Actueel
alle pijlers
Zonder pappa...
vrijdag 17 juni 2016 om 06:39
Artikel Wat vinden jullie hiervan?
Ik maak me een beetje zorgen, uit onderzoek is gebleken dat kinderen die zonder vader opgroeien, meer kans maken om crimineel gedrag te gaan vertonen als volwassenen. Ze zeggen dat de trend door zal zetten en ik denk het ook. Als ik lees hoe vaak en hoe snel mensen uit elkaar gaan, denk ik, is het echt zo moeilijk om een relatie te hebben en houden als je kinderen hebt?
Ik maak me een beetje zorgen, uit onderzoek is gebleken dat kinderen die zonder vader opgroeien, meer kans maken om crimineel gedrag te gaan vertonen als volwassenen. Ze zeggen dat de trend door zal zetten en ik denk het ook. Als ik lees hoe vaak en hoe snel mensen uit elkaar gaan, denk ik, is het echt zo moeilijk om een relatie te hebben en houden als je kinderen hebt?
When the power of love is greater than the love of power, the world will know peace. -Bob Marley-
vrijdag 17 juni 2016 om 06:46
vrijdag 17 juni 2016 om 06:47
quote:wyandotje schreef op 17 juni 2016 @ 06:43:
Tja, als je ouders elkaar de kop inslaan verbaal en non-verbaal is dat voor de kinderen ook niet goed.Mm ik vraag me af of men dat onderzocht heeft. Of ruziende ouders ook leiden tot meer crimineel gedrag. Zonder vader opgroeien, doet dat zeker namelijk. Niet goed, wat is niet goed he? Maar ik snap ook dat mensen niet bij elkaar kunnen blijven om de kans te verkleinen dat hun kinderen crimineel gedrag gaan vertonen. Komt het erop neer dat mannen meer aandacht/energie in hun kinderen zouden moeten steken na een relatiebreuk. Ik vraag me af, of er een manier is, om mannen meer betrokken te laten worden met de opvoeding.
Tja, als je ouders elkaar de kop inslaan verbaal en non-verbaal is dat voor de kinderen ook niet goed.Mm ik vraag me af of men dat onderzocht heeft. Of ruziende ouders ook leiden tot meer crimineel gedrag. Zonder vader opgroeien, doet dat zeker namelijk. Niet goed, wat is niet goed he? Maar ik snap ook dat mensen niet bij elkaar kunnen blijven om de kans te verkleinen dat hun kinderen crimineel gedrag gaan vertonen. Komt het erop neer dat mannen meer aandacht/energie in hun kinderen zouden moeten steken na een relatiebreuk. Ik vraag me af, of er een manier is, om mannen meer betrokken te laten worden met de opvoeding.
When the power of love is greater than the love of power, the world will know peace. -Bob Marley-
vrijdag 17 juni 2016 om 07:01
quote:himalaya schreef op 17 juni 2016 @ 06:50:
'Niet bij elkaar kunnen blijven' hoeft niet te betekenen dat kinderen 'dus' zonder vader opgroeien.Dit. De meeste vaders blijven na een scheiding gewoon in beeld. Ik denk dat het onderzoek vooral doelt op situaties waar de vader helemaal geen rol meer speelt (?)
'Niet bij elkaar kunnen blijven' hoeft niet te betekenen dat kinderen 'dus' zonder vader opgroeien.Dit. De meeste vaders blijven na een scheiding gewoon in beeld. Ik denk dat het onderzoek vooral doelt op situaties waar de vader helemaal geen rol meer speelt (?)
vrijdag 17 juni 2016 om 07:09
Ik ben bewust alleenstaand moeder en heb me hier van te voren goed in verdiept en ook onderzoeken gelezen over dit onderwerp.
Ik wilde weten wat ik mijn toekomstige kind 'aan zou doen'.
Gelukkig zijn er ook onderzoeken die uitwijzen dat kinderen in een (bewust!) eenoudergezin het prima doen. >klik<
En dat problemen met kinderen in een eenoudergezin vaak te maken hebben met financiële problemen (laag inkomen na scheiding bijvoorbeeld). >klik<
Overigens is mijn broer onlangs overleden. Dat is naast dat het verdrietig is, ook het wegvallen van de vader van zijn jonge kinderen en het wegvallen van een van de rolmodellen voor mijn zoon. Niet elke alleenstaande ouder heeft te maken met 'niet bij elkaar kunnen blijven', dus oordeel niet te snel.
Anyway, ik vind dus zowel dit onderzoek als het oordeel van TO wat kort door de bocht.
Ik wilde weten wat ik mijn toekomstige kind 'aan zou doen'.
Gelukkig zijn er ook onderzoeken die uitwijzen dat kinderen in een (bewust!) eenoudergezin het prima doen. >klik<
En dat problemen met kinderen in een eenoudergezin vaak te maken hebben met financiële problemen (laag inkomen na scheiding bijvoorbeeld). >klik<
Overigens is mijn broer onlangs overleden. Dat is naast dat het verdrietig is, ook het wegvallen van de vader van zijn jonge kinderen en het wegvallen van een van de rolmodellen voor mijn zoon. Niet elke alleenstaande ouder heeft te maken met 'niet bij elkaar kunnen blijven', dus oordeel niet te snel.
