Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Depressieve jongvolwassene door de coronacrisis. [Lege OP]
zondag 21 juni 2020 om 21:13
Wie maakt zich ook zorgen om hun puberende jongeren die na hun eindexamen zouden gaan studeren en nu in een soort niemandsland terecht lijken te zijn gekomen. Zullen we elkaar er hier een beetje doorheen slepen?
moderatorviva wijzigde dit bericht op 22-06-2020 10:38
Reden: OP (grotendeels) verwijderd. Passende maatregelen genomen. Met vriendelijke groet, Moderator Viva.
Reden: OP (grotendeels) verwijderd. Passende maatregelen genomen. Met vriendelijke groet, Moderator Viva.
97.33% gewijzigd
zondag 21 juni 2020 om 23:27
Ik lees hier steeds dat TO teveel meegaat in het gedrag van haar dochter of het zelfs versterkt.
Maar ik lees in OP toch duidelijk dat TO juist al van alles geprobeerd heeft.
Daarbij is de dochter ook niet meer op een leeftijd dat je haar bij kop en kont oppakt of haar aan het handje meeneemt.
Er is veel onbegrip voor jongeren met een depressie.
Dat ze zich maar moet vermannen, met teleurstellingen moet leren dealen of een schop onder de kont nodig heeft, dat werkt gewoon niet.
Bezoek aan de huisarts lijkt me erg belangrijk.
Hopelijk is dochter daartoe over te halen want hoe ze nu reageert is niet gezond.
Maar ik lees in OP toch duidelijk dat TO juist al van alles geprobeerd heeft.
Daarbij is de dochter ook niet meer op een leeftijd dat je haar bij kop en kont oppakt of haar aan het handje meeneemt.
Er is veel onbegrip voor jongeren met een depressie.
Dat ze zich maar moet vermannen, met teleurstellingen moet leren dealen of een schop onder de kont nodig heeft, dat werkt gewoon niet.
Bezoek aan de huisarts lijkt me erg belangrijk.
Hopelijk is dochter daartoe over te halen want hoe ze nu reageert is niet gezond.
zondag 21 juni 2020 om 23:34
Ik denk wel dat het belangrijk is om verschillende zaken uit elkaar te houden. Ze heeft weinig vriendinnen, maar dit was al zo voor de crisis, dus dat heeft weinig met elkaar te maken. Haar hobby is ver weg, dit komt ook niet door corona. Ze is niet zo weerbaar, dat komt nu tot uiting, maar zou anders door een andere oorzaak vast aan het licht zijn gekomen.
Er is genoeg mogelijk en ze heeft perspectief, want ze gaat over een paar maanden al studeren, alleen ze heeft het nu moeilijk met zichzelf. Daarmee kun je best naar de huisarts gaan, maar ik zou ervoor waken te veel af te schuiven op de crisis, dat is de katalysator geweest, de oorzaak zit zo te horen dieper.
Er is genoeg mogelijk en ze heeft perspectief, want ze gaat over een paar maanden al studeren, alleen ze heeft het nu moeilijk met zichzelf. Daarmee kun je best naar de huisarts gaan, maar ik zou ervoor waken te veel af te schuiven op de crisis, dat is de katalysator geweest, de oorzaak zit zo te horen dieper.
maandag 22 juni 2020 om 00:20
Dit kwam ook bij mij op. Het klinkt alsof ze voor de lockdown al wat issues had: 1 hobby waarvan de meeste mensen 300 km verderop wonen, weinig vriendinnen, een einzelgänger, helemaal uitkijken naar een nieuwe tijd waarbij ze misschien niet hele realistische verwachtingen had? Ik zou daar aan gaan werken. Alle mensen die ik ken zien hun vrienden ook gewoon weer, gaan naar het park oid... dus genoeg te doen.
