Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Negatieve energie
maandag 19 oktober 2020 om 15:20
Hoi Allen,
Zoals veel landgenoten raakt de coronacrisis mij ook. Hoewel ik allesbehalve in de risicogroep val qua leeftijd en gezondheid ben ik toch bang om het te krijgen. Ik ben toch wel geschrokken van alle verhalen op het nieuws over mensen die op de IC zijn beland of zelfs zijn overleden. Het zal jezelf of een dierbare maar overkomen.
Samengevat hou ik mij dan ook zeer streng aan de regels. Ik ga met een mondkapje op naar de winkels en vermijd drukke tijdstippen. Mijn kamer in brandhaard Rotterdam heb ik tijdelijk verlaten voor het huis van mijn ouders, waar meer ruimte is. Op zich vind ik dit verstandige keuzes maar ik merk dat ik de laatste tijd steeds verder ga hierin. Mijn fysio zeg ik al weken af en ook vanmiddag heb ik dat gedaan bij een afspraak in het ziekenhuis met de orthopeed. Eigenlijk mijd ik iedereen behalve mijn voorzichtige ouders, die vinden dat ik erin doorsla.
Zoals jullie al merken ben ik eigenlijk alleen nog maar bezig met dit virus. Rond 14:00 is de dagelijkse update van het RIVM, inmiddels een vast moment in mijn dagelijkse patroon. Daarnaast stoor ik mij enorm aan de in mijn ogen eigenwijze Nederlanders, of het nou mensen zijn die zonder mondkapje in de supermarkt lopen of van die complottypes. Ik kan mij bijvoorbeeld een hele dag opwinden over een collega die filmpjes van die Lange Frans en die Limburger (jay ofzo) loopt te promoten.
Ik zit letterlijk in een coronabubbel. De hele dag ben ik bezig met het incalculeren van mijn risico's op basis van de recente cijfers of het opwinden over mensen die het virus bagataliseren. Wetende dat dit niet gezond is vroeg ik mij toch af of mensen dit patroon herkennen. Ook zijn tips uiteraard welkom.
Vriendelijke groet en goede gezondheid toegewenst.
Zoals veel landgenoten raakt de coronacrisis mij ook. Hoewel ik allesbehalve in de risicogroep val qua leeftijd en gezondheid ben ik toch bang om het te krijgen. Ik ben toch wel geschrokken van alle verhalen op het nieuws over mensen die op de IC zijn beland of zelfs zijn overleden. Het zal jezelf of een dierbare maar overkomen.
Samengevat hou ik mij dan ook zeer streng aan de regels. Ik ga met een mondkapje op naar de winkels en vermijd drukke tijdstippen. Mijn kamer in brandhaard Rotterdam heb ik tijdelijk verlaten voor het huis van mijn ouders, waar meer ruimte is. Op zich vind ik dit verstandige keuzes maar ik merk dat ik de laatste tijd steeds verder ga hierin. Mijn fysio zeg ik al weken af en ook vanmiddag heb ik dat gedaan bij een afspraak in het ziekenhuis met de orthopeed. Eigenlijk mijd ik iedereen behalve mijn voorzichtige ouders, die vinden dat ik erin doorsla.
Zoals jullie al merken ben ik eigenlijk alleen nog maar bezig met dit virus. Rond 14:00 is de dagelijkse update van het RIVM, inmiddels een vast moment in mijn dagelijkse patroon. Daarnaast stoor ik mij enorm aan de in mijn ogen eigenwijze Nederlanders, of het nou mensen zijn die zonder mondkapje in de supermarkt lopen of van die complottypes. Ik kan mij bijvoorbeeld een hele dag opwinden over een collega die filmpjes van die Lange Frans en die Limburger (jay ofzo) loopt te promoten.
Ik zit letterlijk in een coronabubbel. De hele dag ben ik bezig met het incalculeren van mijn risico's op basis van de recente cijfers of het opwinden over mensen die het virus bagataliseren. Wetende dat dit niet gezond is vroeg ik mij toch af of mensen dit patroon herkennen. Ook zijn tips uiteraard welkom.