Anyway, ik vind dus zowel dit onderzoek als het oordeel van TO wat kort door de bocht.
vrijdag 17 juni 2016 om 07:10
Ze hebben er nul nuance op aangebracht bij de Telegraaf.
Bewust alleen, gescheiden, tienermoeder, schulden of niet, vader wel of niet in beeld, alles op één grote hoop.
Ik denk dat het kwetsbaarder is als er 1 ouder is die er helemaal alleen voor staat. Als er een sociaal vangnet is, en er zijn geen grote zorgen of onbehandelde psychische problemen, dat het wel meevalt.
Bewust alleen, gescheiden, tienermoeder, schulden of niet, vader wel of niet in beeld, alles op één grote hoop.
Ik denk dat het kwetsbaarder is als er 1 ouder is die er helemaal alleen voor staat. Als er een sociaal vangnet is, en er zijn geen grote zorgen of onbehandelde psychische problemen, dat het wel meevalt.
vrijdag 17 juni 2016 om 07:11
quote:*petitpois* schreef op 17 juni 2016 @ 07:01:
[...]
Dit. De meeste vaders blijven na een scheiding gewoon in beeld. Ik denk dat het onderzoek vooral doelt op situaties waar de vader helemaal geen rol meer speelt (?)
Ik denk eigenlijk dat 1 weekend per twee weken, wat een veel voorkomende regeling is (toch?), met de vader omgaan, waarschijnlijk niet genoeg is voor jongens bv om gedisciplineerd te worden door hun vader. Wie luistert er nu echt naar iemand die je eens in de twee weken ziet, en dan vooral om lol te hebben natuurlijk want ik denk dat vaders dan vooral hun kinderen willen vermaken. Ze zien ze al zo weinig. Denk niet dat er veel goeie gesprekken worden gevoerd over wat wel en niet te doen in het leven.
Maar goed, ik ken weinig mannen die kinderen hebben uit een vorige relatie, ik lees alleen hier over ze. Misschien ben ik negatief beinvloed in mijn mening over ze?
[...]
Dit. De meeste vaders blijven na een scheiding gewoon in beeld. Ik denk dat het onderzoek vooral doelt op situaties waar de vader helemaal geen rol meer speelt (?)
Ik denk eigenlijk dat 1 weekend per twee weken, wat een veel voorkomende regeling is (toch?), met de vader omgaan, waarschijnlijk niet genoeg is voor jongens bv om gedisciplineerd te worden door hun vader. Wie luistert er nu echt naar iemand die je eens in de twee weken ziet, en dan vooral om lol te hebben natuurlijk want ik denk dat vaders dan vooral hun kinderen willen vermaken. Ze zien ze al zo weinig. Denk niet dat er veel goeie gesprekken worden gevoerd over wat wel en niet te doen in het leven.
Maar goed, ik ken weinig mannen die kinderen hebben uit een vorige relatie, ik lees alleen hier over ze. Misschien ben ik negatief beinvloed in mijn mening over ze?
When the power of love is greater than the love of power, the world will know peace. -Bob Marley-
vrijdag 17 juni 2016 om 07:14
quote:Madderijn schreef op 17 juni 2016 @ 07:10:
Ze hebben er nul nuance op aangebracht bij de Telegraaf.
Bewust alleen, gescheiden, tienermoeder, schulden of niet, vader wel of niet in beeld, alles op één grote hoop.
Ik denk dat het kwetsbaarder is als er 1 ouder is die er helemaal alleen voor staat. Als er een sociaal vangnet is, en er zijn geen grote zorgen of onbehandelde psychische problemen, dat het wel meevalt.
Precies, die grote hoop irriteert me. Net als dat ik bij alle berekeningen van RTL nieuws enzo na Prinsjesdag altijd alleen kan kiezen uit 'alleenstaande ouder met minimum inkomen'.
Ik heb een prima modaal inkomen. Maar dat is blijkbaar niet passend in het 'hokje' dat ook wordt gevuld door gescheiden moeders zonder baan en de vier-handen-op-een-buik tienermoeders met uitkering.
Ze hebben er nul nuance op aangebracht bij de Telegraaf.
Bewust alleen, gescheiden, tienermoeder, schulden of niet, vader wel of niet in beeld, alles op één grote hoop.
Ik denk dat het kwetsbaarder is als er 1 ouder is die er helemaal alleen voor staat. Als er een sociaal vangnet is, en er zijn geen grote zorgen of onbehandelde psychische problemen, dat het wel meevalt.
Precies, die grote hoop irriteert me. Net als dat ik bij alle berekeningen van RTL nieuws enzo na Prinsjesdag altijd alleen kan kiezen uit 'alleenstaande ouder met minimum inkomen'.
Ik heb een prima modaal inkomen. Maar dat is blijkbaar niet passend in het 'hokje' dat ook wordt gevuld door gescheiden moeders zonder baan en de vier-handen-op-een-buik tienermoeders met uitkering.
vrijdag 17 juni 2016 om 07:15
Vinyl, gecondoleerd! Eerlijk gezegd, ken ik alleen het onderzoek waaruit blijkt dat jongens meer kans maken om crimineel gedrag te gaan vertonen bij een afwezige vader, vanuit mijn vroegere werk, ik werkte met jongens met een gedragsstoornis. Ik heb mijn huiswerk niet echt gedaan op dat gebied omdat ik geen kinderen wil.
