Wim kok verdedigt topsalaris

Vanochtend las ik dit in de krant.



DEN HAAG - In 1994 hekelde hij met het zelfverzonnen ‘exhibitionistische zelfverrijking’ hoge salarissen voor topmannen. Tien jaar later stemde hij in met een 584 procent hogere bonus voor zo’n topman, ING-baas Michel Tilmant. Kortom: oud-premier Wim Kok had de commissie-De Wit donderdag wat uit te leggen.



De acht parlementariërs die oorzaken en gevolgen van de kredietcrisis onderzoeken, hadden drie kwartier een wat getergde Wim Kok voor zich zitten. Het eerste half uur kabbelde voorbij met zijn herinneringen aan de ruim vijf jaar dat hij commissaris was bij bank-verzekeraar ING. Het wachten was op het moment dat gespreksleider Koser Kaya (D66) de link legde tussen zijn in de vorige eeuw geuite en veelbesproken afkeer van enorme inkomens en de ‘zeer forse salarisstijging’ voor heel ING in 2004. Kok gaf daar als ING-commissaris toestemming voor.



Wat volgde was een verklaring van Kok. En daarna nog een, maar dan in iets andere bewoordingen. Aan het eind van de sessie nam commissievoorzitter Jan de Wit (SP) het van de schroomvallige Koser Kaya over. ‘Hoe gemakkelijk bent u van standpunt gewijzigd?’, vroeg De Wit niet geheel waardevrij. ‘Ik heb mijn mening nooit herzien’, zei Kok, waarna hij ten derde male een iets anders geformuleerde verklaring gaf.



Minister-president zijn, is iets geheel anders dan ING-commissaris, probeerde Kok de commissie aan het verstand te peuteren. ‘Ondanks mijn opvattingen over de maatschappelijke wenselijkheid van deze zeer aanzienlijke opwaartse correctie van het beloningspakket’, zei hij , ‘heb ik in het belang van ING geredeneerd, want dat is mijn taak als commissaris.’



ING was in 2004 volgens Kok met alle salarissen ‘lelijk achteropgeraakt bij vergelijkbare Europese banken’. ING kon twee dingen doen. Een ‘inhaaloperatie’ om talenten binnen te houden ‘voor ING en daarmee voor de BV Nederland’, of de ambitie een internationale speler en een financiële sector van wereldklasse te zijn bij het vuilnis te zetten. ING koos het eerste.



En terugkijkend? Er volgde een typische Wim Kok-zucht. ‘Tsjaa, we hadden toen geen keus. ’ Maar om die uit de weg te gaan, en op te stappen als ING-commissaris, overwoog Kok nimmer.



Na die ontboezemingen maakte hij zich uit de voeten en wist de op de vaste plek opgestelde media te omzeilen. Kok bleek nog een geheim gangetje naar de parkeergarage te kennen en verdween.



Hoe kan het, dat destijds Minister -President Kok zegt tegen hoge bonussen te zijn terwijl hij er nu achter staat? Hij komt met de reden 'we hadden geen keus, we konden niet achter blijven op Europa'. Maar had hij niet gewoon kunnen opstappen?



Ik ben verbaasd.Lijkt het dan zelfs Kok om geld geld geld en meer meer meer te gaan?

Mijn vraag is nog steeds of Kok destijds niet meende dat hij tegen topsalarissen was en het alleen maar zei om stemmers te lokken of dat hij het wel meende, maar tien jaar later gezwicht is. Dat vraag ik me echt af. Dacht Kok in 1994 dat hij de verleiding van het grote geld wel kon weerstaan? Of is hij tien jaar later toch te zwak gebleken?

Dat zou heel goed kunnen Dibah. Het is heel makkelijk om te zeggen dat je de topsalarissen is het bankwezen verafschuwt als je weet dat je zelf nooit dat salaris zult verdienen. Als je er wél mee te maken krijgt en de kans krijgt veel te verdienen verdwijnen principes opeens als sneeuw voor de zon.



Geld is een machtig iets, dat blijkt toch elke keer maar weer.

Dat heb ik dan weer niet, meer respect voor een zwerver, ik heb net zo veel respect voor Beatrix ( en ik denk niet dat ze miljardair is trouwens).



Hoewel ik niet voor topsalarissen ben, is dat nog niet eens hetgeen mij het meest stoort. Wat mij stoort is de hypocriete houding van Kok. A beweren, maar B doen. Kok, nota bene,destijds lijsttrekker van een socialistische linkse partij.