"Iets" willen doen maar niet weten wat. Wie kan me op weg helpen?

Mar. daar heb je ook helemaal gelijk in. Ook in ons kikkerlandje kun je nooit iedereen helpen. Je moet keuzes maken wie je helpt en wie niet. Maar als je krap bij kas en kennis bent moet je de lat niet zo hoog leggen. Schenk dan regelmatig een x-bedrag aan een goed doel, help je buurvrouw, de invalide overbuur die een boodschap nodig heeft. Of zet samen met andere vrijwilligers een project op waarbij je kinderen een dag per week/maand laat sporten o.i.d.

En zelfs dán heb je kennis van zaken nodig, krijg je te maken met regeltjes, geldzaken (vanuit je netwerk, maar ook eigen vermogen) en nog zoveel meer.

De geldzaken die ook hier in ons land samen gaan met vrijwilligerswerk, subsidies en ondersteuning lopen ook scheef. En ook hier blijft er behoorlijk wat aan de strijkstok onderweg hangen.



Eigenlijk is elke keus om een kind te helpen een oneerlijke keus. Want het kind ernaast krijgt geen hulp, ontwikkeld zich niet of minder goed enz.

En bij particuliere weeshuizen, opgericht door 'blanke weldoeners'( tsk!) blijft er nooit iets aan de strijkstok hangen!

It's al about the money.





En nu kruip ik in bed. Hopen dat ik kan slapen. Knie ligt lichtelijk aan gort. Niet handig met werken en zeker niet goed voor m'n humeur.

Truste Lot, ik ga ook  maar eens.

Ik zal je morgen de link van het weeshuis sturen.

En bij particuliere weeshuizen, opgericht door 'blanke weldoeners'( tsk!) blijft er nooit iets aan de strijkstok hangen!

Dat geloof ik niet (of ben ik nu te cynisch). Ik geloof wel dat bv. jij met je weeshuis daar zelf geen geld van achterover drukt, maar ik durf er mijn hand voor in 't vuur te steken dat er wel mensen zijn in Kenia die jullie als geldzak zien.

En dus (ik noem maar een willekeurig voorbeeld, weet 't natuurlijk niet écht, maar om een situatie te schetsen) heb je grond gekocht voor je weeshuis en wil je bouwen. En daar heb je een vergunning voor nodig. En om die (op tijd) te krijgen moet je deze of gene wat extra's toestoppen. En als je wilt dat de aannemer doorwerkt, komen daar extra kosten bij kijken. Als de kinderen vlug ingeschreven worden bij de school kost je dat een kerstcadeautje voor de rector. Om ze in te schrijven moet je een identiteitsbewijs en als je dat gaat afhalen is 't toevallig kwijt. Misschien valt er wel iets te regelen? Als je iets wilt organiseren heb je daar deze of een andere vergunning voor nodig, die wel gegeven kan worden, maar voor niets gaat de zon op. Etcetera etcetera etcetera.



Ik vind 't heel moeilijk te geloven dat je er zonder ook maar een cent uit te geven aan corruptie iets op kan bouwen. Niet in Kenia, maar in ontwikkelingslanden in 't algemeen.

Wij hebben gewoon een huis gehuurd, niks gekocht.

Wij laten al die dingen die jij opnoemt regelen door Gert. Die wordt niet omgekocht en niet afgezet en heeft invloed en aanzien daar en het voornaamste: is een lokaal.

Reken maar dat alles heel goed geregeld is, Marg.



Jammer dat je zo negatief bent.

Wij hebben gewoon een huis gehuurd, niks gekocht.

Wij laten al die dingen die jij opnoemt regelen door Gert. Die wordt niet omgekocht en niet afgezet en heeft invloed en aanzien daar en het voornaamste: is een lokaal.

Reken maar dat alles heel goed geregeld is, Marg.



Jammer dat je zo negatief bent.

Ik vind dat niet negatief, maar realistisch. Ik ken Kenia misschien niet, maar ik denk dat je moet accepteren dat wanneer je geld geeft aan een ontwikkelingsorganisatie altijd een deel (en hopelijk zo klein mogelijk) gebruikt wordt voor 'aanverwante zaken'. Van die euro die ik geef gaat niet een euro naar de arme kindertjes, maar misschien wel 20 cent naar de ambtenaar. Dat is niet echt perfect, maar ik vind 't ook niet erg, zolang er dan iets geregeld wordt voor de kindertjes. Zie je, helemaal niet negatief, ik zit er zelfs niet echt mee.



Ik vind 't alleen moeilijk te geloven dat je in Kenia nooit met corruptie te maken krijgt. In de meeste landen krijgen de locals daar ook mee te maken namelijk, niet alleen de buitenlanders.

