Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Bah, bah, bah, ik blijf er zo ontiegelijk klaar mee! Deel 3
maandag 15 februari 2021 om 22:39
Twee topics vol geklaagd, gemopperd, gefulmineerd, gescholden en gehuild. En nog steeds is het vaccinatiebeleid van prutser De Jonge om te huilen zo slecht, is er elke dag wel een nieuw schandaal (krokettenbakker, anyone? vaccinatievoordringers, anyone?) en staat schijnheil Rutte nog steeds met die godvergeten grijns te doen alsof hij er niks mee te maken heeft.
Jullie lezen het al: ook in deel 3 blijf ik ongelooflijk, ontzettend, ontiegelijk klaar met die kutlockdown en dat kloteCorona.
Dit was deel 2: coronavirus-covid-19/bah-bah-bah-ik-ben ... #p32509131
En dit deel 1: coronavirus-covid-19/bah-bah-bah-ik-ben ... #p32490445
Schrijf het hier lekker van je af. Het lucht hopelijk een klein beetje op.
Jullie lezen het al: ook in deel 3 blijf ik ongelooflijk, ontzettend, ontiegelijk klaar met die kutlockdown en dat kloteCorona.
Dit was deel 2: coronavirus-covid-19/bah-bah-bah-ik-ben ... #p32509131
En dit deel 1: coronavirus-covid-19/bah-bah-bah-ik-ben ... #p32490445
Schrijf het hier lekker van je af. Het lucht hopelijk een klein beetje op.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 16-02-2021 04:14
Reden: Titel aangepast ⁰
Reden: Titel aangepast ⁰
0.00% gewijzigd
Am Yisrael Chai!
woensdag 24 februari 2021 om 10:37
Oh ja want dat het virus er is, is niet de schuld van Rutte. En kijk eens om je heen in andere landen gaat het ook niet van een leien dakje.
Nederlanders zijn een verwend eigenwijs volk die het allemaal beter weten.
woensdag 24 februari 2021 om 10:41
Dank je wel, Suzy. Zo is het precies, doorgaan, sterk houden.Suzy65 schreef: ↑24-02-2021 09:28Dat was dan waarschijnlijk de bekende druppel die de emmer deed overlopen, Shuri.
Als je je alsmaar sterk houdt en sterk doen betekent dat je alsmaar "gewoon" maar door- en doorgaat, oa je je voor je gezin staande moet houden, de positieve moed erin houden, raakt dat bij iedereen wel een keertje op.
<Knip voor de quote>
Het heet niet voor niks stoom afblazen, he?
De druk moest er af, blijkbaar.
Anderen ook bedankt voor de hugs en de blom
woensdag 24 februari 2021 om 10:42
Superhuisvrouw schreef: ↑24-02-2021 10:37Oh ja want dat het virus er is, is niet de schuld van Rutte. En kijk eens om je heen in andere landen gaat het ook niet van een leien dakje.
Nederlanders zijn een verwend eigenwijs volk die het allemaal beter weten.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
woensdag 24 februari 2021 om 10:46
Meerkat schreef: ↑23-02-2021 23:34Ik ga hier niet eens antwoord op geven. Ik weet hoe mijn jaar is geweest en wat ik aan omzet heb gedraaid vergeleken met andere jaren. En wat er voor komend jaar op de rol staat. En ik weet dat IK niet degene ben geweest die overal de stekker uit heeft getrokken.
Maar is goed joh. Ik overdrijf. De groeten.
woensdag 24 februari 2021 om 10:47
Girl_Undiscovered schreef: ↑24-02-2021 10:30Ik ben het ook echt zo zat allemaal. Deze week een weekje vakantie maar ik kan er totaal niet van genieten. Ik zit maar wat op de bank te hangen en veel te malen in mijn hoofd. Ook al twee ochtenden wakker gelegen vanaf half 7 omdat er een vogel in de tuin zit die gewoon een uur lang hetzelfde melodietje fluit
Daarnaast ook groeiende frustratie omdat ik mijn familie in België niet kan zien. Schoonzusje is voor het eerst zwanger maar heb het echt het gevoel dat we alles missen en gaan missen als het geboren is straks. Het voelt op deze manier helemaal niet echt ofzo omdat je het niet van dichtbij mee maakt. Uit frustratie maar een hele zooi baby kleren en spulletjes gekocht. Als we ze dan eindelijk zien kunnen we leuk cadeautjes geven.
