Actueel
alle pijlers
uit ouderlijke macht gezet door overgewicht kind
woensdag 30 november 2011 om 16:21
Amerikaanse verliest voogdij over kind van 90 kilo
Laatste update: 29 november 2011 14:16 info
AMSTERDAM - Een 8-jarige jongen uit de Amerikaanse staat Ohio is door de kinderbescherming bij zijn moeder weggehaald.
De jongen weegt negentig kilo. Door de kwestie is een debat opgelaaid over het afnemen van het ouderlijk gezag als een kind met ernstig overgewicht kampt.
De jongen werd in oktober uit huis gehaald en bij een pleeggezin ondergebracht. Volgens de kinderbescherming deed zijn moeder onvoldoende om het gewichtsprobleem van de jongen aan te pakken en was er sprake van medische verwaarlozing.
Het kind zou een groot risico lopen op diabetes of een hoge bloeddruk. Een normaal gewicht voor een kind zijn van lengte en leeftijd ligt zo rond de 27 kilo. "We hebben twintig maanden hard gewerkt met het gezin voordat het tot dit punt kwam", zei Patricia Rideout van Children and Family Services.
Het zorgwekkende gewicht van de jongen kwam begin vorig jaar aan het licht. Hij werd door zijn moeder naar het ziekenhuis gebracht, omdat hij moeite had met ademhalen. De jongen bleek slaapapneu te hebben, een mogelijk gevolg van zijn overgewicht.
De moeder van de 8-jarige zei haar best te hebben gedaan om het gewicht van haar kind onder controle te krijgen. "Ze proberen me af te schilderen als ongeschikt, alsof ik niet hou van mijn kind", zei ze in een lokale krant. De vrouw gaat de ontheffing uit het ouderlijk gezag aanvechten. Volgens haar is het kind niet in direct gevaar.
De kwestie heeft geleid tot een hoop discussie. Een eenduidig antwoord over wie er schuld heeft in dit soort gevallen is er echter niet, aldus Naim Alkhouri, een arts die in Cleveland werkt met kinderen met overgewicht.
"Het zijn niet alleen de ouders of het kind. Obesitas is een epidemie in de Verenigde Staten. Als gemeenschap zijn we allemaal verantwoordelijk." Volgens hem is het niet voldoende kinderen aan te sporen gezonder te eten en te sporten, omdat er ook een 'grote psychologische component' meespeelt.
"Als wordt overgegaan tot het inschakelen van de autoriteiten dan ontbreken er heldere richtlijnen. Het aangaan van het debat is goed. We hebben meer richtlijnen nodig over hoe we om moeten gaan met deze kwestie."
Al eerder is in de VS ouders het gezag ontnomen, omdat hun kinderen te zwaar waren. Volgens een opiniestuk in de Journal of American Medical Association is het verstandiger om kinderen tijdelijk bij een pleeggezin onder te brengen dan de kinderen te opereren en bijvoorbeeld een maagverkleining uit te voeren.
Volgens David Ludwig, een obesitas-specialist in het Boston Children's Hospital, gaat het er niet om ouders te schuld te geven, maar juist om het handelen in het belang van het kind. De kinderen moeten volgens de arts hulp krijgen die de ouders eenvoudigweg niet kunnen bieden.
Laatste update: 29 november 2011 14:16 info
AMSTERDAM - Een 8-jarige jongen uit de Amerikaanse staat Ohio is door de kinderbescherming bij zijn moeder weggehaald.
De jongen weegt negentig kilo. Door de kwestie is een debat opgelaaid over het afnemen van het ouderlijk gezag als een kind met ernstig overgewicht kampt.
De jongen werd in oktober uit huis gehaald en bij een pleeggezin ondergebracht. Volgens de kinderbescherming deed zijn moeder onvoldoende om het gewichtsprobleem van de jongen aan te pakken en was er sprake van medische verwaarlozing.
Het kind zou een groot risico lopen op diabetes of een hoge bloeddruk. Een normaal gewicht voor een kind zijn van lengte en leeftijd ligt zo rond de 27 kilo. "We hebben twintig maanden hard gewerkt met het gezin voordat het tot dit punt kwam", zei Patricia Rideout van Children and Family Services.