Vriendelijke groet en goede gezondheid toegewenst.
maandag 19 oktober 2020 om 17:08
In Rotterdam is wel eens een willekeurige voorbijganger neergestoken.hugovschrijver schreef: ↑19-10-2020 16:58Een paar, maar zullen er vast meer zijn gezien de hoge mate aan asypmtomatische klachten onder mijn leeftijdscategorie. Weinig dus, maar ik denk: er is maar een iemand nodig om je te besmetten..
Ik zou verhuizen.
maandag 19 oktober 2020 om 17:26
Dan is het helemaal zonde om je nu als als een oude man te gedragen
maandag 19 oktober 2020 om 17:42
Jouw 'leefregels' in het huis van je ouders? Dus je ouders moeten zich maar aan jou aanpassen terwijl zo gastvrij zijn om jou momenteel in huis te nemen?hugovschrijver schreef: ↑19-10-2020 16:53Dit komt omdat ik vaak word 'geconfronteerd' met uitnodigingen die botsen met mijn huidige leefregels. Denk aan de fysio die vraagt waar ik blijf, vrienden die willen afspreken of mijn vader die drie collega's thuis uitnodigt om werkzaken te bespreken. In Maart stond alles wat stiller naar mijn idee en kon ik mij wat makkelijker verschuilen.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
maandag 19 oktober 2020 om 18:37
maandag 19 oktober 2020 om 19:57
Stop met kijken naar nieuwe updates
Wat wil je met die updates bereiken?
Het nieuws is en zal negatief blijven en je slokt het op als een spons en dan ... dan word je misschien een keer overspannen hier van en ga je je steeds meer ergeren en frustreren aan andere mensen dat is wat het nieuws met ons doet op dit moment, frustratie/angst. Je kostbare tijd verspillen aan doemdenken maakt jou er zoiezo niet beter en met stress ben je altijd sneller vatbaar voor ziektes.
Ga gezond eten en get you're mind right en beweeg voldoende en bekijk alleen de uitspraken van Rutte omtrent nieuwe beslissingen. En iedereen gaat anders om met deze covid 19 gedoe..
Wat wil je met die updates bereiken?
Het nieuws is en zal negatief blijven en je slokt het op als een spons en dan ... dan word je misschien een keer overspannen hier van en ga je je steeds meer ergeren en frustreren aan andere mensen dat is wat het nieuws met ons doet op dit moment, frustratie/angst. Je kostbare tijd verspillen aan doemdenken maakt jou er zoiezo niet beter en met stress ben je altijd sneller vatbaar voor ziektes.
Ga gezond eten en get you're mind right en beweeg voldoende en bekijk alleen de uitspraken van Rutte omtrent nieuwe beslissingen. En iedereen gaat anders om met deze covid 19 gedoe..
maandag 19 oktober 2020 om 20:07
Zijn jouw leefregels strenger dan de landelijke corona regels?hugovschrijver schreef: ↑19-10-2020 16:53Dat dacht ik nou ook. Dit komt omdat ik vaak word 'geconfronteerd' met uitnodigingen die botsen met mijn huidige leefregels. Denk aan de fysio die vraagt waar ik blijf, vrienden die willen afspreken of mijn vader die drie collega's thuis uitnodigt om werkzaken te bespreken. In Maart stond alles wat stiller naar mijn idee en kon ik mij wat makkelijker verschuilen.
Je fysio zal een mondkapje dragen en goed zijn handen wassen. Je mag afspreken met vrienden. 3 collega’s mogen bij een vierde thuis komen om werkzaken te bespreken.
Alles stond in maart ook stiller, de regels zijn nu nog net iets soepeler. Sporten: kan nog. Op visite gaan: kan nog.
