Actueel
alle pijlers
"doe" jij ook niet aan de dodenherdenking?
dinsdag 4 mei 2010 om 21:00
Ik dus wel. Zijn er ook mensen die gewoon wat anders gedaan hebben? Een collega van mij "doet er niet aan". Het zegt haar niets zegt ze. Ik was daar zo verbaasd door. Misschien is het mijn opvoeding, maar het is voor mij zo vanzelfsprekend dat je je respect betoont voor de mensen die omgekomen zijn tijdens de 2e wereld oorlog (en nu ook andere missies), dat ik me niet kan voorstellen dat mensen er niet stil bij staan.
woensdag 5 mei 2010 om 09:52
quote:lindy schreef op 05 mei 2010 @ 09:43:
wat een discussie. Zeker zolang er nog mensen leven die die afschuwelijke oorlog hebben meegemaakt, hou je uit respect twee minuten je waffel.
Helemaal eens. En het gaat niet alleen om de gevallenen uit WO II, ook de gevallenen daarna.
O.a Korea, Libanon, Irak, Bosnie en Uruzgan.
Er zijn er 2 weken geleden nog 2 van ons gesneuveld, ook niet belangrijk zeker he, voor diegenen die er 'niet aan doen'.
Schandalig.
wat een discussie. Zeker zolang er nog mensen leven die die afschuwelijke oorlog hebben meegemaakt, hou je uit respect twee minuten je waffel.
Helemaal eens. En het gaat niet alleen om de gevallenen uit WO II, ook de gevallenen daarna.
O.a Korea, Libanon, Irak, Bosnie en Uruzgan.
Er zijn er 2 weken geleden nog 2 van ons gesneuveld, ook niet belangrijk zeker he, voor diegenen die er 'niet aan doen'.
Schandalig.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
woensdag 5 mei 2010 om 09:58
quote:lindy schreef op 05 mei 2010 @ 09:43:
wat een discussie. Zeker zolang er nog mensen leven die die afschuwelijke oorlog hebben meegemaakt, hou je uit respect twee minuten je waffel.
Er zijn ook mensen die op een andere manier herdenken, die toevallig niet aan die twee minuten stilte denken. Dat betekent niet dat je de gruweldaden uit oorlogen niet wil onderkennen.
En of ik, jij of wie dan ook het respectloos vindt maakt eigenlijk niet veel uit. Vrijheid betekent namelijk ook dat een ieder zelf mag bepalen of hij/zij wil herdenken door 2 minuten stil te zijn.
wat een discussie. Zeker zolang er nog mensen leven die die afschuwelijke oorlog hebben meegemaakt, hou je uit respect twee minuten je waffel.
Er zijn ook mensen die op een andere manier herdenken, die toevallig niet aan die twee minuten stilte denken. Dat betekent niet dat je de gruweldaden uit oorlogen niet wil onderkennen.
En of ik, jij of wie dan ook het respectloos vindt maakt eigenlijk niet veel uit. Vrijheid betekent namelijk ook dat een ieder zelf mag bepalen of hij/zij wil herdenken door 2 minuten stil te zijn.
...
woensdag 5 mei 2010 om 10:03
woensdag 5 mei 2010 om 10:06
Nee, want dat was verstoring van de openbare orde. En nog veel meer... Ik denk ook dat dat een manke vergelijking is, gezien de gevolgen van wat deze man heeft gedaan.
Maar als mijn buurvrouw thuis gewoon een liedje blijft neuriën of met haar kinderen in de tuin zit te kletsen, tja. Ik stoor me eraan, ik vind het respectloos, maar dat wil niet automatisch zeggen dat zij de oorlog goedkeurde.
Ik snap de verontwaardiging, ik vind het een kleine moeite om te herdenken. Maar je kan dat een ander niet opleggen. En net als ik het recht heb om dat iemand kwalijk te nemen, hebben anderen het recht om niet stil te zijn.
Maar als mijn buurvrouw thuis gewoon een liedje blijft neuriën of met haar kinderen in de tuin zit te kletsen, tja. Ik stoor me eraan, ik vind het respectloos, maar dat wil niet automatisch zeggen dat zij de oorlog goedkeurde.
Ik snap de verontwaardiging, ik vind het een kleine moeite om te herdenken. Maar je kan dat een ander niet opleggen. En net als ik het recht heb om dat iemand kwalijk te nemen, hebben anderen het recht om niet stil te zijn.