Het zorgwekkende gewicht van de jongen kwam begin vorig jaar aan het licht. Hij werd door zijn moeder naar het ziekenhuis gebracht, omdat hij moeite had met ademhalen. De jongen bleek slaapapneu te hebben, een mogelijk gevolg van zijn overgewicht.
De moeder van de 8-jarige zei haar best te hebben gedaan om het gewicht van haar kind onder controle te krijgen. "Ze proberen me af te schilderen als ongeschikt, alsof ik niet hou van mijn kind", zei ze in een lokale krant. De vrouw gaat de ontheffing uit het ouderlijk gezag aanvechten. Volgens haar is het kind niet in direct gevaar.
De kwestie heeft geleid tot een hoop discussie. Een eenduidig antwoord over wie er schuld heeft in dit soort gevallen is er echter niet, aldus Naim Alkhouri, een arts die in Cleveland werkt met kinderen met overgewicht.
"Het zijn niet alleen de ouders of het kind. Obesitas is een epidemie in de Verenigde Staten. Als gemeenschap zijn we allemaal verantwoordelijk." Volgens hem is het niet voldoende kinderen aan te sporen gezonder te eten en te sporten, omdat er ook een 'grote psychologische component' meespeelt.
"Als wordt overgegaan tot het inschakelen van de autoriteiten dan ontbreken er heldere richtlijnen. Het aangaan van het debat is goed. We hebben meer richtlijnen nodig over hoe we om moeten gaan met deze kwestie."
Al eerder is in de VS ouders het gezag ontnomen, omdat hun kinderen te zwaar waren. Volgens een opiniestuk in de Journal of American Medical Association is het verstandiger om kinderen tijdelijk bij een pleeggezin onder te brengen dan de kinderen te opereren en bijvoorbeeld een maagverkleining uit te voeren.
Volgens David Ludwig, een obesitas-specialist in het Boston Children's Hospital, gaat het er niet om ouders te schuld te geven, maar juist om het handelen in het belang van het kind. De kinderen moeten volgens de arts hulp krijgen die de ouders eenvoudigweg niet kunnen bieden.
woensdag 30 november 2011 om 16:37
woensdag 30 november 2011 om 16:38
"Ze proberen me af te schilderen als ongeschikt, alsof ik niet hou van mijn kind", zei ze in een lokale krant.
Ze houdt misschien wel heel veel van haar kind maar ze is duidelijk ongeschikt om op dit moment goed voor hem te zorgen. Het is, als ik dit artikel lees, ook niet zo alsof het gisteren ontdekt is en hij vandaag uit huis geplaatst is. Er is veel tijd overheen gegaan en in die tijd had er ook al heel wat verbetering kunnen zijn. Uit het zinnetje "Volgens haar is het kind niet in direct gevaar." haal ik dat zij de situatie niet 100% serieus neemt.
Ze houdt misschien wel heel veel van haar kind maar ze is duidelijk ongeschikt om op dit moment goed voor hem te zorgen. Het is, als ik dit artikel lees, ook niet zo alsof het gisteren ontdekt is en hij vandaag uit huis geplaatst is. Er is veel tijd overheen gegaan en in die tijd had er ook al heel wat verbetering kunnen zijn. Uit het zinnetje "Volgens haar is het kind niet in direct gevaar." haal ik dat zij de situatie niet 100% serieus neemt.
woensdag 30 november 2011 om 16:51
Terecht. Moeder (of vader) is direct of indirect debet aan een slechte gezondheid van haar kind die voorkomen had kunnen worden. Om nog maar niet te spreken over de sociaal emotionele gevolgen.
Houden van staat los van verwaarlozen. Je kunt heel veel van je kind houden en toch in staat zijn om je kind geweld aan te doen.
