Actueel
alle pijlers
The land that time forgot
dinsdag 9 september 2008 om 17:14
Tussen alle discussies over moslims en andere achterlijke culturen, wil ik het eens over een andere achterlijke cultuur hebben. Namelijk de Nederlandse.
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Ik kwam erop doordat ik net op een andere pijler reageerde.
Soms kijk ik om me heen en denk ik: hoe kan dat? Waarom?
Hoe kan het toch dat Nederlandse vrouwen massaal naar Sex & the City the movie gaan, maar zelf niet meer ambieren dan een man die de rekeningen betaalt en een kindje om mee te tutten? Hoe kan het toch dat je tegenwoordig voor een prikkie de hele wereld kunt zien, met de hele wereld kunt communiceren, op de hele wereld kunt werken, wonen en leven, maar dat Nederlandse vrouwen niet verder lijken te komen dan hun aanrecht in Kuttenkrabbenveen?
Hoe kan het toch dat in landen om ons heen vrouwen runnen for president of vice president, hoogleraar worden, astronaut worden, hele legers leiden en cures for cancer verzinnen, maar dat de Nederlandse vrouwen als hoogste ambitie overblijfmoeder hebben?
Hoe kan het toch dat er een hele wereld is, die voor ons, omdat we het geluk hebben in Nederland geboren te zijn, open ligt als een oester, maar dat zo weinig vrouwen die parel erin willen grijpen?
Zit er hier iets in het water? Zijn wij echt the land that time forgot? Hebben al die vrouwen gewoon niet in de gaten dat er een hele wereld voor hen open ligt?
Wat is dat toch?
Wie het weet mag het zeggen!
Am Yisrael Chai!
dinsdag 9 september 2008 om 17:24
Fesj! Goeie discussie-opener.
Ik denk dat in ieder geval de calvinistische polderinslag die er voor zorgt dat we nog altijd met een regering opgescheept zitten, die haar blik op de wereld voornamelijk laat leiden door gedateerde reli-overtuigingen, een belangrijke factor vormt in het feit dat weinig vrouwen meer ambieren dan een vent met een inkomen, een bijbaantje en wat kids.
Ik denk dat in ieder geval de calvinistische polderinslag die er voor zorgt dat we nog altijd met een regering opgescheept zitten, die haar blik op de wereld voornamelijk laat leiden door gedateerde reli-overtuigingen, een belangrijke factor vormt in het feit dat weinig vrouwen meer ambieren dan een vent met een inkomen, een bijbaantje en wat kids.
dinsdag 9 september 2008 om 17:25
Nou, ik zal dat eens even uitleggen :-); wo studie afgerond, 3 dagen baan, 2 dagen thuis. Waarom... omdat het enige dat écht zinvol is (als je dan toch hebt besloten kinderen te willen) zorgen dat zij opgroeien tot gelukkige, stabiele en zelfstandige mensen met oog voor een goede wereld. Dus; denkend aan de jeugd en de toekomst enzo, en daarbij ook nog voor 60% de economie draaiende houden in een zware functie.
Ik vind dat ik mijn steentje wel bijdraag.
Ik vind dat ik mijn steentje wel bijdraag.
dinsdag 9 september 2008 om 17:26
Ja, duh, natuurlijk generaliseer ik, maar het gaat me om een behoorlijk hardnekkig cultureel fenomeen hier in den lande. Gister weer op alle journaals: nu de gastouderopvang aan banden wordt gelegd denkt 1 op de zoveel vrouwen dat ze gaat stoppen met werken.
Call me crazy, maar het is toch ráár dat vrouwen niet meer willen dan een beetje kindjes opvoeden, een part time baantje en een rijtjeshuis in een Vinexwijk?
Waarom willen niet meer vrouwen dat de sky the limit is? Waarom willen ze geen directeur van Shell worden, of president van de VS, of Madonna, of weet ik veel?
Voorbeelden genoeg, je hoeft maar over de grenzen te kijken om te zien dat het kán, als vrouw, maar ik kom vrijwel nooit vrouwen tegen met grote ambities.