maandag 22 juni 2020 om 00:22
Je bent wel erg snel geshockeerd lijkt het van wat je dochter zegt en vindt alles zielig, zo gaat zij zichzelf ook nog zieliger vinden natuurlijk. Ik hoor je er niet over dat die andere 3 zoveel aandacht vragen of ongelukkig zijn?blauwebessensap schreef: ↑21-06-2020 22:28Mijn dochter noemt haar eerste studie jaar een veel te dure LOI cursus
maandag 22 juni 2020 om 01:26
Mensen hebben een aantal zaken nodig voor hun welbevinden. Ze moeten in enige mate zelf keuzes kunnen maken over hun leven, ze moeten een dagbesteding hebben die past bij wat ze kunnen en ze moeten zich verbonden voelen met anderen. Als eentje van deze zaken wegvalt is het leven doorgaans nog met enige voldoening te leven, hoewel mensen daar al negatieve gevolgen van ondervinden. Als er twee of meer wegvallen niet meer. De lockdown, met zijn sociale en autonome beperkingen, zorgt per definitie voor een toename van psychische problematiek onder mensen, ongeacht hoe sterk men vindt dat anderen zich niet moeten aanstellen 
Misschien ontbrak er bij je dochter al een van deze zaken voor Corona, en zorgde de lockdown voor het wegvallen van de tweede of tweede en derde. Ik zou proberen te achterhalen welke het voor je dochter zijn: is het het gebrek aan verbondenheid met anderen? De beperking van haar keuzevrijheid? Is het het gebrek aan een daginvulling die past bij wat ze kan en wil? Of allemaal? Als je dat weet, kun je daar proberen iets aan te veranderen. Lotgenotencontact zou misschien al kunnen helpen; er zijn meer jongvolwassenen in haar specifieke situatie. Contact leggen met deze mensen zou haar in ieder geval het gevoel kunnen geven dat ze niet alleen staat. Wat betreft die LOI-cursus (heel herkenbaar overigens) zou ze wellicht met haar studie wat kunnen regelen over eerder beginnen en een aangepast tempo aanhouden. Nu ze toch meer tijd heeft, kan ze wellicht twee jaar in één doen of er een studie bij doen, dan maakt ze van de nood een deugd.
Veel sterkte; het is hartverscheurend om je kind zo te zien worstelen
Misschien ontbrak er bij je dochter al een van deze zaken voor Corona, en zorgde de lockdown voor het wegvallen van de tweede of tweede en derde. Ik zou proberen te achterhalen welke het voor je dochter zijn: is het het gebrek aan verbondenheid met anderen? De beperking van haar keuzevrijheid? Is het het gebrek aan een daginvulling die past bij wat ze kan en wil? Of allemaal? Als je dat weet, kun je daar proberen iets aan te veranderen. Lotgenotencontact zou misschien al kunnen helpen; er zijn meer jongvolwassenen in haar specifieke situatie. Contact leggen met deze mensen zou haar in ieder geval het gevoel kunnen geven dat ze niet alleen staat. Wat betreft die LOI-cursus (heel herkenbaar overigens
) zou ze wellicht met haar studie wat kunnen regelen over eerder beginnen en een aangepast tempo aanhouden. Nu ze toch meer tijd heeft, kan ze wellicht twee jaar in één doen of er een studie bij doen, dan maakt ze van de nood een deugd.Veel sterkte; het is hartverscheurend om je kind zo te zien worstelen
maandag 22 juni 2020 om 02:46
Ik snap dat je het moeilijk vindt om je dochter zo te zien. Iedereen wil dat zijn kind lekker in zijn vel zit, maar probeer er niet al teveel in mee te gaan. Hulp van huisarts/psycholoog lijkt me zeer gewenst, want deze gevoelens zijn waarschijnlijk al langer aanwezig en enkel versterkt door de corontijd. Het lijkt me sterk dat er geen werk te vinden is. Vooral in de schoonmaakbranche gillen ze momenteel om mensen. Misschien niet het leukste werk, want het is keihard werken, maar ze is in ieder geval uit bed/van de bank af en het maakt je hoofd lekker leeg. Ook in haar studietijd als alles genormaliseerd is, zal ze tegen problemen/ uitdagingen aanlopen, omdat ze klinkt als iemand die toch alternatiever/anders is dan de haar leeftijdsgenoten (niks mee trouwens) en waardoor ze sowieso moeilijker aansluiting vindt bij studiegenoten, want ook de uni heb je nog steeds de populaire, de meelopers, mensen die genegeerd worden, pesters en gepesten. Gewoon het normale leven dus en waar ze toch echt mee moet zien te dealen.
maandag 22 juni 2020 om 06:51
Zwartkopje schreef: ↑22-06-2020 02:46..., want ook de uni heb je nog steeds de populaire, de meelopers, mensen die genegeerd worden, pesters en gepesten. Gewoon het normale leven dus en waar ze toch echt mee moet zien te dealen.