Houden van staat los van verwaarlozen. Je kunt heel veel van je kind houden en toch in staat zijn om je kind geweld aan te doen.
woensdag 30 november 2011 om 16:55
quote:Silvy schreef op 30 november 2011 @ 16:47:
Ik vraag me bij dit soort dingen wel af waar die grens ligt. Natuurlijk is 90 kilo belachelijk veel maar was 75 kilo dat ook al niet?Tuurlijk, maar ik denk dat de kern zit in het blijvend verbeteren van het gewichtsprobleem. Als instanties, medici aan de ouder aangeven dat het gewicht zeer ongezond is en er wordt structureel niks aan gedaan, dan is het na 2 jaar proberen tijd om andere maatregelen in te schakelen. Dus als het jongetje 75 kilo had gewogen (of zelfs 50 kilo wat bijna 2 x zoveel is als die genoemde 27 kilo) en er zou na 2 jaar geen enkele verbetering zijn of moeder zou niet duidelijk kunnen aantonen welke stappen er ondernomen zijn, dan is dat voor mij op dat moment al reden om zo ernstig in te grijpen!
Ik vraag me bij dit soort dingen wel af waar die grens ligt. Natuurlijk is 90 kilo belachelijk veel maar was 75 kilo dat ook al niet?Tuurlijk, maar ik denk dat de kern zit in het blijvend verbeteren van het gewichtsprobleem. Als instanties, medici aan de ouder aangeven dat het gewicht zeer ongezond is en er wordt structureel niks aan gedaan, dan is het na 2 jaar proberen tijd om andere maatregelen in te schakelen. Dus als het jongetje 75 kilo had gewogen (of zelfs 50 kilo wat bijna 2 x zoveel is als die genoemde 27 kilo) en er zou na 2 jaar geen enkele verbetering zijn of moeder zou niet duidelijk kunnen aantonen welke stappen er ondernomen zijn, dan is dat voor mij op dat moment al reden om zo ernstig in te grijpen!
woensdag 30 november 2011 om 17:03
quote:Bambi_007 schreef op 30 november 2011 @ 16:42:
Ook als blijkt dat het medisch is, is het nog terecht. Moeder had het dan uit moeten zoeken, zodat er misschien een oplossing voor is. Maar uit bovenstaande haal ik dat zij er de ernst niet van in ziet.
Oneens
Als het medisch is en in Amerika heb je wel een groot financieel probleem en niet alle mensen kunnen dat betalen.
De overheid moet in deze onderzoek doen of het medisch is.
Is het door ongezonde voeding en geen beweging is het wel terecht.
Ook als blijkt dat het medisch is, is het nog terecht. Moeder had het dan uit moeten zoeken, zodat er misschien een oplossing voor is. Maar uit bovenstaande haal ik dat zij er de ernst niet van in ziet.
Oneens
Als het medisch is en in Amerika heb je wel een groot financieel probleem en niet alle mensen kunnen dat betalen.
De overheid moet in deze onderzoek doen of het medisch is.
Is het door ongezonde voeding en geen beweging is het wel terecht.
woensdag 30 november 2011 om 17:37
Volkomen terecht. Als je je kind zo dik laten worden dat zijn gezondheid er schade van ondervind dan is dat kindermishandeling. Kind heeft grotere kans op hartproblemen, diabetes en ook zijn gerichten en botten hebben heel wat te lijden. Wat dacht je van gepest worden op school vanwege overgewicht en niet meer met vriendjes kunnen rennen en sporten omdat hij veel te zwaar is.
Volgens mij kan er ook geen medische oorzaak zijn voor zo dik zijn. Ja door een te trage schildklier kun je aankomen en er zijn medicijnen waar je van aankomt maar niet zo extreem dat je bijna 3x je normale gewicht wordt.
Volgens mij kan er ook geen medische oorzaak zijn voor zo dik zijn. Ja door een te trage schildklier kun je aankomen en er zijn medicijnen waar je van aankomt maar niet zo extreem dat je bijna 3x je normale gewicht wordt.
woensdag 30 november 2011 om 17:45
woensdag 30 november 2011 om 17:54
Als het kind idd Prader Willi zou hebben dan hoeft het nog geen 90 kilo te wegen. Ook dan had de moeder in moeten grijpen of hulp van buitenaf moeten zoeken. Daarbij zijn er in Amerika wel erg veel mensen met extreem overgewicht dus de kans dat die 90 kilo komt van 'gewoon teveel eten' lijkt me best aannemelijk.
woensdag 30 november 2011 om 17:54
Eens dat er sprake is van ernstige verwaarlozing als dit een direct gevolg is van het voedings- en bewegingspatroon van die jongen.
