Actueel
alle pijlers
Vrouwen met een deeltijdbaan zijn lui
donderdag 13 november 2008 om 16:53
Deeltijd-vrouwen zijn luie vrouwen’
door Laura Romanillos
Geplaatst op woensdag 12 november 2008 om 11:35
Oproep voor vrouwen in top breed gesteund door mannen
“Vrouwen die in deeltijd werken verpesten het voor de rest, en ook voor hun dochters en hun kleindochters.” Powerwoman en feministe Heleen Mees heeft geen goed woord over voor vrouwen die in deeltijd werken.
“Ze zijn lui, bang om hun nek uit te steken en gemakzuchtig. Ze zijn een totale verkwisting”, en zo kan ze nog wel even doorgaan. Uit onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) blijkt dat driekwart van de Nederlandse vrouwen een deeltijdbaan heeft. Slechts 7 procent van hen zou voltijd willen werken. Van de vrouwen die een kleine deeltijdbaan hebben (12 tot 19 uur) zou de helft wel meer willen werken, maar dan gemiddeld maar vijf uur meer, op het tijdstip dat het hen uitkomt. De helft van de vrouwen die fulltime werken zou liever minder willen werken.
Tegelijkertijd plaatste Woman Capital, een headhuntersbureau voor vrouwen, gisteren voor de tweede keer een paginagrote advertentie in Het Financieele Dagblad met een oproep aan minister Bos van Financiën om meer vrouwen te benoemen in de top van de financiële wereld. De eerste oproep, van ongeveer twee weken geleden, werd ondertekend door 34 vrouwen op topposities. De oproep van gisteren door ongeveer 70 topmannen. “De reacties waren overweldigend”, zegt manager Bercan Günel. “Daarom zijn we op het idee gekomen om het stokje over te geven aan de mannen. We vonden een hele grote groep bereid hun handtekening te zetten. Het is een hele mooie mix van nieuwe CEO’s en de oude garde die nu commissaris is. Maar ook advocaten en hoogleraren steunen onze oproep aan minister Bos” , aldus Günel.
Vrouwen die het liefst deeltijd willen werken en een tekort aan vrouwen in topposities lijken niet met elkaar te rijmen. “Dat heeft ook helemaal niets met elkaar te maken,” zegt Mees. “Die deeltijdvrouwen zouden zelfs als ze vijftig uur per week zouden werken niets bereiken. Er zijn ook mannen die zo zijn, die niet ambitieus zijn, en vier dagen per week werken omdat ze dat kunnen betalen. Het gaat om ‘angry young women’ die ambities hebben, keihard werken, maar toch niet benoemd worden op de hoge plekken.” Volgens Günel heeft het één wel degelijk iets met het ander te maken. “Het is schrijnend dat er amper geen vrouwelijke rolmodellen zijn. Als een jonge vrouw bij ABN Amro begint en ze kijkt omhoog ziet ze alleen maar mannen en macho-gedrag. Daardoor krijgt ze geen zin om extra haar best te doen om hogerop te komen en ook zo te worden.”
door Laura Romanillos
Geplaatst op woensdag 12 november 2008 om 11:35
Oproep voor vrouwen in top breed gesteund door mannen
“Vrouwen die in deeltijd werken verpesten het voor de rest, en ook voor hun dochters en hun kleindochters.” Powerwoman en feministe Heleen Mees heeft geen goed woord over voor vrouwen die in deeltijd werken.
“Ze zijn lui, bang om hun nek uit te steken en gemakzuchtig. Ze zijn een totale verkwisting”, en zo kan ze nog wel even doorgaan. Uit onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) blijkt dat driekwart van de Nederlandse vrouwen een deeltijdbaan heeft. Slechts 7 procent van hen zou voltijd willen werken. Van de vrouwen die een kleine deeltijdbaan hebben (12 tot 19 uur) zou de helft wel meer willen werken, maar dan gemiddeld maar vijf uur meer, op het tijdstip dat het hen uitkomt. De helft van de vrouwen die fulltime werken zou liever minder willen werken.
Tegelijkertijd plaatste Woman Capital, een headhuntersbureau voor vrouwen, gisteren voor de tweede keer een paginagrote advertentie in Het Financieele Dagblad met een oproep aan minister Bos van Financiën om meer vrouwen te benoemen in de top van de financiële wereld. De eerste oproep, van ongeveer twee weken geleden, werd ondertekend door 34 vrouwen op topposities. De oproep van gisteren door ongeveer 70 topmannen. “De reacties waren overweldigend”, zegt manager Bercan Günel. “Daarom zijn we op het idee gekomen om het stokje over te geven aan de mannen. We vonden een hele grote groep bereid hun handtekening te zetten. Het is een hele mooie mix van nieuwe CEO’s en de oude garde die nu commissaris is. Maar ook advocaten en hoogleraren steunen onze oproep aan minister Bos” , aldus Günel.
Vrouwen die het liefst deeltijd willen werken en een tekort aan vrouwen in topposities lijken niet met elkaar te rijmen. “Dat heeft ook helemaal niets met elkaar te maken,” zegt Mees. “Die deeltijdvrouwen zouden zelfs als ze vijftig uur per week zouden werken niets bereiken. Er zijn ook mannen die zo zijn, die niet ambitieus zijn, en vier dagen per week werken omdat ze dat kunnen betalen. Het gaat om ‘angry young women’ die ambities hebben, keihard werken, maar toch niet benoemd worden op de hoge plekken.” Volgens Günel heeft het één wel degelijk iets met het ander te maken. “Het is schrijnend dat er amper geen vrouwelijke rolmodellen zijn. Als een jonge vrouw bij ABN Amro begint en ze kijkt omhoog ziet ze alleen maar mannen en macho-gedrag. Daardoor krijgt ze geen zin om extra haar best te doen om hogerop te komen en ook zo te worden.”
donderdag 8 januari 2009 om 20:04
donderdag 8 januari 2009 om 22:41
quote:Carlice schreef op 08 januari 2009 @ 18:30:
[...]
en toch, je pensioen gat en het gat in je spaarvermogen. Full timers kunnen meer vermogen opbouwen, ook voor de toekomst. Dan kom je er als gescheiden vrouw alijd kariger vanaf, dan je partner die volop dingen heeft kunnen opbouwen voor zichzelf. Ik zou die ongelijkheid heel frustrerend vinden, en eng... Dan sta je later min of meer met lege handen, je kids krijgen misschien alimentatie en hij ligt met een dikke portemonnee en nieuwe minnares en de vrouw mag op een flatje rond te zien komen. En laat staan haar oude dagsvoorziening.
