Actueel
alle pijlers
"doe" jij ook niet aan de dodenherdenking?
dinsdag 4 mei 2010 om 21:00
Ik dus wel. Zijn er ook mensen die gewoon wat anders gedaan hebben? Een collega van mij "doet er niet aan". Het zegt haar niets zegt ze. Ik was daar zo verbaasd door. Misschien is het mijn opvoeding, maar het is voor mij zo vanzelfsprekend dat je je respect betoont voor de mensen die omgekomen zijn tijdens de 2e wereld oorlog (en nu ook andere missies), dat ik me niet kan voorstellen dat mensen er niet stil bij staan.
dinsdag 4 mei 2010 om 22:43
Wij staan ieder jaar stil, zelfs op de snelweg zoek we een parkeerplaats op, bij dodenherdenking, is thuis met de paplepel ingegoten. Mijn vader heeft in de oorlog in werkkampen gezeten.
Wij waren vandaag in kamp Westerbork en daar zijn we gebleven voor dodenherdenking. Er was een stille tocht en een mooie plechtigheid met overlevenden van het kamp, daarna de 2 minuten stilte en toen de Last post. Kippenvel.
Een paar jaar geleden waren we op 4 mei op de amerikaanse begraafplaats in Margraten en dat was ook erg indrukwekkend.
Wij waren vandaag in kamp Westerbork en daar zijn we gebleven voor dodenherdenking. Er was een stille tocht en een mooie plechtigheid met overlevenden van het kamp, daarna de 2 minuten stilte en toen de Last post. Kippenvel.
Een paar jaar geleden waren we op 4 mei op de amerikaanse begraafplaats in Margraten en dat was ook erg indrukwekkend.
Maar waar zijn dan de oren van het konijn? Die zitten nog in mijn potlood opa (vrij naar Herman van Veen)
dinsdag 4 mei 2010 om 22:44
Echt twee minuten stil en niks zijn doe ik niet als ik thuis ben. Misschien als ik kinderen heb dat dat anders wordt hoor. Maar muziek of de centrifuge zet ik uit. Vanavond zat ik naar de bbc te kijken terwijl ik was aan het opvouwen was en was het al voorbij voordat ik het door had.....
Tja, het is niet dat ik er niet aan denk oid, maar verplicht dat moment moeten kiezen, daar heb ik niet zoveel mee.
Tja, het is niet dat ik er niet aan denk oid, maar verplicht dat moment moeten kiezen, daar heb ik niet zoveel mee.
dinsdag 4 mei 2010 om 23:14
woensdag 5 mei 2010 om 00:13
Mijn houding t.o. de herdenking is ambivalent. Meestal herdenk ik vanwege het kampverleden in mijn familie, maar ik ben ook wel afgehaakt, b.v. ten tijde van de oorlog in voormalig Yoegoslavië. En ik kan het in navolging van een familielid niet nalaten om mensen die herdenken te bekijken met een mengeling van gevoelens.
Stiekem denk ik dat het ''dat nooit weer'' een simpel ''als het ons maar nooit weer treft'' is.
Stiekem denk ik dat het ''dat nooit weer'' een simpel ''als het ons maar nooit weer treft'' is.
woensdag 5 mei 2010 om 00:17
Ik wil gewoon een opmerking maken en verder meelezen. Want ik ben verdrietig. Kreeg gedoe in een restaurant omdat een tafeltje niet stil wilde zijn. Toen ik stil maar toch dringend naar ze gebaarde kreeg ik daarna de wind van voren van iemand anders. Nu is het zo dat mijn gebaren ook wel ietsje minder wild mochten zijn, maar ik kreeg de aandacht nu eenmaal even niet en voelde me toch genoodzaakt om op te komen voor mijn belang. Ik vind de herdenking - om diverse redenen- wel heel erg belangrijk en heb na de uitval van de anderen stilletjes met een trillip op het toilet gestaan, net zolang totdat ik weer een beetje vertrouwen had in de wereld op mij heen. En dat terwijl ik nogmaal toch best een bikkel ben. Op de een of andere manier stak de respectloosheid me heel erg vanavond.......
woensdag 5 mei 2010 om 00:20
quote:Margaretha2 schreef op 04 mei 2010 @ 22:11:
[...]