Maak het jezelf iets makkelijker: gebruik je gezonde verstand. Dus blijf binnen en laat je testen bij klachten, hou afstand, draag een mondkapje in openbare ruimtes en was je handen goed. Dat is het. Je hoeft jezelf niet op te sluiten.
maandag 19 oktober 2020 om 20:46
Hoi hugovschrijver,
Ik vind het heel goed van je dat je een topic hebt geopend waarin je je angsten voor corona deelt en vraagt om tips. Goed dat je er over wilt praten in plaats van alleen te blijven zitten met je angst. Ik begrijp ook heel goed hoe je je voelt. Ik ben ook iemand die best angstig aangelegd is en daardoor vatbaarder voor dwang, angst of depressie. Ik vind mijzelf ook wel een hypochonder. Wat mij helpt is om met mensen te blijven praten die mij om angst of depressieve gevoelens niet veroordelen maar proberen te helpen of gewoon alleen al luisteren. Mensen die genoeg inlevingsvermogen hebben en geduldig en mild kunnen zijn. Bijvoorbeeld mijn psychologe, mijn vriend, mijn beste vriendin. Gewoon kunnen praten en angsten kunnen delen laat de angst soms al wat zakken. Gedeelde smart is halve smart. Iedere dag probeer ik 30 minuten te wandelen en in het weekend wandel ik 1.5 uur met mijn vriend in het bos. Ik merk dat ik daar ook echt tot rust kan komen. Ik probeer maximaal in de ochtend 30 minuten de krant te lezen en in de avond om 20:00 het journaal te kijken. Maar helaas lukt dat me ook regelmatig niet, ik lees vaak langer op een dag over corona en merk dat ik het ook moeilijk vind om het onder controle te hebben hoeveel nieuws ik tot me neem. Ik vind het ook moeilijk om corona los te laten, juist nu we in een tweede golf zitten. Ik wil het ook gelijk weten als maatregelen zijn veranderd. Ik wil weten of er al een daling is in het aantal besmettingen. Of er al een doorbraak is qua vaccin. In de zomer is het me gelukt om een hele tijd geen nieuws te lezen en dat deed me erg goed. Maar toen was de situatie ook minder zorgelijk. En voor corona las ik ook een tijdlang haast geen nieuws meer en ik voelde me toen ook veel beter. Maar toen voelde het leven voor mij ook minder bedreigend dan nu, dus voelde ik ook minder urgentie om nieuws te lezen. Wat ik wel las in een boek is dat het lezen van (te veel) nieuws eigenlijk heel erg slecht is voor je mentale gezondheid. Het is als een dagelijks vergif dat je tot je neemt omdat het altijd negatief is, het constant de incidenten laat zien en je daarmee vaak geen realistisch wereldbeeld vormt. Een tip die iemand me gaf was dat je ook iemand kan vragen om iedere dag een korte update te geven van het belangrijkste coronanieuws zodat je zelf het nieuws niet hoeft te lezen. Dat wil ik binnenkort misschien ook gaan proberen. Bijvoorbeeld de ene dag de coronaupdate door iemand laten doen in een paar zinnen en de andere dag maximaal 1 uur per dag het nieuws lezen/kijken. Jezelf kaderen en beschermen voor coronanieuws heeft denk ik veel invloed op hoe je je voelt, al snap ik heel goed hoe moeilijk dat is. Verder hou je je al aan de maatregelen van de overheid dus dat vind ik alleen maar goed. Dat je een afspraak op dit moment afzegt bij de fysiotherapeut vind ik ook niet overdreven, als dat zorg is die eventueel een aantal maanden kan wachten zou ik dat zelf ook pas weer doen als er weer een flinke daling is geweest qua coronabesmettingen. Dat je tijdelijk bij je ouders woont vind ik op zich ook wel verstandig, psychisch gezien. In Rotterdam woon je alleen en ik zou me daar denk ik sneller angstiger en eenzaam voelen dan bij je ouders. Je hebt nu steeds spontane, fysieke contactmomenten dus dat geeft misschien wat meer psychische steun. Al kan ik me ook goed voorstellen dat het beangstigend kan zijn als zij voor jouw gevoel teveel risico's nemen en daarmee de kans vergroten dat jij ook besmet raakt. Mijn vriend is