Actueel
alle pijlers
voor feministen, een vraag..
donderdag 23 juni 2016 om 13:28
quote:Ambrozijn schreef op 23 juni 2016 @ 13:21:
[...]
a) glazen plafond etc
b) begrijp jij wat nurture is?
En nu ga ik werken. Ingewikkelde dingen en een vergadering leiden. OEI OEI.Ja ik begrijp wat nurture is. Ik denk alleen dat erfelijkheid de belangrijkste invloed heeft op de persoonlijkheid en niet de omgeving.
[...]
a) glazen plafond etc
b) begrijp jij wat nurture is?
En nu ga ik werken. Ingewikkelde dingen en een vergadering leiden. OEI OEI.Ja ik begrijp wat nurture is. Ik denk alleen dat erfelijkheid de belangrijkste invloed heeft op de persoonlijkheid en niet de omgeving.
donderdag 23 juni 2016 om 13:40
quote:muurbloempje66 schreef op 23 juni 2016 @ 12:50:
[...]
Ja dat meen ik echt, niks om van te schrikken hoor. Ik heb meer vertrouwen in een mannelijke chirurg dan in een vrouw. Niet perse omdat die beter is (al denk ik dat een man een vastere hand heeft), maar omdat ik die meer vertrouw.
En bij een mannelijke zwemleraar ben ik meer op mijn hoede. Niet omdat die perse iets gaat uitspoken, maar gewoon omdat ik daar een minder vertrouwd gevoel bij heb. Ja en?
Maar ik werk liever met een hele afdeling mannen, dan met een paar vrouwen. So what.
Ik heb het hier niet over gelijke rechten, want die hebben we hier in Nederland gewoon. In onze moderne maatschappij wordt je echt niet meer raar aangekeken als je als vrouw fulltime werkt en de man thuis voor de kinderen zorgt. Zo doen wij dat nu ook.Ben ik nu feministisch bezig? Maar ik zou het liever andersom zien. Ik ben liever thuis, en mijn man zou het liefst willen werken. Waarom moeten we ons steeds vergelijken met het andere geslacht?
En over dat aangeleerd enzo vindt ik onzin. Al op zeer jonge leeftijd zie je verschil tussen jongen en meisje. Mag dat dan niet?
Als jullie het liever andersom zien (jij thuis en hij werken) is dat jullie keuze. En juist die keuzevrijheid vind ik het kenmerk van feminisme.
Of hij nu kraamverzorger is en jij bouwvakker of omgekeerd, allebei fulltime, één van de twee fulltime of beiden parttime, allemaal ok als dat jullie keuze is.
Dat aangeleerde gedrag bij kinderen komt helaas nog vaak voor. Op een folder van een speelgoedwinkel stond bijvoorbeeld een foto van een klein meisje met een roze stofzuigertje met het bijschrift "net als moeder". Dat vind ik onnodig rolbevestigend.
Vraagt ze om een pop, prima, geef die haar dan gerust. Maar als je zoon om een pop vraagt, ook.
Willen ze beiden liever een timmerdoos, ook prima.
[...]
Ja dat meen ik echt, niks om van te schrikken hoor. Ik heb meer vertrouwen in een mannelijke chirurg dan in een vrouw. Niet perse omdat die beter is (al denk ik dat een man een vastere hand heeft), maar omdat ik die meer vertrouw.
En bij een mannelijke zwemleraar ben ik meer op mijn hoede. Niet omdat die perse iets gaat uitspoken, maar gewoon omdat ik daar een minder vertrouwd gevoel bij heb. Ja en?
Maar ik werk liever met een hele afdeling mannen, dan met een paar vrouwen. So what.
Ik heb het hier niet over gelijke rechten, want die hebben we hier in Nederland gewoon. In onze moderne maatschappij wordt je echt niet meer raar aangekeken als je als vrouw fulltime werkt en de man thuis voor de kinderen zorgt. Zo doen wij dat nu ook.Ben ik nu feministisch bezig? Maar ik zou het liever andersom zien. Ik ben liever thuis, en mijn man zou het liefst willen werken. Waarom moeten we ons steeds vergelijken met het andere geslacht?
En over dat aangeleerd enzo vindt ik onzin. Al op zeer jonge leeftijd zie je verschil tussen jongen en meisje. Mag dat dan niet?
Als jullie het liever andersom zien (jij thuis en hij werken) is dat jullie keuze. En juist die keuzevrijheid vind ik het kenmerk van feminisme.