Maar oh wat baal ik hier allemaal van
ook voor jouWat jammer dat je de zwangerschap op deze manier bijna niet kunt meemaken van dichtbij. Het lijkt me heel moeilijk om nu zwanger te zijn trouwens. Gewoon zo niet als dat je een zwangerschap had voorgesteld lijkt me. Klotezooi ook.
woensdag 24 februari 2021 om 10:47
Ga toch wegSuperhuisvrouw schreef: ↑24-02-2021 10:37Oh ja want dat het virus er is, is niet de schuld van Rutte. En kijk eens om je heen in andere landen gaat het ook niet van een leien dakje.
Nederlanders zijn een verwend eigenwijs volk die het allemaal beter weten.
Life is peachy, somethimes soft and sweet, somethimes hard and rotten
woensdag 24 februari 2021 om 10:54
Meerkat, vind het echt klote, de situatie waar je inzit.
Mss wil/kun je mij helpen (als de regio goed is)
Ik heb maar 1 foto van mijn kinderen. De rest ligt allemaal bij (jawel) ex. Hij wil ook niks geven dus nu speel ik al een maand ofzo met het idee om mooie foto’s te laten maken. Zou jij interesse hebben? Ik hoef niet op de foto dus volgens mij zou het binnen de regels moeten kunnen.
Mss wil/kun je mij helpen (als de regio goed is)
Ik heb maar 1 foto van mijn kinderen. De rest ligt allemaal bij (jawel) ex. Hij wil ook niks geven dus nu speel ik al een maand ofzo met het idee om mooie foto’s te laten maken. Zou jij interesse hebben? Ik hoef niet op de foto dus volgens mij zou het binnen de regels moeten kunnen.
woensdag 24 februari 2021 om 10:56
@Hetismogelijk: ik denk dat we er wel massaal achter komen dat het allemaal niet zo maakbaar is als de afgelopen jaren de instelling is geweest die zo in zwang was: als je maar hard genoeg wilt, en je er hard aan/voor werkt, kun je alles bereiken.
Nu dan het andere uiterste wat we ook meemaken, dat hoe hard je ook gewerkt hebt en successen geboekt, dat geen enkele garantie geeft voor de toekomst.
Omdat van buitenaf rampen kunnen gebeuren, en andere onvoorziene factoren, die niet ingecalculeerd zijn, waar we nog nooit mee te maken hebben gehad en weinig of geen invloed op hebben.
Ook bij veel mensen bij wie het allemaal gesmeerd liep, die alles op orde hadden, goed georganiseerd en succesvol, draaien zolang alle radertjes goed staan, maar er hoeft maar 1 schakeltje weg te vallen en dan kan het ook daar misgaan.
Het is op zich natuurlijk geen verkeerde instelling om er vertrouwen in te hebben dat overal wel weer een mouw aan te passen is als je je er maar voor inzet en aan wil pakken.
Want het andere scenario zou pure onmacht zijn en dat het toch zinloos is, en mensen ontmoedigd raken, het bij voorbaat niet eens proberen, want het zal toch wel niet lukken.
Een deel van de eerste instelling zál ook idd altijd wel werk vinden en zeggen: als ik het kan, kan iedereen dat, de aanhouder wint, als je maar wilt, flexibel bent, je aanpast en aanpakt.
Een deel daarvan zal met dezelfde inzet alsnog het deksel op de neus krijgen.
Het hangt af van meerdere factoren natuurlijk dan alleen je instelling.
En niet alleen van kansen treffen en die ook zien als kansen, maar ze ook nog krijgen is een 2e.
We merken nu massaal hoe grillig dat kan zijn, en er is nu meer begrip voor iig buiten je eigen schuld om bergafwaarts gaan (en machteloos moeten toekijken hoe iets was vaak in járen inzet is opgebouwd in rap tempo wordt afgebroken).
Toch blijft bij sommigen de overtuiging hardnekkig in stand dat alles maakbaar is, dus ook nu, als je maar de schouders eronder zet.
En daarmee het "eigen schuld dikke bult" wat samenhangt met die overtuiging, als dingen niét goed gaan.
Want net als bij de vorige economische crisis krijg je toch die oordelen: bij instorting van de huizenmarkt en restschuld bijv: dan had je maar niet in de dure tijd een tophypotheek op 2 inkomens moeten nemen.
En als je bent gaan samenwonen omdat je vertrouwen had in je relatie en het loopt op de klippen en een onverkoopbaar huis, restschuld en kunt geen 2 huurwoningen betalen: dan had je maar je eigen (eerdere, goedkope) woning moeten aanhouden.