erg nuchter en niet angstig aangelegd maar hij houdt zich telkens aan alle maatregelen van de overheid. We hebben sinds de tweede golf ook geen mensen meer thuis ontvangen, daar voelen we ons allebei op dit moment even prettiger onder. Ik zou me op dit moment alleen comfortabel voelen bij een wandeling met een vriend of vriendin op 1.5 meter afstand. Zodra we weer terug gaan naar de situatie zoals bv in de zomer durf ik weer mensen te ontvangen/bij mensen op bezoek te gaan. Misschien vindt een ander dat panisch, maar ik heb gewoon geen zin om ziek te worden. Ik heb geen zin in eventuele blijvende restschade aan hart of longen of vermoeidheid. Ik val niet in een risicogroep maar mijn vriend wel en ik wil niet dat hij ziek wordt. Wat mij verder ook iets helpt is afleiding. Dingen doen die ik leuk vind en energie van krijg. Bijvoorbeeld gitaar spelen of zingen. Samen met een vriend songteksten/muziek schrijven. Of (online) computerspelletjes spelen of bordspelletjes met mijn vriend. Het hebben van huisdieren. Het lezen van boeken die ik interessant vind met op de achtergrond rustgevende muziek. Wat mij ook wel hielp is het advies van mijn psychologe om te proberen met de dag te leven. En het besef dat we in het leven niet 100% controle hebben. Sommige mensen helpt het om een positief dagboek bij te houden. Of yoga of meditatieoefeningen te doen. Of 3x per dag 5 minuten ademhalingsoefeningen. Ik heb een fitbit en daarmee kan je ademhalingsoefeningen makkelijk overal doen maar het kan ook via youtube. Dagelijks ademhalingsoefeningen doen schijnt echt positief effect te hebben op je fysiologie en te helpen bij angst, depressie en burn-out. Het lukt me niet iedere dag maar ik doe het zo nu en dan. Wat mij verder ook helpt is om niet bestraffend over mezelf, mijn angsten of depressieve gevoelens te zijn. Die komen nu eenmaal zo nu en dan, ze zijn sterker aanwezig als de besmettingen stijgen, en de angstige gedachten gaan ook weer voorbij na een tijdje. De ene dag gaat het beter dan de andere dag. Wat me ook helpt is de gedachte dat de hele wereld nu bezig is met het maken van een vaccin. Dat er vele pandemieën op aarde zijn geweest in het verleden en deze ook weer onder controle zijn gekomen. Ik geloof er wel echt in dat corona op een dag voorbij is, of in ieder geval beter onder controle zal komen. Tot die tijd denk ik dat we moeten proberen zo mild en vriendelijk mogelijk te blijven voor onszelf en anderen. Zorgen voor genoeg ontspanning, genoeg beweging, gezond eten, genoeg positief contact met mensen blijven hebben en het beperken van de dingen die energie slurpen. Het is echt een moeilijke tijd en voor mensen die al een angststoornis hebben is corona een grote trigger. Ik wens je heel veel sterkte en gezondheid toe!
Ik vind het heel goed van je dat je een topic hebt geopend waarin je je angsten voor corona deelt en vraagt om tips. Goed dat je er over wilt praten in plaats van alleen te blijven zitten met je angst. Ik begrijp ook heel goed hoe je je voelt. Ik ben ook iemand die best angstig aangelegd is en daardoor vatbaarder voor dwang, angst of depressie. Ik vind mijzelf ook wel een hypochonder. Wat mij helpt is om met mensen te blijven praten die mij om angst of depressieve gevoelens niet veroordelen maar proberen te helpen of gewoon alleen al luisteren. Mensen die genoeg inlevingsvermogen hebben en geduldig en mild kunnen zijn. Bijvoorbeeld mijn psychologe, mijn vriend, mijn beste vriendin. Gewoon kunnen praten en angsten kunnen delen laat de angst soms al wat zakken. Gedeelde smart is halve smart. Iedere dag probeer ik 30 minuten te wandelen en in het weekend wandel ik 1.5 uur met mijn vriend in het bos. Ik merk dat ik daar ook echt tot rust kan komen. Ik probeer maximaal in de ochtend 30 minuten de krant te lezen en