Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Pandemie
zaterdag 11 april 2020 om 13:40
Deze heb ik gecopieerd, omdat ik hem zo waar en mooi vind. Het zal ons steeds duidelijker worden, ervoor en na corona.
Pandemie
Ineens ben ik in tranen
Voel ik me alleen en maakt de uitzichtloosheid me gek.
Grijpt de angst me naar de keel.
Op andere momenten ben ik positief, zie ik wat het ons brengt.
Hoe we dit op de een of andere manier nodig hadden.
De wereld die steeds harder draaide.
Het milieu dat schreeuwde om aandacht.
Mensen die schreeuwden om rust.
En nu lijkt het alsof de natuur aan de rem heeft getrokken.
Aan de noodrem.
Alles komt tot stilstand.
Behalve in de zorg. Daar is de druk enorm.
Die mensen die we jarenlang onderwaardeerden,
een hongerloontje betaalden, zijn nu onze helden.
We klappen voor ze.
Nu wordt zichtbaar wat er echt toe doet.
Gezondheid, saamhorigheid, liefde en verbinding
De wereld zal nooit meer hetzelfde zijn.
We leren nu hoe kwetsbaar we zijn, dat niets zeker is in het leven.
En hoe dom we zijn geweest,
om geld, status en schoonheid tot het hoogste goed te verheffen.
Honder km/uur rijden voor het milieu?
Velen zouden zich er niet aan gehouden hebben.
Nu is er bijna niemand meer op de weg.
Verre vakanties waren de normaalste zaak van de wereld.
Sterker nog, het was een trend waar iedereen graag aan meedeed.
Hoe verder, hoe beter. En nu vliegt er bijna niemand meer.
Kinderen brachten we massaal naar de kinderdagverblijven en bso's.
Onze carrieres waren belangrijk. Gaven ons aanzien.
Thuisblijfmoeders moesten zich altijd verdedigen.
Het woord alleen al....
Nu we verplicht thuis zitten en onze kinderen ook, weten we de spelletjes weer te vinden.
De verf en de klei. Worden we zelf weer een beetje kind.
Onze ouderen, waar we voorheen nauwelijks naar omkeken,
worden nu beschermd met man en macht.
We bieden onze hulp aan, doen boodschappen voor ze en zingen ze toe.
Zodat ze zich niet vergeten voelen.
We bellen en skypen omdat we ze niet kunnen bezoeken.
En nu we de kapper, de schoonheidssalons, de rimpeldokter niet meer kunnen bezoeken,
wat zal er overblijven van onze schoonheidsidealen?
Onze drang om jong te blijven terwijl we nu niets liever willen dan oud worden.
De natuur kan eindelijk adrmhalen.
De natuur waar wij deel van uitmaken maar waarvan wij zo vervreemd waren geraakt.
Wat zijn we nietig als de natuur van zich laat horen.
Tsunami's, orkanen, bosbranden, epidemieen.
Dan laten we alles vallen en hebben alleen elkaar nog.
Naakt en kwetsbaar.
Ik haal ook eens diep adem en droog mijn tranen.
Het komt goed.
Harold Zoet 2020
Pandemie
Ineens ben ik in tranen
Voel ik me alleen en maakt de uitzichtloosheid me gek.
Grijpt de angst me naar de keel.
Op andere momenten ben ik positief, zie ik wat het ons brengt.
Hoe we dit op de een of andere manier nodig hadden.
De wereld die steeds harder draaide.
Het milieu dat schreeuwde om aandacht.
Mensen die schreeuwden om rust.
En nu lijkt het alsof de natuur aan de rem heeft getrokken.
Aan de noodrem.
Alles komt tot stilstand.
Behalve in de zorg. Daar is de druk enorm.
Die mensen die we jarenlang onderwaardeerden,
een hongerloontje betaalden, zijn nu onze helden.
We klappen voor ze.
Nu wordt zichtbaar wat er echt toe doet.
Gezondheid, saamhorigheid, liefde en verbinding
De wereld zal nooit meer hetzelfde zijn.
We leren nu hoe kwetsbaar we zijn, dat niets zeker is in het leven.
En hoe dom we zijn geweest,
om geld, status en schoonheid tot het hoogste goed te verheffen.
Honder km/uur rijden voor het milieu?
Velen zouden zich er niet aan gehouden hebben.
Nu is er bijna niemand meer op de weg.
Verre vakanties waren de normaalste zaak van de wereld.
Sterker nog, het was een trend waar iedereen graag aan meedeed.
Hoe verder, hoe beter. En nu vliegt er bijna niemand meer.
Kinderen brachten we massaal naar de kinderdagverblijven en bso's.
Onze carrieres waren belangrijk. Gaven ons aanzien.
Thuisblijfmoeders moesten zich altijd verdedigen.
Het woord alleen al....
Nu we verplicht thuis zitten en onze kinderen ook, weten we de spelletjes weer te vinden.
De verf en de klei. Worden we zelf weer een beetje kind.
Onze ouderen, waar we voorheen nauwelijks naar omkeken,
worden nu beschermd met man en macht.
We bieden onze hulp aan, doen boodschappen voor ze en zingen ze toe.
Zodat ze zich niet vergeten voelen.
We bellen en skypen omdat we ze niet kunnen bezoeken.
En nu we de kapper, de schoonheidssalons, de rimpeldokter niet meer kunnen bezoeken,
wat zal er overblijven van onze schoonheidsidealen?