Of hij nu kraamverzorger is en jij bouwvakker of omgekeerd, allebei fulltime, één van de twee fulltime of beiden parttime, allemaal ok als dat jullie keuze is.
Dat aangeleerde gedrag bij kinderen komt helaas nog vaak voor. Op een folder van een speelgoedwinkel stond bijvoorbeeld een foto van een klein meisje met een roze stofzuigertje met het bijschrift "net als moeder". Dat vind ik onnodig rolbevestigend.
Vraagt ze om een pop, prima, geef die haar dan gerust. Maar als je zoon om een pop vraagt, ook.
Willen ze beiden liever een timmerdoos, ook prima.
donderdag 23 juni 2016 om 13:55
quote:Bugs_Bunny schreef op 23 juni 2016 @ 13:17:
[...]
De onvolprezen, en op het eind wat kierewiete, psycholoog Vroon zei ooit in een interview (en vast ook in boeken en artikelen) dat hij zich er echt op verkeken had. Hij wist dat mannen en vrouwen aantoonbaar verschillen, dat de bedrading echt anders is. Totdat hij zich realiseerde wanneer die bedrading wordt gelegd: grotendeels NA de geboorte.
Ik vond dat wel een eye-opener. Zelfs als er al een meetbaar verschil is in de biologie van mannen en vrouwen (hersens met name), dan nog is daarmee allerminst bewezen dat het verschil "er gewoon is", maar kan het goed aangeleerd zijn.
Interessant!
Ik denk dat het best eens zo zou kunnen werken, dat wanneer je als jongetje van een jaar of acht, constant hoort dat mannen zo'n goed vermogen hebben om door een stad te navigeren (om maar een voorbeeld te noemen), je deze kwaliteit eerder in jezelf herkent, je deze passend acht bij de rest van je identiteit als jongen/man en je deze vervolgens eerder zal gaan ontwikkelen. Als er eens door de stad genavigeerd moet worden, of je bent de weg kwijt met een groepje op schoolreisje, of iets dergelijks, dan denkt zo'n jongen onbewust 'navigeren, daar ben ik goed in! (want ik ben een man)' en je neemt de rol op je om de weg terug te vinden en creëert zo succeservaringen met navigeren en wordt inderdaad over de jaren heen steeds beter in het navigeren naar en door on/bekende plekken.
Iemand die eenzelfde vermogen heeft om te leren navigeren, maar die vanaf het begin heeft gehoord, dat dit echt iets is voor jongens, zal sneller denken 'daar ben ik niet goed in (want ik ben een meisje). Vervolgens zul je gedrag bij jezelf herkennen, dat dit vermoeden bevestigt. Wanneer je de weg kwijt bent op schoolreisje, dan denk je bijvoorbeeld onbewust 'wat ben ik toch stom met dit soort dingen.' Vervolgens ontwikkel je over de jaren niet de hersenstructuren die anders wel aangelegd zouden zijn.
Ik denk dat het zoiets moet zijn. Het valt me op dat de mannen en vrouwen die ik ken, die minder zijn opgevoed met dergelijke vastomlijnde ideeën een stuk eigener zijn in hun persoonlijkheid en minder voldoen aan het stereotype van 'de vrouw', of 'de man'.
[...]
De onvolprezen, en op het eind wat kierewiete, psycholoog Vroon zei ooit in een interview (en vast ook in boeken en artikelen) dat hij zich er echt op verkeken had. Hij wist dat mannen en vrouwen aantoonbaar verschillen, dat de bedrading echt anders is. Totdat hij zich realiseerde wanneer die bedrading wordt gelegd: grotendeels NA de geboorte.
Ik vond dat wel een eye-opener. Zelfs als er al een meetbaar verschil is in de biologie van mannen en vrouwen (hersens met name), dan nog is daarmee allerminst bewezen dat het verschil "er gewoon is", maar kan het goed aangeleerd zijn.
Interessant!
Ik denk dat het best eens zo zou kunnen werken, dat wanneer je als jongetje van een jaar of acht, constant hoort dat mannen zo'n goed vermogen hebben om door een stad te navigeren (om maar een voorbeeld te noemen), je deze kwaliteit eerder in jezelf herkent, je deze passend acht bij de rest van je identiteit als jongen/man en je deze vervolgens eerder zal gaan ontwikkelen. Als er eens door de stad genavigeerd moet worden, of je bent de weg kwijt met een groepje op schoolreisje, of iets dergelijks, dan denkt zo'n jongen onbewust 'navigeren, daar ben ik goed in! (want ik ben een man)' en je neemt de rol op je om de weg terug te vinden en creëert zo succeservaringen met navigeren en wordt inderdaad over de jaren heen steeds beter in het navigeren naar en door on/bekende plekken.