Ik weet niet waar jij op de universiteit zat, maar in mij ervaring heb je die niet. Mensen pesten door gebrek aan autonomie. Pesten is nooit ‘gewoon het normale leven’, het is een uitwas van een vrijheidsbeperkende cultuur waarin voor de individuele behoeften van mensen geen plaats is. Je ziet dus vooral pestculturen op scholen, in oppressieve werksituaties en in bejaardentehuizen. Op de universiteit is dat doorgaans niet de situatie.
maandag 22 juni 2020 om 07:26
Wat erg dat ze vastloopt.
Als ik je zo lees, is ze zachtaardig en ligt haar hart bij de kunst. Is een schrijf- of schildercursus iets voor haar. Ik zag vorige week een schildercursus voorbij komen die buiten is.
Of lukt het haar om haarzelf iedere dag een opdracht te geven, bijv. een hele mooie foto te maken in de natuur? Of een hele mooie tekst te schrijven, al is het maar een paar regels?
Maar als ze telkens ligt te huilen, dan lijkt het me tijd voor de huisarts.
Jij lijkt me erg gevoelig, meelevend en begripvol, daar is niets mis mee, maar zorg je dat je daar niet te veel in meegaat? Hoewel begrip heel fijn en belangrijk is, als je daarin te veel met haar mee gaat, helpt dat haar niet.
Het is niet erg om dan een keer te zeggen: het is heel vervelend dat jij je zo voelt, maar wat ga JIJ doen om je dag beter te maken dan de vorige? Of iets van deze strekking.
Sterkte.
Als ik je zo lees, is ze zachtaardig en ligt haar hart bij de kunst. Is een schrijf- of schildercursus iets voor haar. Ik zag vorige week een schildercursus voorbij komen die buiten is.
Of lukt het haar om haarzelf iedere dag een opdracht te geven, bijv. een hele mooie foto te maken in de natuur? Of een hele mooie tekst te schrijven, al is het maar een paar regels?
Maar als ze telkens ligt te huilen, dan lijkt het me tijd voor de huisarts.
Jij lijkt me erg gevoelig, meelevend en begripvol, daar is niets mis mee, maar zorg je dat je daar niet te veel in meegaat? Hoewel begrip heel fijn en belangrijk is, als je daarin te veel met haar mee gaat, helpt dat haar niet.
Het is niet erg om dan een keer te zeggen: het is heel vervelend dat jij je zo voelt, maar wat ga JIJ doen om je dag beter te maken dan de vorige? Of iets van deze strekking.
Sterkte.
maandag 22 juni 2020 om 07:42
Buitenkunst gaat ook door dit jaar. Misschien is er een plekje vrij, dan kan ze én kunstzinnig hobby-en én op vakantie.Blijenvrij schreef: ↑22-06-2020 07:26Wat erg dat ze vastloopt.
Als ik je zo lees, is ze zachtaardig en ligt haar hart bij de kunst. Is een schrijf- of schildercursus iets voor haar. Ik zag vorige week een schildercursus voorbij komen die buiten is.
Of lukt het haar om haarzelf iedere dag een opdracht te geven, bijv. een hele mooie foto te maken in de natuur? Of een hele mooie tekst te schrijven, al is het maar een paar regels?
Maar als ze telkens ligt te huilen, dan lijkt het me tijd voor de huisarts.
Jij lijkt me erg gevoelig, meelevend en begripvol, daar is niets mis mee, maar zorg je dat je daar niet te veel in meegaat? Hoewel begrip heel fijn en belangrijk is, als je daarin te veel met haar mee gaat, helpt dat haar niet.