Jaja, alsof alles te voorzien is, he. Zo'n crisis had niemand zien aankomen, maar had je toch rekening mee moeten houden, dus kijk naar je eigen aandeel/schuld.
Enerzijds is het volle vertrouwen ergens in fantastisch, is denken in mogelijkheden en kansen en geeft een gevoel van veiligheid en zekerheid: mij overkomt zoiets niet.
Je kunt er altijd zelf wat van máken, dus dat zien we dan wel weer.
Anderzijds: als het dan niet lukt, slaat dat denken om in denken in risico's. En die had je ook moeten incalculeren, heb je niet gedaan: eigen schuld, zelf die gok genomen.
En daar voelen mensen zich dan op afgerekend: had je maar geen ondernemer moeten worden, had je maar moeten reserveren voor slechtere tijden, had je je maar moeten verzekeren, enz.
Waarbij vergeten werd door mensen die zich veilig waanden in loondienst , dat ook dat bedrijf buiten jouw invloed om kan ophouden te bestaan, die reserves niet heeft, de directie er een potje van maakt, hun markt instort enz.
Het is nu zo beangstigend, omdat van relatief zeker momenteel heel veel mensen gaan naar "niks is meer zeker in deze wereld".
Er is alleen begrip zolang het écht niet aan jezelf te wijten valt, want nog steeds zijn er wijzende vingertjes op allerlei vlak, van stukgelopen relaties tot werkloosheid enz: pas als je er álles aan gedaan hebt wat in je macht ligt, mag je bijval, begrip en empathie verwachten.
Bij overmacht dus, en niet als de slechte situatie/ omstandigheden door eigen keuzes is ontstaan.
Zijn mensen in een opklimmende economie na die vorige crisis voorzichtiger geworden? Nee, de huizenprijzen zijn gigantisch hoog, mensen moéten haast wel op 2 inkomens een huis kopen, er is een enorme vraag naar kluspersoneel, het moet liefst allemaal "perfect"..
En krijgen die mensen later ook te horen: hoe kon je nou de hoofdprijs betalen als je dit al wist, en dat hier een crisis achteraan zou komen?!
Ik denk dat de enige mensen die hier nog licht over denken de mensen zijn die nog net ff wat meer "zekerheid" hebben (qua branche/werk/inkomen) en zich veilig wanen. Voorlopig zich (nog) geen zorgen hoeven te maken.
Dat er nog veel meer andere consequenties bij deze crisis komen kijken dan economische moge duidelijk zijn.
Waaronder een verlammende werking die uit gaat van (nood)gedwongen al dan niet tijdelijke sluitingen van voorheen goedlopende bedrijven en mensen in zo'n héle branche niet naar ander werk kunnen zoeken.
Dt hun kennis en ervaring en vaardigheden helemaal niet aansluiten op waar juist wel (of nog wel) werk is, betekent dat als werkgevers niet flexibel zijn of nog genoeg keuze hebben in wél aansluitende sollicitanten, ze de voorkeur zullen geven aan wie vol gemotiveerd daar vol voor gekozen heeft, (ook omdat ze al jaren redeneren dat je niet (langdurig) gemotiveerd zult zijn voor die vacature omdat je opleiding maar ook je "passie" of "hart" in dat andere werk ligt).
Dat mensen moeten werken voor hun rekeningen en brood op de plank, is dat minder motivatie dan wanneer het je passie is?
Dat is nog maar de vraag.
Maar goed, ik wijd weer uit.
Het is zo dat er veel meer afwegingen spelen, zoals dat je evt kansen in huidige werk niet wilt opgeven zolang de situatie nog niet wanhopig is, en nog uitzicht is op binnen de tijd dat nog reserves hebt weer kunt starten. Dus niet bij voorbaat opgeven en switchen naar werk zonder vooruitzichten en zonder opleidingseisen, wat waarschijnlijk ook geen noemenswaardig/afdoende inkomen brengt als je woning en leven en bijbehorende vaste lasten zijn afgestemd op werk waar je wél voor opgeleid en succesvol in bent.
Mensen die het altijd al niet breed hadden, hebben meestal ook geen dure koop- of huurhuizen en andere hoge vaste lasten, en zelfs dán is het lastig een sociale huurwoning oid te krijgen, en straks komt er een toeloop bij van mensen die geeneens op een wachtlijst stónden..
