Actueel
alle pijlers
The land that time forgot
dinsdag 9 september 2008 om 17:14
Tussen alle discussies over moslims en andere achterlijke culturen, wil ik het eens over een andere achterlijke cultuur hebben. Namelijk de Nederlandse.
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Am Yisrael Chai!
woensdag 10 september 2008 om 14:35
Kunnen ja, maar niet iedereen wíl dat ook. Bovendien verschilt jouw definitie van 'meer' hoogstwaarschijnlijk van die van mij, verschilt die van mij van die van Fashionvictim, en verschilt die van de gemiddelde Libellevrouw van die van de gemiddelde Opzijvrouw. Punt is dat geen van die definities De Enige & Algemene Ware en Juiste Weg tot Groot Geluk is. Al wil FV ons graag anders doen geloven.
woensdag 10 september 2008 om 14:56
FV wil helemaal niemand iets doen geloven. FV vergeet af en toe dat ze op dit forum niet omringd wordt door de mensen die ze irl wel om zich heen heeft, tegen wie je gewoon kan zeggen "HOEZO???" en die dan begrijpen waar je heen wil. Die dan net als zij verzuchten dat er toch wel een ernstig gebrek aan passie en ambitie en buiten de gebaande paden lopen is in dit land. En die dan óf zelf een heel interessante visie op passie en ambitie verkondigen, óf net als zijzelf smakelijk kunnen lachen om de kleinburgerlijkheid, de kneuterigheid en de zielloosheid van niks anders uit het leven willen dan je voortplanten op je 22e en misschien eens tegen je dertigste een "baantje voor erbij" nemen.
En die dan een vlammend betoog houden over de effemination van de Nederlandse man, om naadloos over te gaan in een hilarische observatie van hoe vrouwenemancipatie hier volledig omgekeerd lijkt te zijn aan die in de rest van de wereld.
Om vervolgens gewoon weer lekker over te gaan tot de orde van de dag.
Am Yisrael Chai!
woensdag 10 september 2008 om 14:59
In het openingsbericht wordt een voorbeeld gegeven van geen ambitie hebben: "Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten?"
Dat vind ik een slecht gekozen voorbeeld. Naar mijn idee is Sex and the City nu niet bepaald een verhaal waarin je ziet dat vrouwen ambitieus zijn en zich richten op zelfontplooiing, maar juist het tegenovergestelde: in dat verhaal doen vrouwen aan zelfontplooiing en zelfontwikkeling, maar ondertussen geven zij voortdurend signalen af die meer duiden op ontevredenheid ondanks dat alles en zijn zij voortdurend op zoek naar De Ware in de gedaante van een Man en een Relatie. En wanneer dan eindelijk iedereen aan de Man is.. ja... dan is het Eindelijk Allemaal Goed.
Dat vind ik een slecht gekozen voorbeeld. Naar mijn idee is Sex and the City nu niet bepaald een verhaal waarin je ziet dat vrouwen ambitieus zijn en zich richten op zelfontplooiing, maar juist het tegenovergestelde: in dat verhaal doen vrouwen aan zelfontplooiing en zelfontwikkeling, maar ondertussen geven zij voortdurend signalen af die meer duiden op ontevredenheid ondanks dat alles en zijn zij voortdurend op zoek naar De Ware in de gedaante van een Man en een Relatie. En wanneer dan eindelijk iedereen aan de Man is.. ja... dan is het Eindelijk Allemaal Goed.
woensdag 10 september 2008 om 15:11
woensdag 10 september 2008 om 15:14
Gaan we weer. In dit land. Terwijl dat goede artikel nou juist concludeert dat het vrouwen eigen is en dus niet landseigen. Maar daar ga je nog steeds niet op in.
Voor de rest van je tekst: wederom spat het dédain voor alles en iedereen die niet zoals jij is en denkt, eraf. Je mag dan intelligent en ambitieus zijn of graag zo willen overkomen: sympathiek en begripvol zijn ook prettige karaktertrekken. Evenals tevredenheid.
woensdag 10 september 2008 om 15:15
En nogmaals: het ging me niet zozeer om werk. Ik lijk wel een langspeelplaat die blijft hangen inmiddels, hoevaak heb ik dat zinnetje nu al wel niet getikt?
Het ging me om een mentaliteit, een grondhouding, een cultureel fenomeen dat IK overal in onze maatschappij terug zie, en waar ik me over verbaas en blijf verbazen. Maar waarschijnlijk verbaas je je daar alleen over als je kennelijk geen deel uitmaakt van diezelfde cultuur ofzo.
Het ging me om een mentaliteit, een grondhouding, een cultureel fenomeen dat IK overal in onze maatschappij terug zie, en waar ik me over verbaas en blijf verbazen. Maar waarschijnlijk verbaas je je daar alleen over als je kennelijk geen deel uitmaakt van diezelfde cultuur ofzo.
Am Yisrael Chai!
woensdag 10 september 2008 om 15:15
FV: als ik in de put spring dan hoeft een ander toch ook niet in de put te springen? Oftewel,we hoeven toch niet allemaal Madonna of directeur van Shell te zijn? Ik heb alleen de eerste en laatste pagina gelezen maar, joh, wat een kolder heb jij geschreven!
En wat doe jij dan wel allemaal niet wat zo ambitieus is?
En wat doe jij dan wel allemaal niet wat zo ambitieus is?
Poep, wie heeft jou gescheten?
woensdag 10 september 2008 om 15:22
Ja. In dit land. Voor mij is hetgeen waar ik het over wilde hebben, typisch iets Nederlands. Maar kennelijk zien alleen andere niet-Nederlanders of inmiddels uitgeburgerde Nederlanders of pseudo-Nederlanders diezelfde mentaliteit als die ik zie.
