Actueel
alle pijlers
Vrouwen in deeltijdbaan het gelukkigst?
maandag 24 september 2007 om 13:30
Hallo! Vandaag in het nieuws: vrouwen zijn het gelukkigst wanneer ze een deeltijdbaan hebben, waarbij ze hun beroep kunnen combineren met hun gezinsleven. Deze vrouwen zijn gelukkiger dan vrouwen die een volle werkweek hebben en ze voelen zich ook beter dan huisvrouwen.
Ik ben zo benieuwd hoe dit nou zit?? Ik kan me voorstellen dat de meningen nogal verdeeld zullen zijn, vooral onder vrouwen die fulltime werken of fulltime huisvrouw zijn??
Ik ben zo benieuwd hoe dit nou zit?? Ik kan me voorstellen dat de meningen nogal verdeeld zullen zijn, vooral onder vrouwen die fulltime werken of fulltime huisvrouw zijn??
Wees gerust, ik zal je niet storen bij je "discussies" over antirimpelcremes en botox! Inderdaad een héél ander niveau!
woensdag 26 september 2007 om 18:22
woensdag 26 september 2007 om 18:25
Dat laatste is flauw, Delhia...fijn voor je trouwens, dat je zoveel zelfvertrouwen hebt. Ik heb zelf daarentegen niet zo de behoefte om hier de mensen te overtuigen van mijn zelfvertouwen en kwaliteiten. Als ik dat zelf maar weet is dat goed genoeg.
By the way: ik werk "maar" 4 dagen, verkwansel ik nu ook mijn talenten???
Xal, dan gaat het helaas niet door hè, als de liefde niet wederzijds is...
By the way: ik werk "maar" 4 dagen, verkwansel ik nu ook mijn talenten???
Xal, dan gaat het helaas niet door hè, als de liefde niet wederzijds is...
woensdag 26 september 2007 om 18:53
Mensen die het hardst schreeuwen dat ze zo een speciaal talent hebben en die vooral niet willen verkwanselen en gillen dat ze zelfvertrouwen hebben, komen het waarschijnlijk erg tekort.
Dan heb je dat niet nodig, al helemaal niet om te "trachten"denigrerend over een ander te doen, alhoewel ik me daarbij helemaal niet aangesproken voel, vind het eerder heel bedenkelijk en vermakelijk, ik ken de mensheid al wat langer daarvoor.
Dan heb je dat niet nodig, al helemaal niet om te "trachten"denigrerend over een ander te doen, alhoewel ik me daarbij helemaal niet aangesproken voel, vind het eerder heel bedenkelijk en vermakelijk, ik ken de mensheid al wat langer daarvoor.
woensdag 26 september 2007 om 20:58
O maar ik heb geen enkele behoefte om te overtuigen hoor. Zal me worst zijn wat een stel anonieme forummers ervan denkt. Alleen zag jij iets abusievelijk aan voor groot ego, dus dat wilde ik even corrigeren. Houdt de discussie wel zo zuiver als we het allemaal over hetzelfde hebben, nietwaar? Bovendien, Xaloy snapt 't verschil wel, dus zó onduidelijk was het nou toch ook weer niet?
En als je goed leest, had ik het uitsluitend over het niet willen verkwanselen van míjn talenten door géén dag te werken. Niets over jouw talenten, en al helemaal niet in relatie tot vier dagen werken. Sterker, ik werk zelf vier dagen.
woensdag 26 september 2007 om 21:12
Ik ben het trouwens met Zamirah eens, als ik niet zou hoeven werken voor het geld, dan stopte ik acuut. Ik zou me dan echt prima vermaken.
En als je parttime werkt wil het niet zeggen dat je dan alleen een zakcentje verdient en op je partner leunt. Ik doe dat dus niet, ik kan van mijn eigen parttime salaris leven en mocht ik meer geld nodig hebben, dan kan ik evt. altijd weer meer gaan werken.