Maar goed dat je een tegenstem laat horen. Ik weet ook wel dat de Televaag niet bepaald een krant is om letterlijk te nemen maar het is wel een krant die door heel veel mensen gelezen wordt. Ik denk wel dat het goed is om over te discuzeuren. Ik vind het ook kort door de bocht klinken hoor, daarom vraag ik jullie mening ook.
Maar goed dat je een tegenstem laat horen. Ik weet ook wel dat de Televaag niet bepaald een krant is om letterlijk te nemen maar het is wel een krant die door heel veel mensen gelezen wordt. Ik denk wel dat het goed is om over te discuzeuren. Ik vind het ook kort door de bocht klinken hoor, daarom vraag ik jullie mening ook.
When the power of love is greater than the love of power, the world will know peace. -Bob Marley-
vrijdag 17 juni 2016 om 07:16
quote:Sapsorrow schreef op 17 juni 2016 @ 07:11:
[...]
Ik denk eigenlijk dat 1 weekend per twee weken, wat een veel voorkomende regeling is (toch?), met de vader omgaan, waarschijnlijk niet genoeg is voor jongens bv om gedisciplineerd te worden door hun vader. Wie luistert er nu echt naar iemand die je eens in de twee weken ziet, en dan vooral om lol te hebben natuurlijk want ik denk dat vaders dan vooral hun kinderen willen vermaken. Ze zien ze al zo weinig. Denk niet dat er veel goeie gesprekken worden gevoerd over wat wel en niet te doen in het leven.
Maar goed, ik ken weinig mannen die kinderen hebben uit een vorige relatie, ik lees alleen hier over ze. Misschien ben ik negatief beinvloed in mijn mening over ze?En een moeder kan in de rest van de tijd geen discipline bijbrengen? Huh?
[...]
Ik denk eigenlijk dat 1 weekend per twee weken, wat een veel voorkomende regeling is (toch?), met de vader omgaan, waarschijnlijk niet genoeg is voor jongens bv om gedisciplineerd te worden door hun vader. Wie luistert er nu echt naar iemand die je eens in de twee weken ziet, en dan vooral om lol te hebben natuurlijk want ik denk dat vaders dan vooral hun kinderen willen vermaken. Ze zien ze al zo weinig. Denk niet dat er veel goeie gesprekken worden gevoerd over wat wel en niet te doen in het leven.
Maar goed, ik ken weinig mannen die kinderen hebben uit een vorige relatie, ik lees alleen hier over ze. Misschien ben ik negatief beinvloed in mijn mening over ze?En een moeder kan in de rest van de tijd geen discipline bijbrengen? Huh?
vrijdag 17 juni 2016 om 07:18
quote:Sapsorrow schreef op 17 juni 2016 @ 07:15:
Vinyl, gecondoleerd! Eerlijk gezegd, ken ik alleen het onderzoek waaruit blijkt dat jongens meer kans maken om crimineel gedrag te gaan vertonen bij een afwezige vader, vanuit mijn vroegere werk, ik werkte met jongens met een gedragsstoornis. Ik heb mijn huiswerk niet echt gedaan op dat gebied omdat ik geen kinderen wil.
Maar goed dat je een tegenstem laat horen. Ik weet ook wel dat de Televaag niet bepaald een krant is om letterlijk te nemen maar het is wel een krant die door heel veel mensen gelezen wordt. Ik denk wel dat het goed is om over te discuzeuren. Ik vind het ook kort door de bocht klinken hoor, daarom vraag ik jullie mening ook.
Fijn dat je het toelicht!!
Telegraaf is voor mij inderdaad ook altijd eentje met een korrel zout *grijns*
Maar goed, ze halen wel een officieel onderzoek aan. Maar gelukkig zijn er meer onderzoeken met (in mijn ogen) meer nuance!
Merkte jij vanuit je werk verschil in jongens met gedragsstoornissen uit een tweeoudergezin of alleenstaande ouders?
Vinyl, gecondoleerd! Eerlijk gezegd, ken ik alleen het onderzoek waaruit blijkt dat jongens meer kans maken om crimineel gedrag te gaan vertonen bij een afwezige vader, vanuit mijn vroegere werk, ik werkte met jongens met een gedragsstoornis. Ik heb mijn huiswerk niet echt gedaan op dat gebied omdat ik geen kinderen wil.
Maar goed dat je een tegenstem laat horen. Ik weet ook wel dat de Televaag niet bepaald een krant is om letterlijk te nemen maar het is wel een krant die door heel veel mensen gelezen wordt. Ik denk wel dat het goed is om over te discuzeuren. Ik vind het ook kort door de bocht klinken hoor, daarom vraag ik jullie mening ook.
Fijn dat je het toelicht!!
Telegraaf is voor mij inderdaad ook altijd eentje met een korrel zout *grijns*
Maar goed, ze halen wel een officieel onderzoek aan. Maar gelukkig zijn er meer onderzoeken met (in mijn ogen) meer nuance!
