Actueel
alle pijlers
Weer militair in Uruzgan omgekomen
zondag 6 september 2009 om 19:54
Er is weer een militair in Uruzgan omgekomen.......
Ouders, broers, zussen, vrienden, vriendinnen en andere bekenden wisten dat dit kon gebeuren, maar toch. Het maakt het verdriet en het gemis er niet minder om.
Deze militair wist waar hij aan begon, hoogstwaarschijnlijk was het zijn droom om zijn land te dienen, zich nuttig te maken voor vrede en veiligheid. Maar toch.
Mijn zoon gaat de opleiding in, hij weet waaraan hij begint, ik weet het....
Er zijn meer gevaarlijke beroepen, ik weet het.....
Het grijpt me aan, meer dan ik wil. Het overkomt een ander, jou niet, toch?
De discussie over het hoe en waarom, we hebben deze al zo vaak gevoerd hier thuis. Ik heb bewondering voor degenen die vanuit overtuiging dat ze op de één of andere manier kunnen helpen om de vrede en de veiligheid van anderen te kunnen "waarborgen", iets te betekenen.
Ik hoop dat zijn ouders en andere nabestaanden dit ook zien. Troost... omdat hij deze overtuiging had, misschien wel, ik hoop het.
Ouders, broers, zussen, vrienden, vriendinnen en andere bekenden wisten dat dit kon gebeuren, maar toch. Het maakt het verdriet en het gemis er niet minder om.
Deze militair wist waar hij aan begon, hoogstwaarschijnlijk was het zijn droom om zijn land te dienen, zich nuttig te maken voor vrede en veiligheid. Maar toch.
Mijn zoon gaat de opleiding in, hij weet waaraan hij begint, ik weet het....
Er zijn meer gevaarlijke beroepen, ik weet het.....
Het grijpt me aan, meer dan ik wil. Het overkomt een ander, jou niet, toch?
De discussie over het hoe en waarom, we hebben deze al zo vaak gevoerd hier thuis. Ik heb bewondering voor degenen die vanuit overtuiging dat ze op de één of andere manier kunnen helpen om de vrede en de veiligheid van anderen te kunnen "waarborgen", iets te betekenen.
Ik hoop dat zijn ouders en andere nabestaanden dit ook zien. Troost... omdat hij deze overtuiging had, misschien wel, ik hoop het.
zondag 6 september 2009 om 20:29
Mijn neef heeft daar 2 keer gezeten en dat vond ik geen pretje.
Aan de ene kant ben ik zo trots op hem, want hij doet dit voor een deel ook in de overtuiging dat hij helpt de wereld iets beter te maken.
Aan de andere kant ben ik blij dat hij nu een opleiding doet en voorlopig niet weg hoeft. Maar dan zijn er wel weer andere brandhaarden.
Aan de ene kant ben ik zo trots op hem, want hij doet dit voor een deel ook in de overtuiging dat hij helpt de wereld iets beter te maken.
Aan de andere kant ben ik blij dat hij nu een opleiding doet en voorlopig niet weg hoeft. Maar dan zijn er wel weer andere brandhaarden.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 6 september 2009 om 22:17
Vreselijk vind ik zoiets, weer een veel te jong persoon omgekomen en waarvoor?
Waarom moeten onze kinderen deze oorlog uitvechten?
Waarom in godsnaam sturen wij onze kinderen naar een oorlogsgebied?
Hoezo denken onze kinderen dat ze daar de vrede (moeten) brengen?
Aan de andere kant denk ik dat voor het grote geld ook makkelijker offers gebracht worden.
En idd het maakt het verdriet en het gemis er niet minder om als er een dierbare ons ontvalt in zo'n gebied.
Waarom moeten onze kinderen deze oorlog uitvechten?
Waarom in godsnaam sturen wij onze kinderen naar een oorlogsgebied?
Hoezo denken onze kinderen dat ze daar de vrede (moeten) brengen?
Aan de andere kant denk ik dat voor het grote geld ook makkelijker offers gebracht worden.