Iemand die eenzelfde vermogen heeft om te leren navigeren, maar die vanaf het begin heeft gehoord, dat dit echt iets is voor jongens, zal sneller denken 'daar ben ik niet goed in (want ik ben een meisje). Vervolgens zul je gedrag bij jezelf herkennen, dat dit vermoeden bevestigt. Wanneer je de weg kwijt bent op schoolreisje, dan denk je bijvoorbeeld onbewust 'wat ben ik toch stom met dit soort dingen.' Vervolgens ontwikkel je over de jaren niet de hersenstructuren die anders wel aangelegd zouden zijn.
Ik denk dat het zoiets moet zijn. Het valt me op dat de mannen en vrouwen die ik ken, die minder zijn opgevoed met dergelijke vastomlijnde ideeën een stuk eigener zijn in hun persoonlijkheid en minder voldoen aan het stereotype van 'de vrouw', of 'de man'.
donderdag 23 juni 2016 om 13:58
quote:amarna schreef op 23 juni 2016 @ 13:40:
[...]
Als jullie het liever andersom zien (jij thuis en hij werken) is dat jullie keuze. En juist die keuzevrijheid vind ik het kenmerk van feminisme.
Of hij nu kraamverzorger is en jij bouwvakker of omgekeerd, allebei fulltime, één van de twee fulltime of beiden parttime, allemaal ok als dat jullie keuze is.
Dat aangeleerde gedrag bij kinderen komt helaas nog vaak voor. Op een folder van een speelgoedwinkel stond bijvoorbeeld een foto van een klein meisje met een roze stofzuigertje met het bijschrift "net als moeder". Dat vind ik onnodig rolbevestigend.
Vraagt ze om een pop, prima, geef die haar dan gerust. Maar als je zoon om een pop vraagt, ook.
Willen ze beiden liever een timmerdoos, ook prima.
He bah, nee dat vindt ik ook onnodig. Overigens ben ik diegene die de boormachine pakt, terwijl man het huishouden doet. De jongens moeten net zo veel meedoen in het huishouden als dochter. En dochter zit gewoon op voetbal omdat ze dat zelf leuk vindt. Maar zij zit liever op haar kamer met vriendinnetje nagels te lakken, en de jongens spelen liever fifa op de ps. Ze zijn gewoon anders, en dat vindt ik prima.
Dus antwoordt op to: Man vrouw zijn niet gelijk, maar ze moeten wel gelijke kansen krijgen. Gelijkwaardig dus.
[...]
Als jullie het liever andersom zien (jij thuis en hij werken) is dat jullie keuze. En juist die keuzevrijheid vind ik het kenmerk van feminisme.
Of hij nu kraamverzorger is en jij bouwvakker of omgekeerd, allebei fulltime, één van de twee fulltime of beiden parttime, allemaal ok als dat jullie keuze is.
Dat aangeleerde gedrag bij kinderen komt helaas nog vaak voor. Op een folder van een speelgoedwinkel stond bijvoorbeeld een foto van een klein meisje met een roze stofzuigertje met het bijschrift "net als moeder". Dat vind ik onnodig rolbevestigend.
Vraagt ze om een pop, prima, geef die haar dan gerust. Maar als je zoon om een pop vraagt, ook.
Willen ze beiden liever een timmerdoos, ook prima.
He bah, nee dat vindt ik ook onnodig. Overigens ben ik diegene die de boormachine pakt, terwijl man het huishouden doet. De jongens moeten net zo veel meedoen in het huishouden als dochter. En dochter zit gewoon op voetbal omdat ze dat zelf leuk vindt. Maar zij zit liever op haar kamer met vriendinnetje nagels te lakken, en de jongens spelen liever fifa op de ps. Ze zijn gewoon anders, en dat vindt ik prima.
Dus antwoordt op to: Man vrouw zijn niet gelijk, maar ze moeten wel gelijke kansen krijgen. Gelijkwaardig dus.
donderdag 23 juni 2016 om 14:02
quote:valerievaldera schreef op 23 juni 2016 @ 13:55:
[...]
