Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Geslaagd in de coronacrisis en dan?
maandag 25 mei 2020 om 08:51
Mijn kind is al weken bezig met het zoeken van een bijbaan. Lukt totaal niet. Er wordt hem telkens vertelt dat er geen werk is. Ook niet bij de supermarkten waar wij wonen. Hij heeft er echt een dagtaak van gemaakt om iets te vinden. Niks gevonden. Hij zit nu een half jaar thuis want de festivals gaan niet door, de reisjes gaan niet door, zijn kamp gaan niet door. En dus zit hij te zitten. Geen les want school is afgelopen en nu is het slapen, gamen en weer slapen. Grofgezegd. En dit kan nog wel maanden en maanden gaan duren. Ik vind het raar dat school ze sinds maart heeft losgelaten. Je hoort er niks meer van en dat nu hele groepen jongeren thuis zitten te niksen. Er is geen school er is geen werk er is helemaal niks. Hier willen ze best iets leren of een cursus doen maar er is bij alles wat. Of het gaat niet door of het is verplaatst of afgelast of niet beschikbaar of zitten al vol.
Ik zoek ervaringen van andere ouders die dit herkennen en wat zij hierin doen.
Ik zoek ervaringen van andere ouders die dit herkennen en wat zij hierin doen.
anoniem_398104 wijzigde dit bericht op 25-05-2020 13:48
42.65% gewijzigd
maandag 25 mei 2020 om 09:26
Ja heb jij een link want wij vinden het niet.SombraOnline schreef: ↑25-05-2020 09:20Weet ie al wat ie later wil gaan doen? Hij kan online courses gaan volgen die hij interessant vindt en die iets met z'n eventuele studie/carrière te maken hebben.
maandag 25 mei 2020 om 09:27
Goed idee! Alhoewel dat vast ook gelijk afgekraakt wordt in 3....2......1.....
maandag 25 mei 2020 om 09:27
WAT WIL HIJ WORDEN DAN
maandag 25 mei 2020 om 09:29
Dat denk ik ook. Mijn buurjongen is ook geslaagd en heeft geen bijbaan of vakantie, maar vermaakt zich prima. Natuurlijk slaapt hij langer uit en hangt hij meer dan normaal, maar hij kan gewoon met vrienden afspreken op 1,5 meter afstand en vermaakt zich prima. Vanaf het nieuwe schooljaar zijn ze weer druk genoeg, dus zijn ouders maken zich er ook niet druk om. Misschien zou je dat ook minder moeten doen, TO. Of ga zelf dingen met hem ondernemen.Handbal schreef: ↑25-05-2020 09:03De pubers van mijn vriendinnen hebben dat gevoel wat jij omschrijft helemaal niet. Ze vinden het jammer dat hij examen niet door ging en daarmee hun feest en vakantie ook niet. Alleen zien die daar ook het positieve van in. Hun werken, spreken af en zijn nu weer aan het sporten.
Het ligt denk ik ook heel erg aan jullie situatie.
maandag 25 mei 2020 om 09:29
Waarom niet? Doen heel veel studenten nu. Als hij nu opzoek gaat vindt hij makkelijker een kamer, kan hij contacten opdoen bij zijn bijbaan, de stad alvast leren kennen en eerst even wennen aan het voor zichzelf zorgen voordat college (dan weliswaar online) begint.blauwebessensap schreef: ↑25-05-2020 09:25Gedaan maar het lesprogramma gaat niet door in Amsterdam dus hij zal eerst nog maanden vanuit huis les krijgen. Dan gaat hij niet op een piepklein kamertje zitten als dat ook vanuit hier thuis kan. En dat lijkt me logisch. Zo een kamer is ook niet gratis.
maandag 25 mei 2020 om 09:29
Ik heb geen idee wat ie later wil gaan doen. Maar zoek het eens op Google, er is werkelijk waar genoeg te doen. M'n vriend doet bijvoorbeeld tryhackme.com, een website waar men kan kijken of hun eigen website goed beveiligd is door hackers erop los te laten. Leerzaam én nuttig voor z'n baan.
¡Apagando las luces!
maandag 25 mei 2020 om 09:30
En dat is hartstikke begrijpelijk. Denk je ook aan je eigen mentale staat? Heb jij hulp?blauwebessensap schreef: ↑25-05-2020 09:28Sorry dat ik zo negatief ben maar ik zit er al maanden mee. Met een hangerige humeurige puber die ik continu moet vermaken of bij de les moet houden. Hij heeft ook autisme en adhd en is ontzettend slim en dat is een pittige combinatie. Zijn oudere broers zijn al het huis uit en werken en studeren in een totaal andere stad. Anyways we hebben er echt al veel voorwerk opzitten, partner en ik en zoon, en we hebben er ook hulp bij, maar het gaat toch niet. Ik vind het momenteel loeizwaar.
Je faalt niet als ouders als je het soms even niet meer weet. Je bent geen superwoman maar mens.