Nu overdrijf ik dit uiteraard! Maar dit is wel mijn angst om ooit zelf part time te werken of helemaal niet, en afhankelijk te worden van een ander en zijn goede wil. Want je hebt wel gradaties in afhankelijkheid.
Ik vind dit wel een beetje generaliserend. Alsof een vrouw niet een goed inkomen kan hebben. Er zijn ook mensen die parttime werken en daar voldoende mee verdienen en niet financieel afhankelijk zijn van hun partner. Qua oudedagsvoorziening, dat kun je ook zelf regelen, daar heb je niet eens een baan voor nodig bij wijze van spreken.
Ik vind dat iedereen lekker moet doen wat hij/zij zelf wil. Of dat nu parttime of fulltime is. Het is niet zo dat het een beter of slechter is, het gaat erom wat het beste past in je eigen leven en waar je meer waarde aan hecht.
[...]
en toch, je pensioen gat en het gat in je spaarvermogen. Full timers kunnen meer vermogen opbouwen, ook voor de toekomst. Dan kom je er als gescheiden vrouw alijd kariger vanaf, dan je partner die volop dingen heeft kunnen opbouwen voor zichzelf. Ik zou die ongelijkheid heel frustrerend vinden, en eng... Dan sta je later min of meer met lege handen, je kids krijgen misschien alimentatie en hij ligt met een dikke portemonnee en nieuwe minnares en de vrouw mag op een flatje rond te zien komen. En laat staan haar oude dagsvoorziening.
Nu overdrijf ik dit uiteraard! Maar dit is wel mijn angst om ooit zelf part time te werken of helemaal niet, en afhankelijk te worden van een ander en zijn goede wil. Want je hebt wel gradaties in afhankelijkheid.
Ik vind dit wel een beetje generaliserend. Alsof een vrouw niet een goed inkomen kan hebben. Er zijn ook mensen die parttime werken en daar voldoende mee verdienen en niet financieel afhankelijk zijn van hun partner. Qua oudedagsvoorziening, dat kun je ook zelf regelen, daar heb je niet eens een baan voor nodig bij wijze van spreken.
Ik vind dat iedereen lekker moet doen wat hij/zij zelf wil. Of dat nu parttime of fulltime is. Het is niet zo dat het een beter of slechter is, het gaat erom wat het beste past in je eigen leven en waar je meer waarde aan hecht.
Cum non tum age
vrijdag 9 januari 2009 om 01:44
quote:sarah2ndlife schreef op 08 januari 2009 @ 20:04:
@Carlice, nee , ik vind het geen schande als moeders full time werken,de meesten moeten wel ,maar wel een schande dat het daarom zo een beetje door je strot geduwd wordt dat je dat ook moet doen, er is altijd nog een vrije wil mag ik hopen.ik zou niet weten waarom je ervan uit zou gaan, dat er keuzes door je stort geduwd worden? En de meeste full timers doen dit omdat ze het willen, dat kan ook nog, dat je een carriere hebt en graag wilt houden, ook zonder dwang. Vrije keus. Merk dat er blijkbaar fel op gereageerd moet worden, zoals op laura's bericht. Nu is dit natuurlijk 'jullie' topic, maar de verdedigingshouding is wel steevast aanwezig. Moeten alle vrouwen hun keuzes tegenover elkaar verdedigen? Daar lijkt het haast wel op....
@Carlice, nee , ik vind het geen schande als moeders full time werken,de meesten moeten wel ,maar wel een schande dat het daarom zo een beetje door je strot geduwd wordt dat je dat ook moet doen, er is altijd nog een vrije wil mag ik hopen.ik zou niet weten waarom je ervan uit zou gaan, dat er keuzes door je stort geduwd worden? En de meeste full timers doen dit omdat ze het willen, dat kan ook nog, dat je een carriere hebt en graag wilt houden, ook zonder dwang. Vrije keus. Merk dat er blijkbaar fel op gereageerd moet worden, zoals op laura's bericht. Nu is dit natuurlijk 'jullie' topic, maar de verdedigingshouding is wel steevast aanwezig. Moeten alle vrouwen hun keuzes tegenover elkaar verdedigen? Daar lijkt het haast wel op....
vrijdag 9 januari 2009 om 01:54
quote:noa schreef op 08 januari 2009 @ 22:41:
[...]
Ik vind dit wel een beetje generaliserend. Alsof een vrouw niet een goed inkomen kan hebben. Er zijn ook mensen die parttime werken en daar voldoende mee verdienen en niet financieel afhankelijk zijn van hun partner. Qua oudedagsvoorziening, dat kun je ook zelf regelen, daar heb je niet eens een baan voor nodig bij wijze van spreken.
Ik vind dat iedereen lekker moet doen wat hij/zij zelf wil. Of dat nu parttime of fulltime is. Het is niet zo dat het een beter of slechter is, het gaat erom wat het beste past in je eigen leven en waar je meer waarde aan hecht.
Is niet generaliserend, is een feit. En niet vastgekoppeld aan een vrouw (of man), ik had het ook over part time werkers/full time werkers en wie welke rol vervult laat ik daarbij in het midden. En een eigen vermogen opbouwen plus goed pensioenplan, daar heb jee een full time functie voor nodig (meestal). Met parttime werk kun je ook wel wat opbouwen, maar stukken minder om uiteindelijk alleen van rond te komen, het is meestal een extraatje. En je oudedagsvoorziening laten afhangen van de aow....dat lijkt me erg karig. Het lijkt me dan ook niet de issue wat beter in je leven past ja of nee, of waar je meer waarde aan hecht, maar ik doelde op je eigen financiele afhankelijkheid. Die geef je op als vrouw op het moment dat je stopt of part time gaat werken (grootendeels) en dat lijkt me best een kwetsbare positie. Ik denk dat ik dat niet zou durven, hoe goed de afspraken ook zouden zijn gemaakt. Lijkt me toch ook wel een overweging die je meeneemt in je beslissing? Ben toch niet de enige die zulke zorgen heeft aangaande zulke 'levenskeuzes'. Ik spreek niet in termen beter of slechter, en toch wordt er gelijk in dergelijke termen gereageerd. Kan die lading er niet af?
ps: ik werd nieuwschierig naar deze kwestie o.a. door de post van laura en de reacties erop, maar wil verder jullie topic niet verstoren met een beladen discussie. Ben wel benieuwd of dergelijke overwegingen meespelen in je keuzes.