En idd het maakt het verdriet en het gemis er niet minder om als er een dierbare ons ontvalt in zo'n gebied.
maandag 7 september 2009 om 05:40
Wat raar, dat jullie Nederlandse soldaten kennen die in Uruzgan zitten of gezeten hebben die echt denken dat hun aanwezigheid daar de wereld een betere plek maakt. De jongens die ik spreek vertellen me off the record dat ze die hele missie doelloos vinden, dat ze de moslimbevolking van Afghanistan het risico niet waard vinden en dat andere VN-soldaten allemaal arrogante kwallen zijn.
Ik ken toch aardig wat jongens die daar gezeten hebben, en de reden dat ze bereid waar te gaan heeft te maken met het gratis rijbewijs, 24 uur per dag doorbetaald krijgen, gevarengeld, gemakkelijk geld sparen, avontuur enz.
Maar ja, liever zij dan ik. Nooit dat ik mijn leven op het spel zet voor een Amerikaanse president.
Ik ken toch aardig wat jongens die daar gezeten hebben, en de reden dat ze bereid waar te gaan heeft te maken met het gratis rijbewijs, 24 uur per dag doorbetaald krijgen, gevarengeld, gemakkelijk geld sparen, avontuur enz.
Maar ja, liever zij dan ik. Nooit dat ik mijn leven op het spel zet voor een Amerikaanse president.
_I_
maandag 7 september 2009 om 10:16
BowDown, zal het niet vooral dan te maken met de reden waarom je miliair wordt.
Er zijn echt mensen die dat doen om anderen redenen dan jij noemt. Ik ken verschillende militairen die weer terug willen of elders op missie. Die hebben bewust voor het leger gekozen en vinden de zaken die jij noemt mooi meegenomen. Maar ze zijn vooral militair, omdat dat echt hun roeping is.
Er zijn echt mensen die dat doen om anderen redenen dan jij noemt. Ik ken verschillende militairen die weer terug willen of elders op missie. Die hebben bewust voor het leger gekozen en vinden de zaken die jij noemt mooi meegenomen. Maar ze zijn vooral militair, omdat dat echt hun roeping is.
maandag 7 september 2009 om 14:22
Gecondoleerd. Ik zal geen rel veroorzaken en een topic openen dat de zoon van mn buurman overleden is aan kanker. Ik zal ook geen topic openen over het feit dat mijn dappere neef tijdens het zwemmen een hartaanval kreeg. Zij hielden ook van hun land, werkten hard voor hun kinderen. waren helden voor mij en hun omgeving. als je een beroep kiest neem je die verantwoordelijkheid. Ik wil ook graag met de vlag begraven woren omdat ik en iedereen om me heen de hele dag heldedaden doen.
Als Den Haag vindt dat we een ander land kunnen helpen dan doen we dat toch? het probleem is dat we zo'n land niet helpen. We helpen alleen de status quo te behouden van geweld en misdaad. Als de US en de rest van de powers in de wereld, Irak of Afganistan of Uruzgan hadden willen redden van Tirannen hadden ze dat allang gedaan.
Ik vind het echt heel erg voor zijn familie. Maar ik kan hem niet een grotere held vinden als de bakker om de hoek die elke dag om 4 uur opstaat om mij van (heerlijk) vers brood te voorzien).
Als Den Haag vindt dat we een ander land kunnen helpen dan doen we dat toch? het probleem is dat we zo'n land niet helpen. We helpen alleen de status quo te behouden van geweld en misdaad. Als de US en de rest van de powers in de wereld, Irak of Afganistan of Uruzgan hadden willen redden van Tirannen hadden ze dat allang gedaan.
Ik vind het echt heel erg voor zijn familie. Maar ik kan hem niet een grotere held vinden als de bakker om de hoek die elke dag om 4 uur opstaat om mij van (heerlijk) vers brood te voorzien).
maandag 7 september 2009 om 14:26
maandag 7 september 2009 om 17:51
Ik geloof niet dat ik heb gezegd dat het overlijden van een militair deze meer held maakt dan als hij geen militair was geweest.
De enigste reden waarom ik dit heb gepost is vanwege het feit dat mij een dergelijk bericht nu meer aangrijpt. Gewoon omdat mijn zoon die roeping heeft om bij defensie te gaan werken, dat ik hem (ondanks dat ik het niet leuk vind) steun in zijn besluit om het leger in te gaan.
En zoals ik al zei de discussie over het hoe en waarom hebben we hier thuis al gevoerd.