...
woensdag 5 mei 2010 om 10:37
quote:Margaretha2 schreef op 05 mei 2010 @ 09:17:
Wij kunnen uiteindelijk maar beperkte invloed uitoefenen op wat er in Burundi of Thailand gebeurt, maar we kunnen wel zorgen dat hier in Nederland, waar wij een stem hebben, dit nooit meer zal voorkomen.Voormalig Yoegoslavië ligt dichterbij dan Thailand of Burundi, en die oorlog gaf mij nou niet het vertrouwen dat we uberhaupt op een stem uit binnen- of buitenland hoeven te rekenen als het zover is. De dodenherdenking geeft mij dat vertrouwen verder ook niet. Maar goed, ik herdenk dus wel en vind dat ook belangrijk.
Wij kunnen uiteindelijk maar beperkte invloed uitoefenen op wat er in Burundi of Thailand gebeurt, maar we kunnen wel zorgen dat hier in Nederland, waar wij een stem hebben, dit nooit meer zal voorkomen.Voormalig Yoegoslavië ligt dichterbij dan Thailand of Burundi, en die oorlog gaf mij nou niet het vertrouwen dat we uberhaupt op een stem uit binnen- of buitenland hoeven te rekenen als het zover is. De dodenherdenking geeft mij dat vertrouwen verder ook niet. Maar goed, ik herdenk dus wel en vind dat ook belangrijk.
woensdag 5 mei 2010 om 11:00
Ik denk zelf dat vanwege de EU zoiets nu lastiger in Nederland zou kunnen gebeuren. In Joegoslavië ging het om een burgeroorlog, iets wat qua internationale actie altijd lastiger is, want er bestaat een non-interventie beginsel. Wanneer dat ophoudt, daar zijn de meningen dus nogal over verdeeld.
Maar hoe dan ook, wat ik bedoelde te zeggen is dat wij hier in een democratie leven (net als Duitsland in de jaren dertig) en wij zo verstandig zouden kunnen zijn om te zorgen dat hier niet zoiets de kop op kan steken. Wat het buitenland dan verder doet staat daar los van.
Maar hoe dan ook, wat ik bedoelde te zeggen is dat wij hier in een democratie leven (net als Duitsland in de jaren dertig) en wij zo verstandig zouden kunnen zijn om te zorgen dat hier niet zoiets de kop op kan steken. Wat het buitenland dan verder doet staat daar los van.
woensdag 5 mei 2010 om 11:03
Ik kan niet voorkomen dat in Argentinië, Wit Rusland, Mali, Egypte of Nepal een Hitler opstaat, al zal ik er uiteraard altijd tegen protesteren. Maar wat er in ons kleine Nederland gebeurt, daar heb ik (voor mijn gevoel) véél meer invloed op. En dus zal ik mijn kinderen op een bepaalde manier opvoeden, zal ik op vanuit een bepaalde overtuiging stemmen, zal ik protesteren wanneer dat nodig is (en een volksprotest tegen de Nederlandse regering zal er eerder voor zorgen dat die regering aftreedt, dan een volksprotest in Nederland tegen de Chinese regering zal zorgen dat die aftreedt), zal ik mij mengen in het publieke debat, enzovoort.
Dat betekent voor mij "dit nooit meer". Ik hoop dat andere mensen er in hun landen hetzelfde over denken.
Dat betekent voor mij "dit nooit meer". Ik hoop dat andere mensen er in hun landen hetzelfde over denken.
woensdag 5 mei 2010 om 11:09
quote:yasmijn schreef op 05 mei 2010 @ 09:52:
Helemaal eens. En het gaat niet alleen om de gevallenen uit WO II, ook de gevallenen daarna.
O.a Korea, Libanon, Irak, Bosnie en Uruzgan.
Er zijn er 2 weken geleden nog 2 van ons gesneuveld, ook niet belangrijk zeker he, voor diegenen die er 'niet aan doen'.
Schandalig.Speaking for myself herdenk ik wel WO II op 4 mei, maar niet de (beroeps-) militairen die na WO II zijn uitgezonden om her en der oorlog te voeren.
Helemaal eens. En het gaat niet alleen om de gevallenen uit WO II, ook de gevallenen daarna.
O.a Korea, Libanon, Irak, Bosnie en Uruzgan.
Er zijn er 2 weken geleden nog 2 van ons gesneuveld, ook niet belangrijk zeker he, voor diegenen die er 'niet aan doen'.