[...]
Ik vind dit wel een beetje generaliserend. Alsof een vrouw niet een goed inkomen kan hebben. Er zijn ook mensen die parttime werken en daar voldoende mee verdienen en niet financieel afhankelijk zijn van hun partner. Qua oudedagsvoorziening, dat kun je ook zelf regelen, daar heb je niet eens een baan voor nodig bij wijze van spreken.
Ik vind dat iedereen lekker moet doen wat hij/zij zelf wil. Of dat nu parttime of fulltime is. Het is niet zo dat het een beter of slechter is, het gaat erom wat het beste past in je eigen leven en waar je meer waarde aan hecht.
Is niet generaliserend, is een feit. En niet vastgekoppeld aan een vrouw (of man), ik had het ook over part time werkers/full time werkers en wie welke rol vervult laat ik daarbij in het midden. En een eigen vermogen opbouwen plus goed pensioenplan, daar heb jee een full time functie voor nodig (meestal). Met parttime werk kun je ook wel wat opbouwen, maar stukken minder om uiteindelijk alleen van rond te komen, het is meestal een extraatje. En je oudedagsvoorziening laten afhangen van de aow....dat lijkt me erg karig. Het lijkt me dan ook niet de issue wat beter in je leven past ja of nee, of waar je meer waarde aan hecht, maar ik doelde op je eigen financiele afhankelijkheid. Die geef je op als vrouw op het moment dat je stopt of part time gaat werken (grootendeels) en dat lijkt me best een kwetsbare positie. Ik denk dat ik dat niet zou durven, hoe goed de afspraken ook zouden zijn gemaakt. Lijkt me toch ook wel een overweging die je meeneemt in je beslissing? Ben toch niet de enige die zulke zorgen heeft aangaande zulke 'levenskeuzes'. Ik spreek niet in termen beter of slechter, en toch wordt er gelijk in dergelijke termen gereageerd. Kan die lading er niet af?
ps: ik werd nieuwschierig naar deze kwestie o.a. door de post van laura en de reacties erop, maar wil verder jullie topic niet verstoren met een beladen discussie. Ben wel benieuwd of dergelijke overwegingen meespelen in je keuzes.
vrijdag 9 januari 2009 om 07:51
Zoals Noa al zegt, sommige vrouwen hebben met een parttime inkomen een goed inkomen, voor je oude dag kun je zelfs zonder een baan zorgen en sommige vrouwen hebben zich al 18 jaar de &^&$$ gewerkt en hebben dat geld goed weggezet.
Persoonlijk vind ik dat ik dan slimmer bezig ben dan tot mijn 65e werken en veel van mijn kinderen te missen, maar niet iedereen heeft de keuze om geld weg te zetten omdat je een specifiek zeer goed betaalde baan hebt gehad.
Ik vind dus dat het wel generaliserend is.
En bovendien worden altijd de partimers meer bekritiseerd dan de fulltimers op een manier die me niet aanstaat, ik hoef me niet op die manier te manifesteren dus laat me lekker genieten zou ik zeggen.
Persoonlijk vind ik dat ik dan slimmer bezig ben dan tot mijn 65e werken en veel van mijn kinderen te missen, maar niet iedereen heeft de keuze om geld weg te zetten omdat je een specifiek zeer goed betaalde baan hebt gehad.
Ik vind dus dat het wel generaliserend is.
En bovendien worden altijd de partimers meer bekritiseerd dan de fulltimers op een manier die me niet aanstaat, ik hoef me niet op die manier te manifesteren dus laat me lekker genieten zou ik zeggen.
vrijdag 9 januari 2009 om 09:29
Waarom is dat lastig Missi??
Nederland is toch helemaal ingericht op werkende vrouwen qua opvang kinderen.
mijn kinderen doen montesorri onderwijs en continue rooster is normaal, maar op de meeste scholen wordt het ook door opvangmoeders geregeld en na schoolse opvang is ook niet nieuw meer ???
Vind alleen persoonlijk de dagen voor een kind veel te lang worden, maar das een gevoelskwestie en mijn keuze om dat niet te doen, zou ik als kind ook verschrikkelijk hebben gevonden,maar als ik zou willen kan ik mijn kinderen van 7 to 7 onder de pannen hebben.
Nederland is toch helemaal ingericht op werkende vrouwen qua opvang kinderen.
mijn kinderen doen montesorri onderwijs en continue rooster is normaal, maar op de meeste scholen wordt het ook door opvangmoeders geregeld en na schoolse opvang is ook niet nieuw meer ???
Vind alleen persoonlijk de dagen voor een kind veel te lang worden, maar das een gevoelskwestie en mijn keuze om dat niet te doen, zou ik als kind ook verschrikkelijk hebben gevonden,maar als ik zou willen kan ik mijn kinderen van 7 to 7 onder de pannen hebben.
vrijdag 9 januari 2009 om 10:28
Wat oudedagsvoorziening betreft, ik doelde dus niet op de AOW, want ik ga er van uit dat tegen de tijd dat ik 65 ben, de AOW niet eens meer bestaat. Ik heb het over het zelf regelen van een pensioen of lijfrente of dergelijke.
En het is niet zo dat je altijd je financiele onafhankelijkheid opgeeft als je parttime gaat werken.
En stel dat je parttime gaat werken en wel afhankelijk bent van je partner en jullie gaan uit elkaar. Dan kun je toch weer fulltime gaan werken als je het niet redt met een parttime inkomen.
Het is niet zo dat wanneer je nu de keuze voor parttime werken maakt, je nooit meer fulltime kunt werken. En er is ook nog zoiets als zelfredzaamheid.
Ik vind het prima als iemand fulltime werkt als hij of zij dat zelf wil en in sommige gevallen kan het niet anders, maar ik vind het zonde als iemand uit angst om op je oude dag wel rond te kunnen komen, maar fulltime blijft werken. Meer vrije tijd is m.i. zoveel waard.
En het is niet zo dat je altijd je financiele onafhankelijkheid opgeeft als je parttime gaat werken.
En stel dat je parttime gaat werken en wel afhankelijk bent van je partner en jullie gaan uit elkaar. Dan kun je toch weer fulltime gaan werken als je het niet redt met een parttime inkomen.
Het is niet zo dat wanneer je nu de keuze voor parttime werken maakt, je nooit meer fulltime kunt werken. En er is ook nog zoiets als zelfredzaamheid.
