Actueel
alle pijlers
Straatkrantverkopers en daklozen
woensdag 14 mei 2008 om 21:23
Hallo,
Als er een nieuwe straatkrant uit is, koop ik hem vaak bij mijn 'vaste' straatkrantverkoopster.
In de loop van de tijd heb ik een aantal dingen van haar gehoord over haar privé-omstandigheden, ze is eigenlijk een soort bekende van me geworden.
Dan zie ik andere straatkrantverkopers staan met hetzelfde exemplaar, dan voel ik me bijna schuldig:"nee ik heb 'em al...."
Heb wel eens geld gegeven met de mededeling: "laat 't krantje maar zitten, want die heb ik al", maar ik realiseerde me dat ik dan wel aan de gang kan blijven.
Sommige straatkranters zijn nogal opdringerig, die krijgen een gewoon: 'nee, dankje' te horen, maar toch vind ik het zielig.
Ik kreeg zonet trek ik caramelijs, dus ik pak de fiets en rijdt naar de supermarkt. Staat daar een meisje, eigenlijk een hardstikke mooi meisje, ze komt naar me toe en zegt: mag ik je iets vragen?
Ik voel al aan wat de bedoeling is, dus nogal bot reageer ik: 'nee, vandaag niet'. Ik steek over, voel me naar worden: ik heb vanmiddag dure schoenen gekocht, en nou krijg ik trek en ik ga gewoon een bak ijs kopen.
Ik draai me om, ze vangt mijn blik, en ik zeg tegen haar: 'Sorry, dat ik zo bot deed, vraag maar.' Ze vroeg geld voor een slaapplaats in het slaaphuis voor een nacht, en die heb ik haar gegeven. Ze was ontzettend blij, en zei dat ze zo'n geluk had, want ze had ook zo'n ontzettende dorst, en er was iemand die iets voor haar te drinken aan het kopen was, die zou er zo aan komen.
Ik ben dus lang niet de enige die deze mensen iets geeft, maar het geeft me geen goed gevoel.
Ik voel me eigenlijk nog schuldiger als ik wel geef, omdat het me een soort afkoop-gevoel geeft, zonder dat het werkt dan.
En het ontroert me altijd diep als ik mensen zie die zo diep gezonken zijn. Het zal je vader of moeder maar zijn, of je kind, je zusje, of jezelf.
Ook het gevoel dat je het leed van de hele wereld wel verzachten wil?
Wordt je ook voor gek verklaard als je met zo'n verhaal thuis komt?
Als er een nieuwe straatkrant uit is, koop ik hem vaak bij mijn 'vaste' straatkrantverkoopster.
In de loop van de tijd heb ik een aantal dingen van haar gehoord over haar privé-omstandigheden, ze is eigenlijk een soort bekende van me geworden.
Dan zie ik andere straatkrantverkopers staan met hetzelfde exemplaar, dan voel ik me bijna schuldig:"nee ik heb 'em al...."
Heb wel eens geld gegeven met de mededeling: "laat 't krantje maar zitten, want die heb ik al", maar ik realiseerde me dat ik dan wel aan de gang kan blijven.
Sommige straatkranters zijn nogal opdringerig, die krijgen een gewoon: 'nee, dankje' te horen, maar toch vind ik het zielig.
Ik kreeg zonet trek ik caramelijs, dus ik pak de fiets en rijdt naar de supermarkt. Staat daar een meisje, eigenlijk een hardstikke mooi meisje, ze komt naar me toe en zegt: mag ik je iets vragen?
Ik voel al aan wat de bedoeling is, dus nogal bot reageer ik: 'nee, vandaag niet'. Ik steek over, voel me naar worden: ik heb vanmiddag dure schoenen gekocht, en nou krijg ik trek en ik ga gewoon een bak ijs kopen.
Ik draai me om, ze vangt mijn blik, en ik zeg tegen haar: 'Sorry, dat ik zo bot deed, vraag maar.' Ze vroeg geld voor een slaapplaats in het slaaphuis voor een nacht, en die heb ik haar gegeven. Ze was ontzettend blij, en zei dat ze zo'n geluk had, want ze had ook zo'n ontzettende dorst, en er was iemand die iets voor haar te drinken aan het kopen was, die zou er zo aan komen.