Zélfs de Nederlandse vrouwen die grote functies hebben, lijken die drive een beetje te missen.
Nou ja, dat vraag ik me dus af, waar dat aan ligt.
Call me crazy, maar het is toch ráár dat vrouwen niet meer willen dan een beetje kindjes opvoeden, een part time baantje en een rijtjeshuis in een Vinexwijk?
Waarom willen niet meer vrouwen dat de sky the limit is? Waarom willen ze geen directeur van Shell worden, of president van de VS, of Madonna, of weet ik veel?
Voorbeelden genoeg, je hoeft maar over de grenzen te kijken om te zien dat het kán, als vrouw, maar ik kom vrijwel nooit vrouwen tegen met grote ambities.
Zélfs de Nederlandse vrouwen die grote functies hebben, lijken die drive een beetje te missen.
Nou ja, dat vraag ik me dus af, waar dat aan ligt.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 9 september 2008 om 17:31
Nee, nee, nee! Slecht argument, wat mij betreft. Je stelt hier zelfs indirect de hamvraag: waarom denken Nederlandse vrouwen dat het of/of is?
De halve wereld voedt haar kinderen op tot gezonde, stabiele en gelukkige mensen en in een heleboel landen doen ze dat een stuk beter dan in NL, als je de onderzoeken naar "meest welopgevoede kids" mag geloven. En al die moeders doen dat NAAST hun leven, hun leven waarin ze minnares zijn, carrieretijger zijn, stapvriendin zijn, wereldreiziger zijn...
Waarom kunnen wij dat niet?
Am Yisrael Chai!
dinsdag 9 september 2008 om 17:33
waarom kan ik dat niet? Ik zou simpelweg niet weten waar ik de tijd vadaan moet halen. Zou wel eens een blik willen werpen in een huishouden waar beide ouders een topfunctie hebben. Of compleet overstressed óf ze hebben een nanny. Ik ben blij dat ik in een land woon waar in ik eigen keuzes kan maken.. voor beide opties zou ik niet kiezen.
dinsdag 9 september 2008 om 17:34
Dat is nu precies mijn vraag, lieve Juliee. Waarom denken we in NL dat genieten van het leven betekent dat je in een rijtjeshuis woont en 3 dagen werkt?
Waarom is genieten van het leven niet elke dag megadeals sluiten? Of een jaar in New York wonen? Of de eerste vrouw zijn die de ruimte ingaat? Of .....
Am Yisrael Chai!
dinsdag 9 september 2008 om 17:35
Omdat andere landen het beter regelen.
Ik heb jarenlang in een ander land gewoond, daar gaan de kinderen naar school om 9 uur, tussen de middag eten ze warm op school, en de kleintjes komen pas om 3 uur thuis de grotere pas na 4.
Dus heb je daar als vrouw lang niet zo'n gesodemieter met kinderopvang als in nederland........
dinsdag 9 september 2008 om 17:36
van het levengenieten is in mijn ogen (noem me simpel) prosecco drinken met vrienden in de zon, in de tuin, op het strand. Lekker koken a la Jamie Oliver, stappen en shoppen met vriendinnen, kaarsjes aan en filmpje kijken met mijn liefje.
Jaartje New York is al achter de rug. Zou niet weten waarom dat mijn levensdoel moet worden
dinsdag 9 september 2008 om 17:42
Geen behoefte aan een carriere hier,heb een superleuke part-time baan,leuke vriendenkring,leuke lieve vriend,leuk kind.
Ben kroegtijger,stapvriendin,moeder,vind het heerlijk dat ik nog veel bij mijn kind ben.
Kom uit een gezin met ouders die allebei een drukke eigen zaak hadden,poeh poeh wat leuk
Altijd stress en gezeur,het leuke was dan ok..de financiele goeie positie waarin we zaten.
Nou,nu maar iets minder maar ik ben gelukkig zo!