Accepteer de dingen die je niet kunt veranderen. Maar zorg er in godsnaam voor dat het leven voor jezelf ook een beetje leuk is. Ook jij verdient dat.
maandag 25 mei 2020 om 09:30
Je gaat toch geen 500+ euro over de balk gooien voor een kamer in Amsterdam?Blablabla97 schreef: ↑25-05-2020 09:29Waarom niet? Doen heel veel studenten nu. Als hij nu opzoek gaat vindt hij makkelijker een kamer, kan hij contacten opdoen bij zijn bijbaan, de stad alvast leren kennen en eerst even wennen aan het voor zichzelf zorgen voordat college (dan weliswaar online) begint.
maandag 25 mei 2020 om 09:30
Helaas die zijn hier niet.
maandag 25 mei 2020 om 09:30
vooral niet meer bezighoudenblauwebessensap schreef: ↑25-05-2020 09:28Sorry dat ik zo negatief ben maar ik zit er al maanden mee. Met een hangerige humeurige puber die ik continu moet vermaken of bij de les moet houden. Hij heeft ook autisme en adhd en is ontzettend slim en dat is een pittige combinatie. Zijn oudere broers zijn al het huis uit en werken en studeren in een totaal andere stad. Anyways we hebben er echt al veel voorwerk opzitten, partner en ik en zoon, en we hebben er ook hulp bij, maar het gaat toch niet. Ik vind het momenteel loeizwaar.
laat hem zich maar kapot vervelen, dan verzint hij misschien zelf iets
ze zijn (bijna) volwassen hoor
maandag 25 mei 2020 om 09:31
Het is ook zwaarblauwebessensap schreef: ↑25-05-2020 09:28Sorry dat ik zo negatief ben maar ik zit er al maanden mee. Met een hangerige humeurige puber die ik continu moet vermaken of bij de les moet houden. Hij heeft ook autisme en adhd en is ontzettend slim en dat is een pittige combinatie. Zijn oudere broers zijn al het huis uit en werken en studeren in een totaal andere stad. Anyways we hebben er echt al veel voorwerk opzitten, partner en ik en zoon, en we hebben er ook hulp bij, maar het gaat toch niet. Ik vind het momenteel loeizwaar.
maandag 25 mei 2020 om 09:31
Dat begrijp ik, maar dat ligt inderdaad echt aan jullie persoonlijke situatie en niet aan hoe er met de hele groep omgegaan wordt. Misschien kun je toch regelen dat hij met bepaalde vrienden kan afspreken? Of heeft hij daar zelf geen behoefte aan? Mijn jongste dochter werd ook zo ongeveer depressief de eerste paar maanden toen ze niemand zag. Nu spreekt ze weer af en zie ik weer een normaal, gelukkig kind.blauwebessensap schreef: ↑25-05-2020 09:28Sorry dat ik zo negatief ben maar ik zit er al maanden mee. Met een hangerige humeurige puber die ik continu moet vermaken of bij de les moet houden. Hij heeft ook autisme en adhd en is ontzettend slim en dat is een pittige combinatie. Zijn oudere broers zijn al het huis uit en werken en studeren in een totaal andere stad. Anyways we hebben er echt al veel voorwerk opzitten, partner en ik en zoon, en we hebben er ook hulp bij, maar het gaat toch niet. Ik vind het momenteel loeizwaar.
maandag 25 mei 2020 om 09:31
Ik denk dat je echt moet proberen om te denken. Heel veel kan niet - dat geldt eigenlijk voor iedereen. Maar er zijn écht mensen die het lastiger hebben dan jullie. Daar zou je zoon zich ook vrijwillig voor kunnen inzetten. Boodschappen halen voor hulpbehoevenden in de buurt. Vrijwilliger worden voor een organisatie. Alvast studeren voor het rijbewijs. Elke dag een uur wandelen om zwerfvuil op te halen. Briefje ophangen bij de supermarkt voor diverse tuinklussen bij oudere mensen.
Niet zijn eerste keuze neen, maar wel een bezigheden waar je kan van groeien en leren. Laat hem jullie huis opruimen en spullen verkopen via marktplaats. Geef hem verantwoordelijkheid voor het boodschappenbudget en het koken (moet hij straks ook op kamers).
Er kan best nog veel als je echt bezig wil zijn. Daarnaast snap ik wel dat het voor hem moeilijker is dan gemiddeld om een andere modus te vinden. Maar dat ligt niet aan het feit dat er niets is.
Niet zijn eerste keuze neen, maar wel een bezigheden waar je kan van groeien en leren. Laat hem jullie huis opruimen en spullen verkopen via marktplaats. Geef hem verantwoordelijkheid voor het boodschappenbudget en het koken (moet hij straks ook op kamers).
Er kan best nog veel als je echt bezig wil zijn. Daarnaast snap ik wel dat het voor hem moeilijker is dan gemiddeld om een andere modus te vinden. Maar dat ligt niet aan het feit dat er niets is.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
maandag 25 mei 2020 om 09:31
ga dan zelf het huis uitblauwebessensap schreef: ↑25-05-2020 09:29Hij wil wiskunde en natuurkunde studeren, hij weet nog niet wat hij precies wil worden. Onderzoeker denkt hij nu.