Als het een medische oorzaak heeft, dan ligt het genuanceerder. En ik ben het eens met Panadol, die er terecht op wijst dat medische hulp in de VS lang niet zo beschikbaar en gewoon is als in NL. Laat staan betaalbaar, want je bent daar al snel tienduizenden of zelfs honderduizenden dollars kwijt aan consultatie, onderzoek en medicatie. Dat is voor de gewone burger echt niet op te brengen.
Als het een medische oorzaak heeft, dan ligt het genuanceerder. En ik ben het eens met Panadol, die er terecht op wijst dat medische hulp in de VS lang niet zo beschikbaar en gewoon is als in NL. Laat staan betaalbaar, want je bent daar al snel tienduizenden of zelfs honderduizenden dollars kwijt aan consultatie, onderzoek en medicatie. Dat is voor de gewone burger echt niet op te brengen.
woensdag 30 november 2011 om 18:02
quote:MarianneDavids schreef op 30 november 2011 @ 17:45:
Stel dat het kind lijdt aan het Prader Willi syndroom, dan ben je als ouder machteloos, je kunt dan niet veel anders doen dan je kind opsluiten of vastbinden om te voorkomen dat het zich letterlijk dood eet.Volgens mij is dit dan ook de enige reden dat je kind met goede reden te zwaar kan zijn. Dat moet dan uitgesloten worden. Maar in alle andere gevallen is het denk ik zeker terecht.
Stel dat het kind lijdt aan het Prader Willi syndroom, dan ben je als ouder machteloos, je kunt dan niet veel anders doen dan je kind opsluiten of vastbinden om te voorkomen dat het zich letterlijk dood eet.Volgens mij is dit dan ook de enige reden dat je kind met goede reden te zwaar kan zijn. Dat moet dan uitgesloten worden. Maar in alle andere gevallen is het denk ik zeker terecht.
woensdag 30 november 2011 om 18:06
Junkfood schijnt er goedkoop te zijn en op iedere straathoek te koop. Over een paar jaar krijgen we in Nederland met soortgelijke problemen te maken, er zijn nu al kinderen die gruwen van alles wat van de groentenboer komt, tenzij het aardappelen zijn die, in reepjes gesneden, de frituurpan ingaan, friet kennen ze wel. Niets mis met een zak patat op z'n tijd maar als je zeven dagen per week friet met een hamburger of een frikandel eet, waarbij het enige gezonde wat je nog binnenkrijgt een klodder tomatenketchup (bewezen gezonder dan verse tomaten) is ben je toch niet goed bezig.
verba volant, scripta manent.
woensdag 30 november 2011 om 18:13
woensdag 30 november 2011 om 18:31
woensdag 30 november 2011 om 19:24
Lijkt mij een hele traumatische ervaring voor het kind. Weggehaald worden bij je moeder (ik lees niks over een vader?), bij vreemde mensen in huis moeten gaan wonen en voor zijn gevoel dan ook nog eens niks (lekkers) meer te eten krijgen.
Mijn man is Amerikaan en hij zegt dat vooral de manier waarop Amerikanen naar junkfood kijken een probleem is. Als wij af en toe met de kinderen naar McDonalds gaan dan is dat wat ze daar eten 1 van de 3 maaltijden die ze per dag krijgen. In de VS wordt zo'n heel menu gezien als tussendoortje of snack 's avonds. En alle porties zijn daar ook nog eens enorm.
Nogmaals, ik heb medelijden met dat jongetje. Die vraagt hier ook niet om.
Mijn man is Amerikaan en hij zegt dat vooral de manier waarop Amerikanen naar junkfood kijken een probleem is. Als wij af en toe met de kinderen naar McDonalds gaan dan is dat wat ze daar eten 1 van de 3 maaltijden die ze per dag krijgen. In de VS wordt zo'n heel menu gezien als tussendoortje of snack 's avonds. En alle porties zijn daar ook nog eens enorm.
Nogmaals, ik heb medelijden met dat jongetje. Die vraagt hier ook niet om.