Interessant!
Ik denk dat het best eens zo zou kunnen werken, dat wanneer je als jongetje van een jaar of acht, constant hoort dat mannen zo'n goed vermogen hebben om door een stad te navigeren (om maar een voorbeeld te noemen), je deze kwaliteit eerder in jezelf herkent, je deze passend acht bij de rest van je identiteit als jongen/man en je deze vervolgens eerder zal gaan ontwikkelen. Als er eens door de stad genavigeerd moet worden, of je bent de weg kwijt met een groepje op schoolreisje, of iets dergelijks, dan denkt zo'n jongen onbewust 'navigeren, daar ben ik goed in! (want ik ben een man)' en je neemt de rol op je om de weg terug te vinden en creëert zo succeservaringen met navigeren en wordt inderdaad over de jaren heen steeds beter in het navigeren naar en door on/bekende plekken.
Iemand die eenzelfde vermogen heeft om te leren navigeren, maar die vanaf het begin heeft gehoord, dat dit echt iets is voor jongens, zal sneller denken 'daar ben ik niet goed in (want ik ben een meisje). Vervolgens zul je gedrag bij jezelf herkennen, dat dit vermoeden bevestigt. Wanneer je de weg kwijt bent op schoolreisje, dan denk je bijvoorbeeld onbewust 'wat ben ik toch stom met dit soort dingen.' Vervolgens ontwikkel je over de jaren niet de hersenstructuren die anders wel aangelegd zouden zijn.
Ik denk dat het zoiets moet zijn. Het valt me op dat de mannen en vrouwen die ik ken, die minder zijn opgevoed met dergelijke vastomlijnde ideeën een stuk eigener zijn in hun persoonlijkheid en minder voldoen aan het stereotype van 'de vrouw', of 'de man'.Eens. Maar dan heb je nog steeds invloed van testosteron en oestrogeen die van invloed zijn.
[...]
Interessant!
Ik denk dat het best eens zo zou kunnen werken, dat wanneer je als jongetje van een jaar of acht, constant hoort dat mannen zo'n goed vermogen hebben om door een stad te navigeren (om maar een voorbeeld te noemen), je deze kwaliteit eerder in jezelf herkent, je deze passend acht bij de rest van je identiteit als jongen/man en je deze vervolgens eerder zal gaan ontwikkelen. Als er eens door de stad genavigeerd moet worden, of je bent de weg kwijt met een groepje op schoolreisje, of iets dergelijks, dan denkt zo'n jongen onbewust 'navigeren, daar ben ik goed in! (want ik ben een man)' en je neemt de rol op je om de weg terug te vinden en creëert zo succeservaringen met navigeren en wordt inderdaad over de jaren heen steeds beter in het navigeren naar en door on/bekende plekken.
Iemand die eenzelfde vermogen heeft om te leren navigeren, maar die vanaf het begin heeft gehoord, dat dit echt iets is voor jongens, zal sneller denken 'daar ben ik niet goed in (want ik ben een meisje). Vervolgens zul je gedrag bij jezelf herkennen, dat dit vermoeden bevestigt. Wanneer je de weg kwijt bent op schoolreisje, dan denk je bijvoorbeeld onbewust 'wat ben ik toch stom met dit soort dingen.' Vervolgens ontwikkel je over de jaren niet de hersenstructuren die anders wel aangelegd zouden zijn.
Ik denk dat het zoiets moet zijn. Het valt me op dat de mannen en vrouwen die ik ken, die minder zijn opgevoed met dergelijke vastomlijnde ideeën een stuk eigener zijn in hun persoonlijkheid en minder voldoen aan het stereotype van 'de vrouw', of 'de man'.Eens. Maar dan heb je nog steeds invloed van testosteron en oestrogeen die van invloed zijn.
donderdag 23 juni 2016 om 14:19
Ik ben zelf opgegroeid in een gezin waarin de verschillen tussen de jongens en meisjes niet zo duidelijk waren. Mijn broer was een vrij stille, wat introverte jongen, die het liefst de hele dag boeken zat te lezen op zijn kamer. Een beetje een nerd dus, maar wel heel lief, gevoelig en empathisch. Mijn zussen en ik verschilden onderling zo enorm, dat ik het voor altijd afgeleerd heb om te denken in van die typische man/vrouw verschillen. De ene was wat avontuurlijker, nam graag het initiatief, was impulsiever en brutaler, de andere wat opgeruimder, huiselijker, wat meer plichtsgetrouw. Ik denk dat al deze verschillen voortkwamen uit de verschillen in onze karakters.