Ik ben dus lang niet de enige die deze mensen iets geeft, maar het geeft me geen goed gevoel.
Ik voel me eigenlijk nog schuldiger als ik wel geef, omdat het me een soort afkoop-gevoel geeft, zonder dat het werkt dan.
En het ontroert me altijd diep als ik mensen zie die zo diep gezonken zijn. Het zal je vader of moeder maar zijn, of je kind, je zusje, of jezelf.
Ook het gevoel dat je het leed van de hele wereld wel verzachten wil?
Wordt je ook voor gek verklaard als je met zo'n verhaal thuis komt?
zaterdag 17 mei 2008 om 10:30
Er zijn heel veel mensen die níet vrijwillig in de bijstand zitten, ook al denken veel mensen van wel.Er zijn mensen die het echt niet zo leuk vinden om ieder dubbeltje tien keer om te moeten draaien, alvorens die uit te geven. Die het echt niet leuk vinden om in armoede te leven.
Dat er dan wordt gezegd, iemand zou toch een baan moeten vinden of een opleiding...in theorie misschien, maar in praktijk pakt dat niet altijd zo uit.
Of ken jij echt helemaal niemand die te oud is om aangenomen te worden? Ken jij geen gevallen waarbij iemand niet wordt aangenomen, want te oud, te weing ervaring e.d. en dan ook nog eens kinderen waar rekening mee gehouden moet worden.
Dat je in de bijstrand zit, betekent niet per definitie dat je niet wílt werken.
Dat er dan wordt gezegd, iemand zou toch een baan moeten vinden of een opleiding...in theorie misschien, maar in praktijk pakt dat niet altijd zo uit.
Of ken jij echt helemaal niemand die te oud is om aangenomen te worden? Ken jij geen gevallen waarbij iemand niet wordt aangenomen, want te oud, te weing ervaring e.d. en dan ook nog eens kinderen waar rekening mee gehouden moet worden.
Dat je in de bijstrand zit, betekent niet per definitie dat je niet wílt werken.
zaterdag 17 mei 2008 om 10:31
Jaren geleden mee gestopt. Kon eerst ook geen nee zeggen.
Gaf aan iedereen die vroeg, tot het moment dat ik iemand iets gaf die vroeg voor geld "om brood te kopen", en na mijn 1 of 2 eur in ontvangst te hebben genomen, daarop zei: "jaja nog meer, ook voor beleg!" Was overduidelijk een druggie, zo'n verwilderde blik. Toen zakte me de broek af en ging de knip dicht.
Nu zeg ik "Nee bedankt", tegen iedereen die "me wat wil vragen", daklozen, straatkrantverkopers, evangelisten, krantenlui, gratis krant, gratis Veronica gids, goeie doelen, stuur me maar en acceptgiro, heb je kans op meer geld, dan op zo'n manier.
Gaf aan iedereen die vroeg, tot het moment dat ik iemand iets gaf die vroeg voor geld "om brood te kopen", en na mijn 1 of 2 eur in ontvangst te hebben genomen, daarop zei: "jaja nog meer, ook voor beleg!" Was overduidelijk een druggie, zo'n verwilderde blik. Toen zakte me de broek af en ging de knip dicht.
Nu zeg ik "Nee bedankt", tegen iedereen die "me wat wil vragen", daklozen, straatkrantverkopers, evangelisten, krantenlui, gratis krant, gratis Veronica gids, goeie doelen, stuur me maar en acceptgiro, heb je kans op meer geld, dan op zo'n manier.
zaterdag 17 mei 2008 om 10:32
Nou, het hangt er natuurlijk van af wat dat inkomen is, maar als je zeg, 1500 euro verdient, en daar moet alles van betaald worden, en je krijgt geen enkele kwijtschelding of tegemoetkoming, blijft er verdomde weinig over om van te eten, en zeker als je dan ook nog kinderen hebt. Je hebt dan ook geen recht op huursubsidie, neem mijn huis even als voorbeeld: dan kost de huur je iedere maand alleen al 560 euro...... Als je man (stel dat die werkt) dan ook nog een auto nodig heeft om op zijn werk te komen wordt het allemaal nog veeeel krapper.....