Heb je "de Wereld van Gisteren" van Stefan Zweig weleens gelezen? Ik ben zelf geboren in de jaren tachtig dus voor mij was dit iets wat echt de grond onder mijn voeten wegsloeg: voor WO1 bestonden er geen paspoorten, visa, etc. Je ging gewoon waar je benen je heendroegen, en als je geld had ging je bv. met de boot naar India, no problem. Zo was de wereld tot kortgeleden.
De wereld waarin wij nú leven is eigenlijk dus de wereld op zijn kop en niet de normale natuurlijke situatie.
Ik vond dat zo'n enorme eye opener.Grenzen zijn een vrij recent verschijnsel, maar het hele idee van de natie-staat is al vrij modern.
[...]
Heb je "de Wereld van Gisteren" van Stefan Zweig weleens gelezen? Ik ben zelf geboren in de jaren tachtig dus voor mij was dit iets wat echt de grond onder mijn voeten wegsloeg: voor WO1 bestonden er geen paspoorten, visa, etc. Je ging gewoon waar je benen je heendroegen, en als je geld had ging je bv. met de boot naar India, no problem. Zo was de wereld tot kortgeleden.
De wereld waarin wij nú leven is eigenlijk dus de wereld op zijn kop en niet de normale natuurlijke situatie.
Ik vond dat zo'n enorme eye opener.Grenzen zijn een vrij recent verschijnsel, maar het hele idee van de natie-staat is al vrij modern.
woensdag 5 mei 2010 om 00:21
woensdag 5 mei 2010 om 00:58
Ik was op de sportschool waar iedereen gevraagd werd om even stil te zijn. Iedereen stopte met sporten en was stil. Je hoorde nog wel een mp3speler, maar ja dat zij zo. Ik vond het wel fijn.
Ik "doe" het wel, omdat ik vind dat je best een keer per jaar de doden kan herdenken die omgekomen zijn bij alle oorlogen (en voornamelijk de recente). Ook als straks de laatste veteraan overleden is. Het is belangrijk om nieuwe generaties hiermee op te laten groeien, om respect te tonen maar ook om niet weer die fout te maken.
Sha_la, wat vreselijk naar zeg. Die zou je toch zo in de haren vliegen... Je kunt een stoer mens zijn maar toch zo je verdriet om zaken als deze hebben. Lijkt me wel normaal..
Ik "doe" het wel, omdat ik vind dat je best een keer per jaar de doden kan herdenken die omgekomen zijn bij alle oorlogen (en voornamelijk de recente). Ook als straks de laatste veteraan overleden is. Het is belangrijk om nieuwe generaties hiermee op te laten groeien, om respect te tonen maar ook om niet weer die fout te maken.
Sha_la, wat vreselijk naar zeg. Die zou je toch zo in de haren vliegen... Je kunt een stoer mens zijn maar toch zo je verdriet om zaken als deze hebben. Lijkt me wel normaal..
woensdag 5 mei 2010 om 01:03
quote:MiNouTje schreef op 05 mei 2010 @ 00:58:
Ik "doe" het wel, omdat ik vind dat je best een keer per jaar de doden kan herdenken die omgekomen zijn bij alle oorlogen (en voornamelijk de recente). Ook als straks de laatste veteraan overleden is. Het is belangrijk om nieuwe generaties hiermee op te laten groeien, om respect te tonen maar ook om niet weer die fout te maken. Prima natuurlijk. Maar je was je er hopelijk van bewust dat het sinds WO II aan een stuk door is gegaan? En waarom herdenken we de doden uit WO I niet, of uit de 80-jarige oorlog, of de gesneuvelde Spanje-gangers, of de gesneuvelde zouaven?
Ik "doe" het wel, omdat ik vind dat je best een keer per jaar de doden kan herdenken die omgekomen zijn bij alle oorlogen (en voornamelijk de recente). Ook als straks de laatste veteraan overleden is. Het is belangrijk om nieuwe generaties hiermee op te laten groeien, om respect te tonen maar ook om niet weer die fout te maken. Prima natuurlijk. Maar je was je er hopelijk van bewust dat het sinds WO II aan een stuk door is gegaan? En waarom herdenken we de doden uit WO I niet, of uit de 80-jarige oorlog, of de gesneuvelde Spanje-gangers, of de gesneuvelde zouaven?