En als je parttime werkt wil het niet zeggen dat je dan alleen een zakcentje verdient en op je partner leunt. Ik doe dat dus niet, ik kan van mijn eigen parttime salaris leven en mocht ik meer geld nodig hebben, dan kan ik evt. altijd weer meer gaan werken.
Cum non tum age
woensdag 26 september 2007 om 21:53
woensdag 26 september 2007 om 21:55
Toen ik nog theater deed, dat waren tijden, moest ik 6 dagen per week werken, 18 jaar volgehouden en voelde me niet waardevoller dan nu hoor.
Sterker nog, dat word je kots en kots zat, je word jaloers op de mensen die op zondag met een plantje naar oma gaan.
Waarde zit in je eigenwaarde en dat heeft niks met een studie of talenten te maken.
Er staat bij Albert Heyn een daklozenkrantverkoper, die man heeft zoveel trots en eigenwaarde, dat ondanks alles, ie daar toch maar mooi staat, werkend aan zijn vooruitgang, dat zijn de mensen die ik respecteer, ik vind dat mooi.
Blah blah blah, ikke dit en ikke dat , jij werkt 32 uur, mond houden , ik werk 4 dagen blah blah,
jakkes
Helemaal niks snap je dan van het leven.
En het vervelende is dat je over 25 jaar erachter komt dat die irri Sto gelijk had, ik ben zo bevoorrecht dat ik het op tijd zie.
Je werkt om te leven en je leeft niet om te werken.
Ikke niet iig.
Sterker nog, dat word je kots en kots zat, je word jaloers op de mensen die op zondag met een plantje naar oma gaan.
Waarde zit in je eigenwaarde en dat heeft niks met een studie of talenten te maken.
Er staat bij Albert Heyn een daklozenkrantverkoper, die man heeft zoveel trots en eigenwaarde, dat ondanks alles, ie daar toch maar mooi staat, werkend aan zijn vooruitgang, dat zijn de mensen die ik respecteer, ik vind dat mooi.
Blah blah blah, ikke dit en ikke dat , jij werkt 32 uur, mond houden , ik werk 4 dagen blah blah,
jakkes
Helemaal niks snap je dan van het leven.
En het vervelende is dat je over 25 jaar erachter komt dat die irri Sto gelijk had, ik ben zo bevoorrecht dat ik het op tijd zie.
Je werkt om te leven en je leeft niet om te werken.
Ikke niet iig.
woensdag 26 september 2007 om 22:41
hm, als ik dit zo lees zijn niet alleen de fulltime werkende vrouwen moe. Ook de parttime werkende vrouwen reageren venijnig. Mijn hemel zeg.
Voor mij geldt dat ik gelukkiger ben wanneer ik parttime werk. Dat was al zo toen ik nog geen kind had. Ik vind het heerlijk om een dag thuis te rommelen. Ik werk nu 30 uur. Heb een zoon van 9 maanden. Het liefst heb ik een werkweek van 24 uur met het salaris dat ik nu verdien. Ik doe het niet om financieel zelfstandig te zijn. Op die manier heb ik er terminste nooit over nagedacht. Doe het ook niet "voor een zakcentje".
Voor mij geldt dat ik gelukkiger ben wanneer ik parttime werk. Dat was al zo toen ik nog geen kind had. Ik vind het heerlijk om een dag thuis te rommelen. Ik werk nu 30 uur. Heb een zoon van 9 maanden. Het liefst heb ik een werkweek van 24 uur met het salaris dat ik nu verdien. Ik doe het niet om financieel zelfstandig te zijn. Op die manier heb ik er terminste nooit over nagedacht. Doe het ook niet "voor een zakcentje".
woensdag 26 september 2007 om 22:57
donderdag 27 september 2007 om 09:07
Is wel eens onderzocht. Er is zelfs een boek over
"Werkende moeders hebben gelukkiger kinderen" van de duitse pedagogen Weikert. Van o.m. Intermediair.nl:
Kinderen van fulltime werkende moeders zijn gelukkiger en zelfstandiger dan die van thuisblijfmoeders.