Ik vind het prima als iemand fulltime werkt als hij of zij dat zelf wil en in sommige gevallen kan het niet anders, maar ik vind het zonde als iemand uit angst om op je oude dag wel rond te kunnen komen, maar fulltime blijft werken. Meer vrije tijd is m.i. zoveel waard.
Cum non tum age
vrijdag 9 januari 2009 om 11:44
quote:Carlice schreef op 09 januari 2009 @ 01:54:
[...]
Die geef je op als vrouw op het moment dat je stopt of part time gaat werken (grootendeels) en dat lijkt me best een kwetsbare positie. Ik denk dat ik dat niet zou durven, hoe goed de afspraken ook zouden zijn gemaakt. Lijkt me toch ook wel een overweging die je meeneemt in je beslissing? Ben toch niet de enige die zulke zorgen heeft aangaande zulke 'levenskeuzes'. Ik spreek niet in termen beter of slechter, en toch wordt er gelijk in dergelijke termen gereageerd. Kan die lading er niet af?
ps: ik werd nieuwschierig naar deze kwestie o.a. door de post van laura en de reacties erop, maar wil verder jullie topic niet verstoren met een beladen discussie. Ben wel benieuwd of dergelijke overwegingen meespelen in je keuzes.Dat ik minder ben gaan werken is een bewuste keuze geweest omdat dat voor mijzelf en ons gezin het beste was. Ik houd me nooit bezig met wat er 'misschien eventueel later' zou kunnen gebeuren. Ik leef nu en daar gaat het om. Doen zich in de toekomst problemen voor, dan zien we wel weer.
[...]
Die geef je op als vrouw op het moment dat je stopt of part time gaat werken (grootendeels) en dat lijkt me best een kwetsbare positie. Ik denk dat ik dat niet zou durven, hoe goed de afspraken ook zouden zijn gemaakt. Lijkt me toch ook wel een overweging die je meeneemt in je beslissing? Ben toch niet de enige die zulke zorgen heeft aangaande zulke 'levenskeuzes'. Ik spreek niet in termen beter of slechter, en toch wordt er gelijk in dergelijke termen gereageerd. Kan die lading er niet af?
ps: ik werd nieuwschierig naar deze kwestie o.a. door de post van laura en de reacties erop, maar wil verder jullie topic niet verstoren met een beladen discussie. Ben wel benieuwd of dergelijke overwegingen meespelen in je keuzes.Dat ik minder ben gaan werken is een bewuste keuze geweest omdat dat voor mijzelf en ons gezin het beste was. Ik houd me nooit bezig met wat er 'misschien eventueel later' zou kunnen gebeuren. Ik leef nu en daar gaat het om. Doen zich in de toekomst problemen voor, dan zien we wel weer.
vrijdag 9 januari 2009 om 13:03
quote:traincha2 schreef op 09 januari 2009 @ 11:44:
[...]
Dat ik minder ben gaan werken is een bewuste keuze geweest omdat dat voor mijzelf en ons gezin het beste was. Ik houd me nooit bezig met wat er 'misschien eventueel later' zou kunnen gebeuren. Ik leef nu en daar gaat het om. Doen zich in de toekomst problemen voor, dan zien we wel weer.
toen ik een artikel erover las in de volkskrant (over dat NL vrouwen zo met kop en schouders bove de rest van de wereld uitsteekt qua part timers) stond daarbij dat vrouwen soms niet goed beseffen wat dit financieel voor de toekomst betekent. Dat zette me aan het denken. Toch beweren mensen hier een dijk van een eigen vermogen te kunnen opbouwen met een part time baan, een goed betaalde part time baan. Oke, ik wist niet dat dat kon met part time banen. Ik was in de veronderstelling dat je financieel sterk staat, als je full time werkt (en tja, diezelfde part time baan is full time natuurlijk nog beter betaald, dus meer zekerheid voor de toekomst). Maar wat is part time? Vier dagen, drie dagen, twee dagen? Dat maakt nogal een verschil. Het is misschien doemdenken, maar als vrouw moet je denk ik toch nadenken over zulke beslissingen als je (tijdelijk) stopt met werken of minder gaat werken en wat dit voor je latere toekomst betekent. Hoe is het financieel geregeld? Wat is er vastgelegd? Wat krijg je van je partners pensioen als jij geen volledig pensioen hebt opgebouwd? Ervan uitgaan dat de AOW niet meer bestaat is een populaire gedachte, maar deze zal niet worden afgeschaft, de regeling zelf zal waarschijnlijk wel steeds meer gewijzigd worden. Ieder geval is het nu wel wettelijk gergeld, dat indien getrouwd geweest, je na de scheiding aanspraak blijft maken op je partners pensioen. Dat was voor die wet niet zo, waardoor heel wat vrouwen ter goeder trouw (en toen nog meer vanzelfsprekend) stopten met werken toen de kinderen klein waren en daarna part time gingen werken. Die hebben nauwelijks pensioen op kunnen bouwen en waren na de scheiding behoorlijk 'genaaid'. En daar kom je helaas pas tegen je 60ste achter.
Je leest hier ook veel verschillen op het forum, de een raakt compleet in paniek als de man wilt scheiden. Geen idee hoe de financien zijn geregeld, wat er voor spaargeld is, hoe het pensioen is geregeld, hoe de hypotheek is gergeld. Die komen flink in de kou te staan. En er zijn genoeg vrouwen, die van de hoed en de rand weten en de touwtjes stevig in handen hebben.
Het argument dat ik hier las, dat kinderen van full time werkende ouders onopgevoeder zijn en liefde tekort komen, vind ik heel onterecht. Ik denk dat het ten eerste van de ouders afhangt, hoe gaan ze met hun kind om en hoe richten ze verder het gezinsleven in. Onderzoek na onderzoek laat zien, dat kinderen van werkende ouders niet slechter af zijn dan kinderen van thuisblijfmoeders. Maar er zullen altijd kinderen van thuisblijfmoeders zijn, die het niet fijn hebben en net zo goed kinderen van werkende ouders, die het ook niet fijn hebben thuis. Hoe het thuis reilt en zeilt, liefde en opvoeding worden niet (louter) bepaald door je werkuren, maar je hoe bent als ouders en hoe je het verder inricht en regelt. Je hoeft het uit schuldgevoel voor de kinderen niet te laten om fulltime te werken. Het is puur voor jezelf, wat wil je zelf doen? Ik las in het januari nummer van marie claire een interview met Neelie smit kroes, die altijd full time werkte. Ze zegt dat ze bewust was van bepaalde dingen die ze niet kon doen, zo maar naar het strand gaan als het mooi weer is bijvoorbeeld, maar zegt dat iedere keuze ook een keerzijde heeft. En dat geldt uiteraard voor alle keuzes. Aangezien ik mijn onafhankelijkheid niet durf op te geven, zou ik niet snel kiezen voor een gezin.