Het is niet erg om dan een keer te zeggen: het is heel vervelend dat jij je zo voelt, maar wat ga JIJ doen om je dag beter te maken dan de vorige? Of iets van deze strekking.
Sterkte.
maandag 22 juni 2020 om 08:04
maandag 22 juni 2020 om 08:05
maandag 22 juni 2020 om 08:13
Ik denk dat TO hier juist even haar ei kwijt wilde, even ventileren en hardop de pest erin hebben.
Wat natuurlijk niet hoeft te betekenen dat ze zo ook tegen haar dochter praat of de hele dag 'Ah gossie gossie' tegen haar zit te doen.
TO heeft een baan en nog 3 andere kinderen.
Lijkt me sterk dat alles dus om haar ene dochter draait.
Die conclusie wordt hier wel erg voorbarig getrokken.
Wat natuurlijk niet hoeft te betekenen dat ze zo ook tegen haar dochter praat of de hele dag 'Ah gossie gossie' tegen haar zit te doen.
TO heeft een baan en nog 3 andere kinderen.
Lijkt me sterk dat alles dus om haar ene dochter draait.
Die conclusie wordt hier wel erg voorbarig getrokken.
maandag 22 juni 2020 om 08:14
Naar de huisarts, maar dat zeggen al heel veel posters hier.
Dit gaat niet vanzelf over, en het lijkt mij dat Corona niet de enige oorzaak van deze depressie is. Het is misschien wel de spreekwoordelijke druppel.
Iedereen heeft te maken met teleurstellingen, dit jaar wat meer dan andere jaren. Veel mensen voelen zich daar teleurgesteld door maar niet depressief. Dat jouw dochter dat wel overkomt is sneu en vraagt om professionele hulp.
Dit gaat niet vanzelf over, en het lijkt mij dat Corona niet de enige oorzaak van deze depressie is. Het is misschien wel de spreekwoordelijke druppel.
Iedereen heeft te maken met teleurstellingen, dit jaar wat meer dan andere jaren. Veel mensen voelen zich daar teleurgesteld door maar niet depressief. Dat jouw dochter dat wel overkomt is sneu en vraagt om professionele hulp.
maandag 22 juni 2020 om 08:21
Deze stond al op het lijstje omdat ik het namelijk veel geld vind is hij even naar de achtergrond verdwenen. Maar ik zet hem er weer terug op. Dankje.redbulletje schreef: ↑21-06-2020 23:25Kan ze deze periode gebruiken om haar rijbewijs te halen?
Is er geen zwemwater bij jullie in de buurt voor de warme zomermaanden?
Streamingdiensten, e-books?
Alles online is al gedaan verder en ze is geen telefoon/socialmediatype. Zwemmeren zijn er hier wel maar alleen is ook maar alleen he?
maandag 22 juni 2020 om 08:28
Dankje. Ik begon al aan mezelf te twijfelen waar iedereen die aannames vandaan had. Ik ben namelijk bepaald niet het type die er maar in mee gaat. Ik probeer het ook niet te relativeren op elk moment dat zij een meltdown heeft want ik vind ook dat die dagen er mogen zijn. Maar ze heeft nu wel heel veel van die dagen en ik zie dat ze afglijdt. Ik vind dat heel moeilijk om te zien. We zijn er flink veel mee bezig op een normale en gezonde manier. We praten veel, wandelen veel, maken lijstjes en proberen dingen uit. Ze belt veel met mensen, probeert dingen te regelen, gaat bij winkels langs om te vragen of ze personeel zoeken, zet platforms op die al dan niet tijdelijk werken maar alsnog geen daginvulling zijn.Pindakaasjes schreef: ↑21-06-2020 23:27Ik lees hier steeds dat TO teveel meegaat in het gedrag van haar dochter of het zelfs versterkt.
Maar ik lees in OP toch duidelijk dat TO juist al van alles geprobeerd heeft.
Daarbij is de dochter ook niet meer op een leeftijd dat je haar bij kop en kont oppakt of haar aan het handje meeneemt.
Er is veel onbegrip voor jongeren met een depressie.
Dat ze zich maar moet vermannen, met teleurstellingen moet leren dealen of een schop onder de kont nodig heeft, dat werkt gewoon niet.