Het is gewoon niet zo simpel als mensen soms denken, en er zijn zat dingen waar je zelf geen tot weinig invloed op hebt, zoals "dan verkoop je je huis toch en ga je in een goedkoper flatje wonen" oid, die vergeten even dat je ook daarvoor geen hypotheek krijgt als je geen werk hebt. En ook geen sociale huurwoning, want die zijn er niet, en ook geen dure huurwoning, want dan moet je inkomen x3 of x4 van de huurprijs hebben.
Affijn, die overtuigingen zullen vroeg of laat bij iedereen wel doordringen, dat we ff geen maakbare samenleving hebben, dat er nog toeval, willekeur, geluk en pech aan te paskomen, en de een meer kansen heeft of krijgt dan een ander.
En ook hopelijk meer begrip komt, dat niet iedereen in eigen crisis of van een hele samenleving in crisis dezelfde coping- en overlevingsmechanismen heeft.
Dat je niet 1 op 1 eigen dingen en oplossingen kunt projecteren op anderen, die een hele andere situatie, achtergrond en omstandigheden hebben, maar ook ander werkverleden, leeftijd, gezondheid, enz enz.
Mensen mogen wat mij betreft weleens ophouden met denken vanuit zichzelf, en dat aan anderen voorschrijven.
Gelukkig zijn er nog mensen genoeg die zich wél kunnen verplaatsen in de schoenen van een ander en kunnen inleven hoe dat eruit ziet en moet voelen.
Nu dan het andere uiterste wat we ook meemaken, dat hoe hard je ook gewerkt hebt en successen geboekt, dat geen enkele garantie geeft voor de toekomst.
Omdat van buitenaf rampen kunnen gebeuren, en andere onvoorziene factoren, die niet ingecalculeerd zijn, waar we nog nooit mee te maken hebben gehad en weinig of geen invloed op hebben.
Ook bij veel mensen bij wie het allemaal gesmeerd liep, die alles op orde hadden, goed georganiseerd en succesvol, draaien zolang alle radertjes goed staan, maar er hoeft maar 1 schakeltje weg te vallen en dan kan het ook daar misgaan.
Het is op zich natuurlijk geen verkeerde instelling om er vertrouwen in te hebben dat overal wel weer een mouw aan te passen is als je je er maar voor inzet en aan wil pakken.
Want het andere scenario zou pure onmacht zijn en dat het toch zinloos is, en mensen ontmoedigd raken, het bij voorbaat niet eens proberen, want het zal toch wel niet lukken.
Een deel van de eerste instelling zál ook idd altijd wel werk vinden en zeggen: als ik het kan, kan iedereen dat, de aanhouder wint, als je maar wilt, flexibel bent, je aanpast en aanpakt.
Een deel daarvan zal met dezelfde inzet alsnog het deksel op de neus krijgen.
Het hangt af van meerdere factoren natuurlijk dan alleen je instelling.
En niet alleen van kansen treffen en die ook zien als kansen, maar ze ook nog krijgen is een 2e.
We merken nu massaal hoe grillig dat kan zijn, en er is nu meer begrip voor iig buiten je eigen schuld om bergafwaarts gaan (en machteloos moeten toekijken hoe iets was vaak in járen inzet is opgebouwd in rap tempo wordt afgebroken).
Toch blijft bij sommigen de overtuiging hardnekkig in stand dat alles maakbaar is, dus ook nu, als je maar de schouders eronder zet.
En daarmee het "eigen schuld dikke bult" wat samenhangt met die overtuiging, als dingen niét goed gaan.
Want net als bij de vorige economische crisis krijg je toch die oordelen: bij instorting van de huizenmarkt en restschuld bijv: dan had je maar niet in de dure tijd een tophypotheek op 2 inkomens moeten nemen.
En als je bent gaan samenwonen omdat je vertrouwen had in je relatie en het loopt op de klippen en een onverkoopbaar huis, restschuld en kunt geen 2 huurwoningen betalen: dan had je maar je eigen (eerdere, goedkope) woning moeten aanhouden.
Jaja, alsof alles te voorzien is, he. Zo'n crisis had niemand zien aankomen, maar had je toch rekening mee moeten houden, dus kijk naar je eigen aandeel/schuld.
Enerzijds is het volle vertrouwen ergens in fantastisch, is denken in mogelijkheden en kansen en geeft een gevoel van veiligheid en zekerheid: mij overkomt zoiets niet.