[...]
Dat ik minder ben gaan werken is een bewuste keuze geweest omdat dat voor mijzelf en ons gezin het beste was. Ik houd me nooit bezig met wat er 'misschien eventueel later' zou kunnen gebeuren. Ik leef nu en daar gaat het om. Doen zich in de toekomst problemen voor, dan zien we wel weer.
toen ik een artikel erover las in de volkskrant (over dat NL vrouwen zo met kop en schouders bove de rest van de wereld uitsteekt qua part timers) stond daarbij dat vrouwen soms niet goed beseffen wat dit financieel voor de toekomst betekent. Dat zette me aan het denken. Toch beweren mensen hier een dijk van een eigen vermogen te kunnen opbouwen met een part time baan, een goed betaalde part time baan. Oke, ik wist niet dat dat kon met part time banen. Ik was in de veronderstelling dat je financieel sterk staat, als je full time werkt (en tja, diezelfde part time baan is full time natuurlijk nog beter betaald, dus meer zekerheid voor de toekomst). Maar wat is part time? Vier dagen, drie dagen, twee dagen? Dat maakt nogal een verschil. Het is misschien doemdenken, maar als vrouw moet je denk ik toch nadenken over zulke beslissingen als je (tijdelijk) stopt met werken of minder gaat werken en wat dit voor je latere toekomst betekent. Hoe is het financieel geregeld? Wat is er vastgelegd? Wat krijg je van je partners pensioen als jij geen volledig pensioen hebt opgebouwd? Ervan uitgaan dat de AOW niet meer bestaat is een populaire gedachte, maar deze zal niet worden afgeschaft, de regeling zelf zal waarschijnlijk wel steeds meer gewijzigd worden. Ieder geval is het nu wel wettelijk gergeld, dat indien getrouwd geweest, je na de scheiding aanspraak blijft maken op je partners pensioen. Dat was voor die wet niet zo, waardoor heel wat vrouwen ter goeder trouw (en toen nog meer vanzelfsprekend) stopten met werken toen de kinderen klein waren en daarna part time gingen werken. Die hebben nauwelijks pensioen op kunnen bouwen en waren na de scheiding behoorlijk 'genaaid'. En daar kom je helaas pas tegen je 60ste achter.
Je leest hier ook veel verschillen op het forum, de een raakt compleet in paniek als de man wilt scheiden. Geen idee hoe de financien zijn geregeld, wat er voor spaargeld is, hoe het pensioen is geregeld, hoe de hypotheek is gergeld. Die komen flink in de kou te staan. En er zijn genoeg vrouwen, die van de hoed en de rand weten en de touwtjes stevig in handen hebben.
Het argument dat ik hier las, dat kinderen van full time werkende ouders onopgevoeder zijn en liefde tekort komen, vind ik heel onterecht. Ik denk dat het ten eerste van de ouders afhangt, hoe gaan ze met hun kind om en hoe richten ze verder het gezinsleven in. Onderzoek na onderzoek laat zien, dat kinderen van werkende ouders niet slechter af zijn dan kinderen van thuisblijfmoeders. Maar er zullen altijd kinderen van thuisblijfmoeders zijn, die het niet fijn hebben en net zo goed kinderen van werkende ouders, die het ook niet fijn hebben thuis. Hoe het thuis reilt en zeilt, liefde en opvoeding worden niet (louter) bepaald door je werkuren, maar je hoe bent als ouders en hoe je het verder inricht en regelt. Je hoeft het uit schuldgevoel voor de kinderen niet te laten om fulltime te werken. Het is puur voor jezelf, wat wil je zelf doen? Ik las in het januari nummer van marie claire een interview met Neelie smit kroes, die altijd full time werkte. Ze zegt dat ze bewust was van bepaalde dingen die ze niet kon doen, zo maar naar het strand gaan als het mooi weer is bijvoorbeeld, maar zegt dat iedere keuze ook een keerzijde heeft. En dat geldt uiteraard voor alle keuzes. Aangezien ik mijn onafhankelijkheid niet durf op te geven, zou ik niet snel kiezen voor een gezin.
vrijdag 9 januari 2009 om 13:47
gaat dit topic niet over deeltijd en voltijd werken, combineren met gezin de bijbehorende overwegingen die bij dergelijke keuzes horen? Het lijkt me dat ik genoeg punten belicht van deze kwestie, stelling neem tegen bepaalde aannames over wat beter zou zijn of wat niet en reageer op eerdere postings die weer over mijn bericht gingen, dit is toch een forum met reacties op reacties, of heb ik het nou mis? Of moeten er fel kanten gekozen worden, lange tenen, licht geraakt en elkaar veroordelen?
vrijdag 9 januari 2009 om 13:50
quote:Carlice schreef op 09 januari 2009 @ 13:47:
gaat dit topic niet over deeltijd en voltijd werken, combineren met gezin de bijbehorende overwegingen die bij dergelijke keuzes horen? Het lijkt me dat ik genoeg punten belicht van deze kwestie, stelling neem tegen bepaalde aannames over wat beter zou zijn of wat niet en reageer op eerdere postings die weer over mijn bericht gingen, dit is toch een forum met reacties op reacties, of heb ik het nou mis? Of moeten er fel kanten gekozen worden, lange tenen, licht geraakt en elkaar veroordelen?O bedoel je dat zo? Ik denk dat iedereen die keuze moet maken die het beste bij die persoon past. En garanties zijn er gewoon niet. Ik ben zelf meer het type 'wie dan leeft die dan zorgt'. Mocht ik onverhoopt in een echtscheiding verwikkeld raken, dan ga ik gewoon meer werken. Er moet per slot van rekening toch ook brood op de plank komen.
gaat dit topic niet over deeltijd en voltijd werken, combineren met gezin de bijbehorende overwegingen die bij dergelijke keuzes horen? Het lijkt me dat ik genoeg punten belicht van deze kwestie, stelling neem tegen bepaalde aannames over wat beter zou zijn of wat niet en reageer op eerdere postings die weer over mijn bericht gingen, dit is toch een forum met reacties op reacties, of heb ik het nou mis? Of moeten er fel kanten gekozen worden, lange tenen, licht geraakt en elkaar veroordelen?O bedoel je dat zo? Ik denk dat iedereen die keuze moet maken die het beste bij die persoon past. En garanties zijn er gewoon niet. Ik ben zelf meer het type 'wie dan leeft die dan zorgt'. Mocht ik onverhoopt in een echtscheiding verwikkeld raken, dan ga ik gewoon meer werken. Er moet per slot van rekening toch ook brood op de plank komen.