Merkte jij vanuit je werk verschil in jongens met gedragsstoornissen uit een tweeoudergezin of alleenstaande ouders?
vrijdag 17 juni 2016 om 07:18
Misschien, nu zeg ik vast iets wat mensen op zal winden, is het een idee om de vader toch wat meer te betrekken bij de kinderen. Ook al is ie een )*&%. Want ik denk dat het zeker waar is dat mannen strakker kunnen zijn in de opvoeding. Sommige jongens, hebben dat echt wel nodig. Meisjes, weet ik minder over.
When the power of love is greater than the love of power, the world will know peace. -Bob Marley-
vrijdag 17 juni 2016 om 07:22
Ik ben een tegen-mijn0zin-volledig-alleenstaande-moeder. Na de onvermijdelijke scheiding heb ik er alles aan gedaan vader erbij te betrekken. Aanvankelijk lukte dat wel, maar vader kreeg zelf steeds meer problemen omdat hij niet voor zichzelf kon zorgen, maar hier absoluut niet bij geholpen wilde worden. Zijn huis verwaarloosde, hij verwaarloosde, hij kon geen baan meer houden en sleepte zijn kinderen in de ellende mee, als zij bij hen waren.
En toen rolde het ene na het andere lijk uit de kast. Een seksverslaving die de kinderen ook opmerkten, geplunderde spaarrekeningen, leugens, fors toenemende psychische problematiek die door hem ontkend werd zodat niemand iets kon doen. Daarbij ontdekte ik (jaren na de scheiding) dat hij waarschijnlijk een dubbelleven heeft geleid, jarenlang.
Op een dag ontdekten we dat hij uit zijn huis zou worden gezet en zijn boedel geveild werd. Godzijdank konden de kinderen hun spullen nog redden.
Door geen hulp voor zijn problemen te zoeken en de schuld bij anderen (vooral bij mij) te leggen, is mijn ex in een heel diepe goot terecht gekomen. Mijn kinderen waren inmiddels oudere pubers en niet gek meer, en kregen een beeld van hun vader die niet bepaald prettig was. Ook voor mij was het een schok om te ontdekken dat mijn huwelijk en nahuwelijk nog slechter was dan ik al vreesde.
Mijn kinderen zien hun vader niet meer. Ze weten dat dat niet aan mij ligt.
En ze werken keihard voor hun toekomst (ondanks hun beperkingen - een autistisch spectrum stoornis). Als ze één ding van hun vader hebben geleerd, is het hoe het niet moet.
Helaas hebben de media niet zoveel oog voor gezinnen met een vader als deze man. Het ligt immers altijd aan een vechtscheiding *en dus de moeder*. Ik was jarenlang een roepende in de woestijn toen ik zag hoe mijn ex steeds verder weggleed, hier niet op aan te spreken was en zijn kinderen hierin meesleepte.
Als moeder sta je volkomen machteloos, want je bent altijd "dat kreng dat over de rug van de kinderen haar ex wil raken".
Ik had nota bene mijn ex zelfs willen helpen, omdat ik dat ook met anderen deed die om wat voor reden dan ook in de problemen kwamen (budgetteren, verwijzen naar bepaalde instanties). Maar ik kon een grote bek krijgen: met hem was niks aan de hand, ik spoorde niet en hij was het slachtoffer.
En de omgeving geloofde dat. Wat een rotjaren waren dat.
En toen rolde het ene na het andere lijk uit de kast. Een seksverslaving die de kinderen ook opmerkten, geplunderde spaarrekeningen, leugens, fors toenemende psychische problematiek die door hem ontkend werd zodat niemand iets kon doen. Daarbij ontdekte ik (jaren na de scheiding) dat hij waarschijnlijk een dubbelleven heeft geleid, jarenlang.
Op een dag ontdekten we dat hij uit zijn huis zou worden gezet en zijn boedel geveild werd. Godzijdank konden de kinderen hun spullen nog redden.
Door geen hulp voor zijn problemen te zoeken en de schuld bij anderen (vooral bij mij) te leggen, is mijn ex in een heel diepe goot terecht gekomen. Mijn kinderen waren inmiddels oudere pubers en niet gek meer, en kregen een beeld van hun vader die niet bepaald prettig was. Ook voor mij was het een schok om te ontdekken dat mijn huwelijk en nahuwelijk nog slechter was dan ik al vreesde.
Mijn kinderen zien hun vader niet meer. Ze weten dat dat niet aan mij ligt.
En ze werken keihard voor hun toekomst (ondanks hun beperkingen - een autistisch spectrum stoornis). Als ze één ding van hun vader hebben geleerd, is het hoe het niet moet.
Helaas hebben de media niet zoveel oog voor gezinnen met een vader als deze man. Het ligt immers altijd aan een vechtscheiding *en dus de moeder*. Ik was jarenlang een roepende in de woestijn toen ik zag hoe mijn ex steeds verder weggleed, hier niet op aan te spreken was en zijn kinderen hierin meesleepte.
Als moeder sta je volkomen machteloos, want je bent altijd "dat kreng dat over de rug van de kinderen haar ex wil raken".