Je kunt er altijd zelf wat van máken, dus dat zien we dan wel weer.
Anderzijds: als het dan niet lukt, slaat dat denken om in denken in risico's. En die had je ook moeten incalculeren, heb je niet gedaan: eigen schuld, zelf die gok genomen.
En daar voelen mensen zich dan op afgerekend: had je maar geen ondernemer moeten worden, had je maar moeten reserveren voor slechtere tijden, had je je maar moeten verzekeren, enz.
Waarbij vergeten werd door mensen die zich veilig waanden in loondienst , dat ook dat bedrijf buiten jouw invloed om kan ophouden te bestaan, die reserves niet heeft, de directie er een potje van maakt, hun markt instort enz.
Het is nu zo beangstigend, omdat van relatief zeker momenteel heel veel mensen gaan naar "niks is meer zeker in deze wereld".
Er is alleen begrip zolang het écht niet aan jezelf te wijten valt, want nog steeds zijn er wijzende vingertjes op allerlei vlak, van stukgelopen relaties tot werkloosheid enz: pas als je er álles aan gedaan hebt wat in je macht ligt, mag je bijval, begrip en empathie verwachten.
Bij overmacht dus, en niet als de slechte situatie/ omstandigheden door eigen keuzes is ontstaan.
Zijn mensen in een opklimmende economie na die vorige crisis voorzichtiger geworden? Nee, de huizenprijzen zijn gigantisch hoog, mensen moéten haast wel op 2 inkomens een huis kopen, er is een enorme vraag naar kluspersoneel, het moet liefst allemaal "perfect"..
En krijgen die mensen later ook te horen: hoe kon je nou de hoofdprijs betalen als je dit al wist, en dat hier een crisis achteraan zou komen?!
Ik denk dat de enige mensen die hier nog licht over denken de mensen zijn die nog net ff wat meer "zekerheid" hebben (qua branche/werk/inkomen) en zich veilig wanen. Voorlopig zich (nog) geen zorgen hoeven te maken.
Dat er nog veel meer andere consequenties bij deze crisis komen kijken dan economische moge duidelijk zijn.
Waaronder een verlammende werking die uit gaat van (nood)gedwongen al dan niet tijdelijke sluitingen van voorheen goedlopende bedrijven en mensen in zo'n héle branche niet naar ander werk kunnen zoeken.
Dt hun kennis en ervaring en vaardigheden helemaal niet aansluiten op waar juist wel (of nog wel) werk is, betekent dat als werkgevers niet flexibel zijn of nog genoeg keuze hebben in wél aansluitende sollicitanten, ze de voorkeur zullen geven aan wie vol gemotiveerd daar vol voor gekozen heeft, (ook omdat ze al jaren redeneren dat je niet (langdurig) gemotiveerd zult zijn voor die vacature omdat je opleiding maar ook je "passie" of "hart" in dat andere werk ligt).
Dat mensen moeten werken voor hun rekeningen en brood op de plank, is dat minder motivatie dan wanneer het je passie is?
Dat is nog maar de vraag.
Maar goed, ik wijd weer uit.
Het is zo dat er veel meer afwegingen spelen, zoals dat je evt kansen in huidige werk niet wilt opgeven zolang de situatie nog niet wanhopig is, en nog uitzicht is op binnen de tijd dat nog reserves hebt weer kunt starten. Dus niet bij voorbaat opgeven en switchen naar werk zonder vooruitzichten en zonder opleidingseisen, wat waarschijnlijk ook geen noemenswaardig/afdoende inkomen brengt als je woning en leven en bijbehorende vaste lasten zijn afgestemd op werk waar je wél voor opgeleid en succesvol in bent.
Mensen die het altijd al niet breed hadden, hebben meestal ook geen dure koop- of huurhuizen en andere hoge vaste lasten, en zelfs dán is het lastig een sociale huurwoning oid te krijgen, en straks komt er een toeloop bij van mensen die geeneens op een wachtlijst stónden..
Het is gewoon niet zo simpel als mensen soms denken, en er zijn zat dingen waar je zelf geen tot weinig invloed op hebt, zoals "dan verkoop je je huis toch en ga je in een goedkoper flatje wonen" oid, die vergeten even dat je ook daarvoor geen hypotheek krijgt als je geen werk hebt. En ook geen sociale huurwoning, want die zijn er niet, en ook geen dure huurwoning, want dan moet je inkomen x3 of x4 van de huurprijs hebben.