vrijdag 9 januari 2009 om 14:41
mee eens, er is alleen een maar. Als je boven de 50 komt (of boven de 55) is het niet zo makkelijk meer om zo maar even meer te gaan werken en heb je eigenlijk te kort tijd om nog wat op te bouwen voor je oude dag. Daarom zou ik het persoonlijk eng vinden om de 'wie dan leeft wie dan zorgt' houding aan te nemen, wat je nu bedenkt kan op latere leeftijd niet meer zo vanzelfsprekend zijn. Ook weer een persoonlijke keuze uiteraard. Ik wil full time werken, anders vind ik het zonde van mijn studie (ook weer persoonlijk, hoeft een ander niet te vinden) maar heen en weer hollen van school, opvang, creche en werk, ochtendspitsuur en dat soort drukte en gehaast lijken me niet te doen. Dus dat gezin is niet voor mij weggelegd. Polygamie is eigenlijk zo gek nog niet, meerdere vrouwen in huis die voor het huishouden en de hele boel zorgen.
vrijdag 9 januari 2009 om 14:49
quote:Carlice schreef op 09 januari 2009 @ 14:41:
mee eens, er is alleen een maar. Als je boven de 50 komt (of boven de 55) is het niet zo makkelijk meer om zo maar even meer te gaan werken en heb je eigenlijk te kort tijd om nog wat op te bouwen voor je oude dag. Daarom zou ik het persoonlijk eng vinden om de 'wie dan leeft wie dan zorgt' houding aan te nemen, wat je nu bedenkt kan op latere leeftijd niet meer zo vanzelfsprekend zijn..Maar het is ondoenlijk, om de hele tijd bezig te zijn met "later". Dat neemt ook alle spontaniteit weg van het leven in het nu. Je kunt nu eenmaal niet alles verzekeren in het leven, risico's horen erbij.
mee eens, er is alleen een maar. Als je boven de 50 komt (of boven de 55) is het niet zo makkelijk meer om zo maar even meer te gaan werken en heb je eigenlijk te kort tijd om nog wat op te bouwen voor je oude dag. Daarom zou ik het persoonlijk eng vinden om de 'wie dan leeft wie dan zorgt' houding aan te nemen, wat je nu bedenkt kan op latere leeftijd niet meer zo vanzelfsprekend zijn..Maar het is ondoenlijk, om de hele tijd bezig te zijn met "later". Dat neemt ook alle spontaniteit weg van het leven in het nu. Je kunt nu eenmaal niet alles verzekeren in het leven, risico's horen erbij.
vrijdag 9 januari 2009 om 14:58
ook mee eens, maar ik heb van heel dichtbij de andere kant van de medaille gezien. Alles geven voor je gezin een bepaalde periode, waardoor je dus in meerdere mate afhankelijk wordt van het inkomen van je partner. En nu dus met de gebakken peren zitten en vurig wensen dat je vroeger juist wel beter had nagedacht over later. En risico's horen erbij? Wat betreft je oude dag en later kun je een hoop indekken, verzorgen en vooruit plannen als je er maar goed over nadenkt als je nog jonger bent en de tijd hebt iets op te bouwen. Als je dat één keer goed voor jezelf bedenkt, hoef je niet meer de hele tijd bezig te zijn met 'later'.
vrijdag 9 januari 2009 om 15:36
quote:janejane38 schreef op 13 november 2008 @ 20:34:
's morgens sta ik om 6.50 u op.
Lees even snel de krant met een kopje koffie,voorzie mijn jongste 2 van ontbijt , smeer brood voor school en voorzie pakjes drinken en koekjes van naam.
Daarna naar boven,de oudste 2 wakkermaken en mezelf en de kleintjes aankleden.Gooi de was van de avond ervoor in de droger en zet een nieuwe was aan.
Tandenpoetsen en nog snel even wat tandpastaklodders en Gelresten vd wastafel verwijderen.Ben ik aan de vroege kant dan ook nog maar even de wc boven,is dat maar klaar.
Om 8.30 breng ik de kinderen naar school en vertrek ik naar mijn werk.Maandag.dinsdag,donderdag en vrijdag tot 14.30 u en op woensdag tot 12 uur.
Aansluitend haal ik de kinderen van school en vouw de was uit de droger.De was die sóchtends gedraaid heeft de droger in en de wasmachine weer vullen en draaien.
Gezellig theedrinken met de kinderen en wat lekkers erbij.
Die gaan daarna spelen ,dus even tijd voor nog wat kleine klussen.(denk aan toiletten,vaatwasser uitruimen,beneden stofzuigen)
Man komt om 17.15 thuis,als de kinders sport hebben kook ik,anders doet hij dat.Hij doet ook de zware huishoudelijke klussen zoals de badkamer en keuken soppen op zijn vrije dag.Helaas kan ik dat niet meer zelf na een vervelende kopstaart-botsing in het verleden.
Na het eten doe ik de kleintjes in bad .Intussen strijk ik wat en vouw weer een was weg.De laatste was gaat de droger in en ik vul de machine weer voor de volgende dag.
Na het bad breng ik ze naar bed,intussen brengt man de oudere kinderen naar evt sportclubje.Is er geen sport dan wacht hij beneden met koffie.Het is dan inmiddels rond 19.30 u
Verder werk ik nog 2 avonden per week thuis en 2x pm een avond in het weekend.
Mw Mees heeft gelijk,ik ben aartslui!
*ik denk dat mevrouw mees dames bedoelt die 2 daagjes werken of helemaal niet???*
het klinkt bij elkaar opgeteld dat je eigenlijk wel full time werkt! En wat een 'luxe' dat een man om 17.15 uur thuis kan zijn... Mijn partners tot nu toe hadden banen waarbij 19.30 uur thuis zijn extreem vroeg was en een enorme uitzondering. Ik zelf ook trouwens.
Een gezin in combinatie met lange dagen werk lijkt haast niet te doen, alleen uren zoals hierboven vermeldt laten de combinatie toe. Of je moet een nanny hebben, een werkster en een boodschappenservice.
's morgens sta ik om 6.50 u op.