Ik had nota bene mijn ex zelfs willen helpen, omdat ik dat ook met anderen deed die om wat voor reden dan ook in de problemen kwamen (budgetteren, verwijzen naar bepaalde instanties). Maar ik kon een grote bek krijgen: met hem was niks aan de hand, ik spoorde niet en hij was het slachtoffer.
En de omgeving geloofde dat. Wat een rotjaren waren dat.
vrijdag 17 juni 2016 om 07:23
quote:Sapsorrow schreef op 17 juni 2016 @ 07:18:
Misschien, nu zeg ik vast iets wat mensen op zal winden, is het een idee om de vader toch wat meer te betrekken bij de kinderen. Ook al is ie een )*&%. Want ik denk dat het zeker waar is dat mannen strakker kunnen zijn in de opvoeding. Sommige jongens, hebben dat echt wel nodig. Meisjes, weet ik minder over.
Lees mijn bericht eens. Wat had ik kunnen doen om vader te betrekken bij de opvoeding?
En weet je, mijn verhaal is niet eens zo heel erg uniek.
Misschien, nu zeg ik vast iets wat mensen op zal winden, is het een idee om de vader toch wat meer te betrekken bij de kinderen. Ook al is ie een )*&%. Want ik denk dat het zeker waar is dat mannen strakker kunnen zijn in de opvoeding. Sommige jongens, hebben dat echt wel nodig. Meisjes, weet ik minder over.
Lees mijn bericht eens. Wat had ik kunnen doen om vader te betrekken bij de opvoeding?
En weet je, mijn verhaal is niet eens zo heel erg uniek.
vrijdag 17 juni 2016 om 07:26
quote:Vinyl schreef op 17 juni 2016 @ 07:18:
[...]
Fijn dat je het toelicht!!
Telegraaf is voor mij inderdaad ook altijd eentje met een korrel zout *grijns*
Maar goed, ze halen wel een officieel onderzoek aan. Maar gelukkig zijn er meer onderzoeken met (in mijn ogen) meer nuance!
Merkte jij vanuit je werk verschil in jongens met gedragsstoornissen uit een tweeoudergezin of alleenstaande ouders?
O ja, bij die jongens absoluut. De jongens waar de vader helemaal uit beeld was, hadden de grootste problemen, op alle gebieden, vooral emotioneel/sociaal. Maar hoe dat komt, is natuurlijk niet zeker. Of ze bv geen gedragsprobleem hadden gehad als de vader wel aanwezig was geweest, weet je natuurlijk nooit. Het is toch 50/50, schijnt, aanleg en opvoeding, als het om gedragsproblemen gaat. De jongens waar ik mee werkte, waren kleine sociopaten/psychopaten in de dop. Ik werkte met 10 jongens, ik schat dat de helft geen vader meer in zijn leven had. Ik heb dus alleen op hele kleine schaal ervaring ermee.
Maar ik moet meteen denken aan een jongen die ik daar ontmoette, waarvan de vader overleden was en de moeder aan drugs verslaafd. Mijn hart bloedt dan weer even voor hem, als ik zo'n artikel lees. En het is 10 jaar geleden dat ik daar werkte, dus die jongen is nu een man, die zijn weg in de samenleving moet zien te vinden. Ergens hoop ik dat hij niet vrij rondloopt. Hij had zulke zware problemen dat ik me zorgen over hem maak. Suf he. Maar hij had bv een obsessie met bommen en geweren ed. Als iemand vervelend tegen hem deed, zei hij, pas maar op, ik gooi zo een bom op je!
En met het drama van Orlando, de dader zijn vader was wel aanwezig in zijn leven maar op welke manier. Hij heeft een gruwelijke hekel aan homo's en de dader was homo. Vaders zijn veel belangrijker dan ze zelf beseffen, denk ik wel eens. Nou ja, da's off-topic maar tis mijn eigen topic.
[...]
Fijn dat je het toelicht!!
Telegraaf is voor mij inderdaad ook altijd eentje met een korrel zout *grijns*
Maar goed, ze halen wel een officieel onderzoek aan. Maar gelukkig zijn er meer onderzoeken met (in mijn ogen) meer nuance!
Merkte jij vanuit je werk verschil in jongens met gedragsstoornissen uit een tweeoudergezin of alleenstaande ouders?
O ja, bij die jongens absoluut. De jongens waar de vader helemaal uit beeld was, hadden de grootste problemen, op alle gebieden, vooral emotioneel/sociaal. Maar hoe dat komt, is natuurlijk niet zeker. Of ze bv geen gedragsprobleem hadden gehad als de vader wel aanwezig was geweest, weet je natuurlijk nooit. Het is toch 50/50, schijnt, aanleg en opvoeding, als het om gedragsproblemen gaat. De jongens waar ik mee werkte, waren kleine sociopaten/psychopaten in de dop. Ik werkte met 10 jongens, ik schat dat de helft geen vader meer in zijn leven had. Ik heb dus alleen op hele kleine schaal ervaring ermee.