En ja ik heb moeite met de situatie, ik krijg het heen en weer van dat gehang.
zorg dat je hem niet tegenkomt
maandag 25 mei 2020 om 09:31
En dat kan niet in Groningen of iets anders in de buurt?blauwebessensap schreef: ↑25-05-2020 09:29Hij wil wiskunde en natuurkunde studeren, hij weet nog niet wat hij precies wil worden. Onderzoeker denkt hij nu.
En ja ik heb moeite met de situatie, ik krijg het heen en weer van dat gehang.
maandag 25 mei 2020 om 09:32
blauwebessensap schreef: ↑25-05-2020 09:29Hij wil wiskunde en natuurkunde studeren, hij weet nog niet wat hij precies wil worden. Onderzoeker denkt hij nu.
En ja ik heb moeite met de situatie, ik krijg het heen en weer van dat gehang.
Misschien zelf iets zoeken om te doen?
¡Apagando las luces!
maandag 25 mei 2020 om 09:32
Maar wat voor alternatief had je dan in gedachten? De overheid kan moeilijk een bijna-volwassenen opvang gaan oprichten omdat je zoon te ver van zijn vrienden woont. En zelfs als ze dat zouden doen, ga je weer klagen dat die niet de goede activiteiten hebben die hij leuk vindt of kan.
Ja, het is klote, en voor iemand met wat minder aanpassingsvermogen dan gemiddeld helemaal. Helemaal eens. Maar daar zitten we dus allemaal midden in. Er zijn talloze mensen die ineens zonder inkomen zaten. Die hun baan kwijt zijn. Ik heb zelf weken binnen gezeten ivm ziek zijn en aanhoudende hoest. En met een hele jong kind, betekende dat dat mijn werk weken stil ligt. Dat is een probleem voor al mijn medewerkers, maar het was niet anders.
De overheid probeert het zo goed mogelijke in goede banen te leiden, maar voor vrijwel niemand is het heel makkelijk. Ook niet voor die volgens jou gepamperde ouderen. Die mogen ook niks, al hun hobbies vallen ook weg. Die zitten net zo goed voor zich uit te kijken als ze niks anders verzinnen.
Echt, ik snap dat je er een beetje doorheen zit. En dat het een rotsituatie si voor je zoon. Maar wat de overheid daar aan moet doen, ontgaat me volledig. Dit is helaas toch is dat je zelf met creativiteit zult moeten oppakken.
Een online cursus gitaarspelen? Een privé docent die buiten het een of ander aan cursus doet? Een andere buiten sport gaan proberen (als hij wel kan skaten, is hij blijkbaar ook niet zo geblesseerd dat helemaal niks meer kan)? Hem af en toe naar de stad brengen waar zijn vrienden zijn (als hij daar naar school ging, zoals at niet de andere kant van Nederland zijn)? Ik snap dat je niet even in een week nieuwe vrienden hebt, maar er wonen toch wel ergens in jullie buurt mensen waar íets mee te doen is. Dat zijn niet meteen vrienden, maar geeft in elk geval iets van reuring en leven.
Ja, het is klote, en voor iemand met wat minder aanpassingsvermogen dan gemiddeld helemaal. Helemaal eens. Maar daar zitten we dus allemaal midden in. Er zijn talloze mensen die ineens zonder inkomen zaten. Die hun baan kwijt zijn. Ik heb zelf weken binnen gezeten ivm ziek zijn en aanhoudende hoest. En met een hele jong kind, betekende dat dat mijn werk weken stil ligt. Dat is een probleem voor al mijn medewerkers, maar het was niet anders.
De overheid probeert het zo goed mogelijke in goede banen te leiden, maar voor vrijwel niemand is het heel makkelijk. Ook niet voor die volgens jou gepamperde ouderen. Die mogen ook niks, al hun hobbies vallen ook weg. Die zitten net zo goed voor zich uit te kijken als ze niks anders verzinnen.
Echt, ik snap dat je er een beetje doorheen zit. En dat het een rotsituatie si voor je zoon. Maar wat de overheid daar aan moet doen, ontgaat me volledig. Dit is helaas toch is dat je zelf met creativiteit zult moeten oppakken.
Een online cursus gitaarspelen? Een privé docent die buiten het een of ander aan cursus doet? Een andere buiten sport gaan proberen (als hij wel kan skaten, is hij blijkbaar ook niet zo geblesseerd dat helemaal niks meer kan)? Hem af en toe naar de stad brengen waar zijn vrienden zijn (als hij daar naar school ging, zoals at niet de andere kant van Nederland zijn)? Ik snap dat je niet even in een week nieuwe vrienden hebt, maar er wonen toch wel ergens in jullie buurt mensen waar íets mee te doen is. Dat zijn niet meteen vrienden, maar geeft in elk geval iets van reuring en leven.