Lees even snel de krant met een kopje koffie,voorzie mijn jongste 2 van ontbijt , smeer brood voor school en voorzie pakjes drinken en koekjes van naam.
Daarna naar boven,de oudste 2 wakkermaken en mezelf en de kleintjes aankleden.Gooi de was van de avond ervoor in de droger en zet een nieuwe was aan.
Tandenpoetsen en nog snel even wat tandpastaklodders en Gelresten vd wastafel verwijderen.Ben ik aan de vroege kant dan ook nog maar even de wc boven,is dat maar klaar.
Om 8.30 breng ik de kinderen naar school en vertrek ik naar mijn werk.Maandag.dinsdag,donderdag en vrijdag tot 14.30 u en op woensdag tot 12 uur.
Aansluitend haal ik de kinderen van school en vouw de was uit de droger.De was die sóchtends gedraaid heeft de droger in en de wasmachine weer vullen en draaien.
Gezellig theedrinken met de kinderen en wat lekkers erbij.
Die gaan daarna spelen ,dus even tijd voor nog wat kleine klussen.(denk aan toiletten,vaatwasser uitruimen,beneden stofzuigen)
Man komt om 17.15 thuis,als de kinders sport hebben kook ik,anders doet hij dat.Hij doet ook de zware huishoudelijke klussen zoals de badkamer en keuken soppen op zijn vrije dag.Helaas kan ik dat niet meer zelf na een vervelende kopstaart-botsing in het verleden.
Na het eten doe ik de kleintjes in bad .Intussen strijk ik wat en vouw weer een was weg.De laatste was gaat de droger in en ik vul de machine weer voor de volgende dag.
Na het bad breng ik ze naar bed,intussen brengt man de oudere kinderen naar evt sportclubje.Is er geen sport dan wacht hij beneden met koffie.Het is dan inmiddels rond 19.30 u
Verder werk ik nog 2 avonden per week thuis en 2x pm een avond in het weekend.
Mw Mees heeft gelijk,ik ben aartslui!
*ik denk dat mevrouw mees dames bedoelt die 2 daagjes werken of helemaal niet???*
het klinkt bij elkaar opgeteld dat je eigenlijk wel full time werkt! En wat een 'luxe' dat een man om 17.15 uur thuis kan zijn... Mijn partners tot nu toe hadden banen waarbij 19.30 uur thuis zijn extreem vroeg was en een enorme uitzondering. Ik zelf ook trouwens.
Een gezin in combinatie met lange dagen werk lijkt haast niet te doen, alleen uren zoals hierboven vermeldt laten de combinatie toe. Of je moet een nanny hebben, een werkster en een boodschappenservice.
vrijdag 9 januari 2009 om 16:22
nanny , werkster, boodschappenservice, nou dan hou je iig de arbeidsmarkt aan de gang, maar of dat nou zo leuk is voor het gezin.
Die lul onderzoeken zijn er om mensen te stimuleren of gerust te stellen als ze full time werken.
Ik ga dus wel graag spontaan met ze naar het strand,
mijn kinderen vinden het zelfs ongezellig dat ik die 2 dagen dat ik werk er niet ben, als we straks verhuisd zijn dan ga ik helemaal niet meer werken, voorlopig niet althans, zeg nooit , nooit, maar die kids verheugen zich daar hartstikke op.
Terwijl ze zo zelfstandig als een tierelier zijn, dat heb ik ze wel bijgebracht, tis gewoon de harmonie van thuis die ze aanspreekt, je verhaal even doen met je eigen mams etc, straks zijn ze wat groter en dan wil ik ook zien wat ze meenemen naar huis, nu is het nog grut van 11 en 12, maar over een paar jaar wil ik helemaal graag weten wat hier in en uit loopt en das niet te doen met een fulltime baan,
Op dit moment met het hebben van 2 meiden in de groei heeft denken aan nu en wat er gaande is prioriteit, en zekerheid kun je kopen.
Die lul onderzoeken zijn er om mensen te stimuleren of gerust te stellen als ze full time werken.
Ik ga dus wel graag spontaan met ze naar het strand,
mijn kinderen vinden het zelfs ongezellig dat ik die 2 dagen dat ik werk er niet ben, als we straks verhuisd zijn dan ga ik helemaal niet meer werken, voorlopig niet althans, zeg nooit , nooit, maar die kids verheugen zich daar hartstikke op.
Terwijl ze zo zelfstandig als een tierelier zijn, dat heb ik ze wel bijgebracht, tis gewoon de harmonie van thuis die ze aanspreekt, je verhaal even doen met je eigen mams etc, straks zijn ze wat groter en dan wil ik ook zien wat ze meenemen naar huis, nu is het nog grut van 11 en 12, maar over een paar jaar wil ik helemaal graag weten wat hier in en uit loopt en das niet te doen met een fulltime baan,
Op dit moment met het hebben van 2 meiden in de groei heeft denken aan nu en wat er gaande is prioriteit, en zekerheid kun je kopen.
vrijdag 9 januari 2009 om 16:27
quote:Carlice schreef op 09 januari 2009 @ 13:47:
gaat dit topic niet over deeltijd en voltijd werken, combineren met gezin de bijbehorende overwegingen die bij dergelijke keuzes horen? Het lijkt me dat ik genoeg punten belicht van deze kwestie, stelling neem tegen bepaalde aannames over wat beter zou zijn of wat niet en reageer op eerdere postings die weer over mijn bericht gingen, dit is toch een forum met reacties op reacties, of heb ik het nou mis? Of moeten er fel kanten gekozen worden, lange tenen, licht geraakt en elkaar veroordelen?
Is dit nu een reactie op mijn vraag? In dat geval, ik kon in jouw posting niet echt naar voren halen wat je precies bedoelt. Ik heb nergens de indruk gewekt dat ik vind dat er kanten gekozen moeten worden lijkt mij, integendeel zelfs, ik vind dat iedereen voor zichzelf moet beslissen wat hij/zij doet om wat voor redenen dan ook.
Maar Carlice, de indruk die jij bij mij wekt (en dit is absoluut niet onaardig bedoeld) is dat jij bij voorbaat (in dit geval een gezin) al bepaalde zaken uitsluit omdat het in jouw ogen onmogelijk is. Ik ben het helemaal met jou eens dat je te allen tijde voor jezelf moet kunnen zorgen hoor en als jij hier happy mee bent, dan vind ik het best, maar toch vind ik jou nogal streng overkomen voor jezelf. In dat geval zou ik zeggen "cut yourself some slack". Maar goed, misschien zit ik er wel helemaal naast.
gaat dit topic niet over deeltijd en voltijd werken, combineren met gezin de bijbehorende overwegingen die bij dergelijke keuzes horen? Het lijkt me dat ik genoeg punten belicht van deze kwestie, stelling neem tegen bepaalde aannames over wat beter zou zijn of wat niet en reageer op eerdere postings die weer over mijn bericht gingen, dit is toch een forum met reacties op reacties, of heb ik het nou mis? Of moeten er fel kanten gekozen worden, lange tenen, licht geraakt en elkaar veroordelen?