Maar ik moet meteen denken aan een jongen die ik daar ontmoette, waarvan de vader overleden was en de moeder aan drugs verslaafd. Mijn hart bloedt dan weer even voor hem, als ik zo'n artikel lees. En het is 10 jaar geleden dat ik daar werkte, dus die jongen is nu een man, die zijn weg in de samenleving moet zien te vinden. Ergens hoop ik dat hij niet vrij rondloopt. Hij had zulke zware problemen dat ik me zorgen over hem maak. Suf he. Maar hij had bv een obsessie met bommen en geweren ed. Als iemand vervelend tegen hem deed, zei hij, pas maar op, ik gooi zo een bom op je!
En met het drama van Orlando, de dader zijn vader was wel aanwezig in zijn leven maar op welke manier. Hij heeft een gruwelijke hekel aan homo's en de dader was homo. Vaders zijn veel belangrijker dan ze zelf beseffen, denk ik wel eens. Nou ja, da's off-topic maar tis mijn eigen topic.
When the power of love is greater than the love of power, the world will know peace. -Bob Marley-
vrijdag 17 juni 2016 om 07:31
En echt niet alle vaders brengen discipline bij! Mijn kind ziet haar biologische vader 1 weekend in de 2 weken. Reken maar dat mijn vriend en ik hier in huis consequenter zijn en regels hebben. Bij haar biologische vader mag ze veel meer en zijn er weinig regels. Een opvoeding krijgt ze daar niet.
En dit is niet omdat ik dit in de weg staat, hij kan en hij wil het niet en daarnaast interesseert hij zich er niet echt voor. Een weekendje spelen is leuk maar ook fijn om verder nergens mee te maken te hebben en (volgens hem) niks te hoeven doen aan haar opvoeding en welzijn.
En dit is niet omdat ik dit in de weg staat, hij kan en hij wil het niet en daarnaast interesseert hij zich er niet echt voor. Een weekendje spelen is leuk maar ook fijn om verder nergens mee te maken te hebben en (volgens hem) niks te hoeven doen aan haar opvoeding en welzijn.
vrijdag 17 juni 2016 om 07:36
Cumulus wat vreselijk voor je! Ik ken het probleem een klein beetje van dichtbij, ik moest ook hemel en aarde bewegen voor mijn vriend door kreeg, dat hij een chronische psychische aandoening heeft. Goddank is mijn vriend hoogbegaafd en heeft hij een stabiele jeugd gehad. Waardoor hij inzicht heeft gekregen in zijn negatieve gedragingen en die aan aan het pakken is. Maar mannen en psychische problemen toegeven, pfff, ze doen dat soms echt slecht of helemaal niet.
Ik snap heel goed dat je kinderen niet met hun vader omgaan. Ik denk dat er wel meer falende vaders zijn, waarbij het juist goed is voor de kinderen als ze hem niet meer zien. Maar ja, we hebben die mannen wel nodig. Ze doen niet wat ze zouden moeten doen en ik vind dat zorgelijk. Je hoort er zo vaak over, vind ik. Niet alleen hier, maar ook in de media, verhalen over verslaving, vreemdgaan, gokken, etc etc. Vrouwen lijken hun shit eerder en beter op een rij te krijgen. Hoe moet dat nou he?
Ik denk dat het kan liggen aan de druk die mannen op de schouders voelen, bv om kostwinner te zijn, ouderwetse ideeen leven nog steeds. Sommige mannen kunnen daar niet mee omgaan. Ik denk dat dat logisch is, de tijden veranderen en jongens mogen meer gevoel uiten. Dus als ze het niet trekken om vader te zijn, dan doen ze dat ook niet. Vroeger gingen mannen langer door met bikkelen, denk ik. Om het gezin bij elkaar te houden ed.
Ik snap heel goed dat je kinderen niet met hun vader omgaan. Ik denk dat er wel meer falende vaders zijn, waarbij het juist goed is voor de kinderen als ze hem niet meer zien. Maar ja, we hebben die mannen wel nodig. Ze doen niet wat ze zouden moeten doen en ik vind dat zorgelijk. Je hoort er zo vaak over, vind ik. Niet alleen hier, maar ook in de media, verhalen over verslaving, vreemdgaan, gokken, etc etc. Vrouwen lijken hun shit eerder en beter op een rij te krijgen. Hoe moet dat nou he?
Ik denk dat het kan liggen aan de druk die mannen op de schouders voelen, bv om kostwinner te zijn, ouderwetse ideeen leven nog steeds. Sommige mannen kunnen daar niet mee omgaan. Ik denk dat dat logisch is, de tijden veranderen en jongens mogen meer gevoel uiten. Dus als ze het niet trekken om vader te zijn, dan doen ze dat ook niet. Vroeger gingen mannen langer door met bikkelen, denk ik. Om het gezin bij elkaar te houden ed.
When the power of love is greater than the love of power, the world will know peace. -Bob Marley-
vrijdag 17 juni 2016 om 07:38
quote:Sapsorrow schreef op 17 juni 2016 @ 07:26:
[...]