Dus snap eigenlijk niet waarom ik een carrierevrouw moet worden,heb de behoefte totaaaaaaaaaaaaaaaaaaal niet!
Ben kroegtijger,stapvriendin,moeder,vind het heerlijk dat ik nog veel bij mijn kind ben.
Kom uit een gezin met ouders die allebei een drukke eigen zaak hadden,poeh poeh wat leuk
Altijd stress en gezeur,het leuke was dan ok..de financiele goeie positie waarin we zaten.
Nou,nu maar iets minder maar ik ben gelukkig zo!
Dus snap eigenlijk niet waarom ik een carrierevrouw moet worden,heb de behoefte totaaaaaaaaaaaaaaaaaaal niet!
dinsdag 9 september 2008 om 17:43
Ik ben het aan de ene kant hartgrondig met je eens. Het is heel jammer dat zoveel mensen weinig werken, enkel en alleen om kinderen groot te brengen die vervolgens ook weer weinig werken om hun kinderen groot te brengen.
Aan de andere kant kan ik me voorstellen dat twee ouders met fulltime banen en overeenkomstig zware carrieres simpelweg zoveel stress hebben in het regelen van dagelijkse gang van zaken, dat het die carriere niet meer waard is. Om niet te spreken van de financiele kant van de zaak: als kinderopvang daarbij ook nog eens bijna een heel salaris kost, is de afweging snel gemaakt. Dan maar een van de ouders thuis, dat scheelt een hoop geld en frustratie.
Ik hoop dat ik het anders ga doen als ik een gezin heb. Ik wil een carriere, ik wil meer betekenen voor de wereld dan goede burgers afleveren. Maar als ik al zie hoeveel moeite het me kost om iets simpels als opvang voor mijn kat te regelen als ik een tijd weg ben, dan heb ik er een hard hoofd in.
Aan de andere kant kan ik me voorstellen dat twee ouders met fulltime banen en overeenkomstig zware carrieres simpelweg zoveel stress hebben in het regelen van dagelijkse gang van zaken, dat het die carriere niet meer waard is. Om niet te spreken van de financiele kant van de zaak: als kinderopvang daarbij ook nog eens bijna een heel salaris kost, is de afweging snel gemaakt. Dan maar een van de ouders thuis, dat scheelt een hoop geld en frustratie.
Ik hoop dat ik het anders ga doen als ik een gezin heb. Ik wil een carriere, ik wil meer betekenen voor de wereld dan goede burgers afleveren. Maar als ik al zie hoeveel moeite het me kost om iets simpels als opvang voor mijn kat te regelen als ik een tijd weg ben, dan heb ik er een hard hoofd in.
dinsdag 9 september 2008 om 17:43
Ja, maar hier houden we dat toch zelf in stand? Wij WILLEN niet dat onze kinderen warm eten op school, want dan groeien ze niet op tot gezonde, gelukkige, stabiele volwassenen. Vinden we. Dus dat is een vicieuze cirkel.
Waardoor ik het me afvroeg: ik had altijd verwacht, zo zie je dat ook in de landen om ons heen gebeuren, dat na 1, 2, generaties daar vanzelf progressie in zou komen.
In alle andere moderne landen waren de vrouwen toen ze eenmaal achter het aanrecht vandaan mochten met geen stok er meer achter terug te slaan. In Nederland ambieren tieners en begin twintigers nog steeds "jong kindjes" want "mijn vriend krijgt straks een goede baan". Roepen middelbare scholieren al dat ze later niet meer dan 3 dagen gaan werken.
Terwijl we toch echt inmiddels overspoeld worden met allerlei sterke vrouwen uit allerlei andere landen, met 1 muisklik allerlei andere culturen kunnen zien... Maar dat lijkt niet te beklijven, hier. Sterker nog, het zijn de vrouwen zelf die noodzakelijke veranderingen in ons bestel met man en macht lijken te willen tegenhouden. En dat allemaal onder het mom van "keuzevrijheid".
Twisted.
Am Yisrael Chai!