Natuurlijk is het zo corrupt als wat, maar hee, we hebben Gert! :D 

Als ik als blanke iets wil regelen, ga er maar vanuit dat het tig keer over de kop gaat. Hoewel dat wel steeds minder wordt, omdat ik 'Mama Gert' ben en inmiddels ook enig aanzien mag genieten.;)

Maar bij Gert gaat het  niet  over de kop en dat is heel fijn. Zo betaal je de normale prijzen.

Wat mij betreft is het een taak van de overheid om te zorgen dat kinderen een dak boven hun hoofd hebben, eten, een liefdevolle omgeving.

Overigens vind ik 't ook bij nog kleinere problemen, bv. dat er vrijwilligers nodig zijn om met gehandicapten of ouderen een dagje weg te gaan, of een rondje te wandelen, omdat er geen geld is (uitgegeven wordt aan) de zorg.

Dat vind ik in principe in alle landen een taak van de overheid. Wat 't voor ons beschamender maakt, vind ik, is dat wij een van de rijkste landen ter wereld zijn. Onze overheid heeft niet echt veel andere issues (ik bedoel, oorlog, conflict, binnenlandse onrust, geldproblemen, wederopbouw, terugkerende vluchtelingen, wetten die ontoereikend zijn, straffeloosheid, gangs zijn niet echt problemen in Nederland), en heeft dus in mijn ogen héél weinig excuus om die taak niet op zich te nemen. In een land als Guatemala, vind ik ook dat 't de taak van de overheid is. Echter, ik kan me voorstellen dat er daar zoveel dingen zijn die de overheid moet aanpakken dat niet alles tegelijk gaat (eerst komt iedereen een dak boven 't hoofd, dan komt iedereen genoeg eten, dan komt iedereen onderwijs, en dán kan je je weer druk maken over de volgende problemen).

Hier krijg ik dus kromme tenen van!! Hoezo zou de overheid alle verantwoording moeten dragen voor alles en iedereen??

Er is ook nog zoiets als eigen verantwoording en zorgen voor elkaar!

Steunstructuren noem je dat. En vroeger was dit heel gewoon om iemand uit je omgeving te helpen die het moeilijk had. Maar nee hoor vandaag de dag heeft iedereen het goed in Nederland en die daar buiten vallen is niet ons probleem toch?

Dat sopt de overheid maar op!



Erg kort door de bocht denk je niet?



Geen wonder dat er een ernstig tekort aan vrijwilligers is omdat de meeste mensen zo'n instelling hebben als jij.



Enne als we overal voor moeten gaan betalen, dan reizen de kosten helemaal de pan uit.



Als iedereen eens een wandelingetje ging maken met zijn eigen moeder in het verzorgingshuis hoeven daar geen mensen voor ingehuurd te worden of vrijwilligers voor ingeschakeld. Maar nee we hebben het te druk met onze hobbies/werken.



Kijk, de maatschappij, dat ben jij!





Ik mag dit iedere dag meemaken in mijn werk als coordinator vrijwilligers in de ouderenzorg :(.

quote: Margaretha2 reageerde





Wat mij betreft is het een taak van de overheid om te zorgen dat kinderen een dak boven hun hoofd hebben, eten, een liefdevolle omgeving.

Overigens vind ik 't ook bij nog kleinere problemen, bv. dat er vrijwilligers nodig zijn om met gehandicapten of ouderen een dagje weg te gaan, of een rondje te wandelen, omdat er geen geld is (uitgegeven wordt aan) de zorg.

Dat vind ik in principe in alle landen een taak van de overheid. Wat 't voor ons beschamender maakt, vind ik, is dat wij een van de rijkste landen ter wereld zijn. Onze overheid heeft niet echt veel andere issues (ik bedoel, oorlog, conflict, binnenlandse onrust, geldproblemen, wederopbouw, terugkerende vluchtelingen, wetten die ontoereikend zijn, straffeloosheid, gangs zijn niet echt problemen in Nederland), en heeft dus in mijn ogen héél weinig excuus om die taak niet op zich te nemen. In een land als Guatemala, vind ik ook dat 't de taak van de overheid is. Echter, ik kan me voorstellen dat er daar zoveel dingen zijn die de overheid moet aanpakken dat niet alles tegelijk gaat (eerst komt iedereen een dak boven 't hoofd, dan komt iedereen genoeg eten, dan komt iedereen onderwijs, en dán kan je je weer druk maken over de volgende problemen).



Hier krijg ik dus kromme tenen van!! Hoezo zou de overheid alle verantwoording moeten dragen voor alles en iedereen??

Er is ook nog zoiets als eigen verantwoording en zorgen voor elkaar!