Heus, ik weet helaas ook uit ervaring, hoe het is om een dierbare te verliezen aan een ziekte, zelfmoord, ongeluk.
Dit bericht drukte me alleen weer even met de neus op de feiten en wilde het even van me afschrijven.
De enigste reden waarom ik dit heb gepost is vanwege het feit dat mij een dergelijk bericht nu meer aangrijpt. Gewoon omdat mijn zoon die roeping heeft om bij defensie te gaan werken, dat ik hem (ondanks dat ik het niet leuk vind) steun in zijn besluit om het leger in te gaan.
En zoals ik al zei de discussie over het hoe en waarom hebben we hier thuis al gevoerd.
Heus, ik weet helaas ook uit ervaring, hoe het is om een dierbare te verliezen aan een ziekte, zelfmoord, ongeluk.
Dit bericht drukte me alleen weer even met de neus op de feiten en wilde het even van me afschrijven.
maandag 7 september 2009 om 18:15
Ik wilde je in geen een manier beldeigen en je zoon is vast een hele dappere jongen.
Sterkte. Ik hoop dat je zelf nooit dit verschrikkelijke nieuws krijgt. Ik hoop sterker nog dat je zoon van gedachte veranderd en een cariere switch besluit. Het leger .... ik kan er niet blij van worden hoe dapper die jongens ook zijn. Ik geloof niet dat het leger iets goed (kan) doen.
maar zeker, een verdrietig stuk.
Sterkte. Ik hoop dat je zelf nooit dit verschrikkelijke nieuws krijgt. Ik hoop sterker nog dat je zoon van gedachte veranderd en een cariere switch besluit. Het leger .... ik kan er niet blij van worden hoe dapper die jongens ook zijn. Ik geloof niet dat het leger iets goed (kan) doen.
maar zeker, een verdrietig stuk.
maandag 7 september 2009 om 19:14
quote:fransoise schreef op 07 september 2009 @ 14:22:
Gecondoleerd. Ik zal geen rel veroorzaken en een topic openen dat de zoon van mn buurman overleden is aan kanker. Ik zal ook geen topic openen over het feit dat mijn dappere neef tijdens het zwemmen een hartaanval kreeg. Zij hielden ook van hun land, werkten hard voor hun kinderen. waren helden voor mij en hun omgeving. als je een beroep kiest neem je die verantwoordelijkheid. Ik wil ook graag met de vlag begraven woren omdat ik en iedereen om me heen de hele dag heldedaden doen.
Als Den Haag vindt dat we een ander land kunnen helpen dan doen we dat toch? het probleem is dat we zo'n land niet helpen. We helpen alleen de status quo te behouden van geweld en misdaad. Als de US en de rest van de powers in de wereld, Irak of Afganistan of Uruzgan hadden willen redden van Tirannen hadden ze dat allang gedaan.
Ik vind het echt heel erg voor zijn familie. Maar ik kan hem niet een grotere held vinden als de bakker om de hoek die elke dag om 4 uur opstaat om mij van (heerlijk) vers brood te voorzien).Wat een rare vergelijking. Echt een typisch geval van de beste stuurlui. Ik ben in ieder geval blij dat er mensen zijn, die het lef hebben om daarheen te gaan en om mee te helpen een land als Afganistan weer op te bouwen
Gecondoleerd. Ik zal geen rel veroorzaken en een topic openen dat de zoon van mn buurman overleden is aan kanker. Ik zal ook geen topic openen over het feit dat mijn dappere neef tijdens het zwemmen een hartaanval kreeg. Zij hielden ook van hun land, werkten hard voor hun kinderen. waren helden voor mij en hun omgeving. als je een beroep kiest neem je die verantwoordelijkheid. Ik wil ook graag met de vlag begraven woren omdat ik en iedereen om me heen de hele dag heldedaden doen.
Als Den Haag vindt dat we een ander land kunnen helpen dan doen we dat toch? het probleem is dat we zo'n land niet helpen. We helpen alleen de status quo te behouden van geweld en misdaad. Als de US en de rest van de powers in de wereld, Irak of Afganistan of Uruzgan hadden willen redden van Tirannen hadden ze dat allang gedaan.