Is dit nu een reactie op mijn vraag? In dat geval, ik kon in jouw posting niet echt naar voren halen wat je precies bedoelt. Ik heb nergens de indruk gewekt dat ik vind dat er kanten gekozen moeten worden lijkt mij, integendeel zelfs, ik vind dat iedereen voor zichzelf moet beslissen wat hij/zij doet om wat voor redenen dan ook.
Maar Carlice, de indruk die jij bij mij wekt (en dit is absoluut niet onaardig bedoeld) is dat jij bij voorbaat (in dit geval een gezin) al bepaalde zaken uitsluit omdat het in jouw ogen onmogelijk is. Ik ben het helemaal met jou eens dat je te allen tijde voor jezelf moet kunnen zorgen hoor en als jij hier happy mee bent, dan vind ik het best, maar toch vind ik jou nogal streng overkomen voor jezelf. In dat geval zou ik zeggen "cut yourself some slack". Maar goed, misschien zit ik er wel helemaal naast.
Cum non tum age
vrijdag 9 januari 2009 om 17:58
vrijdag 9 januari 2009 om 18:03
quote:noa schreef op 09 januari 2009 @ 16:27:
[...]
Maar Carlice, de indruk die jij bij mij wekt (en dit is absoluut niet onaardig bedoeld) is dat jij bij voorbaat (in dit geval een gezin) al bepaalde zaken uitsluit omdat het in jouw ogen onmogelijk is. Ik ben het helemaal met jou eens dat je te allen tijde voor jezelf moet kunnen zorgen hoor en als jij hier happy mee bent, dan vind ik het best, maar toch vind ik jou nogal streng overkomen voor jezelf. In dat geval zou ik zeggen "cut yourself some slack". Maar goed, misschien zit ik er wel helemaal naast.Ik denk wel door het voorbeeld dat ik heb gehad, ik financiele onafhankelijkheid heel belangrijk vind. Ook al heb je goede afspraken met je partner, op het moment dat je minder gaat werken doe je jezelf automatisch op financieel gebied een beetje tekort (hier zitten gradaties in). Daarnaast vind ik part time werken naast financieel ook qua werk nadelig, dat vind ik dus voor mezelf. Ook al zijn er voldoende mogelijkheden op de NL arbeidsmarkt om volwaardige werk parttime te doen, is dat in mijn richting minder makkelijk te vinden en te realiseren. Daarnaast is het met een gezin behoorlijk hollen rennen vliegen als je werkt, het idee dat je dan alles half kunt doen trekt mij niet aan. En ik weet van mezelf dat ik niet tegen een gestresst, haastig prive-leven kan. De 'feministische golf' voor ons heeft al moeten concluderen dat het allemaal leuk en aardig is dat vrouwen studeren en gaan werken, maar in combi met gezin hollen ze vaak aan zichzelf voorbij. En vaak komt de zorg voor de kinderen en het huishouden grootendeels op de schouders van de vrouw (en het is uiteraard ook de vrouw die het hele kinderen op de wereld zetten op zich moet nemen), en gaat zij vaker minder werken. Ik zie dat niet zitten, en de wens voor een gezin is niet zo sterk, dat ik zoveel gedoe aan zou willen gaan. Nou klinkt dat wat naar, een gezinsleven gedoe noemen, maar er komt een hoop bij kijken. En dan heb je het over normaal functionerende gezonde kinderen, wat als er iets met ze is...? Bij al deze gedachten denk ik, dat een gezin en werken en alles voor jezelf op orde hebben, niet voor mij te realiseren valt. Misschien hard maar weloverwogen.
[...]
Maar Carlice, de indruk die jij bij mij wekt (en dit is absoluut niet onaardig bedoeld) is dat jij bij voorbaat (in dit geval een gezin) al bepaalde zaken uitsluit omdat het in jouw ogen onmogelijk is. Ik ben het helemaal met jou eens dat je te allen tijde voor jezelf moet kunnen zorgen hoor en als jij hier happy mee bent, dan vind ik het best, maar toch vind ik jou nogal streng overkomen voor jezelf. In dat geval zou ik zeggen "cut yourself some slack". Maar goed, misschien zit ik er wel helemaal naast.Ik denk wel door het voorbeeld dat ik heb gehad, ik financiele onafhankelijkheid heel belangrijk vind. Ook al heb je goede afspraken met je partner, op het moment dat je minder gaat werken doe je jezelf automatisch op financieel gebied een beetje tekort (hier zitten gradaties in). Daarnaast vind ik part time werken naast financieel ook qua werk nadelig, dat vind ik dus voor mezelf. Ook al zijn er voldoende mogelijkheden op de NL arbeidsmarkt om volwaardige werk parttime te doen, is dat in mijn richting minder makkelijk te vinden en te realiseren. Daarnaast is het met een gezin behoorlijk hollen rennen vliegen als je werkt, het idee dat je dan alles half kunt doen trekt mij niet aan. En ik weet van mezelf dat ik niet tegen een gestresst, haastig prive-leven kan. De 'feministische golf' voor ons heeft al moeten concluderen dat het allemaal leuk en aardig is dat vrouwen studeren en gaan werken, maar in combi met gezin hollen ze vaak aan zichzelf voorbij. En vaak komt de zorg voor de kinderen en het huishouden grootendeels op de schouders van de vrouw (en het is uiteraard ook de vrouw die het hele kinderen op de wereld zetten op zich moet nemen), en gaat zij vaker minder werken. Ik zie dat niet zitten, en de wens voor een gezin is niet zo sterk, dat ik zoveel gedoe aan zou willen gaan. Nou klinkt dat wat naar, een gezinsleven gedoe noemen, maar er komt een hoop bij kijken. En dan heb je het over normaal functionerende gezonde kinderen, wat als er iets met ze is...? Bij al deze gedachten denk ik, dat een gezin en werken en alles voor jezelf op orde hebben, niet voor mij te realiseren valt. Misschien hard maar weloverwogen.