Steunstructuren noem je dat. En vroeger was dit heel gewoon om iemand uit je omgeving te helpen die het moeilijk had. Maar nee hoor vandaag de dag heeft iedereen het goed in Nederland en die daar buiten vallen is niet ons probleem toch?

Dat sopt de overheid maar op!



Erg kort door de bocht denk je niet?



Geen wonder dat er een ernstig tekort aan vrijwilligers is omdat de meeste mensen zo'n instelling hebben als jij.



Enne als we overal voor moeten gaan betalen, dan reizen de kosten helemaal de pan uit.



Als iedereen eens een wandelingetje ging maken met zijn eigen moeder in het verzorgingshuis hoeven daar geen mensen voor ingehuurd te worden of vrijwilligers voor ingeschakeld. Maar nee we hebben het te druk met onze hobbies/werken.



Kijk, de maatschappij, dat ben jij!





Ik mag dit iedere dag meemaken in mijn werk als coordinator vrijwilligers in de ouderenzorg :(.

Joh zwarteklapper doe eens normaal wil je.



1) Ik heb eerder gezegd dat ik altijd vrijwilligerswerk heb gedaan in Nederland en dat ook nu nog doe.

 

2) Ik heb eerder gezegd dat ik het heel normaal vind de mensen in mijn omgeving te helpen. Ik kom uit een dorp en vind 't logisch boodschappen voor een bejaarde buurvrouw te doen (of dat samen te doen), regelmatig eens binnen te lopen bij die persoon bij mij in de straat die niet lekker in zijn vel zit (met regelmatig bedoel ik overigens zeker eens per week), etc.



Dus het lijkt mij dat jij nogal voorbarig oordeelt over mij. Ook niet zo'n geweldige eigenschap vind ik persoonlijk.



3) Ik werk zelf in de zorg en dan nog in een sector waar 't gelukkig niet zo erg is dat er pyjamadagen zijn ingesteld en er zelfs vrijwilligers moeten komen om de mensen te helpen met eten, dus ik denk dat ik ook wel weet waar ik 't over heb. Er is geen tijd noch geld om genoeg persoonlijke aandacht te geven in de meeste zorgsectoren (en van wat ik van collega's hoor is de bejaardenzorg nog véél erger dan de verstandelijk beperkten zorg). Ik ben helemaal voor eigen verantwoordelijkheid. Echter, er zijn genoeg mensen die geen familie hebben, maar wel dement worden. Of die ouders hebben van 70+ maar wel verstandelijk gehandicapt zijn en constant zorg nodig hebben. Wat moeten die in godsnaam voor 'eigen verantwoordelijkheid' nemen??????



4) Om je vraag te beantwoorden, nee, ik denk zeker niet dat ik kort door de bocht ben (anders had ik 't zo niet opgeschreven). Ik denk dat jíj kort door de bocht bent door allerlei conclusies te trekken die niet getrokken hoeven te worden en één zinnetje totaal uit zijn verband te rukken.



Ik ben vóór eigen verantwoordelijkheid, maar vind dat de overheid moet zorgen voor een basis leefniveau voor mensen die niet in staat zijn voor zichzelf te zorgen. En dus is het de verantwoordelijkheid van de overheid te zorgen dat er geen kinderen zijn die maar één keer per dag te eten krijgen omdat ouders niet meer kunnen betalen, en is het de verantwoordelijkheid van de overheid dat iedereen een dak boven zijn hoofd heeft. Ook de mensen die niet (voldoende) bijdragen aan de maatschappij. En dus is het de verantwoordelijkheid van de overheid om te zorgen dat kinderen een dak boven hun hoofd hebben en niet op straat leven. Want dáár reageerde ik op. Dat was een post van Lolotte. En als je gelezen had in plaats van meteen op je achterste benen te staan had je dat geweten.



Er zijn landen die zó arm zijn dat zelfs mensen die zelf werken niet genoeg kunnen verdienen om 't hoofd boven water te houden, en dan is 't voor een overheid lastig om voor bv. gehandicapten, ouderen, psychisch zieken en kinderen te zorgen (overigens is het dan voor een familie óók lastig, dus daar ga je met je eigen verantwoordelijkheid). Echter, in Nederland hebben wij geld genoeg, en is het schandalig dat bv. de overheid niet wil zorgen voor genoeg personeel in de zorg zodat mensen in verpleeghuizen gewassen worden, aangekleed worden, eten krijgen, en dat er met hen wat ondernomen wordt. Als we daarvoor op vrijwilligers moeten terugvallen, dan is dat héél erg voor één van de rijkste landen ter wereld!



Ik wil hier ook nog bijzeggen dat ik die toon die jij tegen me denkt aan te moeten slaan absoluut niet waardeer.