Schandalig.Speaking for myself herdenk ik wel WO II op 4 mei, maar niet de (beroeps-) militairen die na WO II zijn uitgezonden om her en der oorlog te voeren.
woensdag 5 mei 2010 om 12:15
woensdag 5 mei 2010 om 12:30
Ik vind het juist zo mooi dat iedereen weer wat anders herdenkt. De herdenking gaat mij erom dat je er bij stil staat hoe gruwelijk het is om op welke wijze dan ook met oorlog in aanraking te komen. De één denkt aan zijn opa, de ander aan Anne Frank. Weer iemand heeft een relatie met iemand die uitgezonden is geweest naar Bosnië. Zo staan we allemaal even stil bij de impact van de oorlog, zowel de directe invloed op militairen en hun naasten, maar ook bij de invloed die een oorlog van lang geleden nog kan hebben op mensen die vandaag leven, op de wereld die we vandaag om ons heen hebben.
...
woensdag 5 mei 2010 om 12:43
Toch wordt er weinig aandacht besteedt rond 4 en 5 mei aan mensen die veel later gevallen zijn. Als het dan toch allemaal in 1 keer herdacht 'moet' worden, is het best goed om daar dan ook wat meer aandacht aan te besteden. Door middel van televisieprogramma's oid.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 5 mei 2010 om 12:44
quote:yasmijn schreef op 05 mei 2010 @ 10:03:
[...]
Allicht. Die vrijheid had ie, om de boel te verstoren en te zorgen voor paniek en 63 gewonden.
Misschien liep zijn horloge voor, dan waren de twee minuten bij hem al voorbij.
Je kunt niet voorkomen dat een psychiatrisch patiënt iets uithaalt, dan zou je werkelijk iedereen moeten scannen. Waarmee je alsnog niet alles kunt tegengaan.
[...]
Allicht. Die vrijheid had ie, om de boel te verstoren en te zorgen voor paniek en 63 gewonden.
Misschien liep zijn horloge voor, dan waren de twee minuten bij hem al voorbij.
Je kunt niet voorkomen dat een psychiatrisch patiënt iets uithaalt, dan zou je werkelijk iedereen moeten scannen. Waarmee je alsnog niet alles kunt tegengaan.
Viva naar de knoppen.
woensdag 5 mei 2010 om 13:17
Ik vind het ook niet zomaar gelijk te stellen eerlijk gezegd. Misschien is dat een emotionele reactie, maar ik vind b.v. mensen die gestorven zijn toen hun land bezet werd, of die weggevoerd zijn omdat ze joods waren en toen in de verschrikkelijkste plekken op aarde terecht kwamen om vermoord te worden, wel anders dan soldaten die dit beroep gekozen hebben en sterven terwijl ze het uitvoeren.
Ik heb niets tegen het leger, ook niet tegen militaire assistentie in andere landen waar het enorm uit de hand lijkt te lopen, net zoals in Nederland toen, en ik kan ook zeker respect opbrengen voor mensen die daar met gevaar voor eigen leven proberen wat te betekenen. Ook als dat vrijwillig en betaald is. Maar het is niet hetzelfde als het eerste, gevoelsmatig.
Al kan ik het me dan wel voorstellen dat mijn vriendin aan haar vlucht uit Bosnië denkt en mijn buurman aan zijn tante die gefussileerd is in Iran.
Ik heb niets tegen het leger, ook niet tegen militaire assistentie in andere landen waar het enorm uit de hand lijkt te lopen, net zoals in Nederland toen, en ik kan ook zeker respect opbrengen voor mensen die daar met gevaar voor eigen leven proberen wat te betekenen. Ook als dat vrijwillig en betaald is. Maar het is niet hetzelfde als het eerste, gevoelsmatig.
Al kan ik het me dan wel voorstellen dat mijn vriendin aan haar vlucht uit Bosnië denkt en mijn buurman aan zijn tante die gefussileerd is in Iran.
woensdag 5 mei 2010 om 17:47
quote:ika35 schreef op 05 mei 2010 @ 01:49:
[...]
Als je die 2 minuten stilte zo belangrijk vindt moet je niet om die tijd in een restaurant gaan zitten. Naar mij zou je ook niet zo hoeven te gaan zitten gebaren, dat vind ik nou not done.Idem! Als je je in 'n publieke uitgaansgelegenheid wilt begeven dan moet je er rekening mee houden dat anderen daar komen om te genieten en geen rekening houden met mensen die stilte wensen. Als je stilte wenst ga je maar naar 'n herdenking of blijf je thuis.
[...]
