen die mee tellen, het is ook maar de vraag of de familie aan die wens kunnen voldoen. In onze situatie waren er 2 schoondochters, waarbij er een schoondochter was die absoluut niet met die situatie om kon gaan, en ik kon het wel.
Kortom, het is een hele complexe situatie met veel haken en ogen eraan, en die voor iedereen anders is, en anders ervaren wordt.
Ik zou mocht ik nog een keer in die situatie terecht komen, precies hetzelfde handelen. Thuis ziek zijn, thuis sterven, en als er de ruimte voor is, ook thuis opbaren.
Maar nogmaals, dat is voor iedereen verschillend.
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
zaterdag 14 juli 2012 om 17:05
quote:elninjoo schreef op 14 juli 2012 @ 16:51:
Ook al woon ik dicht bij m'n ouders, ik zie mezelf ook zeker niet 24/7 zorgen. Even langskomen en 'n kleine hand- en spandienst, okee, maar niet het zware professionele werk. Dan wordt het helaas tijd voor 'n verzorgingstehuis. Denk dat het de ouder/kind-band ook niet ten goede komt als je als hun verpleegster moet gaan optreden.
Zoals ik net ook al schreef, ik zou het meteen weer doen. En wat betreft die ouder/kind band: Het voelde voor ons (mijn man en ik en natuurlijk mijn schoonvader) heel natuurlijk en "goed" aan, om zo binnen het gezin voor elkaar te zorgen.
Onze band heeft zich er alleen maar door verdiept en verrijkt, zowel de band tussen mij en mijn partner, als tussen mijn schoonvader en mij.
Het is dan ook mede aan deze ervaring die wij samen doorleefd hebben te danken dat hij ons nu "blind" vertrouwd, nu hij (tijdelijk) zowel geestelijk als lichamelijk niet voor zichzelf kan zorgen en op kan komen.
Maar nogmaals, dit is voor iedereen anders, en niet iedereen is in staat om op deze manier zorg te verlenen, ook al zouden ze het nog zo graag willen. En dat houdt niet in dat dat "slechter" is, en de manier waarop wij het doen dan automatisch "beter" is, het is alleen anders.
Ik ben in iedergeval rondom gelukkig dat wij (als in "wij in onze maatschappij" ) daar keuze's in kunnen maken, en dat er ook de mogelijkheid is voor professionele zorg als je dat zou willen.
Ook al woon ik dicht bij m'n ouders, ik zie mezelf ook zeker niet 24/7 zorgen. Even langskomen en 'n kleine hand- en spandienst, okee, maar niet het zware professionele werk. Dan wordt het helaas tijd voor 'n verzorgingstehuis. Denk dat het de ouder/kind-band ook niet ten goede komt als je als hun verpleegster moet gaan optreden.
Zoals ik net ook al schreef, ik zou het meteen weer doen. En wat betreft die ouder/kind band: Het voelde voor ons (mijn man en ik en natuurlijk mijn schoonvader) heel natuurlijk en "goed" aan, om zo binnen het gezin voor elkaar te zorgen.
Onze band heeft zich er alleen maar door verdiept en verrijkt, zowel de band tussen mij en mijn partner, als tussen mijn schoonvader en mij.
Het is dan ook mede aan deze ervaring die wij samen doorleefd hebben te danken dat hij ons nu "blind" vertrouwd, nu hij (tijdelijk) zowel geestelijk als lichamelijk niet voor zichzelf kan zorgen en op kan komen.
Maar nogmaals, dit is voor iedereen anders, en niet iedereen is in staat om op deze manier zorg te verlenen, ook al zouden ze het nog zo graag willen. En dat houdt niet in dat dat "slechter" is, en de manier waarop wij het doen dan automatisch "beter" is, het is alleen anders.
Ik ben in iedergeval rondom gelukkig dat wij (als in "wij in onze maatschappij" ) daar keuze's in kunnen maken, en dat er ook de mogelijkheid is voor professionele zorg als je dat zou willen.
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
zaterdag 14 juli 2012 om 17:06
quote:elninjoo schreef op 14 juli 2012 @ 16:13:
[...]
Die nemen doorgaans geen vrij, die melden zich 'ziek'.
En dat zijn mensen die voor kinderen gekozen hebben en dus ook voor de verzorging die er bij komt kijken. Je gaat er vanuit dat je ouders in principe zorg krijgen omdat ze daar hun hele leven allerlei belastingen en premies voor hebben afgedragen. Maar nee hoor, Nederlanders worden langs alle kan plukt terwijl het geld met bakken naar het buitenland gaat. Miljarden voor Europa, miljarden voor de afrikaanse apenlanden. Dat we dat geld eerst 'ns hier gebruiken voor mensen die er recht op hebben!
Ik ben enig kind, woon ook bewust dichtbij (8 km) m'n ouders, maar ik ben geen verpleegster en evenmin 'n schoonmaakter. Ik zal boodschappen halen en wat kleinigheden in huis doen en verder vooral langskomen voor 'n gezellig praatje en 'n drankje, maar het professionele werk daar moet maar iemand voor komen die daarvoor is opgeleid. Ik strijk voor mezelf niet eens, nooit gedaan, dus dat soort klussen zullen toch echt moeten worden uitbesteed als ze graag gestreken kleren hebben.
Vind het dan ook bespottelijk dat men familie wil laten opdraaien voor zorg terwijl oudjes notabene zelf hun hele leven dik belasting en premies hebben moeten ophoesten.Mijn mond valt open, ik heb dit gestaft.
[...]
Die nemen doorgaans geen vrij, die melden zich 'ziek'.
En dat zijn mensen die voor kinderen gekozen hebben en dus ook voor de verzorging die er bij komt kijken. Je gaat er vanuit dat je ouders in principe zorg krijgen omdat ze daar hun hele leven allerlei belastingen en premies voor hebben afgedragen. Maar nee hoor, Nederlanders worden langs alle kan plukt terwijl het geld met bakken naar het buitenland gaat. Miljarden voor Europa, miljarden voor de afrikaanse apenlanden. Dat we dat geld eerst 'ns hier gebruiken voor mensen die er recht op hebben!
Ik ben enig kind, woon ook bewust dichtbij (8 km) m'n ouders, maar ik ben geen verpleegster en evenmin 'n schoonmaakter. Ik zal boodschappen halen en wat kleinigheden in huis doen en verder vooral langskomen voor 'n gezellig praatje en 'n drankje, maar het professionele werk daar moet maar iemand voor komen die daarvoor is opgeleid. Ik strijk voor mezelf niet eens, nooit gedaan, dus dat soort klussen zullen toch echt moeten worden uitbesteed als ze graag gestreken kleren hebben.
Vind het dan ook bespottelijk dat men familie wil laten opdraaien voor zorg terwijl oudjes notabene zelf hun hele leven dik belasting en premies hebben moeten ophoesten.Mijn mond valt open, ik heb dit gestaft.