Er zal best een waarheid inzitten hoor, dat mannen meer geneigd zijn tot bepaald gedrag en vrouwen weer tot ander gedrag, maar de verschillen onderling zijn zo enorm, dat ik het in de praktijk niet logisch vind, om daar mijn totale man/vrouwbeeld aan op te hangen. Dat vind ik eigenlijk een onderschatting van de enorme rijkheid aan persoonlijkheden die mensen kunnen hebben.
Er zal best een waarheid inzitten hoor, dat mannen meer geneigd zijn tot bepaald gedrag en vrouwen weer tot ander gedrag, maar de verschillen onderling zijn zo enorm, dat ik het in de praktijk niet logisch vind, om daar mijn totale man/vrouwbeeld aan op te hangen. Dat vind ik eigenlijk een onderschatting van de enorme rijkheid aan persoonlijkheden die mensen kunnen hebben.
donderdag 23 juni 2016 om 14:53
donderdag 23 juni 2016 om 16:25
quote:muurbloempje66 schreef op 23 juni 2016 @ 13:25:
[...]
Dit is een bewijs dat de genetica (biologie) een effect heeft op de manier waarop mensen zich gedragen/leven. Dat jij dat geen serieuze verschillen vindt verbaast me.Nee want ik heb en wil geen kinderen en toch ben ik 100% een vrouw met zowel "vrouwelijke" als "mannelijke" kanten, dus met andere woorden: menselijke kanten.
[...]
Dit is een bewijs dat de genetica (biologie) een effect heeft op de manier waarop mensen zich gedragen/leven. Dat jij dat geen serieuze verschillen vindt verbaast me.Nee want ik heb en wil geen kinderen en toch ben ik 100% een vrouw met zowel "vrouwelijke" als "mannelijke" kanten, dus met andere woorden: menselijke kanten.
donderdag 23 juni 2016 om 16:28
quote:muurbloempje66 schreef op 23 juni 2016 @ 13:58:
[...]
He bah, nee dat vindt ik ook onnodig. Overigens ben ik diegene die de boormachine pakt, terwijl man het huishouden doet. De jongens moeten net zo veel meedoen in het huishouden als dochter. En dochter zit gewoon op voetbal omdat ze dat zelf leuk vindt. Maar zij zit liever op haar kamer met vriendinnetje nagels te lakken, en de jongens spelen liever fifa op de ps. Ze zijn gewoon anders, en dat vindt ik prima.
Dus antwoordt op to: Man vrouw zijn niet gelijk, maar ze moeten wel gelijke kansen krijgen. Gelijkwaardig dus.
Kijk hier zeg je het zelf al: man doet huishouden, jij doet kluswerk. En dat kan dus niet volgens je eigen theorie.
Ik ontken niet dat ik grote verschillen zie in gedrag tussen mannen en vrouwen, maar ik weet gewoon niet hoeveel daarvan nurture is. Ik denk zelf veel.
Een vriendin van mij kan geweldig kaartlezen en de weg vinden, een vriend van mij is hopeloos daarin, dat zou dus niet kunnen als alles nature was.
[...]
He bah, nee dat vindt ik ook onnodig. Overigens ben ik diegene die de boormachine pakt, terwijl man het huishouden doet. De jongens moeten net zo veel meedoen in het huishouden als dochter. En dochter zit gewoon op voetbal omdat ze dat zelf leuk vindt. Maar zij zit liever op haar kamer met vriendinnetje nagels te lakken, en de jongens spelen liever fifa op de ps. Ze zijn gewoon anders, en dat vindt ik prima.
Dus antwoordt op to: Man vrouw zijn niet gelijk, maar ze moeten wel gelijke kansen krijgen. Gelijkwaardig dus.
Kijk hier zeg je het zelf al: man doet huishouden, jij doet kluswerk. En dat kan dus niet volgens je eigen theorie.
Ik ontken niet dat ik grote verschillen zie in gedrag tussen mannen en vrouwen, maar ik weet gewoon niet hoeveel daarvan nurture is. Ik denk zelf veel.
Een vriendin van mij kan geweldig kaartlezen en de weg vinden, een vriend van mij is hopeloos daarin, dat zou dus niet kunnen als alles nature was.
donderdag 23 juni 2016 om 17:06