woensdag 5 mei 2010 om 01:49
quote:Sha_la schreef op 05 mei 2010 @ 00:17:
Kreeg gedoe in een restaurant omdat een tafeltje niet stil wilde zijn. Toen ik stil maar toch dringend naar ze gebaarde kreeg ik daarna de wind van voren van iemand anders. Nu is het zo dat mijn gebaren ook wel ietsje minder wild mochten zijn, maar ik kreeg de aandacht nu eenmaal even niet en voelde me toch genoodzaakt om op te komen voor mijn belang. Als je die 2 minuten stilte zo belangrijk vindt moet je niet om die tijd in een restaurant gaan zitten. Naar mij zou je ook niet zo hoeven te gaan zitten gebaren, dat vind ik nou not done.
Kreeg gedoe in een restaurant omdat een tafeltje niet stil wilde zijn. Toen ik stil maar toch dringend naar ze gebaarde kreeg ik daarna de wind van voren van iemand anders. Nu is het zo dat mijn gebaren ook wel ietsje minder wild mochten zijn, maar ik kreeg de aandacht nu eenmaal even niet en voelde me toch genoodzaakt om op te komen voor mijn belang. Als je die 2 minuten stilte zo belangrijk vindt moet je niet om die tijd in een restaurant gaan zitten. Naar mij zou je ook niet zo hoeven te gaan zitten gebaren, dat vind ik nou not done.
woensdag 5 mei 2010 om 08:22
quote:Selmeetje schreef op 05 mei 2010 @ 00:13:
Mijn houding t.o. de herdenking is ambivalent. [..]
Stiekem denk ik dat het ''dat nooit weer'' een simpel ''als het ons maar nooit weer treft'' is.
Ook hier die ambivalentie.
Er zitten goede bedoelingen achter de herdenking en die waardeer ik. Maar het stemt mij heel treurig dat in het dagelijks leven van vandaag het 'dat nooit weer' wordt tegengesproken door de houding die velen aannemen t.a.v. mensen met bijvoorbeeld een andere culturele of godsdienstige achtergrond.
Mijn houding t.o. de herdenking is ambivalent. [..]
Stiekem denk ik dat het ''dat nooit weer'' een simpel ''als het ons maar nooit weer treft'' is.
Ook hier die ambivalentie.
Er zitten goede bedoelingen achter de herdenking en die waardeer ik. Maar het stemt mij heel treurig dat in het dagelijks leven van vandaag het 'dat nooit weer' wordt tegengesproken door de houding die velen aannemen t.a.v. mensen met bijvoorbeeld een andere culturele of godsdienstige achtergrond.
woensdag 5 mei 2010 om 08:33
quote:ika35 schreef op 05 mei 2010 @ 01:49:
[...]
Als je die 2 minuten stilte zo belangrijk vindt moet je niet om die tijd in een restaurant gaan zitten. Naar mij zou je ook niet zo hoeven te gaan zitten gebaren, dat vind ik nou not done.
Eerlijk gezegd was dat ook mijn gedachte... Ik vind het ook belangrijk en ik ben stil. Dit jaar zelfs voor het eerst samen met mijn zoon gekeken en stil geweest.
Maar... ik zou dus nooit om 20.00 ergens in een restaurant en café gaan zitten. Ik wil herdenken, maar niet alle andere mensen willen dat ook. Ik mag niet van anderen verwachten dat zij voor mij stil zijn. Wil ik het zeker weten, zorg ik dat ik ergens ben waar ik het in de hand heb. En in zo'n restaurant: als een ander doorpraat, betekent dat toch niet dat jouw stilte minder waard wordt? Ik snap de irritatie, maar je kunt niet voor een ander kiezen. Als het wel gevraagd wordt door de instelling/gelegenheid waar je bent, vind ik dat wel mooi trouwens.
Mijn buren hebben wel eens een verjaardag gevierd op 4 mei en zaten om 20.00 op de oprit aan straat! Ik had ze wel gezegd: denken jullie eraan dat het bijna 20.00 is? Maar de helft vond het niet zo belangrijk en stil was het niet.
Ik vind het respectloos, maar het is een individuele keuze...
[...]
Als je die 2 minuten stilte zo belangrijk vindt moet je niet om die tijd in een restaurant gaan zitten. Naar mij zou je ook niet zo hoeven te gaan zitten gebaren, dat vind ik nou not done.