Als je die 2 minuten stilte zo belangrijk vindt moet je niet om die tijd in een restaurant gaan zitten. Naar mij zou je ook niet zo hoeven te gaan zitten gebaren, dat vind ik nou not done.Idem! Als je je in 'n publieke uitgaansgelegenheid wilt begeven dan moet je er rekening mee houden dat anderen daar komen om te genieten en geen rekening houden met mensen die stilte wensen. Als je stilte wenst ga je maar naar 'n herdenking of blijf je thuis.
woensdag 5 mei 2010 om 18:02
quote:Maleficent schreef op 05 mei 2010 @ 12:43:
Toch wordt er weinig aandacht besteedt rond 4 en 5 mei aan mensen die veel later gevallen zijn. Als het dan toch allemaal in 1 keer herdacht 'moet' worden, is het best goed om daar dan ook wat meer aandacht aan te besteden. Door middel van televisieprogramma's oid.Ik weet dat BNN in ieder geval vorig jaar na de uitzending vanaf de Dam een herdenkingsuitzending had voor de omgekomene in Uruzgan. Volgens mij gisteren iig op de radio ook zon moment.
Toch wordt er weinig aandacht besteedt rond 4 en 5 mei aan mensen die veel later gevallen zijn. Als het dan toch allemaal in 1 keer herdacht 'moet' worden, is het best goed om daar dan ook wat meer aandacht aan te besteden. Door middel van televisieprogramma's oid.Ik weet dat BNN in ieder geval vorig jaar na de uitzending vanaf de Dam een herdenkingsuitzending had voor de omgekomene in Uruzgan. Volgens mij gisteren iig op de radio ook zon moment.
donderdag 6 mei 2010 om 12:49
Ik doe er niet aan.
Neemt niet weg dat ik er niet bij stilsta. Ik sta vaak stil bij het leed wat oa. de palestijnen sinds 1948!! wordt aangedaan. En mijn kinderen vertel ik dat ze op 4 mei niet stil hoeven te zijn, om een oorlog van 65 jaar geleden, omdat dat in NL was. Denk regelmatig aan de slachtoffers van oorlogen overal in de wereld.
Neemt niet weg dat ik er niet bij stilsta. Ik sta vaak stil bij het leed wat oa. de palestijnen sinds 1948!! wordt aangedaan. En mijn kinderen vertel ik dat ze op 4 mei niet stil hoeven te zijn, om een oorlog van 65 jaar geleden, omdat dat in NL was. Denk regelmatig aan de slachtoffers van oorlogen overal in de wereld.
donderdag 6 mei 2010 om 13:45
Sinds ik hier in Canada woon herdenk ik voornamelijk op 11 november, toch denk ik op 4 mei ook nog veel aan de NL dodenherdenking.
Hier dus op 11 november Remembrence Day, weken hiervoor staan in winkels al doosjes met poppies om op je kraag te prikken:
Iedereen zie je dan met zo'n poppy op lopen, op scholen zijn allemaal ceremonies waar ouders ook bij aanwezig zijn. Hierbij zijn dan ook (oud) militairen uitgenodigd die iets vertellen over hun ervaringen. Ik vind het altijd heel mooi en plechtig, ik heb nu al 6 keer het mee mogen maken en krijg er altijd kippenvel van.
Hier dus op 11 november Remembrence Day, weken hiervoor staan in winkels al doosjes met poppies om op je kraag te prikken:
Iedereen zie je dan met zo'n poppy op lopen, op scholen zijn allemaal ceremonies waar ouders ook bij aanwezig zijn. Hierbij zijn dan ook (oud) militairen uitgenodigd die iets vertellen over hun ervaringen. Ik vind het altijd heel mooi en plechtig, ik heb nu al 6 keer het mee mogen maken en krijg er altijd kippenvel van.
Je moet in feite gewoon niet te diep nadenken en dan klopt alles. (Herman Finkers)
donderdag 6 mei 2010 om 14:32
quote:amarna schreef op 05 mei 2010 @ 15:01:
Ik vond het ontroerend dat generaal Van Uhm als commandant der strijdkrachten een krans legde terwijl zijn eigen zoon in Afghanistan is omgekomen.
Dat was in 2008 het ergst. Toen was zijn zoon een paar dagen voor 4 mei net gesneuveld, op de eerste dag van de Generaal van Uhm in zijn nieuwe functie. Het werd hem verteld door zijn voorganger,de Generaal B.D (buiten dienst) Dick Berlijn.
Mén wat heb ik gejankt toen.
Ik vond het ontroerend dat generaal Van Uhm als commandant der strijdkrachten een krans legde terwijl zijn eigen zoon in Afghanistan is omgekomen.
Dat was in 2008 het ergst. Toen was zijn zoon een paar dagen voor 4 mei net gesneuveld, op de eerste dag van de Generaal van Uhm in zijn nieuwe functie. Het werd hem verteld door zijn voorganger,de Generaal B.D (buiten dienst) Dick Berlijn.
Mén wat heb ik gejankt toen.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