in de avond om 20:00 het journaal te kijken. Maar helaas lukt dat me ook regelmatig niet, ik lees vaak langer op een dag over corona en merk dat ik het ook moeilijk vind om het onder controle te hebben hoeveel nieuws ik tot me neem. Ik vind het ook moeilijk om corona los te laten, juist nu we in een tweede golf zitten. Ik wil het ook gelijk weten als maatregelen zijn veranderd. Ik wil weten of er al een daling is in het aantal besmettingen. Of er al een doorbraak is qua vaccin. In de zomer is het me gelukt om een hele tijd geen nieuws te lezen en dat deed me erg goed. Maar toen was de situatie ook minder zorgelijk. En voor corona las ik ook een tijdlang haast geen nieuws meer en ik voelde me toen ook veel beter. Maar toen voelde het leven voor mij ook minder bedreigend dan nu, dus voelde ik ook minder urgentie om nieuws te lezen. Wat ik wel las in een boek is dat het lezen van (te veel) nieuws eigenlijk heel erg slecht is voor je mentale gezondheid. Het is als een dagelijks vergif dat je tot je neemt omdat het altijd negatief is, het constant de incidenten laat zien en je daarmee vaak geen realistisch wereldbeeld vormt. Een tip die iemand me gaf was dat je ook iemand kan vragen om iedere dag een korte update te geven van het belangrijkste coronanieuws zodat je zelf het nieuws niet hoeft te lezen. Dat wil ik binnenkort misschien ook gaan proberen. Bijvoorbeeld de ene dag de coronaupdate door iemand laten doen in een paar zinnen en de andere dag maximaal 1 uur per dag het nieuws lezen/kijken. Jezelf kaderen en beschermen voor coronanieuws heeft denk ik veel invloed op hoe je je voelt, al snap ik heel goed hoe moeilijk dat is. Verder hou je je al aan de maatregelen van de overheid dus dat vind ik alleen maar goed. Dat je een afspraak op dit moment afzegt bij de fysiotherapeut vind ik ook niet overdreven, als dat zorg is die eventueel een aantal maanden kan wachten zou ik dat zelf ook pas weer doen als er weer een flinke daling is geweest qua coronabesmettingen. Dat je tijdelijk bij je ouders woont vind ik op zich ook wel verstandig, psychisch gezien. In Rotterdam woon je alleen en ik zou me daar denk ik sneller angstiger en eenzaam voelen dan bij je ouders. Je hebt nu steeds spontane, fysieke contactmomenten dus dat geeft misschien wat meer psychische steun. Al kan ik me ook goed voorstellen dat het beangstigend kan zijn als zij voor jouw gevoel teveel risico's nemen en daarmee de kans vergroten dat jij ook besmet raakt. Mijn vriend is erg nuchter en niet angstig aangelegd maar hij houdt zich telkens aan alle maatregelen van de overheid. We hebben sinds de tweede golf ook geen mensen meer thuis ontvangen, daar voelen we ons allebei op dit moment even prettiger onder. Ik zou me op dit moment alleen comfortabel voelen bij een wandeling met een vriend of vriendin op 1.5 meter afstand. Zodra we weer terug gaan naar de situatie zoals bv in de zomer durf ik weer mensen te ontvangen/bij mensen op bezoek te gaan. Misschien vindt een ander dat panisch, maar ik heb gewoon geen zin om ziek te worden. Ik heb geen zin in eventuele blijvende restschade aan hart of longen of vermoeidheid. Ik val niet in een risicogroep maar mijn vriend wel en ik wil niet dat hij ziek wordt. Wat mij verder ook iets helpt is afleiding. Dingen doen die ik leuk vind en energie van krijg. Bijvoorbeeld gitaar spelen of zingen. Samen met een vriend songteksten/muziek schrijven. Of (online) computerspelletjes spelen of bordspelletjes met mijn vriend. Het hebben van huisdieren. Het lezen van boeken die ik interessant vind met op de achtergrond rustgevende muziek. Wat mij ook wel hielp is het advies van mijn psychologe om te proberen met de dag te leven. En het besef dat we in het leven niet 100% controle hebben. Sommige mensen helpt het om een positief dagboek bij