O ja, bij die jongens absoluut. De jongens waar de vader helemaal uit beeld was, hadden de grootste problemen, op alle gebieden, vooral emotioneel/sociaal. Maar hoe dat komt, is natuurlijk niet zeker. Of ze bv geen gedragsprobleem hadden gehad als de vader wel aanwezig was geweest, weet je natuurlijk nooit. Het is toch 50/50, schijnt, aanleg en opvoeding, als het om gedragsproblemen gaat. De jongens waar ik mee werkte, waren kleine sociopaten/psychopaten in de dop. Ik werkte met 10 jongens, ik schat dat de helft geen vader meer in zijn leven had. Ik heb dus alleen op hele kleine schaal ervaring ermee.
Jij zag de jongens die ontspoorden.
Er zijn ook veel jongens zonder vader die het wél redden. Die van mij bijvoorbeeld. Ondanks hun diagnose (autistisch spectrum stoornis). Jij zult hen nooit zien, want ze hebben geen gedragsproblemen.
Omdat jij vooral ontspoorde jongens ziet zonder vader, wil het niet zeggen dat alle jongens zonder vader ontsporen.
Denk maar aan:
Aristoteles heeft een baard.
Aristoteles is een man.
Alle mannen hebben een baard.
Maak die denkfout niet. Je doet er zoveel vaderloze jongens en hun moeder mee tekort.
[...]
O ja, bij die jongens absoluut. De jongens waar de vader helemaal uit beeld was, hadden de grootste problemen, op alle gebieden, vooral emotioneel/sociaal. Maar hoe dat komt, is natuurlijk niet zeker. Of ze bv geen gedragsprobleem hadden gehad als de vader wel aanwezig was geweest, weet je natuurlijk nooit. Het is toch 50/50, schijnt, aanleg en opvoeding, als het om gedragsproblemen gaat. De jongens waar ik mee werkte, waren kleine sociopaten/psychopaten in de dop. Ik werkte met 10 jongens, ik schat dat de helft geen vader meer in zijn leven had. Ik heb dus alleen op hele kleine schaal ervaring ermee.
Jij zag de jongens die ontspoorden.
Er zijn ook veel jongens zonder vader die het wél redden. Die van mij bijvoorbeeld. Ondanks hun diagnose (autistisch spectrum stoornis). Jij zult hen nooit zien, want ze hebben geen gedragsproblemen.
Omdat jij vooral ontspoorde jongens ziet zonder vader, wil het niet zeggen dat alle jongens zonder vader ontsporen.
Denk maar aan:
Aristoteles heeft een baard.
Aristoteles is een man.
Alle mannen hebben een baard.
Maak die denkfout niet. Je doet er zoveel vaderloze jongens en hun moeder mee tekort.
vrijdag 17 juni 2016 om 07:40
Mijn moeder heeft trouwens haar uiterste best gedaan, om ons weg te houden bij onze biologische vader. Ik ben het nog steeds eens met die beslissing van haar. Alleen was mijn stiefvader geen haar beter. Daar zat ze alleen helaas aan vast, door allerlei problemen, veroorzaakt door mijn biologische vader. Ik heb hem nooit meer gezien na mijn jeugd.
Maar ik ben van plan hem te zoeken en op te gaan zoeken. Kijken wat hij er zelf over te zeggen heeft. In mijn familie, zit veel psychische ziekte en naar wat ik heb gehoord over hem, zou het me niks verbazen als hij een chronische psychische aandoening heeft. Zo zonde allemaal, van al die ellende, die niet had hoeven gebeuren, als hij zichzelf onder controle had gekregen. Als hij inzicht had gehad in zijn gedrag, was het misschien allemaal niet gebeurd. Of iig waren er dan veel minder problemen ontstaan.
Maar ik ben van plan hem te zoeken en op te gaan zoeken. Kijken wat hij er zelf over te zeggen heeft. In mijn familie, zit veel psychische ziekte en naar wat ik heb gehoord over hem, zou het me niks verbazen als hij een chronische psychische aandoening heeft. Zo zonde allemaal, van al die ellende, die niet had hoeven gebeuren, als hij zichzelf onder controle had gekregen. Als hij inzicht had gehad in zijn gedrag, was het misschien allemaal niet gebeurd. Of iig waren er dan veel minder problemen ontstaan.
When the power of love is greater than the love of power, the world will know peace. -Bob Marley-
vrijdag 17 juni 2016 om 07:44
quote:Sapsorrow schreef op 17 juni 2016 @ 07:36:
Cumulus wat vreselijk voor je! Ik ken het probleem een klein beetje van dichtbij, ik moest ook hemel en aarde bewegen voor mijn vriend door kreeg, dat hij een chronische psychische aandoening heeft. Goddank is mijn vriend hoogbegaafd en heeft hij een stabiele jeugd gehad. Waardoor hij inzicht heeft gekregen in zijn negatieve gedragingen en die aan aan het pakken is. Maar mannen en psychische problemen toegeven, pfff, ze doen dat soms echt slecht of helemaal niet.
Ik snap heel goed dat je kinderen niet met hun vader omgaan. Ik denk dat er wel meer falende vaders zijn, waarbij het juist goed is voor de kinderen als ze hem niet meer zien. Maar ja, we hebben die mannen wel nodig. Ze doen niet wat ze zouden moeten doen en ik vind dat zorgelijk. Je hoort er zo vaak over, vind ik. Niet alleen hier, maar ook in de media, verhalen over verslaving, vreemdgaan, gokken, etc etc. Vrouwen lijken hun shit eerder en beter op een rij te krijgen. Hoe moet dat nou he?