Ik denk dat je een paar honderd (3?) euro overhoudt voor eten en extra's (kadootjes etc)
zaterdag 17 mei 2008 om 10:37
Ik ken juist veel mensen die óndanks hun leeftijd (en soms langdurige werkloosheid) wél weer een baan gevonden hebben....
Ik weet trouwens niet wat jij onder te oud verstaat, maar voor heel veel beroepen is een jaar of 40 echt niet te oud hoor. Als je nog ouder bent (50 bijv.) heb je meestal geen kinderen meer waar je rekening mee moet houden.
zaterdag 17 mei 2008 om 10:41
En die mensen zijn er dus ook veel. En daarom zijn die mensen vaak ook zo blij met de "aanrechtsubsidie".
Feit is gewoon dat je van een modaal inkomen met een gezin bijna niet kunt rondkomen, vandaar ook dat de meeste vrouwen er wel een baan bij móeten hebben (waar ook niks mis mee is, maar das een andere discussie).
zaterdag 17 mei 2008 om 10:47
Ja, maar daar heb je dan weer een opleiding voor nodig.
In het algemeen is het zo, dat voor ongeschoold werk men mensen vraagt die niet al te oud zijn. En met niet al te oud, bedoel ik 18 plus, want dat is in werkgeversland soms al oud.
Ik zie tenminste nooit een oudere man of vrouw achter de kassa zitten bij de ah. Ook zie ik nooit een ouder iemand bollen plukken. Kom op, dat is toch algemeen bekend?
zaterdag 17 mei 2008 om 10:47
Mijn ervaring is trouwens dat je op iedere leeftijd kunt schoonmaken. Dat is nou juist een branche waar echt níet gekeken wordt naar je leeftijd.
Verder zijn er natuurlijk de reïntegratie cursussen van de gemeente.
Hier is het trouwens zo dat als je lang werkloos bent (en een bijstandsuitkering) dat je dan gewoon aan het werk móet: de sociale dienst zoekt dan wel een baan voor je, en dat kan overal zijn.....
Verder zijn er natuurlijk de reïntegratie cursussen van de gemeente.
Hier is het trouwens zo dat als je lang werkloos bent (en een bijstandsuitkering) dat je dan gewoon aan het werk móet: de sociale dienst zoekt dan wel een baan voor je, en dat kan overal zijn.....
zaterdag 17 mei 2008 om 10:48
Als ik kijk wat er in het bedrijf waar ik werk aangenomen wordt dan zijn dat mens en in de leeftijd van 18-50 jaar die niet kieskeurig zijn en willen werken. Ongeschoolde arbeid.
Ze zijn er echt, zulke werkgevers. Dit is niet het enige voorbeeld wat ik ken.
Ooit bij een supermarkt gewerkt waar ze bewust moeders met kinderen aannamen voor overdag, die graag willen werken als de kinderen op school zitten. Hebben ze liever dan zo'n 16 jarige zonder rekenervaring.
zaterdag 17 mei 2008 om 10:48
Ik gaf eigenlijk ook altijd wat, totdat er bij ons in de zaak (horecabedrijf, het was vroeg op de morgen, dus nog rustig) een zigeuner kwam vragen om een kopje koffie en toen ik hem dat gaf vroeg hij ook wat te eten. Ik had wel medelijden met hem, dus heb ik hem 2 boterhammen met kaas gegeven, maar die moest ie niet hij wilde harde broodjes en kaas lusstie ie niet....en dat verteld op een toon alsof meneer de presisdent himself was. Hoeveel honger heb je dan eigenlijk en hoe hard heb je het nodig, vraag ik me af.
zaterdag 17 mei 2008 om 10:48