Onze drang om jong te blijven terwijl we nu niets liever willen dan oud worden.
De natuur kan eindelijk adrmhalen.
De natuur waar wij deel van uitmaken maar waarvan wij zo vervreemd waren geraakt.
Wat zijn we nietig als de natuur van zich laat horen.
Tsunami's, orkanen, bosbranden, epidemieen.
Dan laten we alles vallen en hebben alleen elkaar nog.
Naakt en kwetsbaar.
Ik haal ook eens diep adem en droog mijn tranen.
Het komt goed.
Harold Zoet 2020
ik geef mn bek ook maar een douw
zaterdag 11 april 2020 om 15:20
Sorry, niet geheel gelezen. Kreeg er buikloop van.
Een ding viel me wel direct op.......die ouderen die in de tekst beschreven en omschreven worden........ik kijk er nu niet anders naar dan voorheen. “Erger” me hooguit wanneer er eentje voort kruipt in de supermarkt op een druk moment van de dag terwijl die z’n eigen uurtjes heeft.
Zo, had ef zin om negatief eerlijk te zijn. Nu gaat de liefdevolle modus aan.
Een ding viel me wel direct op.......die ouderen die in de tekst beschreven en omschreven worden........ik kijk er nu niet anders naar dan voorheen. “Erger” me hooguit wanneer er eentje voort kruipt in de supermarkt op een druk moment van de dag terwijl die z’n eigen uurtjes heeft.
Zo, had ef zin om negatief eerlijk te zijn. Nu gaat de liefdevolle modus aan.
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 11-04-2020 18:29
10.53% gewijzigd
zaterdag 11 april 2020 om 16:34
zaterdag 11 april 2020 om 16:42
Zeker en vast!
https://www.grachtenatelier.nl/creatiev ... boetseren/
Honey, you should see me in a crown
zaterdag 11 april 2020 om 17:04
Mooi kut dan. Die van mij wil dat niet.Eurus schreef: ↑11-04-2020 16:42Zeker en vast!
https://www.grachtenatelier.nl/creatiev ... boetseren/
zaterdag 11 april 2020 om 17:06
Glitter moet altijd.
nou ik hang de vlag uit als we klaar zijn met deze ellende en kind weer gewoon naar de sportclubs, school en bso kan en ik weer naar mijn werk. En gezien het type werk stap ik dezelfde maand waarschijnlijk ook nog in n vliegtuig
.
zaterdag 11 april 2020 om 17:15
Leuk voor 'onze ouderen, waar we voorheen nauwelijks naar omkeken'!Eurus schreef: ↑11-04-2020 16:42Zeker en vast!
https://www.grachtenatelier.nl/creatiev ... boetseren/
zaterdag 11 april 2020 om 17:23
Dit. Verschrikkelijk kitscherig dit. Inhoudelijk klopt het wel.captain_hindsight schreef: ↑11-04-2020 13:45Sorry, maar wat een slecht geschreven sentimenteel stuk zeg.
Ben het niet oneens met de inhoud, maar heb hier een teiltje bij nodig.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
zaterdag 11 april 2020 om 17:24
Ik denk dat ze vooral workshops voor stompzinnige vrijgezellenfeestjes geven.RocketScienceFiction schreef: ↑11-04-2020 17:21Haha, ja. Ik had hem ook al gedeeld. Leuk voor de kinderen. Niet te geloven dat het bestaat. Zou de cursisten wel eens willen zien. De organisator ook. En spreken.
zaterdag 11 april 2020 om 17:36
zaterdag 11 april 2020 om 17:45
Gelukkig mag een vagina ook, maar alleen op aanvraag!RocketScienceFiction schreef: ↑11-04-2020 17:43Zag ik ook na nog eens kijken. Ook triest, denken dat je niet voor lul staat als je er één gaat boetseren.
zaterdag 11 april 2020 om 18:33
Denk dat we allen het gloeilampje nog aan het zoeken zijn. Ik heb het licht nog niet gezien tav deze wazige-leef-met-de-dag-go-with-the-flow-mindfulness-abracadabra-peepz.Betty_Slocombe schreef: ↑11-04-2020 17:39De doelgroep van dit gedicht zijn mensen die vinden dat ze het allemaal heel goed doen en dit gedicht bevestigt dat gevoel. Dat is mooi, al is het jammer dat dat alleen lukt door te sneren naar alle mensen die niet zo verlicht zijn.
Wel zie ik van of in de gehele chaos waarin we nu zitten ook positieve dingen!
Heb daar niet dergelijke tekst voor nodig.
zondag 12 april 2020 om 10:27
Betty_Slocombe schreef: ↑11-04-2020 17:39De doelgroep van dit gedicht zijn mensen die vinden dat ze het allemaal heel goed doen en dit gedicht bevestigt dat gevoel. Dat is mooi, al is het jammer dat dat alleen lukt door te sneren naar alle mensen die niet zo verlicht zijn.
dat is het inderdaad "kijk al die anderen eens, die zich nu ineens realiseren hoe goed ik het altijd al deed"
Maar als deze tijd mij iets duidelijk maakt, is het wel dat mensen (kennelijk) nog veel persoonlijk contact hadden, dat niet te vervangen is met de virtuele oplossingen, die er nu overal gevonden worden. Zo slecht deden 'we' het dus kennelijk niet.
Later is nu
zondag 12 april 2020 om 11:19