Ik vind het echt heel erg voor zijn familie. Maar ik kan hem niet een grotere held vinden als de bakker om de hoek die elke dag om 4 uur opstaat om mij van (heerlijk) vers brood te voorzien).Wat een rare vergelijking. Echt een typisch geval van de beste stuurlui. Ik ben in ieder geval blij dat er mensen zijn, die het lef hebben om daarheen te gaan en om mee te helpen een land als Afganistan weer op te bouwen
maandag 7 september 2009 om 19:48
fransoise
Of het iets uitmaakt dat zij daar zijn, ik weet het niet. Wat ik hier thuis zie, is een jongen die weet wat de gevaren zijn, die weet dat het wel het Nederlandse leger is, maar wordt gestuurd door een "samenwerking" met de USA, zich daar heel erg van bewust is, en toch roept: "Ik wil proberen een bijdrage te leveren aan vrede, dat mensen weer veilig kunnen leven, in vrijheid."
Maar goed, ik dwaal af van het onderwerp, misschien toch maar een ander topic hierover openen
Of het iets uitmaakt dat zij daar zijn, ik weet het niet. Wat ik hier thuis zie, is een jongen die weet wat de gevaren zijn, die weet dat het wel het Nederlandse leger is, maar wordt gestuurd door een "samenwerking" met de USA, zich daar heel erg van bewust is, en toch roept: "Ik wil proberen een bijdrage te leveren aan vrede, dat mensen weer veilig kunnen leven, in vrijheid."
Maar goed, ik dwaal af van het onderwerp, misschien toch maar een ander topic hierover openen
maandag 7 september 2009 om 21:34
quote:fransoise schreef op 07 september 2009 @ 14:22:
Gecondoleerd. Ik zal geen rel veroorzaken en een topic openen dat de zoon van mn buurman overleden is aan kanker. Ik zal ook geen topic openen over het feit dat mijn dappere neef tijdens het zwemmen een hartaanval kreeg. Zij hielden ook van hun land, werkten hard voor hun kinderen. waren helden voor mij en hun omgeving. als je een beroep kiest neem je die verantwoordelijkheid. Ik wil ook graag met de vlag begraven woren omdat ik en iedereen om me heen de hele dag heldedaden doen.
Als Den Haag vindt dat we een ander land kunnen helpen dan doen we dat toch? het probleem is dat we zo'n land niet helpen. We helpen alleen de status quo te behouden van geweld en misdaad. Als de US en de rest van de powers in de wereld, Irak of Afganistan of Uruzgan hadden willen redden van Tirannen hadden ze dat allang gedaan.
Ik vind het echt heel erg voor zijn familie. Maar ik kan hem niet een grotere held vinden als de bakker om de hoek die elke dag om 4 uur opstaat om mij van (heerlijk) vers brood te voorzien).
Natuurlijk weet je dat er risico's verbonden zijn aan het beroep dat je kiest. Maar voor familie is het alles behalve makkelijk. Zo'n bericht grijpt je aan, doet heel veel met je als een geliefde in Uruzgan zit. Je wordt geconfronteerd met nieuws waar je zelf zo van hoopt dat je het nooit zal krijgen.
Nog een paar weken en mijn zus gaat voor 6 maanden. Dat zijn 6 maanden waarin je het nieuws heel scherp in de gaten houdt. Elke keer als je Uruzgan hoort spits je je oren en hou je je adem in.
Gelukkig is nu veel communicatie mogelijk en bijna altijd is de familie al op de hoogte gesteld voor het in het nieuws komt.
Gecondoleerd. Ik zal geen rel veroorzaken en een topic openen dat de zoon van mn buurman overleden is aan kanker. Ik zal ook geen topic openen over het feit dat mijn dappere neef tijdens het zwemmen een hartaanval kreeg. Zij hielden ook van hun land, werkten hard voor hun kinderen. waren helden voor mij en hun omgeving. als je een beroep kiest neem je die verantwoordelijkheid. Ik wil ook graag met de vlag begraven woren omdat ik en iedereen om me heen de hele dag heldedaden doen.
Als Den Haag vindt dat we een ander land kunnen helpen dan doen we dat toch? het probleem is dat we zo'n land niet helpen. We helpen alleen de status quo te behouden van geweld en misdaad. Als de US en de rest van de powers in de wereld, Irak of Afganistan of Uruzgan hadden willen redden van Tirannen hadden ze dat allang gedaan.