Ik denk dat het kan liggen aan de druk die mannen op de schouders voelen, bv om kostwinner te zijn, ouderwetse ideeen leven nog steeds. Sommige mannen kunnen daar niet mee omgaan. Ik denk dat dat logisch is, de tijden veranderen en jongens mogen meer gevoel uiten. Dus als ze het niet trekken om vader te zijn, dan doen ze dat ook niet. Vroeger gingen mannen langer door met bikkelen, denk ik. Om het gezin bij elkaar te houden ed.
Ik weet het niet. Hij trok het leven sowieso niet en wilde dat absoluut niet erkennen.
Het is retemoeilijk om vader en moeder tegelijk te zijn, daarbij kwam er ook nog eens een chronisch onomkeerbare ziekte bij, bij mij.
Ik heb ook fouten gemaakt. Elke ouder maakt fouten. Maar het verschil tussen hem en mij was dat ik wel mijn verantwoordelijkheden nam, maatregelen als die nodig waren, mijn kind voorop bleef stellen en prioriteiten stelde. En toen ik ziek werd was het heel moeilijk om te erkennen dat ik hulp kon gebruiken, maar ik heb het wel gedaan. Wat tegenwoordig trouwens steeds lastiger is in de participatiemaatschappij, maar goed, dat is weer een ander verhaal.
Dat heeft niks met het al dan niet hebben van een piemeltje te maken. Dat heeft met je karakter te maken. Want ik weet dat er ook vaders zijn die er volkomen alleen voorstaan.
Maar vaak zijn het vooral de moeders die wél de vader erbij wil blijven betrekken maar de kous op de kop krijgen vanwege het het gedrag van vader, die liever zijn pik of een andere verslaving achterna loopt, onacceptabel gedrag vertoont of niet in staat is voor zichzelf te zorgen.
En als moeder sta je dan alleen, want zij zal wel degene zijn die vader uitsluit en het is haar schuld als de kinderen crimineel worden.
Cumulus wat vreselijk voor je! Ik ken het probleem een klein beetje van dichtbij, ik moest ook hemel en aarde bewegen voor mijn vriend door kreeg, dat hij een chronische psychische aandoening heeft. Goddank is mijn vriend hoogbegaafd en heeft hij een stabiele jeugd gehad. Waardoor hij inzicht heeft gekregen in zijn negatieve gedragingen en die aan aan het pakken is. Maar mannen en psychische problemen toegeven, pfff, ze doen dat soms echt slecht of helemaal niet.
Ik snap heel goed dat je kinderen niet met hun vader omgaan. Ik denk dat er wel meer falende vaders zijn, waarbij het juist goed is voor de kinderen als ze hem niet meer zien. Maar ja, we hebben die mannen wel nodig. Ze doen niet wat ze zouden moeten doen en ik vind dat zorgelijk. Je hoort er zo vaak over, vind ik. Niet alleen hier, maar ook in de media, verhalen over verslaving, vreemdgaan, gokken, etc etc. Vrouwen lijken hun shit eerder en beter op een rij te krijgen. Hoe moet dat nou he?
Ik denk dat het kan liggen aan de druk die mannen op de schouders voelen, bv om kostwinner te zijn, ouderwetse ideeen leven nog steeds. Sommige mannen kunnen daar niet mee omgaan. Ik denk dat dat logisch is, de tijden veranderen en jongens mogen meer gevoel uiten. Dus als ze het niet trekken om vader te zijn, dan doen ze dat ook niet. Vroeger gingen mannen langer door met bikkelen, denk ik. Om het gezin bij elkaar te houden ed.
Ik weet het niet. Hij trok het leven sowieso niet en wilde dat absoluut niet erkennen.
Het is retemoeilijk om vader en moeder tegelijk te zijn, daarbij kwam er ook nog eens een chronisch onomkeerbare ziekte bij, bij mij.
Ik heb ook fouten gemaakt. Elke ouder maakt fouten. Maar het verschil tussen hem en mij was dat ik wel mijn verantwoordelijkheden nam, maatregelen als die nodig waren, mijn kind voorop bleef stellen en prioriteiten stelde. En toen ik ziek werd was het heel moeilijk om te erkennen dat ik hulp kon gebruiken, maar ik heb het wel gedaan. Wat tegenwoordig trouwens steeds lastiger is in de participatiemaatschappij, maar goed, dat is weer een ander verhaal.
Dat heeft niks met het al dan niet hebben van een piemeltje te maken. Dat heeft met je karakter te maken. Want ik weet dat er ook vaders zijn die er volkomen alleen voorstaan.
Maar vaak zijn het vooral de moeders die wél de vader erbij wil blijven betrekken maar de kous op de kop krijgen vanwege het het gedrag van vader, die liever zijn pik of een andere verslaving achterna loopt, onacceptabel gedrag vertoont of niet in staat is voor zichzelf te zorgen.
En als moeder sta je dan alleen, want zij zal wel degene zijn die vader uitsluit en het is haar schuld als de kinderen crimineel worden.