Affijn, die overtuigingen zullen vroeg of laat bij iedereen wel doordringen, dat we ff geen maakbare samenleving hebben, dat er nog toeval, willekeur, geluk en pech aan te paskomen, en de een meer kansen heeft of krijgt dan een ander.
En ook hopelijk meer begrip komt, dat niet iedereen in eigen crisis of van een hele samenleving in crisis dezelfde coping- en overlevingsmechanismen heeft.
Dat je niet 1 op 1 eigen dingen en oplossingen kunt projecteren op anderen, die een hele andere situatie, achtergrond en omstandigheden hebben, maar ook ander werkverleden, leeftijd, gezondheid, enz enz.
Mensen mogen wat mij betreft weleens ophouden met denken vanuit zichzelf, en dat aan anderen voorschrijven.
Gelukkig zijn er nog mensen genoeg die zich wél kunnen verplaatsen in de schoenen van een ander en kunnen inleven hoe dat eruit ziet en moet voelen.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 24 februari 2021 om 11:00
Lady*Voldemort schreef: ↑24-02-2021 10:59Ach. Voor iemand met zo'n nick moeten dit wel gouden tijden zijn dus logisch dat ze zo reageert.
woensdag 24 februari 2021 om 11:05
Lady*Voldemort schreef: ↑24-02-2021 10:59Ach. Voor iemand met zo'n nick moeten dit wel gouden tijden zijn dus logisch dat ze zo reageert.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
woensdag 24 februari 2021 om 11:06
Mag ik ook even mee klagen? Ik zie dat Shuri het ook al had, maar ik zit er ineens helemaal dik vet doorheen Tot gisteren kon ik het allemaal nog wel zonnig bekijken, zien wat ik nog wel kon doen etc., en toen gebeurde er thuis iets kleins en ineens kwamen de donderwolken binnendrijven. Vannacht nauwelijks geslapen, vandaag komt er niks uit mijn handen en zit ik steeds met een brok in mijn keel.
Ik zit in een vergelijkbare situatie met Girl_Undiscovered, mijn zus is voor het eerst zwanger, de eerste van mijn sibblings die een kindje krijgt. Nu 35 weken, ik heb haar met kerst eventjes 2 dagen gezien voor het eerst sinds ze zwanger is, daarvoor en daarna niet en waarschijnlijk voorlopig ook nog een hele tijd lang niet. We wonen allebei niet in Nederland, en vooral haar land heeft hele strenge reisrestricties. We waren altijd heel close maar ik heb het gevoel dat de band met al mijn Nederlandse familie en vrienden langzaam tussen mijn vingers wegglipt.
fijn dat ik hier even kan spuien. Mijn man fietst er allemaal fluitend doorheen en ik wil hem er niet teveel mee belasten, omdat het zo onoplosbaar is allemaal.
Tot gisteren kon ik het allemaal nog wel zonnig bekijken, zien wat ik nog wel kon doen etc., en toen gebeurde er thuis iets kleins en ineens kwamen de donderwolken binnendrijven. Vannacht nauwelijks geslapen, vandaag komt er niks uit mijn handen en zit ik steeds met een brok in mijn keel.Ik zit in een vergelijkbare situatie met Girl_Undiscovered, mijn zus is voor het eerst zwanger, de eerste van mijn sibblings die een kindje krijgt. Nu 35 weken, ik heb haar met kerst eventjes 2 dagen gezien voor het eerst sinds ze zwanger is, daarvoor en daarna niet en waarschijnlijk voorlopig ook nog een hele tijd lang niet. We wonen allebei niet in Nederland, en vooral haar land heeft hele strenge reisrestricties. We waren altijd heel close maar ik heb het gevoel dat de band met al mijn Nederlandse familie en vrienden langzaam tussen mijn vingers wegglipt.
fijn dat ik hier even kan spuien. Mijn man fietst er allemaal fluitend doorheen en ik wil hem er niet teveel mee belasten, omdat het zo onoplosbaar is allemaal.
woensdag 24 februari 2021 om 11:12
stokbootje schreef: ↑24-02-2021 11:06Mag ik ook even mee klagen? Ik zie dat Shuri het ook al had, maar ik zit er ineens helemaal dik vet doorheen
Ik zit in een vergelijkbare situatie met Girl_Undiscovered, mijn zus is voor het eerst zwanger, de eerste van mijn sibblings die een kindje krijgt. Nu 35 weken, ik heb haar met kerst eventjes 2 dagen gezien voor het eerst sinds ze zwanger is, daarvoor en daarna niet en waarschijnlijk voorlopig ook nog een hele tijd lang niet. We wonen allebei niet in Nederland, en vooral haar land heeft hele strenge reisrestricties. We waren altijd heel close maar ik heb het gevoel dat de band met al mijn Nederlandse familie en vrienden langzaam tussen mijn vingers wegglipt.