Toevallig ging het nu om hoe die grondhouding zich vertaalt in de manier waarop vrouwen zich gedragen, ik kan echter dezelfde vragen stellen bij de manier waarop mannen zich gedragen. Of bij de manier waarop werknemers zich gedragen. Of bij de manier waarop kinderen zich gedragen.
Er zit iets in de Nederlandse cultuur dat mij opvalt, waar ik me over verbaas, wat ik soms lachwekkend en soms afschuwelijk en soms vertederend en soms verstikkend vind, maar wat ik in geen enkele andere cultuur zo herken. Dat maakt dat ik met mijn Turkse collega om dezelfde dingen moet lachen, me aan dezelfde dingen erger, me over dezelfde dingen verbaas en we tegelijkertijd stiekem aan elkaar mailen "zitten we soms in de twilight zone, of wat?" Het is dus kennelijk iets wat niet aan mijn opvoeding ligt of aan mijn sekse ligt of aan mijn huidskleur ligt of aan mijn woonplaats ligt of aan mijn marital status ligt, maar aan iets cultureels.
Am Yisrael Chai!
woensdag 10 september 2008 om 15:45
woensdag 10 september 2008 om 15:52
Ja. Het is een soort land that time forgot. Een soort time warp, of twilight zone ofzo. Alsof de tijd hier permanent is blijven steken op 10 september 1948 ofzo. En dat je dus rondloopt en denkt "he? het was toch 2008?" maar dat iedereen je aankijkt alsof je gek bent als je dat hardop zegt. Tenzij die ander natuurlijk ook gewoon uit 2008 kwam en net als jij al een paar uur rondloopt met het idee "ben ik ergens door een spiegel gevallen en ineens terug in de tijd gegaan ofzo?"
Am Yisrael Chai!
woensdag 10 september 2008 om 16:00
eeeh..maar verder gaat alles wel goed, dus?
ik weet niet hoor, maar er zijn heel wat vrouwen op topposities, we hebben nog altijd een progressieve houding tav vrijwel alle ethische kwesties, technologisch en wetenschappelijk hebben we het ook best redelijk voor elkaar.
je bent quasi-cosmopolitisch aan het bazelen waarbij emancipatie, ontwikkeling en actualiteit alleen voor zover het in jouw straatje past betrokken worden.
woensdag 10 september 2008 om 16:10
Dat eerste is natuurlijk gewoon echt niet waar. Dat tweede is iets wat in mijn ogen nu juist de twilight zone zo bizar maakt: je zou verwachten dat een land dat wereldwijd voorop loopt in zaken als euthanasie, drugsbeleid, homohuwelijk en dergelijke in de praktijk ook heel erg tolerant en vooruitstrevend zou zijn, maar dat is het juist helemaal niet. Dat is een constante bron van "HOEZO???" . Het derde en vierde wat je noemt is volgens mij ook niet (meer) zo, maar daar heb ik geen cijfers oid van paraat.
En ja, ik ben me ervan bewust dat ik lukraak "bewijs" uit andere bronnen dan mijn eigen mening opvoer, maar mijn intentie was ook eigenlijk niet om een hele feitelijke discussie te voeren, maar meer om verschillende visies en meningen op een bepaald fenomeen te horen. Dat is niet echt goed van de grond gekomen omdat ik een van de weinigen ben die het fenomeen herkent en het dus vooral een welles-nietes discussie geworden is.
Am Yisrael Chai!
woensdag 10 september 2008 om 16:26
Zo lastig, dat als je wel ziet dat dit één van de snelst lopende discussies is en je best wel wat wil zeggen, maar geen idee hebt waar het over gaat.
Maar ik begrijp dat we het inmiddels hebben over ik zie, ik zie wat jij niet ziet. Ik zie het wel, wat FV benoemt. Of dat nou cultureel verantwoord helemaal kloppend onderbouwd wordt weet ik niet. Maar ik zie het wel. Ik geloof toch ook echt dat er wel meer zijn die het zien en dat dat het probleem ook niet is. Dat zien, bedoel ik. Dat mag FV wel, ik denk dat "jullie" vinden dat ze het alleen niet mag benoemen. Hardop zeggen. Want voor je het weet is er weer een zielige minderheid op de teentjes getrapt.
Ik gruwel echt van de leefstijl en keuzes van heel veel vrouwen om mij heen. En ik snap werkelijk niet dat ze de keuzes en mogelijkheden niet zien om er iets aan te doen. Om er iets meer uit te halen. Uit het leven. Vaak willen ze dat namelijk wel, maar ik hoor zo vaak "ja, dat jij dat kan zonder kinderen, maar ik kan dat niet". Als dat tevredenheid is, hoef ik het niet.
Maar ik begrijp dat we het inmiddels hebben over ik zie, ik zie wat jij niet ziet. Ik zie het wel, wat FV benoemt. Of dat nou cultureel verantwoord helemaal kloppend onderbouwd wordt weet ik niet. Maar ik zie het wel. Ik geloof toch ook echt dat er wel meer zijn die het zien en dat dat het probleem ook niet is. Dat zien, bedoel ik. Dat mag FV wel, ik denk dat "jullie" vinden dat ze het alleen niet mag benoemen. Hardop zeggen. Want voor je het weet is er weer een zielige minderheid op de teentjes getrapt.
Ik gruwel echt van de leefstijl en keuzes van heel veel vrouwen om mij heen. En ik snap werkelijk niet dat ze de keuzes en mogelijkheden niet zien om er iets aan te doen. Om er iets meer uit te halen. Uit het leven. Vaak willen ze dat namelijk wel, maar ik hoor zo vaak "ja, dat jij dat kan zonder kinderen, maar ik kan dat niet". Als dat tevredenheid is, hoef ik het niet.
woensdag 10 september 2008 om 16:29