Het is kennelijk helemaal niet zo dat vrouwen met een fulltime baan hun kinderen verwaarlozen. En hun kinderen zijn ook niet slechter opgevoed dan andere kinderen, schrijft het Duitse pedagogenechtpaar Annegret en Wolfgang Weikert in hun boek Werkende moeders hebben gelukkige kinderen. Het echtpaar baseert zich daarbij op hun jarenlange ervaring als gezinstherapeut.
‘In onze interviews ontdekten we dat moeders die de hele dag werken geen slechtere moeders zijn dan moeders die er voor hun kinderen de hele dag zijn. Integendeel: vrouwen met een baan concentreren zich, juist door tijdgebrek, op de kern van de opvoeding. Ze lopen niet het gevaar hun kinderen te verwennen en op te voeden tot onzelfstandige, veeleisende consumptiekids.’
Thuisblijfmoeders: gefrustreerd
Vrouwen die stoppen met werk verspelen carrièrekansen en raken in elk geval achter op hun vakgebied. De Duitse pedagogen zien dat veel thuisblijfmoeders later dan ook last krijgen van frustraties en verdriet om de gemiste kansen. En hun kinderen gaan zich vaak in de puberteit heftig verzetten tegen de overdosis betutteling en bezorgdheid waaraan ze blootgesteld zijn geweest. Kinderen van moeders die bleven werken, leren mee te werken in het huishouden en hebben als rolmodel een zelfbewuste onafhankelijke moeder.
donderdag 27 september 2007 om 09:12
Ik denk niet dat als ik mijn vorige beroep was blijven uitoefenen dat ik dan gelukkige kinderen zou hebben, 6 dagen per week 14 uur per dag in touw.??!!
Ik denk ook niet dat kinderen op een crèche gelukkiger zijn dan thuis bij mammie.
Die van mij iig niet, op een blauwe maandag toen ze 1 en 2 waren heb ik 3 maanden gewerkt bij een tv productie bedrijf, normale kantoor uren, ze waren altijd ziek op die crèche diarree , verkouden en ze hadden altijd opgezwollen ogen, van het huilen,gut gut leuk, en het was een zeer gerenommeerd dagverblijf, dat kan ik je wel vertellen, bovendien, ook niet onbelangrijk, wat ik verdiende ging er bijna helemaal op aan crechekosten, omdat man goed verdient, als ik 1100 erbij verdient en er gaat bij mijn man 750 af voor crèche , schiet niet op he, plus zijn belastingvoordeel dat ik niet werk , ook nog eens 100 eraf , ga je erbij horen voor 250 , nou ik ben niet achterlijk, ben lekker thuis gebleven en heb gastouderschap gedaan, in de plus voor 1200 per maand, tssss.
En mijn kinderen hebben een geweldige tijd gehad, zeker weten ,alles ging in hun eigen ritme en behoefte, kon altijd naar een speeltuintje, spelletje doen, poffertjes bakken, knutselen , eigen bedje, als ze alleen wilde spelen kon dat ook, en ik heb ook een geweldige tijd gehad.
Het zegt geen reet over zelfstandigheid, ik heb de meest zelfstandige kids die je kunt bedenken, die gaan en staan waar ze moeten en alleen.
Aangezien ik parttime werk, heb ik vandaag en morgen vrij, lekker weer, dus ik ga s lekker in de tuin frutselen, 15.00 komt mijn kind thuis en gaan we samen paardrijden, lijkt me toch echt leuker als dat ik 6 uur moe thuiskom en mij "nuttig"heb gemaakt.
Kinderen kun je niet interviewen over dit onderwerp, die weten niet beter, die uitwerking komt er later pas uit.
Je vormt een kind er wel mee .