woensdag 24 februari 2021 om 11:23
Je hebt groot gelijk hoor. Die vervelende verwende Nederlanders ook, waar hebben we het nou helemaal over.Superhuisvrouw schreef: ↑24-02-2021 10:37Oh ja want dat het virus er is, is niet de schuld van Rutte. En kijk eens om je heen in andere landen gaat het ook niet van een leien dakje.
Nederlanders zijn een verwend eigenwijs volk die het allemaal beter weten.
Gewoon nog éééven volhouden met zijn allen en dan komt alles goed.
Rutte leidt ons er wel doorheen.
Nothing happens for a reason
woensdag 24 februari 2021 om 11:24
Saaaaamen!
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
woensdag 24 februari 2021 om 11:28
Hier ook familie in t buitenland, babys die geboren zijn of binnenkort komen en geen uitzicht op wanneer we elkaar kunnen zien.
Zelf zijn we enkele jaren geleden terug naar NL verhuisd o.a. om dichterbij familie te zijn en voor schoonouders te kunnen mantelzorgen. Inmiddels heb ik hier dubbele gevoelens over, enerzijds blij dat we niet meer 10.000km verderop wonen, want dan hadden we daar ook 'vast' gezeten en moeilijk naar europa gekund ivm reisbeperkingen, anderzijds zouden we daar (in t algemeen) een relaxter leven hebben, en ook minder maatregelen. Grootouders waren afgelopen jaar bang van de kleinkinderen, hebben ze nauwelijks gezien. Inmiddels worden ze gelukkig wat losser daarin, omdat t anders een gebed zonder einde wordt. Het 'dichterbij familie' is iig een wassen neus omdat het door maatregelen praktisch onmogelijk is om elkaar te zien. We hebben bepaalde directe familieleden en goede vrienden al ruim 1,5 jaar niet gezien.
Zelf zijn we enkele jaren geleden terug naar NL verhuisd o.a. om dichterbij familie te zijn en voor schoonouders te kunnen mantelzorgen. Inmiddels heb ik hier dubbele gevoelens over, enerzijds blij dat we niet meer 10.000km verderop wonen, want dan hadden we daar ook 'vast' gezeten en moeilijk naar europa gekund ivm reisbeperkingen, anderzijds zouden we daar (in t algemeen) een relaxter leven hebben, en ook minder maatregelen. Grootouders waren afgelopen jaar bang van de kleinkinderen, hebben ze nauwelijks gezien. Inmiddels worden ze gelukkig wat losser daarin, omdat t anders een gebed zonder einde wordt. Het 'dichterbij familie' is iig een wassen neus omdat het door maatregelen praktisch onmogelijk is om elkaar te zien. We hebben bepaalde directe familieleden en goede vrienden al ruim 1,5 jaar niet gezien.
woensdag 24 februari 2021 om 11:30
Ook voor jou eenstokbootje schreef: ↑24-02-2021 11:06Mag ik ook even mee klagen? Ik zie dat Shuri het ook al had, maar ik zit er ineens helemaal dik vet doorheen
Ik zit in een vergelijkbare situatie met Girl_Undiscovered, mijn zus is voor het eerst zwanger, de eerste van mijn sibblings die een kindje krijgt. Nu 35 weken, ik heb haar met kerst eventjes 2 dagen gezien voor het eerst sinds ze zwanger is, daarvoor en daarna niet en waarschijnlijk voorlopig ook nog een hele tijd lang niet. We wonen allebei niet in Nederland, en vooral haar land heeft hele strenge reisrestricties. We waren altijd heel close maar ik heb het gevoel dat de band met al mijn Nederlandse familie en vrienden langzaam tussen mijn vingers wegglipt.