te houden. Of yoga of meditatieoefeningen te doen. Of 3x per dag 5 minuten ademhalingsoefeningen. Ik heb een fitbit en daarmee kan je ademhalingsoefeningen makkelijk overal doen maar het kan ook via youtube. Dagelijks ademhalingsoefeningen doen schijnt echt positief effect te hebben op je fysiologie en te helpen bij angst, depressie en burn-out. Het lukt me niet iedere dag maar ik doe het zo nu en dan. Wat mij verder ook helpt is om niet bestraffend over mezelf, mijn angsten of depressieve gevoelens te zijn. Die komen nu eenmaal zo nu en dan, ze zijn sterker aanwezig als de besmettingen stijgen, en de angstige gedachten gaan ook weer voorbij na een tijdje. De ene dag gaat het beter dan de andere dag. Wat me ook helpt is de gedachte dat de hele wereld nu bezig is met het maken van een vaccin. Dat er vele pandemieën op aarde zijn geweest in het verleden en deze ook weer onder controle zijn gekomen. Ik geloof er wel echt in dat corona op een dag voorbij is, of in ieder geval beter onder controle zal komen. Tot die tijd denk ik dat we moeten proberen zo mild en vriendelijk mogelijk te blijven voor onszelf en anderen. Zorgen voor genoeg ontspanning, genoeg beweging, gezond eten, genoeg positief contact met mensen blijven hebben en het beperken van de dingen die energie slurpen. Het is echt een moeilijke tijd en voor mensen die al een angststoornis hebben is corona een grote trigger. Ik wens je heel veel sterkte en gezondheid toe!
dinsdag 20 oktober 2020 om 10:01
Als je nou een keer een eind wil maken aan je hypochondrie dan is dit het moment. Terug naar Rotterdam en geen mondkapje dragen, jezelf confronteren met je "verkeerde denkwijze" en zelfs "tegennatuurlijk" je gedragen is doodeng maar het is veel minder beperkend dan je hele leven op de vlucht zijn voor eventuele "levensgevaren". De kans is minimaal dat je Corona krijgt en op jouw leeftijd merk je er waarschijnlijk weinig van maar evengoed, al zou je ziek worden, wat is daar erger aan dan hoe je je leven nu leidt.
Als je smetvrees hebt dan zal menig psychiater je laten zien dat je makkelijk uit het toilet kan drinken en vragen of je dat ook doet. Zelf ingeprente angsten krijg je er niet uit als je er aan toegeeft.
Als je smetvrees hebt dan zal menig psychiater je laten zien dat je makkelijk uit het toilet kan drinken en vragen of je dat ook doet. Zelf ingeprente angsten krijg je er niet uit als je er aan toegeeft.
woensdag 21 oktober 2020 om 19:48
Ik herken dit wel. Ben ook begin 20. En constant de media opzoeken is een soort controle willen hebben over de situatie. Dat is natuurlijk schijn, want die controle heb je niet.
Probeer het te relativeren. Je denkt ook niet de hele dag na over een ongeluk krijgen of een andere gekke, fatale ziekte. Meer dan de regels opvolgen kun je niet doen.
Bij mij werd het minder toen een collega, die, net zoals jij, constant binnen zat vanwege een vriendin in de risicogroep, alsnog besmet raakte. Hij kwam alleen in de supermarkt 1x per week, voor de rest nergens, omdat hij zo voorzichtig was. En toch raakte hij besmet. Je kan er veel controle over hebben, maar niet alle controle.
Het gaat overigens prima met hem, hij en zijn vriendin zijn alweer volledig hersteld.
Probeer het te relativeren. Je denkt ook niet de hele dag na over een ongeluk krijgen of een andere gekke, fatale ziekte. Meer dan de regels opvolgen kun je niet doen.
Bij mij werd het minder toen een collega, die, net zoals jij, constant binnen zat vanwege een vriendin in de risicogroep, alsnog besmet raakte. Hij kwam alleen in de supermarkt 1x per week, voor de rest nergens, omdat hij zo voorzichtig was. En toch raakte hij besmet. Je kan er veel controle over hebben, maar niet alle controle.
Het gaat overigens prima met hem, hij en zijn vriendin zijn alweer volledig hersteld.