Eerlijk gezegd was dat ook mijn gedachte... Ik vind het ook belangrijk en ik ben stil. Dit jaar zelfs voor het eerst samen met mijn zoon gekeken en stil geweest.
Maar... ik zou dus nooit om 20.00 ergens in een restaurant en café gaan zitten. Ik wil herdenken, maar niet alle andere mensen willen dat ook. Ik mag niet van anderen verwachten dat zij voor mij stil zijn. Wil ik het zeker weten, zorg ik dat ik ergens ben waar ik het in de hand heb. En in zo'n restaurant: als een ander doorpraat, betekent dat toch niet dat jouw stilte minder waard wordt? Ik snap de irritatie, maar je kunt niet voor een ander kiezen. Als het wel gevraagd wordt door de instelling/gelegenheid waar je bent, vind ik dat wel mooi trouwens.
Mijn buren hebben wel eens een verjaardag gevierd op 4 mei en zaten om 20.00 op de oprit aan straat! Ik had ze wel gezegd: denken jullie eraan dat het bijna 20.00 is? Maar de helft vond het niet zo belangrijk en stil was het niet.
Ik vind het respectloos, maar het is een individuele keuze...
...
woensdag 5 mei 2010 om 08:58
quote:MiNouTje schreef op 05 mei 2010 @ 00:58:
Sha_la, wat vreselijk naar zeg. Die zou je toch zo in de haren vliegen... Je kunt een stoer mens zijn maar toch zo je verdriet om zaken als deze hebben. Lijkt me wel normaal..
Nou moe. Als je dat zegt, dan mis je in mijn ogen toch wel een beetje de essentie van waar je mee bezig bent.
Verder eens met Ika en vlammetje. Je mag anderen niet dwingen om samen met jou te herdenken. Als je dan toch in een restaurant moet zijn op 4 mei om 8 uur, wees dan gewoon zelf even stil. In het gunstigste geval waren die anderen na een tijdje uit zichzelf ook stil gevallen.
Sha_la, wat vreselijk naar zeg. Die zou je toch zo in de haren vliegen... Je kunt een stoer mens zijn maar toch zo je verdriet om zaken als deze hebben. Lijkt me wel normaal..
Nou moe. Als je dat zegt, dan mis je in mijn ogen toch wel een beetje de essentie van waar je mee bezig bent.
Verder eens met Ika en vlammetje. Je mag anderen niet dwingen om samen met jou te herdenken. Als je dan toch in een restaurant moet zijn op 4 mei om 8 uur, wees dan gewoon zelf even stil. In het gunstigste geval waren die anderen na een tijdje uit zichzelf ook stil gevallen.
woensdag 5 mei 2010 om 08:59
woensdag 5 mei 2010 om 09:15
quote:rider schreef op 05 mei 2010 @ 00:20:
[...]
Grenzen zijn een vrij recent verschijnsel, maar het hele idee van de natie-staat is al vrij modern.
Al vrij oud...?
Dat is toch de essentie.. natie-staten zijn al eerder in het leven geroepen (ook fake natuurlijk, hoezo heb ik als Noord Oost Brabantse meer met een Amsterdammer dan met een Duitser die een half uurtje verderop woont), maar dat je je wil organiseren in een staatsvorm betekent blijkbaar niet dat anderen niet op je territorium mogen komen.
[...]
Grenzen zijn een vrij recent verschijnsel, maar het hele idee van de natie-staat is al vrij modern.
Al vrij oud...?
Dat is toch de essentie.. natie-staten zijn al eerder in het leven geroepen (ook fake natuurlijk, hoezo heb ik als Noord Oost Brabantse meer met een Amsterdammer dan met een Duitser die een half uurtje verderop woont), maar dat je je wil organiseren in een staatsvorm betekent blijkbaar niet dat anderen niet op je territorium mogen komen.
woensdag 5 mei 2010 om 09:17
Dat "dat nooit weer" vooral op onszelf betrekking heeft vind ik trouwens niet hypocriet. Het begint immers bij jezelf. Wij kunnen uiteindelijk maar beperkte invloed uitoefenen op wat er in Burundi of Thailand gebeurt, maar we kunnen wel zorgen dat hier in Nederland, waar wij een stem hebben, dit nooit meer zal voorkomen.