Bezoek aan de huisarts lijkt me erg belangrijk.
Hopelijk is dochter daartoe over te halen want hoe ze nu reageert is niet gezond.
Zelfde met een summercamp (overdag) die geen slaapplaats bieden. Ze zou hier naartoe en het gaat ook aangepast door. Maar het is 300 km enkele reis elke dag. Ze heeft daar geen slaapplek, nergens. Alle voor haar mogelijke opties bij langs geweest. Dat maakt het wel heel zuur. Als dat ook niet doorgaat heeft ze werkelijk niks meer. Dan is en haar spaargeld op en heeft ze straks een half jaar thuis gezeten met helemaal niks. En alle dingen waar ze zich op had verheugd (en dat waren er nogal wat, het zou een jaar vol hoogtepunten worden die helaas ook niet meer in te halen zijn want deze tijd komt nooit meer terug) zijn in het water gevallen, er komt niks voor in de plaats en haar studie begint in sept online, geen introductiekamp, je klasgenoten niet leren kennen maar zwoegen op je kleine kamertje bij je ouders in plaats van het studentenleven induiken. Zo voelt zij zich. En ik snap dat. En nee ik ga daar niet in mee. Maar ik begrijp haar wel en wil haar gevoel daar in erkennen en haar horen en zien. Ze heeft het zwaar. Ze zit er doorheen. Ze is een bikkel, een heel harde werker en geen aansteller. Dat gevoel heeft zij wel. Dat ze dit niet mag voelen. En ook op dit forum merk ik dat uit sommige reacties want er is altijd wel iemand die het nog zwaarder heeft. Op die manier kan je hier helemaal niks meer zeggen. Mij begroot het als moeder om mijn jongvolwassen kind zo te zien struggelen. Ik herken dat niet van haar want het is een echte gelukkeling. En nu lijkt ze in een flinke depressie te zijn geschoten en ik sta er bij en kijk er naar. En ik kan haar maar heel weinig bieden.
maandag 22 juni 2020 om 08:31
Ze zou op examenreis gaan. Maar al die meiden hebben inmiddels al andere plannen al dan niet met hun ouders. Wij gaan dit jaar niet meer op vakantie. Iedereen weet dat na het vwo mensen in andere steden gaan studeren. Zo een reis is een afsluiter en daarna gaat iedereen zijn eigen weg. Ons kind krijgt het niet voor elkaar in haar eentje die mensen te charteren voor een plan B. Ze is er teveel tijd mee kwijt en mensen beginnen het vervelend te vinden dat ze er zo bovenop zit. Haar vriendinnen lijken namelijk drukke en volle levens te hebben. Haar beste vriendinnen zijn net vorige week uit huis gegaan in een totaal andere stad. Dus die ziet ze niet meer. Met het OV zonder ov jaar kaart en zonder goedkope treinkaartjes kan ze dat zonder bijbaantje ook echt niet betalen. En wij gaan ook niet rijden of dat betalen. Het houdt wel een keer op.
maandag 22 juni 2020 om 08:33
Het gaat er om dat ik mijn kind niet meer herken. Ze zong altijd door het huis en was ons zonnetje en nu is ze kortaf, sjaggie, boos, geergerd, verdrietig, lethargisch en apatisch en afwisselend stil en in zichzelf gekeerd. In een paar maanden tijd is ze 100 graden omgedraaid en is de sjeu eruit. Dat begroot mij enorm.
maandag 22 juni 2020 om 08:33
blauwebessensap schreef: ↑22-06-2020 08:21Deze stond al op het lijstje omdat ik het namelijk veel geld vind is hij even naar de achtergrond verdwenen. Maar ik zet hem er weer terug op. Dankje.
Alles online is al gedaan verder en ze is geen telefoon/socialmediatype. Zwemmeren zijn er hier wel maar alleen is ook maar alleen he?
Tja, zwemmen doe ik het liefst ook alleen. Eigen tempo etc. Zonnebaden langs de kant is gezelliger met zijn twee, zwemmen kun je prima alleen.
Kijk naar de mogelijkheden, niet naar de moeilijkheden.