Ik vind het echt heel erg voor zijn familie. Maar ik kan hem niet een grotere held vinden als de bakker om de hoek die elke dag om 4 uur opstaat om mij van (heerlijk) vers brood te voorzien).
Natuurlijk weet je dat er risico's verbonden zijn aan het beroep dat je kiest. Maar voor familie is het alles behalve makkelijk. Zo'n bericht grijpt je aan, doet heel veel met je als een geliefde in Uruzgan zit. Je wordt geconfronteerd met nieuws waar je zelf zo van hoopt dat je het nooit zal krijgen.
Nog een paar weken en mijn zus gaat voor 6 maanden. Dat zijn 6 maanden waarin je het nieuws heel scherp in de gaten houdt. Elke keer als je Uruzgan hoort spits je je oren en hou je je adem in.
Gelukkig is nu veel communicatie mogelijk en bijna altijd is de familie al op de hoogte gesteld voor het in het nieuws komt.
maandag 7 september 2009 om 21:36
quote:traincha2 schreef op 07 september 2009 @ 19:14:
[...]
Wat een rare vergelijking. Echt een typisch geval van de beste stuurlui. Ik ben in ieder geval blij dat er mensen zijn, die het lef hebben om daarheen te gaan en om mee te helpen een land als Afganistan weer op te bouwen
Eens.
Lin, voor wat? De hoop dat die meisjes daar op een dag wel naar school mogen?
[...]
Wat een rare vergelijking. Echt een typisch geval van de beste stuurlui. Ik ben in ieder geval blij dat er mensen zijn, die het lef hebben om daarheen te gaan en om mee te helpen een land als Afganistan weer op te bouwen
Eens.
Lin, voor wat? De hoop dat die meisjes daar op een dag wel naar school mogen?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
maandag 7 september 2009 om 21:42
Lin, als Mr N in het leger zou willen dan zou ik daar weinig over te zeggen hebben. De keuze die ik heb is om dan geen relatie met hem aan te gaan.
Kies ik voor die relatie, dan zou het zomaar kunnen gebeuren dat hij niet terugkomt.
Mijn neef heeft er 2 keer gezeten en ik heb al die tijd een soort 'band' om m'n hart gehad. En toch he, ik was ook trots op hem.
Het is zo dubbel.
Ik wil mijn man niet kwijt, nooit. Tegelijkertijd, wanneer je man militair is......
Kies ik voor die relatie, dan zou het zomaar kunnen gebeuren dat hij niet terugkomt.
Mijn neef heeft er 2 keer gezeten en ik heb al die tijd een soort 'band' om m'n hart gehad. En toch he, ik was ook trots op hem.
Het is zo dubbel.
Ik wil mijn man niet kwijt, nooit. Tegelijkertijd, wanneer je man militair is......
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 8 september 2009 om 08:52
quote:elninjoo schreef op 08 september 2009 @ 08:42:
En ook al kiezen de militairen zelf voor het risico, ze zadelen hun familie wel op met angst en als het verkeerd afloopt met verdriet.Maar is dat de schuld van de oorlog of de militairen?
Lijkt mij de laatste. Als je militair wordt dan wéét je dat zoiets je kan overkomen. En sinds de dienstplicht is afgeschaft is militair worden een vrije keuze.
Als ze niet in Afghanistan zitten, dan kunnen ze omkomen in Tsjaad, Sudan, of wat dan ook.
Beroepsmilitairen die een relatie aangaan vind ik persoonlijk ook enorme egoïsten.
Je laat een ander toch niet zo in angst zitten?
En ook al kiezen de militairen zelf voor het risico, ze zadelen hun familie wel op met angst en als het verkeerd afloopt met verdriet.Maar is dat de schuld van de oorlog of de militairen?
Lijkt mij de laatste. Als je militair wordt dan wéét je dat zoiets je kan overkomen. En sinds de dienstplicht is afgeschaft is militair worden een vrije keuze.
Als ze niet in Afghanistan zitten, dan kunnen ze omkomen in Tsjaad, Sudan, of wat dan ook.
Beroepsmilitairen die een relatie aangaan vind ik persoonlijk ook enorme egoïsten.
Je laat een ander toch niet zo in angst zitten?