Kan me voorstellen dat je het gevoel hebt dat de familieband tussen je vingers wegglipt als je zo weinig contact kunt hebben. Je wil zoveel mogelijk betrokken zijn als tante bij zo’n eerste nichtje of neefje en dat gaat nu haast niet
Moeilijk ook als je het gevoel hebt dat je man er fluitend doorheen fietst en jij er nu zo doorheen zit. Kan hij er wel een beetje voor je zijn?
woensdag 24 februari 2021 om 11:30
Heel erg herkenbaar ja. Nu wonen ze bij mij niet eens zo heel ver weg maar zelfs dan merk je al dat het impact heeft op de band die je had samen. Heel naar gevoel is dat, je kunt er ook niks mee het is totale machteloosheid.stokbootje schreef: ↑24-02-2021 11:06
Ik zit in een vergelijkbare situatie met Girl_Undiscovered, mijn zus is voor het eerst zwanger, de eerste van mijn sibblings die een kindje krijgt. Nu 35 weken, ik heb haar met kerst eventjes 2 dagen gezien voor het eerst sinds ze zwanger is, daarvoor en daarna niet en waarschijnlijk voorlopig ook nog een hele tijd lang niet. We wonen allebei niet in Nederland, en vooral haar land heeft hele strenge reisrestricties. We waren altijd heel close maar ik heb het gevoel dat de band met al mijn Nederlandse familie en vrienden langzaam tussen mijn vingers wegglipt.
Heel veel sterkte ook! En dikke
woensdag 24 februari 2021 om 11:33
Dankjewel! Ja ik kan me ook niet voorstellen dat je in deze tijd echt kan genieten van je eerste zwangerschap. Met echo's etc moet je alleen en je mag bijna niemand zien. Heel vervelend ook voor hun. Aan de andere kant natuurlijk onwijs mooi dat het tot nu toe allemaal goed gaat en dat iedereen gezond is. Dat probeer ik maar voor ogen te houden.
woensdag 24 februari 2021 om 11:36
juliet64 schreef: ↑24-02-2021 10:18Meerkat, ik snap dat je intussen wel klaar bent met het gezeik hierover hoor maar misschien als hart onder de riem: mijn vriend zit in een soortgelijke situatie. Hij is al bijna zijn hele werkende leven freelance geluidstechnicus en heeft nu bijna geen werk. En geen TOZO, want we wonen samen. Een tijdje geleden had hij gesolliciteerd bij een klein koeriersbedrijf om daar misschien op oproepbasis voor te werken, maar zij verwachtten (terecht ook wel weer) dat hij eigenlijk altijd beschikbaar zou zijn dan. Maar áls hij een klus krijgt (gelukkig gebeurt dat nog wel af en toe), vergt dat voorbereidingstijd, en zijn het vaak meerdere dagen verspreid over een aantal weken (bijv. bij opnames van televisieshows). Dan zou-ie dus zo'n klus niet kunnen aannemen, omdat ie al een koeriersklus heeft. En dat zag-ie uiteraard niet zitten (als is het maar omdat ie met 1 zo'n klus, net als jij, meer verdient dan met een week of meer koeriersdienst). En daarnaast zou hij wel gek zijn om in deze tijd nee te zeggen tegen een geluidsklus want voor hem 10 anderen, en dan bellen ze volgende keer dus die ander. Het is allemaal niet zo simpel inderdaad.
Gelukkig trekt het bij hem een beetje aan nu, kleine festivals gaan vaker streamen enzo. Maar kut blijft het.
Dit is het dus precies. Als er nu een vaste klant belt, dan wil ik er kunnen zijn. Want van een lullig tijdelijk baantje kan ik niet tot mijn pensioen leven dus mijn bedrijf moet blijven bestaan voor na die tijd. Bovendien vind ik mijn bedrijf heel léuk.
Ik hoop dat met de lente en zomer in zicht ik ook weer wat meer werk krijg. Waarschijnlijk geen bruiloften meer, zeker geen nieuwe, maar desnoods dan maar meer familie- en gezinsshoots.
woensdag 24 februari 2021 om 11:37
Alice75 schreef: ↑24-02-2021 10:54Meerkat, vind het echt klote, de situatie waar je inzit.
Mss wil/kun je mij helpen (als de regio goed is)
Ik heb maar 1 foto van mijn kinderen. De rest ligt allemaal bij (jawel) ex. Hij wil ook niks geven dus nu speel ik al een maand ofzo met het idee om mooie foto’s te laten maken. Zou jij interesse hebben? Ik hoef niet op de foto dus volgens mij zou het binnen de regels moeten kunnen.
Tuurlijk kan dat! Leuk zelfs! Stuur me even een pb anders, dan kan ik je meer vertellen over hoe en wat en kunnen we ook even naar regio kijken.