Ik denk dat psychologen dat pas kunnen onderzoeken als deze kinderen volwassen zijn.
Maar goed, je kunt er lang en breed over discussiëren, de 1 is 'gelukkiger' als ie werkt fulltime en probeert dat goed te schreeuwen, waarschijnlijk toch uit een oerschuldgevoel tegenover kind, maar dat gaan ze never nooit toe geven, ik ben ook moeder, dus ik ken dat gevoel, heb dat 3 maanden ervaren, vind het compleet ruk , om te werken met kleintjes.
En de ander durft er aan toe te geven om thuis te blijven.
Ik vind een gezin belangrijker dan mijn carrière.
En bovendien ben ik een lopend bewijs, dat je je alsnog kunt ontwikkelen naar een ander beroep toe , terwijl je 5 jaar thuis zit en dat tot uitvoer brengt als de tijd rijp is en dat was voor mij toen ze naar school gingen.
Zou het zo weer doen.
Ik denk ook niet dat kinderen op een crèche gelukkiger zijn dan thuis bij mammie.
Die van mij iig niet, op een blauwe maandag toen ze 1 en 2 waren heb ik 3 maanden gewerkt bij een tv productie bedrijf, normale kantoor uren, ze waren altijd ziek op die crèche diarree , verkouden en ze hadden altijd opgezwollen ogen, van het huilen,gut gut leuk, en het was een zeer gerenommeerd dagverblijf, dat kan ik je wel vertellen, bovendien, ook niet onbelangrijk, wat ik verdiende ging er bijna helemaal op aan crechekosten, omdat man goed verdient, als ik 1100 erbij verdient en er gaat bij mijn man 750 af voor crèche , schiet niet op he, plus zijn belastingvoordeel dat ik niet werk , ook nog eens 100 eraf , ga je erbij horen voor 250 , nou ik ben niet achterlijk, ben lekker thuis gebleven en heb gastouderschap gedaan, in de plus voor 1200 per maand, tssss.
En mijn kinderen hebben een geweldige tijd gehad, zeker weten ,alles ging in hun eigen ritme en behoefte, kon altijd naar een speeltuintje, spelletje doen, poffertjes bakken, knutselen , eigen bedje, als ze alleen wilde spelen kon dat ook, en ik heb ook een geweldige tijd gehad.
Het zegt geen reet over zelfstandigheid, ik heb de meest zelfstandige kids die je kunt bedenken, die gaan en staan waar ze moeten en alleen.
Aangezien ik parttime werk, heb ik vandaag en morgen vrij, lekker weer, dus ik ga s lekker in de tuin frutselen, 15.00 komt mijn kind thuis en gaan we samen paardrijden, lijkt me toch echt leuker als dat ik 6 uur moe thuiskom en mij "nuttig"heb gemaakt.
Kinderen kun je niet interviewen over dit onderwerp, die weten niet beter, die uitwerking komt er later pas uit.
Je vormt een kind er wel mee .
Ik denk dat psychologen dat pas kunnen onderzoeken als deze kinderen volwassen zijn.
Maar goed, je kunt er lang en breed over discussiëren, de 1 is 'gelukkiger' als ie werkt fulltime en probeert dat goed te schreeuwen, waarschijnlijk toch uit een oerschuldgevoel tegenover kind, maar dat gaan ze never nooit toe geven, ik ben ook moeder, dus ik ken dat gevoel, heb dat 3 maanden ervaren, vind het compleet ruk , om te werken met kleintjes.
En de ander durft er aan toe te geven om thuis te blijven.
Ik vind een gezin belangrijker dan mijn carrière.
En bovendien ben ik een lopend bewijs, dat je je alsnog kunt ontwikkelen naar een ander beroep toe , terwijl je 5 jaar thuis zit en dat tot uitvoer brengt als de tijd rijp is en dat was voor mij toen ze naar school gingen.
Zou het zo weer doen.
donderdag 27 september 2007 om 09:17
